Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ENGAGED ART" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polska sztuka po 1945 roku
malarstwo polskie
rzeźba polska
figuracja
„nowa figuracja”
nouvelle figuration
realizm
pop-art
sztuka zaangażowana
deformacja
groteska
egzystencjalizm
angoisse
Angst
recepcja
intertekstualność
Polish art after 1945
Polish painting
Polish sculpture
figuration
New Figuration
Realism
Pop-art
Engaged Art
deformation
grotesque
existentialism
reception
intertextuality
Opis:
In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fernand Léger
Atelier Fernand Léger
Pablo Picasso
Oskar Hansen
Lech Kunka
Kazimierz Ostrowski
Tadeusz Romanowski
komunizm
kultura francuska
Paryż
stypendium rządu francuskiego
Nadia Léger
sztuka abstrakcyjna
nowy realizm
realizm socjalistyczny
realizacje ścienne
sztuka zaangażowana
sztuka nowoczesna
Francuska Partia Komunistyczna
communism
French culture
Paris
French Government scholarships
abstract art
new realism
socialist realism
murals
engaged art
modern art
French Communist Party
Opis:
In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmowa z Nadą Prlją
Autorzy:
Waślicka, Zofia
Prlja, Nada
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643745.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
peace wall
gentrifi cation
social inequalities
immigrants
urban policies
socially engaged art
Opis:
An interview with Nada Prlja Nada Prlja is an artist who works in the public space and tackles the issues of social inequalities and exclusion. During the 7th Berlin Biennale for Contemporary Art, she built a Peace Wall across Friedrichstrasse and thus she blocked the passage between the northern part of the street, which is a tourist attraction, and where expensive shops and restaurants are located; and its southern part, which is inhabited mainly by immigrants, who live in council flats. Nada Prjla tried to visualise the symbolic divide between the rich and the poor part of the street by putting the wall up, whose name alludes to the peace walls that split Protestants and Catholics in Northern Ireland. Rozmowa z Nadą PrljąNada Prlja to artystka działająca w przestrzeni publicznej, podejmująca kwestie nierówności społecznych i wykluczenia. W ramach 7. Berlińskiego Biennale Sztuki Współczesnej w 2012 roku Prlja zbudowała Peace Wall (‘Mur Pokoju’) w poprzek jezdni na Friedrichstrasse w Berlinie. Zablokowała w ten sposób ruch między turystyczną, północną częścią tej ulicy z eleganckimi restauracjami i sklepami a jej południową częścią, gdzie znajduje się zamieszkane głównie przez imigrantów osiedle budynków socjalnych. Nada Prlja postanowiła uwidocznić tę symboliczną granicę między bogatą a biedną częścią ulicy i ustawiła tam mur. Jego nazwa nawiązuje do „murów pokoju” (peace walls) oddzielających od siebie protestantów i katolików w Irlandii Północnej.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetics and the political turn in art
Estetyka wobec zwrotu politycznego w sztuce
Autorzy:
Czekaj, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593933.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Jacques Rancière
Zoon Politikon
Friedrich Schiller
Immanuel Kant
Berlin Biennale
Artur Żmijewski
socially engaged art
Fryderyk Schiller
sztuka zaangażowana społecznie
Opis:
It was observed as early as the mid-twentieth century that aesthetics as a philosophical theory of art differs from its objects. The products of contemporary artistic practice go beyond the horizon of traditional aesthetics. Artists are involved increasingly often and on a wide scale in the actions aimed at transforming and constructing the common space. In the face of such activities as took place, for example, as part of the 7th Berlin Biennale for Contemporary Art in 2012, traditional aesthetics seems to be helpless. That is why, if art is to continue to be the focus of aesthetic investigations, it must, as it were, redefine itself. Jacques Rancière is one of the authors who have outlined the new horizon of aesthetics. In my paper I will briefly present his conception. It provides some theoretical tools which I will use for the description and interpretation of some selected examples of contemporary socially engaged artistic practices. I will show that his distinction of the „aesthetic regime“ of the interpretation of art reveals the competence that combines all artistic practices, past and present, into one concept of art: art as politics. The foundations for setting such perspective were already provided by Schiller and Kant – the classics of modern philosophical aesthetics.
Już w początkach XX wieku dostrzeżono, że przedmiot badań estetyki – jako dziedziny filozoficznej – stał się nieoczywisty. Także i dzisiaj produkty praktyk artystyczny wykraczają daleko poza horyzont tradycyjnej estetyki, a artyści coraz częściej angażują się w konstruowanie i kształtowanie przestrzeni społecznej. W obliczu praktyk artystycznych, jakich nagromadzeniem stało się na przykład 7. Berlińskie Biennale sztuki współczesnej, tradycyjna estetyka wydaje się bezradna. Jeśli nadal chce utrzymać w swoim polu badawczym przedmioty sztuki, musi niejako na nowo zdefiniować swoje granice. Jednym ze współczesnych teoretyków, którzy kreślą nowy horyzont tego, co estetyczne, jest Jaques Rancière. W tekście przedstawiam jego koncepcję “estetyki jako polityki” i wydobywam z niej narzędzia teoretyczne, które posłużą mi do opisu i interpretacji wybranych przykładów praktyk artystycznych zaangażowanych społecznie. Pokażę, że Rancierowski “reżim estetyczny” pozwala umieścić całość dorobku sztuki w jednym pojęciu: sztuki jako polityki. A uzasadnienie takiego ujęcia znajdziemy także u takich klasyków nowożytnej estetyki jak Schiller i Kant.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 83-92
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między performansem a działaniem – o pewnym wariancie badań posługujących się sztuką
Between Performance and Action – about a Certain Variant of Research that Uses Art
Autorzy:
Pryszmont-Ciesielska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141249.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
badania posługujące się sztuką
krytyczne i zaangażowane praktyki badawcze
macierzyństwo
research using art
critical and engaged research practices
maternity
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie modelu badań posługujących się sztuką w autorskim projekcie pt. Matki wykluczone społecznie. Cele badań zorientowane są m.in. na: poznanie doświadczeń matek wykluczonych społecznie; pobudzenie autorefleksji badanych kobiet nad ich doświadczeniami macierzyństwa; uwrażliwienie i budowanie krytycznej refleksji uczestników i odbiorców badań związanej z doświadczeniami badanych kobiet. Proponowany model badań przez sztukę przyjmuje formę uczestniczącej, krytycznej i zaangażowanej społecznie praktyki badawczej. W niniejszym tekście omówione zostały kolejne etapy zastosowanego modelu. Specyficzne jest tu włączenie elementów sztuki do procesu badawczego. Na podstawie przeprowadzonych badań zostaną przygotowane scenariusze dla zaproszonych do projektu aktorek, których zadaniem będzie odegranie kobiet badanych. Sceny te będą sfilmowane, a następnie upublicznione podczas performansu.
The aim of the article is to present the model of research that uses art in the original project of “Socially excluded mothers”. The goals of the research are oriented, amongst others, for learning about the experiences of socially excluded mothers; prompting self-reflection of the researched women on their maternity experiences and making the research participants and recipients sensitive and building their critical reflection connected with the experiences of the researched women. The suggested model of research through art takes on a form of a participatory, critical and socially engaged research practice. In this text there have been discussed subsequent stages of the applied model. What is specific here is the involvement of art elements in the investigation proccess. On the basis of the conducted research there will be prepared scenarios for the actresses invited to the project, whose task will be to enact the researched women. These scenes will be filmed and then made public during the performance.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2015, 18, 2(70); 97-105
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od sztuki site-specific po sztukę partycypacyjną. Sztuka zaangażowana – wybrane współczesne teorie i praktyki artystyczne
From site-specific to participatory art. Socially engaged art – an overview of contemporary theories and artistic practices
Autorzy:
Urwanowicz-Rojecka, Eliza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952057.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
participatory art
site-specific art
socially engaged art
Opis:
Site-specific art has been changing through the years. Firstly, it was connected with its location and directly corresponding with a given site, then critically reconfiguring it. Later it became art that served aesthetic processes in the site, and finally, art that defined the site in a very abstract way (which marked the beginnings of public and community art). Among different paradigms of artistic practices, the latter may take the form of participatory art. Miwon Kwon, Grant Kester and Claire Bishop are considered to be its key theorists. Changes within site-specific practices and their aspiration for a meaningful social context have helped to (re)define the categories of public space, community, and participation. The last of the three has become globally common for artistic practices, without regard for cultural differences, varied political contexts, or issues of funding of this genre of art. Why participatory art is so popular? What kind of impact does it have on the socio-cultural reality? The paper provides an overview of the changes that have taken place within site-specific artistic practices, showing that even a provisionary answer to the above questions cannot be found without an interdisciplinary approach.
Źródło:
Pogranicze. Studia Społeczne; 2015, 26; 31-47
1230-2392
Pojawia się w:
Pogranicze. Studia Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnografia twórcza. O budowaniu warsztatu metodologicznego łączącego badania etnograficzne z praktykami ze sztuki współczesnej
Creative ethnography. The establishment of methodological expertise which combines ethnographical research with the practices of contemporary art
Autorzy:
Rossal, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666965.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
the ethnographical turn in contemporary art
socially engaged art; (participatory) action research
Opis:
The relations between cultural anthropology and art constitute their shared history. This article is an effort to establish methodological expertise, linking ethnological research with the practices and tools of contemporary art. Taking as a point of departure shared research conducted during social engaged art activities I will try to present that situation, created by such actions which reveal particularly “thick” ethnographical realities which allows the discovery of heretofore unrecognized dimensions of culture.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2016, 16; 172-187
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZTUKA ZAANGAŻOWANA ARTURA ŻMIJEWSKIEGO
‘INVOLVED ART’ BY ARTUR ŻMIJEWSKI
Autorzy:
Tryka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487778.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
ENGAGED ART
ALIENATION OF ART
PARTICIPATION
AESTHETICISM
SZTUKA ZAANGAŻOWANA ALIENACJA SZTUKI PARTYCYPACJA
ESTETYZM
Opis:
‘INVOLVED ART’ BY ARTUR ŻMIJEWSKI Tryka describes a relationship between Artur Żmijewski’s artistic practice and his theoretical deliberations on involved art. Żmijewski’s conception of art, expressed in a manifesto Applied Social Arts, is discussed in the context of aesthetical conception of art. Tryka starts with the description of his artistic manifesto entitled ‘Applied social arts’, which is one of most influential voice in the debate on the role of involved art in contemporary culture in Poland. Theoretical questions from the manifesto connected with the metaphor of art as algorithm, the alienation of art and possibilities of its overcoming fill the first paragraphs of the paper. In the second part, Tryka described two projects by Żmijewski entiltled ‘Democracies’ and sculptural plain-air entitled ‘Memories of Celulose’. She compared them with Żmijewski’s ideas and interpreted them in philosophical context. Żmijewski believed that the value of art cannot be measured in the context of aesthetics but only in the context of its ability to influence social and political events. He considered art as social tool which could be used to studying and forming social relations. Moreover, artists should contribute to people’s involvement in artistic activities, and in forming people’s worldviews. They should be able to develop and explore creative potential of people who aren’t yet interested in art and they should be able to properly evaluate cooperation between people.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 124-152
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczeństwo sieci a nowe formy zaangażowania
Autorzy:
Śliwińska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645230.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
network society
technology
engaged art
subversive tactics
performativity
insect media
Opis:
Network society and the new forms of engagementThe popularization of the Internet in the 1990s marked the beginning of socio-cultural changes that have led to the creation of the network society. Networking has covered many spheres – social, cultural, political and economic. Along with social changes, new problems and risks associated with new technologies have emerged. It provoked the beginning of networked social movements, which regained technological tools in a subversive way, using an insect-type of attack, based on the structure of the swarm. One form of such an attack are subversive hacktivist actions, which have a deep performative character. Perhaps it is because of this extraordinary performative potential that the network, along with the new ways of communication, have become a source of tools, both in the artistic and social field. Społeczeństwo sieci a nowe formy zaangażowaniaSpopularyzowanie w latach 90. ubiegłego wieku internetu zapoczątkowało przemiany społeczno-kulturowe, które doprowadziły do powstania społeczeństwa sieciowego. Usieciowienie objęło wiele sfer – społeczną, kulturową, polityczną i ekonomiczną. Wraz ze zmianami społecznymi pojawiły się nieznane dotąd problemy i zagrożenia związane z nowymi technologiami. Spowodowało to powstanie usieciowionych ruchów społecznych, które w subwersywny sposób zaczęły odzyskiwać narzędzia technologiczne, posługując się insektalnym rodzajem ataku, opartym o strukturę roju. Jedną z form takiego ataku są subwersywne działania hacktywistyczne, o głęboko performatywnym charakterze. Być może właśnie z powodu niezwykłego potencjału performatywnego sieć, wraz z nowymi sposobami komunikacji, stała się źródłem pozyskiwania narzędzi zarówno na polu artystycznym, jak i społecznym.
Źródło:
Adeptus; 2017, 10
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Tutti hanno bisogni spirituali”? Fede, religione e arte emergente in Polonia
‘Does everyone have spiritual needs?’. Faith, religion and new art in Poland
Autorzy:
Gawkowski, Jakub
Walaszkowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409294.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Engaged art
Critical art
Religious art
Opis:
The article concerns artistic practices of the young generation of Polish artists, who in their works deal with the subjects of faith, religion and the relation with the institution of the Catholic Church. On the examples of Ada Karczmarczyk, Kle Mens and Daniel Rycharski, we analyse the new tendencies in approaching religiosity by interdisciplinary artists, who declare social sensitivity and openness for dialogue, and try to reach a wide audience beyond the field of contemporary art. The practices of these artists are contextualised in the frame of Polish culture, wars and art critics’ discussions. Finally, their approach to religion is juxtaposed and compared with that of artists from the generation of Polish Critical Art, active since the early 1990s.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2018, 9; 173-186
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participative Art: Delegated Performance versus Communal Engaged Performance Using the Example of Artistic Activities by Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer
Sztuka partycypacyjna. Performans delegowany a wspólnotowy performans zaangażowany na przykładzie działań artystycznych Krzysztofa Wodiczko i Pawła Althamera
Autorzy:
Jałowik, Delfina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593977.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka partycypacyjna
performans delegowany
wspólnotowy performans zaangażowany
Claire Bishop
projekcje publiczne
Krzysztof Wodiczko
Paweł Althamer
Grupa Nowolipie
participative art
delegated performance
communal engaged performance
public projections
Nowolipie Group
Opis:
The author analyzes selected practices of two Polish world-renowned artists – Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer. What their activities with people have in common are their performative aspect and socio-political engagement. The artists do not put themselves in the center of attention. With regard to Krzysztof Wodiczko, the focus is on the stages of creation and presentation of the artist’s public projections on buildings and monuments in cities around the world. In turn, the emphasis of the analysis of Paweł Althamer is on his activities as a founder and co-participant of the Nowolipie Group, within the frames of which Althamer creates works with the members of Polish Society of Multiple Sclerosis. The works of Wodiczko and Althamer exemplify meaningful and popular contemporary participative practices. The latter are the topic of Claire Bishop’s book Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship (2012), in which Bishop develops the term “delegated performance”. Taking as her starting point the description of specific artistic phenomena, the author of the present article considers whether Bishop’s term is applicable to the artistic practices of Wodiczko and Althamer; she analyses the process of their activities and how they differ, as well as the role of the artists themselves and the participants indispensable for the project to take shape. Last but not least, the author considers the question of authorship and attribution of the works.
Artykuł analizuje wybrane działania dwóch polskich artystów o światowej renomie – Krzysztofa Wodiczko oraz Pawła Althamera. Ich działania z ludźmi łączy aspekt performatywny oraz zaangażowanie w kwestie społeczno-polityczne. Artyści nie stawiają samych siebie w centrum zainteresowania. W przypadku Krzysztofa Wodiczko opisane są etapy powstawania i prezentacji odbywających się w miastach na całym świecie projekcji publicznych na budynkach oraz pomnikach. Z kolei w przypadku Pawła Althamera przywołane zostają przede wszystkim jego działania jako założyciela i współuczestnika Grupy Nowolipie, w ramach której Althamer tworzy prace z członkami Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Działania Wodiczko i Althamera to przykłady istotnych i jednocześnie popularnych w sztuce współczesnej praktyk partycypacyjnych. Te ostatnie są tematem wydanej w 2012 roku książki Claire Bishop Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, w której został rozwinięty termin „performans delegowany”. Autorka artykułu, wychodząc od opisu konkretnych zjawisk, zastanawia się, na ile ten termin przystaje do praktyki artystycznej Wodiczko i Althamera, analizuje przebieg ich działań, różnice, które między nimi istnieją, rolę niezbędnych do ich zaistnienia uczestnika oraz artysty, a także kwestię autorstwa czy atrybucji prac.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 159-171
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POLSKI FEMINIZM – PARADYGMATY
Autorzy:
Witkowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487796.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
POLISH FEMINISM
IDEOLOGY
SOCIAL STATUS
LANGUAGE OF ARTISTIC EXPRESSION
ENGAGED ART
FEMINIZM POLSKI
IDEOLOGIA
STATUS SPOŁECZNY
JĘZYK WYRAZU ARTYSTYCZNEGO
SZTUKA ZAANGAŻOWANA
Opis:
Polish Feminism – Paradigms The issue of feminist art struggles with a great problem. In my study I focus solely on Polish artists, and thus on the genealogy of feminist art in Poland. Although all the presented activities brought up the feminist thread, in many cases a dissonance occurs on the level of the artists’ own reflections. There is a genuine reluctance of many Polish artists to use the term “feminist” about their art. They dissent from such categorization as if afraid that the very name will bring about a negative reception of their art. And here, in my opinion, a paradox appears, because despite such statements, their creativity itself is in fact undoubtedly feminist. I think that Polish artists express themselves through their art in an unambiguous way – they show their feminine „I”. The woman is displayed in their statement about themselves, about the experiences, their body, their sexuality. Feminism defined the concept of art in a new way. The state- ment that art has no gender is a myth. The activities of women-artists are broader and broader, also in Poland women become more and more noticed and appreciated. Feminist art does not feature a separate artistic language, it rather features a tendency towards realism, lent by photogra- phy or video, which reflects the autonomy of the female reception of the world. It should be stated that feminism is a socially needed phenomenon, and its critique drives successive generations of women-artists.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 25; 194-241
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka zakłóceń: awangarda transformatywna i idekompozycja publicznej przestrzeni symboli
Transformative avant-garde and disintegration of symbols in public sphere
Autorzy:
Wołek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321507.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
sztuka transformatywna
awangarda
sztuka społeczna
sztuka zaangażowana
przestrzeń publiczna
komunikacja
transformative art
avant-garde
socially art
engaged art
public sphere
communication
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję sztuki transformatywnej, której przedmiotem i artystycznym tworzywem staje się komunikacyjna struktura przestrzeni publicznej. Dla artystów transformatywnych problem stanowi istnienie uprzywilejowanego przekazu – przekazu, który tłumi inne przekazy oraz sprawia, że to, co Inne oficjalnej, uśrednionej opinii musi wydawać się dziwaczne, niewygodne, czy wstydliwe. Transformatywiści, operując w ramach podziału ról komunikacyjnych pojmują swoją sztukę jako nagłaśnianie mniejszości. Przekazywanie tuby zagłuszonym. Artystyczne projekty, mieszczące się w kategorii transformatywnych, posiadają trzy cechy istotne: po pierwsze – diagnozują stan pewnej grupy upośledzonej pod względem reprezentacji w przekazie społecznym, po drugie – sprawiają, że dana grupa staje się widoczna w przestrzeni publicznej, po trzecie – projektują sytuacje komunikacyjne oraz dekomponują i zakłócają artykulacje hegemoniczne, a dzięki temu, choćby chwilowo reorganizują semiotyczne praktyki władzy.
This article presents the concept of transformative art, a genre whose subject matter and very artistic fabric challenges the communication structure within public spaces. The existence of privilege officially bestowed upon certain communication structures creates a dilemma for transformative artists. This officially sanctioned privilege muzzles competing ideas and creates the impression amongst the general public that other, alternative ideas are strange, awkward and embarrassing. Transformative artists, dealing within the division of communicative roles, see their art as the voice of minorities, whose suppressed message they convey. Artistic projects within the category of transformative art possess three vital features: firstly, they diagnose the state of minority groups whose social communications are underprivileged. Secondly, they make this group noticeable in the public sphere and thirdly, they create situations in which, at least for a time, they deconstruct, interfere with and reorganize the semiotic practices of the hegemonic power.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 585-595
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Aesthetics and Politics: Socially Engaged Art on the Internet
Autorzy:
Winiecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636235.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
socially engaged art
participatory art
democracy
literature on the Internet
Siksa
Bread Resolution (poetic group)
Opis:
The author discusses the changes in the model of democracy that have occurred since the Internet began. The hierarchical model of representative democracy is replaced on the Web by participatory democracy. On the example of Siksa and Bread Resolution (Rozdzielczość Chleba), the author shows up the transformations of the model of literary communication on the Internet. She also indicates ethic role engaged art takes in the contemporary society. Artists that produce socially engaged art do it in the name of those who do not exist in public space, those whose voice is not heard and who cannot defend themselves. Nevertheless, the author comes to the conclusion that the real democratic revolution can only take place outside the Web.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 303-319
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
F.X. Kroetz’ Oberösterreich und C.J. Setz’ Vereinte Nationen in der Konsumtheorie
Oberösterreich by F.X. Kroetz and Vereinte Nationen by F.J. Setz in consumption theory
Oberösterreich F.X. Kroetza i Vereinte Nationen C.J. Setza w teorii konsumpcji
Autorzy:
Feliszewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627454.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Franz Xaver Kroetz
Clemens J. Setz
Konsumtheorie
das neue Volksstück
engagierte Literatur
teoria konsumpcji
nowa sztuka ludowa
literatura zaangażowana
consumption theory
new folk art
engaged literature
Opis:
Oberösterreich (1972) von Franz Xaver Kroetz ist ein Stück in der Gattung des neuen Volksstücks, dessen Autoren die Einleitung der Emanzipationsprozesse in der Gesellschaft auf ihre Fahnen schrieben. Grundsätzlich zeichnet sich diese Dramaturgie durch ein großes Subversionspotential aus, das gegen die bestehende Ordnung, verstanden als politisches und soziales System, darunter die in diesem Zeitraum entstehende Konsumgesellschaft, gerichtet ist. Das Drama Vereinte Nationen (2017) des österreichischen Autors Clemens J. Setz exploriert ähnliche Themen, wenngleich diekünstlerischen Mittel grundsätzlich unterschiedlich sind. Beide Stücke verbindet das Sujet der Verdinglichung eines Kindes. In Anlehnung an die Konsumtheorien von Jean Baudrillard, Zygmunt Bauman und Norbert Bolz verfolge ich im vorliegenden Artikel das Ziel, Ähnlichkeiten, Unterschiede und Wandlungen in der Denk- und Handlungsweise einer Konsumgesellschaft zu analysieren.
Górna Austria (1972) Franza Xavera Kroetza jest sztuką spod znaku gatunku nowej sztuki ludowej, którego autorzy stawiali sobie za cel zainicjowanie procesów emancypacyjnych w społeczeństwie. Zasadniczo dramaturgia lat 70. ma spory ładunek subwersji wobec istniejącego porządku. Dotyczy to w równym stopniu systemów politycznych i społecznych, w tym rodzącego się w RFN-ie w tym okresie społeczeństwa konsumpcyjnego. Współczesna dramaturgia niemieckojęzyczna, której reprezentantem w niniejszym artykule jest dramat Vereinte Nationen (Zjednoczone Narody (2017)) austriackiego pisarza Clemensa J. Setza, w niemniejszym stopniu eksploruje podobne tematy, choć środki do osiągnięcia celu zdają się zasadniczo różne. Obie sztuki łączy temat utowarowienia dziecka w celu krytycznego wyostrzenia struktur rządzących społeczeństwem opartym na przesłankach filozofii konsumpcji. Opierając się na teoriach konsumpcji stworzonych przez Jeana Baudrillarda, Zygmunta Baumana i Norberta Bolza autor próbuje w niniejszym artykule prześledzić podobieństwa i zmiany w podejściu do sposobów myślenia i środków postępowania społeczności opartej na zasadach konsumpcji.
Oberösterreich [Upper Austria] (1972) by Franz Xavier Kroetz is a play belonging to the genre of new folk art, whose authors aimed at initiating emancipatory processes in society. Essentially, the dramatic art of the 1970s is characterized bya considerable amount of subversion to the existing order. It applies equally to political and social systems, including the emerging consumer society in West Germany at that time. Contemporary German-language dramaturgy, represented in this article by the drama Vereinte Nationen [United Nations] (2017) written by the Austrian writer Clemens J. Setz, explores similar problems in no lesser extent, although the means undertaken to achieve the goal seem to be fundamentally different. Both plays address the topic of child commodification in order to critically sharpen the structures that govern a society based on the assumptions of consumption philosophy. On the basis of the theory of consumption developed by Jean Baudrillard, Zygmunt Bauman, and Norbert Boltz, the author in the present article tries to trace similarities and differences in the approach to the ways of thinking and patterns of behaviour of the consumption-based society.
Źródło:
Wortfolge. Szyk Słów; 2019, 3; 45-60
2544-4093
Pojawia się w:
Wortfolge. Szyk Słów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies