Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Djadochtatheriidae" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Skull structure in Catopsbaatar and the zygomatic ridges in multituberculate mammals
Autorzy:
Kielan-Jaworowska, Z
Hurum, J.H.
Lopatin, A.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22747.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
mammal
Cretaceous
Gobi Desert
Catopsbaatar catopsaloides
zygomatic ridge
Kryptobaatar
multituberculate
Djadochtatherium
Djadochtatheriidae
Mammalia
Campanian
paleontology
Multituberculata
Opis:
The late Campanian djadochtatherioid multituberculate Catopsbaatar catopsaloides was originally known from three skulls from Hermiin Tsav in the Gobi Desert (Mongolia). Three more skulls from Hermiin Tsav are now available, associated with parts of the previously unknown postcranial skeleton, which will be described separately. We describe herein the skull and dentition of C. catopsaloides, based on all available material, housed in PIN, PM, and ZPAL collections. The genera Catopsbaatar, Djadochtatherium, and Kryptobaatar share several characters, unknown in Tombaatar, such as very long postorbital processes directed postero−laterally and downwards, parietal ridges extending from the posterior margins of the postorbital processes postero−medially, and nuchal crests with prominent lateral wings, incurved anteriorly in the middle, so that the skull in dorsal view is shorter in the middle than laterally. Catopsbaatar shares with Djadochtatherium a very high and prominent anterior zygomatic ridge, and presence of the masseteric protuberance, but differs from it and from other djadochtatherioid genera in having the orbit situated more posteriorly, the intermediate zygomatic ridge adhering to the anterior ridge, and a smaller trapezoidal (rather than crescent−shaped) p4 without ridges; it differs from Kryptobaatar and Djadochtatherium in having three upper premolars (P2 being lost) and shares this last character with Tombaatar. Catopsbaataris known not only from Hermiin Tsav, but also from Baruungoyot Formation of Khulsan, represented there by a single m2. We demonstrate that the separation of the masseter superficialis into two parts, the origins of which leave scars on the lateral wall of the zygomatic arch surrounded by zygomatic ridges, occurs in all the multituberculates (beginning with Paulchoffatiidae), and is regarded as a multituberculate autapomorphy.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postcranial skeleton of a Cretaceous multituberculate mammal Catopsbaatar
Autorzy:
Hurum, J.H.
Kielan-Jaworowska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20416.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
postcranial skeleton
skeleton
Cretaceous
paleontology
multituberculate
mammal
Catopsbaatar
mammalia
Multituberculata
Djadochtatheriidae
sprawling posture
Gobi Desert
Catopsbaatar catopsaloides
Opis:
We describe an incomplete postcranial skeleton of Catopsbaatar catopsaloides from the ?late Campanian red beds of Hermiin Tsav I, in the Gobi Desert, Mongolia. The skeleton is fragmentary and the preservation of bone surface does not permit reconstruction of the musculature. The studied skeleton contains some parts not preserved or incompletely known in other multituberculate genera, such as a long spinous process in a single lumbar vertebra, which together with long transverse processes preserved in Nemegtbaatar, might indicate that at least some multituberculates had jumping ability. The calcaneus of Catopsbaatar is unusual, differing from most other multituberculates (where known) and other mammals by having a short tuber calcanei, with a large proximal anvil−shaped process strongly bent laterally and ventrally, arranged obliquely with respect to the distal margin of the calcaneus, rather than arranged at 90° to it, as in other mammals. This suggests the presence of strong muscles that attached to the tuber calcanei, perhaps further attesting to jumping abilities in Catopsbaatar. We also describe an unfused pelvic girdle and the first extratarsal spur bone (os cornu calcaris) known in multituberculates.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Djatochtatheria - a new suborder of multituberculate mammals
Djatochtatheria - nowy podrzad multituberkulatow
Autorzy:
Kielan-Jaworowska, Z
Hurum, J H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23058.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Djadochtatheriidae
Djadochtatherium
ssaki
czaszki
Tombaatar
Mongolia
kreda
Catopsbaatar
cechy morfologiczne
paleontologia
Kryptobaatar
multituberkulaty
morfologia zwierzat
Opis:
Mongolian Late Cretaceous multituberculates (except Buginbaatar) form a monophyletic group for which the suborder Djadochtatheria is proposed. Synapomorphies of Djadochtatheria are: large frontals pointed anteriorly and deeply inserted between the nasals. U-shaped fronto-parietal suture, no frontal-maxilla contact, and edge between palatal and lateral walls of premaxilla. Large, rectangular facial surface of the lacrimal exposed on the dorsal side of the cranial roof is present in all djadochtatherians, but may be a plesiomorphic feature. It is also possible that in djadochtatherians the postglenoid part of the braincase is relatively longer than in other multituberculates. Djadochtatherians have an arcuate p4 (secondarily subtrapezoidal in Catopsbaatar) that does not protrude dorsally over the level of the molars (shared with Eucosmodontidae), I3 placed on the palatal part of the premaxilla (shared with the eucosmodontid Stygimys and the cimolomyid Meniscoessus). The small number of cusps on the upper and lower molars and no more than nine ridges on p4 are possibly plesiomorphies for Djadochtatheria. The djadochtatherian Nessovbaatar multicostatus gen. et sp. n., family incertae sedis from the Barun Goyot Formation is proposed. New specimens of the djadochtatherian genera Kryptobaatar, ?Djadochtatherium, and Kamptobaatar are described and revised diagnoses of these taxa and Sloanbaatar are given. A cladistic analysis of Mongolian Late Cretaceous multituberculates (MLCM), using Pee-Wee and NONA programs and employing 43 dental and cranial characters, 11 MLCM taxa, five selected Late Cretaceous or Paleocene multituberculate genera from other regions, and a hypothetical ancestor based on the structure of Plagiaulacoidea, is performed. The Pee-Wee program yielded two equally fit trees that confirm the monophyly of MLCM excluding Buginbaatar. Kryptobaatar, Djadochtatherium, Catopsbaatar, and Tombaatar form a clade, for which the family Djadochtatheriidae is proposed. Chulsanbaataris the sister taxon of this clade. Bulganbaatar and Nemegtbaatar are the sister group of all other djadochtatherians. Kamptobaatar, Sloanbaatar, and Nessovbaatar form a separate clade in the Pee-Wee tree. The NONAprogram yielded thirty equally parsimonious trees and a strict consensus tree with a poor resolution.
Na podstawie porównań anatomicznych popartych analizą filogenetyczną wykazano, że późnokredowe multituberkulaty (wieloguzkowce) Mongolii, z wyjątkiem rodzaju Buginbaatar, tworzą monofiletyczną grupę, dla której zaproponowano nowy podrząd Djadochtatheria. Podrząd Djadochtatheria charakteryzuje się nastepującymi synapomorfiami: kości czołowe są proporcjonalnie duże i wcinają się głęboko w formie zaostrzonego szpica między kości nosowe; szew czołowo-ciemieniowy jest U-kształtny; kość czołowa nie kontaktuje się ze szczęką; wzłuż kontaktu między podniebienną i boczną powierzchnią kości przedszczękowej występuje ostra krawędź. U wszystkich Djadochtatheria część twarzowa koki łzowej jest duża, w przybliżeniu prostokątna, umieszczona na dachu czaszki, co być może jest cechą symplezjomorficzną. Jest również możliwe, że tylna część czaszki, położona za dołemu żuchwowym jest u Djadochtatheria dłuższa w stosunku do całej czaszki niż u innych multituberkulatów. Djadochtatheria mają łukowaty p4 (wtórnie trapezoidalny u Catopsbaatar), który nie wystaje ponad poziom powierzchni żującej trzonowców (cecha wspólna z Eucosmodontidae), oraz I3 umieszczony na podniebiennej części kości przedszczekowej (cecha wystepująca również u eukosmodontida Stygimys i u cimolomyida Moeniscoessus). Mała liczba guzków na dolnych i górnych trzonowych, oraz nie więcej niż dziewięć grzebieni na p4 są przypuszczalnie cechami symplezjomorficznymi. Z formacji Barun Gojot opisano przedstawiciela Djadochtatheria Nessovbaatar multicostatus gen. et sp. nov., zaliczonego do rodziny incertae sedis. Zaproponowano nową rodzinę Djadochtatheriidae dla rodzajów Kryptobaatar, Djadochtatherium, Catopsbaatar i Tombaatar, a w oparciu o nowe materiały przedstawiono zrewidowane diagnozy czterech rodzajów Djadochtatheria: Sloanbaatar, Kryptobaatar, Djadochtatherium i Kamptobaatar. W celu przeprowadzenia analizy filogenetycznej późnokredowych multituberkulatów Mongolii zaproponowano listę 43 cech (różniącą się, z wyjątkiem dziesięciu cech, od list używanych dotychczas przy analizach filogenetycznych multituberkulatów) oraz matrycę taksonów i cech, obejmująca 17 taksonów. Taksony uwzględnione w analizie obejmują 11 późnokredowych rodzajów z Mongolii, pięć najkompletniej poznanych późnokredowych i paleoceńskich rodzajów z Ameryki Północnej i Azji, oraz hipotetycznego przodka, skonstruowanego na podstawie cech wystepujacych u jurajskich multituberkulatów z rzędu Plagiaulacoidea. W analizie kladystycznej zastosowano dwa różne programy komputerowe: Pee-Wee (Goloboff 1993a, 1996) oraz NONA (Goloboff 1993b), oparty na tej samej zasadzie co powszechnie używany PAUP (Swofford 1993). Program Pee-Wee przedstawił dwa drzewa. Fig. 13 przedstawia krótsze z tych drzew, które potwierdza odrębność Buginbaatar i monofiletyzm Djadochtatheria. Analiza przeprowadzona za pomocą tego programu wykazuje również monofiletyzm rodziny Djadochtatheriidae ustanowionej w pracy (Fig. 13, węzeł 18). Program NONA zaproponował 30 jednakowo oszczędnych drzew. Dwa drzewa ścisłej zgodności (Fig. 14A and 14B) wykazują znacznie gorszą rozdzielczość niż drzewo zaproponowane przez program Pee-Wee, na którym oparto wnioski filogenetyczne.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 2; 201-242
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies