Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Desflurane" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Perioperative challenges in a primary hyperparathyroid patient with osteitis fibrosa cystic and borderline QTc: a case-based review and practice analysis
    Autorzy:
    HMR., Karim
    PK., Neema
    Iqbal, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918899.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    Primary hyperparathyroid
    severe hypercalcemia
    torsade de pointes
    Desflurane
    anesthesia
    Opis:
    Introduction: Perioperative care of primary hyperparathyroidism patients is a significant challenge. The challenge increases when the preoperative optimization of the patient is suboptimal due to any reason. Concomitant complications like osteitis fibrosa cystic, renal involvement, and multiple electrolyte abnormalities predispose these patients towards multiple morbidities and even mortality during the perioperative period. It is known that the hypercalcemia causes shortened QT, and the inhalational and intravenous anesthesia drug-induced QT prolongation is likely to be buffered. On the other hand, prolonged QTc in primary hyperparathyroid patients in the presence of hypercalcemia is more uncommon, but an extremely challenging situation for anesthesiologists as these patients are more prone to torsadogenesity. Materials and methods: A case-based review is presented in this paper. To review the current practice and opinions, we searched PubMed and Google Scholar using the advanced search engine with the combination index words of primary hyper-parathyroidism, anesthesia, anaesthesia, anesthesia management, and anaesthesia management with a time frame of January 1, 2000, to August 30, 2018. Results: The results are enumerated in the text. Although anesthetic management of primary hyperparathyroid patients is available in the literature, anesthetic management of primary hyperparathyroid patients with prolonged or borderline QTc is not well described. In this paper, we present a case that was successfully managed using Desflurane based minimal flow anesthesia, which is probably also the first of such. Conclusion: Balanced anesthesia with Propofol induction and modern inhalational agents for maintenance and non-depolarizing neuromuscular blockade appears to be safe method of anesthesia.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2019, 2; 57-63
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dezfluran – metoda oznaczania
    Desflurane – determination method
    Autorzy:
    Wesołowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137234.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    dezfluran
    analiza powietrza
    stanowisko pracy
    chromatografia gazowa
    desflurane
    air analysis
    workplace
    gas chromatography
    Opis:
    Metodę stosuje się do oznaczania stężeń dezfluranu w powietrzu na stanowiskach pracy podczas przeprowadzania kontroli warunków sanitarnohigienicznych. Metoda polega na adsorpcji par dezfluranu na węglu aktywnym, desorpcji toluenem i analizie chromatograficznej otrzymanego roztworu. Oznaczalność metody wynosi 4 mg/m3.
    This method is based on the adsorption of desflurane on petroleum charcoal, desorption with toluene and a gas chromatographic (GC-MSD) analysis of the resulting solution. The determination limit of the method is 4 mg/m3.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 1 (51); 113-119
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dezfluran
    Desflurane
    Autorzy:
    Jakubowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137582.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    dezfluran
    wziewne środki znieczulające
    NDS
    narażenie zawodowe
    desflurane
    volatile anaesthetics
    OEL
    occupational exposure
    Opis:
    Dezfluran należy do wziewnych środków ogólnie znieczulających. Są to substancje płynne, łatwo przechodzące w stan pary lub gazów. Substancje te są stosowane obecnie przy użyciu specjalnej aparatury do znieczulania, najczęściej w tzw. metodzie zamkniętej, która umożliwia dokładne dawkowanie środka znieczulającego w mieszaninie z tlenem. Dezfluran należy do grupy fluorowanych eterów. Jest niepalny, a w temperaturze pokojowej jest bezbarwną, przezroczystą cieczą o ostrym, nieprzyjemnym zapachu. Nie ma właściwości wybuchowych. Narażenie zawodowe na dezfluran może występować u pracowników opieki medycznej. Stężenia dezfurlanu w powietrzu sal operacyjnych wynosiły 0,2 ÷ 3,0 mg/m3. Dezfluran o stężeniu do 36 mg/m3 stwierdzano w oddziałach intensywnej terapii oraz w pomieszczeniach, w których pacjenci odzyskiwali przytomność. Dane dotyczące działania dezfluranu uzyskano jedynie u osób poddawanych narkozie. Wartości minimalnego stężenia dezfluranu w powietrzu pęcherzyków płucnych (MAC) w trakcie znieczulania są zależne od wieku pacjenta i wynoszą: około 8,3% objętościowych dla jednorocznych dzieci; 9,16% objętościowych dla noworodków oraz około 6% objętościowych dla dorosłych w wieku 40 lat, co odpowiada stężeniom około 750 000 ÷ 500 000 mg/m3, a 1 MAC dezfluranu odpowiada stężeniu około 85 000 mg/m3. Dezfluran wykazuje działanie drażniące na układ oddechowy, gdy stosuje się stężenia powyżej 1 MAC (około 85 000 mg/m3) dezfluranu, izofluranu lub sewofluranu. Próg działania można wyznaczyć eksperymentalnie, zwiększając stężenie badanego związku do uzyskania działania drażniącego. Stężeniem progowym dla dezfluranu jest 1 MAC (6%, około 8000 mg/m3), a dla izofluranu 1,5 MAC (1,8%). Halotan i sewofluran nie wykazują działania drażniącego na układ oddechowy. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych u ludzi oraz badań eksperymentalnych nie wykazano występowania zaburzeń czynności wątroby i nerek spowodowanych podawaniem dezfluranu. Dezfluran ma stosunkowo małe wartości współczynników podziału tłuszcz: powietrze i krew: powietrze, mniejsze niż u innych związków z tej grupy i dlatego siła działania dezfluranu wyrażona wartością MAC jest mniejsza niż pozostałych związków. Także wartości współczynników podziału tkanka: krew dezfluranu są mniejsze niż izofluranu. Osiągnięcie stanu równowagi między wchłanianiem, rozmieszczeniem i wydalaniem zachodzi w przypadku dezfluranu szybko. Stosunek wartości stężenia w powietrzu pęcherzykowym do wartości stężenia w powietrzu wdychanym (FA/FI) był po 30 min oddychania większy dla dezfluranu (0,9) niż dla izofluranu (0,73) czy halotanu (0,58). Ze wszystkich obecnie stosowanych gazowych środków znieczulających dezfluran ulega przemianom ustrojowym w najmniejszym stopniu. Wydajność metabolizmu dezfluranu jest dziesięciokrotnie mniejsza niż izofluranu i wynosi około 0,02 ÷ 0,2% dawki. Niewielka wydajność przemiany do potencjalnie toksycznych metabolitów (fluorki, kwas trifluorooctowy) powoduje, że związek ten jest mniej toksyczny niż halotan czy izofluran. Małe wartości współczynników podziału tkanki: krew i tkanki: powietrze powodują, że dezfluran jest szybko eliminowany z organizmu po zakończeniu podawania. Wartości stosunku stężeń dezfluranu w powietrzu pęcherzykowym (FA) do stężeń w powietrzu pęcherzykowym bezpośrednio po zakończeniu narkozy (FA0) ulegały eksponencjalnemu zmniejszeniu. Wartości stałych eliminacji (uzyskane na podstawie wyników badań na ochotnikach) wynosiły: dla okresu 10 ÷ 60 min po zakończeniu znieczulenia trwającego 2 h (n = 7) 0,120/min; 4 h (n = 9) 0,187/min i 8 h (n = 7) 0,252 /min. W dostępnym piśmiennictwie nie znaleziono danych pozwalających na ocenę zależności skutków działania dezfluranu od wielkości narażenia u personelu medycznego. Dotychczas nie ustalono w żadnym państwie wartości normatywu higienicznego dla dezfluranu. Przyjmując, że układem krytycznym działania dezfluranu jest OUN i zakładając taki sam mechanizm jego działania jak u innych związków z tej grupy, można zaproponować przyjęcie stężenia 125 mg/m3 dezfluranu za wartość NDS. Wartość ta powinna być traktowana jako tymczasowa. Konieczne wydaje się przeprowadzenie badań doświadczalnych z udziałem ochotników, w których powinno się przebadać wpływ sewofluranu i dezfluranu na czynność OUN z zastosowaniem baterii testów psychometrycznych.
    Desflurane is a volatile anesthetic agent, methylethyl ether halogenated solely with fluorine. At room temperature, desflurane is a clear, colorless, volatile nonflammable liquid with an ether-like odor. Exposure levels for medical personnel depend on the method of administering the anesthetic. During endotracheal anesthesia with local exhaust measured levels have been in the 0.2 ÷ 3.0 mg/m3 range. Higher concentrations, up to 36 mg/m3 occurred during intensive therapy or in postoperative rooms. The anesthetic potency of an inhalation agent is usually expressed in terms of its minimum alveolar concentration (MAC), a steady state concentration that prevents movement of 50% of the subjects in response to a painful stimulus. The MAC of desflurane decreases with age from 9.16% in neonates, 8.3 % in one-year-old children to 82 about 6% in adults. 1 MAC corresponds to the concentration of desflurane of about 85 000 mg/m3. Desflurane is irritating to the airway at concentrations higher than 1 MAC. There is no evidence of renal toxicity or hepatotoxicity with desflurane. Only 0.02 ÷ 0.2% of the dose is metabolized to the potentially toxic metabolites (fluorides, trifluoroacetic acid). Desflurane has a blood gas partition coefficient of 0.42, the lowest of all the available volatile agents, which means that equilibration and recovery occur quickly. No occupational standard for desflurane is currently defined. Standards recommended by the European health authorities for other volatile anesthetics from this group (enflurane, isoflurane) are from 2 to about 380 mg/m3. In contrast, NIOSH of the USA recommends a general exposure limit of 2 ppm (from 13.8 mg/m3 for desflurane to 16.4 mg/m3 for sevoflurane) for all volatile anesthetics, which is mostly interpreted as a ceiling value. Like other anesthetics desflurane affects the central nervous system. Assuming the same mechanism of action for all volatile anesthetics, an occupational exposure limit (OEL) of 125 mg/m3 has been calculated for disflurane on the basis of results of a study in which human volunteers were exposed to halothane, enflurane and nitrous oxide, and the MAC vaues of these compounds.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2007, 2 (52); 65-82
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena narażenia zawodowego personelu medycznego na anestetyki wziewne w Polsce
    Assessment of occupational exposure of medical personnel to inhalatory anesthetics in Poland
    Autorzy:
    Kucharska, Małgorzata
    Wesołowski, Wiktor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166286.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    tlenek diazotu
    sewofluran
    halotan
    dezfluran
    izofluran
    narażenie zawodowe
    nitrous oxide
    sevoflurane
    halothane
    desflurane
    isoflurane
    occupational exposure
    Opis:
    Wstęp: Ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w Polsce mimo powszechnego używania anestetyków wziewnych, takich jak tlenek diazotu (podtlenek azotu - N2O), halotan, sewofluran itp. do 2006 r. nie była prowadzona. Sytuacja uległa zmianie z chwilą wprowadzenia wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) dla stosowanych w Polsce anestetyków. Dla N2O ustanowiono je w 2005 r., natomiast dla sewofluranu, dezfluranu i izofluranu w 2007 r. Celem pracy była ocena narażenia zawodowego personelu sal operacyjnych w oparciu o wiarygodne, jednolite procedury oznaczania anestetyków wziewnych. Materiał i metody: Opracowano i zwalidowano metody oznaczania wszystkich używanych w Polsce anestetyków, tj. tlenku diazotu, sewofluranu, izofluranu, dezfluranu i halotanu. W latach 2006-2010 przeprowadzono badania w 31 szpitalach całej Polski. Badaniami objęto 117 sal operacyjnych, pobierając próbki powietrza w strefie oddychania 146 lekarzy anestezjologów i 154 pielęgniarek, w większości anestezjologicznych. Pomiary prowadzono w czasie różnych zabiegów operacyjnych, w większości przy zabiegach na dorosłych pacjentach, ale także w szpitalach pediatrycznych. Wyniki: Średnie stężenia czasem ważone badanych anestetyków są bardzo zróżnicowane, przy czym największy rozrzut odnotowano w wynikach pomiarów N2O - stężenia wahały się od 0,1 mg/m3 do 1438,5 mg/m3, z czego 40% wyników przekraczało wartość dopuszczalną. Przekroczenia wartości NDS obserwowano także dla halotanu (ale tylko w 3% przypadków) oraz sewofluranu (2%). Wnioski: Należy uznać, że praca w salach operacyjnych jest niebezpieczna dla zdrowia personelu. Współczynnik łącznego narażenia wyliczony na podstawie pomiarów stężeń anestetyków przekraczał dopuszczalną wartość w 130 przypadkach, co stanowi ponad 40% ogółu badanych. Najczęściej przekroczenia spowodowane były wysokimi stężeniami podtlenku azotu. Med. Pr. 2014;65(1):43–54
    Objectives: Despite common use of inhalatory anesthetics, such as nitrous oxide (N2O), halothane, sevoflurane, and the like, occupational exposure to these substances in operating theatres was not monitored in Poland until 2006. The situation changed when maximum admissible concentration (MAC) values for anesthetics used in Poland were established in 2005 for N2O, and in 2007 for sevoflurane, desflurane and isoflurane. The aim of this work was to assess occupational exposure in operating rooms on the basis of reliable and uniform analytical procedures. Material and Methods: The method for the determination of all anesthetics used in Poland, i.e. nitrous oxide, sevoflurane, isoflurane, desflurane, and halothane, was developed and validated. The measurements were performed in 2006-2010 in 31 hospitals countrywide. The study covered 117 operating rooms; air samples were collected from the breathing zone of 146 anesthesiologists, and 154 nurses, mostly anaesthetic. The measurements were carried out during various surgical operations, mostly on adult patients but also in hospitals for children. Results: Time weighted average concentrations of the anesthetics varied considerably, and the greatest differences were noted for N2O (0.1-1438.5 mg/m3); 40% of the results exceeded the MAC value. Only 3% of halothane, and 2% of sevoflurane concentrations exceeded the respective MAC values. Conclusions: Working in operating theatres is dangerous to the health of the operating staff. The coefficient of combined exposure to anesthesiologists under study exceeded the admissible value in 130 cases, which makes over 40% of the whole study population. Most of the excessive exposure values were noted for nitrous oxide. Med Pr 2014;65(1):43–54
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2014, 65, 1; 43-54
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies