Temat: Duchy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Słów kilka o przywilejach Karaimów na ziemiach polskich
A few words on the privileges of Karaites
Несколькослово привилегияхкараимов на польскихземлях
Autorzy:: Akartel, Gustaw Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2191561.pdf
Data publikacji:: 2020-06-22
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: караимы
евреи
привилегии
ограничения свободы
Королевство Польское
Великое княжество Литовское
Российская Империя
Karaites
Jews
privileges
restrictions of freedom
Kingdom of Poland
Grand Duchy of Lithuania
Russian Empire
Opis:: According to historical data, Karaites, as an ethnic group and as a religious community, settled in the Kingdom of Poland and the Grand Duchy of Lithuania under the Grand Duke Vytautas. Of their own free will or compulsion, the Karaites began to settle, first of all in Trakai, and then Vilnius, Galich and other places, as evidenced, in particular, by the recognition of privileges and their extension by subsequent Lithuanian princes, Polish kings and Russian emperors. Karaites never constituted a large ethnic group, both in the territory of the Grand Duchy of Lithuania and the Kingdom of Poland, and, after the partition of the Polish Commonwealth. In the western regions of the Russian Empire, especially since their number was in the 18th century, declined (the rebellion of the Haidamakas, and then due to the plague). In addition to the problem of Karaites, the article also pays attention to the (comparatively) legal, and not only, restrictions for the larger Jewish population.
Согласно историческим данным, караимы, как этническая группа и как религиозная община, обосновались в Королевстве Польском и Великомc княжестве Литовском при великом князе Витовте (Витольде). По своей ли воле или принуждению, караимы стали поселяться, в первую очередь в Тракае, а затем Вильнюсе, Галиче и др. местах, о чем свидетельствуют, в частности, признание им привилегий и их продление последующими литовскими князьями, польскими королями и российскими императо- их продление последующими литовскими князьями, польскими королями и российскими императо- их продление последующими литовскими князьями, польскими королями и российскими императорами. Караимы никогда не представляли собой многочисленного этноса, как на территории Великого княжества Литовского и Королевства Польского, так и, после разделов Речи Посполитой, в западных областях Российской Империи, тем более, что число их в XVIII в. сократилось (восстание гайдамаков, а затем и вследствие чумы). Помимо проблемы караимов в статье уделено также внимание (сопоставительно) правовым, и не только, ограничениям для более многочисленного еврейского населения.
Źródło:: Iudaica Russica; 2020, 1(4); 88-101
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:: Iudaica Russica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Kartografia ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego w epoce panowania Jagiellonów
Cartography of the Grand Duchy of Lithuania in the epoch of Jagiellonian rule
Autorzy:: Alexandrowicz, S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/204470.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: historia
kartografia
Wielkie Księstwo Litewskie
dynastia Jagiellonów
Bernard Wapowski
history
cartography
Grand Duchy of Lithuania
Jagiellonian dynasty
Wapowski Bernard
Opis:: W artykule scharakteryzowano mapy przedstawiające ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego powstałe w okresie, gdy panowali w nim władcy z dynastii Jagiellonów, tj. przed 1572 rokiem oraz starano się określić wpływ rodzimej kartografii państw jagiellońskich na kształtowanie obrazu kartograficznego Europy począwszy od pierwszej połowy XVI wieku. Bliżej omówiono trzy mapy Bernarda Wapowskiego, szczególnie jego wielką Polonię z 1526 roku, która była wykorzystana m.in. przez Gerarda Merkatora do opracowania globusa oraz map Europy i świata, a także służyła jako podstawa przy sporządzaniu wszystkich kolejnych map Polski aż po wiek XVIII. Osobno zwrócono uwagę na wykorzystanie prac Wapowskiego przez Battistę Agnesego i Paola Giovia, autora najwcześniejszej wydanej drukiem mapy Państwa Moskiewskiego z roku 1525 oraz na mapę tego kraju Antoniego Wieda z 1542 roku. Ponadto przypomniano najstarsze znane zabytki wielkoskalowej kartografii majątkowej i kartografii wojskowej z obszaru Wielkiego Księstwa Litewskiego.
The author describes maps of the entire Grand Duchy of Lithuania, or its parts, created in the epoch of the Jagiellonian dynasty rule, i.e. in the years 1434-1572. The author also shows the role of local cartography of Jagiellonian states in the incremental shaping of the cartographic image of Central and Eastern Europe, beginning from the first quarter of 16th century. Monk Fra Maura's of Venice huge manuscript wall map completed in 1459 is one of the most significant late-medieval maps of the world. It gives us some information about the Grand Duchy of Lithuania, such as the names of Belarus (Rossia Biancha) and Lithuania (Litvana) which are used here for the first time. The first authors of maps of Central and Eastern Europe had two significant sources of detailed information in the form of geographic descriptions: the handwritten Chorographia Regni Poloniae by Jan Dtugosz dating back to the seventies of the 15th century and Tractatus de duabus Sarmatiis... by Maciej of Miechów, published in Cracow in 1517, with more than ten subsequent editions not only in Latin but also Polish, German and Italian. Bernard Wapowski, the father of Polish cartography and the author of three important maps: Polonia (1526), Northern Sarmatia (1526) and Southern Sarmatia (1526 or 1528) used both of these works. The maps, created together with Copernicus and other Polish scientists, printed in the technique of woodcut in Cracow, present quite a faithful and detailed cartographic image of the entire Central and a big part of Eastern Europe. The most important was the great map of Polonia in the scale of about 1:1,000,000, preserved only in parts. Until 18th century, it served as the basis for the elaboration of subsequent maps of Poland - reduced in size and detail but with additional contents. The most popular were WacJaw Grodecki's (Basel, 1562), Andrzej Pograbka's (Venice, 1570) and Gerard Mercator's (Duisburg, 1585) and they functioned in many atlas publications. Polonia et Ungaria. XV. Nova tabula, the map published by Sebastian Mtinster in Basel in 1540 was a reduction and simplification of the Southern Sarmatia map. Respective fragments of Mercator's globe (1541) as well as his maps of Europe (1554) and the world (1569) were actually a radical generalization of Wapowski's maps. Battista Agnese's manuscript map and the woodcut Moschoviae tabula ex relatione demetri egri descripta..., added by Paolo Giovio to the country's description in 1525 are the oldest maps of the Moscow State. To present the Grand Duchy of Lithuania, adjacent from the West (today's Lithuania, Belarus and Ukraine), the two Italian cartographers used Wapowski's maps before they were even printed. It was possible because Wapowski was at the time in constant contact with the scientific circles of Rome. This contradicts the hypothesis of the Russian archeologist and historian B.A. Rybakov (1974, 1994) that the sources for the creation of these maps were purely Muscovite in origin. The first more detailed original map of the Moscow State was elaborated in Vilnius by Antoni Wied on the basis of materials brought from Moscow, and published in 1542 in Antwerp. The first manuscript large scale property maps functioned on the territory of the Grand Duchy of Lithuania even before 1569. Five such maps are known, created between 1527 and 1571, which present property relations and border conflicts in the parts of Grodno Region and Podlasie. Military cartography from the Jagiellonian times is represented by only two maps of the Uta castle near Potock: the manuscript map of the siege by Lithuanian army in 1563, and the printed map of its fortifications, which were ultimately never constructed, dating from about 1570.
Źródło:: Polski Przegląd Kartograficzny; 2014, T. 46, nr 1, 1; 62-76
0324-8321
Pojawia się w:: Polski Przegląd Kartograficzny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Ivan Ivanovich Lappo’s Views on the Circumstances of Establishing the Union of Lublin in the Context of Pre-Revolutionary Russian Historiography
Autorzy:: Ambroziak, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1178395.pdf
Data publikacji:: 2019-12-31
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:: Polish-Lithuanian Commonwealth
Grand Duchy of Lithuania
Union of Lublin
Ivan Ivanovich Lappo
Russian historiography
history of historiography
Opis:: The aim of the article is to analyze the views of Ivan Ivanovich Lappo regarding the circumstances of the conclusion of the Union of Lublin. The opinions of this historian were presented in the context of the views of Russian pre-revolutionary historiography, especially of such authors as Nikolay Gerasimovich Ustryalov, Mikhail Osipovich Koyalovich, Nikolay Alexeyevich Maksimieyko, Matvey Kuzmich Lyubavskiy and Fedor Ivanovich Leontovich. The article belongs to the vast area of studies on the history of historiography, the undertaking of which allows the assessment of the current scholarly achievements and research methodology, and thus making new research postulates. It should be noted that, despite some evolution, the fundamental assessment of the Union of Lublin in Russian pre-revolutionary historiography remained negative. However, the circumstances and reasons for its conclusion were perceived differently. Although the description of the conclusion of the Union of Lublin was not the main research goal for I. Lappo, he carried out a fairly detailed reconstruction of the Sejm of Lublin and the circumstances of the conclusion of the Polish-Lithuanian union in 1569. It seems that the aim of such a procedure was not only to explain the attitude of Lithuanians towards Poles and the legal relationship between the Grand Duchy and the Crown, but first of all to support of the historian’s fundamental thesis that, as a result of the Union of Lublin, the Grand Duchy did not lose its independence and distinctiveness. This historian not only reported the course of the Sejm of Lublin and the decision of the Act of the Union of July 1, but also confronted the views of Poles and Lithuanians concerning the conditions of the Union and the way it was concluded. According to him, the historical reality and the political system of the Grand Duchy until 1569 corresponded to the project of a union presented by Lithuanians. In his opinion, the aim of Poles was not to bring about real unification based on the principles of equality and fraternity, but to force Lithuanians to enter into a union through the implementation of old rights and privileges. In some parts of his research, however, the scholar differentiated between the radical attitude of the Chamber of Deputies of the Crown and the more conciliatory position of the Senate. The description of King Sigismund Augustus’s activities presented by I. Lappo turned out to be quite paradoxical and partly incoherent. On the one hand, the historian claimed that the monarch was under the influence of Poles and betrayed the Grand Duchy. On the other hand, he quoted a number of cases in which the king’s attitude contradicted this general opinion. Lappo’s general attitude towards the Union of Lublin remained negative. The historian clearly sympathized with Lithuanians, seeing Poles as merely caring for their own interests to the detriment of the Grand Duchy. The analysis of Lappo’s views made in this article shows that there are elements in his concepts that testify to the connection with the traditional narrative of Russian historiography, as well as new and original ideas.
Źródło:: Zapiski Historyczne; 2019, 84, 4; 97-122
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:: Zapiski Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Jak wydawać cyrylickie akta sejmikowe? Analiza rosyjskich, ukraińskich i białoruskich współczesnych zasad wydawniczych oraz wybranej praktyki edytorskiej. Część I
How to Publish Cyrillic Sejmik Records? Analysis of Russian, Ukrainian and Belarusian Modern Publishing Principles and Selected Editorial Practice. Part 1
Autorzy:: Ambroziak, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27300697.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: source editing
publishing principles
cyrillic sources
sejmik records
Grand Duchy of Lithuania
Vilnius voivodship
edytorstwo źródłowe
zasady wydawnicze
źródła cyrylickie
akta sejmikowe
Wielkie Księstwo Litewskie
województwo wileńskie
Opis:: Jednym z obszarów, w których w ostatnich latach dokonuje się istotny postęp w publikacji źródeł, jest edytorstwo akt sejmikowych. Zasadniczym pytaniem, które staje przed wydawcami źródeł, jest kwestia zasad edycji. Wydawcy litewskich akt sejmikowych znajdują się w specyficznej sytuacji, ponieważ stają przed problemem wydania w jednym tomie źródeł w języku polskim i ruskim. Tymczasem w polskiej praktyce edytorskiej brak ściśle określonych zasad wydawania źródeł cyrylickich, a współczesne doświadczenia w tej materii są dość skromne. Z podobnym problemem zetknął się zespół przygotowujący edycję akt sejmikowych województwa wileńskiego z lat 1566–1655. W trakcie prac, w celu określenia zasad edycji tekstu, dokonano analizy istniejących modeli teoretycznych i rozwiązań przyjętych w praktyce wydawniczej oraz ich oceny pod kątem przydatności dla zadań, które przed sobą postawiliśmy. W niniejszym artykule przeanalizowane zostaną współczesne instrukcje wydawnicze i rekomendacje metodyczne dla publikacji źródeł cyrylickich sformułowane w edytorstwie rosyjskim, białoruskim i ukraińskim, a także wybrane publikacje źródłowe dokumentów cyrylickich z terenu Wielkiego Księstwa Litewskiego z XVI–XVII w. Wnioski z analizy posłużą do sformułowania propozycji konkretnych rozwiązań dla wydawców akt sejmikowych.
One area in which significant progress has been made in the publication of sources in recent years is the editing of sejmik records. The fundamental question facing publishers of sources is the issue of editing priniples. Publishers of Lithuanian sejmik records are in a peculiar situation, as they face the problem of publishing sources in Polish and Ruthenian in one volume. Meanwhile, in Polish editing practice, there are no strictly defined rules for publishing Cyrillic sources, and contemporary experience in this matter is quite modest. The team preparing the edition of the sejmik records of the Vilnius voivodship from 1566–1655 faced a similar problem. In the course of the work, in order to determine the principles of editing the text, the existing theoretical models and solutions adopted in publishing practice were analyzed and evaluated for their suitability for the tasks ahead. This article will analyze contemporary publishing instructions and methodological recommendations for the publication of Cyrillic sources formulated in Russian, Belarusian and Ukrainian editing, as well as selected source publications of Cyrillic documents from the territory of the Grand Duchy of Lithuania from the 16th–17th centuries. The conclusions of the analysis will be used to formulate proposals for specific solutions for the publishers of sejmik records.
Źródło:: Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 1; 321-345
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Konfederacja targowicka w 1792 r. w świetle korespondencji służbowej rosyjskiego generała Michaiła Kreczetnikowa
Targowica Confederation of 1792 in the Light of Official Correspondence of Russian General Mikhail Krechetnikov
Autorzy:: Anipiarkou, Vadzim
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/654061.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Targowica Confederation
Russian war against the Commonwealth of 1792
military correspondence
Great Duchy of Lithuania
Mikhail N. Krechetnikov
Szymon Kossakowski
konfederacja targowicka
wojna Rosji z Rzecząpospolitą 1792 r.
korespondencja wojskowa
Wielkie Księstwo Litewskie
Michaił Nikiticz Kreczetnikow
Opis:: Szczegółowa analiza korespondencji M.N. Kreczetnikowa, dowódcy wojsk rosyjskich w wojnie 1792 r., którego zadaniem było opanowanie terenu Wielkiego Księstwa Litewskiego i wspieranie targowiczan w zawiązywaniu lokalnych konfederacji, daje nowe, istotne informacje o tych ważnych dla historii Rzeczypospolitej wydarzeniach. Przede wszystkim ukazuje istotną rozbieżność między informacjami zawartymi w opublikowanych raportach Kreczetnikowa do Katarzyny II i P.A. Zubowa a w niepublikowanej oraz mało znanej części jego korespondencji do N.I. Sałtykowa.
The author analyses the official correspondence of the commander of the Russian army Mikhail N. Krechetnikov, revealing completely different accounts and opinions of the events of the 1792 war and the creation of pro-Russian confederations in the Grand Duchy of Lithuania. One part of Krechetnikov’s letters to Empress Catherine II and her favourite Platon A. Zubov is widely known; it was published as early as the nineteenth century, and when there was no access to Russian archives, it often served as a basis for researchers’ theses and establishments of facts. In this part of his letters, Krechetnikov described in detail the victories of Russian troops and their political consequences in the form of the creation of local confederations, while refraining from comments that could even partially overshadow the success in the eyes of the empress. His other, much more personal and real opinions about the events of 1792, are to be found in Krechetnikov’s letters to the head of the Military College in the person of Nikolai I. Saltykov, which have not been published.One of the main subjects of this correspondence was the sharp conflict between Krechetnikov and Szymon Kossakowski, one of the members of the confederation of Targowica and Zubov’s protégé. It is this part of the letters that remains unknown even to specialists, while it contains in the most objective Kreczetnikov’s presentation of military and political events of 1792, with a description of numerous problems of the Russian army, their fears of uprising at the back of their troops and difficulties in creating local confederations. After comparing the content of Krechetnikov’s correspondence to various recipients, we can clearly see that the reports sent to Empress Catherine II by military commanders did not provide a real picture of the situation; only after analysing other archival materials (in this case correspondence with Saltykov), we can learn the real situation. Most importantly, this image shows in a completely different light the scene of the struggle in the war of 1792 and its assessment from the perspective of its main actors, Russian commanders.
Автор анализирует содержание служебной переписки генерал-аншефа российских войск М.Н. Кречетникова, с указанием противоречивого отражения в ней военных событий 1792 г. и создания пророссийских конфедераций в Великом Княжестве Литовском. Одна часть писем М.Н. Кречетникова, Екатерине II и её фавориту П.А. Зубову, – широко известна, поскольку была опубликована в ХIХ веке и в ситуации отсутствия доступа к российским архивам часто служила исследователям основой для выводов и предположений. В этой части своих донесений М.Н. Кречетников подробно описывал победы российского оружия и их политические последствия, в виде образования местных конфедераций, воздерживаясь при этом от добавления информации, которая могла бы даже частично затмить успех в глазах императрицы. Иную, гораздо более личную и объективную, оценку со стороны М.Н. Кречетникова события 1792 г. получили в его неопубликованных письмах к руководителю Военной коллегии России Н.И. Салтыкову. Один из центральных сюжетов их переписки – острый конфликт М.Н. Кречетникова с Ш. Коссаковским, представителем конфедерации, выступающим в роли протеже П.А. Зубова.Хотя данная группа источников остается неизвестной даже специалистам, именно она содержит наиболее объективное изложение М.Н. Кречетниковым военно-политических событий 1792 г., с констатацией многочисленных проблем российской армии, наличия у российских офицеров опасений восстания в тылу своих войск, описания ими трудностей создания локальных конфедераций. Таким образом, сравнение содержания разных групп служебной переписки М.Н. Кречетникова показывает, что отправляемые Екатерине II российскими военачальниками рапорты не отражали истинный характер дел; только после знакомства с другими источниками (в данном случае, с корреспонденцией Н.И. Салтыкова) мы можем увидеть реальную картину событий. Самое главное, что эта картина в совершенно ином свете показывает сцену войны 1792 года и оценку происходящих на ней событий с точки зрения главных действующих лиц, руководителей российской армии.
Źródło:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 75-97
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Impact of House of Griffins dynastic policy on West Pomeranian architecture
Wpływ polityki dynastycznej Gryfitów na architekturę Pomorza Zachodniego
Autorzy:: Arlet, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/370586.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: architecture
dynasty of the Griffin
Duchy of Pomerania
architektura
dynastia Gryfitów
Księstwo Pomorskie
Opis:: House of Griffins ruled Pomerania for about 600 years; their dynastic policy provided integrity and security to the Duchy of Pomerania, against foreign expansion, especially against Brandenburg. Contracted marriages clinched the alliances and agreements between states. Family connections, study, residence at regional courts, travelling of Pomeranian dukes, significantly influenced architecture and art of Western Pomerania since time of Bogislaw X.
Gryfici panowali nad Pomorzem około 600 lat, ich polityka dynastyczna miała zapewnić księstwu zachodniopomorskiemu integralność i bezpieczeństwo przed ekspansją obcą, zwłaszcza Brandenburgii. Zawierane małżeństwa pieczętowały międzypaństwowe sojusze i układy. Koligacje rodzinne, studia, pobyty na wiodących w regionie dworach i podróże pomorskich książąt, od czasów księcia Bogusława X, oddziaływały znacząco na architekturę i sztukę Pomorza Zachodniego.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2017, 29; 169-186
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Reformation and its impact on the development of residential architecture in Western Pomerania
Reformacja i jej wpływ na rozwój architektury rezydencjonalnej na Pomorzu Zachodnim
Autorzy:: Arlet, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/369426.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: Duchy of Pomerania
Reformation
residential architecture
architektura rezydencjonalna
Księstwo Pomorskie
reformacja
Opis:: As a result of the reformation in Western Pomerania, not only the new organization of the state church and the Protestant liturgy were introduced, but also the secularisation of church and monastic property was carried out. As a result, the Pomeranian dukes from House of Griffin gained huge financial resources. For this reason, they were funders and patrons of art more often than their predecessors. The princely foundations became a model for the Pomeranian nobility.
W wyniku reformacji na Pomorzu Zachodnim wprowadzono nie tylko nową organizację kościoła państwowego i liturgię protestancką, ale również przeprowadzono sekularyzację dóbr kościelnych i klasztornych. W jej wyniku książęta pomorscy z rodu Gryfitów zyskali ogromne środki finansowe. Z tego względu, częściej niż poprzednicy, byli fundatorami i mecenasami sztuki. Fundacje książęce stały się wzorem dla pomorskiej szlachty.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2019, 39; 221-238
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: The influence of the reformation on the design and furnishing of new castle chapels, lutheran churches, and the adaptation of catholic sacred buildings in the Duchy of Pomerania
Wpływ reformacji na formę i wyposażenie nowych kaplic zamkowych, kościołów luterańskich i na adaptacje katolickich budowli sakralnych na terenie Księstwa Pomorskiego
Autorzy:: Arlet, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27313968.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: Duchy of Pomerania
Protestantism
sacred architecture
Księstwo Pomorskie
protestantyzm
architektura sakralna
Opis:: The sacred architecture underwent transformations following the conversion of the Duchy of Pomerania to Protestantism in 1534. The scope and direction of changes in the forms of churches and Protestant chapels, as well as key elements of their furnishings, were the subjects of research and analysis. This encompassed structures constructed as Protestant places of worship, selected Gothic churches adapted for the new rite, and timber-framed churches built with post-and-beam construction techniques from 1534 until the end of the Griffin dynasty's rule. Due to sporadic alterations in the forms and structures of these objects, particular attention was paid to their design and details, including altars, pulpits, and baptismal fonts.
Architektura sakralna uległa przekształceniu po przejściu Księstwa Pomorskiego na protestantyzm w 1534 r. Tematem badań i analiz był zakres i kierunek zmian form kościołów i kaplic protestanckich oraz kluczowych elementów wyposażenia. Objęto nimi obiekty wznoszone jako protestanckie, wybrane kościoły gotyckie przekształcone do nowego rytu i kościoły drewniane o konstrukcji ryglowej wznoszone od 1534 do końca panowania dynastii Gryfitów. Ze względu na sporadyczne przekształcenia form i konstrukcji obiektów zwrócono uwagę na formę i detal: ołtarzy, ambon, chrzcielnic.
Źródło:: Przestrzeń i Forma; 2023, 55; 277--304
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:: Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Diariusz kampanii w Prusach Królewskich w 1626 roku Wolfa von der Ölsnitza
Wolf von der Ölsnitz’s Diary of the Campaign in Royal Prussia in 1626
Tagebuch des Feldzugs von 1626 in Königlich Preußen von Wolf von der Ölsnitz
Autorzy:: Augusiewicz, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/8778715.pdf
Data publikacji:: 2023-07-27
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: wojny polsko-szwedzkie w XVII w.
bitwa pod Gniewem
Prusy Królewskie
Prusy Książęce
Wolf von Ölsnitz
Zygmunt III
Gustaw Adolf
diariusz
Polish-Swedish wars in the 17th century
Battle of Gniew
Duchy of Prussia
Sigismund III
Gustav Adolf
diary
Royal Prussia
Polnisch-schwedische Kriege im 17. Jahrhundert
Schlacht bei Gniew
Königliches Preußen
Herzogliches Preußen
Sigismund III.
Tagebuch
Opis:: Po ataku szwedzkim na Prusy Królewskie w lipcu 1626 r. władze Prus Książęcych, zobowiązane do udzielenia pomocy militarnej Zygmuntowi III, w związku z wysuwanymi w Rzeczypospolitej przeciw nim oskarżeniom o przepuszczenie przez terytorium Księstwa wojsk Gustawa Adolfa wysłały w poselstwie do króla polskiego Wolfa von der Ölsnitza. Poseł towarzyszył monarsze i armii koronnej w czasie kampanii przeciw Szwedom w drugiej połowie 1626 r., był świadkiem największego wydarzenia w jej trakcie – bitwy pod Gniewem (22 września – 1 października). Regularnie sporządzał diariusz, który w częściach przesyłał elektorowi brandenburskiemu Jerzemu Wilhelmowi i nadradcom pruskim. W Geheimes Staatsarchiv Preussischer Kulturbesitz w Berlinie-Dahlem zachowały się trzy fragmenty tegoż diariusza, obejmujące okres od 24 września do 2 listopada 1626 r. Źródło to jest praktycznie nieznane i niewykorzystane przez historyków. Zawiera wiele nowych informacji, które mogą uzupełnić dotychczasowe ustalenia na temat pierwszych miesięcy tzw. „wojny o ujście Wisły”.
After the Swedish attack on Royal Prussia in July 1626, the authorities of the Duchy of Prussia, in connection with the accusations leveled against them in the Commonwealth for allowing Gustavus Adolf’s troops to pass through the territory of the Duchy and the obligation to provide military assistance to Sigismund III, sent Wolf von der Ölsnitz as an envoy to the Polish king. The envoy accompanied the monarch and the Crown army during the campaign against the Swedes in the second half of 1626 and was present during its most important event – the Battle of Gniew (September 22 – October 1). Ölsnitz regularly compiled diary entries, which he sent in parts to the Elector of Brandenburg, Jerzy Wilhelm, and to the Prussian councilors. Th ree fragments of the diary have been preserved (covering the period from 24 September to 2 November, 1626) and are currently held in the Geheimes Staatsarchiv Preussischer Kulturbesitz in Berlin-Dahlem. Th ese fragments are practically unknown and unused by historians. They contain a lot of new information that can complement the previous research concerning the first months of the socalled „War for the mouth of the Vistula”.
Nach dem schwedischen Angriff auf Königlich-Preußen im Juli 1626 entsandten die Behörden von Herzoglich-Preußen angesichts der Vorwürfe aus dem Königreich Polen, man würde das Heer von Gustav Adolf durch das Gebiet des Herzogtums ziehen lassen, und auch angesichts ihrer Verpfl ichtung, Sigismund III. militärischen Beistand zu leisten, Wolf von der Ölsnitz als Gesandten zum polnischen König. Der Gesandte begleitete den Monarchen und das Kronheer während des Feldzugs gegen die Schweden in der zweiten Hälft e des Jahres 1626 und wurde Zeuge dessen größten Ereignisses – der Schlacht von Gniew (22. September – 1. Oktober). Er führte regelmäßig ein Tagebuch, das er in Teilen an den Kurfürsten von Brandenburg, Georg Wilhelm, und an die preußischen Hohen Räte schickte. Im Geheimen Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz in Berlin-Dahlem haben sich drei Fragmente dieses Tagebuchs erhalten, die den Zeitraum vom 24. September bis zum 2. November 1626 abdecken. Diese Quelle ist praktisch unbekannt und wird von Historikern nicht genutzt. Sie enthält viele neue Informationen, die die bisherigen Erkenntnisse über die ersten Monate des sogenannten „Weichselmündungskrieges” ergänzen können.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 201-234
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Kraków jako ośrodek wspomagający Wielką Armię podczas wyprawy na Rosję w 1812 roku
Autorzy:: Baczkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640714.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Duchy of Warsaw, History of Poland 19 century, Napoleonic Wars
Opis:: Krakow as a center offering assistance to the Great Army during the Russian campaign of 1812 In the Napoleonic plans concerning the war with Russia in 1812, Kraków was not supposed to play any major role. The marches of Napoleonic army troops did not lead through the city nor were there plans of locating any major food storage places for the Great Army here. During the several drafts to the army of the Warsaw Duchy, conducted in 1812, 381 recruits were drafted from the city of Krakow; moreover the Krakow regiment of the National Guards, consisting of 160 soldiers, took part in the campaign. Shortly before the outbreak of the war, the soldiers of the 7th and 8th corps of the Great Army were supplied with food at the expense of the city. However the organization of food supplies was not carried out well; it was delayed and the city authorities were not able to collect the supplies and dispatch them on time. During the war, Krakow did not realize any major military orders; it was only in December 1812 that the government imposed on the city the obligation to gather a bigger food contingent which led to vehement protests of the city council. In the opinion of witnesses, Krakow and its surroundings came out of the war of 1812 relatively unscathed; the city itself had not suffered at the hands of the marauders of the Great Army and was able to play a decisive role in the reorganization of the Polish troops in 1813, as a logistic and supply center for the units of the Warsaw Duchy.
Źródło:: Prace Historyczne; 2013, 140, 1
0083-4351
Pojawia się w:: Prace Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rola cystersów mogilskich w zagospodarowaniu terenu dawnego księstwa zatorskiego (XIII-XVII w.)
Estate Cistercian Abbey in Mogiła in Duchy of Zator (second half 13th century - first half of the 17th century)
Autorzy:: Baran, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/458250.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:: Duchy of Zator
Cistercians
Mogiła (village of Mogiła)
economy
farm
rent
Opis:: The objective of this article was to present assets of Cistercians in Mogiła (village of Mogiła), in the form of four villages, which are located with in the limits Duchy of Zator, second half 13th century the first half of the 17th century. In the first part was presented and spoken all villages, which have Cistersians of the Duchy of Zator. Then the issue patronage Woźniki church in the village. Here was also raised the issue of churches located in other villages monastery in the said principality. In the last part of this article is the property of land monastery in the villages. With the help of tables has been presented the peasant population, the farm steads, live stock, as well as a list of water-mill, distilleries, breweries, inns and the joints. Amount of the population peasant, as well as the number of farm breeding, administration has helped to assess their prosperity and the development of every village, each one individually. In addition, such a way as to provide the information he can compare them. On this basis, it can be concluded, there fore, that the most profitable village in Duchy of Zator were Woźniki. Used source material allowed to display positive parties arising out of the ownership by the monks in the above the village. The stage of development farm steads in this area was closely linked to geographical conditions. It should be stressed here a significant role river Skawa, which created favourable conditions for fitting cistercians water-mills. In addition, monks diminished by development of various sectors of the economy, especially its own. This was to act in the above villages, inns, distillery, brewery or joints. Foster the development of, inter alia, orcharding, horticulture, fisheries. In addition download earliest references from every village collected rent. Villages, which monks previously acquired Duchy of Zator were an integral part of their assets by the end of first half of the seventeenth century.
Źródło:: Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2014, 17; 7-39
1505-0181
Pojawia się w:: Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Dwa wywiady z adiutantem księcia Józefa Poniatowskiego
Two interviews with Prince Józef Poniatowski’s adjutant
Два интервью с адъютантом, князя Юзефа Понятовского
Autorzy:: Baranowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918294.pdf
Data publikacji:: 2019-08-15
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Księstwo Warszawskie
epoka napoleońska
biografistyka
ks. Józef Poniatowski
Stanisław Kostka Bogusławski
Józef Szumlański
The Duchy of Warsaw
Napoleonic Period
biographical writings
prince Joseph Poniatowski
Stanislaw Kostka Boguslawski
Joseph Szumlanski
Варшавское герцогство
наполеоновская эпоха
биографика
князь Юзеф Понятовский
Станислав Костка Богуславский
Юзеф Шумланский
Opis:: Pułkownik Józef Szumlański był adiutantem, domownikiem i bliskim współpracownikiem ks. Józefa Poniatowskiego. W roku 1830 udzielił dwóch korespondencyjnych wywiadów Stanisławowi Kostce Bogusławskiemu – autorowi pierwszej naukowej biografii Poniatowskiego. Treść wywiadów została zachowana w zbiorach rękopiśmiennych Biblioteki Naukowej Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Nauk Akademii w Krakowie. Materiały te historycy wykorzystali jedynie w nieznacznym stopniu. Obecna edycja stanowi pierwsze pełne, krytyczne wydanie.
Colonel Józef Szumlański was an adjutant, household member and close associate of Prince Józef Poniatowski. In 1830 he gave two correspondence interviews to Stanisław Kostka Bogusławski, the author of the first scientific biography of Poniatowski. The content of the interviews was preserved in the manuscript collections of the Scientific Library of the Polish Academy of Sciences and the Polish Academy of Arts and Sciences in Cracow. Until now, historians have used these materials only to a small extent. The current edition is the first full, critical edition.
Полковник Юзеф Шумланский был адъютантом, членом семьи и близким сотрудником князя Юзефа Понятовского. В 1830 году он дал два заочных интервью Станиславу Костке Богуславскому – автору первой научной биографии Понятовского. Эти интервью были сохранены в рукописных собраниях Научной библиотеки Польской академии наук и Польской академии искусств и наук в Кракове. Эти материалы историки использовали в небольшой степени. Данная публикация является первым столь полным критическим исследованием.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 1 (267); 193-215
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Languages in contact and conflict on the territory of the Grand Duchy of Lithuania (GDL)
Autorzy:: Bednarczuk, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/676715.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: Grand Duchy of Lithuania
language contacts and conflicts
inter-lingual transpositions
linguistic community
Opis:: Languages in Contact and Conflict on the Territory of the Grand Duchy of Lithuania (GDL)Professor Uriel Weinreich, born and raised in Wilno / Vilnius, in his famous work Languages in contact (1953/1970), apart from some remarks concerning Slavic influences on the North-East variety of Yiddish, in fact does not mention the linguistic contacts on the territory of the former Grand Duchy of Lithuania. He does, however, rightly observe that a particular brand of language loyalty can be made subservient to aggressive purposes and lead to conflict – not just language conflict at that. As an example of this, Weinreich quotes a ban on the use of the words pan ‘mister, sir’ and Żyd ‘Jew’, introduced by the Soviet authorities in Polish-language press after 1939. Outside-forces-inspired conflict of the 19th and 20th century notwithstanding, the former GDL has always been a territory of language contact, and its inhabitants have for centuries formed a multilingual community, akin to the Balkan Language League.The article deals with: (1) questions of terminology; (2) the ethnolinguistic situation on the territory of the GDL; (3) the functional distribution of the languages and dialects used therein; (4) examples of inter-lingual transpositions; and (5) the linguistic community of the GDL.Языковые контакты и конфликты на территории Великого княжества Литовского (ВКЛ)Виленский уроженец, профессор Уриел Вейнраих, в своей знаменитой книге о языковых контактах (1953/1970), кроме заметок о славянском влиянии на северо-восточный вариант диалекта идиш, не упоминает о языковых контактах на землях бывшего ВКЛ, но справедливо указывает, что особо понимаемая языковая лояльность может привести к агрессии и конфликтам, причём не только языковым. В качестве примера учёный приводит запрет на использование в польскоязычной советской прессе, издаваемой после 1939 года, слов pan / ‘господин’ и żyd / ‘еврей’. Несмотря на инспирируемые внешними силами языковые конфликты в девятнадцатом и двадцатом веках, жители бывшего ВКЛ всегда находились во взаимных языковых контактах, образуя с древних времён до наших дней многоязычную общность, напоминающую по своей структуре балканскую языковую лигу.В статье рассматриваются: 1) вопросы терминологии, 2) этнолингвистическая ситуация на территории ВКЛ, 3) функциональное распределение используемых языков и диалектов, 4) примеры языковых транспозиций между ними, и 5) коммуникативное сообщество ВКЛ.
Źródło:: Acta Baltico-Slavica; 2013, 37
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:: Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Struktura organizacyjna władz oświatowych Księstwa Warszawskiego 1807-1815
The Structure of Educational Authorities in Warsaw Duchy 1807-1815
Autorzy:: Bednarski, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807614.pdf
Data publikacji:: 2019-11-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Izba Edukacji
Dyrekcja Edukacji
oświata
Księstwo Warszawskie
Warsaw Duchy
Chamber of Education
Administration of Education
Education
Opis:: The paper deals with issues connected with the administration of the educational system in the time of Warsaw Duchy. The Author discusses the organizational structure of offices and institutions responsible for education both on the central and local tiers. Warsaw Duchy, formally sovereign, was in fact in the French zone of interest. Attempts to create an autonomous ministry of education by the educational officials were marred by the Constitution of Warsaw Duchy, instituted by Napoleon. It was modelled upon French law, under which educational matters were decided by the Minister of Interior. Consequently, the Chamber of Public Education and later the Administration of National Education, were to struggle for the greatest autonomy possible within the Ministry of Interior. The latter part discusses the situation of local school authorities. Both for economic and practical reasons the institutions of the Prussian Partition era were retained, such as administrative chambers in departments and executive commissions in poviats. Characterised are the competences of school supervision bodies on the department, poviat and local level. Finally, the vital question of educational funds is raised without which any educational reforms would not have been possible. The paper is ordered chronologically, covering the whole period of the existence of Warsaw Duchy. The Author uses modern sources and source documents thanks to which the article draws a complete picture of the educational authorities of the time, focusing on the historical and legal dimensions.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 267-279
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Carl von Clausewitz’s Last Campaign: Clausewitz’s Role as Chief of Staff for the Prussian Army of Observation in the Polish-Russian War of 1831
Ostatnia kampania Carla von Clausewitza: Rola Clausewitza jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej w trakcie wojny polsko-rosyjskiej 1831 r.
Последняя кампания Карла фон Клаузевица: роль Клаузевица в качестве начальника штаба прусской наблюдательной армии во время польско-русской войны 1831 года
Autorzy:: Bellinger, Vanya Eftimova
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925406.pdf
Data publikacji:: 2021-12-23
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Carl von Clausewitz
November Uprising
Polish-Russian War of 1830–1831
European Crisis of 1830–1831
August Neidhardt von Gneisenau
Grand Duchy of Posen
On War
Prussia
Napoleonic Warfare
Jan Skrzynecki
Hans von Diebitsch
Ivan Paskievich
powstanie listopadowe
wojna polsko-rosyjska 1830–31
kryzys europejski 1830–1831
Wielkie Księstwo Poznańskie
O wojnie
Prusy
napoleoński styl wojny
Iwan Dybicz
Iwan Paskiewicz
Карл фон Клаузевиц
Ноябрьское восстание
Польско-русская война 1830–1831 годов
Европейский кризис 1830–1831 годов
Август Нейдхардт фон Гнейзенау
Великое княжество Позенское
Война
Пруссия
Наполеоновские войны
Ян Скшинецкий
Ганс фон Дибич
Иван Паскевич
Opis:: Despite Carl von Clausewitz’s fame as one of the most influential military theorists in modern history, relatively little is known about his involvement in the November Uprising as the Chief of Staff for the Prussian Army of Observation. In 1831, Prussia opposed the Polish independence, but also wished to retain a veneer of no direct participation in the war. In this strategy, Clausewitz played an integral role as he oversaw the tightened control over Prussia’s eastern borders that prevented supplies and volunteers from reaching the Kingdom of Poland. Additionally, Clausewitz planned the interception and detainment of Polish troops crossing the border. Therefore, Clausewitz’s formidable skills as a military planner deprived the Polish army of critical manpower and resources and effectively shortened the war’s course, but without giving Great Powers sympathetic to the Polish independence like France a clear cause for intervention. This article argues that Clausewitz’s visceral opposition to the November Uprising stemmed from his fears due to Europe’s growing political polarization coupled with concerns about Prussia’s strategic vulnerabilities. This indirect approach diverged from Clausewitz’s modern perception as a strategic thinker always advocating massive actions. Nonetheless it remained in accord with his mature thought embracing limited forms of warfare as well. In addition to shedding light on Clausewitz’s legacy, this article explores the events of 1830–1831 from a Prussian point of view.
Pomimo sławy Carla von Clausewitza jako jednego z najbardziej wpływowych teoretyków wojskowości we współczesnej historii stosunkowo niewiele wiadomo o jego działalności w trakcie powstania listopadowego jako szefa Sztabu Pruskiej Armii Obserwacyjnej. W 1831 r. Prusy sprzeciwiały się niepodległości Polski, ale chciały też zachować pozory neutralności w stosunku do tego konfliktu. W strategii tej Clausewitz odegrał istotną rolę, nadzorując zaostrzenie kontroli na wschodniej granicy Prus, uniemożliwiając dotarcie do Królestwa Polskiego zaopatrzenia i ochotników. Dodatkowo Clausewitz planował przechwycenie i internowanie polskich wojsk przekraczających granicę. W związku z tym niezwykłe umiejętności Clausewitza jako planisty wojskowego pozbawiły polską armię nieocenionych zasobów materiałowych i ludzkich, a tym samym skutecznie skróciły przebieg wojny, nie dając jednak mocarstwom sympatyzującym z polską niepodległością, takim jak Francja, wyraźnego powodu do interwencji. Artykuł ten pokazuje, że zaciekła wrogość Clausewitza wobec powstania listopadowego wynikała z jego obaw związanych z rosnącą polaryzacją polityczną w Europie i była połączona z jego niepokojem o strategiczną słabość Prus. To pośrednie podejście odbiegało od nowoczesnego postrzegania Clausewitza jako myśliciela strategicznego, który zawsze opowiadał się za masowymi działaniami, niemniej jednak pozostawało w zgodzie z jego dojrzałą myślą, obejmującą również ograniczone formy wojny. Oprócz rzucenia światła na spuściznę Clausewitza artykuł ten bada wydarzenia z lat 1830–1831 z pruskiego punktu widzenia.
Несмотря на известность Карла фон Клаузевица в качестве одного из самых влиятельных военных теоретиков в современной истории, относительно мало известно о его деятельности во время Ноябрьского восстания, где он был начальником штаба Прусской наблюдательной армии. В 1831 г. Пруссия выступила против независимости Польши, а вместе с тем хотела сохранить видимость нейтралитета в отношении этой войны. Клаузевиц играл важную роль в этой стратегии, поскольку он выполнял надзор за ужесточением контроля над восточными границами Пруссии, не позволяя поставщикам и добровольцам добираться до Польского Королевства. Кроме того, Клаузевиц планировал перехват и интернирование польских войск, пересекающих границу. В связи с этим экстраординарные умения Клаузевица как военного планировщика лишили польскую армию бесценных материальных и человеческих ресурсов и, таким образом, фактически сократили ход войны, но не дали державам, симпатизирующим польской независимости (таким как Франция), явной причины для интервенции. В данной статье приводятся аргументы того, что яростная враждебность Клаузевица к Ноябрьскому восстанию проистекала из его опасений по поводу усиления политической поляризации в Европе и, кроме того, была связана с его опасениями по поводу стратегической слабости Пруссии. Этот подход расходился с современным взглядом на Клаузевица как на стратегического мыслителя, который всегда выступал за массовые действия, но, тем не менее, совпадал с его зрелой мыслью, охватывающей также ограниченные формы войны. Эта статья не только проливает свет на наследие Клаузевица, но и исследует события 1830–1831 гг. с прусской точки зрения.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 52-80
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Duchy" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język