Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ethnographic Museum in Krakow" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Projekt "Ersatz"
    "Ersatz" Project
    Autorzy:
    Harasymowicz, Sława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521336.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Archival impulse
    Counter-archive
    Archival archaeology
    displacement
    Installation
    Ethnographic Museum in Krakow
    Opis:
    Artykuł jest refleksją wokół wystawy pt. Ersatz, która odbyła się w Muzeum Etnograficznym w Krakowie. Subiektywna, twórcza interpretacja fragmentarycznego materiału archiwalnego poprzez opowiedzenie historii na nowo, w ramach odkrywania i rekonstrukcji indywidualnych historii (mikrohistorii) połączonych z historią powszechną, proponowana jest jako krytyczny model renegocjacji współobecności postpamięci z pamięcią autobiograficzną, historii z tożsamością współczesną. Projekt zrealizowany przy współpracy kuratorskiej Katarzyny Szydłowskiej, Konrada Schillera i Ewy Rossal (MEK).
    The article is a reflection on the exhibition entitled Ersatz, which took place in the Ethnographic Museum in Krakow. The subjective, creative interpretation of the partial archive material through retelling the story, as a part of discovering and reconstructing individual histories (microhistories) connected with common history, is a proposition of a critical model of renegotiating the coexistence of postmemory and autobiographic memory, history with modern identity. Project was realised in curatiorial collaboration with Katarzyna Szydłowska and Konrad Schiller and Ewa Rossal (MEK).
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2015, 7, 1 "Re: Reprezentacja – Rekonstrukcja – Reinterpretacja"; 180-189
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznane polskie subskrypcje do emblematów Ottona van Veen i Hermana Hugona. Przyczynek do funkcjonowania zachodniej grafiki religijnej w kulturze staropolskiej
    Unknown Polish subscriptiones to the emblems by Otton van Veen and Herman Hugon. Some remarks on how Western sacred engravings functioned in the Old Polish culture
    Autorzy:
    Grześkowiak, Radosław
    Niedźwiedź, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636439.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Otton van Veen
    Herman Hugon
    Western sacred engravings
    emblems
    Ethnographic Museum in Krakow
    Opis:
    The Seweryn Udziela Etnographic Musem in Kraków holds an impressive collection of old engravings, among which there are also copperplates by Cornelis Galle. He used selected prints from Amorum emblemata (1608) and Amoris divini emblemata (1615) by Otton van Veen and Pia desideria (1624) by Herman Hugon to form his own emblematic cycle on metaphysical relations between the Soul and Amor Divinus. The drawings from the works of Veen and Hugon were very popular in the 17th century and inspired numerous poets and editors around Europe. In the Polish-Lithuanian Commonwealth it was Hugons Pia desideria that aroused particular interest. The cycle was imitated and translated by e.g. Mikołaj Mieleszko SJ, Zbigniew Morsztyn, Aleksander Teodor Lacki and Jan Kościesza Żaba. On three of the Galle’s prints stored in the Kraków museum an anonymous author wrote, unknown until now, epigrams accompanying the icons taken from the cycle by Veen (No. 8 and 21) and by Hugon (II 5). This emblematic micro-cycle was, with all probability, written down at the end of the 17th or at the beginning of the 18th century by a nun or a monk in one of the Little Poland convents or monasteries. Possibly the origins of the cycle may be linked with the Carmelite nuns’ convent in Cracow. And whether it is the actual place where the cycle was created or not, it is a good point to begin studies on the employment of emblematic practices in Catholic convents and monasteries in the Polish-Lithuanian Commonwealth between the 16th and the 18th centuries. Imported copperplates and woodcuts were a typical piece of the equipment of a cell. They were hung on the cell walls or simply were collected in sets of prints and often exchanged as gifts among nuns or monks, e.g. on the occasion of New Years Eve (an example of such a gift from 1724 is given in this paper). It was a common practice to put notes of diverse character on the reverse side of such prints, e.g. autobiographic details, short prayers or excerpts from sacred texts and religious literature. Still, the main purpose of the emblems was their application in everyday meditations and other forms of personal prayers. The three subscriptiones in the Ethnographic Museum in Krakow are also prayers of this kind, combining word and image.
    Źródło:
    Terminus; 2012, 14, 25; 47-68
    2084-3844
    Pojawia się w:
    Terminus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Museums beyond walls in the context of the third place’s concept
    Muzea poza murami w kontekście koncepcji trzeciego miejsca
    Autorzy:
    Jagodzińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433203.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-16
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Ray Oldenburg
    concept of the third place
    Museum Forum in Kraków
    Sculpture Park at Bródno in Warsaw
    Ethnographic Museum in Kraków
    koncepcja trzeciego miejsca
    Muzeum Forum w Krakowie
    Park Rzeźby na Bródnie w Warszawie
    Muzeum Etnograficzne w Krakowie
    Opis:
    The article focuses on museums’ activity that reaches beyond the walls of their premises in the context of a concept of the so-called third place. The third place – as a gathering place which is neither one’s home, i.e. first place, nor workplace, i.e. second place – was described by an American sociologist Ray Oldenburg in 1999 in his book The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. Three study cases have been used in the article: Museum Forum (project carried out by the National Museum in Kraków), Bródno Sculpture Park (project co-conducted by the Museum of Modern Art in Warsaw), and the method of work implemented by the Ethnographic Museum in Kraków, including in particular the project Dzikie Planty (Wild “Planty” Park). I discuss assumptions the projects have been based on, how they fit in an overall strategy of the museums, and reasons why they have been undertaken. Finally, I wonder whether having been conducted in a fully accessible public space and conducive to users’ interaction make it justified to categorise them as the third places in the meaning given by Oldenburg. Although Oldenburg’s concept has been regarded by museum theorists as not applicable to museums, I have come to the conclusion that projects conducted by museums in a non-committal context of an open space meet the conditions the third places do.
    Tematem artykułu jest działalność muzeów poza murami ich siedzib w kontekście koncepcji tzw. trzeciego miejsca. Trzecie miejsce – jako miejsce spotkań, które znajduje się poza pierwszym miejscem, którym jest dom i drugim, którym jest miejsce pracy – opisał amerykański socjolog Ray Oldenburg w 1999 r., w książce The Great Good Place: Cafes, Coffee Shops, Bookstores, Bars, Hair Salons, and Other Hangouts at the Heart of a Community. W artykule podstawą dla rozważań są 3 studia przypadków: Muzeum Forum (projekt realizowany przez Muzeum Narodowe w Krakowie), Park Rzeźby na Bródnie (projekt współrealizowany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie) oraz metoda pracy Muzeum Etnograficznego w Krakowie ze szczególnym uwzględnieniem projektu Dzikie Planty. Wskazuję założenia tych projektów, ich miejsce w strategiach programowych i powody ich podjęcia przez muzea, a w finale zastanawiam się czy fakt, że są realizowane w przestrzeniach w pełni dostępnych, a ich charakter sprzyja interakcjom pomiędzy użytkownikami, może uzasadniać ich kategoryzację jako trzecich miejsc w rozumieniu Oldenburga. Mimo podnoszonej w literaturze muzeologicznej nieprzystawalności tej koncepcji do muzeów, dochodzę do wniosku, że projekty realizowane przez muzea w niezobowiązującym kontekście otwartej przestrzeni, spełniają warunki stawiane trzecim miejscom.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 123-131
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Mikrohistorie" czyli jak powoiadać o obiektach etnograficznych
    Microhistories, or how to talk about ethnographic objects
    Autorzy:
    Marczak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201076.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    mikrohistorie
    Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie
    obiekty etnograficzne
    wystawa etnograficzna
    microhistories
    ethnographic objects
    ethnographic interview
    Ethnographic
    Museum in Krakow
    Opis:
    Mikrohistorie, czyli jak opowiadać o obiektach etnograficznych porusza problematykę opisu i prezentacji obiektów w muzeach etnograficznych, niewpisujących się w tradycyjnie pojmowaną kolekcję etnograficzną jako dotyczącą tzw. kultury ludowej. W tekście została przedstawiona propozycja Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie pt. Mikrohistorie. Ten cykl wystawienniczy dotyczy obiektów nieeksponowanych na wystawie stałej Muzeum. W ramach Mikrohistorii opisy tych eksponatów są tworzone na podstawie wywiadu etnograficznego z darczyńcami/byłymi użytkownikami rzeczy przekazanych do zbiorów MEK.
    Microhistories, or how to talk about ethnographic objects raises the issue of description and presentation of objects in ethnographic museums that do not fit into the traditionally understood ethnographic collection as related to so-called “folk culture”. The article presents a proposal of the Ethnographic Museum in Krakow called Microhistories. This exhibition cycle applies to objects which are not displayed on the permanent exhibition of the Museum. The description of objects is based here on ethnographic interviews with donors of items donated to the MEK collection, to present objects through the eyes of their former users.
    Źródło:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2020, 7; 25-41
    2391-6869
    Pojawia się w:
    Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies