Temat: Discernment - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii a postawy duchowe kapłana i wiernych
Autorzy:: Zarzycki, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143082.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Holy Spirit
Eucharist
active participation
spiritual discernment
attitudes
Duch Święty
Eucharystia
aktywne uczestnictwo
rozeznanie duchowe
postawy
Opis:: Posoborowa odnowa liturgiczna coraz bardziej podkreśla obecność i działanie Ducha Świętego w Eucharystii i przez to uzupełnia wielowiekowe braki w teologii Eucharystii i w jej celebracji. Artykuł ukazuje najpierw brak wyraźnych odniesień do Ducha Świętego w przedsoborowej liturgii i w encyklice Mediator Dei Piusa XII (1947). Doceniając odnowę liturgiczną, rozpatruje Konstytucję Sacrosanctum Concilium i wskazuje na pneumatologiczne granice owej konstytucji. W zasadniczej części autor dokonuje rozeznania natury działania Ducha Świętego w poszczególnych częściach Eucharystii, podejmując zarazem moralne i duchowe rozeznanie postaw kapłana i wiernych, jakiego domaga się udział w Eucharystii przeżywany w Duchu Świętym.
The post-synodic liturgical renewal increasingly emphasizes the presence and work of the Holy Spirit in the Eucharist and thus supplements the centuries-old deficiencies in the theology of the Eucharist and its celebration. This article first shows the lack of explicit references to the Holy Spirit in the pre-synodic liturgy and in the encyclical Mediator Dei Pius XII (1947). Appreciating liturgical renewal and the Constitution, Sacrosanctum Concilium points to the pneumatological boundaries of the Constitution. In the main part, the author discerns the nature of the Holy Spirit’s work in individual parts of the Eucharist, at the same time undertaking the moral and spiritual discernment of the attitudes of the priest and the faithful, which is required by participation in the Eucharist lived in the Holy Spirit.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 165-184
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Searching for People and Accompanying them on their Journey Back
Poszukiwanie i towarzyszenie w drodze powrotnej. Uwagi na marginesie Wytycznych pastoralnych do adhortacji Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
Autorzy:: Wanat, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558675.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Amoris laetitia
Pastoral Guidelines
accompanying
discernment
integration
wytyczne pastoralne
towarzyszenie
rozeznanie
integracja
Opis:: The post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis provoked the most heated theological dispute since the Second Vatican Council. They also awakened new hopes and expectations of the faithful, especially those living in non-sacramental relationships. Because of objective spiritual obstacles, they cannot receive absolution and receive Holy Communion. Now, because of these aroused hopes, they turn again to priests, especially to confessors. It is a great challenge for them to meet all those who need help and accompaniment on their way back to full integration with the community of the Church. An important impulse for reflection on this challenge is Pastoral Guidelines for Exhortation Amoris laetitia adopted by the Polish Episcopal Conference at its 379th plenary meeting on 8 June 2018. This document was long awaited by the priests. He have provided answers to some questions concerning the pastoral practice of the Church, in particular concerning the giving of Holy Communion to people living in non-sacramental relationships. Bishops reminded the already existing indications, which have not changed. On the other hand, they placed a strong emphasis on a renewed evangelical attitude towards people in an irregular situation. They emphasized that the pastoral ministry should be characterize “with closeness, respect and compassion, which at the same time heal, liberate and encourage adolescence in the Christian life”. With regard to this pastoral goal, the author of the article will focus on the role and selected tasks of the priest. This will be a welcoming reception, accompaniment in the discernment of situations and a gradual integration with the community of the Church.
Posynodalna adhortacja Amoris laetitia papieża Franciszka sprowokowała najbardziej gorący spór teologiczny od czasu Soboru Watykańskiego II. Rozbudziła także nowe nadzieje i oczekiwania wiernych, zwłaszcza żyjących w związkach niesakramentalnych. Z powodu obiektywnych przeszkód natury duchowej nie mogą oni otrzymać rozgrzeszenia i przystępować do Komunii świętej. Teraz – ze względu na owe rozbudzone nadzieje – na nowo zwracają się do duszpasterzy, w szczególności do spowiedników. Jest to dla nich wielkie wyzwanie, by wyjść na spotkanie tym, którzy potrzebują pomocy i towarzyszenia w drodze powrotu do pełnej integracji ze wspólnotą Kościoła. Ważnym impulsem do refleksji na tym wyzwaniem są Wytyczne pastoralne do adhortacji Amoris laetitia przyjęte przez Konferencję Episkopatu Polski na 379. zebraniu plenarnym w dniu 8 czerwca 2018 r. Dokument ten był długo oczekiwany przez duszpasterzy. Przyniósł on odpowiedź na niektóre pytania dotyczące duszpasterskiej praktyki Kościoła, w szczególności dotyczące udzielania Komunii świętej osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych. Biskupi przypomnieli istniejące już wskazania, które nie uległy zmianie. Natomiast mocny akcent położyli na odnowioną, ewangeliczną postawę wobec osób, które znalazły się w sytuacji nieregularnej. Podkreślili, by pasterską posługę „naznaczyć bliskością, spojrzeniem pełnym szacunku i współczucia, które jednocześnie leczą, wyzwalają i zachęcają do dojrzewania w życiu chrześcijańskim”. W odniesieniu do tego pastoralnego celu autor artykułu skupi się na roli i wybranych zadaniach kapłana. Będą to życzliwe przyjęcie, towarzyszenie w rozeznawaniu sytuacji oraz stopniowa integracja ze wspólnotą Kościoła.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2018, 43; 187-202
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Synodálny proces a myslenie
Synodal process and thinking
Autorzy:: Volek, Peter
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32511388.pdf
Data publikacji:: 2023-06
Wydawca:: Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:: synodálny proces
komunitárne rozlišovanie
vzájomná láska
Ježiš uprostred
perichoretický spôsob myslenia
synodal process
communal discernment
mutual love
Jusus in the midst
perichoretic way of thinking
Opis:: Synodálny proces predstavuje spoločné kráčanie na životnej ceste spolu s Ježišom. Zahrnutie laikov do synodálneho procesu pápežom Františkom je prejavom prijatia mariánskeho princípu Cirkvi, ktorý spočíva v napodobňovaní Máriinho súhlasu s Božou vôľou a v prinášaní Krista do sveta. Jedným z najcennejších podnetov synodálneho procesu pre myslenie je komunitárne rozlišovanie, ktoré môže napomôcť aj rozlišovaniu jednotlivca. Cesta k rozlišovaniu cez načúvanie a dialóg má byť prejavom lásky k blížnemu. Vo vzájomnej láske môže byť rozhodovanie ovplyvnené aj prítomnosťou Ježiša uprostred tých, ktorí sa usilujú o vzájomnú lásku podľa Ježišových slov: „Lebo kde sú dvaja alebo traja zhromaždení v mojom mene, tam som ja medzi nimi“ (Mt 18,20). Úsilím o lásku k druhému človeku nasledujeme samotného Ježiša, snažíme sa myslieť ako on. A tak synodálny spôsob myslenia prináša, ako to vyjadruje Piero Coda, nový spôsob myslenia, perichoretický spôsob myslenia jedného s druhým a v druhom v Ježišovi.
The synodal process represents walking together on the way of life together with Jesus. The inclusion of the laity in the synodal process by Pope Francis is a manifestation of the Church’s acceptance of the Marian principle, which consists in imitating Mary’s consent to God’s will and in bringing Christ into the world. One of the most valuable stimuli of the synodal process for thinking is communal discernment, which can also help individual discernment. The path to discernment through listening and dialogue should be an expression of love for one’s neighbor. In the case of mutual love, the decision can also be influenced by the presence of Jesus in the midst of those who strive for mutual love, according to the words of Jesus: “For where two or three are gathered in my name, I am among them” (Mt 18,20). By striving for love for others, we follow Jesus himself, we try to think like him. And so the synodal way of thinking brings, as Piero Coda expresses it, a new way of thinking, a perichoretic way of thinking something with another in Jesus.
Źródło:: ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 35-49
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:: ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
Autorzy:: Szpoton, Szczeparn
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:: Amoris laetitia
marital crises
accompaniment
discernment
irregular situations
Amoris Laetitia
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie
rozeznawanie
związki nieregularne
Opis:: The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
Źródło:: Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
0860-8539
Pojawia się w:: Studia Paradyskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Aspects of Synodality in Recent Catechetical Documents: The Directory for Catechesis and Antiquum Ministerium
Autorzy:: Sultana, Carl-Mario
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/50131261.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: catechesis
synodality
Directory for Catechesis
Antiquum Ministerium
discernment
listening and speaking
Opis:: This article seeks to draw out the implications of synodality as journeying together in some aspects of the Directory for Catechesis (2020) and of Antiquum Ministerium (2021). These notions of synodality cannot be fished out of these documents in an immediate way. The method which will be adopted is a bibliographical one where several texts will be analysed. The first part will seek to give a working definition of synodality. For a balanced view, this will be supplemented by some difficulties in synodality today. This will be followed by a very brief outline of how catechesis changed as a result of the Second Vatican Council. The Directory for Catechesis and Antiquum Ministerium will then be presented in terms of contents within them which point at or call for synodality. Finally, specific aspects of the contents of these two documents will be studied in view of their practical implications to catechesis in the contemporary secularised world, namely synodality within the structures of the Church entrusted with catechesis; accompaniment; listening and speaking, and discernment.
Źródło:: Verbum Vitae; 2024, 42, 1; 121-138
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Rozeznawanie dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym
The Discernment of a Consecrated Virgin in Spiritual Direction
Autorzy:: Stypułkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29552057.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: spiritual discernment
spiritual accompaniment
ordo virginum
rozeznawanie duchowe
kierownictwo duchowe
Opis:: Niniejszy artykuł podejmuje kwestię odpowiedzialności dziewicy konsekrowanej za swoją formację, czego częścią jest rozeznawanie w kierownictwie duchowym. Poruszono w nim kwestię osób, które służą dziewicy konsekrowanej w kierownictwie duchowym, a więc kierownika duchowego, stałego spowiednika i biskupa diecezjalnego. Omówiono źródła życia duchowego, jakimi są słowo Boże, czyli Pismo Święte i Tradycja, duchowość dziewicy konsekrowanej i liturgia, a także głos serca, w aspekcie kierownictwa duchowego. Poruszono kwestię posłuszeństwa i oporu wewnętrznego w kierownictwie duchowym. Zajęto się procesem indywidualnego rozeznawania, które dotyczy kierownictwa duchowego.
This paper deals with the issue of responsibility of a consecrated virgin for her formation, part of which is discernment in spiritual direction. It brings up the question of persons who can serve a consecrated virgin with spiritual guidance, namely the spiritual director, the permanent confessor, and the diocesan bishop. It discusses the sources of spiritual life, which are the Word of God, i.e., Scripture and Tradition, the spirituality of the consecrated virgin and liturgy, and the voice of the heart, in the aspect of spiritual direction. The issue of obedience and internal resistance in spiritual direction is addressed. The process of individual discernment as it relates to spiritual direction is also discussed.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2021, 53; 31-53
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Słowo Boże na drodze rozeznawania i rozwoju charyzmatu założycielskiego bł. Franciszka Marii od Krzyża Jordana
The Word of God on the Path of Discerning and Developing the Founding Charism of Blessed Francis Mary of the Cross Jordan
Autorzy:: Słupek, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20434368.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: Blessed Francis Mary of the Cross Jordan
word of God
founding charism
the Holy Spirit’s speech
fundamental inspiration
discernment of charism
development of charism
spiritual diary
bł. Franciszek Maria od Krzyża Jordan
słowo Boże
charyzmat założycielski
Duch Święty
inspiracja fundamentalna
rozeznawanie charyzmatu
rozwój charyzmatu
dziennik duchowy
Opis:: W posoborowym nauczaniu Kościoła, wobec wyzwań, przed jakimi stają wspólnoty zakonne, pojawiają się liczne apele o zachowanie w ich życiu i misji wierności charyzmatowi założycielskiemu. Kwestia rozumienia tegoż charyzmatu i jego kształtowania stała się z tego względu przedmiotem głębszej refleksji teologicznej. Zasadniczym celem niniejszego opracowania jest ukazanie, w jaki sposób słowo Boże wpisało się w proces rozeznawania i rozwoju charyzmatu założyciela salwatorianów i salwatorianek bł. Franciszka Marii od Krzyża Jordana (1848–1918). Szczególnym świadkiem tej drogi jest pisany przez niego przez ponad 40 lat Dziennik duchowy, który z tego względu stał się głównym punktem odniesienia w podejmowanej refleksji. Realizując obrany cel, wskazano najpierw na miejsce Biblii w życiu bł. Franciszka Jordana. Następnie omówiono szczególne działanie Ducha Świętego w życiu tego zakonodawcy, które określa się mianem inspiracji fundamentalnej. Zwieńczeniem podjętych rozważań stała się refleksja nad dynamiką, z jaką słowo Boże, szczególnie fragment J 17,3, działało na drodze rozeznawania i kształtowania jego charyzmatu założycielskiego.
In the post-conciliar teaching of the Church, in view of the challenges faced by religious communities, there are numerous appeals to remain faithful to the founding charism in their life and mission. The question of understanding this charism and its formation has therefore become the subject of deeper theological reflection. The main purpose of this study is to show how the word of God became part of the process of discerning and developing the charism of the founder of the Salvatorians and Salvatorian Sisters, Blessed Francis Mary of the Cross Jordan (1848–1918). A special witness of this path is the Spiritual Diary he had been writing for more than 40 years, which became the main point of reference in the reflection undertaken. Realizing the chosen goal, the place of the Bible in the life of Blessed Francis Jordan was first pointed out. Then the special action of the Holy Spirit in the life of this religious founder, which is described as fundamental inspiration, was discussed. The culmination of the considerations undertaken became a reflection on the dynamics with which the word of God, especially the passage John 17:3, illumined the path of discernment and formation of his founding charism.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 153-170
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Dottrina e pastorale: una storia infinita
Doctrine and pastoral: a never-ending story
Doktryna i duszpasterstwo: niekończąca się opowieść
Autorzy:: Seveso, Bruno
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038220.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: doktryna
duszpasterstwo
papież Franciszek
Sobór Watykański II
diagnoza pastoralna
doctrine
pastoral
pope Francis
Vatican II
discernment
Opis:: Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.
Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 227-242
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Beauty as a Criterion of Spiritual Discernment: an Outline of a Theory and Practice
Piękno jako kryterium rozeznania duchowego: zarys teorii i praktyki
Autorzy:: Sawicki, Bernard Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143072.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: discernment
spirituality
art
analogy
aesthetics
rozeznanie
duchowość
sztuka
analogia
estetyka
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest wskazanie pewnych możliwych dróg wzbogacenia tradycyjnego podejścia do rozeznania, przez niektóre nowe formy zaczerpnięte ze sztuki. Aby to osiągnąć, najpierw zostają podane rozmaite definicje rozeznania, po czym zostaje przedstawione teologiczne uzasadnienie analogii między rozeznaniem i sztuką. Następna sekcja rozwija hipotezę wynikającą z powyższej analogii, w odniesieniu do pewnych tekstów opisujących rozeznanie z perspektywy sztuki. Zakończenie oferuje kilka praktycznych wskazań.
The goal of this paper is to indicate some possible ways of enriching the traditional approach to discernment by some new forms taken from fine arts. To achieve it, firstly different definitions of discernment are presented. Then, follows the presentation of some theological reasons for analogy between discernment and art. The next section develops the hypothesis resulting from the above analogy, in reference to some texts approaching discernment from the perspective of arts. The conclusion brings some practical indications.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 57-78
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Charyzmat instytucji i instytucjonalna struktura charyzmatów
Charism of Institution and Institutional Structure of Charisms
Autorzy:: Sawa, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036757.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Duch Święty
hierarchia
instytucja
charyzmaty
rozeznawanie
Holy Spirit
hierarchy
institution
charisms
discernment
Opis:: Kościół ma strukturę instytucjonalną i charyzmatyczną. Hierarchia nadaje Kościołowi stabilność i wierność przez wieki przy jednoczesnym otwarciu na „nowe”. Z kolei charyzmaty odświeżają Kościół i przyozdabiają go przez różne formy działania, służby, ewangelizacji. Źródłem obu porządków jest Duch Święty. W związku z tym trzeba widzieć w strukturze i posłudze hierarchicznej jej charyzmatyczny charakter. Biskupi pełnią swoją funkcję na bazie święceń oraz są prowadzeni przez Ducha Świętego. Oni też mają biblijny charyzmat prawdy, pasterzowania i władzy. Dlatego winni być otwarci na działanie Parakleta. Z kolei dary charyzmatyczne nie mogą istnieć bez hierarchii, bo wtedy łatwo byłoby o błąd czy imitację charyzmatów, a to prowadziłoby do duchowej anarchii. Bogactwo charyzmatów poddane jest więc ocenie biskupów i prezbiterów; oni też strzegą właściwego korzystania z nich. Jednocześnie w samej naturze charyzmatów jest ukierunkowanie na zinstytucjonalizowanie, co objawia się powstaniem jakiejś trwałej struktury umożliwiającej stałą posługę.
The Church has both institutional and charismatic structure. Hierarchy provides the Church with stability and faithfulness simultaneously allowing it to open for the new. On the other hand, charisms refresh the Church and embellish it through various forms of deeds, services, evangelisation. The Holy Spirit is the source of both structures. Thus, it is necessary to see the charismatic nature of the hierarchical service. Bishops fulfill their role based on their Holy Orders and are led by the Holy Spirit. They also have a biblical charism of power. This constitutes a real challenge for the clergy − to be truly open to the Paraclete and make use of the spiritual gifts. On the contrary, charismatic gifts cannot exist without the hierarchy as it would become too easy to make mistakes or even imitate real charisms which would consequently lead to a spiritual anarchy. Abundance of charisms is therefore put under bishops and presbyters' who also guard their right exercising. Still, it is also the nature of charisms that includes being directed on the institutionalisation, which displays itself in an emergence of some constant structure allowing for a constant service.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 79-91
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Synodality, Discernment, Catholic Movements
Synodalité, discernement, mouvements ecclésiaux
Sinodalità, discernimento, movimenti ecclesiali
Autorzy:: Sawa, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046938.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: synodality
discernment
lay involvement
church structure
church movements and communities
synodalité
discernement
implication laïque
structure de l’église
mouvements
et communautés ecclésiaux
sinodalità
discernimento
coinvolgimento dei laici
struttura ecclesiale
movimenti ecclesiali e comunità
Opis:: One of the basic categories used to describe the nature of the Church is communion with its spiritual, structural, and legal dimensions. On the basis of their aptism, all the faithful should undertake common responsibility and real care for the life and particular areas of the Church. This also includes discernment within the Church. Synods and synodality are a special case which expresses the communal character of the Church. However, synodality and communal discernment cannot be understood similarl to a parliament where the majority decides. It is about recognising contemporary needs and searching for the place of the Church in the world while preserving the Revelation. In recognising the ways for the Church, her movements are important as they form Catholics who increasingly identify with the mission of the baptised. Deepening their meaning and determining the degree of their influence on discernment in the Church, both universal and local, remains a challenge.
L’une des catégories fondamentales décrivant la nature de l’Église est la communion, qui a une dimension spirituelle, structurelle et juridique. En vertu du saint baptême, tous les fidèles doivent donc assumer une responsabilité commune et prendre vraiment soin de la vie et des secteurs particuliers de l’activité de l’Église. Cela inclut aussi le phénomène du discernement dans l’Église. Les synodes, ainsi qu’une synodalité au sens large, sont un espace spécial où s’exprime le caractère communautaire de l’Église. La synodalité et le discernement communautaire, cependant, ne peuvent pas être compris de la même manière que le parlement et la prise de décision à la majorité. Il s’agit de discerner les besoins contemporains et de se découvrir en tant qu’Église dans le monde, tout en gardant la vérité révélée. Les mouvements ecclésiaux qui forment des catholiques s’identifiant de plus en plus à la mission des baptisés sont essentiels pour reconnaître les chemins de l’Église. Le défi qui reste à affronter, c’est d’approfondir leur importance et de déterminer l’étendue de leur impact sur le processus de discernement dans l’Église, tant au niveau universel que local. Mots clés : synodalité, discernement, implication laïque, structure de l’Église, mouvements et communautés ecclésiaux.
Una delle categorie fondamentali che descrivono la natura della Chiesa è la comunione nella sua dimensione spirituale, strutturale e giuridica. In virtù del santo battesimo, tutti i fedeli dovrebbero quindi assumersi la responsabilità comune e curare realmente la vita e i singoli settori dell’attività della Chiesa. Ciò include anche il fenomeno del discernimento nella Chiesa. I Sinodi, così come la sinodalità ampiamente intesa, sono uno spazio speciale dove si esprime il carattere comunitario della Chiesa. La sinodalità e il discernimento comunitario, tuttavia, non possono essere intesi allo stesso modo che il parlamento e il processo decisionale a maggioranza. Si tratta di discernere i bisogni contemporanei e il modo in cui la Chiesa si trova nel mondo, custodendo la verità rivelata. I movimenti ecclesiali formano i cattolici che si identificano sempre di più con la missione dei battezzati sono quindi essenziali per riconoscere le strade per la Chiesa. La sfida da affrontare resta quella di approfondire la loro importanza e di determinare la portata della loro influenza sul processo di discernimento nella Chiesa, sia a livello universale che locale.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2019, 7; 115-141
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Synodalność Kościoła w ujęciu papieża Franciszka
Synodality of the Church as Seen by Pope Francis
Autorzy:: Sawa, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36841875.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: synodalność
papież Franciszek
rozeznawanie
sensus fidei
komunia
synodality
Pope Francis
discernment
communion
Opis:: Pontyfikat Franciszka naznaczony jest uwrażliwieniem katolików na synodalną strukturę Kościoła. Zwłaszcza zwołanie Synodu poświęconego synodalności jest w tym kluczowe, by odkryć synodalność, nauczyć się jej i wprowadzić w codzienność życia wspólnoty. W związku z tym konieczne jest pogłębiona analiza nauczania Franciszka o synodalności. Dlatego w artykule przedstawiono właściwy kontekst synodalności, którą jest ewangelizacja i odnowa Kościoła. Następnie ukazano właściwe filary Franciszkowej synodalności, która wiąże się ze spotkaniem, słuchaniem i rozeznawaniem. Nie ma to więc nic wspólnego z parlamentaryzmem, rezygnacją z prawdy czy hierarchicznej struktury Kościoła. Synodalność jest realizacją sensus fidei, a wyraża się w triadzie komunia, uczestnictwo, misja. Właściwe funkcjonowanie synodalności domaga się również znajomość jej źródeł. Wśród teologicznych są Objawienie i dialog Boga z człowiekiem, eklezjologia Ludu Bożego i komunii, działanie Ducha Świętego, różnorodność charyzmatów i idea współuczestnictwa, antropologia relacji. Do kościelnych należą m.in. synody, kolegialność biskupów, formy współuczestnictwa ochrzczonych (m.in. rady). Wreszcie ważne są doświadczenia jezuickiego rozeznawania indywidualnego i wspólnotowego. Artykuł podejmuje również kwestie wyzwań, które stoją przed Kościołem w kontekście synodalności. Nie mogą one jednak zatrzymać podążania wspólną drogą, by Kościół coraz bardziej przyciągał współczesnych ludzi do Ewangelii.
Francis’ pontificate is marked by his efforts to make Catholics more sensitive to the synodal structure of the Church. In particular, the convening of the Synod on Synodality is central to discovering what synodality is, how to learn it and how to incorporate it into the daily life of the communities. What is therefore needed is an in-depth analysis of Francis’ teaching on synodality. The article presents the contexts of synodality, namely the evangelisation and the renewal of the Church. Then it discusses the proper pillars of Francis’ synodality, which involves encounter, listening and discernment. It has nothing to do with parliamentarism or abandonment of truth or the hierarchical structure of the Church. The synodality brings the sensus fidei into life and is expressed in the communion, participation, mission triad. For synodality to work, its sources must also be known. The theological ones include the Revelation and the dialogue between God and man, the ecclesiology of the People of God and the communion, the action of the Holy Spirit, the diversity of charisms, the idea of co-participation, and the anthropology of relations. Among ecclesiastical sources are synods, collegiality of bishops, and bodies (e.g. councils) facilitating participation of the baptised. Finally, the experience of individual and community discernment in the Jesuit tradition is also crucial. The article also addresses the challenges facing the Church with respect to synodality. However, the challenges cannot stop the Church from following its path to attract people to the Gospel.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 191-217
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Ignatian Pedagogy and Its Religious Inspirations
Autorzy:: Satō, Hiroto
Itō, Yuina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40494076.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: pedagogika ignacjańska
ćwiczenia duchowe
rozeznawanie
Ignatian pedagogy
spiritual exercises
discernment
Jesuits
Opis:: Research Objective: The aim of this article is to shed light on the religious inspirations that underpin Ignatian Pedagogy. The research problem and methods:The research problems involve questions concerning the most important ideas of Ignatian spirituality, which are based on the existential experience of St. Ignatius Loyola, and which are a source of inspiration for Ignatian Pedagogy. Based on the literature, the fundamental ideas of Ignatian Spirituality and their influence on the emergence and development of Ignatian Pedagogy were analysed. The process of argumentation:Starting from the historical stages of the formation of the key elements of Jesuit spirituality, the key moments of the spiritual experience of St Ignatius of Loyola are shown. The interpretation of the tenets of the Ignatian tradition and its spirituality made it possible to identify the vital ideas that constitute the sources of Ignatian Pedagogy. Research results:The analysis leads to the conclusion that the modern concept of education should be built on the proper concept of the human being. One of the proposals is the concept of a person that we find in Ignatian Pedagogy. It is inspired by Ignatian Spirituality and describes humanity in the perspective of God’s creative act and His love. In this context, the issues of individuality and freedom of each person are especially important. Conclusions, innovations and recommendations: Human existence in the changing and globalised world means a constant need to respond to change. Therefore, education should be understood as the familiarisation of students with change, which is a necessary condition for their development and thus for the progress of society. The Ignatian Pedagogy is effective in this regard, as it assumes an all-round development of a person and involves another person, an educator/mentor, who acts as a kind of witness to the ongoing history of life.
Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest ukazania religijnych inspiracji, jakie legły u podstaw pedagogiki ignacjańskiej. Problem i metody badawcze:Problemami badawczymi były pytania dotyczące najważniejszych idei, które znajdują się w duchowości ignacjańskiej, bazującej na doświadczeniu egzystencjalnym św. Ignacego Loyoli, a które stanowią źródło inspiracji dla pedagogiki ignacjańskiej. Bazując na literaturze przedmiotu, analizowane był podstawowe idee duchowości ignacjańskiej i ich wpływ na powstanie i rozwój pedagogiki ignacjańskiej. Proces wywodu:Wychodząc od historycznych etapów kształtowania się kluczowych elementów duchowości jezuickiej, ukazane zostały kluczowe momenty doświadczenia duchowego, jakie miał św. Ignacy z Loyoli. Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wskazanie najważniejszych idei, które stanowią źródła pedagogiki ignacjańskiej. Wyniki analizy naukowej:Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że współczesna koncepcji edukacji powinna być budowana na właściwej koncepcji człowieka. Jedną z propozycji jest koncepcja człowieka, jaką odnajdujemy w pedagogice ignacjańskiej. Koncepcja ta inspiruje się duchowością ignacjańską i opisuje człowieka w perspektywie aktu stwórczego Boga i Jego miłości. W tym kontekście szczególnie istotne są kwestie dotyczące indywidualności i wolności każdej osoby. Wnioski, innowacje, rekomendacje:Funkcjonowanie człowieka w zmieniającym się i zglobalizowanym świecie oznacza nieustanną konieczność do reagowania na zmiany. W związku z tym edukacja powinna być rozumiana jako oswajanie człowieka ze zmianą, co stanowi konieczny warunek jego rozwoju, a tym samym postępu społeczeństwa. Skuteczna w tym względzie jest pedagogika ignacjańska, która zakłada wszechstronny rozwój człowieka i stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 97-103
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Planowanie duszpasterskie w praktyce
The planning in pastoral ministry
Autorzy:: Sapieha, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/516540.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:: planowanie duszpasterskie
metoda duszpasterskiego rozeznania
program duszpasterski
pastoral planninig
the method of pastoral discernment
pastoral program
Opis:: Współczesna teologia pastoralna podkreśla rolę planowania w prowadzeniu działalności duszpasterskiej. W niniejszym artykule przedstawiono praktyczne narzędzia służące do planowania duszpasterskiego w oparciu o metodę duszpasterskiego rozeznania włoskiego pastoralisty S. Lanzy. Metoda ta obejmuje trzy etapy: analizę i ocenę sytuacji, decyzję duszpasterską i projekt, realizację i weryfikację. Każdy z tych etapów wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi. Wiele z tych narzędzi wyrasta z doświadczeń świeckiej teorii organizacji i zarządzania. Ich zastosowanie w praktyce duszpasterskiej może pomóc w bardziej skutecznym działaniu. Należy jednak zawsze pamiętać, iż prawdziwą naturą planowania duszpasterskiego jest rozeznawanie woli Bożej.
Contemporary pastoral theology emphasizes the role of planning in pastoral ministry. This article presents practical tools for pastoral planning based on the method of pastoral discernment of the Italian pastoralist S. Lanza. This method consists of three phases: analysis and evaluation of the situation, pastoral decision and project, its implementation and verification. Each of these steps requires the use of appropriate tools. Many of these tools come from the theory of experience of secular organization and management. Their use in pastoral practice can help pastors operate more efficiently. However, one should always remember that the true nature of pastoral planning is to discern the will of God.
Źródło:: Studia Paradyskie; 2013, 23; 121-156
0860-8539
Pojawia się w:: Studia Paradyskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Charismatic Phenomena and Spiritual Discernment
Autorzy:: Proniewski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2149963.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Holy Spirit
charisms
charismatic movement
spiritual discernment
gifts
culture of the soul
Opis:: Within the Church, the living presence of the Holy Spirit fosters dynamism in the spiritual lives of believes who are entrusted with the task to remain faithful to the Gospel message as they carry out their mission in the world. The Holy Spirit awakens in those who believe enthusiasm in professing the faith as well as the courage to follow Christ, strengthens charity and leads the faithful toward greater unity within the community of the Church. In the Holy Spirit’s power, individual believers enjoy the charismatic privilege of His influence, which is manifested in their experience of His extraordinary gifts. The ability to discern these gifts is contingent on the ability to conceptualize them. This article, which discusses charismatic phenomena and spiritual dis cernment, presents how one can understand and interpret both in the spirit of the Catholic Church’s doctrine.
Źródło:: Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 73-87
1644-8855
Pojawia się w:: Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Discernment" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język