Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Eve" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
Violent Spaces, Violated Bodies: The Representations of Violence in Angela Carter’s The Passion of New Eve
Przestrzenie przemocy, skrzywdzone ciała: obrazy przemocy w powieści Angeli Carter The Passion of New Eve
Autorzy:
Alkan-Genca, Papatya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540718.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Angela Carter
The Passion of New Eve
violence
self
body
space
przemoc
tożsamość
ciało
przestrzeń
Opis:
Published in 1977, The Passion of New Eve depicts a dystopian America where violence has become the norm. From rape to murder, from re-creation to violation, the text provides a variety of contexts in which violence operates. Regardless of one’s gender and sometimes because of that, everyone can become the victim or the perpetrator. Moreover, the spaces occupied by the characters contribute to the novel’s handling of violence. This paper argues that Angela Carter’s The Passion of New Eve is a text in which space, self, gender, and body are the sites where violence is presented and re-presented, inflicted and experienced, and it contends that violence serves as a means to problematize conventional ways of perceiving and making sense of gender and space.
Opublikowana w 1977 roku powieść Angeli Carter The Passion of New Eve kreśli dystopijną wizję Ameryki, gdzie przemoc stała się normą. Od gwałtu do morderstwa, od przetworzenia do przekroczenia, tekst przedstawia szeroki wachlarz kontekstów, w jakich mamy do czynienia z przemocą. Bez względu na płeć, a czasem właśnie ze względu na nią, każdy może stać sie ofiarą lub sprawcą. Co więcej, przestrzenie, w których przebywają bohaterowie mają wpływ na przedstawienia przemocy w powieści. Artykuł ten dowodzi, że powieść Angeli Carter The Passion of New Eve jest tekstem, w którym przestrzeń, tożsamość, płeć i ciało stają się miejscami, gdzie przemoc jest tworzona i odtwarzana, zadawana i doświadczana. Celem poniższego artykułu jest również wykazanie, że przemoc jest środkiem poddającym w wątpliwość konwencjonalne sposoby postrzegania i rozumienia zagadnień płci i przestrzeni.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 5; 61-72
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wigilijne tradycje kulinarne osadników na Dolnym Śląsku w świetle materiałów źródłowych Polskiego Atlasu Etnograficznego
Christmas Eve culinary traditions of settlers in Lower Silesia in the source materials of the Polish Ethnographic Atlas
Autorzy:
Drożdż, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20678996.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
potrawy świąteczne
potrawy obrzędowe
wigilia Bożego Narodzenia
tradycje kulinarne
obszary postmigracyjne
Polski Atlas Etnograficzny
Christmas dishes
ritual dishes
Christmas Eve
culinary traditions
post-migration areas
Polish Ethnographic Atlas
Opis:
W tekście została omówiona zawartość materiałów źródłowych Polskiego Atlasu Etnograficznego odnoszących się do zwyczajów kulinarnych towarzyszących świętowaniu. Uwzględnione zostały wiadomości pochodzące od osadników i przesiedleńców, przybyłych na Dolny Śląsk (obecne granice województwa dolnośląskiego) po II wojnie światowej. Przeanalizowane zostały przede wszystkim zapisy badaczy i reprezentacje pamięci rozmówców dotyczące potraw wigilijnych spożywanych w nowym miejscu zamieszkania. Wiadomości te wskazywały zarówno na proces transmisji niektórych tradycji kulinarnych przywiezionych przez osadników, jak również na zmiany zachodzące pod wpływem kontaktów międzykulturowych. Nowoprzybyli przywieźli ze sobą znajomość potraw o postnym składzie. Do najpopularniejszych produktów należały kasze, wybrane warzywa (wcześniej poddane procesowi konserwacji) oraz zebrane jesienią grzyby leśne. Pomimo, iż osadnicy pochodzili z różnych stron, to przygotowywane przez nich dania posiadały niemal ten sam skład, jedynie sposoby ich przygotowania i serwowania wykazywały pewne różnice. Status tych potraw nie był jednorodny; niektóre z nich cieszyły się powszechnością jeszcze w czasie badań, w przypadku innych zauważono stopniowe odchodzenie od tradycji ich spożywania. Impulsem do tych przekształceń był kontakt z osobami posiadającymi nieraz bardzo odmienne tradycje kulinarne.
The text discusses the content of the source materials of the Polish Ethnographic Atlas relating to the culinary customs accompanying the celebration. Information from settlers and displaced people who came to Lower Silesia (current borders of the Lower Silesian Voivodeship) after World War II was taken into account. First of all, the researchers’ records and representations of the memory of the interviewees concerning Christmas Eve dishes eaten in their new place of residence were analyzed. These messages indicated both the process of transmission of some culinary traditions brought by the settlers and the changes taking place under the influence of intercultural contacts. The newcomers brought with them the knowledge of dishes appropriate for times of fasting. The most popular products were groats, selected vegetables (previously preserved) and forest mushrooms foraged in autumn. Despite the fact that the settlers came from different places, the dishes they prepared had almost the same composition; only the methods of their preparation and serving showed some differences. The status of these dishes was not uniform; some of them were still common during the research, while in the case of others, a gradual departure from the tradition of eating them was noticed. The impulse for these transformations was contact with people who often had very different culinary traditions.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2022, 22, 1; SEIA.2022.22.01.04, 1-17
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czesław Miłosz on Conrad’s Polish stereotypes
Autorzy:
Dudek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638820.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Czesław Miłosz, Joseph Conrad, Poland, Lithuania, Ruthenia, Ukraine, Russia, Apollo Korzeniowski, Adam Mickiewicz, Astolphe de Custine, Poland and Muscovy, Forefathers’ Eve, Under Western Eyes, The Secret Agent, Heart of Darkness, A Treatise on Poet
Opis:
In an essay entitled Conrad’s Stereotypes – published in 1957 – Miłosz sees Conrad as “the typical old Polish nobleman who remained faithful to the way in which he had lived and thought as a young man.” Miłosz speaks of his own affinity with Conrad (and Mickiewicz), explaining that it derives from a set of shared emotional and historical experiences that were deeply ingrained in the minds of the inhabitants of the ‘Eastern Borderlands’of the old Polish-Lithuanian-Ruthenian Commonwealth. This ‘Eastern Borderlands’ cultural identity may well have enabled Conrad to give an authentic portrayal of the Russian characters in Under Western Eyes. The counterpart to Mickiewicz’s and Conrad’s condemnation of autocracy and the fairness of their attitude towards Russians was Miłosz’s willingness to maintain friendly relations with contemporary Russian ‘dissidents’ who had stood up against the oppressive political system of the Soviet Union. Surprisingly, however, he does not draw any parallels between the Polish stereotype of Russia and the portrayal of Russia which is to be found in Russian political literature. Miłosz concludes by observing that in Under Western Eyes it was only through the purely artistic merits of his writing that Conrad could have hoped to win over his English-speaking readers, while at the same time remaining “faithful to a tradition that would have seemed exotic to anyone living in another country” – and for this achievement he deserves praise.
Źródło:
Yearbook of Conrad Studies; 2014, 9
2084-3941
Pojawia się w:
Yearbook of Conrad Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dlaczego?” zamiast „Czy?”. Polityka edukacyjna wobec nierówności – problem uzasadnienia
„Why?” Instead of „Whether?” Educational Policy Against Inequality – The Problem of Justification
Autorzy:
Dziemianowicz-Bąk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138079.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
dyskurs
Ève Chiapello
krytyka
Laurent Thévenot
Luc Boltanski
polityka edukacyjna
porządki uzasadniania
critique
discourse
educational policy
regimes of justification
Opis:
Przedmiot artykułu stanowią teoretyczne podstawy oraz wyniki krytycznych analiz dyskursów polityki edukacyjnej Unii Europejskiej, dotyczących nierówności edukacyjnych. Analizy te dokonane zostały za pośrednictwem oficjalnych dokumentów strategicznych lub rekomendacyjnych (dokumenty programowe i eksperckie dotyczące edukacji) oraz na podstawie wywiadów z przedstawicielami unijnej administracji i ekspertami. Punktem wyjścia rozważań nie jest pytanie o to, czy, według oficjalnych dyskursów, należy przeciwdziałać nierównościom społecznym w oświacie, ale dlaczego należy im przeciwdziałać. W prowadzonych analizach posługuję się konstruktem „porządków uzasadniania” (fr. régimes de justification) – kategorią rozwijaną przez Luca Boltanskiego, Laurenta Thévenota oraz Ève Chiapello. Celem artykułu jest identyfikacja i rekonstrukcja obecnych w polityce edukacyjnej dyskursów reprezentujących odmienne porządki uzasadniania strategii i praktyk inkluzyjnych oraz próba rozważenia konsekwencji identyfikowanej różnorodności w kontekście znanej i udokumentowanej przez przedstawicieli nauk społecznych tezy o dominacji racjonalności ekonomicznej w polityce edukacyjnej.  
The subject of the article is focused on the theoretical basis and the results of critical discourse analysis of educational policy of the European Union concerning educational inequalities. These analyzes were made through the official strategy or recommendation documents (programming documents and expert concerning ed- ucational aspects) and are based on interviews with representatives of the EU admin- istration and experts. The starting point for this discussion is not the question about “whether”, as according to the official discourse, one should prevent social inequalities in educational system, but “why” should we counteract them? In conducted analysis, I used the construct of “regimes of justification” (fr. régimes de justification) - category developed by Luc Boltanski, Laurent Thevenot and Ève Chiapello. This article’s aim is to identify and reconstruct educational policy discourses present in educational policy, which represent different “regimes of justification” of policies and practices of inclusion and an attempt to consider the consequences of this variety of discourses in the context of well-known and documented in social sciences thesis of the dominance of economic rationality in educational policy.
Źródło:
Forum Oświatowe; 2013, 25, 3(50); 63-78
0867-0323
2450-3452
Pojawia się w:
Forum Oświatowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dogmatic Constitution on the Church Lumen Gentium and Interpretation of Lk 1, 34 as the Expression of the Vow of the Eternal Virginity of Mary
Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen gentium a interpretacja Łk 1, 34 jako wyrazu ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi
Autorzy:
Dzikiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149883.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Second Vatican Council
Dogmatic
Exegesis
Mariology
Mary’s vow of virginity
Eve
Adam
Christ
St. Irenaeus
Sobór Watykański II
dogmatyka
egzegeza
mariologia
ślub dziewictwa
Maryja
Ewa
św. Ireneusz
Opis:
In 2015 it was celebrated the 50th Anniversary of the end of the Second Vatican Council. In this way the Church wanted to emphasize the importance of the documents published by the Council fathers. The article below has a similar purpose. Therein is intended to show how some of the Lumen gentium Constitution matters, which is one of the most important dogmatic Vaticanum II documents, can influence interpretation of the biblical text. This will be illustrated on the basis of the pericope of Lk 1, 34. According to the so-called traditional hypothesis, Mary’s question is an expression of her eternal vow of virginity. Today, however, many scientists deny such an interpretation. Others, on the contrary, defend it. The discussion continues. Probably the aforementioned Constitution suggests some solution in this matter. And if it is so, then this document has not only a high dogmatic value but also an exegetical value.
W 2015 roku obchodzono 50-tą rocznicę zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II (1962–1965). W taki sposób chciano podkreślić znaczenie przyjętych przez Ojców Soborowych dokumentów. Niniejszy artykuł posiada analogiczny cel. Jego zadaniem jest ukazanie wpływu pewnych treści Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, jednego z najważniejszych dokumentów soborowych, na interpretację tekstów biblijnych. Dana teza jest zilustrowane na przykładzie wersetu Łk 1, 34. Zdaniem zwolenników tzw. hipotezy tradycyjnej ów werset stanowi wyraz przedanuncjacyjnego ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi. Dzisiaj jednakże ta interpretacja traci na rankingu. Chociaż nie brakuje także jej adherentów. Toteż dyskusja trwa. Powyżej wspomniana Konstytucja sugeruje pewne rozwiązanie w tej kwestii. A jeżeli tak, to Lumen gentium posiada nie tylko wysoką wartość dogmatyczną, lecz także i egzegetyczną.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 25-37
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niebo trzecie” księdza Piotra. Szkic komparatystyczny
Father Peter’s “Third Heaven”. A Comparative Essay
Autorzy:
Fiećko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038679.pdf
Data publikacji:
2020-12-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Romanticism
mysticism and neognosis
Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve”
Boehme
Swedenborg
Opis:
The author analyses the function of the “Third Heaven” motif, which appears at the end of the fifth scene in Mickiewicz’s drama, Forefathers’ Eve Part III - this is where the Angels decide to take the soul of the sleeping priest Peter, one of the main characters in this work, for a short time. The author questions the inspiration that the poet might have drawn from St. Paul’s 2nd Letter to the Corinthians and from the writings of theosophers such as Jakob Boehme (especially Aurora or Rising at Dawn) and Emanuel Swedenborg (his treatise on Heaven and Hell), in which the theme of a “Third Heaven” played an important role. Research has already drawn attention to these relationships. Making a conditional, historically probable assumption that the influence of these works has had a significant impact on the formation of the supernatural world in Mickiewicz’s drama, the author considers the semantic-ideological consequences that would result from placing a monk’s soul in the “Third Heaven” in St. Paul’s, Boehme’s and Swedenborg’s versions, respectively. In conclusion, the author formulates the thesis that greatest number of arguments can be advanced in favour of a connection with Swedenborg’s concept, although this does not settle the matter definitively.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 127-148
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Valerie do Fausta i Wolnego strzelca: kilka uwag o intertekstualnej strategii I części Dziadów
From Valerie to Faust and The Marksman: several remarks on intertextual strategy in the first part of Forefathers’ Eve (Dziady)
Autorzy:
Fiećko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039662.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Romanticism
intertextuality
Mickiewicz’s “Forefather’s Eve”
Baroness de Krüdener
Goethe
Klingemann
Opis:
The author analyses intertextual relations in the first and final section of part of “Forefathers’ Eve” (Dziady), and treats them as an element of Mickiewicz’s strategy of anchoring his own work in the system of dialogue with renowned Western cultural works of the time. This dialogue takes the form of a polemic against the sentimental French models akin to de Krüdener’s “Valerie” and the Sturm und Drang movement, which was open to issues of characterisation and early German romanticism. In the first part of the book, which focuses on an analysis of the Maiden’s monologue, the author discerns a mechanism of references to Barbara Julianna de Krüdener’s novel “Valerie” and “The Sorrows of Young Werther”, with which the baroness engaged in an open dispute. The second part focuses on the character of Gustaw and his conversation with the Black Hunter, with an analysis of likely connections with the Weber/Kind’s opera “The Marksman” and the plays of Goethe and Klingemann with the same main title “Faust”.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 17-48
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Адам и Ева как прообраз Нового Адама и Новой Евы (по учению святителя Иринея Лионского, Тертуллиана и святителя Викторина Петавийского). К вопросу о теории рекапитуляции в раннехристианском богословии
Autorzy:
Khandoga, Nikolay A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007418.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Adam i Ewa
Nowy Adam i Nowa Ewa
św. Ireneusz z Lyonu
Tertulian
św. Wiktoryn z Poetovium
teoria rekapitulacji
okres przednicejski
typologiczna metoda interpretacji Pisma Świętego
Adam and Eve
New Adam and New Eve
Saint Irenaeus of Lyon
Tertullian
Saint Victorinus of Poetovio
the theory of recapitulation
the ante-nicene period
the typological method of interpreting Holy Scripture
Opis:
The doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve (the so-called theory of recapitulation) was first encountered in the epistles of the apostle Paul. Revealing the main feature of this teaching, the supreme apostle reports that the disobedience and sin that Adam and Eve committed were corrected by New Adam and New Eve (see: Rom. 5, 14-15). As a result, instead of the death of Adam and Eve and their descendants (by bodily birth), humanity received immortality, starting with New Adam and New Eve and their descendants (by spiritual birth). Subsequently, the pre-nicene christian writers, for example, Irenaeus of Lyon, Tertullian and Victorinus of Poetovio, resorted to the doctrine of Adam and Eve as prototypes of New Adam and New Eve. Developing the theory of recapitulation, Irenaeus of Lyon in his works — «Against heresies» and «Proof of the apostolic sermon» — used the epistles of the apostle Paul and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Lyon taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, New Adam, or the Lord Jesus Christ, was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the incarnate Son of God suffered. In addition, what the virgin Eve did not fulfill, being disobedient, since she ate the forbidden fruit, the Virgin Mary did, being obedient, since she gave birth to the Lord Jesus Christ. Following tradition in the presentation of the theory of cancer-capitulation, Tertullian in his treatise «On the flesh of Christ» uses the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological-mysterious method of interpreting Holy Scripture. The first latin theologian in his work resorted to analogies: the first is an uncultivated land, that is, since the first Adam was created from an uncultivated earth — the Second Adam was also created from an uncultivated earth, or was born from the Blessed Virgin Mary; the second — the heard word, that is, because through the heard word the first Eve sinned — the second Eve also through the heard word did not sin, or became the cause of the salvation of the entire human race. Developing the theory of recapitulation, Victorinus of Poetovio in his works — «On the сreation of the world» and «On the life of Christ» — relied on the epistles of the apostle Paul, the works of Irenaeus of Lyon and the typological method of interpreting Holy Scripture. The saint of Poetovio taught, first, that on that day (that is on friday), on which Adam was born, the incarnate Son of God was born; secondly, on that day (that is on saturday), on which Adam and Eve violated the only commandment of God (see: Gen. 2, 16-17), the Annunciation of the Blessed Virgin Mary took place and the Lord Jesus Christ suffered; and, thirdly, on that day (that is on the resurrection), on which God the Father and the Son of God created light, the conception of the Blessed Virgin Mary took place, the incarnate Son of God rose from the dead and the second time He will come to earth to judge all human genus.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 2; 142-159
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijne podstawy teologii zaślubin z Bogiem – punkt wyjścia dla teologii małżeństwa
Autorzy:
Knotz, Ksawery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571511.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
love
Mazzanti
Church
Betrothed Bride
Betrothed Groom
Adam
Eve
body
marriage
miłość
Kościół
Oblubieniec
Oblubienica
Ewa
ciało
małżeństwo
Opis:
The article presents the outline of the theology of marriage between God and man. Italian theologian, Giorgio Mazzanti, introduces the theology of marriage through an interpretation of the symbol of man and woman on four levels of meaning. Each of those levels is revealing more and more of God’s reality. The foundations for theology of marriage created by Mazzanti include: definition of symbol, selection of appropriate events from the Holy Scripture, and presentation of relations between them according to the meaning of the defined symbol. These three elements enable Mazzanti to introduce the theology of marriage synthetically, joining it with christology, mariology, sacramentology, eschatology, and biblical anthropology. Mazzanti does not interpret the particular biblical pericopes inventively; still, the context itself; created thanks to the symbol joining the love of God with human love, introduces a certain innovation into the interpretation of the redemptive events.According to Mazzanti, the symbol, which enables one to take the path of initiation into the mystery of God’s presence in a human life, is a relationship of man and woman. The history of redemption consecutively shows new meanings of the symbol hidden in the first, literal meaning. These reveal the mystery of God’s presence in a human life. A new couple appears – Jesus Christ, Son of God and Maria, Mother of God, second Adam and second Eve. Thanks to this couple, one is able to interpret more profoundly the mystery of God in a life of man and woman. The next level of interpreting the symbol of man and woman is Christ and Church as the betrothed couple, who invite one to the marriage feast in Heaven in a love relationship of all the saints married to God. A love relation between man and woman understood as a symbol revealing a more profound reality might be interpreted on new, deeper and deeper levels of meaning. This message can be found in the following symbols: man–woman; Adam–Eve; God–People of God, Jesus–Maria, Son–Mother; Betrothed Groom–Betrothed Bride, Christ–Church, God–the Redeemed.
Artykuł przedstawia zarys teologii zaślubin człowieka z Bogiem. Włoski teolog Giorgio Mazzanti tworzy teologię zaślubin poprzez interpretację symbolu mężczyzny i kobiety na czterech poziomach znaczeń. Każde z tych znaczeń odsłania coraz pełniej Boską rzeczywistość. Stworzony przez Mazzantiego fundament dla teologii zaślubin obejmuje: określenie symbolu, dobór odpowiednich wydarzeń z Pisma Świętego i pokazanie związku między nimi zgodnie ze znaczeniem ustalonego symbolu. Te trzy elementy pozwalają Mazzantiemu na syntetyczne przedstawienie teologii małżeństwa połączonej z chrystologią, mariologią, sakramentologią, eschatologią i antropologią biblijną. Mazzanti nie interpretuje poszczególnych perykop biblijnych w sposób nowatorski, jednak kontekst wytworzony przez symbol łączący miłość Boga z miłością ludzką wprowadza pewną nowość w interpretację wydarzeń zbawczych.Według Mazzantiego symbolem, który pozwala rozpocząć drogę inicjacji w tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka jest związek mężczyzny i kobiety. W trakcie historii zbawienia pojawiają się nowe odsłony znaczenia symbolu ukryte w pierwszym dosłownym znaczeniu. Odsłaniają one tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka. Pojawia się nowa para: Jezus Chrystus, Syn Boga i Maria, Matka Boga, drugi Adam i druga Ewa. Ta para pozwala nam jeszcze głębiej odczytać tajemnicę Boga w życiu mężczyzny i kobiety. Kolejnym poziomem odczytania symbolu mężczyzny i kobiety jest Chrystus Oblubieniec i Kościół Oblubienica, którzy wprowadzają nas na ucztę weselną w niebie w miłosnym związku wszystkich świętych zaślubionych z Bogiem. Miłosna relacja mężczyzny i kobiety rozumiana jako symbol odsłaniający nam głębszą rzeczywistość może być interpretowana na nowych, coraz głębszych poziomach znaczeń. Taki przekaz można odnaleźć w symbolach: mężczyzna–kobieta; Adam–Ewa; Bóg–Lud Boży, Jezus–Maria, Syn–Matka; Oblubieniec–Oblubienica, Chrystus–Kościół, Bóg–zbawiona ludzkość.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schronienie: O Zbigniewie Majchrowskim
Refuge: Remembering Zbigniew Majchrowski
Autorzy:
Kolankiewicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520826.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zbigniew Majchrowski
Adam Mickiewicz
„Dziady”
Tadeusz Różewicz
historia teatru
teatr współczesny
„Forefathers’ Eve”
theatre history
contemporary theatre
Opis:
21 grudnia 2023 zmarł Zbigniew Majchrowski, literaturoznawca, teatrolog, krytyk kultury – tekst przypomina dwóch najważniejszych twórców, którymi się zajmował: Mickiewicza i Różewicza. Mickiewiczowi poświęcił dyptyk: Cela Konrada i Krypta Gustawa, który daje wgląd w historię teatru polskiego od początku XX wieku do dziś. Dyptyk Majchrowskiego mówi o historycznych przemianach i o aktualnym stanie zbiorowej duszy Polaków: inscenizacje Dziadów jawią się w nim jako komentarz metaspołeczny, może najważniejszy i najbardziej doniosły w historii polskich sztuk widowiskowych. Różewicz znalazł w Majchrowskim krytyka, który go czytał rzetelnie, wnikliwie i z niepospolitą subtelnością – przykłady szczególnie pamiętne to dramaty Na czworakach i Białe małżeństwo. Tekst kończy opowieść o wyprawie Różewicza na grób Shelleya w Rzymie i interpretacja tej wyprawy jako swego rodzaju nie napisanego wiersza – interpretacja dokonana w duchu Majchrowskiego.
21st December 2023 saw the passing of Zbigniew Majchrowski, a literary scholar, theatre scholar, and cultural critic. This essay recalls the two most important authors in his scholarly career: Adam Mickiewicz and Tadeusz Różewicz. Majchrowski’s book diptych on Mickiewicz—Cela Konrada (Konrad’s Cell) and Krypta Gustawa (Gustaw’s Crypt)—gives an insight into the history of Polish theatre from the beginning of the 20th century to the present day. The two books speak of historical changes and the current condition of the Poles’ collective soul: the various stagings of Mickiewicz’s Forefathers’ Eve (Polish Dziady) appear in Majchrowski’s writings as a meta-social commentary, perhaps the most important and momentous in the history of Polish performing arts. Różewicz, in turn, found in Majchrowski a critic who read his works thoroughly, insightfully, and with uncommon subtlety; especially memorable in this context are the interpretations of Różewicz’s dramas On All Fours (Na czworakach) and Mariage Blanc (Białe małżeństwo). The essay concludes with the story of Różewicz’s trip to Shelley’s grave in Rome; in the spirit of Majchrowski, the author interprets this event as a kind of an unwritten poem.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 170-194
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty wieczór w obrzędowości dorocznej Ukraińców Bojkowszczyzny: tradycja ludowa i pamięć przesiedleńców
Christmas Eve in the Ritual Calendar of Ukrainians from Boikivschyna: Folk Tradition and Deported People’s Memory
Autorzy:
Kolomyichuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962156.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Ukrainians
Boikivschyna
Operation Vistula
deportees
Christmas Eve
rite, magic
Ukraińcy
Bojkowszczyzna
przesiedleńcy
rozmówcy
pamięć
Święty Wieczór
obrzęd
obrzędowy
magiczny
Opis:
The article presents traditional rites and customs connected with the celebration of Christmas Eve (on 6th January) in Boikivschyna, the historical-ethnographic region of modern Ukraine. The festive and ritual ceremony discussed herein adheres to the folk tradition of the celebration of Christmas Eve from the end of the 19thcentury until the 1930’s. The described ritual acts are marked by the symbolism of a “good beginning”: ritual silence during feeding chickens, feeding cattle with ritual food, and keeping some ritual scenarios that were intended to preserve and increase the farmstead. Commemorative motifs were a required part of Christmas Eve in Boikivschyna and manifested themselves in the invitation of the dead relatives to the family’s Holy Supper, in leaving ritual food after the finished supper, in the semantics of the text-rite performed by family members, and in sticking the spoon into a ritual sheaf. Such magical and ritual acts of Christmas Eve as dividing bread; strapping the table legs with a chain; and inviting the souls of dead relatives, wild animals or angels to family supper, have been found to contain symbols related to communitas. The traditional rites and magical acts practised among the inhabitants of Boikivschyna in Ukraine (described in the article) are also compared with memories of deported Ukrainians, inhabitants of western and northern voivodeships of modern Poland who lived in the Bieszczady Mountains before 1947. 
W artykule dokonano analizy tradycyjnych obrzędów i zwyczajów, które dotyczą obchodów Świętego Wieczoru (6 stycznia według nowego stylu) na Bojkowszczyznie – w regionie historyczno-etnograficznym na terenie współczesnej Ukrainy. Świąteczno-obrzędowa uroczystość została przedstawiona według tradycji ludowej obchodów Świętego Wieczoru, czyli dotyczy okresu końca ХІХ – lat 30. ХХ wieku. Opisane działania obrzędowe i rytualne cechuje symbolika dobrego początku; miały one na celu zachować i powiększyć własne gospodarstwo: rytualne milczenie podczas karmienia kur, żywienie bydła daniami obrzędowymi z dotrzymaniem pewnego scenariusza rytualnego i in. Konieczną częścią Świętego Wieczoru na Bojkowszczyznie były motywy  zaduszkowe, które przejawiały się w zaproszeniu zmarłych do rodzinnej Świętej Wieczerzy, zostawaniu potraw obrzędowych po jej zakończeniu, semantyką tekstu-obrzędu dopełnianego pomiedzy członkami rodziny, zapychaniu łyżki w rytualny snop. W takich czynnościach magiczno-rytualnych Świętej Wieczerzy jak dzielenie się chlebem, obwiązywanie nóżek stołu łańncuchem, zaprosiny do rodzinnego stołu dusz zmarłych krewnych, dzikich zwierząt czy aniołów, znaleziono symbolikę communitas. Opisywane obrzędy tradycyjne i działania magiczne, funkcjonujące wśród mieszkańców ukraińskiej części Bojkowszczyzny, często porównywnuję z wypowiedziami przesiedlonych Ukraińców – mieszkańców województw zachodnich i północnych współczesnej Polski, którzy jeszcze przed 1947 r. zasiedlali górskie stoki Bieszczad Zachodnich.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2019, 63, 4-5; 53-72
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reszta jest milczeniem
The Rest is Silence
Autorzy:
KOSIŃSKI, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047490.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teatr dramatyczny, milczenie, gra niema, dramat modernistyczny, Dziady Adama Mickiewicza
drama theatre, silence, silent play, modernist drama, Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz
Opis:
Tematem artykułu jest milczenie omawiane przede wszystkim w kontekście zachodniego modelu teatru dramatycznego, dla którego podstawowym środkiem wyrazu jest mowa. Pierwszą sferą i formą, w jakiej w tym „teatrze mówionym” pojawia się milczenie, jest „gra niema” – przede wszystkim mimika i gest, które w trakcie ewolucji sztuki aktorskiej stawały się stopniowo dziedziną uznawaną za szczególne pole twórczej aktywności aktorów i dowód ich kreacyjnej samodzielności. „Gra niema”, rozwijana przez mistrzów aktorstwa w dziewiętnastym wieku (w Polsce na przykład przez Alojzego Żółkowskiego syna), zyskała szczególne znaczenie w dramacie modernistycznym, gdzie stosowano ją świadomie jako sposób na ukazanie wieloznacznych reakcji postaci lub sygnał znaczeń niemożliwych do jednoznacznej werbalizacji. Druga sfera teatralnego milczenia związana jest ze śmiercią i pojawiającymi się na scenie jej reprezentantami: duchami, zjawami i innymi figurami umarłych. Niektóre z tych postaci (na przykład Widmo w Dziadach Adama Mickiewicza) wprowadzają na scenę teatralną milczenie, które ją otacza i które stanowi tajemnicę ze względu na to, że jego znaczenie jest niewysławialne. Nie jest już ono „ciszą śmierci”, ale możliwą do doświadczenia dzięki teatrowi całością, obejmującą także milczenie widzów. I to właśnie dzięki wprowadzeniu takiego milczenia na scenę stać się ona może „miejscem filozoficznym”.
The article focuses on silence analyzed primarily in the context of Western drama theatre, which is mainly ‘spoken word theatre.’ The first field and the main form in which silence appears in ‘spoken word theatre’ is the so-called ‘silent play’ embracing face expression and gesture. In the course of the evolution of stage acting, they gradually became proofs of the actors’ artistry and creative originality. Developed by masters of the 19th century stage (in Poland, in particular by Alojzy Żółkowski, Jr), the ‘silent play’ became especially important in the modernist drama. Playwrights were using it as the tool to show the ambivalent reactions of their characters or to express deep symbolic meanings. Another aspect of theatrical silence is that connected with death and its figures (such as ghosts, specters, living dead etc.) appearing on the stage. Sometimes (for instance in the Forefathers’ Eve by Adam Mickiewicz) they introduce enveloping silence, a mysterious silence of the unspeakable, to the center of the stage. This silence is no longer ‘the silence of death’ though; rather, it is an entirety encompassing the silence of the audience, and as such it is accessible to human experience. The introduction of this kind of silence onto the stage opens up the possibility of making the stage a philosophical place.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 49-65
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaje związane z kalendarzowym wspomnieniem św. Sylwestra. Zarys problematyki
Customs related to the calendar memorial of Saint Sylvester. Outline of the problems
Autorzy:
Kowalczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146996.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
polskie tradycje
zwyczaje ludowe
Sylwester
Nowy Rok
celebracje
Polish traditions
folk customs
New Year’s Eve
New Year’s day
celebrations
Opis:
Przed rokiem tysięcznym zabawy sylwestrowe nie były znane. Pierwszy raz Sylwestra obchodzono bowiem uroczyście w 999 roku, obawiając się spełnienia przepowiedni świętego papieża, która zapowiadała w 1000 roku koniec świata. W Polsce zabawy i bale sylwestrowe jeszcze w XIX wieku należały do rzadkości i urządzano je głównie w bogatych domach mieszczańskich. Sam wieczór sylwestrowy w Polsce przypominał bardziej kompilację wieczorów wigilijnego i andrzejkowego, gdzie najważniejsze było poznanie przyszłości, która miała się wypełnić w kolejnych miesiącach Nowego Roku. W tradycji polskiej, dzień Nowego Roku był ściśle powiązany z obchodami cyklu świątecznego Bożego Narodzenia. Wskazują na to zarówno wróżby meteorologiczne czy matrymonialne, zwyczaje i zabawy ludowe, jak i czynności i modlitwy, które miały na celu zapewnienie pomyślności, zdrowia, pogody i dobrych plonów w rozpoczynającym się roku.
Before 1000, the New Year’s Eve parties were not popular. The first official New Year’s Eve took place in 999, yet people were afraid that the prophecy about the end of the world in 1000 would be fulfilled. In XIX century in Poland New Year’s fun and balls were rare and celebrated mostly by rich bourgeois. The very New Year’s Eve in Poland resembled a compilation of the Christmas Eve and St Andrew’s Eve party, where the priority was to learn the future which was supposed to come in the early months of the New Year.According to Polish tradition, the New Year’s day was strictly related to celebration of Christmas. This is proved by both meteorological and matrimonial prophecies, folk customs and games, as well as activities and prayers which were supposed to guarantee auspiciousness, health, good weather and harvest in the upcoming year.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 387-396
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies