Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dramat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 462
Tytuł:
Bracia
Autorzy:
, Plaut
Współwytwórcy:
Kotwica, Wojciech
Przychocki, Gustaw
Data publikacji:
2024-06-12
Wydawca:
Fundacja Wolne Lektury
Tematy:
komedia
Starożytność
Dramat
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach biblioteki Wolne Lektury (www.wolnelektury.pl).
Źródło:
Plaut, Bracia, przełożył i opracował prof. dr Gustaw Przychocki, wyd. drugie, Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, Wrocław 1950.
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Tytuł:
Kupiec wenecki
Autorzy:
Shakespeare, William
Współwytwórcy:
Choromańska, Paulina
Kotwica, Wojciech
Ulrich, Leon
Data publikacji:
2024-06-05
Wydawca:
Fundacja Wolne Lektury
Tematy:
tragedia
Renesans
Dramat
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach biblioteki Wolne Lektury (wolnelektury.pl). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Źródło:
William Shakespeare, Kupiec wenecki. Dramat w 5 aktach, tłum. L. Urlich, Nakład Gebethnera i Wolfa, Warszawa-Kraków [1919]
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Tytuł:
Między traumą a resentymentem: O pamięci rabacji galicyjskiej i przemocy pańszczyźnianej w dramatach ludowych drugiej połowy XIX wieku
Between Trauma and Resentment: Towards Research on the Galician Peasant Uprising and Serfdom Violence in Folk Dramas of the Second Half of the 19th Century
Autorzy:
Koprowicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112046.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
folk drama
serfdom
Galician Peasant Uprising
Władysław Ludwik Anczyc
Jan Kanty Galasiewicz
memory
dramat ludowy
pańszczyzna
rabacja galicyjska
pamięć
Opis:
Artykuł dotyczy reprezentacji (nie)pamięci o rewolucji chłopskiej z 1846 roku i przemocy pańszczyźnianej w dramacie ludowym z drugiej połowy XIX wieku. W omawianym przypadku teatr rozumiany jest jako maszyna pamięci klasowej, w szczególności pamięci ziemiańskiej i chłopskiej. Analizie poddano dwa utwory dwóch najpopularniejszych twórców dramatu ludowego tego okresu: Chłopów arystokratów (1849) Władysława Ludwika Anczyca i Wspólne winy (1882) Jana Kantego Galasiewicza. Pierwszy z nich, zazwyczaj czytany jako satyra na realia pouwłaszczeniowej wsi, stanowi dla autorki reakcję na porabacyjną traumę ziemiaństwa i próbę rekonstrukcji stabilnych tożsamości, którymi zachwiało to wydarzenie. Z kolei drugi – Wspólne winy, pisany ręką twórcy chłopskiego pochodzenia, został pokazany jako rozprawa na temat chłopskiego resentymentu związanego z przemocą pańszczyźnianą.
This article discusses the representation of the (absent) memory of the peasant revolution of 1846 and serfdom-related violence in folk drama from the second half of the 19th century. Theatre is understood here as a vehicle of class memory, in particular of the memory of landed gentry and peasants. Two works by two most popular authors of folk drama in this period are analyzed: Chłopi arystokraci (Aristocratic peasants, 1849) by Władysław Ludwik Anczyc and Wspólne winy (Guilty together, 1882) by Jan Kanty Galasiewicz. The former, usually interpreter as a satire on the realities of the countryside after peasant enfranchisement, is read by the author of the article as a reaction to the trauma induced in the landed gentry by the Galician Peasant Uprising and an attempted reconstruction of stable identities that were shaken by this event. The latter, in turn, whose author came from a peasant family, is presented as a treatise on peasant resentment stemming from the violence of serfdom.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 71-101
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmowy przez telefon
Autorzy:
Benedictsson, Victoria
Współwytwórcy:
Frątczak-Nowotny, Elżbieta
Choromańska, Paulina
Sekuła, Elżbieta
Data publikacji:
2024-07-15
Wydawca:
Fundacja Wolne Lektury
Tematy:
Młoda Polska - modernizm
Dramat
Dramat współczesny
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach biblioteki Wolne Lektury (www.wolnelektury.pl). Projekt dofinansowany przez Unię Europejską. Wyrażone poglądy i opinie są jednak wyłącznie poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Unii Europejskiej lub Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury. Ani Unia Europejska, ani organ przyznający dofinansowanie nie ponoszą za nie odpowiedzialności.
Źródło:
Victoria Benedictsson, Rozmowy przez telefon, tłum. Elżbieta Frątczak-Nowotny, wyd. Fundacja Wolne Lektury, Warszawa 2024.
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Tytuł:
„A co to jest Rosja – teraz już nie wiem". Ewolucja światoodczucia w „Crime" Asi Wołoszyny wobec innych jej sztuk
„As for Russia, I dont know what it is anymore" — evolution of world-feeling in the „Crime" by Asia Voloshina in relation to selected her plays
„А что такое Россия я больше не знаю” — эволюция мироощущения в „Crime" Аси Волошиной в сопоставлении с избранными её пьесами
Autorzy:
Tyczko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50368022.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
драма
театр
вина
война
некроимпериализм
dramat
teatr
wina
wojna
nekroimperium
drama
theatre
guilt
war
necro-imperialism
Opis:
Najnowszy tekst Asi Wołoszyny – The Crime – został napisany podczas aktualnie trwającej wojny Rosji przeciwko Ukrainie. Autorka umieszcza swoją tragiczną bohaterkę i inne postaci w przestrzeni wiadomości tekstowych do rodziny, znajomych, ukochanego oraz wśród autentycznych doniesień medialnych na temat wojny. Akcja sztuki ma miejsce na ekranie smartfonu. Sztuka The Crime jest w niniejszym artykule przedstawiona w kontekście ewolucji poglądu na Rosję i Rosjan oraz wobec wcześniejszych utworów Wołoszyny jak Гибнет хор, Дания тюрьма, Człowiek z rybyoraz Подтвердите, что вы человек. Interpretacja została rozszerzona również o pojęcie nekroimperializmu w rozumieniu Nikołaja Karpickiego.  
Последний текст Асии Волошиной The Crime был написан во время продолжающейся в настоящее время войны России против Украины. Автор помещает свою трагическую героиню и других персонажей в пространство текстовых сообщений семье, друзьям, любимому человеку и среди настоящих сообщений СМИ о войне. Действие пьесы происходит на экране смартфона. Пьеса The Crime представлена в данной статье в контексте меняющегося взгляда на Россию и русских и в связи с более ранними произведениями Волошиной, такими как Гибнет хор, Дания тюрьма, Человек из рыбы и Подтвердите, что вы человек. В интерпретации применено также понятие некроимпериализма в понимании Николая Карпицкого.  
Asia Voloshina’s latest play, Crime, has been written during Russia’s current and ongoing war against Ukraine. Voloshina places her tragic heroine and other characters in the space of text messages to family, friends, a loved one and amidst authentic media reports about the war. Thus, the action of the play takes place on a smartphone screen. In this article, Crime is addressed in the context of the evolving view of Russia and Russians and in relation to earlier works by Voloshina, Гибнет хор, Дания тюрьма, Человек из рыбы and Подтвердите, что вы еловек. The interpretation has been extended to include the notion of necro-imperialism as defined by Nikolai Karpicki.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2023, 33; 1-39
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo w Ługańsku jest tak pięknie, jak w Cannes” – historia o marzeniach i cierpieniach ukraińskiej społeczności, przedstawiona w Polskiej przestrzeni teatralnej (spektakl Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu wg. Leny Laguszonkowej)
„Бо в Луганську так гарно, як у Каннах” – історія про мрії та страждання української громади, представлена в польському театральному просторі (вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу за Лєною Лягушонковою)
Autorzy:
Staszkiewicz, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
драма
війна
пошуки ідентичності
театр
вистава
drama
war
search for identity
theatre
spectacle
dramat
wojna
poszukiwanie tożsamości
teatr
spektakl
Opis:
  W niniejszym artykule autorka przybliża postać Leny Laguszonkowej oraz spektakl, który powstał w oparciu o jej dramaturgię – Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu w reżyserii Aleksandry Popławskiej, wystawiany w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Lena Laguszonkowa urodziła się w 1984 roku w Stanicy Ługańskiej. Ukończyła wydział historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki. W Ługańsku podejmowała różnego rodzaju pracę, a po kilku latach przeniosła się do Kijowa. Jako dramatopisarka zadebiutowała w 2018 roku sztuką Baza. Autorka poruszyła w niej tematykę związaną z kobietami i prostytucją. Sztuka można było zobaczyć na festiwalu „Tydzień sztuki aktualnej”. W 2022 roku w wyniku wojny, Lena wraz z bliskimi wyjechała do Polski. Ciepło przyjęło ją tutaj środowisko teatralne, dzięki czemu podjęła współpracę z Teatrem Rozmaitości i Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu powstał na podstawie trzech tekstów Laguszonkowej – Pipidówy, Matki Gorkiego i Mój sztandar zasikał kotek. To sztuka o marzeniach, pragnieniach, rozczarowaniach, bólu i cierpieniu, o kryzysie i poszukiwaniu tożsamości. Główna bohaterka, pochodząca z prowincjonalnego miasteczka – Stanica Ługańska chce jak najszybciej z niego wyjechać i spełniać swoje artystyczne aspiracje. Sztuka pokazuje różne pokolenia wychowywane w Ukraińskich realiach, próbując nam je przybliżyć i pokazać jak wojna wpływa na społeczność.
Метою даної статті є ознайомлення з постаттю української драматургині Олени Лягушонкової та виставою, поставленої за її творами Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу польської режисерки Александри Поплавської в Театрі “Розмаїтості” у Варшаві. Лєна Лягушонкова народилася в 1984 році в Станиці Луганській в Україні. Закінчила історичний факультет Луганського державного університету імені Тараса Шевченка. У Луганську вона працювала на різних роботах, а через кілька років переїхала до Києва. Дебютувала на фестивалі «Тиждень актуальної п’єси» у 2018 році з п’єсою BAZA. Тут авторка торкнулася тем, пов’язаних з жінками та проституцією. У 2022 році, унаслідок війни, Лєна разом із родичами виїхала до Польщі. Тут її тепло зустріла театральна спільнота, завдяки чому вона розпочала співпрацю з Театром Розмаїтості та Польським Театром у Бидгощі. Вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу поставлена на основі трьох текстів Лягушонкової – ПГТ. Хроніка, Мати Горького та Мій прапор запісяв котик. Це вистава про мрії, бажання, розчарування, біль і страждання, про кризу та пошук ідентичності. Головна героїня, яка походить із провінційного містечка Станиця Луганська, хоче якомога швидше покинути його та здійснити свої мистецькі прагнення. Вистава показує різні покоління, виховані в українських реаліях, намагаючись наблизити їх до нас і показати, як війна впливає на громаду.
In this paper, the author introduces the character of Lena Laguszonkowa and the performance based on her dramaturgy – A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas, directed by Aleksandra Popławska, staged at the Rozmaitości Theater in Warsaw. Lena Laguszonkowa was born in 1984 in Stanytsia Luhanska of Luhansk Oblast in eastern Ukraine. She graduated from the history department of Lugansk State University named after Taras Shevchenko. In Lugansk, she took various jobs, and after a few years she moved to Kiev. She made her debut as a playwright in 2018 with Baza. The author touched on topics related to women and prostitution. The art could be seen at the "Current Art Week" festival. In 2022, as a result of the war, Lena and her relatives left Ukraine and moved to Poland. She was warmly welcomed here by the theatrical community, thanks to which she started cooperation with Rozmaitości Theater and Polski Theater in Bydgoszcz. A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas was based on three texts by Laguszonkowa – Rural Town. Chronicles, Gorky’s Mother and A kitten peed on my banner. It is a play about dreams, desires, disappointments, pain and suffering, about crisis and the search for identity. The main character, who comes from a provincial town, Stanica Ługańska, wants to leave it as soon as possible and fulfill her artistic aspirations. The play shows different generations brought up in Ukrainian realities, trying to bring them closer to us and show how war affects the community.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-16
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie zatwardzajcie serc waszych...”. Problem sklerokardii w twórczości Wacława Potockiego (na podstawie Nowego zaciągu… i Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim). Część pierwsza: Retoryczne aspekty sklerokardii
“Do not harden your hearts...”. The problem of sclerocardia in the works of Waclaw Potocki (based on Nowy Zaciąg... and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim). Part 1: Rhetorical aspects of sclerocardia
Autorzy:
Dziemian, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083854.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Wacław Potocki
Nowy zaciąg
Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim
sklerokardia
serce
zatwardziałość serca
retoryka
obrazowanie
barok
literatura religijna
epika
dramat
dialog
mesjada
zmysłowość
cielesność
biologia
motywy biblijne
okrucieństwo
cierpienie
XVII w.
animalizm
grzech
grzech przeciwko Duchowi Świętemu
choroba
słowo
Waclaw Potocki
Nowy Zaciąg
Dyjalog o zmartwychwstaniu
Pańskim
sclerocardia
heart
hardening of the heart
rhetoric
imagery
baroque
religious literature
epic
drama
dialogue
mesiad
sensuality
carnality. biology
biblical motifs
cruelty
suffering
17th century
animalism
sin
disease
word
sin against the Holy Spirit
Opis:
This article is the first of two parts of a study devoted to the biblical issue of hardness of heart, present in two works by Waclaw Potocki – Nowy Zaciąg... (1698) and Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). The discourse of this sketch focuses primarily on rhetorical issues, on showing the strategies of imagery and the ways of presenting the characters affected by the title sclerocardia (Judas, Annas and Caiaphas, the chief priests and the Jews as collectives demanding the killing of Jesus, the Jewish and Roman executioners), as well as points out the differences and points of convergence in the indicated areas, occurring in the genre-different works. Indicated are the most expressive elements and aspects of the linguistic fabric of the works, which Potocki used to show the essence of the problem, as well as rhetorical techniques and tricks, which were used by the author to build numerous expressive descriptions that strongly affect the senses of the recipient (e.g.: comparisons, amplifications, poetics of contrast, privileging detail and concrete). The multifaceted and artistic construction of descriptions was created by the poet from Łużna using phraseology and lexis from various thematic areas (mainly biology, medicine and the natural world). Animalistic aspects of sclerocardia - the most dominant- together with elements of biologism, naturalism, physiology and anatomy, both prove Potocki’s high sensitivity to stimuli coming from the sensual and material world, as well as testify to the poet’s fascination with the spheres of corporeality and sensuality; this, in turn, is a characteristic element of his poetic imagination. The vision of characters and reality affected by sclerocardia, present in the pages of Nowy Zaciąg... and Dyjalog..., is dominated by falsehood, hypocrisy and lies, marked by extreme brutality, ruthlessness, violence and cruelty. It has no room for pity or any scruples.
Artykuł jest pierwszą z dwóch części studium poświęconego biblijnej problematyce zatwardziałości serca obecnej w dwóch dziełach Wacława Potockiego – mesjadzie Nowy zaciąg… (1698) oraz Dyjalogu o zmartwychwstaniu Pańskim (1676). Dyskurs niniejszego szkicu koncentruje się przede wszystkim na zagadnieniach retorycznych, na ukazaniu strategii obrazowania oraz sposobach prezentacji bohaterów dotkniętych tytułową sklerokardią (Judasz, Annasz i Kajfasz, arcykapłani i Żydzi jako zbiorowości domagające się zabicia Jezusa, żydowscy i rzymscy oprawcy), jak też wskazuje różnice i punkty zbieżne we wskazanych obszarach, występujących w odmiennych gatunkowo utworach. Wskazano najbardziej wyraziste elementy i aspekty językowej tkanki utworów, które Potocki wykorzystał w celu ukazania istoty problemu, a także techniki i chwyty retoryczne, które posłużyły autorowi do zbudowania licznych ekspresyjnych, silnie oddziałujących na zmysły odbiorcy opisów (np. porównania, amplifikacje, poetyka kontrastu, uprzywilejowanie szczegółu i konkretu). Wieloaspektową i plastyczną konstrukcję opisów poeta z Łużnej stworzył za pomocą frazeologii i leksyki pochodzących z różnorakich obszarów tematycznych (głównie z zakresu biologii, medycyny i świata natury). Animalistyczne aspekty sklerokardii – najbardziej dominujące – wespół z elementami biologizmu, naturalizmu, fizjologii i anatomii, dowodzą wysokiej wrażliwości Potockiego na pochodzące ze świata zmysłowego i materialnego bodźce oraz są świadectwem fascynacji poety sferami cielesności i zmysłowości; to zaś stanowi charakterystyczny element jego poetyckiej wyobraźni. Wizja bohaterów i rzeczywistości dotkniętych sklerokardią, obecna na kartach Nowego zaciągu… i Dyjalogu…, jest zdominowana przez fałsz, hipokryzję i kłamstwo, naznaczona skrajną brutalnością, bezwzględnością, przemocą i okrucieństwem. Brak w niej miejsca na litość czy jakiekolwiek skrupuły.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 44-62
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Komedia" Apolla Nałęcz-Korzeniowskiego wczoraj i dziś (rozważania na temat miejsca utworu w literaturze)
Apollo Nałęcz-Korzeniowski’s "Comedy" Yesterday and Today (Reflections on the Place of the Work in Literature)
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27309969.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Apollo Nałęcz-Korzeniowski
"Comedy"
Alexander Fredro
tragedy
social drama
"Komedia"
Aleksander Fredro
dramat obyczajowy
tragedia
Opis:
"Komedia" Apolla Nałęcz-Korzeniowskiego wydaje się aż po dziś dzień utworem niedostatecznie albo wręcz – niewłaściwie – sproblematyzowanym. Problemy zaczynają się już na etapie dyskusji o gatunkowej przynależności tekstu: czy to dramat obyczajowy, czy stylizowana nieco po schillerowsku – w duchu "Intrygi i miłości" – nowoczesna, kupiecko-przemysłowa tragedia? Mimo zupełnej trafności sądu Romana Taborskiego o podobieństwach formalnych pomiędzy "Komedią" a "Fantazym" Juliusza Słowackiego, nie zwrócono żadnej uwagi na powstające w tym samym czasie dojrzałe dramatopisarstwo Aleksandra Fredry (np. na "Wychowankę"), a to właśnie – jak wiele na to wskazuje – intrygująca oraz inspirująca para porównawcza dla wciąż domagającej się trafnego literaturoznawczego komentarza sztuki Korzeniowskiego.
To this day, Apollo Nałęcz-Korzeniowski’s "Comedy" seems to be an insufficiently, or even incorrectly, problematized work. Problems begin already at the stage of discussion about the genre of the text: is it a social drama or a modern, commercial-industrial tragedy stylized in a slightly Schillerian way – in the spirit of "Intrigue and Love"? Despite the complete accuracy of Roman Taborski’s judgment on the formal similarities between "Comedy" and "Fantazy by Juliusz Słowacki, noattention has been paid to Aleksander Fredro’s mature playwriting written at the same t"ime (e.g. "Wychowanka"), which – as many presumptions may indicate – is an intriguing and inspiring comparative pair for Korzeniowski’s play, which still requires accurate literary commentary.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 206-217
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptacje biblijne we współczesnym chrześcijańskim teatrze amatorskim
Biblical adaptations in contemporary Christian amateur theatre
Autorzy:
Lach, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083860.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
: Biblia
teatr biblijny
teatr amatorski
dramat
przepisywania
kompilacja
adaptacja
Bible
biblical theatre
amateur theatre
play
drama
rewriting
compilation
adaptation
Opis:
Teatry chrześcijańskie starają się często przenosić na scenę treści biblijne, których celem nadrzędnym jest opowiadana historia wraz z przekazem, jaki ona niesie. Podczas przygotowywania scenariuszy wykorzystywane są takie działania, jak różny stopień redukcji tekstu biblijnego, uaktualnianie wydarzeń czy różnego rodzaju kompilacje. Autorzy tych przedstawień bądź dramaturdzy zaproszeni do współpracy dokonują niejednokrotnie świadomego wyboru tekstów, dzięki którym powstają uniwersalne opowieści mające na celu głoszenie kerygmatu. Zauważa się coraz bardziej zamierzone operowanie różnymi formami stylistycznymi w celu stworzenia dojrzałych i wartościowych spektakli.
Christian theatres often try to transfer biblical content to the stage, the main goal of which is the story told along with the message it carries. During the preparation of scenarios, activities such as text simplification, updating events, and other various types of compilations are used. The authors of these performances or the playwrights invited to cooperate, often make a conscious choice of texts, thanks to which universal stories are created to proclaim the kerygma. There is an increasingly awareness in the use of various stylistic forms in order to create mature and valuable performances.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 205-216
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetic Transformations of the Image of the Opera Singer: Vasyl Slipak in Contemporary Popular Culture
Estetyczne przemiany wizerunku śpiewaka operowego: Wasyl Slipak we współczesnej kulturze popularnej
Autorzy:
Vasylieva, Oleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera
dramat
muzyka
postmodernizm
Ukraina
drama
music
postmodernism
Ukraine
Opis:
The opera, whose nature is synthetic and spectacular, is sensitive to social upheavals and changing priorities in artistic interests. Thus, in the postmodern era, opera art is revealed to the mass audience and gets closer to popular culture; it adapts to new aesthetic trends and at the same time influences them. One of the bridges that connect opera with popular culture is the figures of famous composers and star performers. Contemporary culture uses and rethinks the images of real-life opera stars, as well as some collective generalized images of opera singers. The Ukrainian opera singer Vasyl Slipak became a hero of popular culture—his story fits perfectly into the global pop cultural narratives of death in the battle for freedom. His image resonates with the current cultural zeitgeist and embodies the essence of Ukrainian society under the Russian invasion and its values. Modern artists skillfully incorporate his iconic persona into the realms of drama, theater, and music, showcasing their ingenuity and creativity.
Przemiany społeczne i zmieniające się priorytety zainteresowań artystycznych oddziałują na operę jako sztukę syntetyczną i widowiskową. W epoce ponowoczesnej opera otwiera się więc na masowego odbiorcę i zbliża do kultury popularnej; adaptuje się do nowych trendów estetycznych i jednocześnie na nie wpływa. Jednym z pomostów łączących operę z kulturą popularną są postaci znanych kompozytorów i gwiazdorskich wykonawców. Współczesna kultura wykorzystuje i na nowo analizuje wizerunki gwiazd operowych, a także stereotypowe wyobrażenia o śpiewakach operowych. Ukraiński wykonawca Wasyl Slipak stał się bohaterem popkultury – jego historia doskonale wpisuje się w popkulturowe narracje o śmierci w walce o wolność. Jego wizerunek rezonuje z aktualnymi trendami kulturowymi i staje się uosobieniem wartości ukraińskiego społeczeństwa skonfrontowanego z rosyjską inwazją. Współcześni artyści umiejętnie włączają jego ikoniczną postać do sfery dramatu, teatru i muzyki, pokazując swoją pomysłowość i kreatywność.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 103-114
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Damy i huzary
Autorzy:
Fredro, Aleksander
Współwytwórcy:
Kępska, Monika
Choromańska, Paulina
Sekuła, Elżbieta
Data publikacji:
2023-10-17
Wydawca:
Fundacja Wolne Lektury
Tematy:
komedia
Romantyzm
Dramat
Opis:
Publikacja wydana w ramach biblioteki Wolne Lektury (www.wolnelektury.pl). Sfinansowano dzięki zrzutce społecznościowej czytelniczek i czytelników Wolnych Lektur.
Źródło:
Aleksander Fredro, Dzieła, tom pierwszy, Nakład Gebethnera i Wolfa, Warszawa 1880.
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Dramat ojcostwa. "Bunt Absalona" Stanisława Miłaszewskiego
Drama of fatherhood. Bunt Absalona by Stanisław Miłaszewski
Autorzy:
Podstawka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083815.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Stanisław Miłaszewski
Bunt Absalona
dramat biblijny
dramat I poł. XX w.
biblical drama
drama of the first half of the 20th century
Opis:
Artykuł jest poświęcony mało znanemu dramatowi Bunt Absalona Stanisława Miłaszewskiego (1937), który mieści się w kręgu utworów o tematyce inspirowanej biblijnymi Księgami Samuela, skoncentrowanej wokół postaci i dokonań izraelskiego króla Dawida, historii i konsekwencji jego grzechu z Batszebą. Trawestacja biblijnej historii w dramacie nie odtwarza przebiegu zdarzeń w sposób linearny, ale stanowi punkt odniesienia dla egzystencjalnej refleksji związanej z upadkiem i nawróceniem człowieka. Cel artykułu to analiza zasadniczego problemu rozgrywającego się konfliktu dramatycznego, jakim jest zagadnienie ojcostwa osadzone na płaszczyźnie relacji Dawida z synem Absalonem, a zarazem w sferze odniesień człowieka do Boga. Zbuntowany syn w momencie granicznym na nowo doświadcza drogi życia w personalnej więzi z Bogiem Ojcem. Jednostkowe dzieje upadku, cierpienia, pokuty i nawrócenia stają się w Buncie Absalona uniwersalnym exemplum ludzkiego losu, postrzeganego w chrześcijańskiej optyce zbawczego planu.
The article is devoted to the little-known drama Bunt Absalona by Stanisław Miłaszewski (1937), which fits into the realm of works inspired by the biblical Books of Samuel that is focused on the figure and achievements of the Israeli king – David and on the history and consequences of his sin with Bathsheba. The travesty of the biblical history in the drama does not recreate the course of events in a linear way but is a reference point for existential reflection related to the fall and conversion of a man. The purpose of the article is to analyze the essential problem of the ongoing dramatic conflict, which is the topic of fatherhood grounded in the relationship between David and his son Absalon, and at the same time in the sphere of man’s relationship to God. Arebellious son, at turning point, experiences anew the way of life in a personal relationship with God the Father. The individual history of fall, suffering, penance and conversion becomes in Bunt Absalona a universal exemplum of human fate, perceived from the Christian view of the salvation plan.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2023, 18; 129-143
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramaturgia mitu i tragedii: „Król Roger” Karola Szymanowskiego w tyglu (pop)kultury
The Dramaturgy of Myth and Tragedy: Karol Szymanowski’s “King Roger” in the Pop-Cultural Melting Pot
Autorzy:
Lisiecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430942.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
dramat muzyczny
tragedia
opera
dramaturgia mitu
Karol Szymanowski
Friedrich Nietzsche
music drama
tragedy
dramaturgy of myth
Opis:
Studium dotyczy tragediowych aspektów dwudziestowiecznej opery Król Roger op. 46 Karola Szymanowskiego. Kluczowy wpływ na projekt dramaturgii dzieła miały wzorce antyczne (szczególnie Bachantki Eurypidesa) oraz koncepcja tragedii i dramatu muzycznego Friedricha Nietzschego. W pierwszej części artykułu teatralne aspekty tragizmu Króla Rogera zostały ukazane na przykładzie wybranych inscenizacji tej opery (Mariusza Trelińskiego, Krzysztofa Warlikowskiego i Kaspera Holtena), podejmujących problem rozpadu świata i kryzysu wartości. Ich główną osią dramaturgiczną okazały się odwołania do kryzysu kultury współczesnej oraz pytania o reakcje jednostki i wspólnoty na stan zagrożenia wywołany przez dionizyjski żywioł. Na podstawie analizy struktury dramatycznej libretta i wypowiedzi kompozytora o procesie twórczym uwypuklono znaczenie teatralnych aspektów opery. Podkreślono, jak istotny był według kompozytora odpowiedni kompromis w ramach fuzji sztuk i horyzontów, w tym między innymi dionizyjskich i apollińskich tendencji w programie ideowym dzieła.
This article discusses the tragedic aspects of Karol Szymanowski’s 20th-century opera King Roger op. 46. The work’s dramaturgical design was crucially influenced by ancient models (especially Euripides’ The Bacchae) as well as Friedrich Nietzsche’s concept of tragedy and music drama. The first part of the article presents theatrical aspects of King Roger’s tragedic character, drawing on selected stagings of this opera (by Mariusz Treliński, Krzysztof Warlikowski, and Kasper Holten), which addressed the problems of the disintegration of the world and the crisis of values. It is observed that their dramaturgy centers around the axis of references to the crisis of contemporary culture and questions about the individual’s and the community’s reactions to the threat caused by the Dionysian element. Based on an analysis of the dramatic structure of the libretto and the composer’s statements about his creative process, the author emphasizes the significance of the theatrical aspects of opera. She stresses how important it was for Szymanowski to achieve an adequate compromise within the fusion of arts and horizons, including the Dionysian and Apollonian tendencies in the work’s ideological program.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 39-61
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Druga Reforma Teatru – Prolegomena
The Second Reform of Theatre
Autorzy:
Braun, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311191.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Second Theatre Reform
First (Great) Theatre Reform
acting
community
directing
playwrighting
theatre space
Druga Reforma Teatru
Pierwsza (Wielka) Reforma Teatru
aktorstwo
dramat polski
przestrzeń teatralna
reżyseria
wspólnota
Opis:
Historia teatru XX wieku wyróżnia dwie reformy teatru. Pierwsza z nich toczyła się od końcowych lat XIX wieku do końca lat trzydziestych XX w. Druga zaś od połowy lat pięćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych tegoż wieku. Były to ruchy odnowy i uwspółcześnienia sztuki teatru. Rozpoczynane przez indywidualnych artystów i niewielkie grupy, wspomagane przez dramatopisarzy i teoretyków, którymi byli często sami twórcy, obie reformy stopniowo docierały do coraz szerszych obszarów życia teatralnego. Pierwsza z tych reform zwana była przez wiele lat „Wielką Reformą Teatru”, a otrzymała tę nazwę przez analogię z „Wielką Wojną”, lub „Wielką Wojną Światową”, jak zwana była wojna lat 1914-1918.  Gdy w roku 1939 wybuchła i stopniowo rozszerzała się na cały świat następna wielka wojna, uzyskała ona nazwę „Druga Wojna Światowa”. A wtedy ta poprzednia, „Wielka Wojna” zaczęła być nazywana „Pierwszą Wojną Światową”. Analogicznie, gdy w latach pięćdziesiątych narodził się nowy ruch odnowy teatru, który obejmował stopniowo wiele krajów, narastała świadomość, że jest to kolejna, już druga w XX wieku, reforma teatru. W tej sytuacji „Wielka Reforma Teatru” zaczęła być nazywana „Pierwszą Reformą Teatru”, zaś ta następna reforma „Drugą Reformą Teatru”. Mówimy więc o „Pierwszej (Wielkiej) Reformie Teatru” i o „Drugiej Reformie Teatru”. (W dalszym ciągu tych rozważań nie będą już potrzebne cudzysłowy). Pierwsza Reforma Teatru uznała widowisko teatralne za dzieło sztuki, podobnie jak dzieła sztuk plastycznych egzystujące niezależnie od obserwującego go widza. Druga Reforma Teatru taktowała widowisko jako międzyludzki proces ukształtowany artystycznie. Mówiąc o tych dwóch reformach – mówimy o teatrze, którego już nie ma. Tym bardziej należy utrwalać pamięć o nim.
The history of theatre in the 20th century distinguishes two theatre reforms. The first took place from the final years of the 19th century to the late 1930s. The second was from the mid-1950s to the late 1980s. These were movements of renewal and modernization of the art of theatre. Started by individual artists and small groups, assisted by playwrights and theorists, who were often the artists themselves, both reforms gradually reached wider areas of theatre life. The Second Reform was a reformist movement of young, avant-garde, rebellious, experimental, and searching theatre. The movement was born in the 1950s in Poland within student and alternative theatres and in the United States, as Off-Broadway and then Off-Off-Broadway. It reached tremendous expression in the 1960s in the work of Jerzy Grotowski’s Laboratory Theatre, Bread and Puppet Theatre, Living Theatre and several other companies in many countries around the world. It matured in the seventies, bringing out the powerful theatre of Tadeusz Kantor, and extremely original “Gardzienice” of Włodzimierz Staniewski.However, it did not reach some areas of theatre at all. Throughout the West, in South America, Australia, in Japan, the Second Reform was a challenge and an alternative to commercial, popular, traditional theatre. In this part of Europe, which was under the control of the Soviet Union, the Second Reform was a challenge to totalitarian regimes; it undermined totalitarian censorship and tore the communist iron curtain. Its productions were manifestations of freedom. In the field of a performance’s creation, the Second Reform brought out and accentuated the communality and processuality of theatre art. In the field of directing, the Second Reform decisively placed the director at the head of the team of creators preparing and executing a theatrical performance. In the field of acting, the Second Reform introduced “acting of being” in place of “acting of character.” In the field of space, the Second Reform sought to integrate the playing area and the observation area of the show; its lasting achievement became a theatre with variable space – “The black box”. In the field of literature, the Second Reform questioned the underlying function of drama in the theatre, practiced “writing on stage,” with the actors themselves “creating” the text of the show, and the director “adapting” existing dramas. The author of this article witnessed, chronicled and participated in the Second Theatre Reform. He published books about it and created production in its spirit.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 315-337
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 462

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies