Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Convention" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 499
Tytuł:
Istanbul Convention and the sex and number of spouses
Konwencja stambulska a płeć i liczba małżonków
Стамбульская конвенция – пол супругов и их количество
Стамбульська конвенція а стать і кількість подружжя
Autorzy:
Barszcz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33513277.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Стамбульська конвенція
гомосексуальні стосунки
полігамні стосунки
розірвання шлюбу
Стамбульская конвенция
гомосексуальный союз
полигамный союз
недействительность брака
Konwencja stambulska
związek homoseksualny
związek poligamiczny
małżeństwo
Istanbul Convention
homosexual partnership
polygamous partnership
marriage
Opis:
W artykule wykazuję, że koncepcja małżeństwa zawarta w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r., nie obejmuje rozstrzygnięć co do liczby osób w małżeństwie i odnośnie do płci małżonków. Podejmując się tego tematu, w pierwszej kolejności badam tekst Konwencji z perspektywy podstawowych reguł wykładni prawa, dekodując w ten sposób atrybuty małżeństwa expressis verbis ulokowane w tekście Konwencji. W dalszej części, angażując okoliczności zewnętrzne wobec tego tekstu, uzasadniam tezy: poligamiczność jest wykluczona z zakodowanego w Konwencji pojęcia małżeństwa (1); w Konwencji jest złożona koncepcja małżeństwa, z której wyłączono realizowanie się między osobami tej samej płci (2) oraz pojęcie małżeństwa z Konwencji denotuje związki poligamiczne lub homoseksualne (3). Następnie zaś każdą tezę – (1), (2) i (3) oraz ich uzasadnienia oceniam według wymogów prawidłowej wykładni prawa.
У статті показую, що концепція шлюбу, яка передбачена в Конвенції Ради Європи про запобігання та боротьбу з насильством щодо жінок і домашнім насильством, підготовленій в Стамбулі 11 травня 2011 року, не врегульовує кількості осіб у шлюбі та статі подружжя. Aналізуючи цю тему, перш за все розглядаю текст Конвенції з точки зору основних норм тлумачення права, таким чином розшифровуючи властивості шлюбу, які містяться expressis verbis в тексті Конвенції. Далі, залучаючи зовнішні по відношенню до тексту обставини, я обґрунтовую тези: полігамія виключена із закодованого в Конвенції поняття шлюбу (1); Конвенція передбачає складне поняття шлюбу, з якого виключена реалізація між особами однієї статі (2) і поняття шлюбу в Конвенції позначає полігамні або гомосексуальні союзи (3). Далі я оцінюю кожну тезу – (1), (2) і (3) та їх обґрунтування відповідно до вимог правильного юридичного тлумачення.
В данной статье доказывается, что понятие брака, содержащееся в Конвенции Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием в отношении женщин и домашним насилием, разработанной в Стамбуле 11 мая 2011 года, не включает в себя решений о количестве лиц в браке и о поле супругов. Подходя к данной теме, сначала исследуется текст Конвенции с точки зрения основных правил юридического толкования, таким образом расшифровывая признаки expressis verbis брака, находящиеся в тексте Конвенции. Затем, привлекая внешние по отношению к тексту обстоятельства, автор обосновывает тезисы: полигамия исключена из зашифрованного в Конвенции понятия брака (1); в Конвенции существует концепция брака, исключающая его реализацию между лицами одного пола (2), понятие брака в Конвенции обозначает полигамные или гомосексуальные союзы (3). Далее оценивается каждый тезис – (1), (2) и (3), а также их обоснования в соответствии с требованиями правильного юридического толкования.
In the paper, I argue that the concept of marriage contained in the Istanbul Convention does not include the resolution of the number of people in a marriage and the sex of the spouses. In pursuing this objective, I first examine the text of the Convention from the perspective of basic principles of legal interpretation, decoding the attributes of marriage expressis verbis contained in the text of the Convention. Next, engaging circumstances external to the text, I substantiate the theses: (1) polygamy is excluded from the concept of marriage encoded in the Convention; (2) the Convention includes a concept of marriage from which unions between persons of the same sex are excluded; and (3) the Convention’s concept of marriage denotes polygamous or homosexual relationships. I then assess theses (1), (2) and 3) and their substantiations in accordance with standards of correct legal interpretation.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 21-37
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna ochrona pokrzywdzonych przestępstwem przymusowego małżeństwa w Polsce
Criminal Law Protection of Victims of the Crime of Forced Marriage in Poland
Autorzy:
Łyżwa, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443792.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
convention
criminal code
marriage
crime
coercion
victim
protection
konwencja
kodeks karny
małżeństwo
przestępstwo
przymus
pokrzywdzony
ochrona
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza zjawiska przymusowego małżeństwa pod kątem prawnym. Zadaniem Autorki było prześledzenie odpowiednich przepisów międzynarodowych i krajowych w celu ustalenia, czy zapewniają one właściwą i skuteczną ochronę prawnokarną pokrzywdzonych tymi przestępstwami. Dokonany w tym zakresie wywód doprowadził do pozytywnej odpowiedzi. Skutkował także propozycją nowych regulacji w tym zakresie, które w ocenie Autorki, mogą tę ochronę uczynić bardziej efektywną w odniesieniu do ofiar małoletnich.
The subject of the article is to analyze the phenomenon of forced marriage from a legal perspective. The Author’s task was to trace the relevant international and national laws in order to determine whether they provide adequate and effective criminal legal protection for the victims of these crimes. The argument made in this regard led to a positive answer. It also resulted in the proposal of new regulations in this regard, which, in the Author’s opinion, can make this protection more effective for victims of minors.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 189-205
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjalna ofiara naruszeń praw człowieka na tle systemu ochrony Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
Potential Victim of Human Rights Violations on the Background of the Protection System of the European Convention on Human Rights
Autorzy:
Kuna, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32078041.pdf
Data publikacji:
2024-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Europejski Trybunał Praw Człowieka
prawa człowieka
ofiara
Trybunał Konstytucyjny
Europejska Konwencja Praw Człowieka
potencjalna ofiara
human rights
victim
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
potenial victim
Opis:
The article’s purpose is to present the concept of a potential victim of violations of the rights and freedoms of the European Convention on Human Rights. A group of complainants is treated as a victim, even though the violation affects society. The qualification of complainants as victims of human rights violations can be treated as the creation of European human rights law. The role of the Court is to apply the so-called ‘push’ and ‘pull’ factors, which cannot only effectively contribute to the implementation of the principles of the ECtHR. The article addresses the problem of the assumptions of the living instrument doctrine and the interpretation of the law currently associated with the active activity of judges (judge-made law). The concept of the potential victim of human rights violations represents an opportunity for the postulated expansion of the catalog of fundamental rights.
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji potencjalnej ofiary naruszeń praw i wolności Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz skutków dopuszczalności tych skarg w perspektywie katalogu praw podstawowych. W pracy scharakteryzowane zostały warunki dopuszczalności skargi, zwłaszcza nadanie statusu ofiary. Coraz częściej wpływają skargi obywateli, którym nadaje się status potencjalnych ofiar naruszeń praw człowieka. Grupa skarżących jest traktowany jako ofiara, mimo że naruszenie dotyczy na przykład całego społeczeństwa. Kwalifikacja skarżących jako ofiary naruszeń praw człowieka może zostać potraktowane jako tworzenie prawa europejskiej ochrony praw człowieka. Rolą Trybunału jest między innymi stosowanie tzw. ‘push’ and ‘pull’ factors, które mogą nie tylko skutecznie przyczyniać się do realizacji zasad funkcjonowania ETPC. W artykule poruszono również problem założeń doktryny living instrument oraz interpretacji prawa wiążącej się obecnie z aktywną działalnością sędziów (judge-made law). Koncepcja potencjalnej ofiary naruszeń praw człowieka to nowa instytucja, stanowiąca szansę na postulowaną rozbudowę katalogu praw podstawowych.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 149-160
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rafał Lemkin (1900-1959) – koryfeusz ludzkich sumień
Rafal Lemkin (1900-1959) – coryphaeus of human consciences
Autorzy:
Chrószcz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233259.pdf
Data publikacji:
2024-02-22
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
Rafał Lemkin
ludobójstwo
genocide
konwencja
prawo
convention
law
Opis:
Podpisanie traktatów pokojowych po zakończeniu I wojny światowej miało zapewnić międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo na świecie. Wojna miała zostać raz na zawsze wyeliminowana z dziejów ludzkich. Tymczasem polityka rewizjonistyczna, uprawiana przez skrajnie nacjonalistyczne ugrupowania polityczne w Rzymie i Berlinie, cieszyła się ogromnym poparciem grup społecznych. Demokracje zachodnie chciały uniknąć kolejnego konfliktu zbrojnego, dlatego zdecydowały się na współpracę z reżimami w ramach polityki appeasementu. Niestety taka polityka z góry była skazana na klęskę, czego efektem była II wojna światowa. Ogrom okrucieństw i zbrodni popełnionych w czasie wojny był niewyobrażalny i nie mieścił się w żadnych słownikach politycznych. Złamane zostały wszystkie elementarne zasady i prawa prowadzenia wojny. Podeptane zostały wszelkie standardy prawa międzynarodowego, a postępowanie wobec ludności cywilnej było wyrazem największego odhumanizowania i barbarzyństwa jakie kiedykolwiek miało miejsce w dziejach ludzkości. Już dwa miesiące po ataku wojsk hitlerowskich na Związek Sowiecki premier Winston Churchill stwierdził w jednym ze swoich znakomitych przemówień, że „od czasów mongolskich inwazji na Europę w szesnastym wieku nigdy nie było tak metodycznych, bezlitosnych rzezi na taką skalę albo osiągających taką skalę. A jest to tylko początek. Lada chwila szlakiem krwawych kolein hitlerowskich czołgów nadejdą głód i zarazy. Jesteśmy świadkami bezimiennej zbrodni (podkr. – G.CH.)”1. Alianci po zakończeniu II wojny światowej osądzili głównych zbrodniarzy niemieckich, którzy dopuścili się okropnych zbrodni. Nauczona doświadczeniem, społeczność międzynarodowa zmusiła polityków do działań na rzecz zabezpieczenia przyszłych pokoleń przed popełnianiem kolejnych „bezimiennych zbrodni”. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło jednogłośnie 9 grudnia 1948 roku Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, która weszła w życie 12 stycznia 1951 roku. Hasło „Nigdy więcej” było na ustach całego świata i jest powtarzane także dzisiaj. „Nigdy więcej” było powielane za każdym razem w przypadku popełniania zbrodni ludobójstwa, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości m.in: Khmerów (1975-1979), Kurdów w Iraku (1988), Rwandy (1994), Srebrenicy (1995) czy Buczy (2022). W 2015 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło 9 grudnia Międzynarodowym Dniem Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania Tej Zbrodni. Społeczność międzynarodowa ma nadzieję, że tocząca się wojna w Ukrainie sprawi, że zbrodniarze wojenni nie mogą czuć się już bezkarni i liczyć na uniknięcie kary za popełnianie najcięższych crime of crimes. Zadbał o to ponad siedemdziesiąt lat wcześniej – Rafał Lemkin. Polski prawnik, twórca pojęcia „genocide” oraz inicjator i główny architekt konwencji ONZ o ludobójstwie z 9 grudnia 1948 roku. Ten wybitny jurysta poświecił całe swoje życie prywatne i zawodowe temu, aby już nigdy więcej nie nazywać popełnionych przestępstw „bezimiennymi zbrodniami”, tylko zbrodniami genocydu. Rafał Lemkin – „FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION”.
The signing of peace treaties after the end of World War I was supposed to ensure international peace and security in the world. War was to be eliminated from human history once and for all. Meanwhile, the revisionist policies pursued by extreme nationalist political groups in Rome and Berlin enjoyed enormous support from the masses. Western democracies wanted to avoid another armed conflict, which is why they decided to cooperate with regimes as part of the policy of appeasement. Unfortunately, such a policy was doomed to failure in advance, which resulted in World War II. The enormity of the atrocities and crimes committed during the war was unimaginable and did not fit into any political dictionaries. All elementary rules and laws of war were broken, all standards of international law were trampled upon, and the treatment of civilians was an expression of the greatest dehumanization and barbarism that has ever taken place in the history of mankind. Winston Churchill stated in one of his excellent speeches that "we are witnessing a nameless crime". After the end of World War II, the Allies tried the main German criminals who committed terrible crimes. Taught by experience, politicians have been forced by the international community to act to secure the future and fate of humanity from committing further "nameless crimes". On December 9, 1948, the UN General Assembly unanimously adopted the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, which entered into force on January 12, 1951. The slogan "Never again" was on the lips of the whole world and is repeated every time in the case of committing genocide, war crimes, crimes against humanity m.in: the Khmer (1975-1979); Kurds in Iraq (1988); Rwanda (1994); Srebrenica (1995); or Bucha (2022). In 2015, the UN General Assembly established December 9 as the International Day of Remembrance and Dignity of Victims of Genocide and Prevention of Genocide. The war in Ukraine has meant that war criminals cannot feel unpunished and count on avoiding punishment for committing the most serious crimes of crimes. He took care of it more than seventy years earlier – Rafał Lemkin. Polish lawyer, creator of the term "genocide" and initiator and chief architect of the UN Genocide Convention of 9 December 1948, who devoted his entire private and professional life to never again calling the crimes committed "nameless crimes", but the crimes of genocide. Rafał Lemkin "FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION".
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2023, 2(105); 171-205
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The substantive right to environment and the procedural environmental rights under the Aarhus Convention – Part I
Materialne prawo do środowiska a uprawnienia proceduralne według Konwencji z Aarhus – Cześć I
Autorzy:
Jendrośka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519252.pdf
Data publikacji:
2024-01-16
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
prawo do środowiska
"zazielenienie" praw człowieka
ochrona praw podmiotowych
Konwencja z Aarhus
uprawnienia proceduralne
right to environment
"greening" of human rights
protection of subjective rights
Aarhus Convention
procedural environmental rights
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi część I studium, którego celem jest zbadanie wzajemnych relacji między materialnymi i proceduralnymi prawami do środowiska na tle typologii materialnych praw do środowiska i wyzwań napotykanych przy projektowaniu prawa do zdrowego środowiska. Część I zawiera analizę kontekstu w tym zakresie. Przedstawiono w niej pochodzenie terminu "prawo do środowiska" oraz różne podejścia do jego znaczenia, w szczególności różnice pomiędzy "prawem do dostępu do środowiska naturalnego" a "prawem do zdrowego środowiska". Następnie przedstawiono dwa możliwe podejścia do znaczenia terminu "prawo do zdrowego środowiska" i ich konsekwencje. Na tej podstawie artykuł przedstawia trzy główne metody rozwiązywania problemów dotyczących jakości środowiska w ramach systemu praw człowieka oraz relację między podejściem antropocentrycznym i ekocentrycznym. Następnie w artykule przedstawiono główne wyzwania napotykane przy tworzeniu "prawa do zdrowego środowiska", w szczególności kwestię dopasowania tego prawa do istniejącego systemu ochrony praw człowieka oraz ograniczenia związane z "zazielenianiem" innych praw człowieka. Niniejszy artykuł zawiera też krótki przegląd rozwoju odpowiednich przepisów prawnych dotyczących praw środowiskowych, w tym zarówno praw człowieka, jak i praw przyrody. Część I kończy się kilkoma uwagami na temat tendencji do rozwijania proceduralnych praw środowiskowych i oczekiwań wobec Konwencji EKG ONZ z Aarhus oraz jej roli w ochronie materialnych praw środowiskowych i demokracji uczestniczącej - co jest łącznikiem z częścią II, w której szczegółowo omówiono te kwestie i stwierdzono, że przepisy dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości w ramach Konwencji z Aarhus ani nie zapewniają wystarczających środków ochrony praw środowiskowych, ani - w świetle koncepcji leżących u podstaw Konwencji - nie powinny być traktowane jako pełniące jedynie taką rolę.
The current article provides Part I of the article which aims at examining the mutual relations between substantive and procedural environmental rights against the background of the typology of the substantive rights to the environment and challenges encountered when designing the right to a healthy environment. Part I provides the background analysis in this respect. It presents the origins of the term “right to environment” and various approaches to its meaning, in particular differences between the “right to have access to natural environment” and the “right to a healthy environment”. This is followed by presenting two possible approaches to the meaning of the term “right to a healthy environment” and their consequences. On this basis the article shows the three main methods of addressing concerns regarding environmental quality within human rights system and the relation between anthropocentric and ecocentric approach. Following this, the article presents the main challenges encountered when creating “right to a healthy environment”, in particular the issue of fitting this right into the existing system of protecting human rights and limitations related to “greening” of other human rights. Finally the current article provides a short overview of the the development of the respective legal provisions regarding environmental rights, including both human rights and Rights of Nature. Part I is concluded with some comments regarding the trend towards developing procedural environmental rights and expectations towards the UNECE Aarhus Convention and its role in protecting substantive environmental rights and participatory democracy – which is the link to Part II which addresses these issues in detail and concludes that access to justice provisions under the Aarhus Convention neither provide sufficient means to protect environmental rights nor – in light of the various conceptual roots of the Convention - should be treated as having only such a role.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 141-169
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Inter Arma Silent Musae”. Destroying Museums, Historical Buildings, and Monuments during the War in the Ukraine as War Crimes within the Meaning of International Law
Autorzy:
Główczewska, Aleksandra
Zawacka-Klonowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40255058.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
international law
museum
destroying monuments
war crime
Hague Convention
Opis:
The article summarizes the situation related to the armed conflict in Ukraine in the context of the destruction of monuments and cultural objects as a war crime. The considerations relate to the provisions of international and European law, as well as to the positions developed by international case law. The stands of the international organization and community alongside the bodies of the European Union have been indicated. Poland’s efforts to help Ukrainian monuments are also discussed. Reference is made to the activities of the Polish Support Center for Culture in Ukraine established in Poland, within the structure of the National Heritage Institute and the Committee for Aid to Museums of Ukraine.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2023, Special Issue; 133-153
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Access to justice regarding plans and programmes related to the environment – Polish law in the light of Article 9.3 of the Aarhus Convention
Dostęp do sądu w odniesieniu do planów i programów mających wpływ na środowisko – regulacje polskie w świetle artykułu 9.3 Konwencji z Aarhus
Autorzy:
Bar, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541747.pdf
Data publikacji:
2023-08-13
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
access to justice
Aarhus Convention
challenging of plans and programmes
environmental plans and programmes
prawo do sądu
konwencja z Aarhus
zaskarżanie planów i programów
plany i programy dotyczące środowiska
Opis:
Article 9.3 of the Aarhus Convention grants members of the public (meeting certain requirements, if a Party to the Convention so specifies) access to a review procedure (access to justice) to challenge acts or omissions by private persons or public authorities that contravene provisions of its national law relating to the environment. According to Article 2.4 of the Convention, non-governmental organisations should also be considered as "members of the public". According to the jurisprudence of the Aarhus Convention Compliance Committee, the activities of public authorities covered by the requirements of Article 9.3 of the Convention include adoption of plans and programmes which may have an impact on the environment. In accordance with the Polish law (often following the requirements of EU law), administrative authorities adopt a whole range of plans and programmes relating to the environment or having an impact on the environment. These documents are developed either by regional or local authorities (self-governmental authorities or regional government administration) or at the central level. Polish law provides very limited opportunities to challenge plans or programmes. With respect to documents created at the central level, there are no such possibilities at all, and with respect to documents created at lower levels, certain, limited, rights in this respect are granted only to private entities whose legal interest has been violated. The possibility for NGOs to challenge plans or programmes is completely excluded. Such a situation should be considered non-compliant with the Aarhus Convention.
Artykuł 9.3 Konwencji z Aarhus nakazuje zapewnienie członkom społeczeństwa (spełniającym określone kryteria, jeśli dana Strona Konwencji takie określi) dostępu do procedury odwoławczej (dostępu do sądu) w celu kwestionowania działań lub zaniechań osób prywatnych lub władz publicznych naruszających postanowienia jej prawa krajowego w dziedzinie środowiska. Zgodnie z art. 2.4 Konwencji, za „członków społeczeństwa” należy uznać także organizacje pozarządowe. Zgodnie z orzecznictwem Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus, do działań władz publicznych objętych wymaganiami artykułu 9.3 Konwencji, należą m.in. przyjmowane przez te organy plany i programy, których realizacja może mieć wpływ na środowisko. Zgodnie z przepisami prawa polskiego (często w ślad za wymaganiami prawa unijnego), organy administracji opracowują cały szereg takich planów i programów. Dokumenty te opracowywane są albo przez władze regionalne lub lokalne (organy samorządowe lub administrację rządową w województwie), albo na szczeblu centralnym. Tymczasem prawo polskie daje bardzo ograniczone możliwości zaskarżania planów lub programów. W odniesieniu do dokumentów tworzonych na szczeblu centralnym możliwości takich nie ma w ogóle, a w odniesieniu do dokumentów tworzonych na niższych szczeblach – pewne, ograniczone, uprawnienia w tym zakresie przysługują tylko podmiotom prywatnym, których interes prawny został naruszony. Całkowicie wykluczona jest możliwość zaskarżania planów lub programów przez organizacje pozarządowe. Sytuację taką należy uznać za niezgodną z Konwencją z Aarhus.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 1; 33-50
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodiversity loss: no future for business as usual
Autorzy:
Linsley, Philip
Abdelbadie, Rasha
Abdelbadie, Roba
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195371.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
biodiversity
nature loss
COP15
Convention on Biological Diversity
Opis:
There is an urgent need to reverse biodiversity loss as has been identified in a wide range of reports. This short commentary article considers the need for businesses to act on biodiversity and nature loss. In particular, the focus of the article is a statement issued in November 2022 by a number of businesses imploring governments to take action to address biodiversity loss. The businesses are petitioning for government action on the basis that they can only pledge to radically change their business models if there is political certainty in respect of government actions on biodiversity. This commentary considers this November 2022 statement and sets out relevant context for understanding the statement.
Źródło:
Studies in Risk and Sustainable Development; 2023, 397; 1-5
2720-6300
Pojawia się w:
Studies in Risk and Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Circulation of Falsified Medicinal Products and Medical Devices under the Medicrime Convention: Problems of Defining the Concept and Scope of Application
Autorzy:
Frolova, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407953.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Medicrime Convention
counterfeit medicinal products
medical products
draft of the Criminal Code of Ukraine
medical devices
Opis:
The article examines the circulation of falsified medical products and medical devices under the Medicrime Convention with an emphasis on the scope of this Convention. The Medicrime Convention is a basic international legal act that defines the European standards of the model of criminal law protection of circulation of medical products and medical devices against their counterfeiting (falsification). The author notes that given the importance of these provisions of the Medicrime Convention for the criminal protection of pharmaceutical activity and individual and public health, the specific content of its provisions requires independent analysis. The article proposes to analyse the scope of application of the Medicrime Convention in view of the specific content of “subjects” to legal protection in accordance with the provisions of the Medicrime Convention. The author emphasizes the importance of scrutinizing the terms such as «medical products,» «medical device,» «medicines,» «active substance,» «accessory,» «parts,» «materials,» and «document» outlined in Article 4 of the Medicrime Convention. This scrutiny is deemed necessary to understand the legal standards governing the criminal protection of pharmaceutical activity. To achieve this, the author proposes a comparative analysis of these terms with the pertinent elements of pharmaceutical activity. The goals of this comparative analysis are twofold: a) to elucidate the role of these terms in the framework of criminal protection for pharmaceutical activity; b) to delineate the interrelationships among these concepts, thereby elucidating their significance in characterizing pharmaceutical activity as a subject of criminal law protection. In the opinion of the author, the “national model” of criminal protection of pharmaceutical activity should be focused on ensuring the protection of primarily the rights, freedoms and interests of subjects of pharmaceutical activity, the connections between them, which ensure the circulation of medicinal products, and “stay” outside circulation of medicinal products, as well as connections between subjects of pharmaceutical activity related to their exercise of powers (professional powers) in the field of pharmaceutical activity. In addition, as the author notes, along with pharmaceutical (medical) products, “accompanying” items that ensure “handling” with pharmaceutical products or, in other words, ensure the implementation of pharmaceutical activities with pharmaceutical products, are subject to criminal protection: “accessories intended for use with medical devices”. The author proves that at the level of the Medicrime Convention, medical products and medicines as a separate type of medicinal products are mandatory components of the circulation of medicinal products, and in view of the above ratio of the concepts “medicines” and “medical products” is equivalent to the circulation of medicinal products only in if we take into account the two named types of medicinal products.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2023, 2, 2; 103-109
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conference on wetland protection in Poland on the occasion of World Wetlands Day February 4–7, 2023, Warsaw, Poland
Konferencja o ochronie obszarów wodno-błotnych w Polsce z okazji Światowego Dnia Mokradeł, 4–7 luty 2023, Warszawa
Autorzy:
Kapler, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858287.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
World Wetlands Day 2023
Ramsar Convention
wetlands
swamps
climate change
Światowy Dzień Mokradeł 2023
Konwencja Ramsarska
bagna
zmiany klimatu
Opis:
Wetlands have been drained for millennia. However, for over a century, many of them have been recognized and protected as reserves, national parks, and/or Natura 2000 sites. Nevertheless, most of Poland’s swamps have suffered degradation, making it worth considering their restoration. This is an immensely challenging issue, especially in the context of the war in Ukraine, growing social polarization around the NRL (Nature Restoration Law) project, the humanitarian crisis at the Polish-Belarusian border, and the ecological crisis in the Odra River. Therefore, World Wetlands Day 2023, celebrated annually on the initiative of the Wetlands Conservation Centre, on the anniversary of the Ramsar Convention signing, had an unusually rich program this year. Apart from the usual debates, open lectures, poster presentations, and field trips held each year, in February 2023, the agenda also included: a strictly scientific conference on wetland protection, two extra field trips, and a series of workshops for practitioners.
Mokradła były osuszane przez tysiąclecia. Od ponad wieku wiele z nich chroni się jednak jako rezerwaty, parki narodowe i/lub tereny Natura 2000. Większość bagien Polski uległa jednak degradacji, toteż warto pomyśleć o ich odtworzeniu. Jest to problem szalenie trudny do rozwiązania, szczególnie w dobie wojny w Ukrainie, rosnącej polaryzacji społecznej wokół NRL [2022], kryzysu humanitarnego na granicy polsko-białoruskiej oraz klęski ekologicznej w Odrze. Dlatego Światowy Dzień Mokradeł 2023, obchodzony corocznie z inicjatywy Centrum Ochrony Mokradeł, w rocznicę podpisania Konwencji z Ramsar, miał w tym roku szczególnie rozbudowany program. Prócz wygłaszanych corocznie debat, wykładów otwartych, prezentacji posterów i wycieczek terenowych w lutym 2023 r. zorganizowano dodatkowo: ściśle naukową, parodniową konferencję o ochronie obszarów wodno-błotnych, dwie wycieczki terenowe tudzież szereg warsztatów dla praktyków.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, Special Edition 2023; 87-106
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja uczniów z niepełnosprawnością słuchu - potrzebna reforma systemu
Education of Students with Hearing Disabilities – System Reform Needed
Autorzy:
Kozak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231368.pdf
Data publikacji:
2023-04-30
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
głusi
słabosłyszący
system edukacji
PJM
SJM
Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych
deaf
partly deaf
education system
Convention on the Rights of Persons with Disabilities
Opis:
We wrześniu 2021 r. do polskich szkół uczęszczało 15 tysięcy uczniów z niepełnosprawnością słuchu. Zdecydowana większość (86%) to osoby słabosłyszące, głusi – stanowiący grupę ponad dwóch tysięcy osób – byli więc mniejszością. We współczesnym świecie nie powinno to jednak oznaczać braku lub ograniczonego dostępu do jakichkolwiek usług publicznych, zwłaszcza edukacji. Gwarancja powszechnego i równego dostępu do nauki została zapisana w Konstytucji RP, zapewnia ją także ratyfikowana przez Polskę Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych. Zobowiązuje ona do zapewnienia edukacji bez dyskryminacji i na zasadach równych szans, w sposób zmierzający do pełnego rozwoju potencjału oraz poczucia godności i własnej wartości. Wyniki kontroli przeprowadzonej przez NIK pokazały, że państwo nie wypełnia tego zobowiązania wobec głuchych uczniów, dla których podstawowym i pierwszym językiem komunikacji jest język migowy, a nie polski.
In September 2021, there were 15,000 students with hearing disabilities in Polish schools. The vast majority (86%) of them were partially hearing-impaired persons, while over 2,000 persons were deaf. However, in the contemporary world the access to public services, especially education, should not be limited to such persons, not to mention that they should not be deprived of it at all. General and equal access to education is guaranteed in the Constitution of Poland, and the Convention on the Rights of Persons with Disabilities, which Poland has ratified. It obliges to ensure education without discrimination, and based on equal opportunities, in a way that aims at full development of potential, dignity and self-esteem. The results of the NIK audit have shown that the state does not meet this obligation to deaf students, for whom the sign language is the fist and the main means of communication.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2023, 68, 2 (409); 59-73
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmers and traders: two ethe of work, two conventions of storytelling in memory-based stories told by the Vilamovians about the Second World War and the post-war persecutions
Gospodarze i handlarze: dwa etosy pracy, dwie konwencje opowiadania w opowieściach wspomnieniowych Wilamowian o drugiej wojnie światowej i powojennych prześladowaniach
Autorzy:
Król, Tymoteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104626.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
memory-based story
Vilamovians
Wilamowice
storytelling convention
ethos
opowieść wspomnieniowa
Wilamowianie
konwencja opowiadania
etos
Opis:
The Vilamovians are an ethnic group living in the town of Wilamowice in the borderland of Silesia and Lesser Poland. Literature has presented them as a homogeneous group whose members were famous for being traders, yet in reality the Wilamowice community was divided into several social strata. Especially the two dominant ones – large farm owners and traders – represented different ethe, which influenced two storytelling conventions, one focused on trade, the other – on agriculture. These conventions are apparent in memory-based stories told by the Vilamovians. In the former, it is work that constitutes the central motif and is valued in itself; in the latter, work is only the means to an end, which is to acquire more wealth. Today, as a result of the fabulisation and folklorisation of the content disseminated in the media, the trade-oriented convention has become dominant. Meanwhile, the work-oriented convention was more popular among the older generation, and is still clearly discernible today in memory-based stories about the Volksliste and the post-war persecution of the inhabitants of Wilamowice. These stories, however, do not tell us how the Vilamovians really behaved, but about what values the narrators professed at the time of conveying the given message. Their form was influenced by the narrative tradition of the given community – be it ethnic or professional.
Wilamowianie to grupa etniczna zamieszkująca miasto Wilamowice na pograniczu Śląska i Małopolski. W literaturze przedstawiani byli oni jako grupa monolityczna, której członkowie słynęli z zajmowania się handlem. Tymczasem wilamowska społeczność dzieliła się na kilka warstw społecznych. Szczególnie dwie dominujące – duzi gospodarze i handlarze reprezentowali odmienne etosy. Wpłynęły one również na dwie konwencje opowiadania: gospodarską i handlarską, które widoczne są w opowieściach wspomnieniowych Wilamowian. W tej pierwszej w centrum stoi praca jako wartość sama w sobie. Tymczasem w tej drugiej praca jest tylko środkiem, a celem jest pomnażanie majątku. Dziś, w wyniku fabularyzacji i folkloryzacji treści rozpowszechnianych w mediach dominująca stała się konwencja handlarska. Tymczasem wśród starszego pokolenia silniejsza była konwencja gospodarska, która do dzisiaj jest silna w opowieściach wspomnieniowych o Volksliście i powojennych prześladowaniach Wilamowian. Opowieści te nie mówią nam jednak o tym, jak naprawdę zachowywali się Wilamowianie, ale o tym, jakie wartości wyznawali narratorzy w momencie przekazywania treści. Na ich formę wpływała tradycja narratorska społeczności, którą mogła być nie tylko grupa etniczna, ale również zawodowa.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2023, 62; 123-143
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2023 r., I KZP 13/22 (aprobująca)
Gloss on the judgement of the Supreme Court of 28 February 2023, I KZP 13/22 (expressing approval)
Autorzy:
Krajnik, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407827.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ekstradycja
zasada specjalności
Europejska konwencja o ekstradycji
wyrok łączny
kara łączna
extradition
rule of speciality
European Convention on Extradition
cumulative sentence
cumulative penalty
Opis:
Niniejsza glosa odnosi się do tezy oraz rozważań wyrażonych w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2023 r., I KZP 13/22, dotyczącym wyjątku od zasady specjalności unormowanym w art. 14 ust 1 lit. b Europejskiej konwencji o ekstradycji. Autor przedstawia argumentację dotyczącą szerokiego kontekstu prawno-międzynarodowego analizowanego unormowania, która rozwija i potwierdza trafność stanowiska Sądu Najwyższego co do szerszego niż leksykalne rozumienia pojęcia „ostatecznego zwolnienia”. Ponadto w publikacji odniesiono się do charakteru omawianego wyjątku w świetle standardu ochrony wyznaczanego przez art. 52 ust. 4 Konstytucji RP.
The present gloss refers to the thesis and considerations expressed in the Supreme Court judgement of 28 February 2023, I KZP 13/22, concerning the exception to the rule of speciality stipulated in Article 14 par. 1 (b) European Convention on Extradition. The author presents arguments concerning the broad international legal context of the analysed regulation, which develops and confirms the accuracy of the Supreme Court’s stance on a broader than lexical interpretation of the term ‘final discharge’. Moreover, the paper discusses the nature of the exception in question in the light of the standard of protection laid down in Article 52 par. 4 Constitution of the Republic of Poland.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 4; 130-138
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-644/20 z 12.05.2022 r. – zmiana miejsca zwykłego pobytu małoletniego wierzyciela świadczeń alimentacyjnych w sytuacji wydania wyroku nakazującego jego powrót w trybie Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
Gloss to the judgment of the Court of Justice of the European Union in case C-644/20 of 12 May 2022 – change of habitual residence of a minor maintenance creditor in the event of a judgment ordering his return under The 1980 Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction
Autorzy:
Tomczewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234014.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
uprowadzenie dziecka
miejsce zwykłego pobytu
alimenty
prawo właściwe
Konwencja haska
child abduction
habitual residence
alimony
applicable law
Hague Convention
Opis:
Glosa wyraża aprobatę do stanowiska Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedstawionego w wyroku wydanym w sprawie C-644/20, w którym TSUE uznał – na potrzeby ustalenia prawa właściwego w sprawie alimentacyjnej o charakterze transgranicznym – za miejsce zwykłego pobytu dziecka (na podstawie art. 3 Protokołu haskiego z 23.11.2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych) państwo, do którego dziecko zostało uprowadzone, pomimo wydania wyroku nakazującego powrót dziecka na podstawie Konwencji haskiej z 25.10.1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Trybunał, mając na uwadze dobro dziecka, uznał konieczność uwzględnienia aktualnego środowiska, w którym dziecko aktualnie przebywa w kontekście oceny realnych potrzeb wierzyciela alimentacyjnego. Tym samym TSUE nie przejął koncepcji zawartej w rozporządzeniu 2201/2003, zgodnie z którą łącznik jurysdykcyjny oparty na miejscu zwykłego pobytu dziecka co do zasady nie może być powiązany z państwem, do którego dziecko zostało bezprawnie uprowadzone lub w którym zostało zatrzymane.
The gloss endorses the position of the Court of Justice of the European Union presented in the judgment issued in case C-644/20, in which the CJEU recognized – for the purposes of determining the law applicable in a cross-border maintenance case – the habitual residence of the child (pursuant to Article 3 of the Protocol Hague of 23 November 2007 on the Law Applicable to Maintenance Obligations) the country to which the child has been abducted despite a judgment ordering the return of the child under the Hague Convention of 25 October 1980 on the Civil Aspects of International Child Abduction. The Court, bearing in mind the best interests of the child, recognized the need to take into account the current environment in which the child currently resides in the context of assessing the real needs of the maintenance creditor. Thus, the CJEU did not adopt the concept contained in Regulation 2201/2003, according to which the jurisdictional connecting factor based on the child’s habitual residence, in principle, cannot be linked to the country to which the child was wrongfully removed or retained.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2023, 54; 238-244
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss on the judgement of the Supreme Court of 28 February 2023, I KZP 13/22 (expressing approval)
Autorzy:
Krajnik, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806663.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
extradition
rule of speciality
European Convention on Extradition
cumulative sentence
cumulative penalty
Opis:
The present gloss refers to the thesis and considerations expressed in the Supreme Court judgement of 28 February 2023, I KZP 13/22, concerning the exception to the rule of speciality stipulated in Article 14(1)(b) of the European Convention on Extradition. The author presents arguments concerning the broad international legal context of the analysed regulation, which develops and confirms the accuracy of the Supreme Court’s stance on a broader than lexical interpretation of the term ‘final discharge’. Moreover, the paper discusses the nature of the exception in question in the light of the standard of protection laid down in Article 52(4) of the Constitution of the Republic of Poland.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 4 ENG; 125-133
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 499

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies