Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ezekiel" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Drogi odnowy człowieka (Ez 18,1-32)
Ways of man’s renewal (Ezek 18,1-32)
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902567.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ezechiel
Księga Ezechiela
prorok
nawrócenie
Ezekiel
Book of Ezekiel
prophet
conversion
Opis:
Temat „nowego człowieka” pojawia się w Księdze Ezechiela 18. W kontekście niewoli prorok uświadamia (wszystkim wygnańcom), że każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny. „Co masz na myśli, używając tego przysłowia dotyczącego ziemi Izraela, które mówi: Ojcowie jedzą kwaśne winogrona, ale dzieci mają nadwerężone zęby? Jak żyję, oświadcza Pan Bóg, na pewno nie będziesz już używał tego przysłowia w Izraelu” (Ez 18,2-3). Raz na zawsze ma być odrzucona idea zbiorowej odpowiedzialności i dziedziczenia grzechów przodków: „Oto wszystkie dusze są Moje; dusza ojca, jak i dusza syna są Moje. Dusza, która grzeszy, umrze” (w. 4). Człowiek jest tym, który decyduje o swoim losie, a nie jest zdeterminowany przez czyny przeszłości (grzechy ojców). Ezechiel był nauczycielem, który rozwinął wizję nowego człowieka. Ez 18. to jedna wielka lekcja odnowy Izraela. W centrum uwagi Ez 18. znajduje się relacja jednostki do Jahwe: „Nie mam bowiem upodobania w śmierci każdego, kto umiera – oświadcza Pan Bóg. Dlatego nawróćcie się i żyjcie” (w. 32). Zwycięstwo Babilonu nie było ostateczne. Światowa potęga (Babilon) była tylko tymczasowym narzędziem w rękach Pana. Kontakt Izraela z obcą cywilizacją był okazją do zdystansowania się od własnego sposobu życia. Naród jednak nie mógł być zasymilowany z obcym ludem. Izrael musiał kształtować się we własnym środowisku. Prorok skupiał się szczególnie na sprawach edukacji. Swoje przesłanie kierował do wszystkich wygnańców, ale miał też na uwadze los jednostek. Ezechiel zapewnia, że każdy sam decyduje o swoim losie: „Dlatego będę cię sądził, o domu Izraela, każdego według jego postępowania – oświadcza Pan Bóg. Nawróćcie się i odwróćcie się od wszystkich waszych występków, aby nieprawość nie stała się dla was przeszkodą” (w. 30). Jednak suma dobrodziejstw obecnych w poszczególnym wierzącym staje się podstawą do stworzenia nowej wspólnoty Izraela, która jest w stanie wypełnić misję w przyszłej epoce odnowy. Nadchodząca przemiana nie mogłaby się dokonać bez przemiany człowieka. Ezechiel wyraźnie wzywał do przemiany w imię Jahwe: „uczyńcie sobie serce nowe i ducha nowego” (w. 31).
The subject of the “new man” appears in Ezekiel 18. In the context of captivity the prophet realizes (all of the exiles) that each person is responsible for his actions. “What do you mean by using this proverb concerning the land of Israel saying, The fathers eat the sour grapes, but the children’s teeth are set on edge? As I live, declares the Lord God, you are surely not going to use this proverb in Israel anymore” (Ezek 18:2-3). Once and for all the idea of the collective responsibility and inheritance of his ancestors’ sins is to be rejected: “Behold, all souls are Mine; the soul of the father as well as the soul of the son is Mine. The soul who sins will die” (v. 4). Man is the one who decides of his fate, and is not determined by the acts of the past (sins of the fathers). Ezekiel was the teacher who developed the vision of a new man. Ezek 18. is a one big lesson of renewal of the Israel. The focus of Ezek 18 is the relationship of the individual to Yahweh: “For I have no pleasure in the death of anyone who dies, declares the Lord God. Therefore, repent and live” (v. 32). The victory of Babylon was not definitive. The world power (the Babylon) was merely a temporary tool in the hands of the Lord. Israel’s contact with an alien civilization was an opportunity to distance themselves from their own way of lives. The people, however, could not be assimilated with the foreign people. Israel had to shape up in its own environment. The Prophet was focused particularly on the matters of education. He directed his message to all of the exiles, but also had in mind the fate of the individuals. Ezekiel assures that everyone decides of their fate: “Therefore I will judge you, O house of Israel, each according to his conduct, declares the Lord God. Repent and turn away from all your transgressions, so that iniquity may not become a stumbling block to you” (v. 30). However, the sum of the benefits of present in the individual believer becomes the basis for creating a new community of Israel, which is able to fulfill the mission in the future era of renewal. The upcoming transition could not be achieved without human transformation. Ezekiel clearly called for change in the name of Yahweh: “make you a new heart and a new spirit” (v. 31).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 105-129
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa znaki (mofet) Ezechiela (Ez 12,1-16; 24,24-27)
Two signs (mopheth) of Ezekiel (Ezek 12:1-16; 24:24-27)
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902556.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Ezechiela
Ezechiel
znak
żona Ezechiela
prorok
Stary Testament
Book of Ezekiel
Ezekiel
sign
Ezekiel’s wife
prophet
Old Testament
Opis:
Ezechiel był kapłanem, ale został powołany na urząd proroka w tym momencie historii Izraela, kiedy niektórzy Izraelici znajdowali się w niewoli. Ezechiel był już w Babilonie, ale głosił do tych, którzy wciąż byli w Jerozolimie; którzy byli przekonani, że ich kłopoty są tylko tymczasowe i nie dostrzegali nieuchronności zbliżającego się sądu Bożego nad nimi. Symboliczne działania proroka były bardzo ważne w jego przesłaniu. Poselstwo Ezechiela: upadek Jerozolimy i niewola były koniecznymi środkami dla Boga, aby wyjaśnić, że teokracja Judy w jej zewnętrznej formie musi dobiec końca z powodu grzechu.Ezechiel w swojej Księdze czterokrotnie używa terminu מוֹפֵת („znak”; Ez 12,6.11; 24,24.27). W Ez 12,4-6 prorok miał zrealizować swoją przypowieść o uciekinierach. Jego pantomima składa się z bezsłownych gestów, mających na celu zwrócenie uwagi i wywołanie pytań. Ezechiel służył jako znak dla domu Izraela, ostrzeżenie przed zbliżającą się zagładą Jerozolimy (Ez 12,6). Dla wygnańców Ezechiel był znakiem, ilustracją lub lekcją poglądową (Ez 12,11). To, co uczynił w symbolicznym działaniu, w rzeczywistości spotka mieszkańców Jerozolimy, którzy zostaną wypędzeni ze swojej ojczyzny (wygnanie) i zmuszeni do osiedlenia się na terenach wydzielonych dla nich przez zdobywców (niewola).Prorokowi nakazano powstrzymanie się od lamentacji i żałoby po śmierci żony (Ez 24,15-27). Był to kolejny znak Ezechiela dla wygnańców (Ez 24,24). Gdy po wszystkich wydarzeniach nadejdzie wiadomość, że Jerozolima upadła, a świątynia została zburzona, będą wiedzieli, że wydarzenie to zostało zadekretowane przez Pana. Znak śmierci jego żony zapowiada sąd i śmierć; ten znak będzie szerzył wieść o zbawieniu i życiu (Ez 24,27).
Ezekiel was a priest, but called to the office as a prophet at a time in the history of Israel in which they were partially in captivity. Ezekiel was already in Babylon, but he was preaching to those who were still back in Jerusalem, who felt their troubles were only temporary, who did not really perceive the inevitability of God’s impending judgment on their. The symbolic actions of the prophet was very important in his message. The Message of Ezekiel: The fall of Jerusalem and captivity, were necessary measures for God to explain that Judah the theocracy in its outward form must come to an end because of sin.Ezekiel use in his book four times the term מוֹפֵת (“sign”; Ezek 12:6.11; 24:24.27). In Ezek 12:4-6 Ezekiel was to carry out his fugitive parable. His pantomime consists of wordless gestures, designed to attract attention and evoke questions. Ezekiel was serving as a sign to the house of Israel, a warning of the impending doom facing Jerusalem (Ezek 12:6). To the exiles, Ezekiel was a sign or an illustration or an object lesson (Ezek 12:11). What he had done in symbolic action will actually befall the inhabitants of Jerusalem they will be driven from their homeland (exile) and forced to settle in areas set apart for them by their conquerors (captivity).The prophet was commanded to refrain from any lamentation or mourning after death of his wife (Ezek 24:15-27). It was another Ezekiel’s sign to the exiles (Ezek 24:24). When all events came to pass the news that Jerusalem had fallen and the temple had been destroyed they will know that the event had been decreed by the Lord. The sign of his wife’s death portends judgment and death, this sign will trumpet salvation and life (Ezek 24:27).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 85-104
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kocioł Ezechiela (Ez 24,1-14) w świetle retoryki hebrajskiej
Ezekiel’s cauldron (Ezekiel 24:1-14) in the light of Hebrew Rhetoric
Autorzy:
Bosowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944732.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ezekiel
Book of Ezekiel
Ezekiel’s cauldron
parallel structures
Hebrew rhetorical method
Ezechiel
Księga Ezechiela
kocioł Ezechiela
struktury paralelne
metoda retoryki hebrajskiej
Opis:
Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy proponują różne struktury badanego tekstu. Celem badań stało się opracowanie struktury, którą zamieścił w tekście starożytny autor natchniony. Do tego posłużyła metoda retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Udało się odkryć strukturę badanego tekstu. Jest to konstrukcja paralelna o schemacie: A – B – C – C’ – B’ – A’. Wnioski: obraz Boga, jaki wyłania się z Księgi Ezechiela to Bóg Wszechmogący. Bóg Izraela może wszystko uczynić, nawet Nabuchodonozora uczynić narzędziem karania, zarówno Izraela, jak i Egiptu. Ponadto należy nadal prowadzić badania nad retoryką hebrajską w Księdze Ezechiela, gdyż większość wyroczni i wizji nadal nie jest opracowana.
The context of the research was the issue that different investigators proposed various structures of the text under scrutiny. The research goal was to develop a structure that was included in the text by an ancient inspired author. The method of Hebrew rhetoric – developed by Roland Meynet – was used for this purpose. It was feasible to discover the structure of the text analysed. It is a parallel construction with the following scheme: A – B – C – C’ – B’ – A’. Conclusions: the image of God that emerges from the Book of Ezekiel is Almighty God. The God of Israel can do anything, even make Nebuchadnezzar an instrument of punishment for both Israel and Egypt. Moreover, conducting research into the Hebrew rhetoric in the book of Ezekiel must continue, as most of the oracles and visions are still not developed.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2021, 25; 69-84
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródło wody żywej w prorockich tekstach eschatologicznych
Autorzy:
Homerski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1165782.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Ezechiela
woda
Ezekiel
water
Opis:
L’objet de l’étude est la péricope Ez 47, 1-12, analysée par l ’auteur sous ses trois aspects: aspect théologique, son originalité et son influence sur la littérature biblique ultérieure. L’importance théologique de l’oracle réside dans le fait que l’eau prenant sa source au seuil du temple est un signe manifestant la présence de Dieu qui apportera, quand viendront les temps eschatologiques, sa bénédiction à son peuple et assurera la fertilité à tout le pays, principalement au désert et à la Mer Morte dont il fera le jardin divin. L e fait suppose évidemment la rémission des péchés et la purification des humains. Professant cet oracle, le prophéte restait probablement sous l’influence des idées du livre de la Genèse 2, 10-14 et du Psaume 46, 5. Son texte à lui influa par la suite sur d’autres oracles du même caractère, formulllées par les prophètes Joel (4, 18), Deutéro-Zacharie (14, 8) et sur la dernière vision apocalyptique du Nouveau Testament, transmise par le L ivre de Révélation de Saint-Jean (Rév. 22, 1-2). Les idées principales au sujet de la source d’eau vive rappelent, dans ces textes, la description de la création dans le Livre de la Genèse.
Źródło:
The Biblical Annals; 1974, 21, 1; 15-24
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Responsibility for Sin in Ezekiel 18:21-28
Autorzy:
Rudziński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150762.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ezekiel
collective responsibility
individual responsibility
sinful man
sin
conversion
Opis:
This article discusses the problem of responsibility in Ezekiel 18:21-28. In the first part of the article, the author presents the principle of collective responsibility in ancient Israel. The second part shows the teaching of the prophet Ezekiel, who contrasts the former universally applicable principle of collective responsibility with his completely novel concept of individual responsibility. According to this new principle, everyone is personally responsible for his own behavior. A sinner can save his life by converting and entering on the path of a real spiritual life. For centuries the Catholic Church has interpreted Ezekiel’s encouragement to convert as an indirect invitation for the modern listener to be open to Christ.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 113-126
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny szkic dyskusji na temat Kebod Jahweh
Autorzy:
Synowiec, Juliusz Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162852.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Ezechiela
Kebod Jahweh
opinie egzegetów
Ezekiel
exegetes' opinions
Opis:
Quaestio: „Quid significat kebod Jahveh?” multorum commovet animos exegetarum, qui diversas et non raro contrarias eius solutiones proponunt. A. von Gall etenim existimat in libris Veteris Testamenti kebod Jahveh significare aliquid visibile (tempestatem , figuram luminosam Dei apparentis), dum J. Abrahams vocabulum istud nomen abstractum dicit (potentia Dei), B. Stein vero ascribit ei significationem Dei invisibilis Eiusque qualitatum . Multi opinantur, quod kebod Jahveh simul concreta (tempestas, luminosa Dei apparentis figura, species ignis in nube inter theophaniam visibilis) et abstracta (potentia Dei) gaudeat significatione (W. Caspari, J. Morgenstern, H. Kittel, G. von Rad, K. Neuhaus et St. Łach). Diversimode vocabulum nostrum in scriptis ante et post Exilium compositis explicatur. Alteri enim duce A . von Gall tenent ante Exilium kebod Jahveh tem pestatem significasse (W. Caspari, G. von Rad, E. Dąbrowski), alteri autem putant realitatem , quae ante templi Salomonis ruinam et post eius reaedificationem usque ad annum 485 hoc vocabulo designabatur, nihil aliud fuisse nisi radios solis orientis, qui — ut aiunt — inter solemnem ritum Novi Anni in sanctuarium Hierosolymitanum immittebantur (C. V. L. Charlier, K. Vollers, H. G. May, H. Riesenfeld et praesertim J. Morgenstern). Secundum quosdam (A. von Gall, W. Caspari, J. Morgenstern, H. Kittel, G. von Rad, K. Neuhaus) Ezechiel vocabulo kebod Jahveh designavit luminosam figuram Dei, quam in suis visionibus contemplabatur, secundum alios non solum figuram Dei, sed etiam tem pestatem eius apparitioni concomitantem et cherubim solium Jahveh portantes (J. Knabenbauer, J. Herrmann, E. Dąbrowski). Sunt quoque qui censeant, quod Ezechiel lectores suos expresse certiores faciat figuram a se contemplatam non fuisse kebod Jahveh (= Jahveh) sed im aginem Dei invisibilis (B. Stein). In scriptis sacerdotalibus Pentateuchi (P) alii vocant kebod Jahveh figuram luminosam Dei apparentis (A. von Gall), alii quandam speciem lucis forma carentem (H. K ittel, G. von Rad, J. Morgenstern), alii denique ipsum Jahveh, cuius praesentia inter theophanias specie lucis indicaretur (B. Stein). Cum autem differentes istae opiniones a contem poraneis scientificis suadeantur, definitiva solutio quaestionis kebod Jahveh nondum exsistere videtur.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 33-45
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użycie form ראה i מראה oraz ich znaczenie w opisie wizji Ezechiela (Ez 1, 4–28)
The Use of the Forms ראה and מראה and their Significance in the Description of the Ezekiel`s Vision (Ezek 1:4–28)
Autorzy:
Jasiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430854.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chwała Jahwe
Ezechiel
wizja
widzieć
glory of Yahweh
Ezekiel
vision
to see
Opis:
Treść Księgi Ezechiela odnosi się do okresu początków zesłania Izraela do Babilonii. Ezechiel został powołany na proroka i stróża nad zesłańcami. W artykule zostały przeanalizowane wypowiedzi zawierające formy ראה i מראה w wizji inauguracyjnej (Ez 1, 4–28). Wstępem do wizji i całej księgi jest tekst Ez 1, 1–3, w którym znajduje się wyrażenie: i ujrzałem wizję ( ואָרְֶאהֶ֖ מרְַאותֹ֥ ) Bożą (w. 1b). Wprowadza ono opisy wizji obecne w całej Księdze Ezechiela (Ez 1, 4–28; 8, 1 — 11, 25; 40, 1–48, 35 + 37, 1–14). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Jej tron umieszczony na sklepieniu podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach — rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. Doświadczenie duchoweEzechiela zostało zainicjowanie ręką Jahwe, która na nim spoczęła (w. 3). Była to moc, która uzdolniła go do oglądu (i słuchania; por. w. 24) rzeczywistości niedostępnej innym zesłańcom. Ezechiel stał się zatem szafarzem tajemnicy obecności Pana w Babilonii pośrodku „golah”. Wydarzenie to miało dać początek procesowi odnowy Izraela. Ezechiel przestał być anonimową postacią, lecz dzięki objawieniu stał się wybrańcem Bożym, prorokiem, stróżem oraz kapłanem nowej świątyni. Następstwa tego „widzenia” opisuje Ezechiel w dalszych partiach księgi.
The content of the Book of Ezekiel refers to the beginning of the Israel’s Exile to Babylon. Ezekiel was called to be a prophet and watchman of the exiles. The article analyzes the statements containing the forms: ראה and מראה (in the inaugural vision; Ezek 1:4–28). The introduction to the vision and to the entire Book of Ezekiel is the text of Ezek 1:1–3 which contains the phrase: I saw the vision ( ואָרְֶאהֶ֖ מרְַאותֹ֥ ) of God (v. 1b). This phrase introduces the theme of the visions present throughout the entire Book of Ezekiel (Ezek 1:4–28; 8:1–11:25; 40:1–48:35 + 37:1–14). The first vision describes the presence of the glory of Yahweh among the exiles in Babylon. The glory of Yahweh was over the dome supported by a living creature, and the wheels — a chariot. Ezekiel learned that the exiles were not abandoned by Yahweh. Ezekiel’s spiritual experience was initiated by the hand of YHWH upon him (v. 3). It was the power that enabled him to see reality inaccessible to the other exiles. Ezekiel become the servant of the mystery of the Lord’s presence in Babylon (among the golah). This event was the beginning of the renewal process of Israel. Ezekiel become God`s servant, prophet, watchman and priest of the new temple. The consequences of this vision were described by Ezekiel in the later parts of the book.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 1; 41-56
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)
The New City of God according to Ezekiel (Ez 48:30-35)
Autorzy:
Jasiński, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595003.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ezechiel
świątynia
miasto
dialog
judaizm
chrześcijaństwo
Ezekiel
temple
city
dialogue
Judaism
Christianity
Opis:
In the spirit of Judaic-Christian dialogue in this article I deal with the text Ez 48:30-35, which is very important for both communities of believers. The last vision of Ezekiel (Ezekiel 40–48) became a source of inspiration for Judaism and Christianity. However, there is no agreement in the interpretation of this prophetic announcement of the arrival of a new temple and a new city. The temple (+ city) was presented in the light of rabbinic Judaism, the Qumran writings and Ezekiel himself. In the exegetical part, the text of Ez 48:30-35 was thoroughly examined. At the end of this article theological conclusions were presented in six points: Praise of Yahweh; Heritage of Patriarchs; The Power of Yahweh; The Presence of Yahweh; The Hope of Israel; Christian Reception. The Book of Ezekiel remains one of the most mysterious writings of the Bible. His theological potential is not always appreciated. This also applies to the issue of interreligious dialogue. Ezekiel was the herald of the holiness of the name of Yahweh and the knowledge of God. God is the Lord of all creation, present in the midst of his people. These truths are the core of the creed of both Jews and Christians. Their mutual contemplation allows them to be closer together. In the end, all believers will lead to a city called: Yahweh (is) there (Ez, 45:35).
  W duchu dialogu judaistyczno-chrześcijańskiego, w artykule zajmuję się tekstem Ez 48,30-35, który jest bardzo ważny dla obu wspólnot wierzących. Ostatnia wizja Ezechiela (Ez 40–48) stała się źródłem inspiracji dla judaizmu i chrześcijaństwa. Nie ma jednak zgodności w interpretacji tej prorockiej zapowiedzi: nastania nowej świątyni i nowego miasta. Świątynia (+ miasto) została przedstawiona w świetle judaizmu rabinackiego, pism qumrańskich oraz samego Ezechiela. W części egzegetycznej przebadano dokładnie tekst Ez 48,30-35. Na zakończenie zostały przedstawione wnioski teologiczne w sześciu punktach: Chwała Jahwe; Dziedzictwo patriarchów; Potęga Jahwe; Obecność Jahwe; Nadzieja Izraela; Recepcja chrześcijańska. Księga Ezechiela pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych pism biblijnych. Jej potencjał teologiczny nie zawsze jest doceniany. Odnosi się to również do kwestii dialogu międzyreligijnego. Ezechiel był heroldem świętości imienia Jahwe oraz poznania Boga: Pana całego stworzenia, obecnego pośrodku swego ludu. Prawdy te stanowią trzon credo zarówno Żydów jak i chrześcijan. Wspólna ich kontemplacja pozwala na wzajemne zbliżenie, które w końcu wszystkich pragnących doprowadzi do miasta nazwanego Jahwe (jest) tam (Ez 45,35).  
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 309-328
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niegodziwi pasterze i Dobry Pasterz – Ez 34 w świetle retoryki hebrajskiej
Dude Shepherds and the Good Shepherd – Ezek 34 in the light of Hebrew rhetoric
Autorzy:
Bosowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375691.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Ezechiela
prorok Ezechiel
retoryka hebrajska
struktury paralelno-koncentryczne
pasterze
stado
owce
The Book of Ezekiel
the prophet Ezekiel
Hebrew rhetoric
parallel-concentric structures
shepherds
flock
sheep
Opis:
Kontekstem podjętych badań było odmienne opisywanie struktury tekstu Ez 34 przez różnych komentatorów Księgi Ezechiela. Celem badań było odkrycie struktury, którą starożytny autor zaplanował i zapisał. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto następujące wyniki badań: fragment Ez 34,1-10 ma strukturę paralelno-koncentryczną o schemacie A, B, C, B’, A’. Fragment Ez 34,11-31 też ma strukturę paralelno-koncentryczną o takim samych schemacie A, B, C, B’, A’. Wniosek, jakie można wyciągnąć z badanego tekstu to taki, że Księga Ezechiela jest aktualna dzisiaj.  
The context of the research undertaken was the different description of the structure of the Ez 34 text by different commentators of Ezekiel. The aim of the research was to discover the structure that the ancient author planned and wrote down. The method of Hebrew rhetoric, developed by Roland Meynet, was used. The following research results were achieved: a fragment of Ez 34,1-10 has a parallel-concentric structure with the scheme A, B, C, B', A'. Fragment Ez 34,11-31 also has a parallel-concentric structure with the same scheme A, B, C, B', A'. The conclusion that can be drawn from the text under examination is that the Book of Ezekiel is current today.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2020, 24; 11-35
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorocki wyrok na biblijny Sydon (Ez 28,20-23)
The prophetic judgement on Biblical Sidon (Ezek 28,20-23)
Autorzy:
Bagrowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19968500.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Book of Ezekiel
Oracles
Speech against Sidon
Księga Ezechiela
wyrocznia
mowa przeciw Sydonowi
Opis:
Speech against Sidon, like any other speeches against other foreign nations in the Book of Ezekiel is God's answer to the joy of nations, that have so far escaped the same fate as dying Jerusalem and who are taking pleasure in the misfortune of Judah. These Oracles show us that God has power over all creation and in accordance with the order enclosed in the Book of Jeremiah among others, He is the one who decides about the fate of nations: “I have made the earth, the man and the beast that are upon the ground, by my great power and by my outstretched arm, and have given it unto whom it seemed meet unto me”. (Jer. 27: 5). As a result of actions, which God announces in his oracles may the nations know that He alone is the Lord, He has the fate of nations in His hands, He – “For the Lord is high, and terrible, a great king over all the earth. He hath subdued the people under us, and the nations under our feet” (Psalm 47: 3-4).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2012, 16; 111-119
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak żałoby po śmierci żony proroka Ezechiela (Ez 24,15-27) w świetle retoryki hebrajskiej
The Lack of Mourning After the Death of the Prophet Ezekiel’s Wife (Ezek 24:15-27) in the Light of Hebrew Rhetoric
Autorzy:
Bosowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119968.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Ezechiela
żona Ezechiela
brak żałoby
świątynia jerozolimska
metoda retoryki hebrajskiej
struktura paralelno-koncentryczna
Book of Ezekiel
Ezekiel’s wife
lack of mourning
Jerusalem temple
Hebrew rhetorical method
parallel-concentric structure
Opis:
Kontekstem badań było stwierdzenie, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różne struktury badanego tekstu. Przykładowo: D.I Block w tekście Ez 24,15-27 proponuje strukturę: (w. 15) – formuła wydarzenia słowa; ww. 16-24 oraz 25-27 – główne części; kończy się formułą poznania (ww. 24.27). M. Greenberg dzieli tekst na dwie części: A (ww. 15-24) z podczęściami: A1 (ww. 16-17) – Bóg przemawia do proroka; A2 (ww. 18-24) – prorok przemawia do ludu; część B (ww. 25-27) – zapowiedź końca stanuniemówienia proroka. B. Tidiman widzi strukturę paralelno-koncentryczną: A (w. 16a) – zapowiedź śmierci żony; B (ww. 16b-17) – zakaz żałoby dany Ezechielowi; C (w. 18) – wypełnienie się zapowiedzi śmierci żony; D (w. 19) – pytanie zesłańców; C’ (ww. 20-21) – wypełnienie losu Jerozolimy; B’ (ww. 22-23) – zakaz żałoby po upadku Jerozolimy; A’ (w. 24) – postępowanie proroka przykładem dla ludu. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktury, którą zamieścił autor natchniony. Zastosowano metodę retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Osiągnięto wynik: A (w. 16ab – „przedmiot pożądania oczu twoich”), B (w. 19b – pytanie), C (w. 21cd – „rozkosz oczu waszych”), B’ (w. 24abc – odpowiedź), A’ (w. 25bc – „rozkosz oczu ich”). Obraz Boga, jaki wyłania się z badanego tekstu, to jest Bóg Wszechmogący. Bóg, który dla swoistej pedagogii jest gotów zniszczyć jedyne sanktuarium Jemu poświęcone. Robi to ze względu na niewierność „domu Izraela”, który uprawiał w tej świątyni bałwochwalstwo.
The context of the research was that different commentators on the Book of Ezekiel propose different structures for the text under study. E.g., D.I Block in the text of Ezek 24:15-27 proposes the structure: (v. 15) – the formula of the word event; vv. 16-24 and 25-27 – the main parts; it ends with the formula of knowledge (vv. 24.27). M. Greenberg divides the text into two parts: A (vv. 15-24) with sub-parts: A1 (vv. 16-17) – God speaks to the prophet; A2 (vv. 18-24) – the prophet speaks to the people; part B (vv. 25-27) – announcing the end of the prophet’s state of non-speaking. B. Tidiman sees a parallel-concentric structure: A (v. 16a) – the announcement of the death of his wife; B (vv. 16b-17) – the prohibition of mourning given to Ezekiel; C (v. 18) – the fulfilment of the announcement of the death of his wife; D (v. 19) – the question of the exiles; C’ (vv. 20-21) – the fulfilment of the fate of Jerusalem; B’ (vv. 22-23) – the prohibition of mourning after the fall of Jerusalem; A’ (v. 24) – the prophet’s conduct an example for the people. Therefore, the aim of the research became the discovery of the structure that the inspired author included. The method of Hebrew rhetoric developed by Roland Meynet was applied. Score reached: A (v. 16ab – “the object of desire of your eyes”), B (v. 19b – question), C (v. 21cd – “the delight of your eyes”), B’ (v. 24Abc – answer), A’ (v. 25bc – “the delightof their eyes”). The image of God that emerges from the examined text is the Almighty God. A God who, for the sake of a kind of pedagogy, is ready to destroy the only sanctuary dedicated to Him. He does this because of the unfaithfulness of the “house of Israel”, which practised idolatry in this temple.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 37-60
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odwołana żałoba
Cancelled mourning
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902563.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Prorok Ezechiel
odwołana żałoba
Jerozolima
Ez 24
Prophet Ezekiel
cancelled mourning
Jerusalem
Ezek 24
Opis:
Prorok Ezechiel jest jedną z postaci Starego Testamentu, która zrealizowała swoje powołanie w okresie epoki przełomu. Urodzony w Jerozolimie, przeniesiony do Babilonii (po pierwszym zdobyciu miasta w 597 r. p.n.e.), został mianowany prorokiem Jahwe, otoczony wygnańcami, którzy znaleźli się w nowych okolicznościach. Jak niegdyś potomkowie Jakuba pozostali w Egipcie i przyjęli Mojżesza za swego przywódcę, tak i Izrael w Babilonii otrzymał od Jahwe powiernika, który potrafił poprowadzić lud naznaczony najgłębszymi ciosami losu. Ezechiel nie był na czele wygnańców, którzy wrócili do Jerozolimy. Jego zadanie było jeszcze trudniejsze. Mianowicie miał zgromadzić wokół siebie wszystkich rozproszonych ludzi wraz z ich przywódcami, którzy pomimo tragicznych doświadczeń i wielkości nie byli świadomi popełnionych grzechów.W strukturze całej Księgi Ezechiela perykopa o śmierci żony proroka (Ez 24,15-27) została umieszczona po pierwszej części pisma, w której (po wstępie, Ez 1–3) znajdują się wyrocznie przeciwko Izraelowi (Ez 4–24). Perykopę „o kobiecie” należy traktować jako wprowadzenie do nowego tematu, mianowicie o wyroczniach przeciw narodom (Ez 25–32). Po zakończeniu starej epoki (karanie Izraela) rozpoczęła się nowa (karanie wrogów Izraela). Przełom nastąpił dopiero po upadku Jerozolimy (587/586 r. n.e.). Znaczącym tego wydarzeniem była śmierć żony proroka. Ezechiel, mimo osobistej tragedii, nie mógł podążać za popularnym zwyczajem żałoby. Był to jednak dla niego czas głębokiego smutku, który odczuwali także jego najbliżsi. To „nieokazywanie żałoby” było z jednej strony próbą odciągnięcia ludu od żałoby, a z drugiej – spojrzenia w przyszłość z optymizmem i pomocą Jahwe.
Prophet Ezekiel belongs to the figures of the Old Testament who realized their vocation in the period of the breakthrough epoch. Born in Jerusalem, moved to Babylonia (after the first conquest of the city in 597 B.C.), he was appointed prophet of Yahweh, surrounded by exiles who found themselves under new circumstances. Just as once the descendants of Jacob stayed in Egypt and received Moses as their leader, so also Israel in Babylonia received from Yahweh a confidant who was able to lead the people marked with the deepest blows of fate. Ezekiel was not at the head of the exiles who returned to Jerusalem. His task was even more difficult. Namely, he had to gather around him all the scattered people together with their leaders who, despite tragic experiences and magnitude, were not aware of the sins they had committed.In the structure of the whole book of Ezekiel, the pericope about the death of the prophet’s wife (Ezek 24,15-27) was placed after the first part of the scripture in which (after the introduction, Ezek 1-3) the oracles against Israel are found (Ezek 4–24). The pericope “about woman” is to be seen as an introduction to a new theme, namely about oracles against the nations (Ezek 25–32). After the end of the old epoch (the punishment of Israel) a new one began (the punishment of the enemies of Israel). This breakthrough came only after the fall of Jerusalem (587/6 AD). As a sign of this event was the death of the wife of the prophet. Ezekiel despite the personal tragedy, could not follow the popular custom of mourning. However, it was a time of deep mourning for him, which was also felt by those around him. The “not showing the mourning” was on the one hand an attempt to bring the people away from wailing and on the other hand to look into the future with optimism and Yahweh’s help.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 131-155
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27)
The Importance of the Introductory Vision (Ezek. 1:4–28) for the Ezekiel’s Mission (Ezek. 2:1–7:27)
Autorzy:
Jasiński, Andrzej S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430871.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
chwała Jahwe
Ezechiel
wizja
karanie Izraela
glory of Yahweh
Ezekiel
vision
punishment of Israel
Opis:
W oparciu o rezultaty wcześniejszych badań nad użyciem form har i harm w tekście Ez 1, 4–28, w niniejszym artykule zostały przeprowadzone dalsze analizy. Dotyczą one znaczenia wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Tron chwały Jahwe został umieszczony na sklepieniu, które podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach — rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. W następstwie wizji pojawia się audycja (Ez 2, 1–3, 15), podczas której następuje powołanie Ezechiela na proroka oraz wyznaczenie misji. Ezechiel został powołany do głoszenia orędzia Bożego ludowi buntowników (Ez 2, 3), którego treść została przekazana w zwoju księgi (Ez 2, 8–3, 3). Widzenie i audycja uzdolniły proroka do wykonywania czynności symbolicznych oraz do głoszenia orędzia zagłady Jerozolimy oraz całej ziemi Izraela (Ez 4, 1–7, 27). We wszystkich analizowanych partiach Księgi Ezechiela pojawiały się formy har i harm. Badania wykazały, że prorokowi zostały ukazane dwa przeciwstawne obrazy. Z jednej strony był to pozytywny obraz obecności chwały Jahwe (Ez 1, 4–28), a z drugiej obraz zbuntowanego ludu oraz upadku Jerozolimy i całej ziemi Izraela (Ez 2, 1–7, 27). Ten drugi obraz oznaczał kres istnienia Izraela z okresu królewskiego. Zadaniem proroka, jako stróża (Ez 3, 16–21), było przemawianie do ludu (zesłańców), z którego mała cząstka miała dać posłuch Bogu (Ez 5, 3). Ziemia Izraela zostanie jednak ukarana, nad którą zaciążył „zły los” (Ez 6–7).
Based on the results of the previous research (the use of roots: har and harm in Ezek. 1:4–28), further analyzes have been carried out in this article. The research focuses on the importance of the introductory vision (Ezek. 1:4–28) for the mission of Ezekiel (Ezek. 2:1–7:28). The first vision describes the presence of the glory of YHWH among the exiles in Babylon. The throne of glory of YHWH has been placed on the vault. The vault is supported by living creatures. The living creatures move on wheels — a chariot. Ezekiel learned that the exiles were not abandoned by YHWH. Following the vision, there are the words of YHWH to Ezekiel (Ezek. 2:1–3:15). Ezekiel was called to be a prophet. His mission was assigned. Ezekiel was called to preach God`s message to a people of rebels (Ezek. 2:3). The content of the message was given in a scroll of the book (Ezek. 2:8–3:3). The vision and the words of YHWH enabled the prophet to perform symbolic activities and to proclaim the message: destruction of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 4:1–7:27). In all analyzed parts of the Book of Ezekiel, appeared har and harm. The research showed that the prophet was shown two opposing images. On the one hand, it was a positive image of the presence of the glory of YHWH (Ezek. 1:4–28), and on the other, a picture of rebellious people, the fall of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 2:1–7:27). The latter image marked that “The end has come” (Ezek. 7:2). It was the end of Israel`s existence (royal period). The task of the prophet/watchman (Ezek. 3:16–21), was to speak to the people (the exiles). The small part of the people will obey God’s words (Ezek. 5:3). But the land of Israel will be punished, on which “has come the end” (Ezek. 6–7).
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 143-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawiedliwość Boża według ksiąg prorockich w ujęciu dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej: „Natchnienie i prawda Pisma świętego”
Justice of God in the Prophetic Books according to the Document of Pontifical Biblical Commission: “The Inspiration and Truth of Sacred Scripture”
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902558.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Pismo Święte
natchnienie
księgi prorockie
Księga Ezechiela
Sacred Scripture
Inspiration
Prophetic Books
Book of Ezekiel
Opis:
Artykuł koncentruje się na aspekcie mowy prorockiej według dokumentu Papieskiej Komisji Biblijnej: O natchnieniu i prawdzie Pisma Świętego: Słowo, które pochodzi od Boga i przemawia przez Boga dla zbawienia świata. Dokument podzielony jest na trzy części: pierwsza rozważa natchnienie Pisma Świętego, jego pochodzenie od Boga; druga prawdę Pisma Świętego; trzecia zaś analizuje egzegezę fragmentów, które przedstawiają szczególne problemy, czy to historyczne, czy etyczne i społeczne. Druga część dokumentu w paragrafie Księgi prorockie (nr 72) odnosi się do kwestii sprawiedliwości Bożej.W artykule przeanalizowano kilka fragmentów biblijnych (Kpł 19,2; Pwt 6,25; Iz 1,17; 5,7; 9,14-15; 26,2; 30,12-14.18; 45,21; Jr 2,19; 6,14. 19; 7,13-15; 9,3; 12,11; 23,17; 27,14; 28,8; 29,8-9; Ez 13,10; 18,5-18; Am 5,24; 9,10; Jl 2,12-14; So 3,5; Za 10,2), w których prorocy piszą o sprawiedliwości Boga i sprawiedliwości człowieka. Według proroków Izrael jest sądzony za brak sprawiedliwości społecznej. Biedni i potrzebujący są uciskani, odmawia się im sprawiedliwości w sądach i zmusza do niewolnictwa. Cała księga Amosa jest o sprawiedliwości. Izajasz potwierdza: nadchodzi sąd z powodu niesprawiedliwości i nieludzkiej postawy wielkich i potężnych wobec słabych, biednych i bezbronnych. Jeremiasz wyjaśnił, jak wysoko Bóg ocenia sprawiedliwość. Ezechiel, pisząc mniej więcej w tym samym czasie, wylicza katalog nadużyć w odniesieniu do rodziny, sprawiedliwości społecznej, kultu świątynnego, kultu pogańskiego, spraw seksualnych, systemu prawnego i sprawiedliwości ekonomicznej. We wszystkich tych dziedzinach, które obejmują całe życie społeczne, gospodarcze i religijne, lud pogwałcił przymierze i zapomniał o Panu. Prorocy są zgodni, że Bóg nie znosi ucisku. Jahwe przyjdzie i ustanowi swoją sprawiedliwość na ziemi.
The focus of the article is on the aspect of the prophetic speech according to the document of Pontifical Biblical Commission: The Inspiration and Truth of Sacred Scripture: The Word that Comes from God and Speaks of God for the Salvation of the World. The document is divided into three parts: the first considers the inspiration of Sacred Scripture, its origin from God; the second the truth of Sacred Scripture; and the third examines the exegesis of passages that present particular problems, either historical, or ethical and social. The second part of document in the paragraph Prophetic Books (number 72) refers to the question of Justice of God.The article analyzes several biblical passages (Lev 19:2; Deut 6:25; Isa 1:17; 5:7; 9:14-15; 26:2; 30:12-14.18; 45:21; Jer 2:19; 6:14.19; 7,13-15; 9:3; 12,11; 23:17; 27:14; 28:8; 29:8-9; Ezek 13:10; 18:5-18; Amos 5:24; 9:10; Joel 2:12-14; Zeph 3:5; Zach 10:2) in which prophets write about justice of God and justice of man. According to the prophets, Israel is judged for its lack of social justice. The poor and needy are oppressed, denied justice in the courts and forced into slavery. The whole of the book of Amos is about justice. Isaiah affirms: judgment is coming, because of the injustice and inhumanity of the great and the powerful towards the weak, poor and helpless. Jeremiah made plain just how highly God rates justice. Ezekiel, writing at around the same time, listing a catalogue of abuses with regard to the family, social justice, the temple cult, pagan worship, sexual matters, the legal system and economic justice. In all these areas, which cover the whole of social, economic and religious life, the people had violated the covenant and had forgotten the Lord. The prophets are agreed that God hates oppression. The YHWH will come and establish his justice on the earth.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 205-228
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorockie ujęcie czasu Izraela – perspektywa Księgi Ezechiela
The Prophetic View of the Time of Israel. The Perspective of the Book of Ezekiel
Autorzy:
Jasiński, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044405.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
prorok
Ezechiel
teraźniejszość
przeszłość
przyszłość
historia
dzieje
time
prophet
Ezekiel
present
past
future
history
Opis:
Artykuł ukazuje specyficzne rozumienie czasu przez proroków na przykładzie Ezechiela, który pełnił swoją misję stróża pośród zesłańców (gola) w czasie niewoli babilońskiej w VI w. przed Chr. Jego zadaniem było przygotowanie Izraela na czas odnowy, który miał być dziełem Jahwe. Prorok na teraźniejszość, przeszłość i przyszłość patrzy wyłącznie z perspektywy relacji Jahwe – Izrael. Z jego wypowiedzi wyraziście wyłaniają się trzy etapy dziejów narodu, każdemu z nich poświęca osobną uwagę. Takie podejście proroka do dziejów narodu zadecydowało o podziale niniejszego artykułu na trzy punkty: 1. Czas teraźniejszy Izraela (wygnanie), 2. Czas dawnego Izraela, 3. Czas nowego Izraela. Objawienie się Jahwe Ezechielowi i powołanie go na proroka oraz stróża stało się punktem wyjścia w przesłaniu całej Księgi (Ez 1,1–3,21). Był to czas Ezechiela i czas zesłańców, który odsłaniał prawdę o Izraelu jako narodzie buntowników (Ez 2,3). Przyszłość miała jednak odsłaniać ostateczne zwycięstwo Jahwe, który odnowi swój lud (Ez 37,1-14) i pokona wszystkich przeciwników (Ez 38–39). Czas nowego Izraela został opisany przede wszystkim w ostatniej wizji (Ez 40–48).
The article unfolds a specific understanding of time on the part of the prophets, drawing on the example of Ezekiel, who performed his mission among the exiles (gola) during the Babylonian captivity of the 6th century B.C. His task was to prepare Israel for the time of renewal, which was to be the work of Yahweh. The prophet looks at the present, past and future only from the perspective of the relationship between Yahweh and Israel. Three stages of the history of the nation emerge from his statements, and to each he devotes special attention. Following this approach of the prophet to the nation's history, the article is divided into three main sections: (1) The time of Israel's present (captivity); (2) The time of former Israel; and (3) The time of the new Israel. The revelation of Yahweh to Ezekiel, and the vocation to be his prophet and watchman, became the starting point for the message of the whole Book (Ez 1:1–3:21). It was the time of Ezekiel and of the exiles that revealed the historic truth about Israel as a nation of rebels (Ez 2:3). The future, however, will reveal the final victory of Yahweh, who will renew his people (Eze 37:1-14) and defeat all opponents (Ezek 38–39).
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 77-119
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies