Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Council Vatican II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 178
Tytuł:
Nowe spojrzenie na koncepcję uniwersytetu Johna Henry’ego Newmana
A new look at the concept of university by John Henry Newman
Autorzy:
Obirek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043881.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
John Henry Newman
university
Catholic Church
Council Vatican I
Council Vatican II
Opis:
The article presents the concept of the university developed in the mid-nineteenth century by Cardinal John Henry Newman. Newman believed that the university should provide pure and universal knowledge. He was against the professionalization of academic education. According to Newman, the task of universities was to “introduce to life in society” and to “adapt to the world.” This idea grew out of European optimism and a deep belief that teachers and students were part of the same intellectual community. Newman’s concept retains its value because it is rooted in the legacy of humanistic ideal of the education present in the university from very beginnings of this institution. As we know from history university was a place for gaining universal knowledge. However, disturbing cracks can be seen in this idea, which is related to the commercialization and parameterization of the education process. Both lead to deep pathologies of academic life. We see these changes not only in Poland, but also in Western Europe and the United States. After the change of the political system in 1989, Polish universities were significantly degraded and the status of an academic teacher decreased dramatically. The only remedy is to restore universities to the autonomy they deserve and to move away from attempts to politicize or ideologize them.
Źródło:
Człowiek i Społeczeństwo; 2021, 52; 107-122
0239-3271
Pojawia się w:
Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russell Shaw, Eight Popes and the Crisis of Modernity (San Francisco: Ignatius Press 2020). Pp. 150. SBN: 978-1-62164-340-1 (PB), ISBN: 978-1-64229-112-4 (eBook)
Autorzy:
Nabożny, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022760.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Russell Shaw
Vatican Council II
Catholic Church’s relationship with Judaism
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 511-515
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das neue Lied singen... Zur Kunst des Aggiornamento
Autorzy:
Hastetter, Michaela Christine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571781.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
II Vatican Council
Interpretation
Tradition
Reform
Practical Theology
Opis:
The postmodern comprehension of aggiornamento, which continues the tradition in a certain artistic freedom from the origin, is different from the well-balanced aggiornamento understanding of the Council Fathers. They intend to liberate the Christian from solidification as well as overgrowth and to focus on the essential of the Christian belief, namely Jesus Christ. In the recent time there has been additionally a historicizing tendency of aggiornamento, which looks back again at the historical performance practice and belongs to the field of it. Referring to statements of important Council fathers, aggiornamento is developed as a process with several aspects for the pastoral practice, which also includes an existential level.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rewolucja kopernikańska” na Soborze Watykańskim II? Analiza historyczno-teologiczna redakcji drugiego rozdziału Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, o Ludzie Bożym
Copernican Revolution at the Second Vatican Council? The historical-theological analysis of the writing of the second chapter of the Dogmatic Constitution on the Church, the People of God
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149379.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Council Vatican II
People of God
De Populo Dei
De Ecclesia
Lumen Gentium
Commissio de doctrina Fidei et Morum
Sobór Watykański II
Lud Boży
Opis:
The study of this article, takes for its historical-theological analysis, the drafting of the fundamental conception of the understanding of the Church by the Second Vatican Council: The Church as People of God. This ancient term appears already in the first schema of the Church prepared by the Roman Curia, but its main place is in Lumen Gentium, the latest version of the text of the Dogmatic Constitution on the Church. The main focus of this study is devoted to the reconstruction of the most important steps in the formulation of this term. The purpose of the article, is to put into an adequate perspective the statement of journalists and some conciliar historians, that the writing of the new chapter of the People of God in Lumen Gentium has become the symbol of the Copernican Revolution at the Second Vatican Council.
Artykuł podejmuje analizę historyczno-teologiczną redakcji fundamentalnej koncepcji rozumienia Kościoła przez Sobór Watykański II: Kościoła jako Ludu Bożego. To starożytne pojęcie pojawia się w pierwszym soborowym schemacie o Kościele, przygotowanym przez Kurię Rzymską. Swoje najważniejsze miejsce znajduje jednak w Lumen gentium, ostatecznej wersji tekstu KK. Główna uwaga studium poświęcona została odtworzeniu najważniejszych etapów formułowania tego wyrażenia. Celem artykułu jest właściwe usytuowanie stwierdzenia dziennikarzy i niektórych historyków soborowych, według których zredagowanie nowego rozdziału o Ludzie Bożym w KK stało się symbolem „rewolucji kopernikańskiej” na Soborze Watykańskim II.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 39-52
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi w dyskursie Kościoła katolickiego
Autorzy:
Makuchowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643771.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
discourse of Catholic Church
Vatican Council II
Jews
linguistic means
discrediting
stereotypes
Opis:
Jews in the discourse of the Catholic ChurchThe article describes the most important changes which appeared after the Second Vatican Council in the discourse of the Catholic Church in reference to its attitude to confessors of Judaism. The change is the difference between the state of texts in two different moments, which is why the first part of the article is dedicated to the characteristics of pre-Council (and mostly pre-war) discourse about Jews, and the second part to main directions of the changes caused by the realization of the Council postulates. The third part shows indications of the continuation of old, deep-rooted schemes. The analysis partly concerns texts of the Church worldwide, and partly texts of the Church in Poland. Polish pre-Council discourse on Jews was characterized by exceptional negativism. Catholic liturgy shows them as those who tortured and killed Jesus (the myth of deicides). In the sermons, pastoral letters and the Catholic press, Jews were presented as enemies of not only Christianity but also of Poles, because the Church in Poland engaged itself in creation of the nationally and religiously homogenous country under the slogan “Poland for Poles.” All the traditional myths were reproduced (Jews as wreckers, conspirators, debauchers, etc.). Many linguistic means were applied to degrade Jews, for example deminutiva, animalization (speaking about Jews as about animals), so-called cacophemism, words with pejorative meaning of moral and physical disgust.After Vaticanum II contents, which reproduced the picture of Jews as deicides, were removed from the Catholic liturgy. The positive pictures of Jews and Judaism were consequently created in the tuition of Pope John Paul II and Benedict XVI. Linguistic means emphasize the community of Christians and Jews (bond, closeness, brothers, brotherhood, togetherness, etc.). Each pope obliges Catholics to respect Jews and memory of Holocaust; popes directly prohibit any signs of anti-Semitism.After 1989 in Poland anti-Jewish inclinations returned, especially in the circle of the so callled Catholicism of the Maryja Radio. Again Jews are accused of causing damage to Poles, and the language of those statements is very much like in the discourse before the Council. Żydzi w dyskursie Kościoła katolickiegoArtykuł opisuje ważne zmiany w dyskursie Kościoła katolickiego w odniesieniu do wyznawców judaizmu, które pojawiły się po Soborze Watykańskim II. Jedną z nich jest różnica pomiędzy stanem tekstów w dwóch różnych momentach: przed i po soborze. Dlatego pierwszą część artykułu autorka poświęca charakterystyce przedsoborowego (i w większości przedwojennego) dyskursu na temat Żydów, a część drugą – głównym kierunkom zmian spowodowanym realizacją postulatów soboru. Część trzecia pokazuje objawy kontynuacji starych, głęboko zakorzenionych schematów. Analiza częściowo odnosi się do ogólnych tekstów Kościoła, a częściowo do tekstów Kościoła publikowanych w Polsce.Polski przedsoborowy dyskurs o Żydach był wyjątkowo negatywny. Liturgia katolicka przedstawiała Żydów jako tych, którzy torturowali i zabili Jezusa (mit bogobójcy). W kazaniach, listach duszpasterskich i katolickiej prasie Żydów pokazywano jako wrogów nie tylko chrześcijan, lecz szczególnie Polaków, ponieważ Kościół w Polsce zaangażował się w kreowanie narodowo i religijnie homogenicznego kraju pod sloganem „Polska dla Polaków”. Reprodukowano wszystkie tradycyjne mity (Żydzi jako szkodnicy, spiskowcy, rozpustnicy itd). Używano wiele środków lingwistycznych, by zdegradować Żydów, np. zdrobnienia, animalizację (czyli mówienie o Żydach jako o zwierzętach) czy tak zwany kakofemizm (czyli używanie słów o pejoratywnym znaczeniu), aby sprowokować uczucie moralnego i fizycznego obrzydzenia.Po Vaticanum II treści reprodukujące przedstawienie Żydów jako bogobójców zostały usunięte z liturgii. Pozytywny obraz Żydów i judaizmu był konsekwentnie kreowany w naukach papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI. Lingwistyczne środki podkreślają wspólnotę chrześcijan i Żydów (więź, bliskość, bracia, braterstwo, razem itd.). Papieże zobowiązują katolików do szanowania Żydów i pamięci Holokaustu, bezpośrednio zakazują jakichkolwiek przejawów antysemityzmu.W Polsce po 1989 roku antyżydowskie tendencje znów ożyły, szczególnie w kręgach tak zwanych radiomaryjnych. Ponownie Żydzi oskarżani są o powodowanie szkód Polsce i Polakom, a język tych twierdzeń bardzo przypomina dyskursy przedsoborowe.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urzeczywistnianie się Kościoła w dialogu ekumenicznym – perspektywa katolicka
Self-realization of the Church in ecumenical dialogue – Catholic perspective
Autorzy:
Porada, Rajmund
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972802.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Kościół
eklezjologia
dialog ekumeniczny
Sobór Watykański II
Church
ecclesiology
ecumenical dialogue
Vatican Council II
Opis:
W kontekście rozważań nad Kościołem jako wydarzeniem dialogu artykuł ma na celu ukazanie dialogu ekumenicznego jako istotnego elementu eklezjalnej tożsamości. Wprawdzie sam dialog doktrynalny nie wyczerpuje ekumenicznej działalności Kościoła, jednak jest on istotnym narzędziem w procesie odbudowywania jego widzialnej jedności i wyrazem dialogicznej struktury Kościoła. Dlatego uznano, że w warunkach konfesyjnych podziałów należy mu przypisać w równym stopniu kościelnotwórczą rolę, jak czyni się to w odniesieniu do tradycyjnych form kościelnego dialogu wiary. Dla zrealizowania właściwego celu artykułu najpierw podjęto refleksję nad ogólnymi założeniami pojmowania Kościoła jako rzeczywistości dialogicznej oraz dialogiem jako metodą służącą wypracowywaniu w Kościele konsensusu wiary. Kolejne punkty koncentrują się na ukazaniu znaczenia dialogu ekumenicznego dla urzeczywistniania eklezjalnej tożsamości Kościołów i wspólnot kościelnych oraz warunkach, które po stronie katolickiej pozwoliły usunąć pierwotne przeszkody dla uznania dialogu ekumenicznego jako istotnego wydarzenia eklezjalnego.
In the context of reflections on the Church as a dialogical reality, the article aims to show ecumenical dialogue as an essential element of the ecclesial identity. Although the doctrinal dialogue itself does not exhaust the ecumenical activity of the Church, it is an important instrument in the process of rebuilding its visible unity and expressing the dialogical structure of the Church. Therefore, it was assumed that in the conditions of confessional divisions the ecumenical dialogue should be appreciate in its churchbuilding role as much as it is done in relation to the traditional forms of dialogue of faith. In order to achieve the proper aim of the article, the general assumptions of understanding of the Church as a dialogical reality and dialogue as a method which has been applied in developing of a consensus of faith in the Church were made first. Subsequent points are focused on showing the importance of ecumenical dialogue for the realization of the ecclesial identity of churches and ecclesial communities and the conditions which has enabled the Catholic side to remove the original obstacles to the recognition of ecumenical dialogue as an important ecclesial reality.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2018, 28; 69-82
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarna odnowa teologii i niektóre jej owoce
The Trinitarian renewal of theology. Some fruits
Autorzy:
García Guillén, Domingo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/995102.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
obraz Boga
komunia
analogia
teologia polityczna
Sobór Watykański II
Ecclesia de Trinitate
soborowość
Image of God
Communion
Analogy
Political Theology
Council Vatican II
6 Ecclesia de Trinitate
Conciliarity
Opis:
Gisbert Greshake distinguishes between “Theology of the Trinity” and “Trinitarian theology”. The first designates a theological treatise among others, the second points to a trinitarian vision of all reality. The aim of this paper is to verify the renewal experienced by theological reflection on the Trinitarian mystery of God, trying to check if an authentic “Trinitarian theology” exists in the sense in which Greshake understands it. The path we have chosen consists of approaching four fields of reflection: anthropology, theology of the family, reflection on the Church and social doctrine. For each of them, we try to expose to what extent Trinitarian theology has been a renewal factor. We focus especially on ecclesiology, an area in which the influence of the Trinity has been most decisive. In particular, we look at the Trinity as the origin of the Church, as an inspiration to the institutional configuration of the Church, and as the eschatological destination to which the Churchis heading
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 6-26
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna ikona św. Józefa w ujęciu Jana Pawła II
The theological icon of St. Joseph as perceived by John Paul II
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038357.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
St. Joseph
John Paul II
Council of Vatican II
Redemptoris custos
sources
św. Józef
Jan Paweł II
Sobór Watykański II
źródła
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie sposobu interpretacji postaci świętego patriarchy w adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Redemptoris custos. Dokonana analiza pozwoliła stwierdzić, że teologiczny obraz św. Józefa zawarty w adhortacji jest integralnie powiązany z nauczaniem Soboru Watykańskiego II. Postać świętego patriarchy została ukazana w dwóch odsłonach: w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Z jednej strony Józef został przedstawiony jako ojciec, oblubieniec, cieśla oraz człowiek kontemplujący Zbawiciela. Z drugiej ukazano jego rolę w tajemnicy Kościoła jako opiekuna, stróża i orędownika oraz wzór do naśladowania. Godnym podkreślenia jest perspektywa historiozbawcza, dominująca w całym dokumencie, która pozwoliła zaakcentować aktywną współpracę Józefa w wypełnianiu woli Bożej. Soborowe wezwanie powrotu do źródeł znalazło odzwierciedlenie w dokumencie dzięki licznym odniesieniom do: Pisma Świętego, orzeczeń Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, wypowiedzi Ojców i Doktorów Kościoła. Papież sięgnął także po teksty liturgiczne. Oparcie się na takich źródłach sprawiło, że przedstawiony w adhortacji obraz św. Józefa jest pozbawiony przesady i fałszywej egzaltacji.
The aim of this study is to analyze the way of interpreting the figure of St. Joseph in the apostolic exhortation of John Paul II Redemptoris custos, emphasizing the sources that the pope used in the construction of the theological image. The analysis made it possible to conclude that the theological image of St. Joseph included in the exhortation is integrally connected with the teaching of the Second Vatican Council. The figure of the Patriarch is shown in two sections: in the mystery of Christ and the Church. On the one hand, Joseph was introduced as a father, bridegroom, carpenter, and a contemplative man of the Savior. On the other hand, it shows his role in the mystery of the Church as a guardian and intercessor, as well as a model to follow. It is worthy to note the perspective of salvation history, dominant in the entire document, which allowed to emphasize Joseph’s active cooperation in fulfilling God’s will. The conciliar call to return to the sources is evidenced in the document thanks to numerous references to Sacred Scripture, to the documents of the Church’s Magisterium, to the statements of the Fathers and Doctors of the Church and use of the liturgical texts. Such a solid reliance on sources meant that the image of St. Joseph is solid,without exaggeration and false exaltation.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 40; 65-77
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół Vaticanum II i jego eklezjologia. Próba retrospekcji z perspektywy 50 lat Gaudium et spes (II)
The Church of Vaticanum II and its Ecclesiology. An attempt at Introspection from the Perspective of 50 Years of Gaudium et spes (II)
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040590.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
eklezjologia
Konstytucja Gaudium et spes
Vatican Council II
ecclesiology
Constitution Gaudium et spes
Opis:
Artykuł jest kontynuacją większego projektu badawczego, którego przedmiotem jest spojrzenie na eklezjologię Soboru Watykańskiego II. Bezpośrednią okazją do jego podjęcia jest przypadająca 50. rocznica ostatniego soboru powszechnego (1962-1965), a w sposób szczególny rocznica publikacji Konstytucji pastoralnej Gaudium et spes. Druga część tryptyku w centrum naukowych rozważań stawia samą Konstytucję Gaudium et spes, ogniskując się przede wszystkim na historii jej redakcji; historii pełnej dramaturgii inieoczekiwanych zwrotów. Analiza poszczególnych etapów pozwoli uchwycić znaczenie przełomu, jaki dokonał się w tamtych – znamiennych dla dalszych losów Kościoła – wydarzeniach.
The article is a continuation of a greater research project whose subject it is to look at the ecclesiology of the Second Vatican Council II. Carrying it out is occasioned by the fiftieth anniversary of the recent Ecumenical Council (1962-1965), and especially by the anniversary of the publication of the Pastoral Constitution Gaudium et spes. The second part of the triptych puts the very Constitution Gaudium et spes in the center of the studies, focusing first of all on the history of its edition; the history full of dramaturgy and unexpected turnabouts. Analyzing particular stages allows grasping the significance of the breakthrough that has happened in those – important for the further history of the Church – events.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 3; 21-38
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ermenegildo Florit e la Dei Verbum
Ermenegildo Florit and the Dei Verbum
Autorzy:
Tarocchi Tarocchi, Stefano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607124.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
II Vatican Council
Constitution Dei Verbum
Ermenegildo Florit
Umberto Betti
Revelation
Opis:
The article by Stefano Tarocchi titled Ermenegildo Florit and “Dei Verbum” presents the contribution of the then Archbishop of Florence and his accompanying theologian Rev. Umberto Betti in the writing of the constitution on the Revelation of the Second Vatican Council. Based on the Diario del Concilio of the Florentine theologian and his correspondence with the Archbishop the author shows in a chronological order not only the participation of the Archbishop in the work of the theological commission that prepared subsequent versions of the document, but also scrupulously recounts the particular propositions modifying the versions of the document, expounding in this way the contribution of the two Florentines to the emergence of the constitution Dei Verbum against the background of subsequent stages of the shaping of this conciliar document.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 47-65
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypływy i odpływy katolicyzmu Miłosza (wymiar społeczny)
The ebbs and flows of the Catholicism of Czesław Miłosz in social dimension
Autorzy:
Breczko, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665160.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz
katolicyzm
nacjonalizm
Sobór Watykański II
filozofia polityki
Catholicism
nationalism
Vatican Council II
philosophy of politics
Opis:
In this article I deal with Czeslaw Milosz’s relationship to Catholicism in the social dimension. We can see in his position an ambivalence, not only in his life, but also in relation to the civilization and political role of the Church: from the strong acceptance on the historical and civilization level (“radical Catholicism”), to a strong dislike of the unions of Catholicism with the nationalism in various countries, especially in Poland; from  sympathy for Catholic modernism, to a strong dislike of some post-Vatican II rulings, which was, to some extent, a legacy of modernism. Moreover, Milosz did not want the Christian religion and the Catholic Church to be used politically (either through the left-wing politics, progressive politics, or nationalist politics), but also feared the dominance of the Church, the theocratic attempts. He did not want to subordinate the political sphere to religion or to subordinate religion to the political sphere. I treat this text as contributing to a more general theme, namely the attitude of Polish intellectuals to Catholicism in the 20th century
W artykule tym zajmuję się stosunkiem Czesława Miłosza do katolicyzmu w wymiarze społecznym. Można dostrzec w jego stanowisku wahanie i pewną ambiwalencję, nie tylko w czasie (na różnych etapach życia zbliżał się i oddalał od katolicyzmu), ale też w odniesieniu do cywilizacyjnej i politycznej roli Kościoła. Od zdecydowanej akceptacji w skali historiozoficznej i cywilizacyjnej („katolik radykalny”), do silnej niechęci wobec zrostów katolicyzmu i nacjonalizmu w różnych krajach, a szczególnie w Polsce; od sympatii do katolickiego modernizmu, do silnej niechęci wobec niektórych postanowień Soboru Watykańskiego II, który był wszak – w pewnym stopniu – dziedzictwem modernizmu. Co więcej, Miłosz nie chciał, aby religia chrześcijańska oraz Kościół katolicki był wykorzystywany politycznie (czy to przez nurt lewicowy, progresywistyczny, czy to przez nurt  nacjonalistyczny), ale też obawiał się dominacji Kościoła, czyli zakusów teokratycznych. Nie chciał zatem, aby sfera polityczna podporządkowała sobie religię, ani też, aby religia podporządkowała sobie sferę polityczną. Tekst ten traktuję jako przyczynek do ogólniejszego tematu: jaki mianowicie był w XX stuleciu stosunek polskich intelektualistów do katolicyzmu.
Źródło:
Folia Philosophica; 2017, 38
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magisterium pastoralne w posłudze papieża Franciszka
Pastoral Magisterium in the Ministry of Pope Francis
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430829.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
duszpasterstwo
doktryna chrześcijańska
Jan XXIII
Sobór Watykański II
pastoral care
Christian doctrine
John XXIII
Vatican Council II
Opis:
Nauczanie papieża Franciszka wzbudza wiele kontrowersji, a nawet wywołuje posądzenia o niewierność w stosunku do Tradycji katolickiej i odejście od nauczania jego poprzedników na tronie Piotrowym. Takie reakcje mogą być spowodowane niezrozumieniem charakteru magisterium papieskiego, które ma wyraźny profil pastoralny. Poprzez tekst artykułu autor chce pomóc w zrozumieniu intencji papieża i treści jego nauczania, ukazując zwrot Kościoła ku kwestiom duszpasterskim, dokonany na Soborze Watykańskim II z inspiracji Jana XXIII, a także podejście Franciszka do kościelnego przekazu prawdy chrześcijańskiej. W tym celu zostaną wykorzystane dokumenty Kościoła, których analiza wsparta refleksją teologów pozwala uzasadnić tezę, iż nauczanie papieża Franciszka jest kontynuacją myśli soborowej zarówno z uwagi na jego formę, jak i zawarte w nim przesłanie. Takie podejście do przekazu prawdy chrześcijańskiej wzbogaca wewnętrzne życie Kościoła i dynamizuje jego działalność w świecie.
The teaching of Pope Francis raises some controversy, and even causes accusations of infidelity to Catholic Tradition and turning away from the teaching of his predecessors on the throne of Peter. Such reactions may be due to a misunderstanding of the nature of the papal Magisterium, which has a clear pastoral profile. This article aims to help understand the Pope’s intentions and the content of his teaching, showing the Church’s turn towards pastoral issues, made at the Second Vatican Council inspired by John XXIII, as well as Francis’ approach to the Church’s transmission of the Christian truth. For this purpose, the documents of the Church will be used, the analysis of which, supported by the reflection of theologians, allows the justification of the thesis that the Magisterium teaching of Pope Francis is a continuation of the conciliar thought both in terms of its form and the content of its  message. This approach to the transmission of the Christian truth enriches the inner life of the Church and dynamizes its activity in the world.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 4; 7-28
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Foundation of Administrative Canon Law
Teologiczne podstawy administracyjnego prawa kanonicznego
Autorzy:
Jada Patrisio, Emmanuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038047.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
prawo kanoniczne
Sobór Watykański II
the Church
Canon Law
II Vatican Council
Opis:
Przed Soborem Watykańskim II percepcja Kościoła ograniczała się do jego instytucjonalnego wymiaru. Sobór Watykański dokonał istotnej zmiany, po której Kościół to rzeczywistość złożona (realitas complexa), w której pierwiastek Boski i ludzki tworzą jedną komplementarną całość. Autor, opierając się na tej koncepcji (niehierarchicznej), dokonuje analizy teologicznej części Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczącej administracji Kościoła.
Prior to Vatican Council II there has been a dominant ecclesiology which looked at the Church as an institution. “that is to say, the view that defines the Church primarily in terms of its visible structures, especially the rights and powers of its officers.” With the coming of Vatican II, the Church is defined “in the nature of sacrament—a sign and instrument that is of communion with God and of unity among all men.” The principal paradigm of the Church in the documents of Vatican Council II is that of ”the people of God... The Church is seen as a community of persons each of whom is individually free.” It is with this view of the Church as a circle of friends and not a hierarchical pyramid that we shall explain the theological foundation of Administration Canon Law in the Code of 1983.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 189-200
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne ujęcie chrześcijańskiej nauki moralnej w magisterium Soboru Watykańskiego II
Personalistic approach to Christian moral teaching in the magisterium of The Second Vatican Council
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048103.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
moral theology
personalism
history of Council Vatican II
dignity of human person
John XXIII
Paul VI
John Paul II
teologia moralna
personalizm
historia Soboru Watykańskiego II
godność ososby ludzkiej
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Opis:
W okresie poprzedzającym Sobór Watykański II przygotowano kilka projektów, które miały stanowić podstawę dla ojców Soboru do dyskusji na sesjach plenarnych. Obejmowały one fundamentalne problemy teologiczne i duszpasterskie, które Komisja Przygotowawcza (Commissio antepreparatoria) uznała za najważniejsze. Wśród nadesłanych propozycji znalazły się również projekty dotyczące zagadnień moralnych: De ordine morali christiano i De castitate, matrimonio, familia et virginitate. Choć od strony merytorycznej były dobrze przygotowane, spotkały się ze znaczną krytyką ze strony członków Komisji Teologicznej i niektórych biskupów, gdyż – ich zdaniem – nie odpowiadały oczekiwanemu przez papieża Jana XXIII duszpasterskiemu charakterowi soboru. Projekty te były wielokrotnie redagowane, aż ostatecznie zdecydowano, że kwestie te zostaną poruszone w szerszym dokumencie omawiającym relacje Kościoła ze światem, który ostatecznie przybrał kształt Konstytucji duszpasterskiej o Kościele we współczesnym świecie Gaudium et spes. Osią nauczania tej Konstytucji jest integralna wizja osoby ludzkiej, stworzonej przez Boga jako istota rozumna i wolna, odkupiona przez Chrystusa i powołana do wiecznej wspólnoty w Bogu. Po latach kard. Karol Wojtyła, komentując Konstytucję, zsyntetyzował jej nauczanie, zwłaszcza w sprawach moralnych, na dwie kategorie personalistyczne: „uczestnictwo” i „solidarność”. Pierwsza odnosi się do osobistej relacji człowieka z Bogiem, druga dotyczy relacji człowieka ze światem, który tworzą inni ludzie i wspólnoty, w których żyją. Obie kategorie wyrażają osobiste zaangażowanie człowieka jako odpowiedź na dar i wezwanie zawarte w objawieniu się Boga dla człowieka.
In the period preceding the Second Vatican Council, several projects were prepared, which for the Council Fathers were to be the basis for the discussions during plenary sessions.  They included fundamental theological and pastoral problems which the Pre-Preparation Commission (Commissio antepreparatoria) considered the most important.  Among the submitted proposals were also projects on moral issues: De ordine morali christiano and De castitate, matrimonio, familia et virginitate.  Although they were well prepared in terms of content, they met with considerable criticism from members of the Theological Commission and some bishops, because in their opinion they did not correspond to the pastoral character of the Council, expected by Pope John XXIII.  These projects were edited many times until it was finally decided that these issues would be addressed in a broader document discussing the relationship of the Church with the world, which eventually took the shape of a Pastoral Constitution on the Church in the modern world Gaudium et Spes. The axis of the entire teaching of this Constitution is the integral vision of the human person, created by God as a rational and free being, redeemed by Christ and called to an eternal community in God.  Years later, Cardinal Karol Wojtyła commenting on the Constitution,  synthesized its teaching, especially in moral matters, in two personalistic categories: “participation” and “solidarity”.  The first refers to the personal relationship of man with God, while the second characterizes the relationships of man toward the world formed by other people and communities in which they live.  Both categories express man's personal commitment as a response to the gift and call contained in God's revelation to man.
Źródło:
Teologia i moralność; 2020, 16, 2(28); 119-142
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławiona Dziewica Maryja Matka Boga w misterium Kościoła. W pięćdziesiątą rocznicę Konstytucji Dogmatycznej o Kościele„Lumen Gentium”
Blessed Virgin Mary, the Mother of God in the mystery of the Church. In the 50th anniversary of the Dogmatic Constitution on the Church “Lumen Gentium”
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Sobór Watykański II
Maryja
Matka Boża
mariologia
antropologia
the Vatican Council II
Mary
the Mother of God
Mariology, anthropology
Opis:
Mariologia kształtowała się w doktrynie Kościoła na przestrzeni wieków. Macierzyństwo Maryi, zapoczątkowane we Wcieleniu Syna Bożego, nie ograniczyło się jedynie do bezpośredniej relacji z Nim, ale objęło całą społeczność Kościoła – Jego Mistycznego Ciała, oddziaływując swoim zasięgiem na poszczególnych wiernych i uobecniając niepowtarzalną rolę Maryi w rozwijającej się historii zbawienia. Artykuł nawiązuje do charakterystycznych aspektów mariologii jawiących się w trzech historycznie zróżnicowanych okresach: przed Soborem Watykańskim II, w trakcie soboru, którego refleksje mariologiczne zostały zredagowane w VIII rozdziale Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen Gentium i w teologii posoborowej. Wykład przedsoborowy czynił z Maryi postać o wymiarze chrysto- i eklezjotypicznym, a więc podkreślającym podobieństwo Maryi do funkcji Chrystusa i pierwowzoru Kościoła (1). Ojcowie Soboru umieścili problematykę mariologiczną w misterium Chrystusa i Kościoła, czyniąc z Maryi Tę, która odegrała niezastąpioną rolę w relacji do Chrystusa historycznego, jak też mistycznego, i pozostając jako Matka Boga-Człowieka jest jednocześnie duchową Matką wszystkich wiernych tworzących wspólnotę Kościoła – Ciała Mistycznego Chrystusa (2). Refleksje posoborowe o Maryi rzutują na postawy egzystencjalne wierzących, pobudzając świadomość współczesnego człowieka do respektowania życia, godności kobiet i wartości rodziny jako związku pomiędzy kobietą i mężczyzną oraz miejsca naturalnego wzrostu i rozwoju dzieci (3).
Mariology was formed in the Church through the centuries. Mary’s Motherhood initiated from the Incarnation was not only limited to the outright relation with Jesus, but also has embraced the whole Church community – the Mystical Body of Christ. It has an impact on the believers and shows Mary’s exceptional role in the history of redemption. The article refers to the characteristic Mariology aspects related to three different times: before the Vatican Council II, during it – all the thoughts have been written in the chapter VIII of the Dogmatic Constitution Lumen Gentium, and in a postcouncil theology. The discourse before the council saw Mary leading to the concept of Christ and Mary Ecclesia in which it emphasized her similarity to Christ’s role and the Church prototype (1). The Fathers Council put the Mariology issue in the mystery of Christ and the Church. They made Mary as someone who played an irreplaceable role in the relation to Christ, both historical and mysterious. Moreover, being the Mother of God she is also the spiritual Mother of all who build the Church – the Mystical Body of Christ (2). The postcouncil thoughts about Mary reflect on the existential attitude of all believers and make them more aware of being new to respect life, a woman’s dignity and the family value itself as the union between a woman and a man, and the place of a child’s natural growth (3).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 131-143
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 178

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies