Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Don Giovanni" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Komandor w operze. Konteksty
Commander in Opera: Contexts
Autorzy:
Jęcz, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514156.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Commander
Stone Guest
Don Juan
opera
Don Giovanni
Wolfgang Amadeus Mozart
Opis:
The aim of this article is to analyse the presence of Commander in Mozart’s Don Giovanni as well as show the references to other opera depictions regarding the myth of Don Juan. Commander, also known as the Stone Guest, is an animate tombstone figure, which appears in every classic-based version of the story about Don Juan Tenorio (Don Giovanni) in order to summon a rogue to conversion; when he fails to do so, he drags the rogue to hell. The spectacular character of the final scene turned out to serve as an inspiration for numerous opera makers, from Mozart to Rimsky-Korsakov (Mozart and Salieri). This theme, which has not been the subject of research before, is definitely worth exploring.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39); 21-38
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Commander in Opera: Contexts
Autorzy:
Jęcz, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513990.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Commander
Stone Guest
Don Juan
opera
Don Giovanni
Wolfgang Amadeus Mozart
Opis:
The aim of this article is to analyse the presence of Commander in Mozart’s Don Giovanni as well as show the references to other opera depictions regarding the myth of Don Juan. Commander, also known as the Stone Guest, is an animate tombstone figure, which appears in every classic-based version of the story about Don Juan Tenorio (Don Giovanni) in order to summon a rogue to conversion; when he fails to do so, he drags him to hell. The spectacular character of the final scene turned out to serve as an inspiration for numerous opera makers, from Mozart to Rimsky-Korsakov (Mozart and Salieri). This theme, which has not been the subject of research before, is definitely worth exploring.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39) Eng; 21-39
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Don Giovanni”, sex’n’roll i echa kontrkultury: Krótka historia pożądania czytana wstecz“
“Don Giovanni,” Sex’n’Roll, and Echoes of the Counterculture: A Brief History of Desire Read Backwards
Autorzy:
Żywiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917855.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera
muzyka
pożadanie
mit
historia
"Don Giovanni"
music
desire
myth
history
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania wstecz historii pożądania uosobionej w micie Don Juana, a więc wyznaczenia takiej perspektywy, która umożliwia interpretację dwudziestowiecznej rewolucji seksualnej poprzez ukazanie jej historycznych i archetypicznych wzorów. Autor przedstawia hybrydyczne związki łączące operową aktualizację tego mitu z jego interpretacjami filmowymi, filozoficznymi i muzycznymi, starając się dowieść, że zjawisko powszechnej współcześnie estetyzacji życia opiera się na iluzji, jaką jest możliwość osiągnięcia absolutnego spełnienia w przemijającym świecie. Mit Don Juana urzeczywistnia właśnie ten wymiar współczesności, która temu, co estetyczne (zmysłowe), nadaje rangę absolutu, a liczne artystyczne aktualizacje tego mitu potwierdzają, że zachodnioeuropejskie imaginarium ma swój afektywny substrat w postaci pożądania, które jest niemożliwe do zaspokojenia.
This article is an attempt to read the history of courtly love backwards, thus setting a perspective that enables the interpretation of the contemporary sexual revolution by revealing its historical and archetypal patterns. It presents the hybrid relationships linking operatic “archaicness” with film, philosophy, and music in their contemporary artistic forms. The central argument is that the widespread phenomenon of aestheticization of life is based on the illusion that one is able to achieve absolute fulfillment in a transient world. The myth of Don Juan embodies this very dimension of modernity, which gives the aesthetic (sensual) the rank of the absolute, while numerous artistic actualizations of this myth confirm that the Western European imaginarium has its affective substrate in the form of desire, which is impossible to satisfy.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 63-84
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy ucho robi oko, czyli o fonetach Stanisława Barańczaka wobec muzyki
When the Ear Gives the Eye – Stanisław Barańczak’s fonety
Autorzy:
Reimann-Czajkowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649305.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intermedialność
sztuki siostrzane
opera
Don Giovanni
libretto
Intermediality
Opera
the Sister Arts
Libretto
Opis:
This paper examines the question of the relations between music and the written word. Interdisciplinary interpretations of selected fonety – a literary genre proposed by Barańczak in Pegaz Zdębiał – discuss translation twists, a form of translation based on listening to the music of Mozart and the libretto of Da Ponte. Barańczak’s quasi-translations, often semantically contrary to the original, maintain the discipline required of texts written to match music. The double effect gained in fonety [translation-parodies], musical-literary provenance and at the same time ubiquitous humour, allow the reader to understand how Barańczak interpreted musical masterpieces.
Artykuł zatytułowany Kiedy ucho robi oko czyli o fonetach Stanisława Barańczaka podejmuje problematykę związków muzyki ze słowem. Interdyscyplinarne interpretacje wybranych fonetów – gatunku zaproponowanego przez Barańczaka w książce Pegaz zdębiał – przedstawiają tłumaczenia-przeinaczenia – praktykę translatorską polegającą na słuchaniu muzyki Mozarta i libretta Da Pontego. Quasi-tłumaczenia Barańczaka często pozostając w semantycznej sprzeczności z oryginałem, zachowują dyscyplinę wymaganą od tekstów pisanych do muzyki. Uzyskany w fonetach efekt podwójnej, muzyczno-literackiej przynależności, a zarazem wszechobecny humor pozwalają zrozumieć, w jaki sposób Barańczak słuchał arcydzieł.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 193-212
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies