Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ecumenical dialogue" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 62
Tytuł:
Conscience — Synodality — Ecumenism
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40278182.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Synod of Bishops
synodal path
ecumenical dialogue
similarities
Opis:
The reference point for deliberations is constituted by two documents: the Apostolic Constitution of Francis Episcopalis communio and the final document of XV General Assembly of the Synod of Bishops dedicated to the problems of young people Young People, the Faith, and Vocational Discernment. The synodal document presented the issues which were not discussed during the synodal sessions and concern the synodal path of the Church. The author reflects on common elements of both documents and interprets each of them in the light of the other one. He highlights the element of discernment of gifts, charisms, and conscience, which determine the position of the faithful in the ecclesial community and influence the bonds between them and the pastors of the Church. Extending the area of implementation of the synodal character of the Church allows the author to ask the question about the model of the presence of the Church in the world. The author points out similarities between the synodal way and the methodology of ecumenical dialogue, which may affect summoning of the Synod dedicated to ecumenical issues.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 157-172
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Fürsprache Marias als ökumenisches Problem
Autorzy:
Ernst, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158473.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecumenical dialogue
Mariology
Mary̕ s intercession
Ökumenischer Dialog
Mariologie
Fürbitte Mariens
Opis:
Heute sind marianische Themen eine große Herausforderung für die Teilnehmer des ökumenischen Dialogs. Sie aufzugreifen und richtig zu berücksichtigen, ist von großer Bedeutung im Streben nach der Einheit der Christen, die der Wille Christi ist. Unter den mariologischen Fragen, die in Diskussionen zwischen Konfessionen aufgeworfen wurden, ist eine der schwierigeren Streitfragen die Lehre von der Fürbitte der Heiligen Jungfrau Maria. Unterschiede zwischen den Konfessionen in der Wahrnehmung dieses Themas, die in der Zeit der Reformation begannen, verfestigten sich und bestehen bis heute. Das Zusammenkommen gespaltener Christen, das eine gemeinsame Betrachtung dieser Streitfrage ermöglichte, war verbunden mit dem Beginn eines Dialogs, befreit von alten Emotionen, Spannungen und Vorurteilen. Dieser Artikel zielt darauf ab, die Frage zu beantworten, ob es möglich ist, das Mysterium Mariens, ihren Platz und ihre Rolle in der Kirche im Rahmen des geführten ökumenischen Dialogs neu zu lesen, was zu einer Einigkeit in der Frage ihrer mütterlichen Fürsprache führt.
Nowadays Marian issues are a great challenge for participants in ecumenical dialogue. Noticing and properly reflecting them is of great importance in striving to achieve the unity of Christians, which is the will of Christ. Among the Mariological issues raised indiscussions between different denominations, one of the more difficult contentious issues is the doctrine of the intercession of the Blessed Virgin Mary. Differences between denominations in perceiving this issue, initiated in the era of the Reformation, became consolidated and exist to this day. Opening the relationship between divided Christians, enabling joint consideration of this disputed issue, was associated with the beginning of a dialogue, freed from old emotions, tensions and prejudices. This article aims to answer the question of whether it is possible to re-read the mystery of Mary, her place and role in the Church as part of the ecumenical dialogue undertaken, leading to achieving unity regarding the issue of her maternal intercession.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 197-206
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarcha Cyryl: kontynuator dzieła metropolity Nikodema czy kreator własnej strategii kościelnej?
Patriarch Kiryll: Follower of Metropolitan Nikodim or Creator of His Own Church Strategy?
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729563.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
metropolita Nikodem (Rotow)
patriarcha Cyryl I (Gundiajew)
prawosławie rosyjskie
dialog ekumeniczny
Metropolitan Nikodim (Rotov)
Patriarch Kiryll I (Gundiajev)
Russian Orthodoxy
Ecumenical Dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania wpływu dziedzictwa leningradzkiego metropolity Nikodema (Rotowa) na działalność patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla I. Temat został rozwinięty w trzech częściach. Na początku przedstawiono w dużym skrócie życie i dzieło leningradzkiego Metropolity. Następnie omówiono wybrane aspekty życia i działalności patriarchy Cyryla w relacji do dzieła metropolity Nikodema. W związku z tym zwrócono szczególną uwagę na trzy kwestie: formacja i kariera kościelna, symfonia Cerkwi i państwa, kontakty z Watykanem. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Ostatecznie stwierdzono, że spuścizna metropolity Nikodema, zwłaszcza zaś jej aspekt dotyczący współpracy między Cerkwią i państwem, była ważnym źródłem inspiracji dla kościelnej działalności patriarchy Cyryla. W toku badań uwidoczniono jednocześnie znaczące różnice w podejściu obu hierarchów do niektórych kwestii, w tym zwłaszcza do dialogu z Kościołem katolickim. Wszystko to sprawia, że patriarchy Cyryla nie można uznać jako wiernego kontynuatora dzieła leningradzkiego Metropolity.
The aim of the present article is an attempt at presenting the influence of the heritage of Metropolitan of Leningrad Nikodim (Rotov) on the activity of Kiryll I, Patriarch of Moscow and All Russia. The topic has been discussed in three parts. At first, the author briefly presented the life and work of the Metropolitan of Leningrad. Next, he discussed selected aspects of life and work of Patriarch Kiryll in juxtaposition with the work of Metropolitan Nikodim. Thus, the author paid special attention to the three following issues: their respective formations and Church careers, symphony of church and state as reflected in their respective policies, their contacts with the Vatican. The final part includes the outcome of the author’s reflection and his conclusions. Thus, the heritage of Metropolitan Nikodim, especially its aspect concerning cooperation of church and state, was an important source of inspiration for Patriarch Kiryll’s work in the Church. The present investigation made also clear significant differences in both hierarchs’ attitudes toward some issues, especially the dialogue with the Roman Catholic Church. This is why, eventually, Patriarch Kiryll cannot be considered a faithful follower of the Metropolitan of Leningrad.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 103-121
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sources of the Encyclical „Ut unum sint"
Autorzy:
Přibyl, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40277638.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Holy Scripture
ecumenical dialogue
Catholic Church
Orthodox Churches
Protestant Reformation
Code of Canon Law
encyclical
papacy
magisterium
Tradition
Catholic faith
Opis:
John Paul II’s encyclical Ut unum sint on commitment to ecumenism was published 30 years after the ground-breaking ecumenism decree of Vatican II Unitatis redintegratio. It was meant to present a summary of everything the Catholic Church and its partners achieved in the field of ecumenical efforts. However, the article does not list these achievements but discusses the very fundamentals of Catholic identity, namely, how the Catholic Church is to remain faithful to itself in developing ecumenical dialogue with other churches and ecclesial communities. The article thus provides a detailed analysis of the way the encyclical uses the basic sources of faith, that is, the logia of the Sacred Scripture, Church Fathers and the Magisterium. As one might expect, the documents of the Magisterium that are quoted are the documents of Vatican II because this council represents a real turning point in the relations of the Catholic Church towards ecumenism. The article also considers the role of the canon law for ecumenism because both codices of canon law as well as the ecumenical directory represent major tools for the realisation of ecumenical efforts.
Encyklika Jana Pawła II Ut unum sint o zaangażowaniu w ekumenizm została opublikowana 30 lat po przełomowym dla ekumenizmu dekrecie Vaticanum II Unitatis redintegratio. Miała ona przedstawić podsumowanie wszystkiego, co Kościół katolicki i jego partnerzy osiągnęli w dziedzinie wysiłków ekumenicznych. Artykuł nie wylicza jednak tych osiągnięć, ale omawia same podstawy tożsamości katolickiej, czyli to, w jaki sposób Kościół katolicki ma pozostać wierny sobie w rozwijaniu dialogu ekumenicznego z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi. W artykule dokonano zatem szczegółowej analizy sposobu, w jaki encyklika wykorzystuje podstawowe źródła wiary, tj. logia Pisma Świętego, Ojców Kościoła i Magisterium. Jak można się spodziewać, cytowanymi dokumentami tego Magisterium są dokumenty Soboru Watykańskiego II, ponieważ sobór ten stanowi prawdziwy punkt zwrotny w relacjach kościoła katolickiego do ekumenizmu. W artykule rozważana jest również rola prawa kanonicznego dla ekumenizmu, ponieważ zarówno kodeksy prawa kanonicznego, jak i katalog ekumeniczny stanowią główne narzędzia realizacji wysiłków ekumenicznych.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 7-28
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Requirements for an Ecumenical Dialogue according to Pope John Paul II’s Encyclical Letter „Ut unum sint"
Autorzy:
Dură, Nicolae V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40275476.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ecumenical dialogue
the Second Vatican Council
the Christian unity
Opis:
In the Christian theological language, the term “ecumenism” was put in circulation by the Ecumenical Movement initiated by the Christians after the First World War. But, in the language of the Catholic Church, the term “ecumenism,” used with the meaning of the “ecumenical movement,” was introduced by the renowned theologian Yves Congar in 1937. And, then, it was taken over by the Second Vatican Council for the text of the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. The Roman Catholic Church joined the Ecumenical Movement in 1961, when its delegates were presents at the Session — held in New Delhi — of the Ecumenical Council. Among other things, from the text of the Encyclical Ut unum sint published by Pope John Paul II in the year 1995, we could notice that His Holiness asserted that an ecumenical dialogue — that remains in fact one of the main instruments for the reestablishment of the ecumenical unity — has to fulfill the requirements stipulated by the Second Vatican Council, adopted however to the ecumenical realities of the present times.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 91-118
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd kościelny jako służba Ewangelii. Od reformacyjnego postulatu do ekumenicznego konsensusu
Ordained Ministry as Service to the Gospel. From Reformation Postulate to Ecumenical Consensus
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108779.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
urząd kościelny
reformacja
sukcesja apostolska
Sobór Watykański II
dialog ekumeniczny
ministry
Reformation
apostolic succession
Second Vatican Council
ecumenical dialogue
Opis:
Relacja urzędu kościelnego i Ewangelii jest kluczowym problemem w relacjach ekumenicznych, zwłaszcza z Kościołami poreformacyjnymi. Reformacyjna krytyka dotyczyła w dużym stopniu nadużyć związanych z redukcjonistycznym sprawowaniem tego urzędu i stawianiem go ponad Ewangelię. Tymczasem właściwym jego zadaniem jest służba świadectwa wobec Bożego słowa. W ekumenicznej dobie również katolicka teologia może przyłączyć się do reformacyjnego postulatu pojmowania urzędu kościelnego w perspektywie służby Słowu. Taki sposób ujęcia wynika z ekumenicznego dialogu nad tą kwestią, zapoczątkowanego po katolickiej stronie przez nauczanie Soboru Watykańskiego II odnośnie do relacji Słowa i urzędu. Kluczowym czynnikiem tego procesu było pogłębione rozumienie sukcesji apostolskiej i dowartościowanie wierności Ewangelii jako istotnego znaku apostolskości Kościoła, zdystansowanie się zaś od rozumienia urzędu w perspektywie władzy. Postępując w chronologicznym porządku w pierwszym etapie została ukazana historyczna ewolucja w rozumieniu urzędu kościelnego w kontekście sukcesji apostolskiej. Następnie wskazano na elementy nauczania Soboru Watykańskiego II i niektórych raportów dialogu katolicko-luterańskiego stanowiących wkład do rozumienia urzędu kościelnego przede wszystkim jako służby świadectwa Słowu.
The relationship of the ordained ministry and the Gospel is a key problem in ecumenical relations, especially with the post-Reformation churches. Reformation criticism was largely concerned with the abuses associated with a reductionist exercise of this ministry and placing it above the Gospel. Meanwhile, its proper task is to serve as a witness to the word of God. In the ecumenical era, also Catholic theology may join the reformation postulate of understanding the ministry as a service to the Word. This approach is the result of the ecumenical dialogue on this issue, initiated on the Catholic side by the teaching of the Second Vatican Council regarding the relationship between the Word and ministry. A key factor in this process was a deeper understanding of apostolic succession and an appreciation of fidelity to the Gospel as an essential sign of the Church's apostolicity, while distancing oneself from an understanding of the ordained ministry as authority. Following a chronological order, the first stage will show the historical evolution in the understanding of the ministry in apostolic succession. Then, elements of the teaching of the Second Vatican Council and some achievements of reports of the Catholic-Lutheran dialogue will be pointed out, which contribute to an understanding of the ordained ministry primarily as a service of witness to the Word.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 107-123
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie papieża Franciszka o synodalności w kontekście współczesnej refleksji teologicznej i ekumenicznej
The Teaching of Pope Francis About Synodality in the Context of Contemporary Theological and Ecumenical Reflection
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029762.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
katolicko–prawosławny dialog ekumeniczny
eklezjologia
papież Franciszek
Kościół lokalny
Sobór Watykański II
synodalność
Catholic–Orthodox ecumenical dialogue
ecclesiology
Pope Francis
local Church
Second Vatican Council
synodality
Opis:
Artykuł podejmuje temat eklezjologii Kościoła lokalnego i synodalności. Oba tematy są obecne w teologii katolickiej od czasów Soboru Watykańskiego, który położył fundament pod eklezjologię Kościoła lokalnego/partykularnego, kolegialność biskupów i synodalność. Eklezjologia ta w okresie posoborowym została rozwinięta zarówno na płaszczyźnie teoretycznej jak i praktycznej, nie brakuje jednak teologów, którzy uważają, że w czasie pontyfikatu Jana Pawła II nastąpił powrót do eklezjologii uniwersalistycznej, o czym miałyby świadczyć dokumenty publikowane przez Kurię Rzymską, a zwłaszcza Communionis notio.Nauczanie papieża Franciszka na temat synodalności i konieczności wzmocnienia Kościoła na poziomie lokalnym i regionalnym wychodzi naprzeciw postulatom tych teologów, którzy uważają, że III rozdział Konstytucji Lumen gentium nie został dotąd we właściwy sposób wprowadzony w życie. Papież Franciszek podkreśla bowiem, że synodalność, to konstytutywny wymiar Kościoła, dlatego to, czego domaga się od nas Pan, w pewnym sensie jest już w całości zawarte w słowie „synod”.
The article deals with the ecclesiology of the local Church and synodality. Both topics have been present in Catholic theology since the time of the Second Vatican Council, which laid the foundation for the ecclesiology of the local/particular Church, collegiality of bishops and synodality. This ecclesiology was developed both theoretically and practically in the post-conciliar period, but there are some theologians who believe that during the pontificate of John Paul II there was a return to the universalist ecclesiology, as evidenced by the documents published by the Roman Curia, especially Communionis notio. Pope’s Francis teaching on synodality and strengthening the Church at local and regional levels addresses the demands of those theologians who believe that Chapter III of the Lumen Gentium Constitution has not yet been properly implemented. The Pope emphasizes, that synodality is a constitutive dimension of the Church and therefore what the Lord is asking of us is already in some sense fully present in the word “synod” itself.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 51-76
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Noahide Laws and the Universal Fellowship with God
Autorzy:
Barnes, Bruce R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149959.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
natural law
Moses Maimonides
he Noahide Laws
lassical Islamic philosophy
ecumenical dialogue
Opis:
This article presents the possibility of a theory of natural law in Judaism from the Jewish perspective by listening to the Jewish tradition of scholarship on religion and philosophy. The first part of this paper is concerned with evidence for a theory of natural law in Judaism. It centers around the Noahide Laws and their influence on Gentile and pre-Simatic Judaism. The second part deals with Moses Maimonides and his ideas concerning the interpretation of natural law for Jews. The third part discusses Jewish scholars who have refuted the work of Maimonides and proposed various theories of natural law. They have been a consistent part of Jewish tradition and provide a path, however narrow, along which Jews may travel towards participation in global issues and work among non-Jewish people.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 5-32
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Teaching of Pope Francis About Synodality in the Context of Contemporary Theological and Ecumenical Reflection
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029029.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Catholic–Orthodox ecumenical dialogue
ecclesiology
Pope Francis
local Church
Second Vatican Council
synodality
Opis:
The article deals with the ecclesiology of the local Church and synodality. Both topics have been present in Catholic theology since the time of the Second Vatican Council, which laid the foundation for the ecclesiology of the local/particular Church, collegiality of bishops and synodality. This ecclesiology was developed both theoretically and practically in the post-conciliar period, but there are some theologians who believe that during the pontificate of John Paul II there was a return to the universalist ecclesiology, as evidenced by the documents published by the Roman Curia, especially Communionis notio. Pope’s Francis teaching on synodality and strengthening the Church at local and regional levels addresses the demands of those theologians who believe that Chapter III of the Lumen Gentium Constitution has not yet been properly implemented. The Pope emphasizes, that synodality is a constitutive dimension of the Church and therefore what the Lord is asking of us is already in some sense fully present in the word “synod” itself.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 5; 147-173
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Fides quaerens dialogum". Prymat biskupa Rzymu w dialogu z Kościołami Wschodu
"Fides quaerens dialogum". The Primacy of the Bishop of Rome in the Dialogue with the Churches of East
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050718.pdf
Data publikacji:
2020-02-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prymat biskupa Rzymu
jedność Kościoła
dialog ekumeniczny
dialog z Kościołami Wschodu
dialog rzymskokatolicko-prawosławny
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
unity of the Church
ecumenical dialogue
dialogue with Eastern Churches
Roman Catholic-Orthodox dialogue
synodality of the Church
Opis:
Sobór Watykański II otworzył nową perspektywę dialogu ekumenicznego z Kościołami Wschodu niebędącymi w pełnej jedności z Kościołem Rzymskokatolickim. Zagadnienie prymatu biskupa Rzymu jawi się jako ważny temat tego dialogu na płaszczyźnie teologicznej. Problematykę prymacjalną należy rozpatrywać, odwołując się przede wszystkim do tajemnicy Kościoła ustanowionego przez Jezusa Chrystusa. Od 1980 roku można mówić o instytucjonalnym dialogu teologicznym rzymskokatolicko-prawosławnym na forum światowym. Jego owocem są przygotowane w komisjach mieszanych i wspólnie przyjęte dokumenty. Urząd następcy Piotra kształtował się przez wieki, wzrastał i rozwijał się wraz z całą wspólnotą wierzących w Jezusa Chrystusa. Prymat biskupa Rzymu jest posługą jedności i polega przede wszystkim na trosce następcy Piotra o komunię wszystkich Kościołów partykularnych (lokalnych). W Kościele Rzymskokatolickim podkreśla się, że realizacja wskazanego celu wymaga, aby łączył się on z autorytetem i konkretną władzą. Nie może on być jedynie prymatem honorowym, pozbawionym jurysdykcji. Kościoły wschodnie pojmują prymat biskupa Rzymu jako pierwszeństwo honorowe, a nie jurysdykcyjne. Następca Piotra jest primus inter pares, pierwszym w gronie równych mu patriarchów. Widać tu wyraźnie supremację soborowości (synodalności) nad urzędem papieża. Współczesne dowartościowanie kolegialności i synodalności w rzymskokatolickich wypowiedziach magisterialnych oraz badania teologów nad ich implikacjami mogą stać się nowym impulsem w dialogu ekumenicznym z Kościołami Wschodu.
The Second Vatican Council created a new perspective for the ecumenical dialogue with the Eastern Churches which are not in full unity with the Roman Catholic Church. The notion of the primacy of the Bishop of Rome is an important theological issue within this dialogue. The subject of primacy ought to be considered with reference to the mystery of the Church established by Jesus Christ. Since 1980 it is possible to speak of an institutionalizeddialogue between the Roman Catholic and the Orthodox Church on world stage. It results in the documents prepared by mixed committees and jointly accepted. The office of St. Peter’s Successor has been shaped throughout centuries and developing alongside the whole community of those who believe in Jesus Christ. The primacy of the Bishop of Rome is a service of togetherness and shows above all St. Peter’s Successor’s concern for the communion of all particular (local) Churches. The Roman Catholic Church emphasizes that the realization of the indicated task requires an authority and exact knowledge. It cannot be merely an honorary primacy devoid of jurisdiction. The Eastern Churches see the primacy of the Bishop of Rome as an honorary, and not jurisdictional, precedence. St. Peter’s Successor is primus inter pares, the first among equal patriarchs. What is clearly visible here is the supremacy of the Vatican Council (synodality) over the office of the Pope. The contemporary appreciation of collegiality and synodality in the statements from the Roman Catholic magistrates and theologians’ research on their implications may become a new impulse in the ecumenical dialogue with the Churches of the East.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 165-185
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenical dialogue
path toward unity
fraternity
ancient Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger’s Idea of Ecumenical Dialogue in Truth: Inspirations, Questions, and Problems
Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685256.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekumenizm
dialog ekumeniczny
Joseph Ratzinger
prawda
teologia fundamentalna
chrześcijaństwo
ecumenism
ecumenical dialogue
truth
fundamental theology
Christianity
Opis:
Josepha Ratzingera koncepcja dialogu ekumenicznego w prawdzie: inspiracje, pytania i problemy Niewątpliwie Joseph Ratzinger jest jednym z najbardziej kluczowych uczestników dialogu ekumenicznego nie tylko dlatego, że piastował najważniejsze funkcje w Kościele katolickim. Wiele jego dzieł jest poświęconych problematyce ekumenicznej. Niniejszy artykuł jest efektem badań podjętych nad całą jego twórczością, które od 2018 r. są w całości dostępne w języku polskim. Jednym z rezultatów tych badań jest stwierdzenie, że Ratzinger posiada oryginalną koncepcję dialogu ekumenicznego. Jest ona w tym artykule nazwana ,,dialogiem ekumenicznym w prawdzie”, choć jest bardziej znana jako ,,droga do jedności w różnorodności”. Jej charakterystyka wypełnia pierwszą część artykułu. Ratzinger uważa, że należy zgodnie z prawdą nazwać przyczyny podziałów w chrześcijaństwie. Trzeba dzięki prawdziwemu dialogowi z Panem uznać, że podziały mogą być przez Niego dopuszczone dla wyższego dobra. Należy wyraźnie zobaczyć pragnienie prawdziwej wierności Panu u korzeni wielu podziałów oraz ,,być pokornym i cieszyć się osiąganiem realistycznych pośrednich celów” w dialogu ekumenicznym. Ratzinger proponuje, by uznać jako prawdziwe chrześcijaństwo liczne osiągnięcia wypracowane przez różne chrześcijańskie Tradycje w ciągu wieków. Druga część artykułu jest poświęcona nowym inspiracjom oraz pytaniom i problemom, które rodzi koncepcja Ratzingera dla teologii fundamentalnej. Ta teologia nie może przejść obok niej obojętnie, bowiem Ratzinger porusza kluczowe dla teologii fundamentalnej zagadnienia, na przykład rozumienie chrześcijaństwa, jego autentyczności i prawdziwości, tożsamości i istoty, rozumienie Kościoła oraz pojęcia ,,wiarygodność”. Jego koncepcja rodzi konieczność dokonania korekt w katolickiej teologii fundamentalnej co do jej głównych założeń, zadań, nastawienia względem chrześcijan niekatolików, pojęć i metod.
Without doubt Joseph Ratzinger is one of the most important participants of ecumenical dialogue. His theology has a practical impact on that dialogue not only because of his position in the Catholic Church. He has devoted many of his works to ecumenism. This paper is a result of the studies of all his works available in Polish since 2018. During the research it became clear that Ratzinger has offered an original idea of ecumenical dialogue. In this article it is called ‘ecumenical dialogue in truth’ and is described in the first part. Ratzinger insists to recognize in truth the causes of divisions, to accept that divisions among Christians are somehow allowed by the Lord, to see the true and authentic fidelity to the Lord at the bottom of divisions, and to ‘be humble in adopting realistic intermediate goals’. He encourages us to recognize true Christianity in the authentic riches developed by various Traditions over the centuries. The second part of the article is dedicated to new inspirations, questions and some problems which followed these ideas in the field of fundamental theology. Ratzinger touches on the most important problems in fundamental theology, like authentic Christianity, Christian identity, the Church, and credibility. His theology demands reshaping fundamental theology: its main presuppositions, tasks, attitude, terminology and methods.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 85-96
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat Biskupa Rzymu w dialogu rzymskokatolicko-anglikańskim na forum światowym
Primacy of the Bishop of Rome in a global dialogue between the Roman Catholic and Anglican Church
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480194.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
dialog ekumeniczny
dialog rzymskokatolicko-anglikański
jedność Kościoła
Międzynarodowa Komisja Anglikańsko-Rzymskokatolicka (ARCIC)
prymat Biskupa Rzymu
synodalność Kościoła
primacy of the Bishop of Rome
Roman Catholic-Anglican dialogue
Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC)
The Church unity
ecumenical dialogue
synodality of the Church
Opis:
Problematyka natury Kościoła, sprawowania w nim władzy – zwłaszcza kwestia prymatu Biskupa Rzymu – należą do głównych zagadnień w dialogu ekumenicznym. Od ponad pół wieku prowadzony jest dialog teologiczny Kościoła rzymskokatolickiego ze Wspólnotą anglikańską na forum światowym. W 1969 roku powołano Międzynarodową Komisję Anglikańsko-Rzymskokatolicką (Anglican-Roman Catholic International Commission – ARCIC). Jej prace obejmują trzy okresy: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) oraz ARCIC III (2011- do chwili obecnej). Problematyka prymatu Następcy Piotra została podjęta w czterech deklaracjach: ARCIC I – Dokument z Wenecji (1976), Dokument z Windsoru (1981) wraz z dodanymi do deklaracji Wyjaśnieniami (1979-1981); ARCIC II – Dar autorytetu (1999); ARCIC III – Dokument z Erfurtu (2017). Dialog zaowocował znacznym zbliżeniem doktrynalnym. Nie oznacza to pełnego uznania przez anglikanów katolickiego rozumienia urzędu prymacjalnego. Promowana przez papieża Franciszka zasada synodalności Kościoła otwiera nowe nadzieje ekumeniczne; tematyka prymatu Biskupa Rzymu pozostaje otwarta.
The issues concerning the nature of the Church and exercising the authority in it, particularly the Papal primacy, are the main problems in the ecumenical dialogue. The theological dialogue of the Roman Catholic Church with the Anglican Community has been held for over half a century. In 1969 Anglican-Roman Catholic International Commission (ARCIC) was appointed. Its work covers three periods: ARCIC I (1970-1981), ARCIC II (1983-2011) and ARCIC III (2011- up to now). The issue of the primacy of Peter’s Successor was addressed in four declarations: ARCIC I – the Venetian Document (1976), The Windsor Document (1981) along with Elucidations added to the declaration (1979-1981); ARCIC II – The Gift of Authority (1999) and ARCIC III – The Erfurt Document (2017). A significant doctrinal rapprochement was attained. It does not mean that Anglicans fully acknowledge the Catholic understanding of primacy. The principle of the synodality of the Church promoted by Pope Francis opens new ecumenical hopes. The issue of the Papal primacy remains open.
Źródło:
Nurt SVD; 2020, 1; 131-146
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reconciliation Needs Remembrance: The German-Polish Case
Pojednanie wymaga pamięci: przypadek niemiecko-polski
Autorzy:
Franzenburg, Geert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035040.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pamięć
pojednanie
dialog
ekumeniczny
remembrance
reconciliation
dialogue
ecumenical
Opis:
Artykuł podkreśla zależności między pojednaniem i pamięcią poprzez ocenę, z ekumenicznie zorientowanej perspektywy luterańskiej, przykładów dyskursów niemiecko-polskich w XX wieku, dotyczących aspektów wewnątrzosobowych, międzyosobowych, wewnątrzkulturowych, międzykulturowych i transkulturowych. Opierając się na badaniach nad pamięcią, pojednaniem oraz na parnerstwie między Münster i Lublinem, formułuje pewien program jednającej pamięci jako narzędzia dla wspólnych projektów dialogu ekumenicznego i transkulturowego poprzez dzielenie doświadczeń oraz umożliwianie rytuałów, które czynią te projekty zrównoważonymi.
The paper emphasizes the relationship between reconciliation and remembrance by evaluating examples of German—Polish discourses during the 20th century concerning the intrapersonal, interpersonal, intracultural, intercultural, and transcultural aspects from an ecumenical oriented Lutheran point of view. Based on research about remembrance, reconciliation (and resilience), and on the partnership between Münster and Lublin, it suggests a curriculum of reconciliation oriented remembrance for common projects of ecumenical and transcultural dialogue by sharing experiences and by facilitating rituals, which make them sustainable.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 33-48
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evaluation of populist tendences in the debate of the Christian Churches in Germany. Theological and moral perspective
Ocena tendencji populistycznych w debacie Kościołów chrześcijańskich w Niemczech. Perspektywa teologicznomoralna
Autorzy:
Chojnacki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047628.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
populizm
ład demokratyczny
dialog ekumeniczny
aksjologia
moralność
populism
democratic order
ecumenical dialogue
axiology
morality
Opis:
In the ecumenical dialogue of the Christian Churches (both Catholic and Evangelical), the issue of the development of populist tendencies is the subject of research, debate and joint statements by their most prominent representatives. This joint voice shows, on the one hand, the genesis and directions of the spread of populist ideas, pointing out all dangers for the development of civil society, and on the other hand, it highlights the weaknesses of the democratic system in the face of all abuses consisting in the concentration of capital and disturbing social justice, reducing the participation of citizens in decision-making processes and, in the case of the European Union, the development of federalist visions to the detriment of the community of homelands dominated by more developed economic and financial countries.
W dialogu ekumenicznym Kościołów chrześcijańskich (katolickim i ewangelickim) kwestia rozwoju tendencji populistycznych jest przedmiotem badań, debat i wspólnych oświadczeń ich najważniejszych przedstawicieli. Ten wspólny głos pokazuje z jednej strony genezę i kierunki rozprzestrzeniania się idei populistycznych, wskazując na wszelkie niebezpieczeństwa dla rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, z drugiej zaś strony uwydatnia słabości systemu demokratycznego wobec wszelkich nadużyć, polegających na koncentracji kapitału i zachwiania sprawiedliwości społecznej, pomniejszania partycypacji obywateli w procesach decyzyjnych oraz rozwijania, w przypadku Unii Europejskiej, wizji federalistycznych na niekorzyść wspólnoty ojczyzn z dominacją państw mocniej rozwiniętych ekonomicznie-finansowo.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 283-294
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 62

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies