Temat: Fizjoterapia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: AI-supported reasoning in physiotherapy
Wnioskowanie w fizjoterapii wspierane sztuczną inteligencją
Autorzy:: Mikołajewski, Dariusz
Mikołajewska, Emilia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41203435.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:: artificial intelligence
machine learning
clinical reasoning
clinical decision support system
interview
musculoskeletal pain disorders
physiotherapy
usability
recommender system
self-management
mHealth
sztuczna inteligencja
uczenie maszynowe
wnioskowanie kliniczne
system wspomagania decyzji klinicznych
wywiad
zaburzenia bólowe układu mięśniowo-szkieletowego
fizjoterapia
użyteczność
system rekomendacji
samokontrola
mZdrowie
Opis:: Artificial intelligence (AI)-based clinical reasoning support systems in physiotherapy, and in particular data-driven (machine learning) systems, can be useful in making and reviewing decisions regarding functional diagnosis and formulating/maintaining/modifying a rehabilitation programme. The aim of this article is to explore the extent to which the opportunities offered by AI-based systems for clinical reasoning in physiotherapy have been exploited and where the potential for their further stimulated development lies.
Systemy wspomagania wnioskowania klinicznego w fizjoterapii oparte na sztucznej inteligencji, a w szczególności na danych (uczenie maszynowe), mogą być przydatne w podejmowaniu i weryfikacji decyzji dotyczących diagnostyki funkcjonalnej ora formułowania/utrzymywania/modyfikowania programu rehabilitacji. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jakim stopniu możliwości oferowane przez systemy oparte na sztucznej inteligencji w zakresie rozumowania klinicznego w fizjoterapii zostały wykorzystane i gdzie leży potencjał ich dalszego stymulowanego rozwoju.
Źródło:: Studia i Materiały Informatyki Stosowanej; 2024, 16, 2; 21-27
1689-6300
Pojawia się w:: Studia i Materiały Informatyki Stosowanej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Aktualne kierunki rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym
Contemporary trends of rehabilitation in multiple sclerosis
Autorzy:: Opara, Józef
Szwejkowski, Waldemar
Brola, Waldemar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058887.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: cooling
fatigue
multiple sclerosis
physiotherapy
rehabilitation
fizjoterapia
rehabilitacja
stwardnienie rozsiane
oziębianie
zmęczenie
Opis:: The number of reports describing the effectiveness of comprehensive rehabilitation in multiple sclerosis (MS) is systematically growing. The latest scientific data reported the essential difference in health state between those patients who underwent rehabilitation and those who didn’t. The advantage of inpatient rehabilitation against outpatient has been proved. The correlation between disability and quality of life has been also noticed, as well as influence on burden of patient’s caregivers. Multiple sclerosis is associated with a variety of symptoms and functional deficits that result in a range of progressive impairments and handicap. Goals of rehabilitation are: to give the management of symptoms and to improve general fitness due to aerobic exercise. First goal can be achieved using facilitation – impairment- based approach, while the second one by use of a new strategy: task- oriented – disability- focused approach. First is the treatment of the main symptoms of MS: fatigue, bladder and bowel disturbances, sexual dysfunction, cognitive and affective disorders, and spasticity. Even though these symptomatic therapies have benefits, their use is limited by possible side effects. Moreover, many common disabling symptoms, such as weakness, are not amenable to drug treatment. However, rehabilitation has been shown to ease the burden of these symptoms by improving self- performance and independence.
For these aims the comprehensive multidisciplinary rehabilitation is necessary. Even though rehabilitation has no direct influence on disease progression, studies to date have shown that this type of intervention improves personal activities and ability to participate in social activities, thereby improving quality of life. Since 1890, when Wilhelm Uhthoff for the first time described that increased body temperature from physical exertion may lead to transient impairment of vision in patients with MS, the Uhthoff phenomenon has been defined the strategy of rehabilitation procedures in MS. Heat therapy and physical exercises were restricted because of fear against flare up of disease, aquatic exercises were limited till 30°C of water temperature. Last years something has been changed. Few reports on randomised controlled trials about progressive exercise program, mainly consisting of resistance training for few months has been published. Findings from those studies suggest overall disability and mobility improvement with the aerobic training. All types of rehabilitation should be tailored to fit patient specific needs. Based on the Uhthoff phenomenon, therapeutic trials with cooling vests are investigated and developed. In this review report of the contemporary trends in comprehensive rehabilitation in MS has been presented.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 2; 140-146
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Aktywność fizyczna i fizjoterapia u dzieci z padaczką
Physical activity and physical therapy in children with epilepsy
Autorzy:: Kasperkowicz, Marcin Łukasz
Malak, Roksana Ewa
Winczewska-Wiktor, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2077864.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:: padaczka
fizjoterapia
aktywność fizyczna
epilepsy
physiotherapy
physical activity
Opis:: Wstęp: Fizjoterapia jest jedną z form terapii w populacji dzieci z zaburzonym rozwojem psychoruchowym w tym również wśród pacjentów chorujących na padaczkę. Sposób postępowania terapeutycznego podyktowany jest aktualnym stanem pacjenta i jego potrzebami. Aktywność fizyczna pacjentów chorujących na padaczkę nie jest przeciwwskazana, wprost przeciwnie wpływa korzystnie na kontrolę napadów padaczkowych. Mimo tego fakt występowania napadów padaczkowych często traktowany jest jako potencjalne przeciwskazanie w uczestnictwie w zajęciach wychowania fizycznego lub fizjoterapii. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie poziomu aktywności fizycznej oraz możliwości podejmowania fizjoterapii przez dzieci chore na padaczkę. Materiał i metoda: Grupa badana składała się z 50 dzieci z rozpoznaną padaczką od co najmniej 3 miesięcy. Badania były przeprowadzane wśród pacjentów Kliniki Neurologii Wieku Rozwojowego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Metodę badawczą stanowił autorski kwestionariusz ankietowy skierowany do rodziców dzieci. Spośród nich 31 miało zapewnioną rehabilitację. Wszystkie dzieci były leczone farmakologicznie. Wyniki: Większość respondentów (70%) negatywnie oceniła sprawność fizyczną swojego dziecka. Ciągłej opieki w ciągu dnia wymagało 54% dzieci. Na zajęcia wychowania fizycznego uczęszczało 32% pacjentów. Aktywność ruchowa była najczęściej (72%) wybieraną formą spędzania czasu wolnego. Wywierała ona pozytywny wpływ (88%) na pacjenta. 62% pacjentów była poddawanych fizjoterapii. Większość z nich (67%) co najmniej 3 razy w tygodniu. Wiodącymi metodami były NDT – Bobath (81%), metoda Vojty (71%). Innymi zajęciami, na które uczęszczały dzieci były: integracja sensomotoryczna (81%) oraz masaż(87%). Wnioski: Odsetek dzieci chorych na padaczkę korzystających z fizjoterapii jest dość wysoki. Rodzice pokładają w niej nadzieje na polepszenie jakości życia ich dzieci. Obserwuje się natomiast ograniczenia w podejmowaniu aktywności fizycznej. Związek aktywności fizycznej z samopoczuciem dziecka jest oceniany pozytywnie, dlatego należałoby edukować rodziców dzieci chorych na padaczkę o możliwościach uczestnictwa w różnorodnych aktywnościach fizycznych i rekreacyjnych.
Introduction: Physiotherapy is a form of therapy of children with abnormal psychomotor development, among whom are children with epilepsy. Treatment characteristics depend on patient’s current health condition and his or her needs. When it comes to patients with epilepsy, there are no contraindications to physical activity, on the contrary, it has a positive impact on reducing the number of epileptic seizures. Despite this, occurrence of epileptic seizures is considered as a potential contraindication to participation in physical education classes or physiotherapy. im of the thesis: The aim of the thesis is proving the level of children’s physical activity, as well as the possibility of giving a physical therapy to the children suffering from epilepsy. Research material and method: The study group consisted of 50 children who had been identified with epilepsy for at least 3 months. The research was conducted among the patients from the Clinics of Neurology of Developmental Age of Heliodor Święcicki Teaching Hospital of Poznan University of Medical Sciences. The research method was an original questionnaire handed to children’s parents. 31% of patients were provided with rehabilitation care. All of the children’s treatments were based on medications. Results: In 70% of cases, the physical condition of children was assessed negatively by the respondents. 54% of children required constant care. 32% of patients took part in physical education classes. In 72% of cases physical activity was the most popular form of spending leisure time. 88% of parents noted physical activity as a positive impact factor. 62% of patients were given physical therapy and among this group 67% exercised at least 3 times a week. Main methods of treatment were: NDT– Bobath, Voyta method (71%). Other activities children participated in were: sensorimotor integration (81%), massage (87%). Conclusions: The percentage of children suffering from epilepsy given physical therapy is quite high. Parents put hope in the treatment as it could improve their children’s quality of life. Parents should be educated on different possibilities in the field the physical activity and in the field of recreation as the children don’t take enough advantage of it.
Źródło:: Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 52; 27-37
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:: Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Aktywność fizyczna studentów kierunku fizjoterapia
Assessment of physical activity among physiotherapy students
Autorzy:: Kotowski, Patryk
Ostrowska, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/464850.pdf
Data publikacji:: 2017-04-28
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:: aktywność fizyczna
IPAQ
fizjoterapia
Dokuz Eylül Üniversitesi
Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa
physical activity
physiotherapy
Dokuz Eylul University
Opis:: Cel badań. W 2015 r. kryteria WHO dotyczące aktywności fizycznej w czasie wolnym spełniło jedynie 15,5% Polaków w wieku 15–69 lat. Celem badań było porównanie poziomu aktywności fizycznej dwóch grup studentów (polskiej i tureckiej). Materiał i metody. Badaniami objęto łącznie 60 studentów trzeciego roku studiów stacjonarnych na kierunku fizjoterapia (30 studentów z Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej w Jeleniej Górze oraz 30 studentów z Dokuz Eylül Üniversitesi w Izmirze). Wiek badanych zawierał się w przedziale 21–25 lat. Narzędziem badań w ocenie poziomu aktywności fizycznej studentów był Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej w wersji długiej. Wyniki. Wysokim poziomem aktywności fizycznej charakteryzowało się 90% studentów z Jeleniej Góry i tylko 30% studentów z Izmiru. Wśród studentów z Polski bardziej aktywne okazały się kobiety, w Turcji – mężczyźni. Czas wolny od zajęć na uczelni i praktyk zawodowych stucenci z Turcji częściej poświęcali na bierny wypoczynek w odróżnieniu od studentów z Polski, którzy częściej wybierali aktywne formy wypoczynku. Wnioski. Poziom aktywności fizycznej studentów Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej w Jeleniej Górze jest wyższy od aktywności fizycznej studentów z Dokuz Eylül Üniversitesi w Izmirze.
Background. According to WHO, only 15.5% of Poles aged 15–69 fulfilled the criteria of physical activity in leisure time in 2015. The aim of the study was to compare the physical activity levels of two student groups (Polish and Turkish). Material and methods. The total of 60 third-year physiotherapy students aged 21–25 were examined (30 students from the Karkonosze College in Jelenia Góra and 30 from the Dokuz Eylul University in Izmir) in accordance with the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), long version. Results. High physical activity levels were observed in 90% of students from Jelenia Góra and only 30% of those from Izmir. Among the Polish students, females were more active; in Turkey, males presented higher physical activity. Students from Turkey spent more time sitting during weekdays. Conclusions. The level of physical activity was higher in the Polish student group as compared with the Turkish subjects.
Źródło:: Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2017, 56; 26-35
0239-4375
Pojawia się w:: Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Application of various physiotherapeutic methods in a conservative treatment of neurogenic scoliosis in a comatose patient - a case report
Zastosowanie różnych metod fizjoterapeutycznych w leczeniu zachowawczym skoliozy neurogennej u pacjentki w śpiączce - opis przypadku
Autorzy:: Gruszczyk, Dorota
Kaczorowska, Antonina
Katan, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/963849.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:: neurogenic scoliosis
coma
scoliosis conservative treatment
physiotherapy
skolioza neurogenna
śpiączka
leczenie zachowawcze skoliozy
fizjoterapia
Opis:: Background: Conservative treatment of scoliosis is difficult and does not always result in improvement. Correcting scoliosis of a patient in a coma presents a great challenge due to lack of contact with the patient, thus lack of cooperation during therapy, as well as the inability to perform active movements. As a result this makes the therapy much more difficult and reduces to a great extent the range of methods available. This problem is complex, so relying on one therapeutic technique is usually inefficient. However, by using a combination of different techniques positive results can be achieved. Aim of the study: The aim of the study is to describe the methods and results used in the treatment of neurogenic scoliosis in an eight-year-old female, comatose patient. Case report: The patient described here is an eight-year-old girl in a coma, who was diagnosed with scoliosis. In order to reduce the process of spinal deformation, the patient was treated with Vojta, NDT-Bobath, proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and fascial therapy, together with a flexible stabilizing medical corset. Fascial therapy was carried out on the abdominal walls, chest, shoulders, shoulder blades and in the thoracic and lumbar section of the spine. According to the Vojta method, exercises in three positions with different combinations were used. The NDT-Bobath method was used to practice patterns of proper head maintenance in space relative to the torso, correct positioning of the upper and lower limbs in the support and proper pelvis positioning. Exercises using the PNF method relied on the therapist performing passive movement patterns of the shoulder blade, pelvis, head and neck, as well as some to the upper and lower limb patterns. The effects of the treatments on the torso were fixed with a flexible corset.
Wstęp: Leczenie zachowawcze skolioz jest trudne i nie zawsze prowadzi do uzyskania poprawy. Korekcja skoliozy u pacjenta przebywającego w śpiączce jest dużym wyzwaniem, ponieważ brak kontaktu z pacjentem oraz związany z tym brak współpracy podczas terapii i niemożność wykonywania ruchów czynnych w dużym stopniu utrudnia leczenie i ogranicza możliwość stosowania w pełni wielu metod terapeutycznych. Ze względu na złożoność problemu praktykowanie jednej metody nie jest skuteczne. Łączne stosowanie kilku metod terapeutycznych może dać pozytywne rezultaty. Cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie metod i wyników terapii skoliozy neurogennej u ośmioletniej pacjentki będącej w śpiączce. Opis przypadku: Opisywaną pacjentką jest ośmioletnia dziewczynka przebywająca w śpiączce, u której zdiagnozowano skoliozę. Aby zahamować proces deformacji kręgosłupa, u pacjentki zastosowano terapię metodą Vojty, NDT-Bobath, PNF, terapię powięziową oraz stosowanie elastycznego gorsetu stabilizacyjnego. Terapia powięziowa prowadzona była na powłokach jamy brzusznej, klatce piersiowej, barkach, łopatkach oraz na grzbiecie w odcinku piersiowym i lędźwiowym. Według metody Vojty stosowano ćwiczenia w trzech pozycjach z różnymi kombinacjami. Metodą NDT-Bobath ćwiczono wzorce prawidłowego utrzymania głowy w przestrzeni względem tułowia, prawidłowego ustawienia kończyn górnych i dolnych w podporze oraz prawidłowego ustawienia miednicy. Ćwiczenia metodą PNF polegały na biernym wykonywaniu przez terapeutę wzorców ruchowych łopatki, miednicy oraz głowy i szyi a także niektórych wzorców kończyny górnej i dolnej. Efekty prowadzonych terapii w obrębie tułowia utrwalane były przez zastosowanie elastycznego gorsetu. Wnioski: Zastosowane metody terapeutyczne wpłynęły na zmniejszenie się skoliozy i poprawę sylwetki dziewczynki.
Źródło:: Medical Science Pulse; 2017, 11, 4
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:: Medical Science Pulse
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Are the knee extensor and flexor muscles isokinetic parameters affected by the duration of postoperative physiotherapy supervision in patients eight months after ACL reconstruction with the use of semitendinosus and gracilis tendons autograft?
Autorzy:: Królikowska, A.
Sikorski, Ł.
Czamara, A.
Reichert, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/306990.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: rehabilitacja
staw kolanowy
fizjoterapia
clinical decision making
home-based rehabilitation
knee joint
ligament rupture treatment
unsupervised physiotherapy
Opis:: The observational study evaluated isokinetic parameters in patients at eight months after anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR) utilizing semitendinosus and gracilis tendons autograft, with two different modes of physiotherapy, and investigated whether analysed parameters were affected by the postoperative physiotherapy supervision duration. Methods: Strict exclusion criteria were employed on a group of 259 ACL-reconstructed patients to identify two groups of males preoperatively well trained and frequently participating in sports, with different durations of postoperative physiotherapy supervision: Group I (n = 18; x = 27.67 weeks) and Group II (n = 20; x = 10.75 weeks). The patients underwent knee extensor and flexor muscles torques measurements with the 180°/s and 60°/s. The torque, position and time parameters were analysed. Limb Symmetry Index (LSI) was calculated. The parametric tests for dependent samples, parametric tests for independent samples, and linear Pearson’s correlation coefficient calculations were performed. Results: There were significant between-limb differences in the Group II in the knee extensor and flexor muscles torque parameters, with LSI ranging from x = 75.72 to x = 78.75 and from x = 78.69 to x = 87.82, respectively. The knee extensor muscles torque parameters and LSI values were positively correlated with the physiotherapy supervision duration. The inter-limb differences in the Group I and II in knee flexor muscles PT angle amounted to x = 10.94° (180°/s), x = 9.39° (60°/s), and x = 12.00° (180°/s), x = 9.75° (60°/s), respectively. Conclusions: The longer postoperative physiotherapy supervision was more effective for improving knee muscles torque parameters. The knee flexor muscles PT angle was shifted towards extension in the ACL-reconstructed limb, regardless of the time of postoperative physiotherapy supervision duration.
Źródło:: Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 3; 89-100
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:: Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Comparing the effectiveness of mobilization techniques with movement and myofascial techniques in patients following distal radius fractures treated conservatively
Porównanie skuteczności stosowania technik mobilizacji z ruchem i technik mięśniowo-powięziowych u pacjentów po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej leczonych zachowawczo
Autorzy:: Jamka, Krzysztof
Szczechowicz, Jakub
Pieniążek, Marek
Kubasiak, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790977.pdf
Data publikacji:: 2018-06-08
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: myofascial techniques
forearm fractures
physiotherapy
techniki mięśniowo-powięziowe
złamania przedramienia
fizjoterapia
Opis:: Introduction: Fractures of the distal radius are one of the most common types in the upper limb area. They lead to significant reduction in range of mobility, muscle weakness and the occurrence of serious pain. Material and methods: The research involved 20 patients from the Specialist Hand Rehabilitation Centre in Krakow, who were rehabilitated after fractures to the distal radial bone. They were randomly divided into two groups. In group A (n = 10), there were patients who underwent mobilization techniques with movement according to the Mulligan concept as part of their manual work. Group B (n = 10) consisted of patients subjected to myofascial techniques. Functional examination of the hand was carried out twice before and after beginning rehabilitation. The range of active mobility, muscle strength and superficial feeling were examined. Based on the obtained results, functional loss was calculated according to Swanson’s method, Total Active Motion and the sensory index. The obtained results were subjected to statistical analysis using the Excel 10 programme. Results: Significant improvement in hand and muscle strength was noted in both groups. In the group of patients treated with myofascial techniques, better rates of improvement for the tested parameters were obtained than in the group treated with the use of joint mobilization techniques. Conclusions: 1. The applied programme of rehabilitating patients following fracture of the distal radial bone is characterized by statistically significant improvement in hand function. 2. The use of soft-tissue techniques is a more effective method of hand function restitution than the method of mobilization with movement. myofascial techniques, forearm fractures, physiotherapy
Wstęp: Złamania dalszej nasady kości promieniowej należą do jednych z najczęstszych złamań w obrębie kończyny górnej. Prowadzą do znacznego ograniczenia zakresu ruchomości, osłabienia siły mięśniowej oraz występowania poważnych dolegliwości bólowych. Materiał i metody: Badaniami objęto 20 pacjentów Specjalistycznego Ośrodka Rehabilitacji Ręki w Krakowie, którzy trafili na rehabilitację po złamaniu dalszej nasady kości promieniowej. Zostali oni podzieleni losowo na 2 grupy. W grupie A (n=10) znaleźli się pacjenci, u których w ramach pracy manualnej wykonywano techniki mobilizacji z ruchem według Mulligana. Grupę B (n=10) stanowili pacjenci, u których wykonywano techniki mięśniowo-powięziowe. Badania funkcjonalne ręki przeprowadzono dwukrotnie, przed rozpoczęciem rehabilitacji i po jej zakończeniu. Badano zakres czynnej ruchomości, siłę mięśniową, czucie powierzchowne. Na podstawie uzyskanych wyników obliczono ubytek funkcjonalny według Swansona, Total Active Motion oraz wskaźnik czucia. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej w programie Excel 10. Wyniki: Uzyskano istotną poprawę funkcji ręki i siły mięśniowej w obu badanych grupach. W grupie pacjentów leczonych technikami mięśniowo-powięziowymi uzyskano lepsze wskaźniki poprawy badanych parametrów niż w grupie leczonej za pomocą technik mobilizacji stawowych. Wnioski: 1. Zastosowany program usprawniania pacjentów po złamaniach dalszej nasady kości promieniowej cechuje istotna statystycznie poprawa funkcji ręki. 2. Stosowanie technik miękkotkankowych jest skuteczniejszą metodą restytucji funkcji ręki niż metoda mobilizacji z ruchem.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2017, 21(4); 31-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Congenital muscular torticollis - a proposal for treatment and physiotherapy
Wrodzony kręcz szyi – propozycje leczenia ifi zjoterapii
Autorzy:: Michalska, Agata
Śliwiński, Zbigniew
Pogorzelska, Justyna
Grabski, Marek
Dudek, Jolanta
Szmurło, Małgorzata
Szczukocki, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790826.pdf
Data publikacji:: 2019-08-26
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: congenital muscular torticollis
conservative treatment
physical therapy
algorithm
wrodzony kręcz szyi
leczenie zachowawcze
fizjoterapia
algorytm postępowania
Opis:: Congenital muscular torticollis (CMT) is a condition manifested by unilateral thickening and/or shortening of the sternocleidomastoid muscle. It can lead to local or global consequences (i.e., forced position and limitation of mobility of the cervical spine and head, delay of motor development). Early recognition of CMT symptoms and the implementation of conservative treatment, considered effective in the majority of cases, are an important part of physical therapy in CMT. The aim of the study is to review literature presenting the methods of physical therapy in CMT and to create the authors’ own proposals for treatment, based on the results of this review. Based on subject-matter literature and our own experience, algorithms for the rehabilitation procedure have been proposed, presenting the general scheme of action in CMT and management depending on the clinical form and age of the child in whom therapy was started (up to 5 months and after 6 months). The authors’ proposed algorithm did not strictly specify the frequency of sessions with a physiotherapist, because this is the resultant of many factors. The main ones include the child's age on the day of initiation of therapy, the clinical form of torticollis, the presence of muscle tone disorders and/or skull asymmetry, but also, the correctness of performing exercises proposed as part of the home-based programme, regularity of therapy and compliance with postural programme principles.
Wrodzony kręcz szyi to stan objawiający się jednostronnym pogrubieniem i/lub skróceniem mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Może prowadzić do powstania miejscowych i globalnych konsekwencji (tj. wymuszonej pozycji i ograniczenia ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa i głowy, opóźnienia rozwoju ruchowego). Wczesne rozpoznanie jego objawów oraz wdrożenie leczenia zachowawczego, które uznaje się za skuteczne u większości chorych są istotnymi elementami fizjoterapii wrodzonego kręczu szyi. Celem pracy jest przegląd literatury dotyczącej postępowania fizjoterapeutycznego u dzieci z wrodzonym kręczem szyi oraz stworzenie w oparciu o jego wyniki własnych propozycji ich leczenia. W oparciu o literaturę przedmiotu oraz własne doświadczenia zaproponowano algorytmy postępowania usprawniającego przedstawiające ogólny schemat działania w CMT oraz postępowanie w zależności od postaci klinicznej i wieku dziecka, w którym rozpoczęto terapię (do 5 m.ż i po 6 m.ż). W proponowanym algorytmie własnym nie określono ściśle częstotliwości spotkań z fizjoterapeutą, ponieważ stanowi ona wypadkową wielu czynników. Do głównych należy zaliczyć wiek dziecka w dniu rozpoczęcia terapii, postać kliniczną kręczu, obecność zaburzeń napięcia mięśniowego i/lub asymetrii czaszki, ale również poprawność wykonywania ćwiczeń zaproponowanych w ramach programu domowego, systematyczność prowadzenia terapii i przestrzeganie zasad programu posturalnego.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2019, 23(3); 21-30
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Early post-stroke rehabilitation in Krakow – analysis of its availability
Analiza dostępności wczesnej rehabilitacji poudarowej na terenie Miasta Krakowa
Autorzy:: Pasiut, Szymon
Oleś, Paulina
Stożek, Joanna
Mirek, Elżbieta
Szymura, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1972042.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: Stroke
early post-stroke rehabilitation
accessibility
physiotherapy
udar
wczesna rehabilitacja poudarowa
dostępność
fizjoterapia
Opis:: Introduction and aim: The aim of the study was to determine the availability and use of early stroke rehabilitation in Krakow.Material and methods: The research material was a group of 90 people (39 women and 51 men) who had suffered the neurological incident of a stroke. The study was conducted among people residing in the city of Krakow who had suffered a stroke. Results and conclusions: The research tool was a questionnaire, consisting of closed questions. The questions in the survey concerned the history of the stroke, the availability characteristics of the process of rehabilitation after discharge from the Department of Neurology, and respondents’ knowledge about funding opportunities for rehabilitation. Analysing the collected data indicated the need to develop and improve the availability of early stroke rehabilitation provided to the city of Krakow.
Wprowadzenie i cel: Celem pracy było określenie dostępności i możliwości korzystania z wczesnej rehabilitacji poudarowej na terenie Miasta Krakowa. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiła grupa 90 osób (39 kobiet i 51 mężczyzn), u których wystąpił incydent neurologiczny w postaci udaru mózgu. Badania zostały przeprowadzone wśród osób po udarze mózgu przebywających na terenie Miasta Krakowa. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety, który składał się z pytań o charakterze zamkniętym. Pytania w ankiecie dotyczyły informacji na temat przebytego udaru mózgu, charakterystyki oraz dostępności przebiegu procesu rehabilitacyjnego po wypisaniu z oddziału neurologii oraz wiedzy badanych na temat możliwości finansowania rehabilitacji. Wyniki i wnioski: Analizując zebrane dane wskazano na potrzebę rozwoju i poprawy dostępności wczesnej rehabilitacji poudarowej świadczonej na terenie Miasta Krakowa.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2014, 18(3); 19-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Edukacja i system szkolnictwa niemieckiego na przykładzie zawodu fizjoterapeuty
The German Education System and the Education of a Physiotherapist in Particular
Autorzy:: HANDKIEWICZ, KRZYSZTOF
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/455681.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:: szkolnictwo niemieckie
edukacja
szkoły zawodowe
fizjoterapia w Niemczech
statystyka
German education system
education
vocational schools
physiotherapy in Germany
statistics
Opis:: W artykule scharakteryzowano system szkolnictwa niemieckiego na podstawie modelu kształcenia fizjoterapeutów. Opisano poszczególne typy szkół, począwszy od szkoły podstawowej, poprzez możliwości, jakie niosą za sobą szkoły ponadpodstawowe – zawodowe, a także uczelnie wyższe. Został poruszony problem dostępności i klarowności systemu edukacyjnego w Niemczech. Na podstawie danych niemieckiego urzędu statystycznego dokonano analizy zaangażowa-nia społeczeństwa w proces nauki w kontekście uzyskanego wykształcenia.
This article deals with the German education system and especially with the education of physiotherapists. Various school types are described starting with elementary school and going on to post-primary schools – vocational schools as well as higher education institutions. The problem of accessibility and clarity of the education system in Germany was raised; all people are requested to get involved with extensive learning. Based on the data of the German statistical office, the analysis of public involvement in the learning process in the context of the obtained education was made.
Źródło:: Edukacja-Technika-Informatyka; 2018, 9, 3; 73-78
2080-9069
Pojawia się w:: Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Efekty usprawniania pacjentów po endoprotezoplastyce stawu kolanowego w zależności od typu zastosowanego implantu
Results of physiotherapeutic treatment of patients after knee-joint endoprothesoplastic burgery depending on the type of the implant
Autorzy:: Skiba, M.
Skiba, G.
Czerner, M.
Króliński, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/261141.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:: staw kolanowy
zmiany zwyrodnieniowe
endoprotezoplastyka całkowita stawu kolanowego
endopimplanty jedno- i wieloosiowe
fizjoterapia
zakres ruchomości
knee
arthrosis
total knee arthroplasty
single- and multi-axis implants
physiotherapy
range of motion
Opis:: Endoprotezoplastyka jest obecnie podstawową metodą leczenia osób z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu kolanowego. Głównym celem zabiegu jest redukcja dolegliwości bólowych, poprawa zakresu ruchomości oraz przywrócenie stabilności stawu, co ma doprowadzić do polepszenia jakości życia chorych. Celem pracy była ocena efektów usprawniania pacjentów po wszczepieniu jedno- lub wieloosiowej endoprotezy stawu kolanowego. Badaniem objęto grupę 60 osób (45 kobiet i 15 mężczyzn) z zaawansowaną gonartrozą. Średnia wieku wynosiła 66,4 lata. 30 pacjentom wszczepiono jednoosiową endoprotezę SCORPIO CR a pozostałym 30 pacjentom endoprotezę wieloosiową PFC SIGMA. We wszystkich przypadkach zachowano więzadło krzyżowe tylne PCL (ang. Posterior Cruciate Ligament). Program leczenia usprawniającego we wczesnym okresie pooperacyjnym był taki sam u wszystkich chorych. Po około 3 miesiącach od zabiegu pacjenci byli usprawniani na Oddziale Rehabilitacji Narządu Ruchu przez okres 3 tygodni, korzystając z odpowiednio dobranego programu kinezy- i hydroterapii. Oceny zakresu ruchomości stawu kolanowego dokonano przed zabiegiem operacyjnym oraz po zakończeniu rehabilitacji. Wyniki wskazują na poprawę zakresu zgięcia oraz wyprostu operowanego stawu, zarówno u pacjentów z jedno-, jak i wieloosiowym implantem.
Total arthroplasty is currently the main treatment of patients with advanced knee degeneration. The basic goal of the surgery is to reduce pain, improve range of motion (ROM), restore join stability, what can lead to the improved quality of life.The aim of this study was to examine the effects of rehabilitation of patients after single- or multi-axis total knee arthroplasty (TKA). The research was performed on a group of 60 people (45 women and 15 men) with advanced gonarthrosis (mean age 66,4 years). In 30 patients single-axis SCORPIO CR prostheses and in 30 multi-axis PFC Sigma prostheses, were implanted. In all cases the posterior cruciate ligament (PCL) has been retained. Physical therapy in the immediate postoperative period was the same in all groups. The patients were exposed to kinesi- and hydrotherapy 3 months after surgery. The functional status of the knee before surgery and after rehabilitation, were evalutaed. It was stated that the knee flexion and extension were improved. There was no significant difference between these 2 groups.
Źródło:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 2; 104-107
1234-5563
Pojawia się w:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Effect of targeted physiotherapy on the quality of life of patients with epilepsy of unknown etiology – a pilot study
Wpływ ukierunkowanej fi zjoterapii na jakość życia pacjentów z padaczką o nieustalonej etiologii – badanie pilotażowe
Autorzy:: Szczygieł-Pilut, Elżbieta
Mirek, Elżbieta
Filip, Magdalena
Pilut, Daniel
Pasiut, Szymon
Michalski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790771.pdf
Data publikacji:: 2021-03-11
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: physiotherapy
epilepsy
SF-36 quality of life questionnaire
fizjoterapia
padaczka
kwestionariusz jakości życia SF-36
Opis:: Introduction: Epilepsy is one of the most common diseases of the central nervous system. According to the World Health Organization, it accounts for 1% of the global burden of disease worldwide. Pharmacotherapy remains the primary therapeutic tool in this disease. However, more and more emphasis is placed on approaching this group of patients in an interdisciplinary manner, taking their various needs into account: social, professional, economic or psychological. Attention is also paid to the positive impact of physical activity on the quality of life of patients with epilepsy. The patients with diagnosed epilepsy often complain of a feeling of instability not reflected in standard neurological examination. Early detection of postural control disorders is possible using an objective research tool which is the modified CTSIB test (Clinical Test of Sensory Interaction and Balance). Aim of the study: The aim of the study was to assess the influence of targeted physical therapy on the quality of life among patients with diagnosed epilepsy of unknown etiology using the SF-36 quality of life questionnaire. Materials and methods: The study included 11 professionally active adults with diagnosed generalized epilepsy of unknown etiology, treated at the Department or Outpatient Clinic of Neurology at John Paul II Specialist Hospital in Kraków. Finally, out of the 11 recruited patients (5 women and 6 men), 1 patient was excluded from the study due to a history of craniocerebral trauma. Patients were examined 3 times every month using EEG and the SF-36 quality of life questionnaire. Additionally, between the 2nd and the 3rd month of the pilot study, the study group underwent physical therapy focused on balance disorders using the Biodex SD stabilometric platform. Results: Overall, the quality of life index measured using the SF-36 quality of life questionnaire in the study group improved after the completion of targeted physical therapy. Conclusions: 1. Generalized epilepsy of unknown etiology results in a significant deterioration in the quality of life of patients, which may also be accompanied by disorders of postural control. 2 A targeted program of physiotherapy in the treatment of patients with generalized epilepsy of unknown etiology may has a positive effect on their quality of life. null
Wstęp: Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Według Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organization) stanowi ona 1% globalnego obciążenia chorobami na świecie. Farmakoterapia pozostaje nadal podstawowym narzędziem leczniczym w tej chorobie. Coraz większy nacisk kładzie się jednak na podejście do tej grupy chorych w sposób interdyscyplinarny z uwzględnieniem ich potrzeb: społecznych, zawodowych, ekonomicznych czy psychologicznych. Zwraca się także uwagę na pozytywny wpływ aktywności fizycznej na jakość życia pacjentów z padaczką. Pacjenci z rozpoznaną padaczką dodatkowo nierzadko skarżą się na uczucie niestabilności, które w standardowym badaniu neurologicznym nie znajduje odzwierciedlenia. Wczesne wykrycie zaburzeń kontroli posturalnej jest możliwe przy użyciu obiektywnego narzędzia badawczego jakim jest zmodyfikowany test CTSIB (Integracji sensorycznej równowagi, ang. Clinical test of Sensory Interaction and Balance). Cel pracy: Celem badania była ocena wpływu ukierunkowanej fizjoterapii na jakość życia pacjentów z rozpoznaną padaczką o nieustalonej etiologii za pomocą kwestionariusza jakości życia SF-36. Materiał i metody: Do badania włączono 11 aktywnych zawodowo dorosłych chorych z rozpoznaną padaczką uogólnioną o nieustalonej etiologii, leczonych w Oddziale lub Poradni Neurologii Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Krakowie. Ostatecznie spośród 11 zrekrutowanych pacjentów (5 kobiet i 6 mężczyzn), jeden chory został wyłączony z badania z uwagi na przebyty w przeszłości uraz czaszkowo-mózgowy. Pacjenci byli badani trzykrotnie co miesiąc za pomocą badania EEG, kwestionariusza jakości życia SF-36. Grupa badana dodatkowo pomiędzy drugim a trzecim miesiącem badania pilotażowego została poddana fizjoterapii ukierunkowanej na zaburzenia równowagi z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej Biodex SD. Wyniki: Ogólnie indeks jakości życia mierzony za pomocą kwestionariusza jakości życia SF-36 u pacjentów z grupy badanej po zakończeniu ukierunkowanej fizjoterapii uległ poprawie. Wnioski: 1. Uogólniona padaczka o nieustalonej etiologii skutkuje zdecydowanym pogorszeniem jakości życia chorych, czemu mogą towarzyszyć także zaburzenia kontroli posturalnej. 2. Ukierunkowany program fizjoterapii w leczeniu chorych z uogólnioną padaczką o nieustalonej etiologii być może wpływa pozytywnie na jakość ich życia.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2020, 24(3); 15-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Effectiveness of complex physical therapy of lymphoedema - evaluation in clinical practice
Ocena efektów leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku chłonnego w praktyce
Autorzy:: Ochałek, Katarzyna
Grądalski, Tomasz
Dziura, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1935840.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: lymphoedema
lymphedema
combined physical therapy
manual lymph drainage
compression therapy
lymphoscintigraphy
Obrzęk chłonny
obrzęk limfatyczny
kompleksowa fizjoterapia obrzęku
drenaż limfatyczny
kompresjoterapia
limfoscyntygrafia.
Opis:: Combined Physical Therapy (CPT) is an effective method in the therapy of developed limb lymphoedema. It results in marked clinical effects including: oedema volume reduction, limb function improvement, decreasing physical symptoms. There are numerous assessment methods available, which creates difficulties in relative evaluation / meta-analyses (eg. among different therapeutical schools). Basic method of evaluation involves comparing affected limb volume or oedema volume (i.e. the difference in limb volumes between the affected and unaffected side) calculated from circumference measurements, before and after physical treatment. Relating limb volume or edema volume to normal limb volume allows us to compare patients with lymphoedema who are constitutionally different. Apart from limb volumes assessment, evaluation of oedema consistency is also important (pitting edema vs. non-pitting edema on palpation), which provides an information about disease progression. Other methods of assessment involve comparison of limb function – joint mobility defect, gripping force and evaluation of disturbances of hand manipulation and walking. Yet, another method of evaluation involves comparison of physical disorders associated with lymphoedema (usually limb pain, heaviness and weakness) and the healthrelated quality of life. Lymphoscintigraphy seems to be an objective method of evaluating lymphatic transport and the morphology of lymph distribution. Both dynamic and static scintigraphy are useful for assessing spontaneous lymph outflow from the affected limb before and after physiotherapy. In this article, methods of evaluating the efficiency of lymphoedema treatment are discussed, and a practical approach to lymphoedema management is proposed.
Kompleksowa fizjoterapia (Combined Physical Therapy, CPT) jest znaną od dawna i skuteczną metodą postępowania leczniczego z wyboru w rozwiniętym obrzęku chłonnym - limfatycznym kończyn. Przynosi ona wymierny efekt kliniczny polegający na zmniejszeniu się wielkości obrzęku, ogólnej poprawie sprawności, zmniejszeniu się dolegliwości towarzyszących chorobie. W ocenie skuteczności terapii stosuje się różne metody, co stwarza trudności porównawcze (np. pomiędzy różnymi ośrodkami fizjoterapeutycznymi). Podstawowym sposobem ewaluacji jest porównanie objętości kończyn lub obrzęku (rozumianego jako różnica pomiędzy kończyną chorą i zdrową) obliczonych w oparciu o zmierzone obwody, przed rozpoczęciem i po zakończeniu leczenia. Odniesienie objętości kończyny lub obrzęku do objętości kończyny pozwala na porównanie zaawansowania u chorych różnych konstytucjonalnie. Istotna jest też ocena konsystencji obrzęku (tj. charakter plastyczny, elastyczny lub twardy) świadcząca o stopniu zaawansowania choroby. Kolejnym sposobem oceny jest porównanie sprawności kończyny, w oparciu o ograniczenie zakresu ruchów w stawach, ubytek siły mięśniowej oraz o ocenę zaburzeń funkcji manipulacyjnej ręki lub patologii chodu. Inną wykorzystywaną metodą oceny jest porównanie wybranych dolegliwości fizycznych towarzyszących obrzękowi i często zgłaszanych przez chorych (zwykle są to ból kończyny, nadmierny ciężar lub osłabienie, rzadziej rozpieranie skóry, drętwienie i mrowienie) oraz ocena jakości życia związanej ze zdrowiem (HRQoL). Obiektywną metodą oceny szybkości przemieszczenia się płynu tkankowego oraz morfologii jego rozmieszczenia w zajętych obrzękiem tkankach jest limfoscyntygrafia. Zarówno badanie dynamiczne (w pierwszych minutach) jak i statyczne (po kilku godzinach) można wykorzystać do oceny niewymuszonego odpływu chłonki przed i po leczeniu. W pracy szczegółowo omówiono poszczególne sposoby oceny kompleksowego leczenia obrzęku i zaproponowano jej modelowy system możliwy do zastosowania w praktyce.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 37-41
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Effectiveness of physiotherapeutic treatment of the upper limb lymphedema after a mastectomy procedure
Skuteczność leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet
Autorzy:: Zaworski, Kamil
Latosiewicz, Robert
Majcher, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1969240.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: Mastectomy
breast cancer
physiotherapy
lymphoedema
mastektomia
nowotwór piersi
fizjoterapia
obrzęk limfatyczny
Opis:: Introduction: Lymphoedema (congestive insufficiency of the lymphatic system) is one of the complications occurring after mastectomy. The aim of this study was to assess the effectiveness of comprehensive physical therapy. Materials and methods: The study was conducted at the Department of Rehabilitation and Psychotherapy at Medical University of Lublin with a group of 40 women aged 39 to 76 years (mean age 59.3 years) who developed lymphoedema after treatment for breast cancer. The two-week physical therapy involved a whirlpool bath, rhythmic pneumatic massage, massage using an Aquavibron massager, Vodder’s manual lymphatic drainage, local cryotherapy, and collective physical exercises of the upper limbs. The aim of the study was to assess changes in lymphoedema size and consistency, pain intensity, movement range in upper limb joints, and other symptoms accompanying lymphoedema. Results: Mean pain intensity on the VAS scale was 3.9±1.9 prior to the therapy and 2.7±1.7 after it. Mean girth value measured at nine different locations on the lymphoedemic limb decreased by 0.9 cm (3.5%). Mean improvement in movement range amounted to 5.1º (9%) in the shoulder joint, 5.2º (3.9%) in the elbow joint, and 3.6º (12%) in the wrist joint. Conclusions: The therapy had a beneficial effect on the size and consistency of upper limb lymphoedema. Furthermore, an improvement in movement range and a reduction of pain intensity in the upper limb joint were observed.
Wstęp: Nowotwór piersi jest najczęstszym nowotworem występującym u kobiet w Polsce, stanowiąc około 20% ogółu zachorowań na nowotwory złośliwe. Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym (mastektomii) jest zastoinowa niewydolność układu chłonnego. Jej kliniczną manifestacją jest obrzęk limfatyczny. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego leczenia fizjoterapeutycznego obrzęku limfatycznego kończyny górnej po zabiegu mastektomii u kobiet. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w Zakładzie Rehabilitacji Centrum Ziemi Lubelskiej w Lublinie. Grupa badawcza liczyła 40 kobiet w wieku od 39 do 76 lat (średnia wieku 59,3 lat) leczonych z powodu raka piersi, u których wystąpił obrzęk limfatyczny. Każda z pacjentek poddana została leczeniu fizjoterapeutycznemu przez 10 dni w okresie dwóch tygodni. Terapia składała się z: kąpieli wirowej miejscowej kończyny górnej, rytmicznego masażu pneumatycznego, masażu za pomocą aparatu Aquavibron, manualnego drenażu limfatycznego według Voddera, miejscowej krioterapii oraz ćwiczeń zbiorowych kończyn górnych. Oceniono zmianę wielkości i konsystencji obrzęku limfatycznego, zmianę stopnia nasilenia bólu, wpływ zastosowanej terapii na zmianę objawów towarzyszących obrzękowi i na zakres ruchomości stawów kończyny górnej objętej obrzękiem limfatycznym. Wyniki: Przed rozpoczęciem terapii średnie nasilenie dolegliwości bólowych w skali VAS wynosiło 3,9±1,9, natomiast po jej zakończeniu 2,7±1,7. Średnia wartość pomiarów obwodów w dziewięciu miejscach na kończynie objętej obrzękiem zmniejszyła się o 0,9 cm (3,5%). Pod wpływem zastosowanych metod fizjoterapeutycznych uzyskano średnią poprawę zakresu ruchów w stawie łopatkowo– ramiennym o 5,1º (9%), w stawie łokciowym o 5,2º (3,9%) i nadgarstkowym o 3,6º (12%). Wnioski: Zastosowanie metod fizjoterapeutycznych w znacznym stopniu wpłynęło na zmniejszenie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u kobiet po mastektomii. Użyta kompleksowa terapia wpływa pozytywnie na zmianę konsystencji obrzęku limfatycznego kończyny górnej. W badanej grupie zmniejszenie obrzęku limfatycznego przyczyniło się do poprawy zakresu ruchomości we wszystkich stawach kończyny górnej i zmniejszenia odczuwanych dolegliwości bólowych.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2014, 18(2); 4-10
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Evaluation of the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test – a preliminary report
Ryzyko upadku słuchaczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku na tle 6-miesięcznego programu fizjoterapeutycznego – badanie randomizowane
Autorzy:: Nowak, Katarzyna
Muzaj, Halina
Nawrocka, Halina
Sobaniec, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790880.pdf
Data publikacji:: 2018-10-23
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: autism
MNRI
rehabilitation
ATEC
ryzyko upadku
UTW
równowaga
fizjoterapia
Opis:: Autism (ASD) is a multiform disorder of unexplored etiology. Therapeutic treatment is therefore symptomatic0 and due to the complexity and variety of symptoms, it must be individualized. Therapists reach for various methods and forms of work with an autistic patient. In this situation, there is also a need to evaluate the therapeutic procedure and the choice of methods that will help assess the effectiveness of therapy. One of the proposed activities is therapeutic modality MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration), while the standard ATEC test is used to assess the effectiveness of therapy. The MNRI method deals with the functioning of basic reflexes, the movement system and its impact on the developmental and learning processes. The MNRI method is aimed at restoring normal neurosensoric development and integration of reflex patterns, motor coordination systems and skills enabling movement functioning, behavioural regulation, emotional and cognitive functions. Therapy consists in activating reflex patterns to stimulate the natural resources of the brain, the body, strengthening memory and neurosensotimotive as well as motor integration. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of MNRI therapy in children with autism based on the ATEC test. The study involved 60 children diagnosed with autism (F84.0) according to ICD-10 criteria. The average age of patients was 10.7 years. Each participant of the project took an active part in the 11-day rehabilitation process according to the MNRI programme. The standardized ATEC test was used to assess the effectiveness of therapy. Analysis of the results of the ATEC test before and after the 11-day rehabilitation in autistic patients showed positive effects of MNRI therapy among 43.5% of the subjects. These effects included, for part I - in terms of communication, an increase was noted by 9.2%; for part II – socialization0 58.3%; part III - sensory feeling, cognitive awareness, 47.2% and in part IV - physical health, emotions, behaviour, 57.9%. MNRI therapy positively influenced the examined group of autistic patients. Particularly noticeable improvement was expressed in the reduction of self-inflicted harm (65%), reduced hypersensitivity and improvement in sound tolerance (80%), improvement of awareness of one’s own body's (60%); greater calmness, self-control (80%). The therapy is safe, painless, has no negative effects. This article is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License. null
Wstęp: Z wiekiem pogarsza się wydolność wszystkich narządów i układów człowieka, wpływając na pogorszenie sprawności funkcjonalnej i zwiększenie ryzyka upadków u osób, nawet tych najaktywniejszych, do których zaliczamy słuchaczy Uniwersytetów Trzeciego Wieku (UTW). Odpowiednio przygotowany i realizowany program fizjoterapeutyczny pozwala na przygotowanie słuchaczy UTW do zmniejszenia ryzyka upadków i konsekwencji z tym związanych. Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu autorskiego 6-miesięcznego programu postępowania fizjoterapeutycznego na ryzyko upadku i równowagę słuchaczek UTW. Materiał i metody badań: Badaniami zostały objęte słuchaczki Jagiellońskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Krakowie które ukończyły 60. rok życia. Badane podzielono losowo na dwie grupy: grupa badana (n=66, śr. wiek: 67,2 ±5,4 lat), grupa kontrolna (n=65, śr. wiek: 66,2 ±3,5 lat). Badane poddano dwukrotnie ocenie przed i po 6-miesięcznym programie fizjoterapeutycznym. Ocenę ryzyka upadku i równowagi zbadano testami „wchodzenia na stopień” (ST − Step Test), „stania na jednej nodze” (OLST − One-Leg Standing Test), „sięgania” (FRT − Functional Reach Test). Wyniki: Wynik testów (ST) i (OLST) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej, zarówno w przypadku prawej, jak i lewej kończyny dolnej (p>0,05). Wyniki świadczą o istotnie statystycznie dłuższym czasie stania na jednej nodze w grupie badanej. Także wynik testu (FRT) w grupie badanej po programie fizjoterapeutycznym był istotnie wyższy w stosunku do grupy kontrolnej (p>0,05). Po drugim badaniu zaobserwowano istotny statystycznie większy zakres wychylenia w grupie badanej. Wnioski: Ryzyko upadku słuchaczek UTW które mają 60 lat i więcej istotnie zmniejsza się pod wpływem autorskiego 6-miesięcznego programu fizjoterapeutycznego, a poczucie równowagi w pozycji stojącej poprawia się po programie.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2018, 22(3); 20-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Fizjoterapia" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język