Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Communio theology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    "Gnoseological Concupiscence" and the Lines of Division in Post-Conciliar Theology
    "Pożądliwość poznawcza" i linie podziału teologii posoborowej
    Autorzy:
    Rowland, Tracey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050677.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    pożądliwość poznawcza
    tomizm
    teologia Communio
    teologia Concilium
    teologia wyzwolenia
    gnoseological concupiscence
    thomism
    Communio theology
    Concilium theology
    liberation theology
    Opis:
    This article is a summary of the arguments contained in the author’s book Catholic Theology. It highlights the fault-lines between four of the most significant approaches to theology in the Post-Conciliar era. The author classifies these four approaches as: (1) Thomist theology, (2) Communio-style theology, (3) Concilium-style theology and (4) liberation theology.
    Artykuł stanowi zwięzłą prezentację treści, które autorka przedstawiła w książce Catholic Theology. W tekście naszkicowane zostają główne nurty teologii epoki posoborowej. Autorka zarysowuje granice pomiędzy alternatywnymi podejściami, wskazując na ich cechy charakterystyczne. Cztery omawiane nurty teologiczne to teologia tomistyczna, teologia nurtu Communio, teologia nurtu Concilium oraz teologia wyzwolenia.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 27-40
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relational Aspect Of Humanity In The Light Of (Selected) Athropological Asumptions Of The Theology Of The Body By John Paul II
    Autorzy:
    Młynarski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918998.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    theology of body
    John Paul II
    image of God
    communio personarum
    imago Dei
    Opis:
    The aim of the article is to present (selected) assumptions of anthropology that underlies the theology of the body of John Paul II. The author analyzes its main assumptions and confronts them with inadequate anthropology, which underlies the sexual revolution that is considered as distorting the sense of the human body in the light of Revelation. This study focuses on the analysis of the contents of the catechisms of John Paul II referring to texts about human relativity andthe role that the body plays in this context. The analysis does not include those texts that refer to the reality of the sin of the first people. The text also aims at emphasizing the importance of the theology of the body for modern man and his spiritual development.
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 2; 45-70
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
    Autorzy:
    Bukalski, Sławomir
    Falewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Familiaris Consortio
    Amoris Laetitia
    communio amoris
    communion of persons
    theology of love
    psychology of love
    Opis:
    The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systematic Communio Theology Today
    Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia systematyczna
    communio
    communicatio
    Objawienie
    eklezjologia
    ekumenizm
    trynitologia
    sakramentologia
    antropologia
    teologia stworzenia
    systematic theology
    Revelation
    ecclesiology
    ecumenism
    trinitology
    sacramentology
    anthropology
    the theology of creation
    Opis:
    Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
    The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sacramental marriage and love versus irregular unions. Reflection on divergent interpretations of the 8th chapter of the Amoris laetitia
    Małżeństwo sakramentalne i miłość wobec związków nieregularnych. Refleksja nad rozbieżnymi interpretacjami 8. rozdziału Amoris laetitia
    Autorzy:
    Balák, René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475433.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    sacramental marriage
    sacramental love
    theology
    biblical foundations
    vocation
    communio personarum
    irregular unions
    małżeństwo sakramentalne
    miłość sakramentalna
    fundamenty biblijne
    powołanie
    nieregularne związki
    Opis:
    The theological and moral debate, focused on the new theological proposals, brings controversy not only into the area of methodology but also in the content of the problem. Therefore it is necessary to ask questions about to what biblical foundations the theologians, who bring in these new proposals, want to appeal. By drawing in to the comparative method the author shows the lability and discontinuity of new proposals, which diverge from the theology of creation as well as from the evangelical message of marriage. In moral sacramentology the issue of marriage was being reflected in the context of vocation of spouses to holiness, where fidelity is connected with indissolubility as a way of life vocation. The transcendent vertical dimension of the sacramental marriage is essential to marital communio personarum, while the new theological proposals level out sacramental marriage to being something ideal and impossible, which is not suitable for every person who was called by God to married life. The sacramental marital union is, however, a divine plan, which spouses are to realize in the spirit of sacramental love whose characteristic features can not be realized in the so-called irregular unions. People in such unions can not logically receive the gifts of grace, for what they are based on, Christ has clearly condemned as evil. Christ’s words of truth about marriage are to be the reference to theological criterion for the merciful approach to this negative phenomenon, as well as to persons who find themselves in difficult situations that are not morally good.
    Dyskusja teologicznomoralna, dotycząca propozycji nowych rozwiązań teologicznych, przynosi ze sobą kontrowersje nie tylko w zakresie metodologii, lecz także w zakresie treści problemu. Dlatego istnieje potrzeba zadawania pytań, na jakie fundamenty biblijne powołują się teologowie proponujący te nowe rozwiązania. Autor przy pomocy metody komparatywnej wskazuje na labilność oraz nieciągłość nowych propozycji, które odbiegają od teologii stworzenia, jak również od ewangelicznego orędzia o małżeństwie. W ramach sakramentologii moralnej problematykę małżeństwa poddano refleksji w kontekście powołania małżonków do świętości, gdzie wierność łączona jest z nierozerwalnością, co jest pokazane jako droga powołania życiowego. Transcendentny wymiar pionowy małżeństwa sakramentalnego ma podstawowe znaczenie dla communio personarum małżonków, przy czym nowe propozycje teologiczne pokazują małżeństwo sakramentalne jako ideał nie do osiągnięcia, jako coś, co nie jest dostępne dla wszystkich powołanych przez Boga do życia w małżeństwie. Sakramentalna jedność małżonków jest jednak Bożym zamiarem, który małżonkowie powinni urzeczywistniać w duchu miłości sakramentalnej. Cech charakterystycznych dla tej miłości jednak nie można urzeczywistniać w tzw. związkach niesakramentalnych. Osoby żyjące w nowych związkach oczywiście nie mogą czerpać z darów łask, ponieważ to, na czym są zbudowane, Chrystus wyraźnie potępił jako zło. Chrystusowe słowo prawdy o małżeństwie powinno stanowić kryterium teologiczne w miłosiernym podejściu do tego zjawiska negatywnego, jak również w podejściu do osób przeżywających trudne sytuacje życiowe, które nie są moralnie dobre.
    Źródło:
    Family Forum; 2017, 7; 93-106
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reinterpretacja teologii imago Dei według modelu nupcjalnego
    Reinterpretation of the theology of imago Dei according to the nuptial model
    Autorzy:
    Krupka, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148283.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the nuptial theology
    imago Dei
    Second Vatican Council
    Angelo Scola
    John Paul II
    communio
    teologia nupcjalna
    Sobór Watykański II
    Jan Paweł II
    Opis:
    Artykuł podejmuje temat reinterpretacji teologii imago Dei według modelu nupcjalnego. Rozważania te zostały wpisane we współczesny kontekst rozwoju teologii obrazu Bożego. Wychodząc od myśli Soboru Watykańskiego II, ukazana została możliwość uznania, że podstawowym wymiarem bycia obrazem Bożym jest strukturalne otwarcie człowieka na relacje. Uwzględniając postulat chrystologicznej reorientacji teologii, wraz z twierdzeniem o komunijnym charakterze bycia obrazem Bożym, pokazano zalety i konsekwencje takiej reinterpretacji. Główne wnioski dotyczą wieloaspektowego podkreślenia znaczenia relacji, zwłaszcza tych kościelnych, w realizacji bycia imago Dei. Szczególny walor tej reinterpretacji został ukazany na przykładzie teologii małżeństwa.
    The article deals with the topic of reinterpretation of theology imago Dei according to the nuptial mystery model. These considerations were included in the contemporary context of the development of the theology of the image of God. Starting from the thoughts of the Second Vatican Council, there was shown the possibility of recognizing that the basic dimension of being the image of God is the structural openness of man to relationships. Taking into account the postulate of Christological reorientation of theology, along with the statement about the communion-like nature of being the image of God, the advantages and consequences of such a reinterpretation were shown. The main conclusions concern the multi-faceted emphasis on the importance of relations, especially ecclesiastical, in the realization of being imago Dei. The particular value of this reinterpretation was shown on the example of the theology of marriage.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 117-130
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
    The teaching of John Paul II on the indissolubility of marriage in some of his documents
    Autorzy:
    Mędrek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469425.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    teologia ciała
    teologia małżeństwa i rodziny
    nauczanie Jana Pawła II
    chrześcijańska antropologia
    communio personarum
    personalizm
    theology of the body
    theology of marriage and family
    the teaching of John Paul II
    Christian anthropology
    personalism
    Opis:
    W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1–9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum) opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
    Owning to the 2014 and 2015 Synods of Bishops a question has been raised and discussed in a society about admitting the divorced and remarried people to Holy Communion. This question, in fact, pertains to the teaching of the Church on the indissolubility of marriage. John Paul II responding to the crisis caused by the “plague of divorces” showed God’s plan for marriage and family. He claimed that the conversation between Christ and the Pharisees (Mt 19:1–9) was the source of the moral norm about the indissolubility of a marital bond in which Jesus not only confirmed the norm but also reffered to the biblical “beginning”. Following Christ’s teaching, the Pope consequently developed his anthropology based on the account of creation. The foundation of his view on human being is the conciliar teaching that man “cannot fully find himself except through a sincere gift of himself” (Gaudium et spes, 24). Marriage is a communion of persons (communio personarum) based on the total and sincere gift of self which demands the indissolubility of the bond. Moreover, the institution of marriage is oriented towards its sacramental fulfilment in Christ. As a sacrament, marriage participates and expresses the unbreakable bond between Christ and the Church. John Paul II was a firm defender of marriage indissolubility who drew his teaching on these two premises, anthropological and sacramental.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 127-147
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
    Autorzy:
    Faggioni, Maurizio Pietro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    theology of marriage
    Familairis Consortio
    Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
    continuity of teaching
    pastoral care of families
    law of gradualness
    accompaniment in irregular situations
    teologia małżeństwa
    Familairis consortio
    Amoris laetitia
    ciągłość nauczania
    duszpasterstwo rodzin
    prawo stopniowości
    towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
    The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPROSTAĆ WEZWANIU DO EWANGELIZACJI
    Autorzy:
    Marczewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462073.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    charisma
    (deutero) catechumen
    social work
    » ecclesiology communio «
    evangelization
    elite groups
    individualism
    initiation
    parish
    pluralism
    religiousness
    Light-Life Movement
    pastoral theology
    community
    charyzmat
    (deutero)katechumenat
    diakonia
    eklezjologia »communio«
    ewangelizacja
    grupy elitarne
    indywidualizm
    inicjacja
    parafia
    pluralizm
    religijność
    Ruch Światło-Życie
    teologia pastoralna
    wspólnota
    Opis:
    The initial reflection on the state of the Polish pastoral work, the contemporary religiousness of Polish people and the possibility of leaving the increasing deadlock behind allowed for circling three subjects which are worth consideration: (1) the state of the Polish religiousness, (2) the pastoral consequences resulting from » ecclesiology communio« developed by the Fathers of the Vatican Council, (3) and, » translated « into a language of some movement, some action, the ecclesiology of the Vatican Council in her central elements: a person, the community of God’s people, the apostolic community. Each of them can constitute the subject of the separate study or several books. In this study, we will circle only the lines of reflection.
    Wstępne refleksje nad stanem polskiego duszpasterstwa, współczesną religijnością Polaków oraz możliwością wyjścia z zaznaczającego się coraz bardziej impasu pozwoliły na zakreślenie trzech tematów, którymi warto się zająć: (1) stanem polskiej religijności, (2) konsekwencjami pastoralnymi wynikającymi z wypracowanej przez Ojców Soboru »eklezjologii communio«, (3) oraz »przetłumaczoną« na język pewnego ruchu, pewnego działania, eklezjologią Soboru w jej centralnych elementach: osoby, wspólnoty ludu Bożego, wspólnoty apostolskiej. Każdy z nich może stanowić przedmiot osobnego studium lub kilku książek. W tym opracowaniu zakreślimy jedynie linie refleksji.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2015, 11
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Famiglia e Nuova Evangelizzazione
    The family and new evangelization
    Rodzina i nowa ewangelizacja
    Autorzy:
    Melina, Livio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    „The Gospel of the family”
    person
    new evangelization
    family’s identity
    communion of persons (communio personarum)
    traditional family
    theology of the body
    gift of self.
    „Ewangelia rodziny”
    osoba
    nowa ewangelizacja
    tożsamość rodziny
    wspólnota osób (communio personarum)
    rodzina tradycyjna
    teologia ciała
    dar z siebie.
    Opis:
    Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
    The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of  family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
    Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Duch Święty
    Syn Boży
    Jezus Chrystus
    Trójca Święta
    Wcielenie
    teologia
    pneumatologia
    trynitologia
    eklezjologia
    jedność
    communio
    duchowość
    instytucja
    Kościół
    charyzmat
    ortodoksja
    utopia
    ideologia
    Holy Spirit
    Son of God
    Jesus Christ
    Holy Trinity
    Incarnation
    theology
    pneumatology
    trinitology
    ecclesiology
    unity
    spirituality
    institution
    Church
    charism
    orthodoxy
    ideology
    Opis:
    Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
    Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies