Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Divine revelation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-20 z 20
    Tytuł:
    Orędzie Miłosierdzia Bożego w tradycji starotestamentalnej
    The Message of Godʼs Mercy in the Old Testament Tradition
    Autorzy:
    Czaplicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26469668.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Old Testament
    Divine Mercy
    Divine Mercy message
    Old Testament Scriptures
    Divine revelation
    Opis:
    The goal of the article was to unveil the mystery of Mercy as revealed in the inspired books of the Old Testament. Bearing in mind that all of Scripture is The Book of Divine Mercy, only selected texts have been presented to discuss various dimensions of this Merciful Love of God. The Holy Books show God as Creator and Savior showing mercy to the world and mankind for each individual human being. The Merciful God, as presented in the article, reveals His attribute in the very first pages of Scripture, while this fundamental truth about Him is developed more fully in the subsequent books.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2023, 25, 1; 11-26
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Liturgical Perspective of Theology
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036373.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgy
    theology
    Ratio fundamentalis 2016
    Bible
    theologia prima
    theologia secunda
    Divine Revelation
    the transmission of Divine Revelation
    liturgical theology
    systematic theology
    pastoral theology
    Opis:
    An important help in finding the right place for the liturgy in theology and the manner of practicing theology is the new document of the Congregation for the Clergy The Gift of the Priestly Vocation. Ratio Fundamentalis Institutionis Sacerdotalis issued on  December 16, 2016. This document provides a new order for the subjects taught in seminaries. Sacred Scripture is put in the first place as the soul of theology (Dei Verbum 24). It is followed immediately by the study of the sacred liturgy, which “must be considered a fundamental discipline.” This is because Scripture and the liturgy constitute a living theology, meaning that they are the first and primary locus for all of theology. The fact that the liturgy immediately follows Sacred Scripture is also influenced by a new, in-depth understanding of the liturgy found in the Catechism of the Catholic Church and among contemporary theologians (J. Corbon, A.M. Triacca, A. Schmemann, J. Ratzinger) and a deeper connection of the liturgy with Divine Revelation and its transmission. The author of the article recognizes the particular significance of liturgical theology focused on the joint presentation of the three components of the liturgy, which are the salvific mystery of God, the liturgical celebration and the Christian life. Liturgical theology can be done from the perspective of each of these elements of the liturgy (Mysterium-Actio-Vita). Liturgical theology is the most perfect fulfillment of the liturgical perspective of theology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8 English Online Version; 59-74
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misterium Kościoła a zbawienie człowieka
    Mystery of Church and Salvation of Man
    Autorzy:
    Fiuk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601418.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Kościół
    Objawienie
    ofiara
    zbawienie
    Christ
    Church
    Divine Revelation
    Sacrifice
    Salvation
    Opis:
    Niniejsze badanie tajemnicy Kościoła jest jednocześnie dociekaniem istoty tajemnicy zbawienia człowieka. Powołanie przez Chrystusa Kościoła jest początkiem nowego etapu historii zbawienia. Jednocześnie to misterium wyraża się w codziennym życiu chrześcijanina poprzez jego współpracę z Duchem Świętym. W misterium Kościoła dokonuje się wspólnota Boga z człowiekiem. W ten sposób tajemnica zbawienia przenika istotę człowieka oraz poprzez życie sakramentalne elementy boskie przenikają to, co ludzkie. Owo przenikanie się elementów boskich i ludzkich jest tajemnicą, a jednocześnie oczywistością zbawiającą i przenikającą życie chrześcijańskie. Widzimy więc, że Kościół w całej swej pełni jawi się dwuwymiarowo, jest boski i ludzki. W płaszczyźnie tej dwuwymiarowości „wydarza się” zbawienie.
    The subject of this study is not only reflection upon the mystery of the Church, but also inquiring on the mystery of man’s salvation. The foundation of the Church by Jesus Christ is the beginning of a new phase in the history of salvation. At the same time this mystery is expressed in the daily life of a Christian through his or her cooperation with the Holy Spirit. In this sacred mystery of the Church a communion of God with a man is formed. In this way, the mystery of salvation becomes the essence of man and through the sacramental life, divine elements permeate with human elements. This penetration of the divine and human elements is a mystery and at the same time the evidence that is saving and penetrating Christian life. Thus we see that the Church in all its fullness appears two – dimensional, the divine and the human. In those dimensions, both divine and human salvation “occurs”.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 137-147
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgiczna perspektywa teologii
    Liturgical Perspective of Theology
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036490.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    teologia
    Ratio fundamentalis 2016
    Biblia
    theologia prima
    theologia secunda
    Objawienie Boże
    przekaz Objawienia Bożego
    teologia liturgiczna
    teologia systematyczna
    teologia pastoralna
    liturgy
    theology
    Bible
    Divine Revelation
    transmission of Divine Revelation
    liturgical theology
    systematic theology
    pastoral theology
    Opis:
    Ważną pomocą w znalezieniu właściwego miejsca liturgii w teologii i sposobu uprawiania teologii jest nowy dokument Kongregacji ds. Duchowieństwa Stolicy Apostolskiej z 16 grudnia 2016 r., zatytułowany Dar powołania do kapłaństwa. Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis. Dokument ten podaje nową kolejność przedmiotów wykładanych w seminariach duchownych. Na pierwszym miejscu znajduje się Pismo Święte, będące duszą teologii (por. DV 24), a zaraz po nim studium świętej liturgii, która „winna być uznana za dyscyplinę podstawową”. Stało się tak dlatego, że Biblia wraz z liturgią są teologią żywą, teologią pierwszą i podstawowym locus dla całej teologii. Wpływ na to ma też nowe, pogłębione rozumienie liturgii w Katechizmie Kościoła Katolickiego i u współczesnych teologów (J. Corbon, A.M. Triacca, A. Schmemann, J. Ratzinger) oraz głębsze powiązanie liturgii z Objawieniem Bożym i jego przekazem. Autor dostrzega szczególne znaczenie teologii liturgicznej, skoncentrowanej na łącznym ukazywaniu trzech składowych elementów liturgii, czyli zbawczego misterium Boga, celebracji liturgicznej i życia chrześcijańskiego. Może być ona sprawowana z perspektywy każdego z elementów liturgii. Teologia liturgiczna jest najdoskonalszym spełnieniem liturgicznej perspektywy teologii.
    An important help in finding the right place for the liturgy in theology and the manner of doing theology is the new document of the Congregation for the Clergy The Gift of Priestly Vocation. Ratio Fundamentalis Institutionis Sacerdotalis issued on 16 December 2016. This document provides a new order of subjects taught in the seminaries. Sacred Scripture is put first being the soul of theology (Dei Verbum 24). It is followed immediately by the study of the sacred liturgy, which “must be considered a fundamental discipline”. This is because Scripture and the liturgy constitute a living theology, they are the first and primary locus for entire theology. The fact that liturgy immediately followed Sacred Scripture is also influenced by a new, in-depth understanding of the liturgy found in the Catechism of the Catholic Church and in contemporary theologians (J. Corbon, A.M. Triacca, A. Schmemann, J. Ratzinger and a deeper connection of the liturgy with Divine Revelation and its transmission. The author of the article recognizes the particular significance of liturgical theology, focused on the joint presentation of the three components of the liturgy, that is, the salvific mystery of God, the liturgical celebration and Christian life. Liturgical theology can be done from the perspective of each of the elements of the liturgy (Mysterium-Actio-Vita). Liturgical theology is the most perfect fulfilment of the liturgical perspective of theology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 91-105
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Traditio – Verbum czy actio
    Autorzy:
    Szczurek, Jan Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669679.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Divine Revelation
    Tradition
    deposit of faith
    the Holy Spirit
    objawienie Boże
    Tradycja
    depozyt wiary
    Duch Święty
    Opis:
    The complicated notion of tradition in Catholic theology is analyzed from the point of view of the relationship existing between word and deed in the process of transmission of the Divine Revelation. The carried out analyzes lead to the conclusion that Tradition is not a word or deed (verbum aut actio), but it is a word confirmed by the deed (verbum et actio), and the action is explained in words, according to the command of the Savior: “Do this in memory of me” (Lk 22:19).
    Skomplikowane pojęcie Tradycji w teologii katolickiej jest analizowane z punktu widzenia relacji istniejącej między słowem i czynem w procesie przekazu objawienia Bożego. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że Tradycja to nie słowo albo czyn (verbum aut actio), lecz jest to słowo potwierdzane czynem (verbum et actio) i czyn wyjaśniany słowem, zgodnie z poleceniem Zbawiciela: „To czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22, 19).
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2015, 47
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozpoznanie Objawienia Bożego, zawartego w Piśmie Świętym i Tradycji, w ujęciu E. Kopcia i J. Myśkowa
    Autorzy:
    Raczko, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143981.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rozpoznanie Objawienia
    Pismo Święte
    Tradycja
    rodzaje tradycji
    rocegnizing the Divine Revelation
    Holy Bible
    Tradition
    kinds of Tradition
    Opis:
    La credibilità del cristianesimo in quanto una religione rivelata, basata soprattutto sull'autorità di Dio che si rivela, costituisce uno dei principali oggetti di ricerca propri della teologia fondamentale. Il compito del teologo consiste nell'esaminare la rivelazione cui la religione fa riferimento. Nel presente articolo, l'autore analizza il problema del riconoscimento e della verifica della Rivelazione nella Sacra Scrittura e nella Tradizione come è stato messo in risalto ed elaborato da due teologi polacchi, E. Kopeć e J. Myśków. Nelle loro opere scientifiche E. Kopeć eJ.Myśków descrivono le difficoltà di una corretta lettura della Rivelazione. In quanto fautori di un carattere personalistico della Rivelazione, ambedue sostenevano che non si potesse constatare una discontinuità né effettuare una netta disgiunzione tra la Tradizione e la Bibbia, poiché èstato Dio stesso a unirle strettamente l'una all'altra. Dall'analisi del patrimonio scientifico di E. Kopeć risulta evidente la sua convinzione, che un atteggiamento positivo della Chiesa nei confronti di altre religioni e la percezione in esse di verità e di santità − i concetti espressi nella Dichiarazione Nostra Aetate sulle relazioni della Chiesa con le religioni non-cristiane del Concilio Ecumenico Vaticano II − costituiscano fonte di nuove ispirazioni per i teologi e possano contribuire allo sviluppo di un nuovo ambito teologico, quello di teologia della religione.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 75-98
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sensotwórczy wymiar Objawienia Bożego według adhortacji Verbum Domini Benedykta XVI
    The Divine Revelation as the Source of the Meaning of Human Existence according to the Exhortation Verbum Domini of Benedict XVI
    Autorzy:
    Słupek, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143985.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sens istnienia
    życie ludzkie
    Objawienie Boże
    BenedyktXVI
    adhortacja Verbum Domini
    rozumność Objawienia Bożego
    Kościół
    interpretacja Biblii
    Pismo Święte
    meaning of existence
    human life
    Divine Revelation
    Benedict XVI
    exhortation Verbum Domini
    rationality of Divine Revelation
    Church
    interpretation of the Bible
    Holy Scriptures
    Opis:
    Diverse areas of studies are concerned with the answer to the inquiry on the meaning of human existence. Also theology, referring to the Divine Revelation, points out to the meaning of existence, revealed by God. Also Benedict XVI refers to this issue in his apostolic exhortation Verbum Domini – On the Word of God in the life and mission of the Church. Indicating the Eternal Word, that entered the time and was pronounced in human way, at the same time the Holy Father convinces us, that for the person receiving this Word in faith, it can be the source of the meaning of existence. The Divine Revelation becomes the source of the meaning of human life thanks to its rationality, through responses it provides for the deepest human inquiries and desires, and thanks to the perspective of fullness of life transcending the limits of temporality. The meaning of human existence revealed in the Word of God, is properly understood and most fully accessible in the Church. The community of God's people is called to reveal the Eternal Word faithfully as reality, which can be lived, and thanks to which one can live.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 37-50
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy egzegezy Nowego Testamentu w Konstytucji dogmatycznej o Boskim Objawieniu
    Autorzy:
    Romaniuk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1162020.pdf
    Data publikacji:
    1967
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    egzegeza
    Sobór Watykański II
    Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym
    exegesis
    Second Vatican Council
    Dogmatic Constitution on Divine Revelation
    Opis:
    L’article est consacré à l’analyse du seul chapitre cinq de la Constitution Dogmatique sur la Révélation. Cette analyse permet de mettre en valeur les points suivants: 1) Le document souligne souvent et de façon décisive l’historicité des Evangiles mais il laisse la possibilité de la comprendre dans un sens assez large; 2) Dans la formation de la tradition évangélique les éléments suivants, d’après le document, ont joué un rôle très important: les besoins religieux de la communauté primitive, le niveau intellectuel des fidèles et les idées maîtresses de chaque évangéliste; 3) Le document permet donc de profiter de toutes les données positives de la Formgeschichte tout en signalant les dangers que comporte une application immodérée de cette méthode; 4) On constate aussi que le salut des hommes doit être attribué non seulement à la passion et à la mort du Christ mais aussi à sa résurrection, à son ascension et à sa session à la droite du Père.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 5-18
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świętość jako motyw wiarygodności Objawienia i chrześcijaństwa
    Holiness As an Argument for the Credibility of the Divine Revelation and Christianity
    Autorzy:
    Rusecki, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041401.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Heiligkeit
    Glaubwürdigkeit
    Offenbarung
    heilige Kirche
    Tugenden
    Holiness
    Credibility
    Divine Revelation
    holy Church
    virtues
    świętość
    wiarygodność
    Objawienie
    święty Kościół
    cnoty
    Opis:
    Objawienie, a za nim teologia pojęcie świętości wiąże z naturą Boga, który w stosunku do stworzenia jest całkowicie transcendentny, ale jednocześnie bliski i w swoim Synu Jezusie Chrystusie niejako z nim zjednoczony. W ścisłym tego słowa znaczeniu o świętości można mówić tylko wtedy, kiedy uznaje się Świętego – Boga, od którego pochodzi wszelka świętość i który jest jej Źródłem. Świętość Boga została w pełni objawiona w Jezusie Chrystusie, który przez swe objawieniowo-zbawcze dzieło dał ludziom udział w Jego świętości, Kościół natomiast, będąc święty ze swej natury, w której w pełni partycypuje, ma za zadanie zwiastować tę świętość w świecie i ją realizować. Istota świętości jest zawsze ta sama, choć świętość może być realizowana w różnych stanach zarówno w Kościele, jak i w świecie, na różnych drogach życia. Tak rozumiana świętość chrześcijańskiego życia – zwłaszcza osiągana w codzienności, choć także w wyniku heroicznych cnót – ma ogromne znaczenie w mówienia o wiarygodności chrystianizmu. Wyraża się ona nie tylko w życiu wewnętrznym, lecz ma także zewnętrzne refleksy, które są istotne dla współczesnej mentalności, uwrażliwionej na pragmatykę i prakseologię. Wymaga jednak jej rozpoznania ze strony wiary.
    The Divine Revelation – and in consequence Christian theology – connects a term ‘holiness’ with the nature of God who in relation to His creature is totally transcendent but in the same time is close to it and in His Son Jesus Christ, in a sense, united with it. Strictly speaking it is possible to talk about holiness under one condition: if one believes in the Holy One – God who is the source of any holiness. Holiness of God was fully revealed in Jesus Christ who through His revelation-salvific deeds allowed human beings to participate in God’s holiness. Church, however, being holy from her nature (and participating in God’s holiness) has a task to proclaim holiness in the world and to practice it. The essence of holiness is always the same although holiness could be practiced in the Church and the world in many different ways. So understood holiness of Christian life – achieved especially in everyday life or in a way of heroic virtues – has a very important meaning for the credibility of Christianity. Holiness is present not only in a spiritual (‘inside’) life but also has outside reflections which is so much important for a contemporary mentality marked by praxis and praxeology. holiness, however, could be recognized only from a perspective of faith.
    Die Offenbarung und ihr folgend die Theologie verbinden den Begriff der Heiligkeit mit Gott, der gegenüber der Schöpfung ganz transzendent ist, bleibt jedoch gleichzeitig in seinem Sohn Jesus Christus mit ihr gleichsam vereint. In der genauen Bedeutung kann man von Heiligkeit nur dann reden, wenn man im Heiligen - Gott, von dem Alle Heiligkeit kommt und der ihre Quelle ist, erkennt. Die Heiligkeit wurde vollkommen in Jesus Christus offenbart, der den Menschen durch sein Offenbarungs- und Erlösungswerk Anteil an seiner Heiligkeit schenkte. Die Kirche, die ihrer Natur nach heilig ist, soll diese Heiligkeit in der Welt verkünden und sie dort realisieren. Das Wesen der Heiligkeit ist immer dasselbe, wenngleich sie in verschiedenen Lebensumständen und -wegen, in der Kirche und in der Welt, realisiert werden kann. Die so verstandene Heiligkeit des christlichen Lebens - vor allem jene, die im Alltag, auch durch heroische Tugenden erreicht wird - hat eine große Bedeutung bezüglich der Glaubwürdigkeit des Christentums. Sie zeigt sich nicht nur im innerlichen Leben, sondern hat auch äußere Merkmale, die für die heutige Mentalität, empfänglich für Pragmatik und Praxeologie, von Bedeutung sind. Sie müssen jedoch im Glauben erkannt und verwirklicht werden.   
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 11-38
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Syn Boży widzialnym znakiem miłosierdzia Boga Ojca
    The Son of God, the Visible Sign of God’s Mercy
    Autorzy:
    Czaplicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408342.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    New Testament
    mercy of God
    Jesus Christ
    deeds of mercy
    Divine Revelation
    Nowy Testament
    miłosierdzie Boże
    Jezus Chrystus
    uczynki miłosierdzia
    objawienie Boże
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje tajemnicę miłosierdzia, która została objawiona w natchnionych tekstach Nowego Testamentu. Autorka oparła się na wybranych fragmentach, które zawierają treści na temat różnych aspektów miłosierdzia. Księgi NowegoTestamentu podkreślają miłosierdzie jako przymiot Boga Stwórcy i Zbawiciela, który został doskonale objawiony w Jego Synu Jezusie Chrystusie. Jezusowi ludzkość zawdzięcza zbawienie i uświęcenie, które wypełniło się przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. Chrystus,który w pełni objawił Boga jako miłosiernego Ojca, dokonał tego poprzez słowa i dzieła, wypełniając tym samym zapowiedzi Starego Przymierza.
    The present article talks about the mystery of mercy as revealed in the inspiring pages of the New Testament. The author has relied only on the selected texts in which the various dimensions of God’s merciful love are discussed. The books of the New Testament emphasize mercy as an attribute of God the Creator and Savior perfectly revealed in His Son, Jesus Christ. To Him, mankind owes salvation and sanctification, which was fulfilled by His death and resurrection. Christ, who fully revealed God as a merciful Father, did so through words and works, thus fulfilling the announcements of the Old Covenant.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 1; 85-107
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uzasadnianie w teologii fundamentalnej
    Justifying in Fundamental Theology
    Autorzy:
    Rusecki, Marian
    Mastej, Jacenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143941.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jezus Chrystus
    Objawienie Boże
    chrześcijaństwo
    wiara
    wiarygodność
    uzasadnianie
    argumentacja teologicznofundamentalna
    Jesus Christ
    Divine Revelation
    Christianity
    Faith
    Credibility
    Justification
    Arguments in Fundamental Theology
    Opis:
    Fundamental Theology is scientific discipline which ex professo treats about justifying the credibility of Christianity. This discipline is about the foundations of faith and justifies credibility of Divine Revelation which has been fulfilled in Jesus Christ and lasts in the Church. Fundamental Theology would like to make Christian faith reasonable as it shoud be because a man is reasonable and free person full of dignity. Contemporary Fundamental Theology not only makes the traditional argumentation reacher but also tries to find new arguments for the credibility of Christianity. This article contents following issues: 1. justifying the credibility of Christianity as the aim of Fundamental Theology; 2. some projects rejecting the necessity of justifying the credibility of Christianity; 3. traditional arguments for the credibility of the Revelation fulfilled in Jesus Christ; 4. justifying in modern Fundamental Theology. The process of justifying in Fundamental Theology means searching or making arguments, reasons, for supernatural character of Christianity. Because every argument shows the Revelation and faith only partially, so each of them cannot fulfill the whole task. Fundamental Theology needs many arguments. Presenting lots of them Fundamental Theology is able to justify Christian faith more fully.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2010, 2; 61-80
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Depozyt wiary jako kryterium prawdziwości nauki Kościoła
    Deposit of faith as the criterion of the truthfulness of the Church teaching
    Autorzy:
    Szczurek, Jan Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30148792.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    deposit of faith
    depositum fidei
    dogma
    development of dogma
    divine revelation
    tradition
    trust
    responsibility
    apologetics
    depozyt wiary
    dogmat
    objawienie Boże
    rozwój dogmatu
    tradycja
    zaufanie
    odpowiedzialność
    apologetyka
    Opis:
    We współczesnej teologii pojęcie depozytu wiary jest rzadko wykorzystywane. Celem artykułu jest wykazanie jego doniosłości w zachowaniu integralności przekazu apostolskiej wiary Kościoła. Pojęcie depozytu jest istotne ze względu na ciągłość i tożsamość nauczania apostolskiego, przyjętego od Chrystusa i przekazanego Kościołowi. Pozwala bowiem dokładniej określić granice pluralizmu teologicznego. W rozwoju teologii jest wiązane z apologetyką, a jej renesans sprzyja pogłębionym studiom nad jego znaczeniem dla wykazywania apostolskiego charakteru współczesnego nauczania Kościoła.Istotnym elementem tego pojęcia jest zaufanie okazywane przez deponenta (Chrystusa) depozytariuszowi (Kościołowi), które zobowiązuje do zachowania depozytu w stanie nienaruszonym. Stąd wynika wielka odpowiedzialność całego Kościoła i każdego katolika jako depozytariusza. Depozyt wiary rozumiany jako „suma dóbr zbawczych” (suma treści noetycznych i ontycznych) ma charakter sakralny w dwojakim znaczeniu: jest darem objawiającego się Boga i jest przechowywany w świątyni, którą jest każdy wierzący w Chrystusa. Stanowi rezerwuar niezmiennych dogmatów i „miejsce” do poszukiwania odpowiedzi na coraz to bardziej dociekliwe pytania wynikające ze zmieniających się nieustannie uwarunkowań życia człowieka. Depozyt wiary jest tą rzeczywistością, która może skutecznie pomóc w walce ze współczesnym kryzysem wiary i moralności katolickiej, a nawet tożsamości samego Kościoła.
    In modern theology, the concept of the deposit of faith is rarely used. The aim of the article is to show its importance in maintaining the integrity of the transmission of the apostolic faith of the Church. However, it is essential because of the continuity and identity of the apostolic teaching received from Christ and transmitted to the Church. It allows us to define the limits of theological pluralism. In the development of theology, it is associated with apologetics, and its renaissance is conducive to in-depth studies of its importance for demonstrating the apostolic character of the contemporary Church teaching. An important element of this concept is the trust shown by the depositor (Christ) to the depositary (the Church), which obliges him to keep the deposit intact. Hence follows the great responsibility of the whole Church and of every Catholic as depositary. The deposit of faith, understood as the “sum of salvific goods” (the sum of noetic and ontic content), is sacred in two ways: it is a gift of God who reveals himself and is kept in the temple, which is every believer in Christ. It is a reservoir of unchanging dogmas and a “place” to look for answers to more and more inquisitive questions arising from the constantly changing conditions of human life. The deposit of faith is a reality that can effectively help in the fight against the contemporary crisis of Catholic faith and morality and even the identity of the Church itself.
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2022, 54; 45-87
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijny obraz ludzkiej społeczności jako wzorczy normatyw ładu społecznego
    Biblical Image of the Human Society as a Normative Model of Social Order
    Autorzy:
    Zabielski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048014.pdf
    Data publikacji:
    2011-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    social order
    socio-moral life
    human society
    Divine Revelation
    Decalogue
    Jesus Christ
    commandment of love
    hierarchy of values
    Porządek społeczny
    życie społeczno-moralne
    społeczeństwo
    Objawienie
    Dekalog
    Jezus Chrystus
    przykazanie miłości
    hierarchia wartości
    Opis:
    Dziś często możemy obserwować różne formy zaburzeń porządku społecznego. Ludzie poszukują sposobów radzenia sobie z tym problemem. Dla chrześcijan Objawienie Boże jest wyrazem woli Bożej w tym względzie. Biblia pokazuje, że Bóg stworzył człowieka. Ludzie powinni słuchać Boga i zbudować porządek społeczny, w tym posłuszeństwa. W Starym Testamencie był porządek społeczny oparty na unii Izraela z Bogiem oraz o Dekalogu. W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest osobista centrum ludzkiego społeczeństwa, podczas gdy przykazanie miłości jest normatywną podstawą porządku społecznego. To powinno być uziemienie jedności między ludźmi i jedności ludzi z Bogiem. Jest to również gwarancją trwałego pokoju i stabilnego porządku społecznego.
    Today we can often observe various forms of disturbance of social order. However, people seek ways of dealing with this problem. For Christians, Divine Revelation is a manifestation of God's will in this respect. The Bible shows that God made man the lord of the universe. People should obey God and build social order on this obedience. In the Old Testament social order was based on the union of Israel with God and on the Decalogue. In the New Testament, Jesus Christ is the personal centre of human society whereas the commandment of love is the normative foundation of social order. This should be the grounding of unity among people and the unity of people with God. It is also a guaranty of lasting peace and stable social order.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 167-183
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pogląd chrześcijaństwa prawosławnego na religie świata
    An Orthodox Christian View of the World Religions
    Autorzy:
    Rus, Remus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607420.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    phenomenon of religion
    religious conviction
    revelation
    faith
    divine reality
    Opis:
    The article presents the thought of Father Dumitru Staniloae ( t 1993), one of the most outstanding Romanian theologians of the 20th century, based on his book Poztia d-lui Lucian Blaga fata de Crestinism si Ortodoxie (The Attitude of Mr. Lucian Blaga toward Christianity and Orthodoxy) Sibiu, 1942. The author begins by expounding the general character of the universal religious phenomenon. Beyond the multiplicity of the forms and the ways in which religion is manifested there are certain common points. Fr. Staniloae distinguishes five such specific elements typical for religion: 1. a strong and steadfast faith in the truth of the things it professes; 2. the personal character of the ultimate reality; 3. there is a certain differentiation a believer makes between these ultimate realities with a clear and less clear personal character and nature - even though sometimes the divine reality is perceived in an extremely intimate relationship with nature, each religion preserves an awareness that the divine reality is something else than nature itself; 4. the belief in the self-revelation of the divine reality - it is a universal conviction with the believers of all religions that the Divinity revealed and reveals Itself and the data about It are not a figment of the human mind or imagination, a self-revelation of the human spirit; 5. a certain expectance, confidence and hope with which man ties himself up to the Divinity in as far as his destiny is concerned. The universal human consciousness expects and believes in man’s salvation from under the destructive power of nature or of certain evil forces. Expectation is a deep instinct of the human nature; faith is the mysterious power given to man at the same time with any religion. There is also a functional interpenetration of these elements. Faith without a personal God and without revelation cannot exist, nor without the presence of a purpose, as that of the salvation of existence. Their persistence reveals the existence of a personal relationship between God and man in the interest of his salvation, as well as man’s firm belief in the possibility of a personal salvation and in a special communion with God and, as a result, that there is also an interest on the part of God to save man. Faith and revelation are conveyed from generation to generation, but at the same time faith is largely produced by revelation, each man experiencing in a mysterious way the pressure of the ultimate reality upon his conscience. All kinds of theories have been conceived which see religion as originating from the divinization of the forces of nature, society, or a political leader etc. In reality however religious experience distinguishes the divine from all these phenomena, even though it may have the experience of the divine presence and of its power in connection with them. Religious experience is an awareness of the mysterious presence of the Divinity and as such any religious man knows the difference. In the case of the religious phenomenon we come across a minimal realization and participation of the ultimate reality pertaining essentially to the faith in the Divinity, to its revelation and to the hope in a personal salvation as a common minimal background of all religions, and as such of the Christian Faith. Fr Staniloae draws our attention to the fact that what counts in the relation among religions is not this minimal background but the contribution of each religion. In his attempt to draw a line between Christianity and the other religions, he asserts that everything the non-Christian religions possess in addition, as a surplus, is either a jungle of myths, or a resuscitation in different manners of the same minimal background which make up the universal religious conviction. Myth is a human invention bom of his endeavour to capture in image the basic fact of the Divinity and of Its revelation; hence a poetic and personalized expression of what is known through the general revelation, or a personalization of a power in nature or of a personal attribute. Christianity differs radically from these religions, because by the surplus it asserts, it testifies to an essential increase in the divine revelation. We have in Christianity the full revelation of the Divinity, as well as the manifestation of Its personal character as God has come as a man among men. Christianity is an entirely different religion in so far as the awareness of the nearness of the divine reality is concerned, as the only religion dominated by the awareness of an increase - to the last possible extent - in the divine revelation, without imposing a new element to the general definition of religion. Moreover, Christianity is not a religion of myths. This is due to the fact that God’s presence in the world, as a perceptible and active reality, renders futile all myths: when the divine reality is so close to us and so commanding, there is no longer any place for myths. At the same time there is no attitude which embraces all parts of the Universe with so much love and appreciation as does Christianity, because all are the work of the hands God and the object of His fatherly care.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 189-202
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O Bożej ukrytości poważnie i bez ułatwień. Odpowiedź Krytykom
    On Divine Hiddenness Seriously and Without Facilitation: Reply to Critics
    Autorzy:
    Hołda, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31232763.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Divine hiddenness
    absconditheism
    Revelation
    science
    secularization
    Boża ukrytość
    absconditeizm
    Objawienie
    nauka
    sekularyzacja
    Opis:
    Boża ukrytość jest problemem, który domaga się potraktowania z należytą powagą. Nie należy od tego problemu uciekać. Nie należy również ułatwiać sobie sprawy z Bożym ukryciem przez wprowadzanie rozwiązań, które sprawiają, że napięcie związane z problemem ukrytości znika lub zostaje złagodzone. Zaproponowane przeze mnie w książce Źródło i noc. Wprowadzenie do współczesnego absconditeizmu rozwiązanie, które nazwałem absconditeizmem, jest próbą zmierzenia się z problemem ukrytości w jego najmocniejszej możliwej postaci. Rozważam ten problem, biorąc pod uwagę również najmocniejszą wersję teizmu, którą określa się jako klasyczny teizm. Artykuł stanowi łączną odpowiedź na teksty, których autorami są Maciej Bała, Ryszard Mordarski oraz Marek Słomka. Odnoszę się do pojawiających się w wyżej wymienionych tekstach krytyk, doprecyzowuję moje stanowisko oraz przedstawiam racje, dla których uważam, iż proponowany przeze mnie absconditeizm, stanowiący poważne i unikające ułatwień ujęcie problemu ukrytości, jest właściwym sposobem podejmowania tego zagadnienia.
    Divine hiddenness is a problem that demands to be treated with due seriousness. One should not run away from this problem. Nor should divine hiddenness be made easy by introducing solutions that make the tension associated with the hiddenness problem disappear or be alleviated. The solution I propose in my book Źródło i noc. Wprowadzenie do współczesnego absconditeizmu [The Spring and the Night: An Introduction into Contemporary Absconditheism], which I have called absconditeism, is an attempt to deal with the problem of hiddenness in its strongest possible form. I consider this problem by also taking into account the strongest version of theism, which is referred to as classical theism. The article is a combined response to texts authored by Maciej Bała, Ryszard Mordarski and Marek Słomka. I refer to the critics appearing in the above-mentioned texts, clarify my position and present the reasons why I believe that the absconditeism I propose, which is a serious and avoiding facilitations approach to the problem of hiddenness, is the right way of addressing this issue.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 473-490
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fatima: Światło Boga
    Fatima: The Light of God
    Autorzy:
    Łaszewski, Wincenty
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570713.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Fatima, objawienia
    Światło
    Niepokalane Serce
    Jestestwo Boga
    Fatima
    Revelation
    Light
    Immaculate Heart
    Divine Being
    Opis:
    Temat objawień fatimskich jest podejmowany z najróżniejszych stron, począwszy od refleksji teologicznej i duchowej, po analizy fenomenologiczne i psychologiczne. Badania nad Fatimą w wymiarze teologii wymagają odkrycia tego, co w przekazie objawień fundamentalne – co stanowi wspólny mianownik, bywa, że ukryty, wszystkich treści objawień. Taki fundament pozwala dostrzec Boży plan zawarty w orędziu i zrozumieć go jako przekaz integralny. Najnowsze badania sugerują, że istnieje potrójny mianownik objawień fatimskich. Pierwszym jest światło, które w refleksjach Siostry Łucji staje się Światłem pisanym wielką literą, bowiem to „światło było Bogiem”. Dzieci, zanurzone w tym Świetle, zaczynają uczestniczyć w Boskich tajemnicach i przemieniać na Jego obraz i podobieństwo. Drugim elementem fundamentu orędzia fatimskiego jest temat Niepokalanego Serca Maryi. To ono staje się kluczem do lepszej przyszłości, źródłem świętości, naczyniem łaski zdolnej zatopić każdy grzech. W zupełnie ostatnich refleksjach siostry Łucji pojawia się jeszcze trzeci element: wielkie Jestestwo Boga, które jest biblijnym „Ja Jestem” (ciekawe, że Jan Paweł II podczas uroczystości beatyfikacyjnych Franciszka i Hiacynty porównał doświadczenie dzieci fatimskich do doświadczenia Mojżesza!), z drugiej jest formą Opatrzności, która planuje zbawcze dzieje świata. Trzy tematy mówią o tym samym: są zaproszeniem do wejścia w misterium Boga, do zjednoczenia się z Nim. Kluczem do tego jest serce chrześcijanina: Niepokalane Serce Maryi jest dla nas wzorem doskonałego zjednoczenia serca z Sercem Zbawiciela – życia w Bożym Świetle.
    The topic of Fatima Revelations has been considered in many aspects, from a theological and spiritual reflection to phenomenological and psychological analyses. Any research over Fatima in the theological aspect call for discovering what is essential in the message of the revelations, their sometimes latent common denominator, and their whole content. Such a fundament allows for seeing a God’s plan embraced in the message and understanding it as an integral proclamation. The latest studies suggest that there are three common features of all Fatima Revelations. The first of them is light, which in sister Lucia’s reflections becomes Light, since “Light was God”. Children, immersed in the light, begin to take part in divine mysteries and transform into His image and likeness. The second feature of the core of the Fatima message is the topic of The Immaculate Heart of Mary. This heart becomes a gateway to a better future, a source of holiness, a vessel of grace mighty enough to wash away every sin. In the very last thoughts of sister Lucia appears one more feature, i.e. the immense Divine Being, biblical “I am who I am” (interestingly enough, John Paul II during the beatification solemnities of Francisco and Jacinta compared the experience of Fatima children to the experience of Moses). Moreover, the Divine Being is a Form of Providence, planning the salvation of the world. The three topics convey the same message, they are invitations to enter the mistery of God, to unite with Him. A Christian heart is crucial to this unity, and the Immaculate Heart of Mary presents the perfect union with the Heart of the Saviour – living in the Divine Light.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2017, 5; 141-157
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From Revelation to Faith and Reason. A Personalist Insight from John Paul II’s Fides et ratio
    Autorzy:
    Tarasiewicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38697428.pdf
    Data publikacji:
    2024-03-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Revelation
    Faith
    Reason
    Personalism
    Divine Person
    Human Person
    John Paul II
    Fides et ratio
    Opis:
    Drawing on John Paul II’s encyclical Fides et ratio, this paper answers the question of why Christian Revelation provides a vital link between faith and reason. It approaches the problem from the perspective of personalism. In order to capture the essence of the relationship of Christian Revelation to faith and reason, the paper addresses the following issues: why a human person is a mystery to himself, why Christian Revelation corresponds to a human person’s mystery, and what identity is given to faith and reason by Christian Revelation.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2024, 26, 1; 9-18
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia natchnienia z perspektywy posłania Syna i Ducha Świętego
    The Theology of Inspiration from the Perspective of the Missions of the Son and the Holy Spirit
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434363.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    biblical inspiration
    theology of inspiration
    divine revelation
    theology of revelation
    the missions of the Son
    the missions of the Holy Spirit
    Christology of the word of God
    pneumatology of the word of God
    hagiographer
    apostolic men
    Acts of the Apostles
    theology of the Eucharist
    incarnational analogy
    natchnienie biblijne
    teologia natchnienia
    objawienie Boże
    teologia objawienia
    posłanie Syna
    posłanie Ducha Świętego
    chrystologia słowa Bożego
    pneumatologia słowa Bożego
    hagiograf
    mężowie apostolscy
    Apostołowie
    teologia Eucharystii
    analogia inkarnacyjna
    Opis:
    W artykule zaprezentowano wybrane aspekty teologii natchnienia i teologii objawienia opracowane z perspektywy teologii dogmatycznej. Za klucz prowadzonej refleksji przyjęto nierozdzielne misje Syna i Ducha Świętego. Wzięto pod uwagę, że natchnienie i objawienie winny być rozróżnione, ale nie rozdzielone. Wykorzystano wzajemne powiązania tajemnic wiary między sobą (nexus mysteriorum). Na pierwszy plan wysunięto natchnienie autorów Nowego Testamentu będące rezultatem kulminacyjnych wydarzeń zbawczych i objawieniowych związanych ze Wcieleniem, Paschą i Zesłaniem Ducha Świętego. Uwzględniono również związek hagiografów z Kościołem, dla którego Lud Boży Starego Przymierza był typem. Najpierw została zaprezentowana chrystologia słowa i pneumatologia słowa wyprowadzona z analogii inkarnacyjnej. Kolejno podjęto kwestie więzi Apostołów z hagiografami (nazywanych w Dei verbum „mężami apostolskimi”) i ich partycypacji w posłaniach Syna i Ducha Świętego. W ostatniej części ukazano znaczenie Eucharystii, w której kontynuowana jest samo-komunikacja Trójjedynego Boga, dla teologii natchnienia.
    This article presents selected aspects of the theology of inspiration and the theology of revelation developed from the perspective of dogmatic theology. As a key for reflection the inseparable missions of the Son and the Holy Spirit were taken. It was considered that inspiration and revelation should be distinguished, but not separated. Account was also taken of the interrelations of the mysteries of faith (nexus mysteriorum). To the fore came the inspiration of the New Testament authors resulting from the crucial salvific and revelatory events associated with the Incarnation, Pascha and Pentecost. The relationship of the hagiographers to the Church, for which the People of God of the Old Covenant was a type, was also considered. The text first presents the Christology of the Word and the pneumatology of the Word derived from the incarnational analogy. Subsequently, the relationship of the Apostles to the hagiographers (called “apostolic men” in Dei verbum) and their participation in the missions of the Son and the Holy Spirit are addressed. The final part shows the importance of the Eucharist, in which the self-communication of the Triune God continues, for the theology of inspiration.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 87-112
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
    Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    reinterpretacja Dei verbum
    mowa Ducha Świętego
    Logos Wcielony
    słowo Boże
    natchnienie
    objawienie Boże
    prawda biblijna
    analogia inkarnacyjna
    uniżenie słowa Bożego
    wywyższenie słowa Bożego
    historia objawienia
    hermeneutyka biblijna
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    reinterpretation of Dei verbum
    the Holy Spirit’s speech
    the Word of God
    the Logos incarnate
    inspiration
    divine revelation
    biblical truth
    incarnational analogy
    humiliation of the word of God
    exaltation of the word of God
    history of revelation
    biblical hermeneutics
    canonical exegesis
    living Tradition of the Church
    Opis:
    W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
    Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Silence and the Audibility of the Word: Contemplative Listening as a Fundamental Act of the New Evangelization. Part 2: Jesus Christ, the Eternal Listener
    Autorzy:
    Siegmund, J. Marianne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507622.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Jesus Christ
    listening
    revelation
    sonship
    Trinity
    God
    metaphysics
    Hans Urs von Balthasar
    Thomas Aquinas
    divine person
    subsistent relation
    human person
    substance
    obedience
    the Word
    Opis:
    In the second part of her arguing for contemplative listening as a fundamental act of the new evangelization, the author turns to the theological perspective of Jesus Christ as the eternal Listener and, thus, focuses upon his act of listening, which is the unique personal form of his eternal divinity. The author addresses the following issues. Granted that listening has to do with obedient readiness, how can one say it is in the eternalSon, who, being God, would seem to be naturally exempt from obedience? In order to answer this question, the author looks at the Balthasarian “enfleshment” of Thomas’ notion of the divine persons as subsistent relations. In brief, to say that the Son is the subsistent relation of sonship means that the Son receives himself from the Father. But this self-reception implies, the author argues, an obedient readiness. And, since the Son is Word, this obedient readiness translates into a “listening.” The Son is not only the eternal Word. He is also the eternal listener of the Word he is. Within the Godhead, each person is his relation (of “opposition”) to the others and there is no difference between the person and his action. For example, the Son is his relation of sonship to the Father. But, one might ask, how could one speak of the Son’s obedience? How does one avoid subordinationism? The key is to see how the Son’s possession of divinity is compatible with a reception of it. If the Father is the “source and origin of all divinity,” the Son does, in fact, receive his divinity from the Father while, at the same time, he is co-equal and co-eternal with the Father. That the Father generates the Son does not mean, as Arius asserted, that there was a time when the Son was not. Rather, the Son always possesses his divine sonship as being given fromthe Father, while the Father possesses divinity as being given away. Divinity is compatible with relationality in the mode of reception. In the Godhead, reception is perfection. There are a number of texts from Thomas that the author presents in favor of this argument. Having established that reception is perfection in the Godhead, the author develops how this receptivity encompasses obedience and listening. For, in his receiving, the Son performs an act that, by an intrinsic analogy, one may describe as the taking of the gift of the Father into himself. In this sense, the Son is obedient to the “sense” of the Father’s self-gift. But, in the case of the Son, he isthe gift. Not only that, he isthe gift as Word. This suggests, as the author argues, that the obedience that characterizes him as a divine person is something intrinsically analogous to listening. Here, then, we find the ultimate theological reason that we are listeners: we are listeners because we are created on the model of Christ, the eternal Listener.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2018, 7, 1; 119-137
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-20 z 20

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies