Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Entente" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    The position of the Entente States on the idea of Armenia’s independence (1917 and early 1918)
    Autorzy:
    Poghosyan, Samvel
    Ghrmajyan, Genya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36163241.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    History
    First World War
    Entente
    Armenia
    Russian revolutions
    Cilicia
    Opis:
    The article highlights the emergence of the idea of Armenia’s independence at the end of the First World War. The Russian revolutions and the position of the United States brought new ideas to the problems of colonization and self-determination of nations. In the autumn of 1917, representatives of the great powers began to speak positively about the independence of Armenia. This eventually led to the declaration of independence of Armenia on May 28, 1918. The article is based on archival materials and collections of documents. Many archival sources are introduced into scientific circulation for the first time. The analyzes were presented based on verified facts. The study was conducted by the historicalcomparative method, according to the principle of historicity. An attempt has been made to present the problem in its entirety. In this article, we have revealed the position of Great Britain, France and the United States on the issue of the formation of an independent Armenian state.
    Źródło:
    Historia i Świat; 2023, 12; 287-300
    2299-2464
    2956-6436
    Pojawia się w:
    Historia i Świat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ARGENTINA – BRASIL: PRIMERAS ACCIONES COORDINADAS EN POLÍTICA EXTERIOR
    Argentina – Brazil: First Coordinated Foreign Policies
    Autorzy:
    AMICCI, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/486518.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Argentina
    Brasil
    relaciones bilaterales
    entente
    Brazil
    bilateral relations
    Opis:
    El abordaje de las relaciones bilaterales argentino-brasileñas durante el denominado período desarrollista permite alcanzar las raíces del proceso integrativo y abre el camino para realizar una interpretación amplia de la articulación de una y otra diplomacia en pos de objetivos comunes por vez primera en su dilatado y ajetreado derrotero histórico.
    By examining the bilateral Argentina-Brazil relations during the so-called “developmentalism” period, we can unveil the roots of the integration process and achieve a broader interpretation of how for the first time in these countries extensive and hectic relationship different foreign policies work together in the pursuit of common objectives.
    Źródło:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2012, 15; 171-188
    1641-4713
    Pojawia się w:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Perception of Yugoslav-Bulgarian Relations in the Daily “Politika” in the Context of the Pan-Balkan Entente Concept in the First Part of the 1930s.
    Autorzy:
    Michalak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508980.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    propaganda
    newspapers
    king Aleksandar I Karadjorjdević
    Yugoslav-Bulgarian relations
    Balkan Entente
    Opis:
    The Perception of Yugoslav-Bulgarian Relations in the Daily “Politika” in the Context of the Pan-Balkan Entente Concept in the First Part of the 1930s.The Yugoslav-Bulgarian rapprochement, initiated by the king Aleksandar I Karadjordjević in the early 30s of the twentieth century, with an idea of inclusion of Bulgaria to the planned Balkan Pact was one of the biggest reorientation in the Yugoslav policy at the turn of 20s and 30s. Since the end of the Great War, the eastern neighbour of Yugoslavia was treated rather as one of the greatest threats to the postwar order in the Balkans. This reorientation, resulting primarily from the geopolitical situation in Europe required propaganda action of warming the image of Bulgaria in the eyes of the Yugoslav society. This would not be possible without the support of the press, which in the first half of twentieth century, was still the most popular and definitely most accessible medium of information, which could significantly affected on the perception of current political events by the public opinion. The aim of the author was to present changes in the way of presenting the Yugoslav-Bulgarian relations in the daily Politika, the biggest and most read newspaper in the interwar Yugoslavia, in the context of political activities of king Aleksandar I towards the creation of the so-called Balkan Entente. Postrzeganie stosunków jugosłowiańsko-bułgarskich na łamach dziennika „Politika” w kontekście idei tzw. Ententy Bałkańskiej w pierwszej połowie lat 30. XX wiekuZbliżenie jugosłowiańsko-bułgarskie zainicjowane przez króla Aleksandra I Karađorđevicia w latach 30. XX w. z myślą o włączeniu Bułgarii do planowanego tzw. Paktu Bałkańskiego było jedną z najpoważniejszych reorientacji w jugosłowiańskiej polityce zagranicznej przełomu lat 20. i 30. XX w. Od zakończenia I wojny światowej wschodni sąsiad Jugosławii traktowany był raczej jako jedno z największych zagrożeń dla powojennego ładu na Bałkanach. Wspomniana reorientacja, wynikająca przede wszystkim z sytuacji geopolitycznej w ówczesnej Europie, wymagała ocieplenia wizerunku Bułgarów w oczach jugosłowiańskiego społeczeństwa. Zadanie to byłoby niemożliwe do realizacji bez wsparcia prasy, która w pierwszej połowie ubiegłego stulecia była nadal najbardziej popularnym i zdecydowanie najłatwiej dostępnym źródłem informacji mogącym realnie wpływać na odbiór bieżących wypadków politycznych przez opinię publiczną. Celem autora było przedstawienie zmiany sposobu prezentowania stosunków jugosłowiańsko-bułgarskich na łamach dziennika „Politika”, największego i najbardziej poczytnego czasopisma międzywojennej Jugosławii, w kontekście działań politycznych zmierzających do utworzenia tzw. Ententy Bałkańskiej.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2017, 6
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idee i czyny: Węgierska Republika Rad 1919 roku jako przykład totalitarnego reżimu rewolucyjnego
    Ideas and Actions: Hungarian Soviet Republic in 1919 as an Example of the Revolutionary Totalitarian Regime
    Autorzy:
    Baziur, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1386987.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Węgry
    Węgierska Republika Rad
    regencja
    Ententa
    terror
    Hungary
    Hungarian Soviet Republic
    regency
    Entente
    Opis:
    W artykule autorstwa Grzegorza Baziura pt: Idee i czyny: Węgierska Republika Rad 1919 r. jako przykład totalitarnego reżimu rewolucyjnego Autor opisał dzieje i losy Węgierskiej Republiki Rad i jej reperkusje na Słowacji w postaci Słowackiej Republiki Rad. SRR była próbą „eksportu rewolucji” z opanowanych przez komunistów Węgier do ówczesnej Czechosłowacji w celu połączenia się z bolszewicką Rosją, której wojska prowadziły walki na Ukrainie przeciwko wojskom gen. Antona Denikina, a na Białorusi oddziałom Wojska Polskiego. Autor opisał okoliczności bezkrwawego zdobycia władzy w Budapeszcie przez węgierskich komunistów i totalitarny system, który stworzyli oni w okresie między marcem a sierpniem 1919 r. Autor opisał system represji i liczne zbrodnie, których dopuścił się reżim Béli Kuna, a także narastanie oporu ze strony społeczeństwa w kraju, jak i rolę węgierskiej emigracji politycznej w Wiedniu. W dalszej części tekstu omówiono przygotowania wojskowe państw Ententy do pacyfikacji komunistycznych Węgier, wojnę o Słowację od kwietnia do lipca 1919 r. i okoliczności ostatecznej klęski reżimu Kuna na początku sierpnia 1919 r. Końcową część artykułu Autor poświęcił sytuacji na Węgrzech po zdławieniu komunistycznego eksperymentu, omawiając sytuację polityczną kraju po pacyfikacji rewolucji: biały terror antykomunistyczny i jego reperkusje społeczne oraz objęcie rządów przez admirała Miklosa Horty`ego jako regenta, co było kontynuacją monarchii na Węgrzech.
    In the article, Grzegorz Baziur described the history and the fate of the Hungarian Soviet Republic and its aggression against neighboring Slovakia, where was proclaimed Slovak Soviet Republic. It was an attempt to “export of revolution” from Hungary to Czechoslovakia. The author describes the circumstances of raising power in Budapest by the Hungarian communists and the totalitarian system that they created during the dictatorship from March to August 1919. The author discusses the social reaction to the repression and crimes of the regime of Béla Kun: from the initial public passivity to resistance in the country, and the role of Hungarian political exile in Vienna in the fight against the communists. Further author discusses the Entente’s military intervention and liquidation of the WRR and the withdrawal of the Red Army of Hungary from Slovakia at the beginning of August 1919. In the final part of the text author has devoted the situation in Hungary after the suppression of the revolution by discussing: white terror and extend the rule of Admiral Miklos Horty as regent, which was a continuation of the monarchy in Hungary.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2015, 12; 35-58
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Peculiarities of Ukrainian-British Diplomatic Relations During the Ukrainian Revolution (1917-1921)
    ОСОБЛИВОСТІ УКРАЇНО-БРИТАНСЬКИХ ДИПЛОМАТИЧНИХ ВІДНОСИН У ПЕРІОД УКРАЇНСЬКОЇ РЕВОЛЮЦІЇ (1917-1921 рр.)
    Autorzy:
    Datskiv, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894261.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    Ukraine, Great Britain, diplomacy, the Entente, foreign policy, government
    Україна, Велика Британія, дипломатія, Антанта, зовнішня політика, уряд
    Opis:
    У статті проаналізовано зовнішню політику Великої Британії щодо України у 1917-1921 рр. Показано особливості відносин між Англією та українськими урядами за доби національно-визвольних змагань. Розкрито вплив політики Великої Британії на становлення та розвиток української державності. З’ясовано міжнародні, політичні та військові передумови українсько-британського зближення у революційну добу. Зазначено, що важливим чинником зміщення орієнтації зовнішньої політики у бік Антанти була участь української делегації під керівництвом І. Коростовця у конференції країн Антанти у Яссах на початку листопада 1918 р. Встановлено, що інтерес до України та її боротьби за державність виявляли закордонні дипломати, акредитовані урядом УНР. В Україні продовжували свою діяльність консульські установи як країн Антанти (зокрема, Великої Британії), так і нейтральних держав. Показано, що Велика Британія, як і інші держави Антанти, проігнорували законне право українського народу на державну самостійність і соборність його земель.
    This article analyzes the foreign policy of Great Britain to Ukraine in 1917-1921 years. Features of relations between England and the Ukrainian governments during national liberation movement are shown. The impact of Great Britain on the political formation and the development of Ukrainian statehood is revealed International, political and military background of the Ukrainian-British rapprochement in revolutionary days is clarified . It is indicated that an important factor shifted foreign policy orientation towards the Entente was the participation of the Ukrainian delegation under the leadership of I. Korostovetzin in the conference of Entente states in Iasi in early November 1918. It is established that interest in Ukraine and its struggle for statehood was shown by foreign diplomats accredited to the government of UРR. Consular offices of the Entente (including Great Britain) and neutral states continued their activities in Ukraine. It is shown that Great Britain and other Entente powers ignored the legitimate right of the Ukrainian people for national independence and the unity of its lands.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2017, 4; 155-169
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Neutralność z bronią u nogi. Królestwo Niderlandów w czasie Wielkiej Wojny
    Autorzy:
    Żelichowski, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609116.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Holandia
    neutralność
    konferencje pokojowe
    konwencje haskie
    Wilhelmina
    Entente
    Wilhelm II
    Holland
    neutrality
    peace conference
    Hague peace conferences
    Opis:
    W czasie I wojny światowej rząd holenderski przyjął doktrynę o zbrojnej neutralności. Nieograniczona wojna podwodna zadeklarowana przez Niemców i blokada morska zastosowana przez Anglię i Francję wymagała balansowania pomiędzy walczącymi stronami. Po przystąpieniu do wojny Stanów Zjednoczonych Holandia została odcięta od swoich kolonii i odczuwała trudności zaopatrzeniowe. Neutralność miała swoje patologie (przemyt, działalność szpiegowska), ale też zaoszczędziła mieszkańcom Holandii okrucieństw wojny toczącej się na terytorium państw sąsiedzkich. During the First World War the Dutch government adopted the doctrine of armed neutrality. An unrestricted underwater war declared by the German and a sea blockade imposed by Britain and France required balancing between the fighting parties. After the United States joined the war, Holland was cut off from its colonies and experienced supply difficulties. Neutrality had its pathologies (smuggling, espionage), but it also spared the Dutch people atrocities suffered by peoples of neighbouring countries.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 3
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nota pokojowa Państw Centralnych z grudnia 1916 r. i odpowiedź Ententy w opiniach ówczesnej prasy krakowskiej
    Opinions on the peace note of the Central Powers from December 1916 and the ensuing response of the Entente in contemporary Krakow press
    Autorzy:
    Szklarzewski, Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397867.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    I wojna światowa
    nota pokojowa
    mediacja
    Ententa
    Państwa Centralne
    krakowskie dzienniki
    World War I
    peace note
    Entente
    Central Powers
    Krakow daily newspapers
    Opis:
    W artykule omówione zostały komentarze głównych krakowskich dzienników („Czasu”, „Głosu Narodu”, „Naprzodu” i „Nowej Reformy”) na temat noty pokojowej Państw Centralnych z grudnia 1916 r., jak również nieprzychylnej reakcji Ententy na tę ofertę. Przeprowadzona analiza pozwoliła uwypuklić istotne kwestie, zwłaszcza wynikające z cenzuralnych uwarunkowań i orientacji politycznej, ukazać różnice w postrzeganiu działań Ententy, omówić odniesienia do problemu odpowiedzialności za wybuch i przedłużanie wojny, czy też ustosunkowanie się do koncepcji lansowanych na łamach prasy zagranicznej.
    The article discusses comments from top Krakow daily newspapers (“Czas”, “Głos Narodu”, “Naprzód” and “Nowa Reforma”) on the peace note of the Central Powers from December 1916, as well as the Entente’s unfavourable response to the note. The article analyses the press’ varying opinions on Entente’s course of action, discusses the subject of blame for starting and prolongation of the Great War, as well as reactions to notions published in the foreign press.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2020, 28; 97-115
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Na rozdrożu europejskiej dyplomacji: Rumunia między Blokiem Centralnym a Ententą (1914–1918)
    Autorzy:
    Popenko, Yaroslav
    Sribnyak, Ihor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053901.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    diplomacy
    Central Bloc
    the Entente
    Bucharest peace
    dyplomacja
    Blok Centralny
    Entanta
    bukaresztańska umowa pokojowa
    дипломатия
    Центральный блок
    Антанта
    Бухарестский мир
    Opis:
    В статье проанализированы основные тенденции переговорного процесса между правительством Королевства Румынии и дипломатическими представителями стран Центрального блока и Антанты во время первой мировой войны. Оказавшись между двумя военно-политическими блоками Бухарест, тем не менее, сумел в период войны воспользоваться преимуществами своего дипломатического балансирования. Благодаря своей внешнеполитической стратегии, правительство Румынии сохранило своё суверенное право на наработку и принятие важнейших решений, в т.ч. и касающихся отстаивания национальных интересов государства. Более того, Румынии удалось существенно расширить свои границы, что стало возможным благодаря кризису и деструкции, которые переживали Австро-Венгрия и Российская империя в течение 1917-1918 гг. В контексте внешнеполитической стратегии королевства в период мировой войны был частично освещен «бессарабский вопрос», а также его роль в реализации Бухарестом проекта создания «Великой Румынии». Кроме того, определены причины подписания, охарактеризовано содержание и последствия Бухарестского мирного договора 1918 г. для расстановки сил в центрально-европейском регионе на завершающем этапе войны. В конечном итоге дипломатическое балансирование румынского политического руководства в период мировой войны дало ему возможность увеличить территорию  Румынии путем присоединения сопредельных территорий (Трансильвании, Бессарабии, Буковины и часть Баната). Постоянно колеблясь в своих «симпатиях» между Антантой и Центральным блоком, Румыния в итоге смогла принять непосредственное участие в создании новой карты Европы на Парижской мирной конференции 1919 г. Воспользовавшись ситуацией, Румыния, с помощью Антанты, стала считать себя своеобразным «хранителем» Европы от проникновения большевистской идеологии дальше на запад.
    The main tendencies of the development of the Kingdom of Romania during the First World War were analysed in this article. The stages of the diplomatic negotiations of the Romanian government with the countries of the Central Bloc and the Entente during 1914–1918 years are considered. Bucharest managed to take advantage of its own diplomatic balancing during the war, which wassqueezed between the two military-political blocs. Thanks to its foreign policy strategy, the Romanian government had retained its sovereign right to the development and the acceptance of the most important decisions, and those which were touched of the upholding of the national interests of the state. Moreover, Romania managed to significantly expand its borders, which was possible due to the crisis and the destruction that was passed through Austria-Hungary and the Russian Empire during 1917-1918 years. In the context of the foreign policy strategy of the kingdom during the World War, the «Bessarabian question» is partially covered and which role it played in the realization of the project of the creation of «Great Romania» by Bucharest. In addition, the certain reasons of the signing, the content and the consequences of the Bucharest peace treaty of 1918 year for the alignment of the forces in the Central European region at the final stage of the war were characterized. Ultimately, the authors state that the diplomatic balancing of the Romanian political leadership during the World War gave it the opportunity to gradually but steadily realize the project of the expansion of the state borders at the expense of the contiguous territories.
    Artykuł analizuje główne tendencje w procesie negocjacyjnym między rządem Królestwa Rumunii a przedstawicielami dyplomatycznymi krajów Bloku Centralnego i Ententy w czasie I wojny światowej. Znajdując się między dwoma blokami militarno-politycznymi, Bukareszt zdołał jednakw ykorzystać swoje dyplomatyczne balansowanie w czasie wojny. Dzięki strategii polityki zagranicznej rumuński rząd zachował suwerenne prawo do rozwoju i podejmowania ważnych decyzji, m.in.dotyczące obrony interesów narodowych państwa. Ponadto Rumunii udało się znacznie rozszerzyć swoje granice, co stało się możliwe dzięki kryzysowi i zniszczeniom, które objęły Austro-Węgry i Imperium Rosyjskie w latach 1917–1918. W kontekście strategii polityki zagranicznej królestwa w czasie I wojny światowej częściowo podkreślono „kwestię besarabską” oraz jej rolę w realizacji przez Bukareszt projektu stworzenia „Wielkiej Rumunii”. Ponadto określono przyczyny podpisania, scharakteryzowano treść i konsekwencje bukareszckiego traktatu pokojowego w 1918 r. dla układu sił w regionie środkowoeuropejskim w końcowej fazie wojny. Ostatecznie wyrównanie dyplomatyczne rumuńskiego przywództwa politycznego w czasie I wojny światowej dało mu możliwość powiększenia terytorium Rumunii przez aneksję sąsiednich terytoriów (Siedmiogród, Besarabia, Bukowina i część Banatu). Wahając się nieustannie w swoich „sympatiach” między Ententą a Blokiem Centralnym, Rumunia w końcumogła wziąć bezpośredni udział w tworzeniu nowej mapy Europy na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku. Korzystając z sytuacji, Rumunia z pomocą Ententy zaczęła uważać się za swego rodzaju „strażnika” Europy przed przenikaniem ideologii bolszewickiej dalej na zachód.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 143-162
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pierwszy okres istnienia polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych 1918–1921 (koncepcje, organizacja, kadry)
    The Earliest Period of the Polish Ministry of Foreign Affairs 1918–1921 (concepts, organisation, cadre)
    Autorzy:
    Skóra, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478393.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Ministerstwo Spraw Zagranicznych
    dyplomacja, stosunki dyplomatyczne
    stosunki konsularne
    odrodzenie Polski
    Ministry of Foreign Affairs
    diplomacy
    diplomatic service
    consular service
    rebirth of Poland
    Entente
    Opis:
    The article discusses the first two years of the Polish Ministry of Foreign Affairs’ existence, although it does not include analyses and summaries of Polish foreign policy. The topic is the ministry, its organisational structure, the underlying legal regulations, the development of the cadre, and its changing everyday workings. In other words, it is about the several hundred people who were responsible for the foreign relations of the country in its earliest period: from October 1918, when the Ministry of the Exterior was formally established in Warsaw, until the spring of 1921, when the first organisational structure of the Ministry of Foreign Affairs was adopted and the structure matured, which in general survived until World War II. The Polish Ministry of Foreign Affairs was built from scratch. Inspiration was taken from Germany and France, but only to a limited degree. The method consisted in experimenting with various approaches until a solution was adopted that had no simple analogy anywhere in the world. In the latter half of 1921, there were 26 embassies and 4 delegations under the authority of the Ministry. the mission of the General Commissariat of the Republic of Poland in Danzig was accorded special status. The network of consulates was improved and consisted of 49 independent missions, 17 consular departments within embassies, and 19 honorary consulates. In the latter half of 1921, the Ministry employed 632 public servants. After the restoration of independence, the creation of the Polish diplomatic cadre proceeded in two ways as a consequence of there being two centres of foreign policy – the Paris-based Polish National Committee, and the Warsaw-based Ministry of Foreign Affairs. Both used various reserves. Their recruitment methods also differed (they were merged in the spring of 1919). One of the officials taking part in the establishment of the Ministry stated that 90% of the candidates who satisfied the requirements were “counts and Jews”. They were also accepted. The former part of the statement was not far from the truth, but only in the case of principal posts in diplomacy. The Ministry in fact accepted many members of noble and aristocratic families. However, not many Jews were employed.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2018, 31; 224-261
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of Vasily Paneiko’s Personality in the Development of International Relations of the West Ukrainian People’s Republic (1918-1923)
    РОЛЬ ПОСТАТІ ВАСИЛЯ ПАНЕЙКА В РОЗВИТКУ МІЖНАРОДНИХ ВІДНОСИН ЗАХІДНОУКРАЇНСЬКОЇ НАРОДНОЇ РЕСПУБЛІКИ (1918-1923 рр.)
    Autorzy:
    Datskiv, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894421.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    diplomacy of West Ukrainian People’s Republic, the Paris Peace Conference, the Triple Entente, diplomatic mission, negotiations.
    дипломатія ЗУНР, Паризька мирна конференція, Антанта, дипломатична місія, переговори
    Opis:
    У статті висвітлено основні напрями та результати дипломатичної діяльності першого міністра закордонних справ Західноукраїнської Народної Республіки Василя Панейка. З’ясовано роль В. Панейка у партійно-політичному житті, та реалізації ідеї соборності українськихземель. Всебічно проаналізовано його державотворчу та дипломатичну діяльність у роки національно-визвольних змагань українського народу. Зазначено, що серед галицького політикуму В. Панейко виокремлювався теоретичною та політичною підготовкою, далекоглядністю та переконливою позицією. Наголошено, що за перший місяць роботи у зовнішньополітичному відомстві він вирішив дві важливі справи: організацію Державного секретаріату закордонних справ та закордонних представництв та реалізував ідею злуки Західноукраїнської Народної Республіки з Українською Народною Республікою
    This article covers the main directions and results of the diplomatic activity of the first foreign minister of the West Ukrainian People’s Republic Vasyl Paneyko. The role of V. Paneyko in the partypolitical life, and the implementation of the idea of the unity of the Ukrainian lands was clarified. His nation-wide and diplomatic activities during the national liberation struggles of the Ukrainian people were thoroughly analyzed. It is noted that V. Paneyko among the Galician politicians was distinguished by theoretical and political preparation, far-sightedness and convincing position. It is noted that during the first month of his work in the foreign affairs department, he resolved two important issues: the organization of the State Secretariat of Foreign Affairs and foreign missions, and realized the idea of uniting the West Ukrainian People’s Republic with the Ukrainian People’s Republic.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2019, 7; 165-174
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojskowa i polityczna walka o Lwów i Galicję Wschodnią w latach 1918-1923: nowe badania historyków ukraińskich
    The Military and Political Struggle for Lviv and Eastern Galicia in 1918–1923: New Research by Ukrainian Historians
    Autorzy:
    Chachuła, Lubomyr
    Łytwyn, Mykoła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41319603.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Polska
    Zachodnioukraińska Republika Ludowa
    Galicja Wschodnia
    Lwów
    Ententa
    wojna polsko-ukraińska
    geopolityka
    West Ukrainian People's Republic
    Eastern Galicia
    Lviv
    Entente
    Polish-Ukrainian war
    geopolitics
    Opis:
    Pracownicy naukowi Ośrodka Badania Stosunków Ukraińsko-Polskich przy Instytucie Ukrainoznawstwa im. Iwana Krypjakewycza Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (Lwów) analizują współczesny dorobek naukowy ukraińskich historyków (monografie zbiorowe i indywidualne, tematyczne encyklopedie, publikacje kartograficzne), poświęcone kontekstom geopolitycznym wojny polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919, stanowieniu państwowości Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Ukraińscy historycy za przyczyny porażki ukraińskiej rewolucji, przede wszystkim ZURL w wojnie polsko-ukraińskiej w latach 1918–1919 uznają: brak jedności wśród elit politycznych, nieukończony proces tworzenia narodu, rozbieżności między narodowymi i socjalnymi celami ogólnoukraińskiego ruchu wyzwoleńczego, za kluczowe zaś uznają wpływ czynników zewnętrznych i militarnych. Jednostronna orientacja ukraińskich polityków z Galicji Wschodniej na Austro-Węgry i Niemcy podczas I wojny światowej doprowadziła do braku konstruktywnych kontaktów z powojennymi rządami Ententy i USA. W związku z nową sytuacją wojskowo-polityczną w Europie Środkowo-Wschodniej, głównie z powodu groźby ekspansji bolszewickiej Rosji oraz rozprzestrzeniania się reżymów komunistycznych, państwa zachodnie skłaniały się do rozstrzygnięcia polsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego o Galicję na korzyść wewnętrznie zwartej Polski. W dniu 14 marca 1923 r. Rada Przedstawicieli państw Ententy uznała Galicję Wschodnią za część Państwa Polskiego, jego rząd obiecał, że zagwarantuje mniejszościom narodowym możliwość rozwoju życia narodowego i kulturalnego, przyzna autonomię Galicji Wschodniej (z czego się nie wywiązał). Ważne źródło budowania narracji historycznej stanowi kult bohaterów oraz mitologia narodowa, państwowa, lokalna. Współcześnie na świecie, a po części również w Ukrainie, w naukach historycznych akceptuje się fakt funkcjonowania w świadomości społecznej historycznych wyobrażeń. Dla badaczy okresu restytucji nowożytnej polskiej i ukraińskiej państwowości narodowe legendy historyczne (o lwowskich i przemyskich Orlętach, o listopadowym zrywie Ukraińców) nie są przejawem wypaczonej wiedzy historycznej, lecz inną niż historia opowieścią o przeszłości. Jednakowoż w profesjonalnym opisywaniu dziejów powinno dominować podejście krytyczne, opierające się na rzetelnej analizie źródeł i profesjonalnej debacie naukowej.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 2; 189-206
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skazani na Francję – polskie działania dyplomatyczne w państwach ententy w 1917 roku
    Autorzy:
    Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608792.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Roman Dmowski
    Erazm Piltz
    polska dyplomacja
    stosunki francusko-rosyjskie
    cele wojenne ententy w latach 1916–1917
    Polish diplomacy
    French-Russian
    war aims of the Entente in 1916–1917
    Opis:
    W artykule zostaną omówione polskie zabiegi dyplomatyczne w państwach ententy, a szczególnie we Francji, na rzecz włączenia sprawy niepodległości Polski do celów wojennych sprzymierzonych. Polskie działania zostaną skonfrontowane z polityką wschodnią Francji w 1917 r., a szczególnie z traceniem przez nią rosyjskiego alianta i znaczeniem tego faktu dla spraw polskich. Zapoczątkowało to drogę do zawartego w 1921 r. polsko-francuskiego sojuszu polityczno-wojskowego.The article presents Polish diplomatic efforts in the Entente states, in particular France, to include Polish independence to the war aims of the Allies. Polish actions are confronted with the eastern policy of France in 1917, especially in the face of France losing its Russian ally and all significances of the fact for the Polish cause. This paved way for the Polish-French political and military alliance signed in 1921.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 4
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies