Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Federacja Rosyjska," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Youtube как архив: к постановке вопроса
YouTube jako archiwum: postawienie kwestii
Autorzy:
Хлевов, Александр
Щербак, Никита
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969793.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
YouTube
архив
ютуб
госстандарт
видеодокументы
кинодокументы
Rosyjska Federacja
standardy państwowe
archiwum
dokument adiowizualny
video
film
archive
state standard
video documents
film documents
Opis:
The article analyzes YouTube video hosting from the point of view of compliance of this phenomenon with the definition of the archive contained in state standards of Russian Federation. It is concluded that the YouTube service, according to the main criteria for accumulating, processing, cataloging and providing access to video and film documents stored on it, can be considered as archive storage. Concrete recommendations are given for revising existing standards
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 71-80
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Поздний» Советский Союз - «ранняя» Российская Федерация: две эпохи – две бюрократии
„Późny” Związek Radziecki - „wczesna” Federacja Rosyjska: dwie epoki - dwie biurokracje
Autorzy:
Станкевич, Зигмунт
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969667.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
бюрократия
государственный аппарат
государственный служащий
коммунистическая партия
Михаил Горбачев
Борис Ельцин
Аппарат Президента СССР
Администрация Президента России
Советский Союз
Российская Федерация
bureaucracy
state apparatus
civil servant
communist party
Mikhail Gorbachev
Boris Jeltcin
Apparatus of the President of the USSR
Administration of the President of Russia
Soviet Union
Russian Federation
biurokracja
aparat państwowy
urzędnik
partia komunistyczna
Michaił Gorbaczow
Borys Jelcyn
prezydent ZSRR
Prezydent Rosji
ZSRR
Federacja Rosyjska
Opis:
Artykuł jest próbą analizy porównawczej, historyczno-polityczno-prawnej, dwóch biurokracji, a raczej dwóch systemów biurokratycznych - radzieckiego, opartego na socjalistycznych zasadach systemu publicznego i państwowego, oraz rosyjskiego postsowieckiego, który głównie odzwierciedla przejście kraju do gospodarki rynkowej i demokracji politycznej. Autor główną uwagę przywiązuje do podstawowych cech danych dwóch biurokracji, ich specyficznych cech wyróżniających, warunków istnienia i możliwości wpływu na ogólny rozwój państwa odpowiednio Związku Radzieckiego i Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 4; 123-136
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Применение нормативно-правовой базы в сфере государственной гражданской службы РФ в деятельности коммерческих организаций
Ramy prawne pełnienia służby cywilnej w Federacji Rosyjskiej, jako podstawa rozwoju lokalnych przepisów dotyczących personelu organizacji komercyjnych
Autorzy:
Глотова, Светлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969708.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
локальный нормативный акт
трудовые отношения
документация по личному составу
государственная гражданская служба
local normative act
labor relations
HR documentation
personnel documentation
state civil service
normatyw
stosunek pracy
dokumentacja kadrowa
służba cywilna
Federacja Rosyjska
Opis:
Artykuł traktuje o problemach w stosowaniu aktów prawnych regulujących państwową służbę cywilną w działalności działów personalnych organizacji pozarządowych. W tym kontekście te akty prawne są uważane za dokumenty wzorcowe, które organizacje te mogą wykorzystać jako podstawę do opracowania lokalnych przepisów
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 4; 137-148
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Современная сеть объединенных межведомственных архивов по личному составу: история создания и организация
Współczesna sieć połączonych międzyresortowych archiwów akt osobowych: historia powstania i organizacji
Autorzy:
Герасимова, Екатерина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969774.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Российская федерация
межведомственные архивы
архивы по личному составу
законодательные акты
нормативные акты
промежуточное хранение документов
Federacja Rosyjska
archiwa międzyresortowe
archiwa akt osobowych
akty ustawodawcze
normatyw
archiwa przejściowe
Russian Federation
interdepartmental archives
archives on personal files
legislative acts
normative
transitional archives
Opis:
The article describes the history of the creation and organization of joint interagency personnel archives from the 1950s to the mid-2000s. The article presents legislative and regulatory acts regulating the activity of interdepartmental archives, shows the system and activity of these archives as a form of intermediate storage of documents.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 57-70
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становление и развитие современного института губернатора в России (на примере Иркутской области)
Powstanie i rozwój nowoczesnej instytucji gubernatora w Rosji (na przykładzie obwodu irkuckiego)
The formation and development of the modern institution of governor in Russia (on the example of the Irkutsk region)
Autorzy:
Zulyar, Yuriy
Zulyar, Raksana
Rybalko, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929227.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
Irkutsk region
governor’s office
Russian model of federalism
Boris N. Yeltsin
Vladimir V. Putin
regional policy
Federacja Rosyjska
obwód irkucki
stanowisko gubernatora
rosyjski model federalizmu
Borys N. Jelcyn
Władimir W. Putin
polityka regionalna
Opis:
Исследование процесса создания, становления и развития современной модели российского федерализма обязательно приводит к необходимости анализа института губернатора, являющегося одной из ключевых элементов российской государственности. В течение всего постсоветского периода в системе российского федерализма идет борьба двух тенденций: централизации и децентрализации, в настоящее время доминирует первая. Роль губернатора (главы региона) является ключевой и определяющей во взаимодействии федеральной и региональных властных элит. Спецификой российской модели федерализма является его асимметричность, обусловленная этнической субъектностью. Однако формально главы субъектов РФ имеют равные права и одинаковый круг полномочий. В действительности это не так, но причины этого чисто субъктивны. В каждом субъекте сложилась региональная элита, ориентированная и связанная с правящим классом страны, но не консолидированная внутри мегарегионов. Россия, как реально асимметричная федерация вынуждена уделять большое внимание борьбе с сепаратизмом. В процессе сложных и трудных поисков,руководство страны выработаломодель эффективного федерализма – императивного, при формировании которого был учтен советский опыт. Основным принципом этой модели является соответствие главы региона статусу федерального чиновника, но не представителя, а тем более лидера региональной элиты. Реализация этого принципа весьма трудна, так как находится в противоречии с институтом прямых выборов губернаторов. Однако президент В. В. Путин, владея правом отстранения главы субъекта, строго следит за тем, чтобы они не проводили антигосударственную политику, не имели криминального прошлого и не совершали должностных преступлений. В целях обеспечения эффективного функционирования данной модели, Центр старается не допускать превращения регионов в площадки карьерного роста и делегирует на должности глав субъектов представителей федеральных элит, не связанных с возглавляемыми регионами. При этом особое значение придается его партийности – членство или сочувствие правящей „Единой России”.
The study of the creation process, formation and development of the contemporary model of Russian federalism requires an analysis of the institution of governor, which is one of the key elements of the Russian state. In the post-Soviet period, there were two trends within the Russian federalist system: centralization and decentralization; currently the former is dominant. The role of governor (head of the region) is essential and decisive in the interaction between the federal and regional power elites. However, formally, the heads of regions of the Russian Federation have equal rights and the same range of powers. In reality, this is not the case, but the reasons for this are purely subjective. The elites in every region are oriented towards and associated with the country’s ruling class, but not consolidated within megaregions. In the course of complex and difficult search, the country’s leadership developed an imperial model of effective federalism, in the formation of which the Soviet experience was taken into account. The main principle of this model is that the status of a head of the region corresponds to that of a federal official but the former is not a representative of the regional elite and much less its leader. It is highly problematic to implement this principle as it contradicts the instrument of direct elections of governors. However, Presi dent Putin, who has the right to remove the head of any region, guarantees that they do not pursue any anti-state policy or commit official crimes, and that they do not have criminal past. In order to ensure the effective functioning of this model, the center tries to prevent the transformation of regions into platforms for developing individual careers and delegates the representatives of federal elites who are not associated with the regions as their heads. At the same time, special importance is given to their partisanship reflected by their membership of or sympathy for the ruling United Russia.
Badanie procesu tworzenia, kształtowania i rozwoju współczesnego modelu federalizmu rosyjskiego nieuchronnie prowadzi do konieczności analizy instytucji gubernatora, która jest jednym z kluczowych elementów państwa rosyjskiego. W okresie poradzieckim w systemie federalizmu rosyjskiego istniały dwa nurty: centralizacja i decentralizacja; obecnie dominuje ten pierwszy. Rola gubernatora (głowy regionu) jest kluczowa i decydująca w relacjach między federalnymi i regionalnymi elitami władzy. Specyfiką rosyjskiego modelu federalizmu jest jego asymetria wynikająca z podmiotowości etnicznej. Jednak formalnie szefowie regionów Federacji Rosyjskiej mają równe prawa i taki sam zakres uprawnień. Rzeczywistość jest inna, ale przyczyny tego są czysto subiektywne. Elity poszczególnych regionów są zorientowane na centralną klasę rządzącą kraju i są z nią powiązane, ale nie są skonsolidowane w ramach megaregionów. Rosja, jako prawdziwie asymetryczna federacja, musi walczyć z separatyzmem. W procesie skomplikowanych i trudnych badań władze kraju wypracowały imperialny model efektywnego federalizmu, w którego tworzeniu wzięto pod uwagę doświadczenia z okresu Związku Radzieckiego. Główną zasadą tego modelu jest to, że status szefa regionu odpowiada statusowi urzędnika federalnego, ale nie przedstawiciela, a tym bardziej lidera regionalnej elity. Realizacja tej zasady jest wysoce problematyczna, ponieważ jest ona sprzeczna z instrumentem bezpośrednich wyborów gubernatorów. Jednak prezydent Putin, który ma prawo do usunięcia głowy każdego regionu sprawuje pieczę nad tym, aby poszczególne osoby nie prowadziły polityki antypaństwowej, nie popełniały przestępstw urzędowych, ani nie miały kryminalnej przeszłości. W celu zapewnienia efektywnego funkcjonowania tego modelu, centrum stara się nie dopuścić do przekształcania się regionów w platformy budowania własnych karier i deleguje na stanowiska kierownicze przedstawicieli elit federalnych niezwiązanych z regionami. Jednocześnie szczególne znaczenie przywiązuje się do ich postaw, przejawiających się członkostwem lub sympatią do rządzącej partii Jedna Rosja.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 111-128
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the hydrocarbon transmission system towards achieving the status of energy superpower in the 21st century
Autorzy:
Żukowska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116414.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
Russian Federation
energy policy
transmission system
hydrocarbons
Federacja Rosyjska
polityka energetyczna
system przesyłowy
węglowodory
Opis:
This article aims to introduce the energy policy program assumptions of the Russian Federation. An analysis led to the conclusion that the Russian Federation avails the network of hydrocarbon transmission pipelines to obtain an energy superpower status. The transformation of the energy sector is not restricted to measures aimed at increasing efficiency. It similarly plays a vital role in building the state's potential. More so, it co-creates the crucial instruments of international influence. Through building the network of pipelines, the Kremlin consistently attains its geopolitical aim of being an important player in the international arena. Ineffective endeavours to get out of the Russian domination in that area has allowed Russia to maintain its infrastructure monopoly and dominance of Russian gas on the markets of Central and Eastern Europe.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska; 2021, 110; 211--220
0209-3324
2450-1549
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Transport / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka Federacji Rosyjskiej wobec krajów czarnomorskich
Russias policy towards the countries of the Black Sea
Autorzy:
Zima, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540310.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Federacja Rosyjska
kraje czarnomorskie
stosunki międzynarodowe
polityka zagraniczna
Russian Federation
Black Sea region
international relations
foreign policy
Opis:
Akwen Morza Czarnego już w czasach starożytnych oddzielał od siebie ludy należące do odmiennych kultur, a jednocześnie umożliwiał im nawiązywanie wzajemnych kontaktów. Tak samo jest obecnie: wybrzeża czarnomorskie należą do państw reprezentujących rywalizujące ze sobą cywilizacje: rosyjsko-prawosławną i islamską. Ponadto, coraz większy wpływ na rzeczywistość społeczną państw czarnomorskich wywiera cywilizacja łacińska, szczególnie atrakcyjna dla narodów zamieszkujących północne i zachodnie brzegi Pontu. Odmienne opcje geopolityczne poszczególnych państw regionu prowadzą do konfliktów i stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa nie tylko tych państw, a również dla przyległych obszarów. W opracowaniu dokonana została analiza polityki Federacji Rosyjskiej oraz próba wyjaśnienia sposobu podejścia rosyjskich władz do problemów krajów czarnomorskich. Analizą zostaną objęte uwarunkowania historyczne, ekonomiczne i polityczne wpływające na sytuację tych krajów. Zwrócona zostanie uwaga nie tylko na politykę samych państw czarnomorskich, ale również na obecność aktorów trzecich na tym obszarze (Unii Europejskiej i Sojuszu Północnoatlantyckiego).
For centuries, the Black Sea countries have been the area of contact between the zones of different civilizations (Christian and Muslim) and a region of great importance not only due to geopolitical and geo-economic reasons, but also the cultural and social ones. Political instability in the Black Sea countries (conflicts in the North Caucasus, in Abkhazia and South Ossetia, the Nagorno-Karabakh conflict, the conflict on the Crimean Peninsula and Transdnistria) poses a threat to the safety of not only the countries of that region, but also the other countries of Asia and Europe. The primary objective of this article is to analyze the policy of the Russian Federation, as one of the most important regional players and to present and explain the perception of the Russian authorities of the Black Sea countries. The analysis will be covered by historical, economic and political situation conditions in this area. In the course of the analysis of the geopolitical situation in the Black Sea area, it is extremely important to focus not only on the policy of coastal states and those directly associated with that region, but also on the presence of the other players in this area (the European Union and NATO).
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2016, 18; 113-124
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja referendum ogólnopaństwowego w Republice Białorusi i Federacji Rosyjskiej. Wymiar formalny
Autorzy:
Ziętara, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042765.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Niepodległości
Tematy:
republika białorusi
federacja rosyjska
demokracja bezpośrednia
referendum
republic of belarus
russian federation
direct democracy
Opis:
The author has analyzed the formal-dogmatic institution of referendum at the national level in the Republic of Belarus and the Russian Federation. The analysis was made on the basis of the Constitution of the Republic of Belarus of 1994, the Electoral Code of the Republic of Belarus of 2000, the Constitution of the Russian Federation of 1993 and the Federal Constitutional Act on Referendum of 2004. The detailed analysis allowed to confirm the hypothesis of a high convergence of legal acts in this area. The referendum is legal, but it does not translate into a practical dimension. By 2017, one referendum has been held in Belarus on the basis of the aforementioned legislative acts in 2004, while in the Russian Federation there has not been any. Accordingly, the author concludes that the institution of the national referendum in the Republic of Belarus is treated in an instrumental way and serves primarily to legitimize the policy of Alexander Lukashenka, while in the Russian Federation the national referendum provisions are a void law to restrict civic participation.
Źródło:
Prawo i Polityka; 2016, 7; 65-82
2080-5799
Pojawia się w:
Prawo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucja referendum w Republice Tatarstanu (Federacja Rosyjska)
Autorzy:
Ziętara, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686970.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
referendum, direct democracy, Republic of Tatarstan, Russian Federation
referendum, demokracja bezpośrednia, Republika Tatarstanu, Federacja Rosyjska
референдум, прямая демократия, Республика Татарстан, Российская Федерация
Opis:
The Republic of Tatarstan is one of the 85 entities of the Russian Federation listed in the Constitution of the Russian Federation (including the Republic of Crimea and Sevastopol). In relation to other entities, the Republic of Tatarstan stands out in the number of organized referendums. In the Republic of Tatarstan in 1992, a referendum was held to define the status of the republic and then declare the independence. However, as a result of the change in the policy of the Russian authorities consisting in the departure from supporting separatism for the consolidation of the state, the Republic of Tatarstan has never been recognized as an independent and sovereign entity. In spite of this, the Tartars have succeeded in fundamentally changing their position to increase financial and economic independence of the center. This was possible because a referendum was used and its outcome was referred to as the legitimacy of the actions of the Tatarstan authorities. In addition, it is worth emphasizing the extremely frequent use of referendum at the local level in the Republic of Tatarstan. In connection with the above, this article defines the legal status of the referendum in the Republic of Tatarstan in the light of the legal system of the Russian Federation and presents examples of the application of the referendum at the level of the republic and the local one. Legal regulations are largely identical to solutions at the federal level, the referendum was considered an example of direct rule of the people (article 3 of the Constitution of the Russian Federation from 1993 and article 3 of the Constitution of the Republic of Tatarstan from 1992). After 1992, at the level of the republic, the institution of the referendum was no longer used, and at the local level, although the institution of the referendum was very often used, it was mainly regarding the consent for additional taxation of citizens for local purposes.
Republika Tatarstanu jest jednym z 85 podmiotów Federacji Rosyjskiej wymienionych w Konstytucji Federacji Rosyjskiej (w tym Republiki Krymu i Sewastopola). Wobec innych podmiotów Republika Tatarstanu wyróżnia się liczbą zorganizowanych referendów. W Republice Tatarstanu w 1992 r. przeprowadzono referendum w celu określenia statusu republiki, a następnie ogłoszenia niepodległości. Jednak w związku ze zmianą polityki władz rosyjskich, polegającej na odrzuceniu wsparcia dla separatyzmów na rzecz konsolidacji państwa, Republika Tatarstanu nigdy nie została uznana za niezależny i suwerenny podmiot. Pomimo to Tatarom udało się znacząco zmienić swoją pozycję w celu zwiększenia niezależności finansowej i ekonomicznej. Było to możliwe, ponieważ wykorzystano głosowanie referendalne, a jego wynik legitymizował dążenia władz Tatarstanu. Ponadto warto podkreślić niezwykle częste praktykowane głosowania referendalne na szczeblu lokalnym. W związku z powyższym w artykule określono status prawny instytucji referendum w Republice Tatarstanu w świetle systemu prawnego Federacji Rosyjskiej oraz dokonano analizy zastosowania referendum na poziomie republiki i lokalnym na wybranych przykładach. Regulacje prawne są niemal identyczne z rozwiązaniami federalnymi. Po 1992 r. na poziomie republiki, instytucja referendum nie była już wykorzystywana, natomiast na szczeblu lokalnym była bardzo często stosowana i dotyczyła głównie dodatkowego opodatkowania obywateli na zadania lokalne.
Республика Татарстан является одним из 85 субъектов Российской Федерации, перечисленных в Конституции Российской Федерации (включая Республику Крым и Севастополь). По отношению к другим субъектам Республика Татарстан отличается количеством организованных референдумов. В 1992 году в Республике Татарстан был проведен референдум по определению статуса республики, после чего была провозглашена независимость. Однако, в связи с изменениями в политике российских властей, вовлекая отказ от поддержки сепаратизма в пользу консолидации государства, Республика Татарстан никогда не рассматривалась в качестве независимого и суверенного субъекта. Несмотря на это, татарам удалось существенно изменить свою позицию в целях повышения финансовой и экономической независимости. Это стало возможным потому, что голосование по референдуму было использовано, и результат узаконено стремления властей Татарстана. Кроме того, стоит подчеркнуть крайне частое голосование на референдуме, практикуемое на местном уровне. В связи с изложенным в статье определяется правовой статус института референдума в Республике Татарстан в свете правовой системы Российской Федерации и анализируется применение референдума на республиканском и местном уровнях на отдельных примерах. Правовые нормы практически идентичны федеральным решениям. После 1992 года на республиканском уровне институт референдума больше не использовался, а на местном уровне он очень часто использовался и касался в основном дополнительного налогообложения граждан для выполнения местных задач.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposoby realizacji priorytetów polityki transportowej na przykładzie portów morskich Federacji Rosyjskiej
Ways of implementing the priority of transport policy on the example of sea ports of the Russian Federation
Autorzy:
Zieliński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810685.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
transport morski
Federacja Rosyjska
wytyczne strategiczne
wykonawstwo planów
maritime transport
Russian Federation
strategic guidelines
execution of plans
Opis:
Niniejsza praca dotyczy realizacji Strategii Transportowej Federacji Rosyjskiej na przykładzie transportu morskiego. Z jednej strony analizowane są związane z transportem morskim wykonawcze programy strategiczne. Z drugiej strony przybliżono sterowane centralnie przez gremia rządowe wykonawstwo ww. planów
The folowing paper reveals the execution of Russian Federations Policy of sea transport based on The Transport Strategy of The RF. On the one hand the russian strategic programms are analised. On the other hand te conduct of the strategic plans (guided by governmental assemblies) is taken into consideration
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego; 2019, R. XIII; 1-27
1898-3189
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Morskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce obwodu kaliningradzkiego i Morza Bałtyckiego w wybranych rosyjskich dokumentach strategicznych
The Position of the Kaliningrad Region of the Russian Federation and the Baltic Sea Basin in Selected Russian Strategic Documents
Autorzy:
Żęgota, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539924.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Federacja Rosyjska
obwód kaliningradzki
Morze Bałtyckie
strategia bezpieczeństwa
Russian Federation
Kaliningrad region
Baltic Sea
strategy of security
Opis:
Obwód kaliningradzki Federacji Rosyjskiej i Morze Bałtyckie odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu rosyjskiej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, zwłaszcza w odniesieniu do relacji z Unią Europejską i NATO. Dokonując przeglądu dokumentów strategicznych Rosji pod kątem miejsca Morza Bałtyckiego w polityce bezpieczeństwa Rosji należy stwierdzić, iż zagadnienie to jest obecne zarówno w kontekście współpracy, jak i rywalizacji z Zachodem. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie miejsca i znaczenia w rosyjskiej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa obwodu kaliningradzkiego i basenu Morza Bałtyckiego w świetle zapisów wybranych rosyjskich dokumentów strategicznych. Uwaga autora została skoncentrowana na wybranych strategiach i dokumentach sektorowych, nie zaś na zapisach poszczególnych strategii bezpieczeństwa. Przeprowadzona analiza wykazała, iż problematyka związana z obwodem kaliningradzkim i rolą regionu w kształtowaniu bezpieczeństwa europejskiego pojawiała się w strategiach sektorowych częściej niż w ogólnych strategiach bezpieczeństwa czy koncepcjach polityki zagranicznej. Należy to interpretować w ten sposób, iż strategie bezpieczeństwa i koncepcje polityki zagranicznej zawierają ogólne cele Federacji Rosyjskiej w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, zaś miejsce i rola regionów przygranicznych, w tym obwodu kaliningradzkiego, była pochodną uwarunkowań globalnych i regionalnych bezpieczeństwa, zawartych w tych dokumentach.
The Kaliningrad region of the Russian Federation and the Baltic Sea Basin play a significant role in process of shaping Russia’s foreign and security policy, especially with regard to relations with the European Union and NATO. Reviewing Russia’s strategic documents in context of the position of the Baltic Sea in Russia’s security policy, it should be stated that this issue is present both in the context of cooperation and rivalry with the Western Europe. The purpose of this article is to analyse the place and importance of the Kaliningrad region and the Baltic Sea basin in Russian foreign and security policy in the light of selected Russian strategic documents. The author’s attention has been focused on selected strategies and sectorial documents, not on the provisions of individual security strategies of Russia. The analysis proved that the issues related to the Kaliningrad region and the role of the region in shaping European security appeared in Russia’s sectorial strategies more often than in general security strategies or foreign policy concepts. This should be interpreted in such a way that general security strategies and foreign policy concepts contain the general objectives of the Russian Federation in foreign and security policy, while the place and role of border regions, including the Kaliningrad region, was a derivative of global and regional security conditions showed in these documents.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2020, 31; 23-34
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cywilizacyjny wymiar inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę
The civilizational significance of the Russian Federations invasion of Ukraine
Autorzy:
Zamojski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21229913.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Latin civilization
Turanian civilization
Russian Federation
Feliks Koneczny
Ukraine
cywilizacja łacińska
cywilizacja turańska
Federacja Rosyjska
Ukraina
Opis:
The fundamental research problem that is the subject of this article is to demonstrate the civilizational affiliation of the Russian Federation and Ukraine. According to the accepted assumption, in Ukraine, counted by many authors as part of the civilization, the core of which is Russia, in recent decades there have been processes leading to its separation and incorporation into the Latin civilization. This is also the goal of the ongoing war. The specific problems concern the characterization of the assumptions of the theory of civilization in terms of the historiosophical concept of Feliks Koneczny and the specific characteristics of Turanian and Latin-type civilizations. Koneczny believed that under the influence of the Asiatic borrowings, Moscow became a representative of the Turanian model of civilization, within which authoritarianism reigns and power is based on fear and violence. It is experienced today by Ukraine struggling not only for sovereignty, but also for belonging to the Latin civilization circle.
Zasadniczym problemem badawczym będącym przedmiotem artykułu jest wykazanie przynależności cywilizacyjnej Federacji Rosyjskiej oraz Ukrainy. Zgodnie z przyjętym założeniem, na Ukrainie zaliczanej przez wielu autorów za część cywilizacji, której trzon stanowi Rosja, w ostatnich dekadach zachodzą procesy prowadzące do jej wyodrębnienia i włączenia do cywilizacji łacińskiej. Taki jest też cel trwającej aktualnie wojny. Problemy szczegółowe dotyczą charakterystyki założeń teorii cywilizacji w ujęciu historiozoficznej koncepcji Feliksa Konecznego oraz specyficznych cech cywilizacji typu turańskiego i łacińskiego. Koneczny uważał, iż pod wpływem mongolskich zapożyczeń Moskwa stała się reprezentantem turańskiego modelu cywilizacyjnego, w którego ramach panuje autorytaryzm a władza oparta jest na strachu i przemocy. Doświadcza jej dzisiaj Ukraina walcząca nie tylko o suwerenność, ale i przynależność do łacińskiego kręgu cywilizacyjnego.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2023, 45; 32-46
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rządowa inicjatywa ustawodawcza jako instrument planowania ustawodawczego w Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Zaleśny, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523698.pdf
Data publikacji:
2010-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
rząd
inicjatywa ustawodawcza
federacja rosyjska
Opis:
Analiza jest poświęcona zagadnieniom rządowej inicjatywy ustawodawczej jako instrumentowi planowania ustawodawczego w Federacji Rosyjskiej. Stawia się w niej tezę, że z tytułu pozycji prawnoustrojowej, posiadanych kompetencji, Rząd powinien być tym organem władzy, który wypracowuje zmiany ustawodawcze, do jakich powinno dojść w celu budowania efektywnych polityk państwa. W swej istocie prognozowanie, planowanie i programowanie ustawodawcze Rządu Federacji Rosyjskiej powinny mieć cechy państwowego prognozowania, planowania i prognozowania ustawodawczego. W pracy pokazuje się i wyjaśnia, w jaki sposób, w jakim okresie, planowanie i programowanie ustawodawcze Rządu są realizowane, jakie warunki muszą być spełnione, aby były one skuteczne.
The analysis is focused on the issues of governmental legislative initiative as an instrument of legislation planning in the Russian Federation. The author makes a thesis that it is the Government who – due to its legal position and competencies – should be the authority developing legislative changes aimed at building effective state policies. And legislative forecasting, planning and programming of the Government of the Russian Federation should have the features of the state’s legislative forecasting and planning. The paper shows and explains how and in which period the planning and programming of Government legislation are implemented. It also describes conditions that must be met so they become effective.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2010, 2,3 (2,3); 39-53
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moskiewska i Kijowska wizja interpretacji sporów o przeszłość ciągłości historycznych korzeni wzajemnej państwowości
Moscow and Kyiv vision of the interpretation of disputes about the past of the continuity of the historical roots of mutual statehood
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177884.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Federacja Rosyjska
Ukraina
wojna
Russian Federation
Ukraine
war
Opis:
Russian Federation’s attack of February 24, 2022 on Ukraine was no coincidence but a strategy to regain the status of superpower. Referring to history was its significant part. Indeed, that is a shared history, at least in the origin, though differently interpreted by both states, independent from 31 years. Based on the promoted from 16th Century vision of Russia as the Byzantine Empire’ successor, Putin’s Russian Federation claims the right to build an empire that would include all lands of the Russian Empire. It does not recognise independent statehood and Ukrainian nationality. The war was started to achieve that goal.
Napaść Federacji Rosyjskiej z 24 lutego 2022 na Ukrainę nie była dziełem przypadku, lecz strategii ponownego zajęcia pozycji supermocarstwa. W niej ważną rolę odgrywało odwoływanie się do przeszłości historycznej. Ta faktycznie jest wspólna w jej początkach, tym niemniej różnie interpretowana przez suwerenne od 31 lat państwo. Wychodząc z lansowanej od XVI w. wizji Rosji jako następczyni Cesarstwa Bizantyjskiego, putinowska Federacja Rosyjska rości sobie prawo do tworzenia jednego mocarstwa, skupiającego wszystkie dawne ziemie Imperium Rosyjskiego. Nie uznaje ona odrębnej państwowości oraz narodowości ukraińskiej. Dla realizacji tego celu nastąpiła opisywana wojna.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2022, 4(1); 129-142
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska „polityka historyczna” wobec Polski. Kwestia „Anty-Katynia”
Russian “historical policy” towards Poland. The “Anti-Katyń” issue
Autorzy:
Wyszczelski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16647948.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
wojna informacyjna
jeńcy
geopolityka
Putin
„Anty-Katyń”
Federacja Rosyjska
historical politics
information war
prisoners of war
geopolitics
“Anti-Katyń”
Russian Federation
Opis:
The Russian Federation ruled by Putin seeks to rebuild the superpower position of the USSR, formerly the Russian Empire. A certain difficulty for her is Poland’s attitude and its eastern policy. Hence the use of information warfare means to combat it, including a specific “historical policy” whose origins date back centuries. Due to the need to admit to committing the Katyn massacre, in order to weaken its meaning, the “Anti-Katyń” issue was promoted, based on the alleged genocide of Poles on Russian prisoners of war in 1919–1920. This is a propaganda invention not confirmed by historical facts.
Federacja Rosyjska rządzona przez Putina dąży do odbudowy mocarstwowej pozycji ZSRR, wcześniej Imperium Rosyjskiego. Pewnym utrudnieniem dla niej jest postawa Polski i jej polityka wschodnia. Stąd używanie w walce z nią środków mieszczących się w wojnie informacyjnej, także swoiście uprawianej „polityki historycznej”, której geneza sięga stuleci. Wobec konieczności przyznania się do popełnienia zbrodni katyńskiej dla osłabienie jej wymowy wylansowana została kwestia „Anty-Katynia” zasadzająca się na rzekomym ludobójstwie Polaków na jeńcach rosyjskich wojny 1919–1920 r. Jest to wymysł propagandowy nie mający potwierdzenia w faktach historycznych.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 73-94
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies