Temat: Day of Lord - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Dzień pański u proroka Malachiasza
Autorzy:: Homerski, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1177539.pdf
Data publikacji:: 1987
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Dzień Pański
prorok Malachiasz
Day of Lord
Malachi
Opis:: Der Autor führte im ersten Teil des Artikels eine kurze Exegese der Texte Ml 2, 17-3, 5 und 3, 13-24 durch und machte deutlich, wie Maleachi den "Tag Jahwes" darstellt. Im zweiten Tell besprach er die Eigenschaften des "Tages Jahwes", die nur bei Maleachi vorkommen. Der Text Js 40, 3-6 konnte dem Propheten die Idee eines Boten Jahwes nahelegen, In seinem Verständnis eines Gottesmannes, dessen Aufgaben denen der Sendung von Mose und Elija entsprechen werden.
Źródło:: The Biblical Annals; 1987, 34, 1; 13-25
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Nadchodzący dzień Jahwe (Iz 2, 6-22) (refleksje egzegetyczne)
Autorzy:: Stachowiak, Lech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1167043.pdf
Data publikacji:: 1979
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dzień Pański
egzegeza
Iz 2
6-22
Day of Lord
exegesis
Is 2
Opis:: Jesaja 2,6-22 gehört bekanntlich zu den schwierigsten Texten des grossen Propheten. Von der lückenhaften Textüberlieferung abgesehen bietet dieser Abschnitt mannigfache literarischen Probleme, die sehr verschieden beantwortet bzw. gelöst werden. Ist der genze Passus des zweiten Kapitels einheitlich? Wie sind die Komponente dieser Einheit? Rührt sie vom Propheten her oder ist sie das Werk der späteren Redaktion? In der gegenwärtigen Exegese herrscht die Tendenz vor, in dem behandelten Abschnitt mehrere unabhängige literarischen Einheiten zu finden, die mit Kehrversen getrennt bzw. zusammengefügt werden. Der Kern von Jes 2,6-22 wird zwar auf Jesaja selbst zurückgeführt, doch man beschränt ihn auf 2,10-19, worin man überigens noch einige redaktionelle Verse findet. Wenn auch der philologische und literarische Befund auf eine eingehende redaktionele Arbeit hinweist, führt das vorherrschende Thema („der Tag Jahwes") möglicherweise in die Zeit des Jesaja und erlaubt es, dem Propheten den weitaus grössten Teil in 2,6-22 überlieferten Stoffes zuzuschreiben. Es darf nicht übersehen werden, dass der „Tag Jahwes" von den späteren Redaktoren eschatologisch verstanden wurde, ohne dass die ganze Droh- und Scheltrede einen technisch-eschatologischen Sinn erhalten hätte. Auch die anthropologischen Begriffe des Abschnitts sowie der ausgeprägte Universalismus scheinen auf den Propheten selbst hinzuweisen. Die vom Redaktor beigelegten Verse bieten einen wertvollen Einblick in die theologische Ueberlieferungsgeschichte des Textes, der auch die heterodoxe Gruppe von Qumran stark beeinflusst zu haben scheint.
Źródło:: The Biblical Annals; 1979, 26, 1; 25-34
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Role of God’s Mighty Acts in Joel : The Book of Joel as an Example of Trauma Literature
Autorzy:: Balla, Ibolya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1179004.pdf
Data publikacji:: 2021-01-28
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Joel
Trauma
Tenacity
Resilience
Day of the Lord
Mighty Acts
Opis:: The Book of Joel abounds in the descriptions of God’s mighty acts, including his interventions in the workings of nature and the unfolding historical events in the life of Israel and the so-called heathen nations. It has long been recognized that these acts are important in structuring the book as a whole. They can be labelled as negative or positive for the life of Israel, depending on which part of the book we interpret. In the final form of the work there is a centreline between its two major parts (1:1–2:17; 2:19–4:21), separating the descriptions of divine punishment and lament from the accounts of restoration and joy when it comes to the relationship of the covenant community with God: “Then the Lord became jealous for his land, and had pity on his people” (Joel 2:18). This verse also serves as an introduction to 2:19–4:21. What has not yet been examined in detail, however, is that the descriptions of God’s working in the nations’ history and in nature can help read the book from the viewpoint of trauma/crisis and tenacity. In the midst of crises Israel’s only hope is to repent and turn to the Lord to have mercy. In repentance, the prophet’s resilience and compassion is also significant; his words are handed down to us in a form that resembles the terminology, mood and theological teaching of certain lament psalms of the Hebrew Bible, yet representing the tradition of the day of the Lord especially important in prophetic literature. This paper aims at investigating the Book of Joel from the perspective of trauma and tenacity with a view to the scriptural allusions the author employs.
Źródło:: The Biblical Annals; 2021, 11, 1; 63-78
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Motyw zwycięskiej modlitwy w narracji Joz 10,1-27
The Motif of the "Victorious Prayer" in the Narrative Josh 10:1-27
Autorzy:: Jasiński, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1622329.pdf
Data publikacji:: 2015-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Joshua
prayer
a miracle of the "arrested" sun and moon
the day of the Lord
Opis:: Taking the subject of “victorious prayer”, author shows in detail the literary structure of the pericope Josh 10:1-27, and draws attention that the central point of the story is verse 14a: “There was no day like that before it or after it, when the Lord listened to the voice of a man”. These words, according to the author, are important hagiograph’s indication for the proper reading of the entire pericope’s message. After analyzing the main literary issue of the story, the article presents hallmarks and fruits of the “victorious prayer” of Joshua. As motivated by trust, backed by commitment and consistent with God’s plan, resulted in a deepening Joshua’s ties with the Lord, strengthen authority both of them and complete victory over a coalition of Canaanite kings. Author suggests that “the day of Joshua” described in Josh 10:1-27, later became for the biblical authors, a kind of model using to description of the “day of the Lord”. Recognizing the pericope as “praeparatio evangelica remota”, author encourages to typological interpretation of the Book of Joshua.
Źródło:: Verbum Vitae; 2012, 22; 15-46
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians
Autorzy:: Kucicki, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1051259.pdf
Data publikacji:: 2015-12-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: paruzja
dzień Pański
eschatologia
Listy do Tesaloniczan
zmartwychwstanie
Parousia
the day of the Lord
eschatology
Thessalonians Letters
resurrection
Opis:: Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzonego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apokaliptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.
Źródło:: The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 47-67
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Interpretacja mesjańska wyrażenia „słońce sprawiedliwości” (Ml 3,20)
The Messianic Interpretation of the Expression “Sun of Righteousness” (Mal 3:20)
Autorzy:: Dogondke, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1621892.pdf
Data publikacji:: 2014-12-01
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Księga Malachiasza
słońce sprawiedliwośći
sprawiedliwość
zbawienie
dzień Pański
interpretacja mesjańska
korzeń
odrośl
The Book of Malachi
sun of righteousness
justice
salvation
the day of the Lord
messianic interpretation
root
branch
Opis:: Christian tradition reads the words of the prophet Malachi on „the sun of righteousness” (Mal 3:20) as Messianic, calling Jesus Christ the sun of righteousness. This paper is an attempt to justify this belief in the context of the Old Testament, especially of the Book of Malachi. Indeed, the Messianic nature of this expression is indicated by the closest context, in which the image of rising sun has been contrasted with the image of the lack of root and branch. The total destruction of „root and branch” means no messianic hope for the wicked (Mal 3:19), but for the Godfearing the rising of the sun of righteousness is prelude to the fulfillment of this hope, about which the prophet Malachi convinces us also in these words: the sun of righteousness will rise „with its heeling rays” (Mal 3:20). On the basis of the Old Testament exegesis, the Messianic interpretation of the expression „the sun of righteousness” is fully justified.
Źródło:: Verbum Vitae; 2014, 26; 33-47
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Motyw Dnia Pańskiego w Księdze Sofoniasza na tle mesjańskiej radości w So 3,14-17
The Motif of the Day of the Lord in the Book of Zephaniah in the Background of the Messianic Joy in Ze. 3,14-17
Autorzy:: Zawadzki, Arnold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035670.pdf
Data publikacji:: 2018-07-23
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Sofoniasz
Księga Sofoniasza
Dzień Pański
radość mesjańska
hamartiologia
wyrocznia sądu
wyrocznia zbawienia
Reszta Izraela
sprawiedliwy
gniew Pana
Zephaniah
Book of Zephaniah
Day of the Lord
messianic joy
hamartiology
oracle of judgment
oracle of salvation
the Remnant of Israel
righteous
wrath of the Lord
Opis:: The article seeks to highlight the problem of the theological complexityof the Book of Zephaniah, that would be intriguing to the general reader,and in which the categorical divine oracle of judgment collides with a stronginvitation to the messianic joy (Ze. 3:14-17). By starting from the border verse(Ze. 3:9), where the oracle of judgment rapidly turns into an oracle of salvation,the author tries to examine the internal dynamics of this theologicalturning point. The main purpose of this analysis is to attempt to understandthe nature of the day of the Lord which, in the book of Zephaniah, turns outto be at the same time the day of judgment and the day of salvation. Basedon the classic Aristotelian doctrine of the four causes, the author puts inorder disparate material on the day of the Lord in the book of Zephaniah andsees in it a number of references to the Jahwistic version of the account ofthe sin concerning the sons of God (Gn. 6:1-4) and the flood (Gn. 6:5-8,22;9.1-17). The article may become a contribution to the understanding of theimpact of the Pentateuchal sources on the prophetic tradition.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2017, 87, 4; 75-90
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Gioele e Amos in dialogo secondo Massimiliano Scandroglio
Joel i Amos w dialogu według Massimiliano Scandroglio
Autorzy:: Zawadzki, Arnold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/502154.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: Amos
Gioele
intertestualità
giorno del Signore
Israele e le nazioni
Profeti Minori
Joel
intertekstualność
dzień Pański
Izrael i narody
Prorocy Mniejsi
intertextual
the day of the Lord
Israel and nations
minor prophets
Opis:: Artykuł jest próbą zrecenzowania książki Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative, opublikowanej nakładem Gregorian&Biblical Press w 2011 r. Książka wpisuje się w dość popularny w dzisiejszej biblistyce nurt egzegezy intertekstualnej, która jest nową odsłoną starej metody porównawczej, badającej związki i zależności pomiędzy poszczególnymi księgami biblijnymi i tym samym proces ich powstawania. Scandroglio skupia swoją uwagę przede wszystkim na rozdziale 4. Księgi Joela i konfrontuje go z rozdziałami 1. i 9. Księgi Amosa. De facto, wnikliwej analizie intertekstualnej zostają poddane następujące perykopy: Jl 4, 1–3/Am 9, 13–15; Jl 4, 4–8/Am 1, 3–2,16; Jl 4, 9–17/Am 1, 2; Jl 4, 18–2/Am 9, 13–15. Ponadto wychodząc od literackich związków między dwoma prorokami, Autor stara się uchwycić podobieństwa i różnice w ich przesłaniu teologicznym, czemu poświęcona jest druga część książki. Na uwagę czytelnika zasługuje przede wszystkim obszerna analiza dwóch teologicznych tematów, a mianowicie motyw „Dnia Pańskiego” i relacja Izraela z obcymi narodami. W Zakończeniu Autor stara się ukazać metodę intertekstualną w jej historycznym rozwoju i wpływ, jaki ma ona obecnie na egzegezę Księgi Joela i Amosa.
La tesi dottorale di Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative, difesa al Pontificio Istituto Biblico di Roma il 4 giugno 2010, è uno studio articolato in due parti: nella prima parte il capitolo 4 di Gioele viene messo a confronto con alcuni versetti dei capitoli 1 e 9 del libro di Amos. I titoli dei rispettivi capitoli si riferiscono alle seguenti pericopi: Gl 4, 1–3 → Am 9, 13–15; Gl 4, 4–8 → Am 1, 3–2, 16; Gl 4, 9–17 → Am 1, 2; Gl 4, 18–21 → Am 9, 13–15, sebbene de facto ne vengano studiati soltanto alcuni versetti o espressioni. Dopo l’analisi dei versetti scelti, fatta nella prima parte del libro, l’Autore – nella seconda – propone una serie di riflessioni su due temi (il Giorno di JHWH in Gl 1, 15–20; 2, 1–11; 3, 1–5; 4, 1–3.9–17 e in Am 2, 6–16; 6, 1–7; 9, 1–4; 5, 18–20; e il rapporto tra Israele e le nazioni in Gl 4 e in Am 1–2; 3, 1–2; 6, 1–7; 9, 7–10), che costituiscono, a suo dire, “la base tematica”, su cui Gioele entra in dialogo con Amos. Nella Conclusione (pp. 339–367) viene offerta la panoramica generale sul cosiddetto “approccio intertestuale” e sulle conseguenze che esso ha per l’esegesi di Gioele ed Amos. Alla fine si trovano Bibliografia, Indice biblico e Indice degli autori.
This article attempts to review a book by Massimiliano Scandroglio Gioele e Amos in dialogo. Inserzioni redazionali di collegamento e aperture interpretative which was published by Gregorian&Biblical Press w 2011. This book forms a part of the trend of intertextual exegesis which is popular in contemporary Bible studies. It is a new version of the old comparative method which researches the relations and interdependencies between individual books of the Bible and consequently the process of their formation. Scandroglio focuses mostly on the chapters 4 of the book of Joel and 1 and 9 of Amos. He thoroughly analyses the following excerpts: Jl 4, 1–3/Am 9, 13–15; Jl 4, 4–8/Am 1, 3–2, 16; Jl 4, 9–17/Am 1, 2; Jl 4, 18–2/Am 9, 13–15. Starting from literary connections between the two prophets, the author tries to find similarities and differences in their theological message and he devotes the second part of his book to this subject. Two theological subjects are particularly noteworthy: the topic of the Day of the Lord and the relation between Israel and gentile nations. In conclusion the author tries to present the intersexual method, its historic development and the influence which it currently has on the exegesis of the books of Joel and Amos.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 121-127
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Dzień zgromadzenia w islamie a świętowanie chrześcijańskiej niedzieli
The Day of Congregation in Islam versus Christian Holy Sunday
Autorzy:: Łysik, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480726.pdf
Data publikacji:: 2017-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: dzień Pański
dzień zgromadzenia
islam
niedziela
świętowanie
Day of Congregation
Lord’s Day
Islam
Sunday
celebration
Opis:: Artykuł porusza temat świętowania piątku w islamie w porównaniu z chrześcijańskim świętowaniem niedzieli. Zagadnienie to nie jest zbyt często podejmowane w polskojęzycznych opracowaniach. Dzień zgromadzenia, bo tak nazywany jest piątek w Koranie, nie stanowi dnia świątecznego dla wyznawców islamu. Jest to dzień, w którym w godzinach południowych odbywa się wspólna modlitwa w meczecie. W artykule przedstawiono najpierw, czym jest ów dzień zgromadzenia, a następnie omówiono kwestię chrześcijańskiej niedzieli, czyli dnia Pańskiego. W dalszej części opracowania ukazano modlitwę piątkową w islamie i niedzielną celebrację liturgii eucharystycznej u chrześcijan. Kolejnym podjętym zagadnieniem stała się rola przewodnika tych modlitw: w islamie imama, a w chrześcijaństwie kapłana. W końcowej fazie artykułu zasygnalizowane zostało zjawisko ewolucji form świętowania. Szczególnie dotyczy ono obchodzenia niedzieli jako dnia świętego chrześcijan.
There is ever growing vagueness and inaccuracy about Islam, especially in the Western world with its Christian foundations. The article addresses the issue of Muslim Friday Worship in comparison with the Christian celebration of Sunday. Koran prescribes Friday as the Day of Congregation. But it is not a day off for Muslims. They gather together in the mosque at noontime to pray. The opening sections of the article describe the Day of Congregation and the relevant Islamic prayers, and the celebration of the Christian Sunday, called the Lord’s Day. The middle segment presents the place and role of the imam and priest in their respective communities. The closing paragraphs draw the reader’s attention to the evolving nature of the celebrations, especially those of the Christian Sunday.
Źródło:: Nurt SVD; 2017, 1; 238-255
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Biskupi katowiccy o świętowaniu niedzieli podczas pielgrzymek stanowych do Piekar Śląskich po II wojnie światowej
Katowice Bishops on the Celebration of Sunday During State Pilgrimages to Piekary Śląskie After World War II
Autorzy:: Szlachta, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19944730.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:: nauka społeczna Kościoła
pielgrzymki
antropologia
dzień Pański
social teaching of the Church
pilgrimages
human rights
the Lord’s Day
Opis:: Ważnym zagadnieniem wymagającym omówienia jest wątek świętowania niedzieli jako dnia Pańskiego. Wbrew pozorom temat ten nie stracił na aktualności, dlatego też podjęto próbę opracowania uwzględniającą nauczanie biskupów podczas pielgrzymek do Piekar Śląskich. Należą do nich pielgrzymki stanowe mężczyzn i młodzieńców odbywające się w ostatnią niedzielę maja oraz pielgrzymki kobiet i panien organizowane w niedzielę po 15 sierpnia. Temat sakralnego charakteru niedzieli poruszali kolejni biskupi katowiccy: Herbert Bednorz, Damian Zimoń i Wiktor Skworc. W okresie PRL przymus pracy w niedzielę był skutkiem wieloletniego rozwoju przemysłu na Górnym Śląsku oraz działań ówczesnych władz, które dążyły do zniewolenia człowieka. Miał temu służyć czterobrygadowy system pracy w kopalniach, który wprowadzono oficjalnie w 1977 r. W odpowiedzi powstało słynne hasło pielgrzymkowe: „niedziela Boża i nasza”. Po przemianach 1989 r. abp Damian Zimoń i abp Wiktor Skworc nadal przypominali to hasło, sprzeciwiając się praktyce handlu niedzielnego oraz powstawania nowych centrów handlowych. Często przemawiali w imieniu osób zatrudnionych w handlu, które nie miały czasu dla rodziny i na odpoczynek oraz nie mogły uczestniczyć w niedzielnej Mszy Świętej. Mimo wejścia w życie zakazu handlu niedzielnego zagadnienie to nadal jest aktualne, wielu bowiem szuka sposobów jego obejścia.
A particularly important issue that needs to be presented is the topic of celebrating Sunday as the Lord’s Day. Contrary to appearances, this topic is still relevant, therefore an attempt has been made to include teaching from the pilgrimages to Piekary Śląskie. This term should be understood as the state pilgrimages of adult and young men which takes place on the last Sunday of May and the pilgrimages of women and girls that takes place on the Sunday after August 15. The subject of the sacred character of Sunday was discussed by the subsequent bishops of Katowice Herbert Bednorz, Damian Zimoń and Victor Skworc. This was the result of many years of industrial development in this area and the actions of the authorities during the People’s Republic of Poland, which aimed at enslaving people. As was evidenced by the implementation of the four-tiered system of work in the mines, which was officially introduced in 1977. Therefore, during the pilgrimages, the famous slogan „God’s Sunday and Ours” was created. After the transformations of 1989, the archbishops Damian Zimoń and Victor Skworc continued to recall this slogan, opposing the practice of conducting business on Sunday and the creation of new shopping centers. Therefore, they often spoke on behalf of those employed in commerce who did not have time for their family and rest, and were prevented from participating in the Sunday Mass. Despite the enforcement of the Sunday trading ban, this issue is still relevant, as many are looking for ways to circumvent it.
Źródło:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 41-68
0208-7626
Pojawia się w:: Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Эсхатология святителя Викторина Петавийского: богословско-филологический анализ латинских терминов (Eschatologia św. Wiktoryna z Petawium. Teologiczno-filozoficzna analiza terminów łacińskich)
Eschatology of saint Victorinus of Poetovio: Theological and philological analysis of the Latin terms
Autorzy:: Chandoga, Nikołaj Anatoliewicz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612290.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: эсхатология
хилиазм
богословская терминология конца
Господь Иисус Христос
Викторин Петавийский
святые
нечестивые
шестой день творения
седьмой день покоя
восьмой день Суда и вечного покоя
eschatology
chiliasm
theological terminology of the end
Lord Jesus Christ
Victorinus of Poetovio
saints
wickeds
sixth day of creation
seventh day of rest
eight day of Judgment and eternal rest
Opis:: Eschatology of Victorinus of Poetovio as one of the ante-nicene chiliasts is closely related to the eight-day, or eight-thousand concept of the history of the world and the human race. According to this concept, the universe will exist four periods: the first – from the creation of God the world and the first people before the first coming of Christ on the earth (the first five days of creation, or the first five thousand years); the second – from the first coming of Christ to the second coming of Christ (the sixth day of creation, or the sixth thousand years); the third – from the second coming of Christ and to the beginning of the Last Judgment (the seventh day of rest, or the seventh thousand years); the fourth – from the beginning of the Last Judgment and to infinity (the eighth day of Judgment and eternal rest, or eight thousand years). An important aspect of the eschatology of Victorinus prelate is its christological and soteriological aspects, that is, the Lord Jesus Christ takes part in human history in each of these eight millennia. In other words, the Savior not only created the world and the first people, but daily takes care of the crown of his creation – the human race. This can be traced in the disclosure of the theological terminology of the end of Victorinus of Poetovio.
Eschatologia Wiktoryna z Petawium, jednego z przednicejskich chiliastów, jest ściśle związana z ideą ósmego dnia oraz z ideą ośmiu tysięcy lat historii świata i ludzkości. Według tej koncepcji czas istnienia wszechświata należy podzielić na cztery okresy: pierwszy – od stworzenia świata i pierwszych ludzi do pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię. To pierwsze pięć dni stworzenia, które odpowiadają czasokresowi pierwszych pięciu tysięcy lat; drugi – od pierwszego przyjścia Chrystusa do Jego drugiego przyjścia, co odpowiada szóstemu dniu stworzenia, czyli szóstemu tysiącleciu; trzeci – od drugiego przyjścia Chrystusa do początku Sądu Ostatecznego, co koresponduje z siódmym dniem odpoczynku, czyli z siódmym tysiącleciem; czwarty – od początku Sądu Ostatecznego ad infinitum, co oznacza, że okres ten obejmuje ósmy dzień (odpowiadający ósmemu tysiącleciu), będący dniem Sądu Ostatecznego oraz wiecznego odpoczynku. Ważnym rysem eschatologii Wiktoryna jest jej aspekt historyczno-soteriologiczny, co w jego interpretacji dziejów stworzenia oznacza, że Jezus Chrystus był i jest stale obecny w historii ludzkości, i to w każdym ze wspomnianych wyżej ośmiu tysiącleci. Innymi słowy, Zbawiciel nie tylko stworzył świat i pierwszych ludzi, lecz także codziennie dba o koronę swego stworzenia, którą jest rasa ludzka. Powyższe tezy można u Wiktoryna z Petawium prześledzić właśnie na bazie jego terminologii, odnoszącej się do czasów ostatecznych.
Źródło:: Vox Patrum; 2018, 69; 65-82
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Życie ludzkie w homiliach na uroczystość Zwiastowania Pańskiego księdza arcybiskupa Stanisława Gądeckiego
The human life in homilies for the Annunciation of the Lord by Most Rev. Archbishop Stanisław Gądecki
Autorzy:: Żelisławski, Jurand
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339371.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Archbishop Stanisław Gądecki
Annunciation of the Lord
Sanctity of Human Life Day
Spiritual Adoption of an Unborn Child
defense of life
abp Stanisław Gądecki
Zwiastowanie Pańskie
Dzień Świętości Życia
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
obrona życia
Opis:: Przedmiotem artykułu są opublikowane homilie arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, z uroczystości Zwiastowania Pańskiego. Celem artykułu jest ukazanie na ich podstawie wartości i świętości życia ludzkiego oraz działań na rzecz jego obrony. Wykorzystana metoda to analiza porównawcza opublikowanych tekstów. Wniosek wypływający z pracy wskazuje, że nauczanie metropolity poznańskiego dzięki konfrontowaniu nauczania Kościoła z aktualnymi wydarzeniami jest konkretnym narzędziem do podjęcia dialogu ze współczesną kulturą, która potrzebuje głoszenia Ewangelii Życia.
The subject of the article are the published homilies of Archbishop Stanisław Gądecki written for the celebration of the Annunciation of the Lord. The main goal of the text is to use these homilies as the basis for an elaboration on the value and sanctity of human life as well as propose ways for its protection. The method used is a comparative analysis of published texts. The conclusion drawn from the work indicates that the teaching of the Archbishop of Poznań, by confronting the teaching of the Church with current events, becomes a specific tool for entering into dialogue with contemporary culture thatneeds the preaching of the Gospel of Life.
Źródło:: Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 127-141
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Day of Lord" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język