Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Czesław Robotycki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Człowiek w teorii — teoria w człowieku. Przykład biografii naukowej Czesława Robotyckiego (przyczynek do problemu upodmiotawiania dyskursów naukowych)
    The Human Being in Theory—The Theory in the Human Being: The Example of Czesław Robotycki’s Scientific Biography (A Contribution to the Problem of the Subjectivization of Scientific Discourse)
    Autorzy:
    Kafar, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373095.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-10
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    scientific biography
    subjectivization of scientific discourses
    Czesław Robotycki
    biografia naukowa
    upodmiotawianie dyskursów naukowych
    Opis:
    This article considers the dichotomy between theory and life, treating it as a reflection of the process of subjectivization of discourse of the anthropological variety. In accord with the accepted premise, scientific theories do not emerge on their own but as result of complicated conditions at the meeting point of subjective-individual experience and the language of theory, leading to a close connection between the maker of given theory and the theory itself. In such a cognitive context, legitimacy is achieved by analytical-interpretative tasks, which consist in seeking meanings and discovering the sense of manifold signs of the presence of the human being in theory (thus someone real, who situates himself openly or covertly in the constructed descriptions of the world) and the theory in the human being, that is, the conceptual or otherwise indicated manifestations of self-understanding. An instructive exemplification of such analytical and interpretative work is the scientific autobiography of an outstanding Polish anthropologist, Czesław Robotycki, a scholar developing the contemporary theory of culture while taking into account cultural paradoxes and the attitude of anthropological distancing which were personally important to him.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2017, 61, 3; 197-208
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PROFESOR CZESŁAW ROBOTYCKI (1944–2014)
    PROFESSOR CZESŁAW ROBOTYCKI (1944–2014)
    Autorzy:
    Jan, Święch,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433537.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Uniwersytet Jagielloński
    Czesław Robotycki (1944–2014)
    antropologia kultury
    muzealnictwo
    kolekcja
    tekst kultury
    rzecz
    idea
    Opis:
    A renowned ethnologist and culture anthropologist, prof. dr hab. Czesław Robotycki unexpectedly passed away on January 19, 2014 in Cracow. Born on November 2, 1944 in Radomyśl nad Sanem, he graduated in ethnography from the Faculty of Philosophy and History of the Jagiellonian University, at the Department of Slavic Ethnography in 1968, where he was then serving as an adjunct. Spending his entire professional life with the Jagiellonian University, he obtained his PhD degree (1997), habilitation (1993) and professor title (1999) there. Scientific achievements of professor Czesław Robotycki comprise of almost 150 publications, including: three individual monographs in the field of ethnology, cultural anthropology and museology. He received recognition among museum experts from Poland as an eminent lecturer – and in the years 2012-2014 the Head – of the Postgraduate Studies in Museology at the Jagiellonian University. According to professor Robotycki, museums as institutions and museum exhibitions are part of the cultural canon, where self-reports (texts on culture) are developed. He considered ethnographic museums and exhibitions as the same cultural text as other canonical, e.g. academic texts. Moreover, he claimed that these institutions are able – by using ethnomethodological concepts – to convincingly illustrate the processes of cultural democratization (i.e. a permanent division into high and low culture) through presentation of the most volatile aspects of everyday life: customs, subcultures, kitsch, things rejected by elites – everything that creates our day-to-day visual environment and the atmosphere of a place. According to professor Robotycki, museums should be considered as places where not only physical objects (which is obvious) but also ideas are stored.
    19 stycznia 2014 r. zmarł nagle w Krakowie prof. dr hab. Czesław Robotycki – wybitny etnolog i antropolog kultury. Profesor urodził się 2 listopada 1944 r. w Radomyślu nad Sanem. W 1968 r. ukończył studia w zakresie etnografii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, w Katedrze Etnografii Słowian i został tam zatrudniony na stanowisku asystenta. Całe zawodowe życie Profesora związane było z Uniwersytetem Jagiellońskim. W tej uczelni doktoryzował się (1997), uzyskał habilitację (1993) oraz otrzymał profesurę tytularną (1999). Na bogaty dorobek naukowy prof. Czesława Robotyckiego składa się blisko 150 publikacji, w tym: trzy samodzielne, książkowe opracowania monograficzne z zakresu etnologii, antropologii kulturowej i muzealnictwa. W środowisku polskich muzealników zyskał uznanie jako znakomity wykładowca Podyplomowego Studium Muzeologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz jego kierownik w latach 2012–2014. Muzea, zdaniem Profesora, jako instytucje i prezentowane w nich ekspozycje należą do kanonu kultury. Są miejscami, w których dokonuje się samoopisu – wytwarza się teksty o kulturze. Muzea etnograficzne i znajdujące się w nich kolekcje postrzegał jako taki sam tekst kulturowy, jak inne teksty z poziomu kanonicznego, np. naukowy. Wskazywał, że właśnie w tego typu placówkach, przy zastosowaniu koncepcji etnometodologicznych, można przekonywująco ilustrować procesy demokratyzowania się kultury – zaniku trwałego podziału na kulturę wysoką i niską, poprzez prezentację zjawisk życia codziennego, tak ulotnych, jak: obyczajowość, subkulturowość, kicz, rzeczy odrzucone przez elity – wszystko to, co tworzy nasze codzienne otoczenie wizualne i nastrój miejsca. Przekonywał, że we współczesnych sposobach odczytywania muzeów, powinniśmy widzieć je nie tylko jako miejsca deponowania rzeczy – co jest oczywiste – ale również idei.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2014, 55; 246-248
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies