Temat: Eternity - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Време и граматичка категорца времена у сакралном стилу
Autorzy:: БАJИЂ, РУЖИЦА С.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/957676.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: sacral style
time
tense
eternity
praying discourse
Opis:: The aim of this paper is to describe the use of some Serbian tenses in sacral style (na- mely, in praying discourse), with regard to the special meaning of time in the Orthodox Church (e.g. that which emphasizes the eternity). The materiał we used was an Orthodox prayerbook. The project proved to be laborious; firstly because of the lack of research in sacral styles in modem linguistics and modem languages in generał, and secondly, because of vaguely-defined verb-tense concepts in Serbian linguistics.The main conclusion is that almost all tenses, especially most uses of the present and two past tenses (preterite and aorist) - serve exactly to emphasize the eternity. We have termed that stylistic characteristic svevremenost (in Serbian). The past tenses realize that characteristic by reminding us of some events from the Gospel. The present and the other uses of aorist, as well as the futurę tense, possess this main characteristic, as well; but to a lower extent. Namely, in the statements where the specified tense-uses appear, the wri- ter/reader speaks mostly about himself, not about God and some Church truths which are always valid - without either the beginning or the end. Furthermore, no matter how long one reads (speaks) these prayers (it is supposed that every Orthodox Christian reads them every day) - there will be the end to it, i.e. the end of everyone’s earthly life. The main functions of the Church language connected to the examined verb-tense uses are performative (present is used in many performative statements, which we also find as one of the characteristics of praying discourse), function of reminding us, and recording facts.
Źródło:: Stylistyka; 2007, 16; 375-391
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:: Stylistyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Межкультурный диалог как способ выражения авторской позиции в рассказе Ю. Буйды Веселая Гертруда
Inter-cultural dialogue as a means of reflecting the author’s standpoint in the story Merry Gertrude by Y. Buyda
Autorzy:: Prokhorova, Tatyana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22591572.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: cultural dialogue
intertextuality
unity
Joy
eternity
time
Buyda
Schiller
Shakespeare
Heidegger
Opis:: The essay based on the analysis of the story Merry Gertrude by contemporary author Y. Buyda addresses the forms and functions of inter-cultural dialogue as a means of reflections of the author's standpoint.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 111-119
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Czy w niebie będzie „wieczny odpoczynek”?
Will there be „eternal rest” in Heaven?
Autorzy:: Nowacki, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2166009.pdf
Data publikacji:: 2013-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: Eschatology
eternal rest
Heaven
Eternity
Opis:: Topics of leisure and rest usually concern temporality. It is on this earth that man works and rests. However, the meaning of human life cannot be confined to this life only. Especially if his life on earth is filled with work and effort beyond measure, and while it lacks happy moments of respite – this raises an expectation that finally he will rest after death. Yet this is not a prevailing attitude, even among believers. Eschatology, the study of last things, does not seem extremely appealing. We expect our desires to be fulfilled immediately. Moreover, in contrast to the earthly forms of relaxation and leisure activities – extraterrestrial future appears quite an uncertain and vague reality. Also the Christian faith in the resurrection – which is a central content of Christian hope – is sometimes questioned or abandoned in favor of others, such as the Eastern theories of reincarnation. Some difficulty is also created by a common understanding of „eternal rest” in Heaven, perceived as an unattractive reality, usually associated with a kind of pious procession. The biblical symbolism of the final destiny of man is not always clear and understandable to a modern man. It speaks to us in ambiguous images of feasts, weddings, Heaven, paradise or a new city. Besides, we associate rest with a certain passivity, or at least certain distance from strenuous activities and compulsory duties. Temporal rest is interim, it separates out periods of work – the main activity of our lives. Eternal rest could therefore be seen as an ongoing „sweet doing nothing” – however, in the long term, this situation does not seem attractive. Our eternal rest shall not be perceived as continuous time, with no limits. It is a reality going beyond time. Eternal life should be understood as freedom from any kind of restrictions. When a man is admitted to the eternity of God, his limitations disappear and he receives life to the full. According to the classical definition of Boethius (†524), „eternity is the complete and perfect possession of unlimited life.” Eternity is not defined as the time extending indefinitely, but as living life to the fullest – with no risk or danger. Eternal rest from the Christian perspective is a growing and boundlessly intensifying dynamism. Its source is rooted primarily in a meeting with the infinite God, whose inexhaustible mysteries more and more reveal their unfailing depth that we are unable to reach the end of. This is “rest in love”, in its most sublime and noble meaning. It comprises also meetings with other people – in love that reveals still new aspects of myself and others. Eternal rest is the joy of interpersonal relationships, ultimately freed from anything that burdened them in the earthy life, it is the dynamism of a perfect community. Besides, this rest is associated with the continuous discovery of new opportunities for self-development, new opportunities for self-realization. If the experience of a close, personal relationship with God and the orderly and harmonious relationships with others in the temporal are the source of happiness and they determine the true value of rest – you can reasonably expect that the best forms of temporal rest compared to the eternal one can only be a modest appetizer before the main course. Pope John Paul II described the essence of eternal happiness in the following words: „For the believer, Heaven is not something abstract, a metaphor, an unrealized object of his desire or a physical place, but this is a living and personal relationship with God in the Holy Trinity: the encounter with the Father, through Christ, in the Holy Spirit. Jesus has already opened the gates of Heaven by his death and resurrection. Thus we are destined for eternal happiness with God”.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2013, 14; 241-252
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Von der Konservativität zur schöpferischen Methodik. Lehrer beinflussen die ganze Ewigkeit
Autorzy:: Dolinská, Eva
Marinicová, Mária
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2156919.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:: conservatism
methodology
teacher
eternity
Opis:: The acceptation of the personality of the student means for us to ensure that all have an equal chance to develop. Since each student is different, it means Cited that these opportunities can not be realized by the fact that for all students the same conditions are managed in the learning process. Equal- ity of opportunity is the choice, as its own development needs can be satisfied in an individual way. In practice, this means the conversion of the frontal out information that is accompanied with the inactive receipt of the information, to inform, to prevail in various methods and types of work, thus the student works them- selves creatively - he makes his knowledge and in the social interactions to design his settings, emotional, moral, and will qualities and communication skills.
Źródło:: Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2013, 1(11); 115-134
1898-0171
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: „Tam jesteś, gdzie cię pragną ludzie”. Obraz Boga w poezji Zbigniewa Jankowskiego
“There you are, where people crave for you”. The image of God in Zbigniew Jankowski’s poetry
Autorzy:: Kołwzan, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/627135.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:: Zbigniew Jankowski
poetry
the image of God
three stages
the metamorphosis
a weak, ruthless demiurge
a merciful father
synonymous with the eternity
the comments
the biographical context
The parallel
poezja
obraz Boga
trzy etapy
tok metamorfoz
słaby, bezwzględny demiurg
miłosierny ojciec
synonim wieczności
wyznania
kontekst biograficzny
paralela
Opis:: Szkic stanowi próbę przedstawienia ewolucji obrazu Boga w poezji Zbigniewa Jankowskiego. W toku metamorfoz wizerunku Stwórcy daje się wyodrębnić trzy etapy: fazę Boga o kamiennym wnętrzu (prezentowaną w utworach z lat 1959–1966), fazę Boga wszelkich możliwości, wzlotów i upadków (prezentowaną w utworach z lat 1970–2000) oraz fazę Boga wiekuistego (prezentowaną w utworach z lat 2001–2014). W pierwszej części rozważań Bóg o kamiennym wnętrzu przedstawione zostały odczytania utworów pochodzących z czterech pierwszych tomów poetyckich, w których Bóg jawi się podmiotowi lirycznemu jako słaby, bezwzględny demiurg, twórca ludzkiego cierpienia. Kolejny fragment pracy Bóg wszelkich możliwości, wzlotów i upadków zawiera interpretacje wybranych wierszy z lat 1970–2000, w których wizerunek Boga ulega metamorfozie – podmiot liryczny postrzega Stwórcę jako miłosiernego ojca i wszechobecne uosobienie miłości. Natomiast ostatnia część opracowania Bóg wiekuisty, przywołując utwory z lat 2001–2014, pokazuje, że Najwyższy stał się synonimem wieczności, z którą scalenia pragnie podmiot liryczny. Całość wywodu została opatrzona dotyczącymi wiary i Boga wyznaniami Z. Jankowskiego znajdującymi się w jego autobiograficznych tekstach, które wzbogacają eksplikację o kontekst biograficzny. Paralela rozwoju obrazu Boga zarówno w poezji jak i prozie Jankowskiego pozwala wysnuć wniosek o integralności podmiotu lirycznego i narratora.
This essay constitutes an attempt to show the evolution of the image of God in Zbigniew Jankowski’s poetry. One can identify three stages in the metamorphosis of the Creator’s image: the rock-solid God phase (presented in poems in the 1959–1966 period), the almighty God of ups and downs phase (presented in poems in the 1970–2000 period) and the eternal God phase (presented in poems in the 2001–2014 period). The initial section, The Rock-solid God, concentrates on poems from the first four poetry volumes, in which the God presents Himself to the lyrical I as a weak, ruthless demiurge, the creator of human suffering. The next part, The Almighty God of ups and downs, contains interpretations of selected poems created in the 1970–2000 period. In those poems the image of God has undergone a metamorphosis – the lyrical I perceives the Creator as a merciful father and an omnipresent personification of love. The last part, The Eternal God, based on the poems created in the 2001–2014 period, shows that the Sovereign has become synonymous with the eternity, which the lyrical I craves to be united with. The whole study has been complemented with the comments on faith and God made by the author himself in his autobiographical texts, which adds the biographical context to the explication. The parallel of the evolution of God’s image in both Jankowski’s poetry and prose may lead one to a conclusion that the lyrical I and the narrator are integrated.
Źródło:: Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 2; 142-153
2080-3400
Pojawia się w:: Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: «И звезда с звездою говорит…»
„I gwiazda rozmawia z gwiazdą…”
«Two stars begin a dialogue…»
Autorzy:: Федюкина, Елена
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/420456.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Русский поэт
герой
горы
вершина поэзии
небо
Москва
творческий гений
душа
вечность
крест
лирика
любовь
молитва
гармония
предсказание
кончина
народ
звезды
Rosyjski poeta
bohater
góry
szczyty poezji
niebiosa
Moskwa
geniusz twórczy
dusza
wieczność
krzyż
liryka
miłość
modlitwa
harmonia
przepowiednia
zgon
naród
gwiazdy
Russian poet
hero
mountains
best poems
heaven
Moscow
poetical genius
soul
eternity
cross
lyric poetry
love
prayer
harmony
prediction
death
people
stars
Opis:: Нынешний 2014 год − юбилейный для великого русского поэта Михаила Юрьевича Лермонтова, второй величины русской поэзии после Пушкина. Судьба отпустила поэту 26 лет жизни, и за этот короткий срок он сумел составить обширное поэтическое наследие, которое люди хранят и помнят вот уже два столетия. Лермонтов рассматривается в статье как поэт высокой поэтической мысли – вершины его творчества посвящены разгадке сокровенных смыслов бытия. Поиски истины открыли ему путь к гармонии, выраженной в его лучших стихах, замечательными проявлениями которой стали стихотворения-молитвы, живущие не только в стихотворной, но и в песенной форме. В то же время диссонанс жизни и творчества рождал у него тревогу, проявлявшуюся порой в предвидении собственной кончины. Лермонтова постоянно влекла к себе историко-героическая тема. Последние годы жизни ознаменовались созданием поэмы из истории России, в которой он решает проблему духовного здоровья народа и истоков силы его духа.
W bieżącym 2014 roku przypada 200-setna rocznica Michała Lermontowa, następnej po Aleksandrze Puszkinie wyżyny poezji rosyjskiej. Poeta nie zmarnował 26 lat życia darowanych mu przez los, przez ten krótki czas bowiem potrafił nagromadzić obszerny spadek poetycki, który ludzie przechowują w pamięci na przeciągu już prawie dwóch stuleci. Lermontow jest rozpatrywany w artykule jako poeta, który osiągnął szczyty myśli poetyckiej poświęcone poszukiwaniom ukrytego sensu ludzkiego życia. Owe drogi ku prawdzie otwarli dla niego wizję harmonii, którą zawierają jego najlepsze utwory, w tym wiersze-modlitwy, istniejące również w postaci muzycznej. Jednocześnie rozdźwięk życia i twórczości stawał się źródłem niepokoju, który się wyrażał sporadycznie jako wizja rychłej śmierci. Poeta ciągle powracał również do wątku historycznego − w ostatnich latach jego życia powstał poemat historyczny, w którym rozstrzyga problem źródeł zdrowej egzystencji narodu i mocy jego ducha.
2014 marks the 200th anniversary of the birth of the second greatest Russian poet (after Pushkin) Mikhail Lermontov. Although Lermontov died at the age of 26, he nevertheless left people a great deal of his wonderful poems. People have remembered and kept these poems for two hundred years. The author of this article describes Lermontov as a poet with high poetic way of thinking. His best poems are devoted to the exploring the meaning of life. Searching for truth showed him the way to the harmony depicted in his best poems. We can find a reflection of this harmony in his poems prayers. They exist not only as poems but also as songs. At the same time, the dissonance between the life and work aroused his anxiety. This anxiety can be found in foreseeing his own death. Lermontov was always interested in the history and heroic life of the Russians. During his last years, he created a historic poem based on Russian history. Here, he described the spiritual health of Russian people and showed the sources of the Russian spirit.
Źródło:: ELPIS; 2014, 16; 221-225
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nadzieja w Jezusie Chrystusie
Autorzy:: Królikowski, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/669651.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: hope, despair, confidence, eternity, creation, cross, prayer
nadzieja, rozpacz, ufność, wieczność, stworzenie, krzyż, modlitwa
Opis:: The process of secularization, which marks its impact on today's religion and culture, exerts its influence on Christian hope. For this reason in a new form appear two key sins against hope, despair and brash confidence. Because of the sins the man gets lost in his freedom and the door towards future gets closed as well. As in the days of the pre-Christian, the world without hope becomes sad and cold spiritually. In the existing situation arises the question how I do renew my belief in value of hope and how to show it in face of difficulties disturbing its moments of being experienced. The article emphasizes the fact that a martyr is a model of hope for mankind and reminds of three things important in proclamation of hope: the near eternity, positive dimension of creation and the prospect of the cross. And the spiritual culmination of hope is prayer.
Proces sekularyzacji, który naznacza swoim wpływem dzisiejszą religię i kulturę, wywiera swój wpływ także na nadzieję chrześcijańską. Z tego powodu w nowej formie pojawiają się dwa kluczowe grzechy przeciw nadziei, którymi są rozpacz i zuchwała ufność. Przez nie człowiek gubi się w swojej wolności, zamyka się przed nim droga ku przyszłości. Świat bez nadziei, jak w czasach przedchrześcijańskich, staje się smutny i zimny duchowo. W istniejącej sytuacji pojawia się pytanie, w jaki sposób odnowić przekonanie o wartości nadziei i jak ją ukazywać wobec trudności, które napotyka ona w codziennym życiu. Artykuł wskazuje wzór człowieka nadziei, którym jest męczennik. Przypomina on, że w głoszeniu nadziei ważne jest zwrócenie uwagi na: bliskość wieczności, pozytywny wymiar stworzenia oraz perspektywę krzyża. Natomiast zwieńczeniem duchowym nadziei jest modlitwa.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2014, 46
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Powołanie w jesieni życia według św. Jana Pawła II
Autorzy:: Kiciński, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571330.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: John Paul II
old age
vocation
eternity
Jan Paweł II
starość powołanie
wieczność
Opis:: The author of the article shows the teaching of saint John Paul II on the presence and role of elderly people in the Church and society. Thus the author describes the care of the Pope for people in the autumn of their life. The last stage of life is shown here as a direct preparation for meeting God in eternity. In the article the following issues are taken into account: the person’s vocation as a gift and task, good life, old age in the Bible, wisdom as a fruit of maturity and preparation for eternity.
Autor artykułu ukazuje spojrzenie św. Jana Pawła II na obecność osób w podeszłym wieku w Kościele i społeczeństwie. Ukazuje zatroskanie papieża o człowieka przeżywającego jesień swojego życia. Ważne staje się pozytywne spojrzenie na ostatni etap ludzkiego życia, który jest bezpośrednim przygotowaniem do spotkania z Bogiem w wieczności. Omówione zostają tu takie zagadnienia, jak: powołanie człowieka darem i zadaniem; dobrze przeżyć dar życia; starość w Biblii; mądrość owocem jesieni życia oraz przygotowanie do wieczności.
Źródło:: Polonia Sacra; 2014, 18, 3
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The discreet charm of margins. A considered attempt to make a timid introduction to the rather non-existent aesthetics of Blaise Pascal
Dyskretny urok marginesów. Przemyślana próba nieśmiałego wstępu do nieistniejącej raczej estetyki Błażeja Pascala
Autorzy:: Kubicki, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/593804.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: man
“as though”
marginalization
love
eternity
człowiek
„jak gdyby”
marginalizacja
miłość
wieczność
Opis:: The article is an attempt to show how in the so-called Pascal's Wager, the great French philosopher and physicist conducts a process of aestheticization of basic religious concepts and categories, which leads to their gradual marginalization. Thus, he falls into the trap of aestheticization, against which he warns us in his entire philosophy. As a result, the choice of eternal life ceases to be the only possible conclusion of the Wager. The affirmation of the principle “as though” by God leads to his aestheticization. In the world of the aesthetic God’s love, eternal damnation turns out to be not only unlikely, but even impossible.
W artykule próbuję wykazać, że w tzw. Zakładzie Pascala przeprowadzony jest proces estety-zacji podstawowych pojęć i kategorii religijnych, która prowadzi do ich stopniowej marginali-zacji. W ten sposób wielki francuski filozof i fizyk sam wpada w pułapkę estetyzacji, przed którą ostrzega w całej swojej filozofii. W efekcie wybór życia wiecznego przestaje być jedyną możliwą konkluzją Zakładu. Afirmacja przez Boga zasady „jak gdyby” prowadzi do jego este-tyzacji. W świecie miłości Boga estetycznego wieczne potępienie okazuje się nie tylko mało prawdopodobne, lecz wręcz niemożliwe.
Źródło:: Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2014, 16; 195-214
1641-9278
Pojawia się w:: Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: „Nie znajdziesz tam niczego, prócz śmierci”. Symbole tanatologiczne w twórczości Williama Blake’a (na przykładzie poematu „Czterej Zoa”)
“Deadly nought shalt thou find in it”. Thanatological symbols in William Blake’s works (for ex-ample of “Vala, or The Four Zoas”)
Autorzy:: Osińska-Szpur, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/514824.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
Tematy:: water
deaths door
grave
Eternity
Albion
woda
wrota śmierci
grób
Wieczność
Opis:: The purpose of this thesis is to present, discuss and interpret the thanatological motifs and themes in William Blake’s poem “Vala, or the Four Zoas”, regarded as crucial in understanding his extraordinary vision of the world, the concept of "The Fall" and salvation. The analysis comprises the following ideas and characters of Blake’s my-thology: “Eternal Death”, symbolizing dying and the watery kingdom of Tharmas, “ressurection in death”, dissolution of Four Zoas and separation from their female Emanations. The article was enriched with illustrations by William Blake depicting various images of death with the reference to his literary works such as: “For the Sex-es: The Gates of Paradise” or “Jerusalem. The Emanation of the Giant Albion”.
Źródło:: Amor Fati; 2015, 3; 19-42
2449-7819
Pojawia się w:: Amor Fati
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Anny Kamieńskiej myślenie o odchodzeniu i śmierci
Kamieńska’s Considerations on Transiency and Death
Autorzy:: Dańczak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558950.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Śmierć
odchodzenie
przemijanie
wieczność
nieśmiertelność
poezja
Anna Kamieńska
Death
passing away
transiency
eternity
immortality
poetry
Opis:: Anna Kamieńska (1920-1986) jest poetką, która dużą część swojej twórczości poświęciła refleksji nad przemijaniem i śmiercią. Jej poezja zawiera liczne odniesienia do pytań i obaw człowieka związanych z koniecznością umierania. Warsztat Kamieńskiej opiera się na codziennym życiu i doświadczeniu; cechuje go finezja oraz oryginalność myśli. Samo ujęcie tematyki jest interesujące również z teologicznego punktu widzenia jako ilustracja podstawowych prawd o człowieku i jego losie, a także pewnych intuicji współczesnej teologii. Homo meditans konfrontuje się z tematem śmierci, podejmując wiele aspektów: doświadczenie bycia opuszczonym przez całą rzeczywistość tworzącą kontekst życia człowieka, śmierć jako głębię zawierającą sens indywidualnego życia i jego rzeczywiste spełnienie, śmierć jako spotkanie z Bogiem będącym ostatecznym dawcą pełni. Śmierć jest niemożliwym do opisania w pełni wydarzeniem życia człowieka. Każdy zaś doświadczy wyłącznie własnej śmierci. Niemniej również śmierć innych stanowi lekcję, która pozwala na przygotowanie się do własnej śmierci. Śmierć jest zakorzeniona bardzo głęboko w każdej chwili życia i ostatecznie w niej się zaczyna – cała egzystencja człowieka zmierza do swojego końca, począwszy od narodzin. Zagadnienie śmierci dotyka również kwestii nieśmiertelności. Jej rozumienie oparte jest na istocie miłości. Nieśmiertelność stanowi rodzaj miłości, która z własnej natury nie przyjmuje możliwości końca.
Anna Kamieńska (1920-1986) is a Polish poetess who dedicated much of her work to the reflection on transiency and death. Her poetry contains many references to human questions and fears connected with the necessity of passing away. Kamieńska’s workshop is based on everyday life and experience, and is marked by great finesse as well as originality of thought. Homo meditans confronts the issue of death in numerous aspects: as the experience of being abandoned by the whole reality which constitutes the life of a person, depth which contains the most intimate sense of an individual life and its real fulfilment, the meeting with God who is the ultimate giver of fullness. As such, death is an indescribable event of human life. Everyone will experience only their own death. Nevertheless, the death of others is a lesson which helps to prepare oneself for one’s own final passage and to understand its meaning. Death is rooted very deeply in every singular moment of life. The whole of existence heads to its end from the very beginning. The question concerning death also touches another problem: immortality. It can be resolved only by reconsideration of the essence of love. Immortality is a permanent kind of love which in its very nature does not accept the possibility of an end.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2015, 37; 187-201
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Fenomen pogranicza czasu: góra Athos
The phenomenon of the borderlands of time: mount Athos
Autorzy:: Kryworuczko, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/369901.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: Athos
czas
miejsce
symbol
wieczność
eternity
place
time
Opis:: Są miejsca, gdzie chcesz wrócić. My wracamy na stare miejsca, by podświadomie zawrócić czas. Miejsce zatrzymuje czas; miejsce – staje się miarą bezwładności czasu. Im większa miara bezwładności, tym trudniej zatrzymać lub poruszyć czas. Znaczące miejsca mają wielką wagę w czasie, gdyż duża jest też ich bezwładność. Masa czasu jest zarazem duża i mała. Wielka masa czasu podtrzymuje wagę miejsca. Miejsce nie znika, nawet jeśli rzeczy, które są w nim, zginą (Arystoteles). Miejsca zatrzymują czas i zniekształcają przestrzeń. Ludzie mogą istnieć poza czasem. Ponadczasowa jest dusza i takie istnienie jest istnieniem człowieka we własnej duszy. Mnisi Athosu oddali swój czas wieczności. Zostawili sobie go tylko tyle, aby żyć ciałem, w którym mieszka dusza w ziemskim wymiarze. Ale wszędzie wokół nich, mnichów z góry Athos, istnieją symbole wieczności, znaki nieobecności czasu. Brak czasu jest w płynności życia mniszego, w codziennych sprawach, których przeznaczeniem jest jedynie potwierdzenie istnienia w świecie piękna, dobroci i miłości.
There are places where you want to come back. In the subconscious part of our minds, we seem to turn back time there. Time seems to flow at a different pace in a sort of inertia. This inertia leads to the feeling as if time has stopped flowing at some places, and in relation to them, accelerated in others. The more significant the place, the larger their significance to the flow of time. These areas can be said to possess a large time mass. The place persists, even if the things that are in it – perish, as Aristotle claims. Places delay the passage of time and distort space. People can exist outside of time. The soul is said to be timeless. An existance without time can be compared to the existence of the human soul. The monks of Athos have given up their time to eternity. They keep to themselves, so that they can live their earthly lives in a reflection of their souls in the physical dimension. Yet, they surround themselves with symbols of eternity and not those of time. In the fluidity of monastic life, there is an absence of time, with day to day situations serving as a confirmation of the existence of beauty, goodness and love in the world.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2015, 24/2; 163-176
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: L`aspetto soteriologico ed escatologico dellʼopera Salvificadel Cristo secondo Santa Chiara dʼAssisi
The soteriological and eschatological aspect of Christs salvific work according to St. Clare of Assisi
Autorzy:: Neumann, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2151022.pdf
Data publikacji:: 2015-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: St Clare of Assisi
salvation
Christ
love
cross
eternity
sin
faith
Opis:: The work of Christ accomplished in full on the cross is for St Clare of Assisi a significant sign of the victory of divine love over human weakness and sin. And although human life inherits from Christ's saving work the hardship of bearing the cross of daily worries and struggles, nevertheless, Clare sees in the cross the possibility of passing through life with him to the glory of the resurrection. In Christ, she sees a light in which there is no darkness and which illuminates the the paths of those who undertake expiation, conversion and penance. For her, Jesus of Nazareth is the only hope of man's salvation, which comes in the weakness and poverty of His earthly existence, in the sacrifice of the cross of His passion and, above all, in His glorious resurrection and ascension. Contemplating the essence of the mystery of man's salvation, Clare discovers the power of God's love and mercy, which, inscribed in the work of the world's redemption, radiates the radiance of the of man's resurrection from his sins and entry into the vestibules of heaven. On a spiritual level, Clare presents the resurrection as a vision of glory, as the vision of the immaculate Lamb who enlightens those who dwell in "darkness and the shadow of death". (Lk 1,79). For her, Christ lives as the resurrected One, exalted from earth to heaven continually transforming the universe with Himself, for He is the One who acts and unites humanity with God.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2015, 16; 233-247
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Niepokalane Poczęcie. Czy łaska Odkupienia działa wstecz?
The Immaculate Conception. Does the grace of Redemption work backwards?
Autorzy:: Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/950390.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
Maryja
Matka Boża
Niepokalane Poczęcie
wola
czas
wieczność
historia
predestynacja
wolność
łaska
współpraca
Odkupienie
powołanie
god
man
christ
incarnation
mary
mother of god
the immaculate conception
will
time
eternity
history
predestination
freedom
grace
cooperation
redemption
vocation
Opis:: Marian dogmas are often being criticised. In case of the Immaculate Conception the following question is asked: how had been the redemption possible before Christ redeemed people? It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity.
Źródło:: Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 2
1644-8855
Pojawia się w:: Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Niepokalany wyjątek od reguły. Powołanie chrześcijan w świetle maryjnego dogmatu
The Immaculate Exception to the Rule. Vocation of Christians in the Light of the Marian Dogma
Autorzy:: Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1601416.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
Maryja
Matka Boża
Niepokalane Poczęcie
wola
czas
wieczność
historia
predestynacja
wolność
łaska
współpraca
odkupienie
powołanie
ekumenizm
protestantyzm
prawosławie
sola gratia
God
man
Christ
Incarnation
Mary
Mother of God
the Immaculate Conception
will
time
eternity
history
predestination
freedom
grace
cooperation
redemption
vocation
ecumenism
Protestantism
Orthodox Christianity
Opis:: W wyjątkowej relacji Boga i Matki Pana kryje się model obowiązujący wszystkich chrześcijan (nie tylko katolików), który należy odkryć. Na Niepokalane Poczęcie można patrzeć jak na wyjątek, z którego daje się odczytać reguła współpracy człowieka z Bogiem w realizacji Jego odwiecznego planu zbawienia.
It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity. The article also underlines an ecumenical aspect of the dogma’s contents. The author engages in polemics against the widespread (even among Catholics) opinion, according to which the Immaculate Conception should be an expression of the sola gratia principle.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 161-187
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Eternity" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język