Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dio" wg kryterium: Temat


Tytuł:
In che modo i Salmi provengono da Dio?
How Do the Psalms Come from God?
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053572.pdf
Data publikacji:
2015-11-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
provenienza da Dio
Salmi
Parola di Dio
relationship to God
Salms
Word of God
Opis:
The content of the Psalms bears witness to how they are related to and come from God. The Psalms describe different aspects of human experience, such as personal or collective experience of salvation, prophetic word pronounced in the sanctuary, rereading of the old prophecies, sapiential tradition. The psalmists express their various types of religious experience in the context of individual or communal encounter with God, but eventually this experience advances within the history that is guided by the God of the Exodus and of the covenant.
Źródło:
The Biblical Annals; 2011, 1, 1; 57-72
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ tradycji literackiej i rzeczywistości okresu pryncypatu na obraz ustrojów w Historii rzymskiej Kasjusza Diona (LII 1-40)
THE INFLUENCE OF THE LITERARY TRADITION AND OF THE REALITIES OF THE PRINCIPATE ON THE CONSTITUTIONAL DEBATE IN CASSIUS DIO’S ROMAN HISTORY LII 1-40
Autorzy:
Kułaj, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702907.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Cassius Dio
Greek and Latin political terminology
Opis:
An analysis of the way in which the terms pertaining to the Principate are used in books XLIV-LVI of Cassius Dio’s work, and especially in book LII, containing the debate between Agrippa and Maecenas on the future constitution of Rome, leads to the conclusion that the scholars who claim that Cassius Dio describes the Principate from the Greek political perspective are wrong: though he uses Greek terms, they are substitutes for Latin ones, used in Roman political life of the period.
Źródło:
Meander; 2008, 63, 1-4; 108-124
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Historii rzymskiej Kasjusza Diona w rozdziale Epitome Jana Ksyfilinosa poświęconym Pompejuszowi
Reception of Cassius Dio’s Roman History in Pompey’s Chapter of John Xiphilinos Epitome
Autorzy:
Biały, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920692.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dio
Xiphilinos
Epitome
Rome
Byzantium
Dion
Ksyfilinos
Rzym
Bizancjum
Opis:
Pomimo ogromnego znaczenia jako świadectwa niezachowanych partii Historii rzymskiej Kasjusza Diona, Epitome Ksyfi linosa to jedno z najmniej rozpoznanych źródeł bizantyńskich. Postrzegane było dotychczas jako wytwór nieoryginalny, którego autor był jedynie pasywnym i czasem niekompetentnym kopistą. Dla badaczy starożytnego Rzymu Ksyfi linos stanowił jedynie substytut Diona, a dla bizantynistów był autorem nieinteresującym. Analiza Epitome – na przykładzie jego pierwszego rozdziału poświęconego Pompejuszowi, zastosowanej w nim struktury narracyjnej i metod pracy Ksyfi linosa – pokazuje, że autor aktywnie kształtował swe dzieło, zgodnie z własnymi upodobaniami literackimi i z poszanowaniem konwencji funkcjonujących w XI-wiecznej historiografii bizantyńskiej. Epitome, dzieło o charakterze dydaktycznym, dedykowane cesarzowi Michałowi VII Doukasowi, było intelektualnym produktem epoki, w której antyczne korzenie Bizancjum zaczęły odgrywać coraz większą rolę w bieżącym dyskursie politycznym. Było też pierwszym dziełem historiografii bizantyńskiej, które tak wiele miejsca poświęciło historii Rzymu przed ustanowieniem cesarstwa.
Xiphilinos’ Epitome constitutes one of the most understudied Byzantine sources despite its great importance and role as a transmitter of the unpreserved parts of Cassius Dio’s Roman History. Until recently it was mainly perceived as an unoriginal product whose author was only a passive and often incompetent copyist. For scholars of Ancient Rome Epitome was seen only as a substitute for Dio, while Byzantinists deemed Xiphilinos as an uninteresting author. Analysis of Epitome’s first chapter devoted to Pompey shows that in fact, he was an author who actively shaped his work according to his own literary tastes and trends functioning in eleventh-century Byzantine historiography. Epitome, a didactic work dedicated to the emperor Michael VII Doukas, was an intellectual product of an era where the ancient roots of Byzantium started to play an increasingly important role in contemporary political discourse. It was also the first work of Byzantine historiography which devoted as much space to Roman history before the establishment of imperial monarchy.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 45-87
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aegyptiaca Vespasiani. Nilus on Vespasian’s Alexandrian Coins Evidence for the Tradition of the Legitimization of Power
Autorzy:
Lichocka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484065.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Alexandria
Roman Period Egypt
Nilus’ representations
Nile flooding
Vespasian
Cassius Dio
Suetonius
Tacitus
coins
Opis:
During the first three years of Vespasian’s reign, coins which depicted Nilus bust were minted in Alexandria. Some scholars relate these representations to the reported by Cassius Dio (LXVI 8, 1) sudden exceptional Nile flooding which took place after the emperor’s arrival in Alexandria. However, the dates of both events are disputable. It seems that Nilus bust on the coins is rather an expression of Roman emperors’ complying with requirements of the tradition which identified the monarch with the renewed Nile.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2015, 28; 91-104
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perché Interpretare
Dlaczego interpretacja
Autorzy:
Sensi, Paolo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578673.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
interpretacja
Słowo Boże
tekst kanoniczny
interpretare
la Parola di Dio
il testo canonico
Opis:
Autor przedstawia konieczność interpretacji Słowa Bożego spisanego i zakotwiczonego w starożytnych kategoriach, które domagają się analizy historyczno-krytycznej. Koncentruje się jednak na samym akcie interpretacji. W tym celu przedstawia najpierw mówiącego Boga, który objawia samego siebie i tajemnicę swej woli z zamiarem ustanowienia przymierze z ludźmi. Z mówieniem Boga mamy jednak do czynienia od samego stworzenia świata, kiedy tworzona jest historia. Bóg mówił także przez proroków, którzy byli natchnionymi interpretatorami słowa. To oni musieli zmierzyć się z językiem, adresatami, nowymi objawieniami. Oni jako tłumacze-interpretatorzy stali się świadkami prawdziwości przesłania, które głosili. I chociaż domagali się od tłumaczy całkowitego posłuszeństwa, bazując na boskim autorytecie, byli jednak ograniczeni swoim człowieczeństwem. Spisali swoje świadectwa, chociaż nie zawsze zajmowali się tym sam. Cały ten proces spisywania ukazuje narodziny tekstu kanonicznego. Tekst ten w swoim odbiorze domaga się czytelnika, który dokonuje pierwszej interpretacji z chwilą wejścia z nim w kontakt. Specyfika tekstu domaga się jednak czytania z uwzględnieniem tradycji wiary.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2014, 18; 61-88
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La donna – somigliante allo Spirito Santo e rivolta alla Theotokos
Kobieta – podobna do Ducha Świętego i zwrócona ku Theotokos w wizji P. N. Evdokimova
Autorzy:
Kimsza, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956547.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Evdokimov
Theotokos
ortodossia
donna
immagine e somiglianza di Dio
kobieta
antropologia teologiczna
prawosławie
obraz i podobieństwo Boga
Opis:
Artykuł prezentuje myśl jednego z najwybitniejszych współczesnych teologów prawosławia w obszarze antropologii teologicznej P. N. Evdokimova. Ukazuje on fenomen kobiety widzianej przez Teologa jako podobnej do Ducha Świętego, bo uświęcającej, ożywiającej i rodzącej. Swój archetyp kobieta odnajduje w Theotokos – Matce Boga i Pneumatoforze – Nosicielce Ducha Świętego ucząc się ontycznej czystości, która przygotowuje człowieka do przyjęcia Boga i stania się Jego mieszkaniem.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2017, 3; 78-88
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Como hablar de Dios hoy desde el lenguaje bíblico
Talking about God with the help of the Bible language
Mówić o Bogu w oparciu o język Biblii
Parlare di Dio a partire dall lingaggio biblico
Autorzy:
Simian-Yofre, Horatio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503286.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
hablar de Dios hoy
lenguaje bíblico
Dios desde la Biblia
el libro de Job
la justicia divina
talk about God today
biblical language
the Bible about God
book of Job
God’s justice
parlare di Dio oggi
linguaggio biblico
la Bibbia su Dio
Libro di Giobbe
giustizia di Dio
mówić o Bogu dzisiaj
język Biblii
Biblia o Bogu
Księga Hioba
Boża sprawiedliwość
Opis:
This article is a re-edited text of the conference which was presented by the author. It discusses the problem of God’s justice in relation to an individual on the example of the Book of Job. The first part of the article starts with the question how difficult or even insignificant is to talk about God based on the Bible. The second part tries to demonstrate on the basis of the Book of Job in what way and how much great biblical texts have to offer both to believers and unbelievers.
Il presente articolo è una rielaborazione di una conferenza tenuta dall’autore. Il suo argomento è la questione della giustizia divina in contrapposizione alla situazione concreta dell’essere umano, prendendo come modello il testo del libro di Giobbe. Una prima parte si rivolge alla domanda, come mai sia diventato difficile e forse irrilevante parlare di Dio a partire della Bibbia. La seconda parte cerca di mostrare, a partire di una riflessione sul libro di Giobbe, in quale modo i grandi testi biblici abbiano ancora molto da dire ai credenti e ai non credenti.
Niniejszy artykuł jest przepracowanym na nowo tekstem konferencji wygłoszonej przez autora. Porusza problem Bożej sprawiedliwości w odniesieniu do konkretnej sytuacji istoty ludzkiej, biorąc za przykład tekst Księgi Hioba. Pierwsza część artykułu wychodzi od pytania, jak trudne, a może nawet nieznaczące, stało się mówienie o Bogu oparte na Biblii. Druga część artykułu, z kolei, stara się ukazać na podstawie Księgi Hioba, w jaki sposób i jak niemało wielkie teksty biblijne mają jeszcze do powiedzenia wierzącym i niewierzącym.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 1; 183-200
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojny zewnętrzne Septymiusza Sewera w ocenie Kasjusza Diona i Herodiana
Autorzy:
Zioła, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644076.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cassius Dio
Herodian
L. Septimius Severus
Außenkriege
Herodianus
L. Septimuius Sever
External wars
Kasjusz Dion
L. Septymiusz Sewer
Wojny zewnętrzne
Opis:
Unter Kaiser L. Septimius Severus war der römische Staat in mehrere Konflikte mit benachbarten Völkern involviert. Einige von diesen Kriegen sind uns aus literarischen Quellen bekannt – hauptsächlich aus Römischer Geschichte von Cassius Dio und Geschichte des römischen Kaiserreiches von Herodian. Der erste lebte zur Zeit der Herrschaft von Septimius Severus und beschrieb die damaligen Geschehnisse als ihr Augenzeuge. Als Mitglied des Kaiserrads (Consilium principis) konnte er sich mit dem Mechanismus der kaiserlichen Entscheidungen vertraut machen. Der zweite lebte einige Zeit später und schilderte alle Ereignisse aus den ihm zugänglichen Quellen. Beide Autoren stellten die zeitgenössischen Geschehnisse dar und beide äußerten ihre Meinung zu den von Severus geführten Kriegen. Der Artikel setzt sich zum Ziel, die Auffassungen der beiden Autoren vorzustellen und auf die Quellen der von ihnen geäußerten Meinungen hinzuweisen. Dadurch lässt sich feststellen, ob die Autoren im Stande waren, die dargestellten Ereignisse auf eine objektive Art und Weise zur Darstellung zu bringen.
Roman emperor L. Septimius Severus was involved in many conflicts with Roman’s Empire neighboring states. Few of them are known from literary sources – mainly from Roman history written by Cassius Dio and History of the Roman Empire written by Herodianus. First of them was living in the times of Severus and described events as theirs witness. As a member of emperor’s council he had the possibility to get to know how the decisions were undertaken. Herodianus was living a little later and all events described from available to him sources. Both of this authors described events close to their times and both of them had expressed their opinions about wars against external enemies conducted by Septimius Severus. The purpose of that article is to present views and opinions of those two ancient authors. What is more, the sources of their opinions will be traced in order to check, the plausibility of their relations.
W okresie rządów cesarza L. Septymiusza Sewera państwo rzymskie zaangażowane było w liczne konflikty z sąsiednimi ludami. Kilka z tych wojen znanych nam jest ze źródeł literackich – głównie z Historii rzymskiej autorstwa Kasjusza Diona oraz Historii Cesarstwa rzymskiego autorstwa Herodiana. Pierwszy żył w okresie rządów Septymiusza Sewera i wydarzenia tych czasów opisał jako ich naoczny świadek. Jako członek rady cesarza (Consilium principis) miał możliwość zapoznać się z mechanizmem podejmowania decyzji przez cesarza. Drugi żył nieco później i wszystkie wydarzenia opisał z dostępnych mu źródeł. Obaj autorzy opisali bliskie ich czasom wydarzenia i obaj wyrazili swoje opinie i osądy na temat wojen zewnętrznych toczonych przez Septymiusza Sewera. Celem artykułu jest zaprezentowanie ich poglądów oraz określenie źródeł wyrażanych przez nich opinii. Pozwoli to także określić, czy autorzy ci byli w stanie opisywane przez siebie wydarzenia przedstawić w sposób obiektywny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2016, 19
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Tomasz i jego metafizyka istnienia
San Tommaso d’Aquino e la sua metafisica dell’essere
Autorzy:
Majkrzak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057891.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Akt
Bóg
byt
filozofia
istnienie
istota
konieczność
kryzys
metafizyka
możność
przygodność
Atto
Dio
filosofia
esistenza
essenza
necessita
crisi
metafisica
potenza
contingenz
Opis:
Per metafisica si intende quella parte eminentne della filosofia che si propone di rinvenire una spiegazione esaustiva e conclusiva del mondo. Essa studia la ragione ultima dell’ente. Gli storici e gli commentatori dell’Aquinate avevano sempre identificato la metafisica di San Tommaso d’Aquino con la metafisica di Arisotele. La vasta tematica che fa parte della metafisica, san Tommaso l’ha affrontato soltanto occasionalmente, in svarie opere senza nessuna pretesa di elaborare una teoria metafisica nuova. E merito insigne dell’esegesi tomistica del secolo XX l’aver messo in luce sia l’originalità sia la grandezza del pensiero metafisico di san Tommaso d’Aquino. Tutta l’indagine metafisica di Aristotele muove verso la sostanza. Invece per san Tommaso ciò che costituisce l’ente in quanto ente e l’essere, poiché, per definizione l’ente non e altro che ciò che possiede l’essere, e più precisamente ancora l’ente e ciò che partecipa all’essere. Tommaso e convinto che l’essere e „l’atto di tutti gli atti e la perfezione di tutte le perfezioni”.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 37-55
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’agire divino e umano. La manifestazione multiforme della grazia di Dio
Divine and human acting: the multiform manifestation of Gods grace
Autorzy:
Witaszek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010799.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Holy Bible
God’s grace
Mercy
The grace of salvation
Human Acting
Sacra Bibbia
grazia di Dio
misericordia
grazia della salvezza
azione umana
Opis:
La Sacra Scrittura parla della grazia di Dio che presiede il suo agire salvifico nei confronti degli uomini. La grazia ha avuto il suo annunzio nell’Antico Testamento, con l’esperienza dell’amore di benevolenza da parte di Dio nei confronti d’Israele che non viene mai meno alla parola data. Essa ha raggiunto la sua pienezza in Cristo, il quale con il suo mistero pasquale ha donato la salvezza all’uomo peccatore. Avviene così una vera rigenerazione, che trasforma il credente in figlio di Dio e in tempio dello Spirito Santo. Lo inserisce intimamente nella vita stessa di Cristo e lo rende partecipe della natura e della vita divina. La multiforme grazia della salvezza ha la forma del dono che presuppone una capacità di libera accoglienza da parte dell’uomo. Dio dona la grazia, ma essa diventa efficace solo? nel momento in cui l’uomo l’accoglie. L’accoglienza della grazia rende a sua volta l’uomo più libero e più capace di accogliere in modo sempre più pieno e profondo il progetto di Dio su di lui. Lasciar fare a Dio non significa infatti sottomettersi supinamente al fato, ma significa invece consentire a Dio di portare a compimento l’opera da lui iniziata col chiamarci all’esistenza e col renderci partecipi della sua vita trinitaria.
The Holy Scriptures speak of God’s grace, which directs the saving work of the Creator for man. The Old Testament shows God’s grace combined with the experience of God’s benevolence for Israel, who never ceases to keep his word. God’s grace is made complete in Christ, who, through the paschal mystery, brought salvation to sinful man. In this way, there is a true rebirth that transforms the believer into a child of God and a temple of the Holy Spirit. It introduces him deeply into the life of Christ and makes him a sharer in the nature and life of God. The multiform grace of salvation takes the form of a gift that implies the ability of man to freely accept it. God gives grace, but it is effective when a person accepts it. In turn, accepting grace makes man more free and able to accept God’s plan for him in a more complete and deeper way. Leaving God’s grace to God does not mean politely surrendering to fate but allowing God to complete the work he has begun by calling us into existence and making us sharers in his Trinitarian life.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2021, 37; 295-308
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies