Temat: Church of Christ - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kościół jako ciało Chrystusa w Kol i Ef
Autorzy:: Sikora, Ryszard Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1177926.pdf
Data publikacji:: 1997
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kościół
ciało Chrystusa
List do Kolosan
List do Efezjan
Church
body of Christ
Colossians
Ephesians
Opis:: After the introductory part presenting the general view of the Church in Eph and Col, the article contains a review of all texts regarding the Church as a Body of Christ. The author gives a short analysis of each of them and in the end tries to show the global vision of the Church as a Body of Christ in these two Captivity Letters.
Źródło:: The Biblical Annals; 1997, 44, 1; 129-138
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Misteryjna natura liturgii
The Mystery Nature of Liturgy
Autorzy:: Migut, Bogusław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32062629.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: misterium
misteria
misteryjny
misterium Chrystusa
sakrament
liturgia
Kościół
Objawienie
mystery
mysteries
mystery of Christ
sacrament
liturgy
Church
Revelation
Opis:: The mystery nature of liturgy issues from the mystery nature of God’s Revelation that has its height in Jesus Christ. It is in liturgy that Christ’s salutary mystery is actualized. Owing to this, man can participate in Christ’s mystery, and the very mystery achieves its aim. The mystery nature of liturgical celebration is fulfilled in its being a reorientation of Christian life to the mystery of Christ and to participating in it. The mystery character of celebration is also warranted owing to its five dynamisms: remembrance, participation, presence and action of the Holy Spirit, and in consequence the presence and action of Christ-the Church, and reference to the heavenly liturgy. Owing to these dynamisms liturgy is not just educating people and cheering up their hearts, but it is supposed to become the meaning of their lives, an impersonated adoration. The truth about the mystery nature of liturgy is confirmed in the Church’s Tradition and teaching, as well as in the post-Caselian liturgical theology that achieves its most mature form in the Roman school. The mystery character of liturgy should be constantly discovered and emphasized both in ars celebrandi and in ars participandi of liturgy. It consists in the concentration of the Person of Jesus Christ and on the attitude of adoration. If liturgy in its mystery character is a continuation of the mystery of Jesus Christ by its actualization, the care for the mystery character of liturgy is the care for the growth of God’s Kingdom until its fulfillment in the Heavenly Kingdom. Also its language results from the mystery nature of liturgy. The proper and the only permissible language of liturgical celebration is the symbol and the sign, whose special kind is the uttered word.
Źródło:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 159-183
2082-8586
Pojawia się w:: Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Eklezjologia jedności – perspektywa ewangelicka
Ecclesiology of Unity – an Evangelic Perspective
Ekklesiologie der Einheit – evangelischer Sicht
Autorzy:: Chwastek, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343321.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kościół Chrystusowy
wielość Kościołów
jedność Kościoła
ewangelicka eklezjologia jedności
pojednana różnorodność
Konkordia Leuenberska
Church of Jesus Christ
the variety of Churches
Church unity
Evangelical ecclesiology of unity
reconciled diversity
Leuenberg Agreement
Opis:: Im vorliegenden Artikel haben wir gezeigt, dass die reformatorische Tradition die Kirche primär als „Geschöpf des Wortes“ (creatura verbi) betrachtet und damit die Abhängigkeit der Kirche von Gott und ihr bleibendes Gegenüber zu Gott betont. Die Kirche im evangelischen Verständnis ist nur auf Grund von der erlösenden Handlung Gottes im Wort und Sakrament „die eine, heilige, allgemeine und apostolische“ Kirche. Deswegen spricht man von einer lebendigen Kirche, die sichtbar und erkennbar ist. Demnach ist die Kirche überall dort, wo das Evangelium rein gepredigt und die Sakramente nach dem Evangelium verwaltet werden. Das verkündigte Evangelium und die Sakramente (Abendmahl und Taufe) sind Mittel, durch welche Gott den Glaubenden Glauben spendet. Das charakteristische Zeichen der Kirche ist die Apostolizität ihrer Gnadenmittel und nicht die Apostolizität ihrer Mitglieder, sowie deren Rang, deren Qualität und Quantität. Die Kirche wurde von Christus eingesetzt und bildet als Christi Leib mit ihm eine Einheit, und befindet sich als Gottesvolk auf dem Weg zu Christus. Das Hauptzeichen der Kirche, d.h. die Verkündigung Christi, bestimmt nicht nur den Weg der Kirche, sondern auch ihre Einheit. Für die Existenz der christlichen Kirche ist es nach evangelischem Verständnis nicht nötig, dass die Einheit von kirchlicher Organisation, Zeremonie oder Gottesdienstordnung etc. eingehalten wird. Die Bräuche, Zeremonien und Rituale tragen wichtige Bedeutung in sich, aber sie bestimmen nicht über das Wesen der Kirche. Zum anderen haben wir auch die Bedeutung von der Unterscheidung der sichtbaren und unsichtbaren Kirche besprochen. Als Ergebnis dieser Gedanken, kann man festhalten, dass es sich hier nicht um zwei Kirchen, sondern um zwei Komponenten einer Kirche handelt. Beide Größen der Kirche lassen sich nicht voneinander trennen. Universalität und Konkretion sind daher von Anfang an als ein Zusammenhang du denken. Die wahre Kirche ist in einer konkreten Wirklichkeit der Geschichte verwurzelt, was das wichtigste Merkmal der lutherischen Ekklesiologie ausmacht. Am Ende des vorliegenden Artikels haben wir auch die „Leuenberger Konkordie“ (1973) als das Modell der gegenseitigen Anerkennung, das von den meisten Mitgliedskirchen des Ökumenischen Rates der Kirchen befürwortet wird, gezeigt. Seine Grundlagen finden sich im reformatorischen Einheitsverständnis, das eine Einheit in den Grundelementen des Glaubens (Verkündigung des Evangeliums und Verwaltung der Sakramente) fordert, jedoch eine legitime Verschiedenheit in den „von Menschen eingesetzten Zeremonien“ anerkennt. Im Wesentlichen geht es bei diesem Modell darum, dass sich die verschiedenen Kirchen gegenseitig als legitime Ausformungen der einen Kirche Jesu Christi anerkennen. Das bedeutet, dass bestehende Kirchenstrukturen nicht aufgelöst werden müssen, sondern sich auf dem Wege gegenseitiger Anerkennung miteinander versöhnen. Im Laufe der 1970er-Jahre wurde dieses Modell daher mit dem Schlagwort „Einheit in versöhnter Verschiedenheit“ umschrieben. Eine konkrete Umsetzung erfuhr dieses Modell in der „Leuenberger Kirchengemeinschaft“, mit der lutherische, reformierte und aus diesen hervorgegangene unierte Kirchen – später auch methodistische Kirchen – einander aufgrund eines gemeinsamen Verständnisses des Evangeliums Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft gewähren. Verbunden mit der Erklärung von Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft ist die gegenseitige Anerkennung der Ordination und die Ermöglichung der Interzelebration, nicht jedoch eine strukturelle Vereinigung der Kirchen.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 103-116
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Duch Święty a troska Kościoła o depozyt wiary
The Holy Spirit and Concern of the Church for the Heritage of Faith
Autorzy:: Kunka, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234102.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Duch Święty
apostolskość Kościoła
depozyt wiary
Objawienie Boże
obecność Chrystusa w Kościele dzięki Duchowi Świętemu
the Holy Spirit
apostolicity of the Church
the heritage of faith
the Revelation of God
the presence of Christ by the Holy Spirit in the Church
Opis:: The analysis of the relationship between the Holy Spirit and the Church in respect of its concern for the heritage of faith shows that the highest level of the Church's knowledge is the truth about God who “is love” (1Jn 4, 8): about the Father, Son and Holy Spirit. The greatest wisdom of the Church, however, is taking this love out of the Heart of Christ, listening to His words, being nourished by His Body and Blood, and following Him “wherever He goes” (Rev 14, 4). The Holy Spirit by His Person shows us the inner unity of the Holy Trinity and the unity of the Revelation of God as well as the unity of God's eternal plan for creation, redemption, and sanctification of man. Accepting the integral and personal vision of the Revelation of God, we should acknowledge that the heritage of faith is not only the object that is received from Christ and faithfully transmitted by Church of providing the generations. The heritage of faith contains “the heritage of life” (depositum vitae), that man connects with God.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 131-142
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Działalność duszpasterska ks. dr. Grzegorza Okroya TChr
Priest dr Grzegorz Okroy SCH - Pastoral activities
Autorzy:: Fenrych, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2139103.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Society of Christ
academic ministry
patriotism
church
faith
Opis:: Society of Christ, dr Grzegorz Okroy was the founder of Academic Ministry in the parish of the Sacred Heart of Jesus, which very quickly became the most energetic centre of its kind in Szczecin. This article is devoted to the pastoral activity period for Szczecin of priest Okroy which yielded cooperation and friendships, even after leaving this city. The fi gure shown is the pastor of the various parties in the relationship and co dependents, in the record in the annals of the parish and the Academic Ministry, in his own memoirs, as well as statements and reports Communist State Security Service. Priest Grzegorz Okroy, the students called him “Delo”, was the pastor demanding, but also caring. He took care of the spiritual and intellectual development of their charges. After his departure from Szczecin, including for scientifi c work and ministry among the Polish immigrants of German, not leave them, but he continued to work responsibly and sustain old bonds. Many of them survived, including through annual meetings and passed from hand to hand letters to his death
Źródło:: Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 157-178
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:: Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:: Żukowska, Anna Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:: malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:: Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku
Celebrations in christianity in IV–V century
Autorzy:: Komarnicki, Konrad Filip
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460453.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:: Sozomen
Sokrates
Egeria
Świętowanie
Wspólnota Kościoła
Liturgia
Kościół starożytny,
Celebracje
Sobór Nicejski
Konstantyn
kult świętych
Msza św.
Wielkanoc
Pascha
Jerozolima
cultus
nowacjanie
Walens
Spirydion
Niedziela Palmowa
Triduum
Wielki Tydzień
Ignacy Antiocheński
Epifania
Pięćdziesiątnica
Święto Dedykacji
Betlejem
Feasting
Celebration
Salminius Hermias Sozomenus
Socrates of Constantinople
Egeria’s Travels
Common
ancient Church
First Council of Nicaea
calculation of the date of Easter
Constantine
Holy Land
Epiphany
Nativity of Christ
Holy Week
Palm Sunday
Bethlehem of Galilee
Liturgy of Saint James
Sokrates Scholastikos
Salamanes Hermeias Sozomenos
Liturgie
Fest
Jerusalem
Pfingsten
Erste Konzil von Nicäa
Konstantin
Ostern
Palmsonntag
Messe
Sakrament
Er scheinung des Herrn
Karwoche
Alt-Jerusalemer Liturgie
Alte Kirche
Heiliges Land
Ignatius von Antiochien
Opis:: Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.
Źródło:: Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 201-229
1731-710X
Pojawia się w:: Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wyznanie wiary w muzyce liturgicznej Kościoła w ujęciu Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)
The profession of faith in the Church`s liturgical music according to Benedict XVI/Joseph Ratzinger
Autorzy:: Szulc, Miłosz Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/469576.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Jezus Chrystus
muzyka
liturgia
wiara
Pascha
przejście
Psalmy
purytanizm
ikonoklazm
Sobór Chalcedoński
świątynia
synagoga
uczta
wesele
ojcowie Kościoła
gnoza
kosmos
egzystencja
uduchowienie
Duch Święty
Jesus Christ
music
liturgy
faith
Passover
Psalms
puritanism
iconoclasm
The Council of Chalcedon
Sanctuary
synagogue
feast
wedding
the Fathers of Church
gnosis
cosmos
existence
spiritualization
the Holy Spirit
Opis:: Joseph Ratzinger przekonuje, iż muzyka zajmuje znaczące miejsce w liturgii Kościoła, a tym samym w Jego wyznaniu wiary. Samą liturgię opisuje priorytetowo kategorią przejścia, podkreślając bezustanne uobecnianie w niej kosmicznego wydarzenia Paschy Pana oraz osobistego samoprzekraczania siebie, które ona implikuje. Śpiew i muzyka stanowią centralną oś tego procesu. Jako nieodzowny element credo towarzyszą Wspólnocie uczniów Chrystusa od cza-sów synagogi. Do dziś Psalmy są punktem odniesienia dla treści i formy muzyki liturgicznej, chociaż na przestrzeni wieków ową dziedzinę działalności eklezjalnej dotykały rozmaite wypaczenia. Papież senior, omawiając współczesne tego typu zjawiska, przedstawia dwa skrajne podejścia, które nazywa purytańskim funkcjonalizmem (charakteryzuje je zredukowanie muzyki do jej najprostszych form w celu jak największego zaktywizowania wiernych) oraz funkcjonalizmem dostosowania (występuje tu dbałość o wysoką jakość utworów, lecz z zerwaniem więzi z wymogami liturgii). Historyczne sięgają one czasów Ojców Kościoła. Złoty środek w tej kwestii stanowi zaaplikowanie do muzyki należycie zinterpretowanego dogmatu chalcedońskiego. Ostatecznie jej celem jest oddanie chwały Bogu w wierze przez żywe spotkanie Ducha Pana i dialog w Nim, czyli uduchowienie w Miłości.
Joseph Ratzinger argues that music has a significant place in the liturgy of the Church, and thus in the profession of faith. He describes the liturgy using, above all, the term of transition: highlighting a continual re-presentation of the cosmic event of the Passover of the Lord and the personal self-transition, which influences lives of the participants. Singing and music are central axis of the process mentioned and as essential elements of the creed have accompanied the Community of Christ`s disciples since the synagogue period. To date, the Psalms are a reference point for the content and form of liturgical music, although over the centuries that area of church activity has been affected by various negative factors. Pope Emeritus, discussing contemporary problems in this case, presents two extreme approaches: he calls them the puritanical functionalism and the functionalism of adjustment. From the historical point of view they have their roots in the times of the Church Fathers. The only way to solve that kind of polarization is to apply a well interpreted dogma of Chalcedon to liturgical music. Finally, its aim is to worship God through the dialogue of love with the Holy Spirit.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 255-264
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Chrześcijańska symbolika instrumentów muzycznych
Christian symbolism of musical instruments
Autorzy:: Towarek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2154345.pdf
Data publikacji:: 2014-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: musical instruments
harp of the Cross
God the Ultimate Violin-Maker
Christ the Musician
Christ the Singing Logos
The Church Fathers
Opis:: The Christian symbolism of musical instruments presented in this article belongs to one of the most beautiful and the deepest layers of theology of church writers and it is based primarily on the so-called evolution of the divisions of music: musica mundana, musica humana and musica instrumentalis (Boecius; cf. Casiodoro). They directed their attention and allegorical theology primarily to the string instruments already known in the Bible (harp, lyre, zither, psalterium). And so, the harp was to signify the spiritual, whereas the zither – the corporal; sometimes also the two natures of Christ (harp – Divine nature; zither – the human nature). In many authors we encounter a comparison of zither to a suffering body of Christ and His passion, during which the tendons were strained to its limits, and the bones were numbered, and He himself sounded as a spiritual song of virtues due to his patience(Tertullian, Casiodoro, Venantius Fortunatus). Hence, there was born in the theology of the patristic period and the Middle Ages an allegory of the so-called „harp of the Cross” on which theSon of God hanged (Paulinus of Nola, Nicetas of Remesiana, Honorius of Autun, Bernard of Clairvaux, Bonaventura), who is a Logos Singing and playing a new song on this instrument. The Father God was compared to the Ultimate Violin-Maker who built Universum in a shape of a giant zither where the spirit and the matter, celestial choruses, heaven and hell, elements and all that the senses experience were the strings (Honorius of Autun, Clemens of Alexandria, Athanasius of Alexandria, Rupert of Deutz).
Źródło:: Studia Elbląskie; 2014, 15; 221-232
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ikona Chrystusa Pantokratora
The Icon of Christ Pantocrator
Autorzy:: Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951871.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:: ikona
malarstwo
Jezus Chrystus Pantokrator
Kościół
historia malarstwa
opis obrazu
kultura chrześcijańska
XXI wiek
icon
painting
Jesus Christ Pantocrator
Church
history of painting
picture description
Christian culture
21st century
Opis:: Jednym z najbardziej znanych typów wizerunków ikonograficznych w Kościele Wschodnim jest ikona Chrystusa Pantokratora (Wszechwładcy). Obraz ten w swoim typie ma genezę wczesnochrześcijańską. Należy wiązać to przedstawienie ikoniczne z tematyką Wniebowstąpienia oraz zagadnieniem zobrazowania w malarstwie sakralnym – kwestii czasów eschatycznych, tj. Powtórnego Przyjścia (Paruzji) Jezusa Chrystusa w Boskiej Chwale na ziemię, aby sądzić żywych i umarłych, (jako władca całego Stworzenia). Tekst jest komentarzem do kopii tego typu obrazu, zamieszczonego na okładce czasopisma.
One of the best known types of iconic image in the Eastern Orthodox Church is the icon of Christ Pantocrator. The genesis of this type of icon goes back to the times of Early Christianity. This iconic presentation is to be connected with the theme of the Ascension and the problem of pictorial renderings in sacral painting – the question of the Second Coming (Parousia) of Jesus Christ in God’s Glory on the earth, to judge the living and the dead (as the Lord of the whole Creation). The text is a commentary on the copy of this type of the picture reproduced on the cover of the journal.
Źródło:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 267-270
2299-9922
Pojawia się w:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Od separatyzmu do pluralizmu. Biblijne modele wielokulturowości i kierunki inkulturacji
Autorzy:: Wojciechowska, Kalina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041236.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Die Bibel
Pluralismus
Multikulturalität
Interkulturalität
Inkulturation
Kontextualität
Kirche als der Leib Christi
Bible
pluralism
multiculturalism
cross-culturalism
inculturation
contextualism
Church as the body of Christ
Biblia
pluralizm
wielokulturowość
międzykulturowość
inkulturacja
Kościół jako ciało Chrystusa
Opis:: Pluralizm oraz wielokulturowość są terminami od niedawna używanymi w biblistyce. Zapożyczone z nauk społecznych określenie pluralizm odnosi się do społeczności złożonej z wielu grup różnych pod względem etnicznym, rasowym oraz religijnym. Każda z tych grup ma prawo do zachowania swojej tożsamości i wartości rdzennych. Z kolei wielokulturowość skupia się na interakcjach pomiędzy grupami funkcjonującymi w ramach jednej większej społeczności. Celem prezentowanego artykułu jest analiza pluralizmu obecnego w Biblii, ukazanie, jakie istniały jego modele (od separatyzmu w czasach Abrahama do wielokulturowej wspólnoty chrześcijańskiej w I w.) i jak zmieniało się jego wartościowanie. Chrześcijaństwo od początku było społecznością pluralistyczną, którą apostoł Paweł przedstawia jako ciało Chrystusa. Wzajemne oddziaływanie różnych członków ciała służy zilustrowaniu interakcji, jakie zachodzą wewnątrz wspólnoty tworzonej przez Żydów i pogan. Również działalność misyjna Kościoła od początku opierała się na różnych modelach inkulturacji (kontekstualizacji). Pluralizm w biblistyce zaś przejawia się także w wyborze strategii translacyjnych Biblii oraz metod egzegezy i interpretacji.
Pluralism and multiculturalism are new terms in biblical studies. Pluralism used in social sciences means a conditio of society in which members of diverse ethnic, racial, religious or social groups maintain their unique cultural identities. Multiculturalism focuses on interactions between different groups and communities within the confines of a common society. This paper aims at analysing the practice and models of pluralism in the Bible and the evaluation of pluralism in the biblical context (from separatism in the Abraham days until the multicultural Christian community in the first century). Christianity existed as a pluralistic community from the beginning. Paul the Apostle presents the Church as the body of Christ and interactions within the Christian community consisting of Jews and Gentiles are illustrated by relations between members of the body. The mission of the Church is based on various models of inculturation (contextualisation). All of these models intersect with one another in different ways. Pluralism in the biblical studies manifests itself also in the use of different Bible translation strategies and various methods of biblical exegesis and interpretation.
Der Pluralismus und die multikulturelle Vielfalt sind Begriffe, die erst seit kurzem in der Bibelwissenschaft beheimatet sind. Der von Sozialwissenschaften übernommene Begriff des Pluralismus bezieht sich auf eine Gesellschaft, die aus ethnisch, rassisch und religiös unterschiedlichen Gruppen besteht. Jede dieser Gruppen beansprucht das Recht auf die Erhaltung der eigenen Identität und der eigenen Werte. Der Begriff der multikulturellen Vielfalt konzentriert sich auf den Beziehungen zwischen den Gruppen, die im Rahmen einer größeren Gemeinschaft funktionieren. Das Ziel des Artikels besteht in der Analyse des in der Bibel vorhandenen Pluralismus sowie in der Präsentation seiner verschiedenen Modelle (vom Separatismus in den Zeiten Abrahams bis hin zur multikulturellen Gemeinde im 1. Jh.) und des Wandels seiner Einschätzung. Das Christentum war seit den Anfängen eine pluralistische Gemeinschaft, die der Apostel Paulus als Leib Christi darstellt. Die gegenseitige Einwirkung verschiedener Glieder des Leibes dient dazu, die Interaktion zu illustrieren, die in einer Gemeinde von Juden und Heiden besteht. Ebenfalls beruhte die Missionstätigkeit der Kirche seit den Anfängen auf verschiedenen Modellen der Inkulturation (Kontextualisierung). Der Pluralismus in der Bibelwissenschaft zeigt sich auch in der Wahl der Übersetzungsstrategien der Bibel sowie der Methoden der Exegese und Interpretation.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 123-138
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Pojęcie wiernych chrześcijan w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Concept of the Christian Faithful in the Code of Canon Law of 1983
La notion de fidèles chrétiens dans le Code de droit canonique de 1983
Autorzy:: Zalewska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1891633.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: stan życia w Kościele
chrzest
Lud Boży
potrójna misja Chrystusa
świętość
state of life in Church
baptism
People of God
triple mission of Jesus Christ
sanctity
Opis:: Believers are those who by the power of baptism were incorporated into Jesus Christ and established as People of God. Because of baptism they take part in clerical, prophetic and kings’ mission of Jesus. Each believer is obliged to serve this triple duty accordingly to the vocation given by God. There are two Codex states of life in Church: clerical and secular. Theology describes also a third group: consecrated one. Regardless of their state of life, all believers are equal in terms of dignity and deeds. However, the aforementioned rule of equality should be complemented by the rule of diversity. According to this rule, rights and duties of believers are dependent on their role in Church. Both rules are strictly correlated which leads to conclusion that capability of men to receive holy orders is directly derived from the rule of diversity. Whether their role is clerical, secular or consecrated, all believers are bound to aspire to sanctity. Dogmatic Constitution about Church Lumen gentium describes in details what this obligation for sanctity aspiration means.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 29-47
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Duchowość nowego człowieka w perspektywie tajemnicy sakramentu chrztu
The spirituality of the new man in the perspective of the mystery of the sacrament of baptism
Autorzy:: Piasecki, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047664.pdf
Data publikacji:: 2015-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Christian spirituality
baptismal spirituality
the new man's spirituality
St. Paul's spirituality
homo novus
new creation
submission to the Holy Spirit
prayer
inclusion into Christ
inclusion into the Church
multidimensionality of Christian spirit
duchowość chrześcijańska
duchowość chrzcielna
duchowość nowego człowieka
duchowość św. Pawła
nowe stworzenie
uległość Duchowi Świętemu
modlitwa
włączenie w Chrystusa
włączenie w Kościół
wielowymiarowość duchowości chrześcijańskiej
Opis:: Chrześcijanin może odnaleźć się we współczesnym świecie i aktywnie wpływać na jego przyszłość realizując swoje powołanie tylko w oparciu o określoną duchowość. Najogólniej możemy ją określić jako duchowość chrzcielną. Posługując się pawłową dychotomią: stary i nowy człowiek; śmierć i zmartwychwstanie, wyłania się pełne dynamizmu pojęcie duchowości nowego człowieka. Koncentruje się wokół nowości Chrystusa i nowego życia, którego On jest źródłem. Nowość życia ochrzczonego zasadza się na bezpośredniej, i wciąż budzącej pełen ekscytacji niedosyt relacji, jaka wywiązuje się pomiędzy człowiekiem a Chrystusem, obecnym i działającym w Kościele. Duchowość nowego człowieka jest organiczna, bowiem można mówić o jej integralności w wieloaspektowości. Obejmując duchowość krzyża, zmartwychwstania, śmierci i nowego życia, uległości Duchowi Świętemu, modlitwy, misyjną, antropologiczną oraz włączając się w nurt eklezjologii, trynitologii i eschatologii, dlatego stanowi innowacyjny wkład do właściwego postrzegania duchowości chrześcijańskiej.
Christians can find themselves in the modern world and actively influence their future, fulfilling their vocation only with the foundation in a particular spirituality. It is spirituality which can most generally be denominated ‘baptismal spirituality’. Making use of Paul's dichotomy: the old man and the new man; death and resurrection, a dynamic notion of the new man's spiritually is emerging. It focuses on the novelty of Christ and the new life of which He is the source. The novelty of the life of a baptized is based on a direct, full of excitement yet never satisfied, relation between man and Christ, who is present and active in the Church. The spirituality of the new man is organic because its integrity is multifaceted, as it encompasses the spirituality of: the Cross, the Resurrection, the death and the new life, submission to the Holy Spirit, prayer, and also missionary and anthropological one, as well as it falls within ecclesiology, trinitology, and eschatology. That is why such comprehension of the spirituality of the new man constitutes an innovative contribution to adequate perception of Christian spirituality.
Źródło:: Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 45-59
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: La Dichiarazione «Dominus Iesus» a quindici anni dalla pubblicazione (2000-2015)
Autorzy:: Amato, Angelo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1375671.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Congregation for the Doctrine of the Faith
Declaration Dominus Jesus
salvation
Christ
the Church
Kongregacja Nauki Wiary
Deklaracja Dominus Jesus
zbawienie
Chrystus
Kościół
Opis:: Artykuł pt. „Deklaracja «Dominus Iesus» po piętnastu latach od publikacji (2000-2015)" jest analizą recepcji z jaką się spotkał dokument Kongregacji Nauki Wiary w Kościele. Ponieważ de- klaracja wzbudziła wiele komentarzy i krytycznych obserwacji na forach teologicznych całego świata, artykuł nie tylko je sygnalizuje, lecz również stanowi usystematyzowaną odpowiedź na pojawiające się zastrzeżenia i uwagi. Artykuł porusza między innymi kwestie natury soteriologicz- nej, dotyczące zbawienia nie chrześcijan, zwraca uwagę na konieczność kontynuacji misji „ad gen- tes", zachęca do kontynuacji dialogu międzyreligijnego.
Źródło:: Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 7-15
0209-3472
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Biblijna teologia stworzenia jako źródło ekologii integralnej
Autorzy:: Karczewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2150923.pdf
Data publikacji:: 2016-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: Jezus Chrystus i stworzenie
Kościół i ekologia
teologia stworzenia
ekologia integralna
biblijne teksty o stworzeniu
theology of creation
integral ecology
biblical texts about creation
Jesus Christ and creation
Church and ecology
Opis:: Prezentowany artykuł nosi tytuł: Biblijna teologia stworzenia jako źródło ekologii integralnej. Pojęcie ekologii integralnej od kilku lat pojawia się w dyskusji naukowej, a ostatnio także w encyklice papieża Franciszka Laudato sì (2015). Biblijna teologia stworzenia może być jednym ze źródeł ekologii integralnej. Z perspektywy biblijnej ekologia integralna odnosi się do osoby ludzkiej i do świata stworzonego. Ekolog integralny pyta o godność osoby ludzkiej przed narodzeniem oraz o niesprawiedliwość społeczną. Z perspektywy teologii biblijnej bardzo ważną rolę odgrywa osoba Jezusa Chrystusa. On jest początkiem nowego stworzenia. W czasie eschatologicznym doprowadza całe stworzenie do pełni. Chrześcijanin powinien działać na rzecz ekologii, ponieważ świat jest stworzony przez Boga, został stworzony na nowo w Chrystusie Jezusie, a Kościół powinien być wspólnotą braterskiej miłości. Wszyscy powinni mieć sprawiedliwy dostęp do dóbr natury. Biblijna prawda o stworzeniu może być ważnym źródłem działań ekologicznych.
Presented article is entitled: Biblical theology of creation as a source of integral ecology. The concept of integral ecology several years appears in the scientific discussion. Also appears in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato sì (2015). The biblical theology of creation can be one from sources of integral ecology. From a biblical perspective the integral ecology refers to human person and to the created world. The ecologist integral asks for the dignity of the human person before birth and for social injustice. From the perspective of biblical theology a very important role plays the person of Jesus Christ. He is the beginning of a new creation. In eschatological time he brings the whole creation to the fullness. A Christian should work towards ecology because the world is created by God, was created anewin Christ Jesus, and the Church should be a community of brotherly love. Everyone should have fair access to the goods of nature. Biblical truth about the creation can be an importantsource of ecological activities.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2016, 17; 135-146
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Church of Christ" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język