Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Conceptual Art," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
„I czyńcie ją sobie poddaną; i panujcie nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkim zwierzem, który się rusza na ziemi”
“And Subdue It: And Have Dominion over the Fish of the Sea, and over the Fowl of the Air, and over Every Living Thing that Moveth upon the Earth”
«И обладайте ею, и владычествуйте над ры- бами морскими, и над птицами небесными, и над всяким животным, пресмыкающимся по земле»
Autorzy:
Pitrus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150497.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
современное искусство
инсталляция
живые животные
перформанс
концептуальное искусство
sztuka współczesna
instalacja
żywe zwierzęta
performance
sztuka konceptualna
contemporary art
installation
live animals
conceptual art
Opis:
Artykuł poświęcony jest strategiom artystów, wykorzystujących w swoich pracach żywe zwierzęta. Autor przedstawia liczne przykłady, często budzące protesty i kontrowersje. Celem pracy nie jest jednak ocena moralnych aspektów dyskutowanych tu dzieł, ale wskazanie różnorodności działań, które mają jeden wspólny mianownik: wszystkie odwołują się w mniejszym lub większym stopniu do tradycji sztuki konceptualnej, lub prekonceptualnej.
В статье рассматриваются стратегии художников, использующих в своих работах живых животных. Автор приводит многочисленные примеры, которые часто вызывают споры и даже протесты. Цель статьи, однако, состоит не в оценке нравственных аспектов обсуждаемых работ, а в указании на многообразие художественной деятельности, имеющей общую черту: в большей или меньшей степени они относятся к традиции концептуального или доконцептуального искусства.
The article focuses on various strategies of artists who use live animals in their works. The author presents several examples of works which, in many cases, raised a lot of controversies. His aim is not to judge, but to discuss different approaches, which have one thing in common: they all come from the tradition of conceptual or preconceptual art.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2023, 1 (11); 1-13
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
… prosta nieskończona… Wanda Czełkowska, Krystian Jarnuszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
...A Straight Infinite Line... Wanda Czełkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
Autorzy:
Grubba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424728.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
INSTALLATION ART
EDINBURGH 1972
MULTIPLE
STRUCTURE
SERIALISM
MODULE
ENVIRONMENT
KRAKOW GROUP
ART GROUPS
WANDA CZELKOWSKA
KRYSTIAN JARUSZKIEWICZ
ANDRZEJ WOJCIECHOWSKI
STANISŁAW DROZDZ
KAZIMIERZ MALEWICZ
XAWERY DUNIKOWSKI
ROBERT MORRIS
JERZY LUDWINSKI
LE CORBUSIER
ROLAND BARTHES
MODULOR
POD MONA LISA GALLERY
Opis:
In the paper, I recall three independent individuals, whose work oscillated around conceptual art. They shared a strong interest situated on the borderline of mathematics and art philosophy (including problems such as: an open space, the concept of central – axial point, infinite line etc.) and research on semantic and lexical possibilities of geometry. The work of these three extremely different artists, Wanda Czelkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski, seems to be tied together by a common element; building spatial utterances based on forms that existed on the border of contemporary and archetypical language. They evoke reflections (e.g. sociological and cultural) by the use of a strongly individualised and meta-artistic code. I analysed the following artworks: Wanda Czelkowska's Conceptual Information about a Table presented in 1972 in Edinburgh at The International Art Festival and another work entitled Absolute elimination of sculpture as a notion of shape (66 concrete slabs and 66 light points) from 1972; the project of a room independent of gravity (1959/1960), Capitel as the structure of space from 1952; Krystian Jaruszkiewicz's multi-material object entitled Sacrifice to Xawery Dunikowski (1975), that incorporated an old Polish definition of the ‘obiata’ (sacrifice) custom taken from Bogumił Linde’s dictionary in its original graphic version into an ascetic form; Andrzej Wojciechowski's works from the period when he co-operated with Stanislaw Drozdz, among them a series of photographs SALVE from 1970 (a stone with a Latin greeting found in an empty field), a model and an idea of the Self-sustaining Plinth from the Symposium “Wrocław’70”, an action entitled The Tower of Joy 23 VII 1970 built with the residents of Wrocław, and a philosophical and formal dialogue with S. Drozdz A Sphere and a stone – two perfections (1974).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 163-169
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A COGNITIVE-CONCEPTUAL MAPPING OF THE HUMAN ELEMENT IN ORTEGA Y GASSET´S ESSAY LA DESHUMANIZACIÓN DEL ARTE (1925). TOWARDS A BIOPOETIC APPROACH
Autorzy:
Guerra, Juani
Góral, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444887.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Dehumanization
Art
Ortega y Gasset
Biopoetics
Neural Theory of Language (NTL)
Conceptual Metaphor Theory (CMT)
Conceptual Integration Theory (CIT)
Opis:
The aim of this paper is to map cognitive dynamics of meaning construction in Spanish language as articulated in Ortega y Gasset’s philosophical essay La deshumanización del arte / The Dehumanization of Art [1925]. We will focus on how the human element is conceptualized, i.e., created and understood by the author. Our method is based on the application of cognitive models of conceptual analysis found in Cognitive Linguistics known as Idealized Cognitive Models – ICMs [Lakoff & Johnson 1980] like Image Schema, Metaphor, Metonymy, and their developments as conceptual blends in Conceptual Integration Theory – CIT [Fauconnier & Turner 2002]. The high philosophical complexity of this text’s nuclear conceptual structure HUMAN and DEHUMANIZATION makes it necessary to initially map them from theoretically established cognitive approaches to language organization. In this paper we develop such analysis as groundwork for a subsequent study involving a more dynamicist view of their emergent meanings in the framework of Biopoetics [Guerra 2013, 2016].
Źródło:
Acta Neophilologica; 2017, XIX/1; 245-255
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Ghost of Your Masterpiece. Correspondence Between Pawel Petasz and György Galántai (1978–2007)
Autorzy:
Kotun, Viktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/995539.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
paweł petasz
györgy galántai
artpool
hungary can be yours
commonpress no.51
mail art
stamp art
conceptual art
dissident art
Opis:
Pawel Petasz, Polski artysta mail art i György Galántai, artysta i twórca archiwum Artpool w Budapest rozpoczęli współpracę i wymianę artystycznych artefaktów i idei artystycznych w 1978 roku. Galántai, razem z Julia Klaniczay, podjęli ideę Commonpress - magazynu, którego kolejne wydania były tworzone przez różnych artystów na świecie. Edycja Węgierska nosiłą tytuł 'Hungary Can be Yours' i była 51 numerem czasopisma. Materiały do tego wydania zostały zebrane w światowej sieci mail art, w której funkcjonowali obaj artyści, Petasz i Galántai. Zostały one pokazane w Budapest na wystawie, która jednak została zablokowana przez tajną policję węgierską. Raport policyjny na temat tej wystawy jest publikowany wraz z innymi materiałami towarzyszącymi temu artykułowi. Artykuł bazuje na archiwum Artpool. Prezentuje bibliografię publikacji i artefaktów mail art gromadzonych w Artpool. Historia opisana i poddana analizie w tym artykule stanowi przyczynek do zrozumienia zarówno warunków uprawiania twórczości w krajach za żelazną kurtyną, jak i specyfiki funkcjonowania sieci mail art jako mechanizmu kreacji artystycznej w skali globalnej.
Pawel Petasz, Polish mail art artist, and György Galántai, artist and creator of the Artpool archive in Budapest, began collaborating and exchanging artistic artifacts and artistic ideas in 1978. Galántai, together with Julia Klaniczay, took up the idea of Commonpress - a magazine whose subsequent editions were created by various artists around the world. The Hungarian edition was entitled 'Hungary Can be Yours' and was the 51st issue of the magazine. The materials for this issue were collected on the worldwide mail art network, in which both artists, Petasz and Galántai, functioned. They were shown in an exhibition in Budapest, which, however, was blocked by the Hungarian secret police. A police report on this exhibition is being published along with other material accompanying this article. The article is based on the Artpool archive. It presents a bibliography of publications and mail art artifacts collected in Artpool. The history described and analyzed in this article contributes to the understanding of both the conditions of cultivating creativity in countries behind the Iron Curtain, and the specificity of the functioning of the mail art network as a mechanism of artistic creation on a global scale.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 315-365
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ACCIDENT, ARTISTIC INTENT AND ERROR: A STUDY OF (UN) INTENTIONALITY IN POST-WORLD WAR II CROATIAN ART
Autorzy:
Derado, Dora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011633.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
croatian art
unintentionality
error in art
neoavantgarde
conceptual art
art informel
Opis:
In modern art, the boundaries between artist and spectator are often blurred as the spectator is engaged in the interpretation process and thus in the creation of an artwork, a process referred to by Marcel Duchamp as the "transubstantiation" of objects into art. However, this communication of artistic intent provides room for error, misinterpretation, and reinterpretation (accidental or intentional) of the artwork's intended meaning. Duchamp refers to this as the "art coefficient," which is mathematically explained as the difference between the artist's intended, unexpressed idea and what they unintentionally expressed. The idea of artistic intent, or lack thereof, was toyed with by Duchamp and the artists who followed in his footsteps, including some protagonists of the post-WWII Croatian art scene (Ivo Gattin, Goran Trbuljak, Braco Dimitrijević, and Tomislav Gotovac) who were involved in emerging art movements such as Art Informel, Conceptual art, and the neo-avantgarde, respectively. This paper puts forward works by Croatian artists who experimented with (un)intentionality and haphazardness by employing new artistic techniques, leaving room for (intentional) error and chance, or challenging the artist's and spectator's role, often by exploiting the latter to do their work for them.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 17-26
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
André Cadere: Rozpocząć Sztukę od Nowa. Komentarz do Konferencji z Louvain
André Cadere: To Begin Art from Scratch. A Comment upon the Conference in Louvain
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424434.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
André Cadere,
sztuka konceptualna,
sztuka krytyczna,
teoria instytucjonalna,
dokumentacja,
certyfikacja,
komodyfikacja,
utowarowienie
Conceptual Art,
critical art,
institucional theory,
documentation,
certification,
commodification
Opis:
Wychodząc od opublikowanego w 1974 roku tekstu André Cadere pod tytułem Prezentacja pracy. Sposoby jej użycia, drugie wydanie Dokumentów Artystów w Galerii im. Andrzeja Pierzgalskiego przedstawia mało w Polsce znaną pracę tego artysty. Reprodukowany tutaj dokument nie zastępuje dzieła i nie jest równoważny praktyce artystycznej: ale nie jest on jedynie czymś wtórnym, bo jest także jednym z jego sposobów prezentacji własnej sztuki. Wygłoszony przez artystę na Uniwersytecie w Louvain wykład nie jest konstrukcją teoretyczną sensu stricto, której jego praktyka artystyczna byłaby realizacją; miał on jedynie na celu uwypuklenie pojęć i refleksji naturalnie zawartych w jego codziennej praktyce sztuki. A praktyka Cadere otwierała nowy sposób tworzenia i prezentowania sztuki, którego istotą było całkowite uwolnienie jej od instytucji takich, jak galeria, muzeum czy centrum sztuki. Pozwalającą na to metoda opierała się na założeniu, że każdy uczyniony z tej pracy użytek jest pewnym sposobem jej prezentacji. Jego sztuka nie potrzebuje przestrzeni wystawowej innej, niż jakakolwiek przestrzeń, w jakiej się on znajduje, a miejsce dzieł zajęły w niej wielobarwne, złożone z segmentów drążki, tworzone według ściśle określonego systemu, którego elementem był także błąd. Tym sposobem dzieło traciło swe uprzywilejowane miejsce w centrum uwagi i w przestrzeni, a jego misją nie miało już być niesienie treści narratywnych i jakości estetycznych, lecz skupienie uwagi na przestrzeni, w której jest ono prezentowane. Drążki Cadere nie potrzebują ani postumentów, ani galeryjnych ścian, bo każdy sposób ich użycia jest zarazem pełnoprawnym sposobem ich prezentacji: mogą być oparte o ścianę, w galerii lub w jakiejkolwiek innej przestrzeni, położone na stole lub na podłodze, mogą też być niesione przez samego artystę na ulicy, w mieście, czy w przestrzeniach jakichkolwiek instytucji, w muzeum; mogą też znaleźć dla siebie miejsce poza salami wystawienniczymi, nie tracąc ani sensu ani wartości, a nawet przeciwnie, nabierając właściwego im znaczenia. Ta antropologiczna koncepcja sztuki opuszczającej ramy instytucjonalne, aby przeniknąć do codziennej rzeczywistości, podważa dominującą ciągle jeszcze w społeczeństwach zachodnich koncepcję socjologiczną, zgodnie z którą to właśnie instytucje „świata sztuki” nadają ostatecznie status dzieł różnym przedmiotom. Odmawiając instytucjom tego typu władzy, Cadere stał się dla nich samych rodzajem zagrożenia i wielokrotnie spotykał się z ich strony z brutalnymi reakcjami: niejednokrotnie zakazywano mu wstępu na wernisaż lub wręcz „wypraszano” manu militari z ich przestrzeni. Ale jego sztuka była nie tylko eksperymentalną prowokacją zwróconą przeciwko instytucjom sztuki; proponowała ona także radykalnie odmienną jej ekonomię, odrzucając miedzy innymi praktykę podpisu artysty na samym dziele, kluczowy element fetyszyzacji dzieła jako towaru na rynku sztuki, i zastępując go certyfikatem sporządzonym przez notariusza, przewidującym również ewentualną rekonstrukcję drążków w wypadku ich zaginięcia lub zniszczenia. Opierając się na tych fundamentach, Cadere proponował dogłębne przemyślenie doświadczenia sztuki w kontekście epoki, w której przyszło mu żyć. Był świadom tego, że praktyka jaką wymyślił i wdrażał w życie miała charakter nierozłącznie artystyczny i polityczny, a jego krytyczna postawa w największym może stopniu dotyczyła pytań o przyszłość kultury, którą Cadere wiązał ze sferą widzenia, decydującym doświadczeniem epoki reklam, telewizji i rozwoju mass mediów. Wyzwolił sztukę z wąskiego kręgu instytucji sztuki poszerzając granice pola artystycznego, określonego przez możliwość poznania rzeczywistości za sprawą widzenia. „Dlatego widzenie, sztuka, malarstwo są w pierwszej linii walki ideologicznej”, mówił w Louvain, podkreślając znaczenie sfery widzenia dla kształtu kultury: „Praca tu prezentowana” – mówił – „trzyma się na uboczu, pozwalając ujawnić się naturze miejsca, gdzie się znajduje, oraz widza, który na nią patrzy.”
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 281-291
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cisza i jej notacje – wokół partytur muzycznych twórców awangardy
Silence and Their Notations - Musical Scores of the Avant-garde Artists
Autorzy:
Nowakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578984.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
history of music, avant-garde, avant-garde music, silence, conceptual art
Opis:
The article discusses a range of musical compositions from the avant-garde movement and conceptual art, in which silence is the dominant artistic matter. From little-known In futurum by Erwin Schulhoff and the acclaimed John Cage’s 4’33”, to the untamed wilderness of Cornelius Cardew’s visual experiments and the political silence of anarcho-punk Crass’s recordings - the paper gives rise to a look at the richness of meanings hidden in silence.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 4; 101-115
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co Może Krytyka
What Criticism Can Achieve
Ce Que Peut La Critique
Autorzy:
Adjedj, Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424391.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Lucy R. Lippard
Kynaston McShine
Information
conceptual art
art criticism
dematerialization of art
dehierarchisation
sztuka konceptualna
krytyka sztuki
dematerializacja sztuki
dehierarchizacja
Opis:
‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’ is a text written by the American art critic Lucy R. Lippard, at the invitation of Kynaston McShine, for publication in the catalogue of the exhibition Information which he organised at the Museum of Modern Art in New York from the 2nd of July 1970 to the 20th of September 1970. This highly experimental text is exemplary of Lucy R. Lippard’s approach. As of 1967, in her article ‘Change and Criticism: Consistency and Small Minds’ (Art International, nov. 1967), she called for an aggiornamento of art criticism. This implied realigning the theoretical tools with the broad changes taking place in artistic creation, whilst dehierarchising the relations between art critics, artists and the audience. Thus in 1968, as she undertook rigorous methodological research about her own position as a subject, Lucy R. Lippard and John Chandler proposed considering emerging artworks as part of the aesthetic regime of the ‘dematerialization of art’. Lucy R. Lippard’s approach, as ‘A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13’, can attest, is not limited to considerations about her practice of art criticism. Rather, it is inextricably linked to the democratic demands of society as a whole. As such, it echoes the present injunction of ethical governance addressed to the institutions of the art world.
« A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 » est un texte écrit par la critique d’art américaine Lucy R. Lippard, sur invitation de Kynaston McShine, pour publication dans le catalogue de l’exposition Information qu’il a organisée au Museum of Modern Art de New York du 2 juillet au 20 septembre 1970. Ce texte, fortement expérimental, est exemplaire de la démarche dans laquelle Lucy R. Lippard s’est engagée depuis plusieurs années. Dès 1967, dans son article « Change and Criticism : Consistency and Small Minds » (Art International, nov. 1967), elle appelle à un aggiornamento de la critique d’art. Il s’agit d’une part d’actualiser les outils théoriques au regard des bouleversements que connaît la création artistique, et d’autre part de niveler les hiérarchies entre le critique, l’artiste et le public. En 1968, elle propose ainsi avec John Chandler de lire les œuvres émergentes à l’aune d’un régime esthétique de « dématérialisation de l’art », tout en menant une recherche méthodologique rigoureuse sur la construction de sa position de sujet. La démarche de Lucy R. Lippard, comme en témoigne « A1B2S19E5N14T20E5E5 I9N14F6O15R18M13A1T20I9O15N14 A1N14D4 O15R18 C3R18I9T20I9C3I9S19M13 », ne se limite aucunement à une réflexion sur les conditions de sa pratique critique. Elle est inextricablement liée à des revendications démocratiques qui s’étendent à l’échelle de la société ; et résonne avec l’injonction actuelle d’une gouvernance éthique faite aux institutions du monde de l’art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 196-249
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colour in Contextual Play
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424351.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Mazzoleni Gallery
Joseph Kosuth
conceptual art
context
contextualizm
sztuka konceptualna
kontekst
kontekstualizm
Opis:
Artykuł stanowi omówienie wystawy pt. Colour in Contextual Play, która miała miejsce w Mazzoleni Gallery w Londynie oraz publikacji pod tym samym tytułem. Autorem aranżacji wystawy był Joseph Kosuth. Projekt dotyczył tematyki koloru w sztuce konceptualnej. Jest to o tyle niezwykłe, iż w tekstach i wypowiedziach Kosutha często spotykamy deklarację odrzucenia ekspresjonizmu w sztuce (na rzecz pracy intelektualnej nad tworzeniem znaczeń na podstawie dział sztuki). Jednak kolor występuje tu jako ready made i w tym sensie konceptualne założenia o nie-ekspresyjnym charakterze sztuki zostają zachowane. W tekście omówienia przywołuję koncepcję kontekstualizmu Jana Świdzińskiego, dla którego kontekst stanowił istotę działalności artystycznej, podobnie jak dla Kosutha. Zebrane na wystawie prace artystów są więc usytuowane w kontekście – kontekście koloru, pojmowanego konceptualnie (jako ready made). Przywołanie Świdzińskiego pozwala jednak na skierowanie interpretacji w kierunku performatyki, współczesnego sposobu postrzegania zjawisk jako fenomenów dynamicznych, zmiennych. Kosuth, odrzucając ekspresję, odrzucał wszelką steatralizowaną praktykę artystyczną, jak performance. Natomiast Świdziński przyjął performance jako swoją główną formę pracy artystycznej. Dlatego zestawienie tych praktyk w kontekście tego projektu stanowi propozycję rozszerzania interpretacji poza ścieżki ustalone w historii sztuki. Wystawa i publikacja stanowią tym samym propozycję nowego spojrzenia na sztukę konceptualną i na sztukę artystów biorących udział w wystawie.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 294-299
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Ukrainian Visual Culture on the Way to the International Cultural Space
Współczesna ukraińska kultura wizualna w drodze do międzynarodowej przestrzeni kulturowej
Autorzy:
Bakirov, Bil
Petrenko, Dmytrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37479807.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ukraińska kultura wizualna
sztuka współczesna
fotografia konceptualna
instalacja
kino dokumentalne i fabularne
Ukrainian visual culture
contemporary art
conceptual photography
installation
documentary and fiction films
Opis:
The article is devoted to the visual culture of Ukraine since independence. It pays special attention to the trends and phenomena of contemporary Ukrainian visual culture that have entered the context of world culture through recognition on international cultural platforms (competitions, festivals, biennials, etc.). The considerations concern the development of various trends in contemporary Ukrainian art, which use various artistic media: photography, installation, performance and film. In particular, Ukrainian conceptual photography was the most interestingly represented by several generations of photographers of the Kharkiv School, who combined radical bodily imagery and social criticism. The Ukrainian installation is represented by the works of artists of the REP (Revolutionary Experimental Space) group, which is focused on the unity of art and politics and considers artistic creation as a political act. An interesting sub-direction of the installation is the video installation, which delivers an original combination of contemporary Ukrainian artists with site-specific art and artistic means of reflecting on the traumas inflicted on Ukrainian society by the war. The article pays special attention to the development of contemporary Ukrainian cinema. The author demonstrates the connection between the work of contemporary Ukrainian filmmakers and the traditions of Ukrainian poetic cinema. In addition, other trends in Ukrainian cinema are identified: the experimental search for a new film language, the development of documentary cinema, on top of the convergence of fiction and non-fiction artistic languages in the work of contemporary Ukrainian filmmakers. The dominant issues of contemporary Ukrainian films selected for screening at leading European film festivals are identified: inclusiveness, reflection on Ukrainian history, war trauma, psychological rehabilitation of combatants, etc.
Artykuł poświęcony jest ukraińskiej kulturze wizualnej od czasu uzyskania niepodległości. Tekst zwraca szczególną uwagę na trendy i zjawiska współczesnej ukraińskiej kultury wizualnej, które weszły w kontekst kultury światowej poprzez zdobycie uznania na międzynarodowych platformach kulturalnych (konkursy, festiwale, biennale itp.). Badany jest rozwój różnych trendów we współczesnej sztuce ukraińskiej, które wykorzystują rozmaite media artystyczne: fotografię, instalację, performance i kino. W szczególności ukraińska fotografia konceptualna była najciekawiej reprezentowana przez kilka pokoleń fotografów szkoły charkowskiej, którzy łączyli w swoich pracach radykalne obrazy ciała z krytyką społeczną. Ukraińską instalację reprezentują prace artystów z grupy REP (Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna), która koncentruje się na jedności sztuki i polityki oraz traktuje twórczość artystyczną jako akt polityczny. Interesującym podkierunkiem jest instalacja wideo, będąca oryginalnym połączeniem współczesnych ukraińskich artystów ze sztuką site-specific i odzwierciedlająca traumy zadane ukraińskiemu społeczeństwu przez wojnę. Artykuł zwraca szczególną uwagę na rozwój współczesnego kina ukraińskiego. Pokazuje związek między twórczością współczesnych ukraińskich filmowców a tradycjami ukraińskiego kina poetyckiego. Ponadto zidentyfikowano inne trendy w kinie ukraińskim: eksperymentalne poszukiwanie nowego języka filmowego, rozwój kina dokumentalnego oraz konwergencję artystycznych języków fikcji i non-fiction w twórczości współczesnych ukraińskich filmowców. Zidentyfikowano dominujące tematy współczesnych ukraińskich filmów wybranych do pokazów na wiodących europejskich festiwalach filmowych: inkluzywność, refleksja nad ukraińską historią, trauma wojenna, psychologiczna rehabilitacja bojowników itp.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 91-110
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy polska sztuka konceptualna ma płeć?
What Is The Gender Of Polish Conceptual Art?
Autorzy:
Hussakowska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424259.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
GENDER
NATALIA LL
EWA PARTUM
FEMINIST ART
FEMALE ART
MODERN ART
FEMINISM AND ART
Opis:
The essay was inspired by Pawel Dybel’s book The secret of the "other gender". Disputes around the sexual differences in psychoanalysis and feminism, in which he asked a question about the gender of logos. My – less ambitious – attempt was to try to describe the potential of gender in Polish conceptual art. The question is ahistorical, but there are a number of reasons to ask it. Many female artists that were very active during the time of conceptual incitation are invisible. Polish conceptualism which was formed be some artistic couples, historically has lost female faces. Some of these contributors – like Natalia LL or Ewa Partum – we can find out about in the discourse among first Polish feminist artists, but the question of women’s input into conceptualism is still open and does not attract enough interest of scholars. Maybe this is because of the fragile and delicate matter of an artistic partnership in contrast with the heroic notion of artistic individuality that is still attractive for conceptual artists. Maybe this is because of dangerous stereotypes about masculinity and femininity and male and female roles in artistic couples. There are very few scholars who are interested in examining the notion of collaboration in its very complex form. Much of the contemporary discourse on Polish conceptual art has been conveyed through exhibitions. This tactic may be seen as paying respect to the form of an exhibition – a specific, ideal medium to consider works of art not individually, but as they interact with each other. The specifics of conceptual works that were generally visually unattractive in the early seventies has changed, partly because of the most recent generation. The new face of Polish conceptualism is very conservative with regard to the lack of input by women. Unfortunately the belief popular among scholars and curators that women do not do ‘serious’ work still persist, but fortunately for those women artists who are active and visible – they found a useful label in the discourse. Placing them within the feminist movement, one should not forget their conceptual roots, and should delete the question as to whether their works were serious.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 29-40
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja a horyzontalny sposób pojmowania twórczości artystycznej
Documentation And The Horizontal Way Of Understanding Art
Autorzy:
Sztabiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424324.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUAL ART
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTARY TURN
DOCUMENTATION
ETHNOGRAPHIC TURN
JOZEF ROBAKOWSKI
LAND ART
MOCK-DOCUMENTARY
POP ART
YVES KLEIN
ZBIGNIEW LIBERA
Opis:
The 'horisontalism' of artistic activity and reflection on art is connected with current life and surrounding reality. Their elements flow into works of art. Artworks are not examined historically (according to the history of a medium, style or individual creative evolution) but as a reaction to the network of object arrangements and functioning discourses that surround artists. Such comprehension of art has made Sztabinski introduce the concept of a 'documental turn'. Moreover, it has been depicted by him that the idea of 'documentation' is getting extended. Therefore, 'transdocumentation' appears. The term allows us to notice the specifics of such contemporary phenomena in which documentation does not only perform an informative function but also gives feedback upon what is documented. It is possible to distinguish many artistic approaches and practices within transdocumentation. One of them is a 'mock-documentary' - an ironic documentation that refers to documentary stereotypes and the audience's trust in the reliability of documents. 'Transdocumentation' as a practice and theoretical scheme, possible when understanding art 'horizontally', reveals a great potential for artistic activities and the critical practice.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2011, 5; 6-15
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentowanie sztuki jako nowa praktyka artystyczna
Documenting Art As New Artistic Practice
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424336.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONTEMPORARY ART
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUALISM
ART DOCUMENTATION
DOCUMENTING
ALLOGRAPHIC ART
ZBIGNIEW DLUBAK
JAN SWIDZINSKI
JAROSLAW KOZLOWSKI
ANDRZEJ LACHOWICZ
JOZEF ROBAKOWSKI
RYSZARD WASKO
DEPICTURALISATION
Opis:
The most tangible feature of Polish conceptual art at the beginning of the seventies was the rejection of the old language of art (painting, sculpture) in order to reach out for a new medium of the visualisation of ideas. Andrzej Lachowicz saw in this process a transition from manual art to mental art. It was a departure from autographic art, in which artists produced their own individual sign, to allographic art, in which they perform operations on signs. Mechanical registration media (photography, film) made this transition easier and lead to ‘depicturalisation’, or in other words, overthrowing painting as the main medium of visual art and, at the same time, introduced a new art language — the language of semiology. Photography made it possible to talk about art through the language of signs, not through the former language of emotions, experiences and aesthetic values. That new language, that was used more or less aptly by artists of the 70s as: Zbigniew Dlubak, Jan Swidzinski, Jaroslaw Kozlowski, Andrzej Lachowicz, Jozef Robakowski and Ryszard Wasko, turned out to be a significant feature highlighting Polish conceptual art. Photography and sign mutually supported each other in the battle with the old ideas of art. A negative point of reference for the new art language became phenomenology. Phenomenologists take signs as reality, wrote Jan Swidzinski. This mistake was avoided by structuralism, which operates through a neutral and arbitral (systematic) concept of a sign. A sign has an operational character, it is used to explore reality, it also allows for the reformulation of questions posed for art. Instead of wondering about the ways in which art reflects reality, we may ask a different question: how reality is understood by art, what actions are needed to be executed for the process of understanding to take place and, finally, what limits the process? Conceptual art did not devise such a new art formula and one may doubt whether it was its aim. It changed, however, the language which we use to talk about art. It drew artists' attention to the processes of sign-posting, to how art functions in the world of signs. The artists may freely use all available signs, they may transform old signs into new ones (secondary signs), they may give them new meanings through manipulation of the context and discover more or less overt mechanisms of encoding signs that are the discourses hidden behind them. Those discoveries became a permanent contribution of conceptual art to contemporary art practice: thanks to them contemporary art appears to be different than art from before a conceptual turn. Its most important consequence, however, is replacing artworks with art documentation.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 21-27
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doświadczenie granic. Izraelska sztuka konceptualna przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych
Autorzy:
Kędziora, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011647.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
sztuka konceptualna
izrael
granice
kartografia
konflikt izraelsko-palestyński
conceptual art
israel
boundaries
cartography
israeli-palestinian conflict
Opis:
Tematem artykułu jest sztuka izraelska w obliczu geopolitycznych i społecznych konsekwencji dwóch wojen – Sześciodniowej (1967) i Jom Kippur (1973). Artykuł omawia działalność artystów konceptualnych, którzy podjęli problemy związane z doświadczeniem życia na terytoriach spornych, tym samym, po raz pierwszy w izraelskiej historii sztuki, odnosząc się krytycznie do rzeczywistości polityczno-społecznej. Punkt wyjścia dla rozważań stanowi recepcja pojęcia granic politycznych w twórczości artystycznej tego okresu. Motyw ten był przyczynkiem do mówienia o nowej tożsamości żydowskiej, deziluzji ideologii syjonistycznej oraz konflikcie izraelsko-palestyńskim. W pierwszej części artykuł przybliża sytuację polityczno-społeczną przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, czyli okres w którym na skutek konfliktów zbrojnych „mapa” Izraela uległa wielokrotnym przekształceniom, a początek okupacji Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy wpłyną na polaryzację nastrojów społecznych. W drugiej została przedstawiona atmosfera rodzącego się konceptualizmu w Izraelu za kontekst posłużyła wystawa pt. Borders, która odbyła się w Muzeum Izraela w Jerozolimie (1980) i performans Joshuy Neusteina Projekt: Jerozolimska rzeka (1970). Trzecia część tekstu skupia się na analizie projektów odnoszących się do pojęć takich jak mapy i linie demarkacyjne, wśród nich zostały omówione kartograficzne „zabawy” Michaela Druksa, subiektywne wyznaczanie terytorium przez Neusteina w Obszarze Krytycznym (1974), czy zacierania podziałów przez Pinchasa Cohen Gana w Dotykając Granic (1974). Ostatnią część opracowania stanowi analiza działań odnoszących się do tematu społeczności arabskiej. Pierwszą pracą podejmującą ten problem była instalacja Buty Joshuy Neusteina i Georgette Batlle’a (1969). Kwestia redefinicji relacji izraelsko-palestyńskich została poruszona w bezprecedensowym projekcie artystycznym Messer-Metzer (1972) oraz w performansie Moshe Gershuniego Delikatna Dłoń (1975).
The topic of the article is Israeli art in the face of geopolitical and social consequences of two wars - Six Days (1967) and Yom Kippur (1973). The article discusses the activity of conceptual artists who have taken up the problems associated with experiencing life in disputed territories, thus, for the first time in Israeli history of art, critically referring to political and social reality. The starting point for the study is the reception of the concept of political boundaries in the artistic creativity of that period. In the first part, the article introduces the political and social situation at the turn of the 1960s and 1970s, i.e. the period in which the ‘map’ of Israel underwent multiple transformations, and the beginning of the occupation of the West Bank and the Gaza Strip affected the polarization of social moods. In the second, the atmosphere of emerging conceptualism in Israel was presented. The exhibition entitled The Borders, which took place at the Israel Museum in Jerusalem (1980), and the performance by Joshua Neustein, Project: Jerusalem River (1970) serve as the context. The third part of the text focuses on the analysis of projects relating to the concepts of maps and demarcation lines, among which were discussed the cartographic ‘games’ of Michael Druks, the performance of Joshua Neustein Territorial Imperative (1974), and Touching the Borders (1974) by Pinchas Cohen Gan. The last part of the study is an analysis of projects related to the topic of the Arab community. The first work on this issue was the installation of Joshua Neustein and Georgette Batlle's Boots (1969). The issue of redefining Israeli-Palestinian relations was raised in the unprecedented artistic project Messer-Metzer (1972) and in the performance of Moshe Gershuni Soft Hand (1975).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 141-150
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania konceptualne w łódzkim środowisku plastycznym na przykładzie Grupy Konkret
Conceptual Activities Within The Artistic Environment Of Łódź By The Konkret Group
Autorzy:
Jabłońska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424687.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
KONKRET GROUP
ART GROUPS
LODZ
ALEKSANDER HALAT
ROMANA HALAT
RYSZARD HUNGER
ANDRZEJ JOCZ
ZBIGNIEW KOSINSKI
ANDRZEJ NAWROT
HENRYK STRUMIŁŁO
KONRAD FREJDLICH
ANTONI SZRAM
Opis:
The Konkret Group emerged in the spring of 1970. The group exhibited three times in Łódź, and one of their exhibitions was also shown in Sieradz. The group consisted of Aleksander Halat, Romana Halat, Ryszard Hunger, Andrzej Jocz, Zbigniew Kosinski, Andrzej Nawrot, Henryk Strumillo, later accompanied by Konrad Frejdlich and Antoni Szram. Among the group members there were artists who expressed themselves in painting, sculpture and graphics, and also ones who were associated with the creative use of text and language. The group did not have a formal program. The group members agreed, that at this specific time and place one needed to turn to concrete art, that is to concentrate on the form, not forgetting, however, about its social aspect. They perceived a way to develop art by new artistic means, using the achievements of technology and science. They did not support enclosing oneself within one discipline, they rather wanted to show the convergence of the ideas of visual art and other artistic disciplines, such as poetry. The activity of the Konkret Group may be placed on the border of conceptualism and Dadaism, however, the resignation from creating a tangible artwork that happened not sooner than in the last exhibition of the group would favour the previous. Paradoxically, the lack of presence of a recognised artwork in the exhibition of 1972 was caused by the impossibility to realise a specific concrete form. On the other hand, the form that the artists wanted to show was a form of communication, therefore it dealt with a concept, not an object. The other argument to support the conceptual character of the group was the introduction of documentation to the exhibition and the elevating of this aspect to the importance of an artwork, equal to painting. On the other hand – the Dada character of the group’s activities can be seen in the fact that in their ventures they were critical towards the artistic milieu and used ready mades. This group of young artists was open to the novelty factor in art and at the same time, the newest of artistic phenomena and tendencies became for them useful tools amongst others to deepen the essence of art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 157-162
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies