Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Comintern" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Rosyjskie źródła do dziejów polskiego ruchu komunistycznego w międzywojennym dwudziestoleciu
Russian Sources on the History of the Polish Communist Movement in the Interwar Period
Autorzy:
Wołos, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436395.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Communist Movement 1918–1939, Comintern, Communist Party of Poland, Russian Sources
polski ruch komunistyczny 1918–1939; Komintern; Komunistyczna Partia Polski; źródła rosyjskie
Opis:
The Russian State Archive of Socio-Political History in Moscow is home to the largest collection of documents on the history of the Polish communist movement in the interwar period. Among other files, the documents of the Communist Party of Poland and others related to Polish communists in the Comintern are stored there. is rich collection is currently not very popular among historians, although it is necessary for research into the history of the Polish communist movement. In Russian editions of archival sources or published  correspondence of Soviet leaders, subjects related to the activities of Polish communists are poorly represented. There is no edition of sources on the Comintern’s attitude toward Poland in the years 1919-1943. In contemporary Russia, a small number of historians deal with the subject of the Polish communistmovement. It is not popular among Polish researchers, either.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 10; 8-23
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Druga wojna światowa na obszarze Międzymorza
Autorzy:
Szaruga, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46106579.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Intermarium
the Third Reich
the Axis powers
the Communist International (Comintern)
resistance movement
allies
Opis:
This article describes the course of World War II in the Intermarium region in relation both to the national policies of several countries and to the resistance movement organized by the communities opposing the Soviets as well as German domination. The first phase of events takes place in the period from September 1939 to the German invasion of the USSR; the second phase lasts until the end of the war and launches the partisan actions inspired by communist organizations on behalf of the Communist International (Comintern). The aim of the partisans’ actions was the resistance to the domination of the Third Reich and Italy achieved through diversions at the rear of the armies of the Axis powers. At the same time the Soviets’ joining the alliance results in treaties of the Big Three (The USA, Great Britain and the Soviet Union) establishing the political order for Europe after the end of WWII, particularly the subjugation of Intermarium countries by the Soviet domination.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 14; 3-23
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teodor Duracz (1883–1943). Szkic do portretu
Teodor Duracz (1883–1943). Sketch for a portrait
Autorzy:
Ruzik, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488097.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Komunistyczna Partia Polski
wywiad sowiecki
Międzynarodówka Komunistyczna
Communist Party of Poland
Soviet intelligence
The Comintern
Opis:
The theme of the article is Teodor Duracz, one of the activists of the Communist Party of Poland and the Polish Workers Party (PWP). Born in 1883, in Charków, in 1905 he joined the Polish Socialist Party (PPS), after the break-up in 1906, belonged to the PPS-Left. Since 1918, residing in Warsaw. Related Polish Communist Party (KPP), being an lawyer of education defended the Polish communist activists before the courts and collaborated with Soviet intelligence. In the years 1922–1937 he was general counsel of the dealership USSR in Warsaw. He has also collaborated with International Organization for Aid Revolutionists (MOPR) created by the III International Socialist (The Comintern). In 1941, he was an activist of the Communist underground groups "Proletarian". In 1942, he was one of the organizers of the Polish Workers Party (PWP ). At the end of this year, was the head of the group leading the internal investigation into the circumstances of the murder of Marceli Nowotko, Secretary PWP. In 1943, arrested by the Germans in Warsaw, died at Pawiak as a result of torture used against him during the investigation.
Źródło:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2013, 2; 65-77
2299-890X
Pojawia się w:
Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Dembiński: The Man Who Became a Communist after Death?
Autorzy:
Libera, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131440.pdf
Data publikacji:
2021-07-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
communism
Comintern
the left
Communist Party of Poland
Communist Party of Western Belorussia
Henryk Dembiński
Czesław Miłosz
Opis:
The case of Henryk Dembiński (1908–41) represents the left-wing involvement of Polish intellectuals in the interwar period. After 1945, the party historians left a communist mark on his image. Those in exile also accepted this thesis. In fact, party historians portrayed Dembiński’s life in a one-sided fashion and omitted events inconsistent with their narrative. In light an of relevant accounts and documents, this article shows that Dembiński was neither a member of the communist party nor its youth organisation even though, in 1935–6, he participated in some activities inspired by the Communist Party of Poland (KPP), and edited a periodical supported financially by the KPP. It is unclear whether this was conscious cooperation or a matter of manipulation by the party. In 1937, Dembiński joined the Polish Socialist Party (PPS) and was engaged in catholic activities centre, which the communists at the time perceived as a change of his political views. Nonetheless, after the war, party historians unequivocally stated that he was a communist.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 239-260
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kandyd w potrzasku. Juliana Bruna długa podróż z Brukseli do Moskwy (1937–1941)
Candide in the pitfall. Julian Brun’s long journey from Brussels to Moscow (1937–1941)
Autorzy:
Krasucki, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342650.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Julian Brun
Międzynarodówka Komunistyczna (Komintern)
Komunistyczna Partia Polski
Przedstawicielstwo Komunistycznej Partii Polski przy Komitecie Wykonawczym Kominternu
the Communist International (Comintern)
the Communist Party of Poland
the Representation of Communist Party of Poland in Executive Committee of Comintern
Opis:
Julian Brun (1886–1942) was one of the most recognizable activists of the Communist Party of Poland in the interwar period. His journalism beyond the narrow confines of party debates was highly regarded. An example is his studies of the works of Stefan Żeromski and the national question, which can be seen as an attempt to get closer to the Polish intelligentsia and to take a new look at topics that had been treated uniformly and without subtlety in the KPP until then. Entering the party leadership in the mid-1930s, Brun clearly exposed himself to Stalinist repression, which was to lead to the liquidation of the organization and the murder of its leaders. This, however, did not happen. The text is a study of the situation in which Julian Brun found himself between 1937 and 1941, staying abroad – in Belgium and France – without a party assignment, in constant anxiety about his own future. In addition to reflecting on the biographical situation, the article, written on the basis of documents from Polish and Russian archives, also brings knowledge about the functioning of the mechanisms of the Comintern apparatus.
Julian Brun (1886–1942) był jednym z najbardziej rozpoznawalnych działaczy Komunistycznej Partii Polski w okresie międzywojennym. Ceniono jego publicystykę, która przekraczała wąskie granice debat partyjnych. Przykładem mogą być studia na twórczością Stefana Żeromskiego i kwestią narodową, które odbierać można jako próbę zbliżenia się do polskiej inteligencji oraz nowego ujęcia tematyki traktowanej dotąd w KPP jednorodnie i bez jakichkolwiek subtelności. Wchodząc w skład kierownictwa partii w połowie lat 30. był Brun w oczywisty sposób narażony na stalinowskie represje, które doprowadziły do likwidacji organizacji i wymordowania jej przywódców. Tak się jednak nie stało. Tekst jest studium sytuacji w jakiej znalazł się Julian Brun w latach 1937–1941, przebywając za granicą – w Belgii i Francji – bez partyjnego przydziału, w ciągłym lęku odnośnie do własnej przyszłości. Oprócz namysłu nad sytuacją biograficzną, artykuł napisany na podstawie dokumentów z archiwów polskich i rosyjskich, przynosi również wiedzę o funkcjonowaniu mechanizmów aparatu kominternowskiego.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 43-91
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Research on the History of the Comintern: An Overview of Existing Literature and an Outline of Future Perspectives
Autorzy:
Krasucki, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131438.pdf
Data publikacji:
2021-07-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Communist International
Comintern
Third International
Communist Party of Poland
Polish historiography
Opis:
Although Polish research on the Communist International (Comintern) history began in the interwar period, the existing literature does not constitute a highly-developed field. This becomes particularly evident when Polish studies are compared to research produced in Russia, Germany, the United States, and Italy, or even India and Korea. This state of affairs is, to some degree, a result of political conditions that influenced, and continue to influence, access to archival sources. For this reason, interest in the Comintern after 1989 closely resembles the situation in research on the history of the Communist Party of Poland (KPP), which was, after all, one of the sections of the Third International. In both cases – in research on the Comintern and on the KPP – the focus was on shedding light on historical “blind spots” rather than on developing systematic studies of political organisations. Largely thanks to Professor Jerzy W. Borejsza, improvements have become evident over the past two decades in Polish research on the Comintern and related issues. Indeed, many important case studies have emerged, although what Polish research still lacks are wide-ranging monographs and analytical syntheses. This paper offers a review of Polish historiography’s most important contributions to research on the Comintern, covering the period from the interwar era to the present. It also attempts to outline potential future perspectives in the field, including a brief overview of important international works.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 261-287
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczna Szkoła Wojskowa w Leningradzie dla działaczy Komunistycznej Partii Polski. Zarys genezy i funkcjonowania (1925-1932)
Political Military School in Leningrad for the activists of the Polish Communist Party. Origins and functioning (1925-1932)
Autorzy:
Kowalczyk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477511.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
ruch komunistyczny Komunistyczna Partia Robotnicza Polski Międzynarodówka Komintern Przedstawicielstwo KPP przy Komitecie Wykonawczym Międzynarodówki Leningrad szkoły wojskowe szkoły polityczne szkolnictwo partyjne
Communist movement the Polish Communist Party the Pollish Communist Worker's Party International Comintern the Polish Communist Party Representation at the International Executive Committe Leningrad military schools political schools party education
Opis:
Artykuł dotyczy genezy i działalności Politycznej Szkoły Wojskowej dla działaczy Komunistycznej Partii Polski w Leningradzie. Do tej pory temat szkolnictwa wojskowego dla polskich działaczy komunistycznych na terenie ZSRR w okresie międzywojennym jest bardzo słabo rozpoznany, za sprawą utrudnionego dostęp do niektórych archiwów rosyjskich. Chodzi tu oczywiście o Archiwum FSB i archiwów wojskowych. W sytuacji gdy już ustabilizowała się sytuacja polityczna w Europie, 25 lutego 1925 r. Politbiuro WKP(b) zgłosiło projekt normatywu, mówiącego o likwidacji radzieckich dywersyjnych grup wywiadowczych, działających na terytorium Polski. Taki krok władzy radzieckiej był wymuszony poprzez zaistniałą właśnie sytuacją polityczną w Europie. Tym samym radzieckie grupy dywersyjne, które przekraczały w znacznym stopniu normy funkcjonowania i działalności wywiadowczej, wycofano z ziem polskich. Władze państwowe i partyjne ZSRR postanowiły wykorzystania do własnych celów, również wywiadowczych, organów Międzynarodówki Komunistycznej (MK). 8 marca 1925 r. pojawił się bardzo ważny dokument, tym razem sygnowany przez Komitet Wykonawczy MK. Był on odpowiedzią MK na normatyw przyjęty przez WKP(b). Dotyczył tzw. „wojennej roboty” i wyrażał konieczność otoczenia przez partię komunistyczną działalnością armii, żandarmerii i policji „w całym szeregu krajów” a zwłaszcza strategicznych dla ZSRR, za jakie uważały m.in. Niemcy, Czechosłowację, Bułgarią i Polskę. Zgodnie z rezolucją KW MK przy partiach komunistycznych działających w tych państwach, miały być zakładane oddziały/wydziały wojenne, zwane też wojskowymi. Tym samym powstał pomysł utworzenia szkół wojskowo-politycznych dla przedstawicieli wspomnianych państw. Projekt utworzenia wielomiesięcznej Politycznej Szkoły Wojskowej dla polskich komunistów, stał się realny, gdy Wydział Agitacyjno-Propagandowy KW MK, zgodnie z wcześniejszymi postanowieniami i po uzyskaniu zgody KC WKP(b), wniósł na rozszerzone Plenum na wiosnę 1925 r. projekt utworzenia sześciu centralnych szkół. Postanowienie Prezydium KW MK w tej sprawie zostało przyjęte 6 maja 1925 r. Pracę szkoła rozpoczęła 1 października 1925 r. w Leningradzie, w którym pozostała do 1932 r.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 27; 309-326
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies