Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Duchowni" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Elity czternastowiecznego Opola.
Autorzy:
Pobóg-Lenartowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436107.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Opole
duchowni
mieszcznie
elity
władza
Opis:
For the purpose of this article, the term "elite" is defined as "a category of people who are of utmost importance in a importance in a particular community, influence the authorities and shape social attitudes". In the case of a 14th-century town, like Opole, three primary groups that can be treated as elite are distinguished: the clergy, the dukes, and the burghers. According to theestimatio In the case of a 14th -century town, like Opole, three  primary groups that can be treated as elite are distinguished: the  clergy, the dukes, and the burghers. According to the estimation of the author of the article, the town elite consisted of about 250 people,  which was 10% of the then number of citizens (according to Prof. W. Dziewulski, Opole was at that time inhabited by 2000–2500 people). The most numerous and certainly most elitist group –from our  contemporary point of view – were the clergy. They constituted almost 70% of the abovementioned elite (about 160 people). The largest group was constituted by the members of the collegiate church of Opole, and the most vivid were the archdeacons of Opole. The latter included bishops, abbots, and prominent professors from different European countries (including France, Italy, England, Aragon, the Holy Roman Empire, and Bohemia). There were also monks from the two monasteries in Opole – Dominican and Franciscan. When it comes to the 14th-century dukes, the group consisted of about 70 people. There were representatives of the families that had been connected with the Opole court since the 13th century as well as those who started their clerical careers in the 14th century.Finally, there are the burghers who started plying their political role as the last. The first Opole mayor Nicholas appeared in the sources in 1258. Since the middle of 1270s, burghers appeared around the dukes of Opole, however, only two lists of lay judges and skeletal lists of the town council from the 14th century were preserved. Opole was a settlement in which the authority of a hereditary mayor lasted  relatively long, until the beginning of the 15th century. It was the  result of a strong ducal authority which was not difficult to achieve in a small town as Opole. The analysis of the constitution of the Opole town council and lay judges until the middle of the 16th century  indicates that the city was ruled by butchers and cloth makers. Many of them were related with one other.To sum up, it needs to be stated that medieval Opole was an attractive place for many newcomers. These were mainly people from Lower Silesia, especially the nearby settlements: Nysa, Otmuchowa, Grodkowa, as well as from more distant areas such as the Lesser and Greater Poland. There were also foreigners from different uropean countries. As the time passed, Opole rulers were more and more frequently accompanied by the local people, especially cout clerks and chancery staff. It also needs to be bore in mind that some of citzens of Opole made careers in other cites, where they achiieved high posts and status.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2013, 13; 93-106
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakaz uprawiania handlu i dokonywania transakcji przez duchownych Kościoła katolickiego
Prohibition of conducting trade and business by clerics of the Catholic Church
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502180.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
duchowni
handel
transakcje
zakaz
clerics
trade
business
prohibition
Opis:
The article discusses the issues concerning the norm included in can. 286 of The Code of Canon Law. The author presented the rationale of this norm in its historical development, made a linguisticlogical and purposeful interpretation of it, and showed different forms of prohibited and allowed activity of the clerics in the field of trade and business.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 2; 79-90
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom poprawy dla duchownych w Liszkowie w latach 1835-1852
Correction kouse for priests in Liszków in the years 1835-1852
Autorzy:
Partyka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218158.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
dom poprawy
rekolekcje
duchowni
Liszków
correction house
retreat
ecclesiastics
Opis:
Kościół od wieków dbał o godne reprezentowanie stanu kapłańskiego. Tych duchownych, którzy zaniedbywali swoje obowiązki surowo napominał lub kierował na rekolekcje pokutne do miejsc odosobnienia. Przez długi czas tymi miejscami pokuty były klasztory, gdzie w ciszy i skupieniu pokutnik przechodził proces poprawy. W XIX wieku zaczęto zakładać specjalne zakłady dla księży demerytów. Na terenie Królestwa Polskiego instytut taki został założony w 1836 roku w Liszkowie z przeznaczeniem dla 30 osób. Obowiązywał tam surowy regulamin a nad całością czuwał regens wybierany spośród kapłanów zgłoszonych przez biskupów diecezji z terenu Królestwa. W 1852 roku ukazem carskim dom poprawy przeniesiony został z Liszkowa do klasztoru pobenedyktyńskiego na Świętym Krzyżu, gdzie działał do czasu powstania styczniowego. W 1866 roku dekretem biskupa sandomierskiego przeniesiony został do klasztoru dominikanów w Wysokim Kole. Funkcjonował tam do 1885 roku. Przykład tej instytucji świadczy o tym, że Kościół starał się reagować na sprzeniewierzanie się stanowi kapłańskiemu odsuwając duchownych od pełnionych funkcji i nakazując im pokutę, aby nie budzić zgorszenia wśród wiernych a samym kapłanom dać szansę na poprawę.
For ages the Church has taken care of a worthy representation of the priesthood. Priests who had neglected their duties were severely admonished or sent to penitential retreat. For a long time the places of retreat were monaste ries, where the penitent underwent the process of correction in silence and concentration. In the 19th century special institutions began to be established for sinful priests. Such an institution for 30 priests was established in Liszków, in the Kingdom o f Poland in 1836. The house had very strict rules and was supervised by a priest chosen from among those proposed by diocesan bishops from the Kingdom. In 1852 by the tsar’s orders the correction house was moved from Liszków to the post Benedictine Holy C ross monastery, where it functioned until the January Uprising. In 1866 by the decree of the Bishop of Sandomierz it was moved to the Dominican Monastery in Wysokie Koło, where it functioned until 1885. The example of this institution testifies to the fac t that the Church strove to react to the misbehaviour of priests by removing them from duty and ordering penance so as not to rise scandal among the faithful and give the priests themselves a chance for correction.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 191-200
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celebracja nałożenia kar osobom duchownym i ich zniesienia według potrydenckiego Pontificale Romanum
Celebration of the Imposition and Removal of a Penalty according the Tridentine Pontificale Romanum
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037238.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
suspensa
degradacja
depozycja
duchowni
suspension
degradation
deposition
the clergy
clerics
Opis:
W Pontyfikale Rzymskim odnowionym po Soborze Trydenckim zamieszczono obrzęd nakładania suspensy, depozycji i degradacji wobec duchownych, który miał również charakter celebracji liturgicznej. Obrzęd suspensy i depozycji występował już w Pontyfikale Duranda, natomiast obrzęd degradacji, określony przez papieża Bonifacego VIII (1294-1303), został zamieszczony tylko w dodatku do pontyfikału Duranda, w kodeksie z Tuluzy z XIV w. (Cod. Lat. 118). Obrzęd ten został zamieszczony również w Pontificalis liber z 1485 r. Agostino Patrizi Piccolominiego (zm. 1495/1496). Pośród tych obrzędów występuje także celebracja degradacji psalmisty (Degradatio psalmistatus), której nie ma w Pontyfikale potrydenckim. Obrzędy te zostały pominięte w ostatnim wydaniu Pontyfikału Rzymskiego, opublikowanym w latach 1961-1962. W sytuacji zaciągnięcia poważnej winy ze strony duchownego istniała konieczność poniesienia surowych konsekwencji, aby naprawić wyrządzone zło względem wspólnoty. Podczas orzekania niektórych kar wymagano kolegialnego działania. W przypadku suspensy karę mógł nałożyć sam biskup. Jeżeli był taki zwyczaj to również depozycji od beneficjum mógł udzielić sam biskup. Mógł też to uczynić przy wsparciu swej kapituły. Kolegialnego działania biskupów wymagano podczas orzeczenia depozycji, gdy po niej następowała degradacja: w przypadku subdiakona trzech biskupów, prezbitera – sześciu, biskupa – dwunastu i metropolity. Podczas degradacji odbierano poszczególne szaty i insygnia zwracając uwagę na ich znaczenie i nie wypełnienie swej posługi otrzymanej przy święceniach. Wprawdzie kary suspensy, depozycji i degradacji należały do surowych środków zaradczych w Kościele, ale nie wykluczano możliwości udzielenia dyspensy w zakresie prywatnym, czy też restytucji w przypadku wydania niesprawiedliwego i krzywdzącego orzeczenia. Wskazuje to na wielki zmysł miłosierdzia i okazania łaski oraz zawsze dania szansy naprawy popełnionych win.
The Roman Pontifical, reformed after the Council of Trent, contained the rite of suspension, deposition or degradation with regard to clerical persons, which had also the character of a liturgical celebration. The rite of suspension and deposition appeared already in Durand’s Pontifical, while the rite of degradation, specified by Pope Boniface VIII (1294–1303), was included only in the addendum to Durand’s Pontifical, Toulouse Codex of the 14th century (Cod. Lat. 118). This rite was also included in Pontificalis liber of 1485, authored by Agostino Patrizi Piccolomini (d. 1495/1496). Among these rites we see also the celebration of degradation of a psalmist (Degradatio psalmistatus), which is not featured in the post-Tridentine pontifical. These rites were omitted in the current edition of the Roman Pontifical, published in 1961–1962. In a situation of a serious offence there was a possibility of bearing serious consequences in order to redress a wrong done to the community. The award of some penalties required a collegial action. In the case of suspension, the penalty could be imposed by a bishop himself. He could also have the support of his chapter. Also, a collegial action was required of bishops when awarding deposition, followed by degradation: three bishops for a subdeacon, six for a presbyter, twelve for a bishop and metropolitan. During a degradation particular vestments and insignia were taken away, emphasising their significance and the cleric’s non-performance of his ministry bestowed during the ordination. Although the penalties of suspension, deposition and degradation were severe remedies in the Church, no possibility was excluded to grant dispensation privately or restitution in the case of an unjust and undeserved ruling. This demonstrates a great sense of charity and grace as well as an opportunity to redress one’s wrondoing.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 111-128
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni na plebanii i w drodze. Konteksty codzienności i interpretacje historyczne, red. Krzysztof Lewalski, Anna Łysiak-Łątkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2015, ss. 227
Autorzy:
Szkutnik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968218.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duchowni
księża
plebania
życie codzienne
Clergy
priests
presbyteries
everyday life
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 507-517
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne i kryminologiczne aspekty przestępczości seksualnej duchownych
Legal and Criminological Aspects of Sexual Crimes of the Priests
Autorzy:
Wilk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806031.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przestępstwa seksualne
duchowni
Kościół
sprawcy
ofiary
sexual crimes
priests
church
perpetrators
victims
Opis:
Artykuł porusza problematykę przestępstw seksualnych duchownych Kościoła rzymskokatolickiego. Zawiera próbę przybliżenia samej skali zjawiska przestępstw seksualnych popełnianych przez duchownych w świetle dostępnych statystyk i literatury, z uwzględnieniem wybranych krajów oraz Polski, jak również wskazania przykładów reakcji Kościoła i państwa na ten problem. Przedstawione są także czynniki kryminogenne przestępczości seksualnej w Kościele, takie jak: tzw. "kultura klerykalna", sam stan duchowny jako czynnik ryzyka, celibat duchownych oraz orientacja homoseksualna sprawców. Opracowanie porusza również prawnokarne aspekty przestępstw seksualnych duchownych, a w szczególności problematykę karalnego zaniechania denuncjacji, co ma szczególne znaczenie w świetle kierowanych pod adresem Kościoła zarzutów o "tuszowanie" przestępstw seksualnych popełnionych przez duchownych lub pomaganie sprawcom w uniknięciu odpowiedzialności.
The article refers to the problem of sexual crimes of Roman Catholic priests. It includes an attempt of estimation of the range of the problem, based on available statistics and literature, as well as examples of reaction to the problem from the Church itself and from the state. The author analyzes potential criminogenic factors of sexual crimes in the Church, such as: the co-called “clerical culture”, the priesthood itself as a risk factor, celibacy of the clergy and homosexual orientation of the perpetrators. The article also describes the criminal law aspects of the problem, especially the punishable omission of denunciation, which is particularly important in the light of accusations of “covering up” sexual crimes by the Church or helping the perpetrators to avoid responsibility.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 1; 1-26
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziekan a duchowieństwo dekanalne. Aspekt prawno-duszpasterski
The relations of the vicar forane and the celerics of the vicariate forane. The legal and spiritual aspects
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592073.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
vicar forane
clerics
formation
vicariate forane
ministry
dziekan
duchowni
formacja
dekanat
duszpasterstwo
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia prawnej relacji dziekana do duchownych dekanatu. W pierwszej części przedstawiono kwestię troski dziekana o prowadzenie przez duchownych życia odpowiadającego ich stanowi. W drugiej części wskazano na obowiązki dziekana odnośnie do formacji duchowieństwa, natomiast część trzecia została poświęcona stosunkowi dziekana do duchownych znajdujących się w trudnych sytuacjach. W części czwartej omówiono sprawę troski dziekana o właściwą posługę duszpasterską duchownych dekanatu
The aim of the article is to discuss the issue of the legal relations between the vicar forane and the clerics of the vicariate forane. The first part deals with the vicar forane’s care for the suitable spiritual life of the clerics. The second part outlines the vicar forane’s duties concerning the formation of the clerics, while the third section concerns the vicar forane’s attitude towards the clerics experiencing difficult situations. The fourth section discusses the issue of the vicar forane’s care for the suitable ministry service of the vicariate forane’s clerics
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 7-32
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Antoni Orchowski (1872–1923) – proboszcz i dziekan w Szadku
Father Antoni Orchowski (1872–1923) – parish priest and dean in Szadek
Autorzy:
Budkiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028694.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
parafia w Szadku
Kościół katolicki
duchowni
parish in Szadek
Catholic Church
clergy
Opis:
Artykuł prezentuje sylwetkę księdza Antoniego Orchowskiego (1872−1923), administratora i proboszcza parafii w Kwiatkowicach (1904−1906), Męce (1907−1913), Brudzewie Kolskim (1913−1920) i Szadku (1920−1923). Gorliwy kaznodzieja, duszpasterz, dziekan szadkowski, patriota, publicysta i poeta. Udzielał się na niwie społecznej u progu niepodległości Polski. Kapłan otwartego serca na potrzeby parafian, pełen pokory, wyśmienitego intelektu, którego imię w każdym czasie winno być z czcią wspominane.
Father Antoni Orchowski (1872–1923) was administrator and parish priest in Kwiatkowice (1904–1906), Męka (1907–1913), Brudzew Kolski (1913–1920) and Szadek (1920–1923). He was a zealous preacher, Dean of Szadek, patriot, publisher and poet. He also was very active in social work on the eve of Poland’s independence. A very humble person of great intellect, with a heart was open to the needs of the parishioners, whose name should always be recalled with reverence.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2020, 20; 55-72
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Activities of the So-Called Patriot Priests and Catholics Collaborating with Communists in the Lublin Voivodeship during the Stalinist Period (1950–1956)
Działalność tzw. księży patriotów i katolików kolaborujących z komunistami w województwie lubelskim w okresie stalinowskim (1950–1956)
Autorzy:
Wrona, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056207.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Catholic Church
clergy
Lublin Voivodeship
communist party
Kościół katolicki
duchowni
województwo lubelskie
partia komunistyczna
Opis:
After the Second World War, since 1949, the organisations were established in Poland with the aim to gather priests and Catholics and support the communist authorities. Members were recruited by the political police using terror and various discrediting materials. The organisations were created, financed and supervised by the communist party and the political police. Their task was to break up the Church from inside and subordinate it to the totalitarian state. The Catholic Church punished canonically the clergy who acted within the structures of these organisations as they were committing treason. These organisations gathered nearly 10 percent of all Catholic priests in the Lublin voivodeship. They ended their activity when de-Stalinization started in Poland in 1956. The clergy who supported the communist regime in Poland were popularly called patriot priests. It was an ironic term used by Poles. The article shows the organisational structures and analyses the motives and conditions that led the priests to collaborate with the communist authorities.
Od 1949 roku w Polsce zaczęto tworzyć organizacje skupiające księży i katolików, którzy popierali władzę komunistyczną. Ich członkowie byli rekrutowani przez aparat bezpieczeństwa, aparat wyznaniowy oraz władze PZPR, stosujące terror i wykorzystujące materiały kompromitujące. Tworzyła je i finansowała oraz nadzorowała ich pracę partia komunistyczna. Zadaniem omawianych w artykule organizacji było rozbicie Kościoła od wewnątrz i podporządkowanie go państwu totalitarnemu. Kościół katolicki karał kanonicznie duchownych, którzy działali w ich strukturach, gdyż dopuszczali się oni tym samym zdrady. W województwie lubelskim organizacje te skupiały blisko 10% ogółu księży katolickich. Zakończyły działalność w 1956 roku, gdy rozpoczęła się w Polsce destalinizacja. Duchownych, którzy popierali komunistyczną władzę, popularnie i ironicznie określano mianem księży patriotów. W artykule opisano tworzenie i działalność struktur organizacyjnych tego ruchu kapłanów oraz przeprowadzono analizę motywów i uwarunkowań, które doprowadziły księży do kolaboracji z komunistyczną władzą.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2020, 75; 231-295
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa i obowiązki duchownych na podstawie uchwał III Synodu Gdańskiego
The Rights and Duties of Clergymen, Based on the Resolutions of the Third Synod of Gdańsk
Autorzy:
Dettlaff, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559198.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
duchowni
prawa
obowiązki
synod
III Synod Gdański
clergy
rights
duties
the Third Synod of Gdańsk
Opis:
Duchowni zajmują specyficzne miejsce wśród ludu Bożego, stąd prawodawca w Kodeksie prawa kanonicznego przewidział dla tego stanu odrębny katalog obowiązków i praw. Zawarta w Kodeksie dyscyplina ogólnokościelna, ze względu na specyfikę wspólnot partykularnych, powinna być aplikowana do odrębności Kościoła lokalnego. Uszczegółowienie i dostosowanie prawa powszechnego do warunków lokalnych jest zadaniem synodu diecezjalnego. Niniejsze opracowanie to analiza porównawcza poszczególnych praw i obowiązków osób duchownych zawarta w Statutach III Synodu Gdańskiego, w zestawieniu z poszczególnymi kanonami dotyczących tego zagadnienia w obowiązującym Kodeksie.
The clergy occupy a special place among the people of God, which is why the legislator in the Code of Canon Law for this state has provided a separate catalogue of duties and rights. The ecclesiastical discipline contained in the Code, due to the specificity of particular communities, should be applied to the distinctiveness of the local Church. Specifying and adjusting the common law to local conditions is the task of the diocesan synod. This study is a comparative analysis of individual rights and duties of clergy included in the Statutes of the Third Synod of Gdańsk, in combination with individual canons regarding this issue in the current Code.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 181-203
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies