Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "East European Craton" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
O nowych rozwiązaniach tektonicznych w „Atlasie geologicznym Polski”
On the new tectonic solutions in “Geological Atlas of Poland”
Autorzy:
Aleksandrowski, P.
Mazur, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Kraton wschodnioeuropejski
platforma paleozoiczna
orogen waryscyjski
strefa Teisseyre-Tornquist
zapadlisko kaledońskie
terrany
TESZ
architektura crustalna
dane sejsmiczne
dane grawitacyjne
dane magnetyczne
East European Craton
Palaeozoic Platform
Variscan Orogen
Teisseyre-Tornquist Zone
Caledonian Foredeep
terranes
crustal architecture
seismic data
gravity data
magnetic data
Opis:
Authorial comprehensive comments and explanations are given to some of the interpretations applied in the tectonic part of the newly published Geological Atlas of Poland (Nawrocki, Becker, 2017) that considerably change the hitherto generally accepted concepts. It should be, however, admitted that most of those "new’" solutions were already proposed in the past by other workers as hypotheses that could not have been tested in the then state of knowledge on Poland’s deep geology and scientific tools at hand. This has now changed with abundant new data obtained with modern seismic techniques and advanced methods of potential field modelling. Using those data, we justify the reasons for, among others, a significant eastward shifting the front of the Variscan Orogen in Poland andfor the accompanying change in position of the division line between the Precambrian and Palaeozoic platforms. We also show the rationale for accepting a far-reaching southwestward extent of the East European Craton’s crystalline basement below the Palaeozoic Platform and for reinterpretation of the Teisseyre-Tornquist Zone’s nature, together with the question of early Palaeozoic terranes in the TESZ and the situation of the Caledonian foredeep at the SW margin of the East-European Craton.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2017, 65, 12; 1499--1510
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Burial and thermal history of the Lower Palaeozoic petroleum source rocks at the SW margin of the East European Craton (Poland)
Autorzy:
Botor, Dariusz
Golonka, Jan
Anczkiewicz, Anneta A.
Dunkl, István
Papiernik, Bartosz
Zając, Justyna
Guzy, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191816.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
maturity modelling
shale gas
shale oil
burial history
thermal history
Palaeozoic
East European Craton
Opis:
Thermal maturity modelling was carried out in over sixty wells along the SW margin of the East European Craton (EEC). The burial and thermal history modelling of the EEC, using thermochronological data, allowed the construction of burial history maps showing its geological development in the Phanerozoic. These results have proved that the Ordovician and Silurian source rocks occurring at the SW margin of the EEC reached a maximum palaeotemperature in the Palaeozoic, mainly during Devonian-Carboniferous time and at the latest during the Silurian in the most westerly part of this margin, along the Teisseyre-Tornquist Zone. In Mesozoic and Cainozoic time, the Ordovician and Silurian strata generally were subjected to cooling or to very minor heating, certainly below the Variscan level. The maximum burial and maximum temperature of the Ediacaran-Lower Palaeozoic strata were reached during the Early Carboniferous in the Baltic Basin and during the Late Carboniferous in the Lublin area, and even in the Early Permian in the SE corner of the Lublin Basin. Thus, the main period of maturation of organic matter and hydrocarbon generation in the Ordovician and Silurian source rocks was in the Late Palaeozoic (mainly Devonian-Carboniferous) and in the westernmost zone along the Teisseyre-Tornquist line at the end of the Silurian.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2019, 89, 2; 121-152
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proterozoiczne podłoże krystaliczne polskiej części Bałtyku w świetle badań strukturalnych
Astructural study of the Precambrian crystalline basement in the Polish sector of the Baltic Sea
Autorzy:
Cymerman, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075274.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
skały krystaliczne
struktury tektoniczne
odwierty
Danopolonian orogenezy
kraton wschodnioeuropejski
południowy Bałtyk
crystalline rocks
tectonic structures
boreholes
Danopolonian orogeny
East European Craton
southern Baltic Sea
Opis:
This paper presents structural data and regional correlations based on drill cores from 8 boreholes (B2-1/80, B3-1/81, B4-1/81, B6-1/82, B6-2/85, B7-1/91, B16-1/85 and B21-1/95) penetrating Precambrian crystalline rocks in the Polish part of the Baltic Sea. The crystalline rocks from the ftom these boreholes were compared to cores from several wells in Eastern Pomerania, and the Kashubian and Warmia regions and above all with the Mesoproterozoic granitoids and metamorphic rocks of Bornholm and Southern Sweden. The pre-existing basement map of the Southern Baltic, showing Palaeoproterozoic or even Archaean granitoid massifs and narrow north-south fold belts is questioned. Instead, in the present interpretation, the studied area of the Polish part of the Southern Baltic Sea is underlain by a fragment of the Mesoproterozoic (ca. 1.47–1.43 Ga) Danopolonian („Hallandian”) orogeny, comprising mainly regional-scale ductile shear zones, which, striking probably in W–E to WNW–ESE directions, are characterized by the predominance of a thrust to transpressional strain regime with tectonic transport top-to-the S or SSW. The structural kinematic and lithological interpretations of these shear zones are based on comparison with the other parts of the East European Craton that are exposed in Bornholm and the Blekinge and Skne regions in Southern Sweden.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2015, 63, 4; 228--238
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological framework of the Volhyn copper fields with a review of the Volhyn Flood Basalt Province (western margin of the East-European Craton)
Autorzy:
Emetz, A.
Piestrzyński, A.
Zagnitko, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191595.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
East-European Craton
Volhyn
Vendian
Tornquist rifting
flood basalts
Opis:
Geological structure of the Volhyn Flood Basalt Province has been described. Hydrothermally altered and partly eroded Vendian lava flows and intraflow pyroclastics occur upon an area of about 350,000 km2 in Belarus, Poland, the Ukraine, and Moldova. They host important native Cu mineralization. The Vendian volcanism developed during four volcanic phases, producing lava and pyroclastics within the Tornquist rift system along the Teisseyre-Tornquist margin. During the last two phases, the Vendian rift was tectonically parted with crust melting. The major volcanic activity occurred in the part superimposed on the deepest part of the older Late Riphean mid-Baltica rift system, which developed across the Tornquist rift. The rifting finished with opening of the Tornquist Ocean. Actually, the Palaeozoic, Mesozoic, and (or) Cainozoic beds cover the trappean volcanic plateau. The Ratne and Rafalovka-Berestovets copper fields are situated in the central part of the Lukow-Ratne swell and along western border of the Ukrainian Shield, respectively. The ore-bearing basalts were partly eroded since the Devonian until the Late Cretaceous.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 3; 257-265
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preface : Unconventional hydrocarbon accumulations in the East European Craton in Poland
Autorzy:
Golonka, Jan
Porębski, Szczepan J.
Bębenek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191579.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
East European Craton
EEC
hydrocarbon accumulations
Opis:
This collection of eight papers is a follow-up to the series of articles that appeared in Issue 2 of ASGP Volume 89 (see also Golonka and Bębenek, 2017). [...]
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2019, 89, 4; 343- 346
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithospheric structure of the western part of the East European Craton investigated by deep seismic profiles
Autorzy:
Grad, M.
Janik, T.
Guterch, A.
Środa, P.
Czuba, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058944.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
East European Craton
crustal structure
mantle reflectors
deep seismic refraction
seismic ray tracing
Opis:
The Palaeoproterozoic collision of Archaean Fennoscandia, Volgo-Uralia and Sarmatia, viewed as a large composite of terranes, each with an independent history during Archaean and Early Proterozoic time, formed the East European Craton. This paper summarizes the results of deep seismic sounding investigations of the lithospheric structure of the southwestern part of the East European Craton. On the basis of the modern EUROBRIDGE’94–97, POLONAISE’97 and CELEBRATION 2000 projects, as well as of data from the Coast Profile and from reinterpreted profiles VIII and XXIV, the main tectonic units of Fennoscandia and Sarmatia are characterized. The crustal thickness in the whole area investigated is relatively uniform, being between 40 and 50 km (maximum about 55 km). For Fennoscandia, the crystalline crust of the craton can be generally divided into three parts, while in Sarmatia the transition between the middle and lower crust is smooth. For both areas, relatively high P-wave velocities ( 7.0 km/s) were observed in the lower crust. Relatively high seismic velocities of the sub-Moho mantle (~8.2–8.3 km/s) were observed along most of the profiles. The uppermost mantle reflectors often occur ca. 10 to 15 km below the Moho. Finally, we show the variability in physical properties for the major geological domains of Fennoscandia and Sarmatia, which were crossed by the network of our profiles.
Źródło:
Geological Quarterly; 2006, 50, 1; 9-22
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linia Teisseyre’a-Tornquista : ewolucja poglądów na temat krawędzi kratonu wschodnioeuropejskiego
Teisseyre-Tornquist Line : Evolution of the View on the Edge of the East European Craton
Autorzy:
Grad, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/163824.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwa Geofizyczne
Tematy:
Wawrzyniec Teisseyre
Alexander Tornquist
kraton wschodnioeuropejski
linia Teisseyre’a-Tornquista
skorupa krystaliczna
East European Craton
Teisseyre-Tornquist Line
crystalline crust
Opis:
Nie ma wątpliwości co do znaczącego wkładu Wawrzyńca Teisseyre’a i Alexandra Tornquista w wyznaczenie przebiegu SW krawędzi kratonu wschodnioeuropejskiego w Europie Centralnej (Teisseyre 1893, 1903; Tornquist 1908, 1910; rys. 1). Teisseyre jako pierwszy udokumentował SW krawędź horstu podolskiego (linia Berdo-Narol), jednak w swoich pracach powoływał się na wcześniejsze prace innych geologów: Wilhelma Blöde (1830, 1845), Aloisego Altha (1874, 1881), Józefa Siemiradzkiego i Emila Dunikowskiego (1891), oraz Eduarda Suessa (1883-1888). Również Tornquist wykorzystywał wyniki swoich poprzedników: Alberta Schücka (1899, 1902), Wilhelma Deecke (1906) i Hansa Preußa (1910). Linia Teisseyre’a-Tornquista (TTL) w jej południowej części biegnie SW skrajem horstu podolskiego wzdłuż linii Berdo-Narol (Teisseyre 1893, 1903), a w części północnej wzdłuż SW krawędzi płyty bałtyckiej, linii Skania-Łysogóry (Tornquist 1908, 1910). Obie linie spotykają się w pobliżu Sandomierza (rys. 3). Nowoczesne badania geofizyczne pokazują, że krawędź kratonu jest ważną strukturą litosfery, dobrze widoczną w tomografii sejsmicznej, na mapie głębokości granicy Moho (rys. 6), w ano¬maliach grawitacyjnych i magnetycznych (rys. 7), jak również w badaniach strumienia ciepła i elektromagnetycznych. Położenie SW krawędzi kratonu określone przez różnych autorów może się różnić nawet o 50 km. Z tego powodu częściej używany jest termin „strefa” niż „linia”. Terminy opisujące SW krawędź kratonu powinny być rozumiane tak jak poniżej. Linia Teisseyre'a-Tornquista (TTL) jest elementem liniowym, ostrą krawędzią cokołu krystalicznego górnej ("granitowej") skorupy ziemskiej kratonu. Strefa Teisseyre'a-Tornquista (TTZ) jest strefą o szerokości do kilkudziesięciu kilo¬metrów związaną z krawędzią kratonu. W pokrywie osadowej może przejawiać się systemem uskoków. Kontynuacją TTZ na północy jest strefa Sorgenfrei-Tornquista (STZ). Strefa szwu transeuropejskiego (TESZ) jest terminem określającym zespół terranów pomiędzy kratonem wschodnioeuropejskim i platformą paleozoiczną; TESZ nie należy mylić z TTL, TTZ i STZ.
There is no doubt in a significant contribution of Wawrzyniec Teisseyre and Alexander Tornquist in the determination of the SW edge of the East European Craton (Teisseyre 1893, 1903; Tornquist 1908, 1910; fig. 1). Wawrzyniec Teisseyre first documented SW edge of the Podolian horst (Berdo-Narol line), however in his papers he mentioned earlier contributions of other geologists: Wilhelm Blöde (1830, 1845), Alois Alth (1874, 1881), Józef Siemiradzki and Emil Dunikowski (1891), and Eduard Suess (1883-1888). Similar in the case of Alexander Tornquist – earlier contributions of Schück (1899, 1902), Deecke (1906) and Preuß (1910), has benefited him by designating the southwest edge of the crystalline East European Craton (EEC). The Teisseyre-Tornquist Line (TTL) follows in its southern part the SW edge of the Podolian horst, along Berdo-Narol line (Teisseyre, 1893, 1903) and in its northern part along the SW edge of the Baltic plate, Scania-Łysogóry line (Tornquist, 1908, 1910). Both lines meet together closely to Sandomierz (fig. 3). Modern geophysical investigations show that the edge of the craton is a major lithospheric structure, well seen in seismic tomography, Moho depth map (fig. 6), gravity and magnetic (fig. 7) data, as well as in terrestrial heat flow and electromagnetic investigations. The location of SW edge of the EEC determined by different authors is different and the variation in location may reach up to 50 km. It could be reason, that instead of “line” a term “zone” is mostly used. However, the understanding of terms describing SW edge of the EEC should be as bellow. Teisseyre-Tornquist Line (TTL) conceived as a linear feature is border of crystalline, “granitic” upper crust of the EEC. Teisseyre-Tornquist Zone (TTZ) is a few tens of kilometers wide zone related to craton edge. In the sedimentary cover it could manifests itself as a system of faults. To the north it continues as Sorgenfrei-Tornquist Zone (STZ). Trans-European Suture Zone (TESZ) is a term for an assemblage of suspect terranes boarded by the EEC and Paleozoic Platform; TESZ should not be mistaken with TTL, TTZ and STZ.
Źródło:
Przegląd Geofizyczny; 2019, 1-2; 167-183
0033-2135
Pojawia się w:
Przegląd Geofizyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seismic structure of the lithosphere between the East European Craton and the Carpathians from the net of CELEBRATION 2000 profiles in SE Poland
Autorzy:
Janik, T.
Grad, M.
Guterch, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059121.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
lithospheric structure
East European Craton
Trans-European Suture Zone
Carpathians
deep seismic soundings
Moho map
Opis:
During the CELEBRATION 2000 experiment, the area of SE Poland was investigated by relatively dense system of deep seismic sounding profiles. Apart from five main profiles CEL01–CEL05, eight additional profiles were executed between the edge of the East European Craton and the Carphatians: CEL06, CEL11, CEL12, CEL13, CEL14, CEL21, CEL22 and CEL23. In this paper, we present results of modelling of refracted and reflected waves with use of a 2D ray tracing technique. All 13 profiles were jointly inter reted with verification of models at crossing points, and a quasi 3D model of the crust and upper mantle was developed. The obtained P-wave velocity models of the crust and uppermost mantle are very complex and show a differentiation of the seismic structure for tectonic units in SE Poland. The depth of the Moho discontinuity in the investigated area changes from about 30 to about 52 km. As a summary of all seismic models, the Moho depth map for SE Poland is presented, as well as a map of the extent of the most characteristic crustal elements in the area: a high velocity body in the upper crust, division into two- and three-layer consolidated crust, ranges of very deep layers with low velocities in the upper and middle crust, aproximate ranges of detected velocity anisotropy in the upper/middle crust, ranges of the high-velocity lower crust and high-velocity uppermost mantle. Both maps are com pared with the main struc tural el e ments from tec tonic map. This could form the base for a new geotectonic in ter pre ta tion of this com plex area.
Źródło:
Geological Quarterly; 2009, 53, 1; 141-158
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Łysogóry Unit (Central Poland) versus East European Craton - application of sedimentological data from Cambrian siliciclastic association
Autorzy:
Jaworowski, K.
Sikorska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058939.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Central Poland
East European Craton
Cambrian
passive margin
siliciclastic association
Caledonian deformations
Opis:
TheMiddle and Late Cambrian deposits of the Łysogóry Unit and the Early and Middle Cambrian deposits of the East European Craton form part of an extensive siliciclastic sedimentary prism that was deposited on a tide and storm influenced continental shelf. In SE Poland, the proximal part of the Cambrian passive margin sedimentary prism of the East European Craton (Baltica) corresponds to the Łysogóry Unit whereas the NE part of the Małopolska Massif is thought to represent its distal part. Based on sedimentological criteria, the Cambrian siliciclastic association appears to indicate that the Łysogóry Unit and Małopolska Massif were not detached from Baltica during the breakup of the Precambrian Rodinia supercontinent, thus casting serious doubt on the exotic terrane nature of the Holy Cross Mts. Neither the Łysogóry Unit nor the Małopolska Massif are terranes in so far as they were not subject to lateral translations along the margin of Baltica. The Cambrian phases of Caledonian deformations in the Holy Cross Mts. may be explained in terms of rotational block movements controlled by large-scale listric normal faults dipping off the craton.
Źródło:
Geological Quarterly; 2006, 50, 1; 77-88
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alkaliczna intruzja syenitowa Mławy a perspektywy występowania pierwiastków ziem rzadkich
The Mława syenite alkaline intrusion – a perspective of rare earth elements occurrence
Autorzy:
Krzemińska, E.
Krzemiński, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062609.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
bastnazyt
pierwiastki ziem rzadkich (REE)
intruzje alkaliczne
kraton wschodnioeuropejski
bastnäsyt
rare earth elements (REE)
alkaline intrusion
East European Craton
Opis:
Obecność kilku alkalicznych i alkaliczno-ultramaficznych ciał w obrębie zakrytego podłoża kratonu wschodnioeuropejskiego na obszarze północno-wschodniej Polski była znana od dawna, na podstawie badań geofizycznych, jako wyraźne anomalie Ełku, Pisza, Tajna i Mławy. Jedynie cztery głębokie otwory wiertnicze na peryferiach anomalii Mławy (Płońsk IG 2A/2, Ciechanów 1, Konopki Wielkie 1 i Gradzanowo 2) odsłoniły syenity i kwarcowe syenity. Metaluminowe, bogate w pierwiastki ziem rzadkich (REE) i Zr syenity Mławy są względnie późnym produktem procesów frakcjonowania magmy. Analizy chemiczne w mikroobszarze potwierdziły obecność pierwotnych fluorowęglanów REE (bastnäsyt, parisyt) i obfitość cyrkonu jako faz bogatych w REE i Zr w syenitach. Istotna koncentracja minerałów nośników REE ma genetyczne i przestrzenne związki ze skałami alkalicznymi, dlatego intruzja Mławy powinna być obiektem dalszych badań.
A number of alkaline and alkaline-ultramafic bodies have been known within the hidden basement of the East European Craton (EEC) in north-western Poland for a long time. These are the strong anomalies of Ełk, Pisz, Tajno and Mława identified based on a geophysical survey. Syenite and quartz syenites, were drilled by only four deep boreholes on the periphery of the Mława anomaly (Płońsk IG 2A/2, Ciechanów 1, Konopki Wielkie and Gradzanowo 2). The REE- and Zr-rich Mława metaluminous syenites are relatively late-stage products of fractionation processes. Electron microprobe analyses confirm primary-appearing REE-fluorocarbonate (bastnäsite–parisite) and zircon abundance as major host phases to REE and Zr in the syenites. A significant concentration of the REE-bearing minerals shows a genetic and spatial relation to an alkaline rocks, therefore the Mława igneous bodies should be the subject of further investigations.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 448 (2); 401--407
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mapa geologiczna podłoża krystalicznego polskiej części platformy wschodnioeuropejskiej : podsumowanie projektu badawczego
Geologic map of crystalline basement in the Polish part of the East European Platform : a summary of the study
Autorzy:
Krzemiński, L.
Krzemińska, E.
Petecki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075147.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
East European Craton
Precambrian
Polska
geologic map
U-Pb age
wschodnioeuropejski kraton
prekambrian
Polska
mapa geologiczna
wiek U-Pb
Opis:
A new geologic map of the crystalline basement of NE Poland has been constrained on the basis of the magnetic and gravity imaging, data from seismic profiles of POLONAISE'97 and CELEBRATION'2000, and extensive geochemical, isotopic and U-Pb dating studies of drill core samples. This updated reconstruction of the hidden southwestern margin of the East European Craton revealed of several late Svecofennian orogenic domains with ages in the range 2.0–1.74 Ga, belonging to the Fennoscandia. The age of these Paleoproterozoic domains is becoming regionally younger towards NW. Furthermore, there is two Paleoproterozoic domains, which form integral part of the westernmost youngest rim of the Sarmatia block. During the early Mesoproterozoic between 1.54 and 1.45 Ga intracratonic plutons of the AMCG suite intruded a large area of the Mazury-Warmia, Pomorze and SE Baltic region. Several deep-sourced ultramafic-alkaline bodies of Early Carboniferous age (354–338 Ma) are related to the youngest magmatic event.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2014, 62, 6; 288--289
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does the East European branch of the Caledonides exist?
Czy istnieje wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów?
Autorzy:
Mizerski, W.
Stupka, O.
Olczak-Dusseldorp, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062820.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Caledonides
geotectonics
foreland of the East European craton
Middle Europa
kaledonidy
geotektonika
przedpole kratonu wschodnioeuropejskiego
Europa Środkowa
Opis:
Since the beginning of the introduction of the concept of the East European branch of the Caledonides by Limanowski (1922), there has been much discussion on the trend of this branch towards the southwest of the East European craton. The extreme interpretations were given by Stille (1950), and later by Dadlez (1994). According to those authors, the East European branch of the Caledonides could trend along the entire course of the south-eastern boundary of the East European craton, from the western Baltic Sea to Ukraine. Analysis of existing geological data, in relation to the current geotectonic theories, puts in doubt the existence of this branch. The proved Caledonian structures, which could be considered as orogenic, are located exclusively in the West Pomeranian segment of the East European craton foreland. The other parts of the foreland should be considered either a lowered marginal edge of the craton or blocks of Avalonian origin.
Od początku wprowadzenia pojęcia wschodnioeuropejskiej gałęzi kaledonidów przez Limanowskiego (1922) trwa dyskusja dotycząca przebiegu tej gałęzi na południowy zachód od kratonu wschodnioeuropejskiego. W skrajny sposób przedstawiał go Stille (1950), a później Dadlez (1994). Według nich wschodnioeuropejska gałąź kaledonidów przebiegałaby wzdłuż całej południowo-wschodniej granicy kratonu wschodnioeuropejskiego, od zachodniego Bałtyku po Ukrainę. Analiza istniejących danych geologicznych, w nawiązaniu do obowiązujących dzisiaj teorii geotektonicznych, stawia w wątpliwość istnienie tej gałęzi. Udokumentowane struktury kaledońskie, które można by uznać za orogeniczne, znajdują się wyłącznie w zachodniopomorskim segmencie przedpola kratonu wschodnioeuropejskiego. Pozostałe fragmenty tego przedpola trzeba uznać bądź za obniżoną, brzeżną krawędź kratonu, bądź za bloki pochodzenia awalońskiego.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 449; 109--117
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks on the correlation of tectonic blocks in the foreland of the East European Craton in Poland with those in Ukraine
Autorzy:
Mizerski, W.
Stupka, O.
Olczak-Dusseldorp, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060196.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
marginal part of the East-European Craton
Holy Cross Mountains
Western Ukraine
tectonics
geotectonic evolution
Opis:
According to common interpretations, two narrow crustal blocks are supposed to occur on the south-western edge or in the foreland of the East European Craton. The first one, bounded on the NE by the Nowe Miasto-Radom-Rava Ruska fault system, and on the SW by the Holy Cross Fault, stretches NW-SE from the Łysogóry-Radom region in Poland to the Rava Ruska Zone in Ukraine. The second one, bounded on the NE by the Holy Cross Fault, and from the SW by the Chmielnik-Ryszkowa Wola–Krakovets fault zone, is thought to tie together the Kielce area of the Holy Cross region with the Kokhanivka Zone in Ukraine. Both these blocks may have formed in connection with the development of regional listric faults during Precambrian asymmetric stretching of the Baltica continent, and were part of the marginal zone of the East European Craton. The sedimentary development of the blocks can be comparable to the Blake Plateau off the Florida coast. Both the Paleozoic sections and tectonic deformation styles in the Polish and Ukrainian segments of these blocks are different. Paleozoic tectonic structures of the Holy Cross region have a southern vergence, while the Paleozoic rocks of the Rava Ruska and Kokhanivka regions in western Ukraine are thrust towards the NE. This demonstrates the different tectonic evolution of the Paleozoic succession between the Holy Cross region and western Ukraine, and makes questionable the genetic relationships between these two regions. In this situation, the tectonic blocks of the foreland should be considered heterogeneous. Structural-facies evidence suggests that the SW boundary of the East European Craton should be moved at least to the Chmielnik–Ryszkowa Wola-Krakovets fault.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 1; 124--132
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachodnie przedpole kratonu wschodnioeuropejskiego : paleozoiczne terrany czy marginalna część kontynentu Bałtyki?
Western foreland of the East European Craton : Paleozoic terranes or marginal part of the Baltica continent?
Autorzy:
Mizerski, W.
Olczak-Dusseldorp, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075684.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Awalonia
Bałtyka
kompleks akrecyjny
deformacje nieortogenne
kraton wschodnioeuropejski
Baltica
accretional complex
non-orogenic deformations
East European Craton
Opis:
Provenance of the tectonic blocks located in the recent, western foreland of the East European Craton in Poland is subject to debate. These blocks are regarded either as Avalonian blocks adjacent to the East European Craton along the T-Tzone or accretional wedge (or its fragments) formed during the collision of Baltica and Avalonia. This implies that the western edge of the Baltica Continent was active, with a subduction zone developed along which Avalonian blocks and Baltica should be smashing together Baltica. However, no objective geological facts indicate the occurrence of a subduction zone along the present-day SW edge of the East European Craton. On the contrary, there are many evidences indicating the sedimentation taking place in a continental passive margin during the Palaeozoic and there is no proof that the older Palaeozoic rocks are thrust over the Baltic margin. Consequently, tectonic deformation in Palaeozoic rocks, recorded in the present-dayforeland of the East European Craton, are related to the mobility of the craton margin and should be regarded as platform-type deformation.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2017, 65, 12; 1521--1528
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evolution of late Ediacaran riverine-estuarine system in the Lublin-Podlasie slope of the East European Craton, southeastern Poland
Autorzy:
Pacześna, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182491.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
sedymentologia
stratygrafia sekwencji
równia aluwialna
estuarium
późny ediakar
wczesny dolny kambr
kraton wschodnioeuropejski
południowo-wschodnia Polska
sedimentology
sequence stratigraphy
alluvial plain
estuary
Late Ediacaran
early Lower Cambrian
East European Craton
south-eastern Poland
Opis:
Na podstawie zdefiniowania asocjacji facjalnych i systemów depozycyjnych oraz przedstawienia ram wydzieleń wysokorozdzielczej stratygrafii sekwencji sformułowano model rozwoju i destrukcji późnoediakarskiego systemu fluwialno-estuariowego, rozprzestrzenionego w obniżeniu podlaskim i lubelskim skłonie kratonu wschodnioeuropejskiego. Wyróżniono dwie grupy systemów depozycyjnych - aluwialne i estuariowe oraz system otwartego wybrzeża. System aluwialny był początkowo reprezentowany w północno-wschodnich i zachodnich depocentrach synryftowych przez stożki aluwialne. Dystalne części stożków były obszarami depozycji fluwialnej. Duże, piaskodenne rzeki roztokowe spływały poprzecznie do osi basenu sedymentacyjnego. W końcowych stadiach ewolucji basenu aluwialnego wyrównanie topografii ryftowej i wzrost tempa subsydencji w jego południowo-wschodniej części spowodowały rozwój rzek systemu anastomozującego. Spływały one wzdłuż osi basenu z północy na południe. Zmiana rodzaju przepływu rzek roztokowych z okresowego we wczesnych etapach rozwoju basenu aluwialnego na ciągły w późniejszych stadiach, rozwój równi zalewowych rzek systemu anastomozującego i zmiana koloru osadów akumulowanych przez rzeki świadczą o zmianie klimatu suchego, pustynnego na bardziej wilgotny, umiarkowany. Późnoediakarska sukcesja silikoklastyczna basenu lubelskiego jest zapisem transgresywnego etapu ewolucji estuarium. Jej przebieg odzwierciedla pięć kolejnych parasekwencji budujących transgresywny ciąg systemowy. W najwcześniejszych etapach rozwoju estuarium lubelskie miało charakter mieszany, falowo-pływowy. W fazie maksymalnego rozwoju, w miarę znaczącego wzrostu oddziaływania pływów, było to makropływowe, hypersynchroniczne estuarium o kominowej geometrii. Na przełomie ediakaru i kambru wraz z rozwojem ciągu systemowego wysokiego stanu względnego poziomu morza rozpoczął się regres i stopniowa likwidacja estuarium lubelskiego, które przekształciło się w estuarium o mieszanej energii falowo-pływowej i następnie w otwarte wybrzeże z udziałem falowania.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2010, 27; 1-96
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies