Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Europejska konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Standardy prawne w zakresie wywłaszczenia w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
Die Rechtsstandarde Des Europäischen Menschenrechtskonvention Im Bereich Der Enteigung
Autorzy:
Parchomiuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38886670.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
Protokół dodatkowy do Konwencji
gwarancje ochrony własności
wywłaszczenie
odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia
Opis:
Die Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten von 1950 ist ein internationaler Rechtsakt von Grundbedeutung für den Schutz der Grundrechte im Bereich der Enteignung. Die Regulationen, die den Eigentumsschutz direkt betreffen, befinden sich nicht im Text der Konvention, sondern in Art. 1 des Zusatzprotokolls zur Konvention vom 20. März 1952. Der Eigentumsbegriff in Art. 1 des Zusatzprotokolls ist von unabhängiger Art und beschränkt sich nicht auf Eigentum an Sachen, also auf Eigentum im technischen, zivilrechtlichen Sinne, sondern muss weiter verstanden werden als Synonym des Vermögens, aller vermögenswerten Rechte. Zum Eigentumsbegriff im Sinne des Art. 1 des Zusatzprotokolls gehören also das Eigentum und andere dingliche Rechte an Gründstücke und beweglichen Sachen, Forderungen und sonstige vermögenswerte Rechte, wie Aktien, Patentrechte, Warenzeichenrechte, Urheberrechte („geistiges Eigentum„) und obligatorische Rechte, wie auch öffentlich-rechtliche Rechte, insbesondere Renten- und Pensionsansprüche. Art. 1 des Zusatzprotokolls sieht zwei Möglichkeiten der zulässigen hoheitlichen Eingriffe in das Eigentum: Die Entziehung des Eigentums und die Reglementierung der Nutzung des Eigentums. Im ersten Fall geht es insbesondere um die Enteignung, die zweite Möglichkeit betriff der sog. Inhaltsbestimmungen, also Normen, die den Inhalt und die Schranken des Eigentums (und anderer vermögenswerten Rechte) bestimmen. Die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofes für Menschenrechte beschränkt den Eigentumsbegriff grundsätzlich nur auf formelle Eingriffe, die zur Übertragung des Eigentums führen. Der Gerichtshof sondert aber auch die Kategorie der sog. faktischen Enteignung aus, die die Gestalt der formellen Enteignung nicht annehmen, aber in der Praxis zur Beschränkung oder Entziehung des Rechts führen. In Fällen, die der Gerichtshof als „faktische Enteignung„ bewertet hat, ging es um die volle und unumkehrbare Reduktion der Eigentumsnutzung smöglichkeiten, ohne den Rechtstitel zu entziehen. Die der Anforderungen der Konvention entsprechende Entziehung des Eigentums muss die Bedingungen der Zweckmäßigkeit (das Recht wird zum öffentlichen Interesse entzogen), der Gesetzmäßigkeit (der Eingriff erfolgt unter Berücksichtigung der gesetzlich bestimmten Bedingung und der allgemeinen Grundsätze des internationalen Rechts) und der Verhältnismäßigkeit (es muss eine vernünftige Abwägung zwischen dem Mittel und dem angestrebten Zweck erfolgen) erfüllen. Aus den Voraussetzungen der Gesetzmäßigkeit und der Verhältnismäßigkeit hat man in der Rechtsprechung des Gerichtshofes die Anforderung einer Entschädigung für die Entziehung des Vermögens geschlossen. Das Recht an der Entschädigung wurde nicht ausdrücklich (expressis verbis) geäußert, aber nach Meinung des Gerichtshofes gehört es zum Wesen des Rechts auf die Wahrung des Vermögens und folgt aus dem Inhalt des als gesamt ausgwogenen Artikels 1. Nach der Meinung des Gerichthofes, würde die Entziehung des Eigentums aufgrund des Art. 1 des Zusatzprotokolles im allgemeinen ein unverhältnismäßiger, unentschuldbarer Eingriff in die Grundrechte, wenn die Entschädigung gezahlt wird, ohne eine Abwägung im Vergleich der Vermögenswerte vorzunehmen. Zugleich aber beachtet der Gerichtshof, dass Art. 1 eine volle Entschädigung in aller Regel nicht vorsieht, weil gerechtfertigte öffentliche Zwecke es fordern können, dass die Entschädigung in niedriger Höhe als dem Marktwert des Rechtes entsprechend, ausgezahlt wird. Die Rechtsgarantie für die Entschädigung wegen der Entziehung des Eigentums entspricht nicht dem Recht einer vollen Entschädigung. Immer aber muss die Entschädigungsquote in einem vernünftigen Verhältnis zum Vermögenswert bleiben, unter Berücksichtigung der Anforderungen des öffentlichen Interesses.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 1; 167-184
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona praw podstawowych w Unii Europejskiej po traktacie z Lizbony
The protection of fundamental rights in the European Union after the Lisbon treaty
Autorzy:
Krzysztofik, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443603.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ochrona praw podstawowych prawa człowieka
Trybunał Sprawiedliwości Unii
Europejskiej
akcesja UE do EKPC
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Europejska konwencja
o ochronie praw człowieka i podstawowych Wolności
Karta praw podstawowych Unii Europejskiej
Protection of fundamental rights, Human rights
the Court of Justice of the European
Union
EU accession to the ECHR
the European Court of Human Rights
the European Convention
for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
the Charter of Fundamental
Rights of the European Union
Opis:
Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących unijnego systemu ochrony praw podstawowych po wejściu w życie TL. Zgodnie z jego postanowieniami wskazany system obejmuje dwa poziomy. Pierwszy, który kształtował od 1969 do dnia wejścia w życie TL, opiera się na KPP oraz ochronie praw podstawowych jako zasadach ogólnych prawa unijnego. Drugi odwo- łuje się do dorobku Rady Europy. Wskazano podstawy przystąpienia oraz najważniejsze, zdaniem autorki, rozwiązania umowy akcesyjnej.
!is article attempts to presentation changes in system of protection of fundamental rights in EU a"er the entry into force of the TL. Under its provisions, indicated system includes two levels. !e #rst, which ranged from 1969 to the date of entry into force of the TL. It is based on the Charter of Fundamental Rights and the protection of fundamental rights as general principles of EU law. !e second refers to the achievements of the Council of Europe. Discussed the base of accession and the most important, according to the author, provisions of the accession agreement.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 63-77
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraza uczuć religijnych a wolność sztuki i ekspresji artystycznej
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216264.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
freedom of conscience and religion
insult of religious feelings
freedom of speech
freedom of artistic expression
European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Charter of Fundamental Rights of the European Union
Constitution
Penal Code (PC)
countertype of art
Wolność sumienia i wyznania
obraza uczuć religijnych
wolność słowa
wolność ekspresji artystycznej
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej
Konstytucja
kodeks karny
kontratyp sztuki
Opis:
The offense against religious feelings expressed in the text of Art. 196 of PC is strongly embedded in the constitutional liberties and freedoms and human rights of both the Council of Europe and the European Union. Freedom of conscience and religion, which originated in the wording of Art. 196 of PC remains in antinomy to other constitutional values protected by both international acts such as freedom of expression, freedom of artistic expression, the freedom to teach and freedom to enjoy cultural heritage. This requires balancing the content of these freedoms. At present stage there is yet no way to resolve the alleged doctrine of countertype of art.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2015, 1(8); 87-111
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne perspektywy postrzegania prawa do rokowań zbiorowych
Different perspective on the right to collective bargaining
Autorzy:
Surdykowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443791.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
rokowania zbiorowe
związki zawodowe
prawo Unii Europejskiej
Europejska konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
collective bargaining
trade unions
EU law
the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
Opis:
Artykuł dotyczy różnic w podejściu do rokowań zbiorowych w liniach orzeczniczych Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Autorka wskazuje na inspirowanie się ETPCz dorobkiem quasi orzeczniczym organów kontrolnych MOP (Komitetu Wolności Związkowych oraz Komitetu Ekspertów). Podobne zjawisko inspiracji dorobkiem MOP widać w orzecznictwie Sądu Najwyższego Kanady. Zróżnicowanie podejścia do rokowań zbiorowych jako prawa fundamentalnego ma szczególne znaczenie w obecnym okresie kryzysu ekonomiczno- społecznego w UE.
The paper concerns dierences in approach to collective bargaining in the case-laws of the European Court of Justice and the European Court of Human Rights. Qe author points to the inspiration of ECCHR by achievements of quasi-adjudicatory bodies of the ILO (the Freedom of Association Committee and the Committee of Experts). Qe similar phenomenon of inspiration by the achievements of the ILO can be seen in the jurisprudence of the Supreme Court of Canada. The diversity of approaches to collective bargaining as a fundamental right is particularly important in the current time of economic and social crisis in the EU.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/2; 335-350
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYKŁADNIA EWOLUCYJNA EUROPEJSKIEJ KONWENCJI PRAW CZŁOWIEKA A ZASADA KONSENSUSU. PRÓBA ANALIZY
Autorzy:
Soloch, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664150.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
evolutive interpretation
European Convention on Human Rights
treaty interpretation
judicial law-making
European Court of Human Rights
multi-level constitutionalism
wykładnia ewolucyjna
Europejska konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
wykładnia traktatów
sądowe prawotwórstwo
Europejski Trybunał Praw Człowieka, konstytucjonalizm wielopoziomowy
Opis:
Evolutive interpretation is one of the most important interpretative tools of the European Court of Human Rights (ECHR). It seems quite obvious that it is at least potentially in conflict with one of the most important principles of international law, namely the Principle of Consent (Konsensprinzip). The aim of this article is to shed some light on the question how the Court in Strasbourg tries to reconcile those two principles. It seems that the function of the concept of evolutive interpretation is to set the goal for the interpretation process (i.e. to ensure that the Convention is interpreted accordingly to the requirements of the “present-day conditions”) rather than to govern the technical details of argumentation. The Principle of Consent comes into play in the form of a limitation to the process of evolutive interpretation and may take many forms. The most remarkable of them is the construct of European or international “consensus”, determined mainly with the help of comparative interpretation. It seems that the quality of the comparative method is of essential importance to ensure that evolutive interpretation should not devolve into judicial law-making and, therefore, to secure the legitimation for the rulings of the ECHR.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wolność słowa i wolność prasy są rzeczywiście potrzebne społeczeństwu i państwu?
Is freedom of speech and freedom of the press really needed by society and the state?
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693209.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
freedom of expression
freedom of the press
journalism
rule of law
European Court of Human Rights
Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
journalism ethics and its codes of conduct
wolność słowa
wolność prasy
dziennikarstwo
państwo prawa
Europejski Trybunał Praw Człowieka
europejska Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
etyka dziennikarska i jej kodeksy
Opis:
Freedom of the press seems to be an undisputed value. What sometimes raises doubts is the possibility of limiting this freedom. When opposing the thesis about the unlimited freedom of the press, it is necessary to refer to the jurisprudence of the European Court of Human Rights in Strasbourg which shows a transition of judicial decisions from an idealistic paradigm to a realistic one. Freedom of the press is a fundamental right, referring to rationality, freedom of expression and freedom of communication. This freedom can be derived from arguments based on the idea of democracy, from the need to serve the truth and the free market of ideas connected with it, and finally from the autonomy of the individual. Freedom of speech has both an individual and a social aspect. It is not, of course, an end in itself. The assumption of deontology must not be ignored.Neither a democratic rule of law nor a society in such a state can function without freedom ofspeech. However, there are serious temptations to curtail such freedom.
Wolność prasy wydaje się wartością niekwestionowaną. Wątpliwości budzi niekiedy możliwość jej ograniczenia. Opowiadając się przeciwko tezie o nieograniczonej wolności prasy, przywołać należy w płaszczyźnie prawa Rady Europy judykaty Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu odnotowujące przejście ich z paradygmatu idealistycznego do realistycznego. Jest to prawo podstawowe, odwołujące się do racjonalności, wolności słowa i swobody komunikacji. Wywodzić tę wolność można z argumentów opartych na idei demokracji, z potrzeby służenia prawdzie i związanej z tym wolnym rynkiem idei, wreszcie z autonomii jednostki. Wolność słowa ma charakter zarówno indywidualny, jak i społeczny. Nie jest oczywiście celem samym w sobie. Nie może abstrahować od założeń deontologii. Bez wolności słowa nie może funkcjonować ani demokratyczne państwo prawne, ani społeczeństwo w takim państwie. Istnieją jednak poważne pokusy, aby takową wolność ograniczać.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 1; 133-150
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Model of Appeal Proceedings in Criminal Cases: Acceleration v. Fairness? A Few Remarks from the Perspective of the Standards of Protecting Human Rights
Nowy model postępowania odwoławczego w sprawach karnych. Przyspieszenie v. rzetelność postępowania? Kilka uwag z perspektywy standardów ochrony praw człowieka
Autorzy:
Wąsek-Wiaderek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096366.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
system of appeal measures in the Polish criminal proceedings
European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
complaint against the cassatory judgement of the appellate court
International Covenant on Civil and Political
system środków zaskarżenia w polskim w procesie karnym
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych
Opis:
The purpose of this study is to present and evaluate the main changes to the appeal proceedings model introduced in the last few years to the Polish criminal proceedings in order to accelerate it and, thereby, satisfy the requirements of Article 6 (1) of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. The article presents arguments supporting the thesis whereby these have weakened the right of the defendant to appeal against the judgement. Under the currently applicable regulations, it is permissible that an appellate court may impose a penalty for the first time which cannot be subject to an effective appellate review. Such a solution may raise doubts as to its compliance with Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights. The article also formulates a thesis whereby the newly introduced measure – a complaint against the cassatory judgement of the appellate court – contrary to preliminary fears, has not in fact “blown up” the system of appeal measures in the Polish criminal proceedings. At the same time, despite the relatively small scope of its use, it may contribute to strengthening the appeal – as opposed to the revisory – model of appellate proceedings and thus accelerating the criminal proceedings. This thesis is based on the research of all complaints brought to the Supreme Court in 2016–2019.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i ocena głównych zmian modelu postępowania odwoławczego wprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat do polskiego procesu karnego w celu jego przyspieszenia i uczynienia w ten sposób zadość wymogom art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. W artykule przedstawiono argumenty na rzecz tezy, że zmiany te osłabiły prawo oskarżonego do odwołania się od wyroku. W rezultacie w świetle obecnie obowiązujących przepisów dopuszczalne jest wymierzenie kary po raz pierwszy przez sąd odwoławczy i rozstrzygnięcie to nie może być poddane efektywnej kontroli odwoławczej. Takie rozwiązanie może budzić wątpliwości co do jego zgodności z art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. W opracowaniu sformułowano też tezę, że nowo wprowadzony środek zaskarżenia – skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego – wbrew początkowym obawom nie spowodował w praktyce „rozsadzenia” systemu środków zaskarżenia w polskim procesie karnym. Jednocześnie, pomimo stosunkowo niewielkiego zakresu jego wykorzystania, może przyczynić się on do wzmocnienia apelacyjnego – w przeciwieństwie do kasacyjnego – modelu postępowania odwoławczego i tym samym do przyspieszenia postępowania karnego. Teza ta znajduje oparcie w badaniach wszystkich skarg wniesionych do Sądu Najwyższego w latach 2016–2019.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 187-207
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies