Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:

DZIEJE I DZIAŁALNOŚĆ KOŚCIOŁA CHRYSTUSOWEGO W PŁOCKU
THE HISTORY AND ACTIVITY OF THE CHURCH OF CHRIST IN THE TOWN OF PŁOCK

Autorzy:

Przedpełski, Borys

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/492444.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Towarzystwo Naukowe Płockie

Tematy:

Społeczność Chrześcijańska w Płocku
Kościół Chrystusowy w Płocku
pastor
Community of Christian in Płock
Church of Christ in the town of Płock

Opis:

Artykuł jest poświęcony historii i działalności Kościoła Chrystusowego w Płocku od 1990 roku do czasów obecnych. Omówiono w nim dwie fazy funkcjonowania tego Kościoła w najstarszym mieście Mazowsza. Pierwszy okres obejmuje działalność niezależnej grupy modlitewnej i Stacji Misyjnej w latach 1990–2000, drugi zaś powstanie i rozwój samodzielnej wspólnoty począwszy od 2000 roku do współczesności.
The subject of this article is the history and activity of the Church of Christ in the town of Płock. It describes two periods of the Church of Christ performance in the oldest Mazovian town. The first period covers the activity of the mission station between the year 1990 and 2000. The second period covers the origin and development of the independent Protestant community from the year 2000 up to contemporary days.

Źródło:

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2019, 4(261); 38-44
0029-389X

Pojawia się w:

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:

The Achievements of the Lublin School of Fundamental Theology in the Field of Ecclesiology

Autorzy:

Kaucha, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036333.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

apologetical ecclesiology
Catholic Church
Catholic ecclesiology
Church of Christ
credibility of the Church
demonstratio catholica
ecclesiological fact
ecclesiology
fundamental ecclesiology
fundamental theology
Lublin School of Fundamental Theology

Opis:

Academic research in the field of ecclesiology has been conducted at John Paul II Catholic University of Lublin (CUL) from the beginning of its existence, among others, in the Department of Fundamental Theology headed in 1918 by Rev. Piotr Kremer. Research intensified after the creation of the second Department of Fundamental Theology—Ecclesiology (on  June 23, 1958), which in the years 1964–91 was headed by Rev. Stanisław Nagy (Cardinal since 2003). Along with this, the Lublin School of Fundamental Theology developed, whose most prominent contributor was Rev. Marian Rusecki. The aim of this article is to present the achievements of the Lublin center (authors, works, research problems, its development) in the field of ecclesiology. The article will not repeat the contents of other articles included in this volume[1] but will be composed of the following sections: (1) the ecclesiological contents before the establishment of the Lublin School of Fundamental Theology, (2) the ecclesiological contents in the works of Rev. Edward Kopeć, (3) the ecclesiological achievements of Rev. Stanisław Nagy and his students, (4) the ecclesiological achievements of Rev. Marian Rusecki and his students, and (5) a conclusion.   [1] Especially those written by Rev. Jacenty Mastej, Rev. Marek Żmudziński, Rev. Paweł Borto and Rev. Krzysztof Kaucha.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 83-98
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:

The Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints and Its Doctrine: A Philosophical Approach
Kościół Jezusa Chrystusa świętych w dniach ostatnich i jego doktryna z perspektywy filozofii

Autorzy:

Ptaszek, Robert T.

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/488797.pdf

Data publikacji:

2020-03-30

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

philosophy of religion
religious doctrines
alternative religious movements
the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints
filozofia religii
doktryny religijne
alternatywne ruchy religijne
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich

Opis:

In the article, I demonstrate how realistic philosophy of religion can be employed in order to obtain a preliminary verification of the truthfulness of the doctrine proclaimed by a particular religious community. The first element of a religious doctrine that qualifies for philosophical evaluation is its non-contradictory character. For this reason I endeavour to reconstruct one such doctrine and show how it is possible to demonstrate, through philosophical analyses, that such a doctrine does not meet the aforementioned criterion. For the object of my studies I chose the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (called the Mormon Church for short), as I find it particularly interesting among the religious movements alternative to Christianity. Among new religious movements currently in existence the Mormon Church stands out in several respects. First, this religious community utilises a variety of sources of revelation. Furthermore, although their sacred story, that spanning a dozen or so centuries, begins in Israel it mostly takes place on American soil. Finally, the Mormon Church sets forth a vision of a future ‘holy land,’ and the concept of salvation that is essentially different from those of other Bible-based religious movements. The Mormon concept of salvation, referred to as the plan of eternal progress shows both unique goal and unique means to achieve it. People are to become gods and populate multiple worlds. According to Mormons there will be different levels of salvation associated with what life a person lived on earth. Reconstruction and philosophical analysis of the main elements of the Mormon doctrine shows its weak points, inconsistencies, and oversimplifications. From this perspective, the Mormon ‘sacred story’ hardly could be regarded as something more than a colourful and interesting myth. But the question of reasons why Mormons still put their faith in such an inconsistent doctrine lies outside the scope of these considerations.
W artykule pokazuję, jak za pomocą realistycznej filozofii religii można dokonać wstępnej wery-fikacji prawdziwościowych aspiracji doktryny konkretnej wspólnoty religijnej. Pierwszym elementem doktryny religijnej możliwym do filozoficznej oceny jest jej niesprzeczność. Dlatego w tekście rekonstruuję doktrynę konkretnego ruchu religijnego i pokazuję, jak na drodze filozoficznych analiz można wykazać, że nie spełnia ona tego kryterium. Jako przedmiot badań wybrałem główne elementy doktryny Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (nazywanego w skrócie Kościołem Mormonów), ponieważ uważam go za szczególnie interesujący alternatywny wobec chrześcijaństwa ruch religijny. Spośród działających obecnie ruchów religijnych Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich wyróżnia się pod kilkoma względami. Przede wszystkim wspólnota ta korzysta z wielu różnych źródeł objawienia. Ponadto ich „święta opowieść” to licząca kilkanaście wieków historia, która choć rozpoczyna się w Izraelu, w większości dzieje się na kontynencie amerykańskim. Wreszcie Kościół Mormonów przedstawia wizję „ziemi świętej” oraz koncepcję zbawienia, które w istotny sposób różną się od koncepcji przyjmowanych przez inne wspólnoty religijne bazujące na Biblii. Oryginalność koncepcji zbawienia mormonów, którą nazywają „planem wiecznego postępu”, dotyczy zarówno celu tego planu, jak też możliwych form jego realizacji. Jeśli chodzi o cel, to według mormonów ludzie mogą stać się bogami i zaludniać swoim potomstwem kolejne światy. Przeprowadzona z punktu widzenia filozofii religii rekonstrukcja i analiza głównych elementów doktryny mormonów pokazuje jej liczne słabości, niespójności i uproszczenia. Z tej perspektywy „świętą opowieść” mormonów trudno uznać za coś więcej niż tylko barwny i intersujący mit. Natomiast odpowiedź na pytanie, dlaczego mormoni wciąż wierzą w tak niespójną doktrynę, wykracza poza zakres podjętych w artykule rozważań.

Źródło:

Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 1; 161-180
0035-7685

Pojawia się w:

Roczniki Filozoficzne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:

Dorobek lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej w zakresie eklezjologii
The Achievements of the Lublin School of Fundamental Theology in the Field of Ecclesiology

Autorzy:

Kaucha, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2036332.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

demonstratio catholica
eklezjologia apologetyczna
eklezjologia fundamentalna
eklezjologia katolicka
fakt eklezjologiczny
Kościół Chrystusowy
Kościół katolicki
lubelska szkoła teologii fundamentalnej
prawdziwość Kościoła
teologia fundamentalna
wiarygodność Kościoła
apologetical ecclesiology
Catholic Church
Catholic ecclesiology
Church of Christ
credibility of the Church
ecclesiological fact
ecclesiology
fundamental ecclesiology
fundamental theology
Lublin School of Fundamental Theology
truthfulness of the Church

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dorobku (autorów, dzieł, zagadnień, przemian) lubelskiego ośrodka teologii fundamentalnej w zakresie eklezjologii. Artykuł składa się z następujących punktów: treści eklezjologiczne przed zainicjowaniem lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej (1), treści eklezjologiczne w twórczości ks. Edwarda Kopcia (2), eklezjologiczny dorobek ks. Stanisława Nagyego i jego uczniów (3), eklezjologiczny dorobek ks. Mariana Ruseckiego i jego uczniów (4) oraz zakończenia. W podsumowaniu stwierdzono, że w badaniach w zakresie eklezjologii zachodziły przemiany analogiczne do przemian w europejskiej eklezjologii katolickiej na przestrzeni ostatnich stu lat. Najpierw była to eklezjologia dogmatyczno-apologetyczna i polemiczna z prawosławiem rosyjskim (ks. P. Kremer), potem – u ks. E. Kopcia i ks. S. Nagyego – tradycyjna, utrzymana jeszcze w duchu apologetyki intelektualistycznej. W późniejszym okresie ks. Nagy przekształcał ją w eklezjologię posoborową o coraz wyraźniejszym profilu teologicznym i ekumenicznym, co czynił też ks. R. Łukaszyk. Największy wkład wniósł ks. M. Rusecki, który synchronizował eklezjologię z chrystologią (u ks. Kopcia i ks. Nagyego były one niezależne) i poszerzył argumentację na rzecz wiarygodności Kościoła. Jego dorobek jest rozwijany przez jego uczniów.
Scientific research in the field of ecclesiology have been conducted at John Paul II Catholic University of Lublin (KUL) from the beginning of its existence, among others, in the Department of Fundamental Theology headed from 1918 by Rev. Piotr Kremer. The research intensified after the creation of the second Department of Fundamental Theology – Ecclesiology (on 23 June 1958), which in the years 1964-91 was headed by Rev. Stanisław Nagy (Cardinal from 2003), along with the development of the Lublin School of Fundamental Theology, to which Rev. Marian Rusecki was the most prominent contributor. The aim of this article is to present the achievements of the Lublin centre (authors, works, research problems, its development) in the field of ecclesiology. The article will not repeat the content of other articles included in this volume1 and it will be composed of the following sections: (1) the ecclesiological contents before the establishment of the Lublin School of Fundamental Theology, (2) the ecclesiological contents in the works of Rev. Edward Kopeć, (3) the ecclesiological achievements of Rev. Stanisław Nagy and his students, (4) the ecclesiological achievements of Rev. Marian Rusecki and his students, and (5) conclusion.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 75-90
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:

Eklezjologia jedności – perspektywa ewangelicka
Ecclesiology of Unity – an Evangelic Perspective
Ekklesiologie der Einheit – evangelischer Sicht

Autorzy:

Chwastek, Dariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31343321.pdf

Data publikacji:

2011

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Kościół Chrystusowy
wielość Kościołów
jedność Kościoła
ewangelicka eklezjologia jedności
pojednana różnorodność
Konkordia Leuenberska
Church of Jesus Christ
the variety of Churches
Church unity
Evangelical ecclesiology of unity
reconciled diversity
Leuenberg Agreement

Opis:

Im vorliegenden Artikel haben wir gezeigt, dass die reformatorische Tradition die Kirche primär als „Geschöpf des Wortes“ (creatura verbi) betrachtet und damit die Abhängigkeit der Kirche von Gott und ihr bleibendes Gegenüber zu Gott betont. Die Kirche im evangelischen Verständnis ist nur auf Grund von der erlösenden Handlung Gottes im Wort und Sakrament „die eine, heilige, allgemeine und apostolische“ Kirche. Deswegen spricht man von einer lebendigen Kirche, die sichtbar und erkennbar ist. Demnach ist die Kirche überall dort, wo das Evangelium rein gepredigt und die Sakramente nach dem Evangelium verwaltet werden. Das verkündigte Evangelium und die Sakramente (Abendmahl und Taufe) sind Mittel, durch welche Gott den Glaubenden Glauben spendet. Das charakteristische Zeichen der Kirche ist die Apostolizität ihrer Gnadenmittel und nicht die Apostolizität ihrer Mitglieder, sowie deren Rang, deren Qualität und Quantität. Die Kirche wurde von Christus eingesetzt und bildet als Christi Leib mit ihm eine Einheit, und befindet sich als Gottesvolk auf dem Weg zu Christus. Das Hauptzeichen der Kirche, d.h. die Verkündigung Christi, bestimmt nicht nur den Weg der Kirche, sondern auch ihre Einheit. Für die Existenz der christlichen Kirche ist es nach evangelischem Verständnis nicht nötig, dass die Einheit von kirchlicher Organisation, Zeremonie oder Gottesdienstordnung etc. eingehalten wird. Die Bräuche, Zeremonien und Rituale tragen wichtige Bedeutung in sich, aber sie bestimmen nicht über das Wesen der Kirche. Zum anderen haben wir auch die Bedeutung von der Unterscheidung der sichtbaren und unsichtbaren Kirche besprochen. Als Ergebnis dieser Gedanken, kann man festhalten, dass es sich hier nicht um zwei Kirchen, sondern um zwei Komponenten einer Kirche handelt. Beide Größen der Kirche lassen sich nicht voneinander trennen. Universalität und Konkretion sind daher von Anfang an als ein Zusammenhang du denken. Die wahre Kirche ist in einer konkreten Wirklichkeit der Geschichte verwurzelt, was das wichtigste Merkmal der lutherischen Ekklesiologie ausmacht. Am Ende des vorliegenden Artikels haben wir auch die „Leuenberger Konkordie“ (1973) als das Modell der gegenseitigen Anerkennung, das von den meisten Mitgliedskirchen des Ökumenischen Rates der Kirchen befürwortet wird, gezeigt. Seine Grundlagen finden sich im reformatorischen Einheitsverständnis, das eine Einheit in den Grundelementen des Glaubens (Verkündigung des Evangeliums und Verwaltung der Sakramente) fordert, jedoch eine legitime Verschiedenheit in den „von Menschen eingesetzten Zeremonien“ anerkennt. Im Wesentlichen geht es bei diesem Modell darum, dass sich die verschiedenen Kirchen gegenseitig als legitime Ausformungen der einen Kirche Jesu Christi anerkennen. Das bedeutet, dass bestehende Kirchenstrukturen nicht aufgelöst werden müssen, sondern sich auf dem Wege gegenseitiger Anerkennung miteinander versöhnen. Im Laufe der 1970er-Jahre wurde dieses Modell daher mit dem Schlagwort „Einheit in versöhnter Verschiedenheit“ umschrieben. Eine konkrete Umsetzung erfuhr dieses Modell in der „Leuenberger Kirchengemeinschaft“, mit der lutherische, reformierte und aus diesen hervorgegangene unierte Kirchen – später auch methodistische Kirchen – einander aufgrund eines gemeinsamen Verständnisses des Evangeliums Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft gewähren. Verbunden mit der Erklärung von Kanzel- und Abendmahlsgemeinschaft ist die gegenseitige Anerkennung der Ordination und die Ermöglichung der Interzelebration, nicht jedoch eine strukturelle Vereinigung der Kirchen.

Źródło:

Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 103-116
2081-6731

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Ekumenicznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:

Działalność duszpasterska ks. dr. Grzegorza Okroya TChr
Priest dr Grzegorz Okroy SCH - Pastoral activities

Autorzy:

Fenrych, Zofia

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2139103.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Society of Christ
academic ministry
patriotism
church
faith

Opis:

Society of Christ, dr Grzegorz Okroy was the founder of Academic Ministry in the parish of the Sacred Heart of Jesus, which very quickly became the most energetic centre of its kind in Szczecin. This article is devoted to the pastoral activity period for Szczecin of priest Okroy which yielded cooperation and friendships, even after leaving this city. The fi gure shown is the pastor of the various parties in the relationship and co dependents, in the record in the annals of the parish and the Academic Ministry, in his own memoirs, as well as statements and reports Communist State Security Service. Priest Grzegorz Okroy, the students called him “Delo”, was the pastor demanding, but also caring. He took care of the spiritual and intellectual development of their charges. After his departure from Szczecin, including for scientifi c work and ministry among the Polish immigrants of German, not leave them, but he continued to work responsibly and sustain old bonds. Many of them survived, including through annual meetings and passed from hand to hand letters to his death

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 1; 157-178
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:

Podziały w Kościele mormońskim - tło historyczne i stan dzisiejszy.

Autorzy:

Wójtowicz, Artur

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/644208.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

Tematy:

Joseph Smith Jr.
Die Kirche Jesu Christi der Heiligen der Letzten Tage
Mormonentum
Polygamie
Joseph Smith Jr
The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints
Mormonism
polygamy
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich
mormonizm
poligamia

Opis:

Die Kirche Jesu Christi der Heiligen der Letzten Tage  (The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints) ist zweifelsohne eine der sich gegenwärtig dynamisch entwickelnden religiösen Organisationen. Das Wissen um die dogmatische und organisatorische Unterschiedlichkeit der Gemeinschaften, die der am 6.04.1830 von Joseph Smith Jr. gegründeten Organisation emporgeschossen sind, scheint jedoch ungenügend zu sein. Solche Fragestellungen wie die Kontinuität der Offenbarung, Polygamie, Rassenüberzeugungen oder das Verhältnis zur Homosexualität bestimmen die Dynamik dieser Strömung in ihrer Entwicklung und ihrer gegenwärtigen Form. Der Artikel bildet einen Versuch, die historischen Aufteilungen im Schoss des Mormonentums unter Berücksichtigung ihrer Einflüsse auf den heutigen Stand dieser religiösen Strömung zu rekonstruieren.
The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints is surely one of the most thriving religious organisations in the contemporary world. There seems to be little awareness, however, of how different in terms of dogma and structures are the communities that sprang up from the organisation founded by Joseph Smith Jr on April 6th in 1830. Issues such as the continuity of revelation, polygamy, racial views and attitude to homosexuality have defined the dynamics of the movement’s present development and shape. The article is an attempt at reconstructing the historical divisions within Mormonism and considers their impact on the condition of this religious movement nowadays. 
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints) jest niewątpliwie jedną z prężniej działających organizacji religijnych w dzisiejszym świecie. Niedostateczna wydaje się jednak świadomość zróżnicowania dogmatycznego i organizacyjnego wspólnot, które wyrosły na podglebiu organizacji powołanej 6 kwietnia 1830 r. przez Josepha Smitha Jr. Takie zagadnienia jak ciągłość objawienia, poligamia, poglądy rasowe czy stosunek do homoseksualizmu wyznaczają dynamikę tego nurtu w jego rozwoju i obecnym kształcie. Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji historycznych podziałów w łonie mormonizmu z uwzględnieniem ich wpływu na stan obecny tego nurtu religijnego.

Źródło:

Kultura i Wartości; 2016, 17
2299-7806

Pojawia się w:

Kultura i Wartości

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:

Istota Kościoła według Josepha Ratzingera
The Essence of the Church According to Joseph Ratzinger

Autorzy:

Góźdź, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601893.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Kościół Chrystusowy
istota Kościoła
Ciało Chrystusa
Corpus Christi
Ostatnia Wieczerza
Eucharystia
Christ's Church
essence of the Church
Body of Christ
Last Supper
Eucharist

Opis:

Kościół jest ludem Bożym, który żyje Ciałem Chrystusa i w celebrowaniu Eucharystii sam staje się Ciałem Chrystusa.
The author puts forwards a hypothesis relating to the interpretation of the thought of Joseph Ratzinger – Benedict XVI concerning the essence of the Church as the Body of Christ. Jesus Christ built His Church in a visible form through His choice of the Twelve, who were called to build a special community with Him. By building the Church, the Apostles participated in Christ’s earthly mission. The essence of the Church does not lie in the very fact of its apostolic foundation, but in the event of the Last Supper, that is of the Eucharist, which marks the actualization of the Church. The Eucharist concretizes the Body of Christ in its “physical” and its risen dimension (Corpus Christi verum) as well as its social form, where Jesus is the Head of the body of all the baptised faithful (Corpus Christi mysticum), that is in the aspect of the integral Church. The Eucharist is a manifestation of both, the individual Body of Christ (“This is my Body” 1 Cor 11:24; Mk 14:22b) and the “social” Body of Christ’s Church. Therefore, the essence of the Church is the community of Christ with the baptised faithful, whose sacramental participation actualizes of the Body of Christ through the Eucharist (“He is the Head of the Body – the Church” Col 1:18; cf. Eph 1:10; and we are “the Body of Christ and each of you is a part of it” 1 Cor 12:27, cf. 12:12–13). In other words, the essence of the Church lies in its being the Body of Christ in both of its aspects: individual and social, which are actualized through the Eucharist. Ratzinger himself also puts it in the following manner: “The Church is the People of God through the Body of Christ.” In this sense, the Church is not only a sacramental sign (signum), but it is a matter of fact (res). This is how Ratzinger advocates the original Christian idea of a strong link between the Church and the Eucharist. By doing so, he opts for the full ontical, realist approach to theology, refuting the idealist stance. For Ratzinger, the Church is more than a sign. It constitutes the full reality of Christ as its Head in communion with the faithful as members of His Body.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 5-15
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:

The Kingdom of God in Jezus Message
Królestwo Boże w przesłaniu Jezusa

Autorzy:

Siwecki, Leon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035242.pdf

Data publikacji:

2019-12-10

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Królestwo Boże
Jezus Chrystus
Kościół
Kingdom of God
Jesus Christ
Church

Opis:

Pojęcie „Królestwo Boże” nie zostało odkryte przez Chrystusa czy Kościół pierwotny. Posiada ono głębokie korzenie w teologii i w historii Izraela. Nadejście Królestwa Bożego stanowi klucz do odczytania zbawczej misji Jezusa Chrystusa. Sam Chrystus nigdy nie zdefiniował rzeczywistości Królestwa Bożego. Rzeczywistość tę przybliżał słuchaczom poprzez przypowieści i obrazy. Najbardziej wyrazisty biblijny opis Królestwa Bożego znajdujemy w liście św. Pawła do Rzymian 14,17: „Bo królestwo Boże – to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym”. W Jezusie Chrystusie realizuje się odwieczne przymierze Boga z człowiekiem. Chrystus Pan jest wcielonym objawieniem Boga, który jest bogaty w miłosierdzie. Miłość Boża została nam dana w Jezusie przez Ducha Świętego. Chrystus, inaugurując Królestwo Boże na ziemi, zrealizował odwieczną wolę Boga Ojca. To Jezus Chrystus jest Królestwem Bożym i dlatego w Jego Osobie realizuje się w pełni istota Królestwa. Królestwo Boże stanowi poprzez miłość akt komunii Boga z człowiekiem.
In Jesus the Father wanted to establish the covenant definitely. Christ is the incarnate revelation of God who is “rich in mercy.” The Father’s love is freely given in Jesus through the Spirit. Jesus perceived this as being the Kingdom of God that was to come through him into the world as God's unconditional love which knows no limits in fulfilling the age old promise of salvation for every person and the whole of creation. “To carry out the will of the Father Christ inaugurated the Kingdom of heaven on earth” (LG 3).

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 119-134
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:

Pneumatologiczna wiarygodność Kościoła
The Pneumatological Credibility of the Church

Autorzy:

Mastej, Jacenty

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1044123.pdf

Data publikacji:

2020-06-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Duch Święty
Jezus Chrystus
Kościół
wiarygodność Kościoła
Holy Spirit
Jesus Christ
Church
credibility of the Church

Opis:

Niniejsze opracowanie ukazuje pneumatologiczną wiarygodność Kościoła. Cel ten został zrealizowany w trzech punktach. Najpierw zaprezentowano wydarzenie Pięćdziesiątnicy jako eklezjogenetyczny dar Ducha Świętego. Następnie ukazano pneumatologiczną ikoniczność Kościoła. W trzecim punkcie wyeksplikowano znaki pneumatologicznej wiarygodności Eklezji. Holistyczna prezentacja obecności i działania Ducha Świętego w Kościele – zarówno w jego genezie, jak również w permanentnym urzeczywistnianiu się w historii – stanowi podstawę do wykazania jego absolutnej wyjątkowości, co jest możliwe przy równoczesnym udziale ratio i fides. Pneumatologiczna wiarygodność Kościoła jest ściśle powiązana z innymi argumentami budowanymi w ramach teologii fundamentalnej, np. skrypturystycznym, rezurekcjonistyczny, agapetologicznym, martyrologicznym, prakseologicznym, sperancyjnym, werytatywnym czy ze świętości. W argumentach tych trzeba jeszcze mocniej uwyraźniać aspekt pneumatologiczny.
 The aim of this paper is to demonstrate the pneumatological credibility of the Church, a goal achieved via three lines of analysis. First, the event of Pentecost is presented as an ecclesio-genetic gift of the Holy Spirit. Then the pneumatological iconicity of the Church is shown. In the third point, the essential signs constituting the pneumatological credibility of Ecclesia are explained. The holistic presentation of the presence and action of the Holy Spirit in the Church – both in its genesis and in its permanent realisation in history – is the basis for demonstrating its absolute uniqueness, which is possible with the simultaneous participation of ratio and fides. The pneumatological credibility of the Church is closely linked to other kinds of arguments found within the framework of fundamental theology, e.g. scriptural, resurrectionist, agapetological, martyrological, praxeological, sperantist, veritative, or the argument from holiness. In all these arguments, the pneumatological aspect must be made even clearer.

Źródło:

Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 227-240
1644-8561
2451-280X

Pojawia się w:

Verbum Vitae

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:

Rezurekcyjna wiarygodność Kościoła
Resurrection Credibility of the Church

Autorzy:

Mastej, Jacenty

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2034924.pdf

Data publikacji:

2021-11-05

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
Kościół
zmartwychwstanie
ikona
wiarygodność Kościoła
Jesus Christ
Church
Resurrection
icon
credibility of the Church

Opis:

Artykuł podejmuje kwestię rezurekcyjnej wiarygodności Kościoła. Temat został zrealizowany na trzech etapach. Najpierw wykazano rezurekcyjną tożsamość Kościoła, która wiąże się z jego genezą oraz stanowi o absolutnej wyjątkowości Eklezji na przestrzeni historii. Na drugim etapie zaprezentowano Eklezję, jako ikonę zmartwychwstałego Pana. Kategoria ikony pozwoliła uwyraźnić dwupłaszczyznową strukturę Kościoła (widzialną i niewidzialną, historyczną i misteryjną) oraz ukazać Eklezję jako Ciało zmartwychwstałego Pana. Na koniec – na bazie wcześniejszych rozważań – uwypuklono te elementy, które mogą pomóc w rozpoznaniu rezurekcyjnej wiarygodności Kościoła. Właściwości wiarygodności rezurekcyjnej Kościoła są złożone, posiadają płaszczyznę dostrzegalną i misteryjną zarazem. Dlatego warunkiem koniecznym w rozpoznaniu rezurekcyjnej wiarygodności Eklezji (analogicznie do poznania samego Kościoła) jest równoczesne zaangażowanie rozumu i wiary.
The article addresses the issue of resurrection credibility of the Church. This was achieved in three steps. First, the resurrection identity of the Church was demonstrated as it is associated with its Genesis and determines the absolute uniqueness of the Ecclesia in history. Second, the Ecclesia was presented as the icon of the Risen Lord. The category of icon made it possible to emphasize the Church’s dual structure (visible and invisible, historical and mysterious) and show the Ecclesia as the Body of the Risen Lord. Finally, based on the previous considerations, those elements were underscored which could help one to discern the resurrection credibility of the Church. The qualities of the Church’s resurrection credibility are complex, they are both visible and mysterious; therefore the essential condition for discerning the resurrection credibility of the Ecclesia (analogically to knowing the Church herself) is the simultaneous involvement of both reason and faith.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 5-22
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:

Miłosierdzie w funkcji eklezjotwórczej
Mercy in its Ecclesiogenic Function

Autorzy:

Mastej, Jacenty

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038063.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
Kościół
miłosierdzie
geneza Kościoła
urzeczywistnianie się Kościoła
wiarygodność Kościoła
Jesus Christ
Church
mercy
ecclesiogenesis
actualisation of the Church
credibility of the Church

Opis:

Celem artykułu jest ukazanie miłosierdzia w funkcji eklezjotwórczej. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że miłosierdzie stanowi o tożsamości Kościoła, gdyż warunkuje jego zaistnienie, decyduje o jego kształcie na przestrzeni historii oraz świadczy o jego  wiarygodności.
The aim of the article is to show mercy in its ecclesiogenic function. The analyses carried out lead to the conclusion that mercy determines the identity of the Church, since it conditions its existence, decides its shape in history and proves its credibility.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 21-42
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:

Kościół jako Corpus Mysticum Christi według Emila Merscha
The Church as the Corpus Mysticum Christi according to Emile Mersch

Autorzy:

Siwecki, Leon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2037800.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
Kościół
Mistyczne Ciało Chrystusa
chrystologia
eklezjologia
Emile Mersch
Jesus Christ
Church
Mystical Body of Christ
Christology
Ecclesiology

Opis:

Trójjedyny Bóg staje się celem człowieka, zaś Kościół jawi się jako historyczne przedłużenie odkupieńczego aktu Chrystusa. Perspektywa Kościoła, jako Mistycznego Ciała, została ukazana przez Emila Merscha w kluczu Jezusa Chrystusa. Właściwie rozumiana eklezjologia znajduje swoje uzasadnienie w chrystologii. Życie i działanie Kościoła winny upodabniać się do życia i działania Jezusa Chrystusa. Autor artykułu prezentuje powyższe zagadnienia w czterech blokach tematycznych: 1. Tożsamość Kościoła w Jezusie Chrystusie; 2. Eklezjologia odczytywana w kluczu chrystologii; 3. Widzialny i duchowy porządek Mistycznego Ciała; 4. Mistyczne Ciało miejscem przebóstwienia człowieka.
The Triune God becomes the sense of the man, while the Church appears as a historical extension of the redemptive act of Christ. The perspective of the Church as the Mystical Body has been shown by Emile Mersch in the key of Jesus Christ. Ecclesiology properly understood is justified in christology. The life and activity of the Church must be conformed to life and work of Jesus Christ. The article presents the above questions in four thematic blocks: 1. Identity of the Church in Jesus Christ; 2. Ecclesiology read in the key of christology; 3. Visible and spiritual order of the Mystical Body; 4. Mystical Body as the place of man's deification.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 153-166
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:

Theological Icons of the Virgin Mary in the Teachings of Pope Francis
Teologiczne ikony Maryi w nauczaniu papieża Franciszka

Autorzy:

Adam, Anton

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1706362.pdf

Data publikacji:

2021-02-26

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Church
Mary
icon of faith
mother
Christ
Kościół
Maryja Dziewica
ikona wiary
matka
Chrystus

Opis:

At the center of the world’s attention is man as a being who is called to complete his life in communion with God. To fulfill this purpose, after the fall of the first people, God sends his Son, who received human nature from his mother—the Virgin Mary. The motherhood of Jesus‘ mother is the reason for taking the right attitude toward the woman through whom we received the Creator of life. It is rightly spoken of the Marian veneration, which is shown by the cult of hyperdulia. The doctrine of the Catholic Church takes a position on all the important aspects of this reverence as well as the correct attitude of the believer to mariological topics that resonate in theological circles. An important and irreplaceable role is also played by the teachings of the popes, which are presented in different ways and on different occasions. Pope Francis takes a stand on the issues arising from the participation of the Virgin Mary in the history of salvation. In the study we will point out the theological images of the Virgin Mary in the teachings of Pope Francis as they are contained in the documents of his pontificate.
Z opracowanego tematu teologicznej ikony/teologicznych ikon (podľa Tvojho uváženia) Matki Bożej w nauczaniu papieża Franciszka wynika, że relacja współczesnego następcy św. Piotra do Bogurodzicy jest bardzo żywa i wielowymiarowa, czego dowodem jest jego zajmowanie stanowiska w różnych kwestiach mariologicznych oraz częste przedstawianie Maryi, Matki naszego Pana, jako wzoru do naśladowania dla wiernych znajdujących się w rozmaitych sytuacjach życiowych. Na podstawie niniejszego przedłożenia można stwierdzić, że papież naświetla relację do Matki Bożej przede wszystkim z punktu widzenia duszpasterskiego oraz że podejmowane przez niego prawdy wiary pozostają na płaszczyźnie stwierdzeń. Ojciec Święty najczęściej zajmuje się tematem wiary Maryi, przedstawiając ją równocześnie jako Matkę ewangelizacji. Poświęca uwagę także wzajemnej relacji Maryi i św. Józefa, podkreślając jego nieustanną gotowość do troskliwej opieki nad Świętą Rodziną. Papież Franciszek często zachęca wiernych do przyjmowania daru Bożego miłosierdzia oraz mówi o Maryi jako o Matce Miłosierdzia, przy czym tak czyni w kontekście chrystologicznym. Jest oczywiste, że papieskie przedstawianie Maryi jako pierwszej uczennicy Pana wywodzi się z jej bliskiej relacji do Jezusa. Mariologia papieża Franciszka nie została skumulowana do jednego konkretnego dokumentu, ale jego myśli mariologiczne znajdują się niby drogocenne perły rozproszone w rozmaitych dokumentach jego nauczania.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 133-150
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:

Analiza Modlitwy Eucharystycznej H Kościoła Anglii
Analysis of the Eucharistic Prayer H of the Church of England

Autorzy:

Bosak, Dominik

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2131696.pdf

Data publikacji:

2022-09-16

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Chrystus
dialog
Eucharystia
Kościół Anglii
modlitwa eucharystyczna
Christ
dialogue
Eucharist
Church of England
eucharistic prayer

Opis:

Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie jednej z modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii (Church of England), jaką jest Modlitwa H (Eucharistic Prayer H). Jest to najkrótsza modlitwa eucharystyczna spośród wszystkich pozostałych, jakie obecne są w głównym tomie Common Worship. Jej struktura została opracowana w ten sposób, że zastosowany w niej model dialogiczny stanowi rdzeń całej modlitwy. Jest to jeden z elementów, który wyróżnia tę modlitwę od pozostałych modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii. Przyjęcie dialogicznej formy wspiera rozumienie Eucharystii jako wydarzenia celebrowanego we wspólnocie i przez całą wspólnotę, przeciwko indywidualistycznym tendencjom. Fundamentalnym aspektem modlitwy jest jej teocentryczny charakter. Tekst ukazuje Boga Ojca, jako Tego, który jest w centrum modlitwy eucharystycznej, gdyż to On jest jej adresatem. Ważną kwestią dotyczącą modlitwy H jest również jej głęboka więź z Tradycją Kościoła. Analiza tekstu pozwala stwierdzić, że treść modlitwy jest mocno zakorzeniona w Piśmie Świętym oraz w teologii Ojców Kościoła. Pomimo zachowania tego fundamentalnego dziedzictwa, w modlitwie tej pojawiają się nowatorskie rozwiązania, które wnoszą świeżość do liturgii Kościoła Anglii.
The article is dedicated to the analysis of one of the eucharistic prayers of the Church of England, which is Eucharistic Prayer H. It is the shortest eucharistic prayer among all others included in the main volume of Common Worship. The structure of the Prayer presents dialogical pattern, and this is one of the elements that makes the prayer unique among other eucharistic prayers of the Church of England. The dialogical character supports understanding of the Eucharist as an event that is celebrated in the community and by the community, against individualistic tendencies. A fundamental aspect of the Prayer is its theocentric character. The text shows that God the Father is at the center of the Eucharistic prayer, for He is the primary addressee of the Prayer. An important issue related to the Prayer is also its deep relation with the Tradition of the Church. The analysis of the text confirms that the content of the Prayer is strongly based on the Bible and the theology of the Church Fathers. Even though this fundamental heritage is preserved, the Prayer receives innovative solutions which bring freshness to the liturgy of the Church of England.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 23-40
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:

Kościół jako ciało Chrystusa w Kol i Ef

Autorzy:

Sikora, Ryszard Adam

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1177926.pdf

Data publikacji:

1997

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Kościół
ciało Chrystusa
List do Kolosan
List do Efezjan
Church
body of Christ
Colossians
Ephesians

Opis:

After the introductory part presenting the general view of the Church in Eph and Col, the article contains a review of all texts regarding the Church as a Body of Christ. The author gives a short analysis of each of them and in the end tries to show the global vision of the Church as a Body of Christ in these two Captivity Letters.

Źródło:

The Biblical Annals; 1997, 44, 1; 129-138
2083-2222
2451-2168

Pojawia się w:

The Biblical Annals

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:

Chrześcijańska symbolika instrumentów muzycznych
Christian symbolism of musical instruments

Autorzy:

Towarek, Piotr

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2154345.pdf

Data publikacji:

2014-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

musical instruments
harp of the Cross
God the Ultimate Violin-Maker
Christ the Musician
Christ the Singing Logos
The Church Fathers

Opis:

The Christian symbolism of musical instruments presented in this article belongs to one of the most beautiful and the deepest layers of theology of church writers and it is based primarily on the so-called evolution of the divisions of music: musica mundana, musica humana and musica instrumentalis (Boecius; cf. Casiodoro). They directed their attention and allegorical theology primarily to the string instruments already known in the Bible (harp, lyre, zither, psalterium). And so, the harp was to signify the spiritual, whereas the zither – the corporal; sometimes also the two natures of Christ (harp – Divine nature; zither – the human nature). In many authors we encounter a comparison of zither to a suffering body of Christ and His passion, during which the tendons were strained to its limits, and the bones were numbered, and He himself sounded as a spiritual song of virtues due to his patience(Tertullian, Casiodoro, Venantius Fortunatus). Hence, there was born in the theology of the patristic period and the Middle Ages an allegory of the so-called „harp of the Cross” on which theSon of God hanged (Paulinus of Nola, Nicetas of Remesiana, Honorius of Autun, Bernard of Clairvaux, Bonaventura), who is a Logos Singing and playing a new song on this instrument. The Father God was compared to the Ultimate Violin-Maker who built Universum in a shape of a giant zither where the spirit and the matter, celestial choruses, heaven and hell, elements and all that the senses experience were the strings (Honorius of Autun, Clemens of Alexandria, Athanasius of Alexandria, Rupert of Deutz).

Źródło:

Studia Elbląskie; 2014, 15; 221-232
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:

Teologia miłosierdzia Bożego według bulli Misericordiae vultus papieża Franciszka
Theology Of God’s Mercy according to Pope Francis’ Bull Misericordiae Vultus

Autorzy:

Dola, Tadeusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2038059.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

teologia
miłosierdzie
Bóg
Trójca Święta
Jezus Chrystus
Kościół
theology
mercy of God
Trinity
Jesus Christ
Church

Opis:

W bulli Misericordiae vultus papież Franciszek zachęca do zastanowienia się nad znaczeniem miłosierdzia Boga w ludzkich dziejach i do praktykowania chrześcijańskiego miłosierdzia w życiu. Zgodnie z papieską zachętą artykuł podejmuje refleksję nad treścią pojęcia Bożego miłosierdzia. Skupia się na tych jego aspektach, które okazały się podstawowe w papieskiej bulli. Przeprowadzone analizy dokonane są z perspektywy teologicznej, stanowią więc próbę interpretacji, uzasadniania i systematyzacji treści zawartych w papieskich wypowiedziach o miłosierdziu. Koncentrują się na trzech głównych tematach obecnych w papieskim rozważaniu: miłosierdzie Boga rozpatrywane jest w aspekcie trynitologicznym, chrystologicznym i eklezjologicznym. Miłosierdzie wypływa z wewnętrznego życia Trójjedynego Boga przenikniętego miłością. Skierowana do człowieka i świata miłość Boga doświadczana jest w dziejach zbawienia jako miłosierdzie zaradzające najgłębszym potrzebom człowieka dotkniętego grzechem. Boskie miłosierdzie osiągnęło pełny i doskonały kształt w nauczaniu i działalności Jezusa Chrystusa, szczególnie w Jego krzyżu i zmartwychwstaniu, które były ostatecznym przezwyciężeniem ludzkiego grzechu. Miłosierdzie Boga trwa w Kościele i przez Kościół dociera do świata. Kościół tym bardziej jest Chrystusowy, im więcej jest w nim miłosierdzia Boga. Nauczanie o miłosierdziu Bożym, a przede wszystkim świadczenie miłosierdzia potrzebującym jest – według papieża Franciszka – kryterium wiarygodności Kościoła wobec świata.
Pope Francis in the bull Misericordiae vultus encouraged to reflect on the meaning of God’s mercy in human history and the practice of Christian charity in life. According to the papal encouragement this article reflects on the content of the notion of God’s mercy. It focuses on these aspects which proved to be essential in the papal bull. The analyses performed are made from a theological perspective; they are therefore an attempt of interpretation, justification, and systematization of the content of the papal statements about mercy. They focus on three main themes present in the papal reflection: God’s mercy is being considered in trinitological, christological and ecclesiological aspects. Mercy comes from the inner life of the triune loving God. Addressed to the man and the world the love of God is experienced in the history of salvation as mercy remedying the deepest needs of the human being afflicted with sin. God’s mercy reached its full and perfect shape in the teaching and activity of Jesus Christ, especially in his cross and resurrection, which were ultimately the overcoming of human sin. God’s mercy lasts in the Church and reaches of the world through the Church. The Church is the more Christ’s, the more is the mercy of God. Teaching about God’s mercy, and above all the provision of charity to the needy is ‒ according to Pope Francis ‒ the criterion for the credibility of the Church towards the world.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 5-19
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:

Oblicza duchowości św. Andrzeja Boboli i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi w kontekście encykliki Piusa XII Invicti Athletae Christi
Faces of the spirituality of St. Andrzej Bobola and its messages for modern people in the context of the encyclical Pius XII Invicti Athletae Christi

Autorzy:

Wejman, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2011181.pdf

Data publikacji:

2020

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

spirituality
martyrdom
holiness
loyalty to Christ
unity of the Church
duchowość
męczeństwo
świętość
wierność Chrystusowi
jedność Kościoła

Opis:

Celem niniejszego artykułu było ukazanie wartości duchowości św. Andrzeja Boboli dla współczesnego pokolenia ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia zasadniczych elementów natury duchowości Andrzeja Boboli. Stanowiły je: bezgraniczna wierność kapłańskiemu powołaniu, żarliwa troska o zbawienie wiernych i ekumeniczna wrażliwość. Odsłonięcie tych składowych elementów jego duchowości pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływ jego duchowości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o wierności Chrystusowi i w otwartości na bliźnich, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowość św. Andrzeja Boboli.
The purpose of this article was to show the value of the spirituality of St. Andrzej Bobola for the modern generation of people. The implementation of such a specific goal could not begin without revealing the essential elements of the spirituality of Andrzej Bobola. They were: boundless fidelity to the priestly vocation, passionate concern for the salvation of the faithful and ecumenical sensitivity. The exposure of these components of his spirituality allowed him to highlight the areas of his influence on contemporary human activities in society. In this regard, the impact of his spirituality can be seen in pointing to the basis of all order in society, which is faithfulness to the Gospel of Christ, in showing support to people in need as a dimension of testimony of faithfulness to Christ and in openness to others who profess a different faith and follow a different worldview. It is in these planes that the current spirituality of St. Andrzej Bobola.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 315-327
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:

Od separatyzmu do pluralizmu. Biblijne modele wielokulturowości i kierunki inkulturacji

Autorzy:

Wojciechowska, Kalina

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2041236.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Die Bibel
Pluralismus
Multikulturalität
Interkulturalität
Inkulturation
Kontextualität
Kirche als der Leib Christi
Bible
pluralism
multiculturalism
cross-culturalism
inculturation
contextualism
Church as the body of Christ
Biblia
pluralizm
wielokulturowość
międzykulturowość
inkulturacja
Kościół jako ciało Chrystusa

Opis:

Pluralizm oraz wielokulturowość są terminami od niedawna używanymi w biblistyce. Zapożyczone z nauk społecznych określenie pluralizm odnosi się do społeczności złożonej z wielu grup różnych pod względem etnicznym, rasowym oraz religijnym. Każda z tych grup ma prawo do zachowania swojej tożsamości i wartości rdzennych. Z kolei wielokulturowość skupia się na interakcjach pomiędzy grupami funkcjonującymi w ramach jednej większej społeczności. Celem prezentowanego artykułu jest analiza pluralizmu obecnego w Biblii, ukazanie, jakie istniały jego modele (od separatyzmu w czasach Abrahama do wielokulturowej wspólnoty chrześcijańskiej w I w.) i jak zmieniało się jego wartościowanie. Chrześcijaństwo od początku było społecznością pluralistyczną, którą apostoł Paweł przedstawia jako ciało Chrystusa. Wzajemne oddziaływanie różnych członków ciała służy zilustrowaniu interakcji, jakie zachodzą wewnątrz wspólnoty tworzonej przez Żydów i pogan. Również działalność misyjna Kościoła od początku opierała się na różnych modelach inkulturacji (kontekstualizacji). Pluralizm w biblistyce zaś przejawia się także w wyborze strategii translacyjnych Biblii oraz metod egzegezy i interpretacji.
  Pluralism and multiculturalism are new terms in biblical studies. Pluralism used in social sciences means a conditio of society in which members of diverse ethnic, racial, religious or social groups maintain their unique cultural identities. Multiculturalism focuses on interactions between different groups and communities within the confines of a common society. This paper aims at analysing the practice and models of pluralism in the Bible and the evaluation of pluralism in the biblical context (from separatism in the Abraham days until the multicultural Christian community in the first century). Christianity existed as a pluralistic community from the beginning. Paul the Apostle presents the Church as the body of Christ and interactions within the Christian community consisting of Jews and Gentiles are illustrated by relations between members of the body. The mission of the Church is based on various models of inculturation (contextualisation). All of these models intersect with one another in different ways. Pluralism in the biblical studies manifests itself also in the use of different Bible translation strategies and various methods of biblical exegesis and interpretation.
Der Pluralismus und die multikulturelle Vielfalt sind Begriffe, die erst seit kurzem in der Bibelwissenschaft beheimatet sind. Der von Sozialwissenschaften übernommene Begriff des Pluralismus bezieht sich auf eine Gesellschaft, die aus ethnisch, rassisch und religiös  unterschiedlichen Gruppen besteht. Jede dieser Gruppen beansprucht das Recht auf die Erhaltung der eigenen Identität und der eigenen Werte. Der Begriff der multikulturellen Vielfalt konzentriert sich auf den Beziehungen zwischen den Gruppen, die im Rahmen einer größeren Gemeinschaft funktionieren. Das Ziel des Artikels besteht in der Analyse des in der Bibel vorhandenen Pluralismus sowie in der Präsentation seiner verschiedenen Modelle (vom Separatismus in den Zeiten Abrahams bis hin zur multikulturellen Gemeinde im 1. Jh.) und des Wandels seiner Einschätzung. Das Christentum war seit den Anfängen eine pluralistische Gemeinschaft, die der Apostel Paulus als Leib Christi darstellt. Die gegenseitige Einwirkung verschiedener Glieder des Leibes dient dazu, die Interaktion zu illustrieren, die in einer Gemeinde von Juden und Heiden besteht. Ebenfalls beruhte die Missionstätigkeit der Kirche seit den Anfängen auf verschiedenen Modellen der Inkulturation (Kontextualisierung). Der Pluralismus in der Bibelwissenschaft zeigt sich auch in der Wahl der Übersetzungsstrategien der Bibel sowie der Methoden der Exegese und Interpretation.  

Źródło:

Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 123-138
1896-3226
2719-3101

Pojawia się w:

Studia Nauk Teologicznych PAN

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:

Misteryjna natura liturgii
The Mystery Nature of Liturgy

Autorzy:

Migut, Bogusław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/32062629.pdf

Data publikacji:

2010

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

misterium
misteria
misteryjny
misterium Chrystusa
sakrament
liturgia
Kościół
Objawienie
mystery
mysteries
mystery of Christ
sacrament
liturgy
Church
Revelation

Opis:

The mystery nature of liturgy issues from the mystery nature of God’s Revelation that has its height in Jesus Christ. It is in liturgy that Christ’s salutary mystery is actualized. Owing to this, man can participate in Christ’s mystery, and the very mystery achieves its aim. The mystery nature of liturgical celebration is fulfilled in its being a reorientation of Christian life to the mystery of Christ and to participating in it. The mystery character of celebration is also warranted owing to its five dynamisms: remembrance, participation, presence and action of the Holy Spirit, and in consequence the presence and action of Christ-the Church, and reference to the heavenly liturgy. Owing to these dynamisms liturgy is not just educating people and cheering up their hearts, but it is supposed to become the meaning of their lives, an impersonated adoration. The truth about the mystery nature of liturgy is confirmed in the Church’s Tradition and teaching, as well as in the post-Caselian liturgical theology that achieves its most mature form in the Roman school. The mystery character of liturgy should be constantly discovered and emphasized both in ars celebrandi and in ars participandi of liturgy. It consists in the concentration of the Person of Jesus Christ and on the attitude of adoration. If liturgy in its mystery character is a continuation of the mystery of Jesus Christ by its actualization, the care for the mystery character of liturgy is the care for the growth of God’s Kingdom until its fulfillment in the Heavenly Kingdom. Also its language results from the mystery nature of liturgy. The proper and the only permissible language of liturgical celebration is the symbol and the sign, whose special kind is the uttered word.

Źródło:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 159-183
2082-8586

Pojawia się w:

Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:

Papieża Franciszka prakseologiczna wiarygodność Kościoła. Zarys problematyki
Pope Francis’ Praxeological Credibility of the Church. An Outline

Autorzy:

Mastej, Jacenty

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1685285.pdf

Data publikacji:

2020-09-29

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Jezus Chrystus
Kościół
papież Franciszek
prakseologiczna wiarygodność Kościoła
świętość
radość
ubóstwo
ekologia
Jesus Christ
Church
Pope Francis
praxeological credibility of the Church
holiness
joy
poverty
ecology

Opis:

Celem niniejszego artykułu jest zarysowanie problematyki prakseologicznej wiarygodności Kościoła w ujęciu papieża Franciszka. Po wykazaniu chrystyczności Kościoła, zostały omówione cztery prakseologiczne znaki wiarygodności Kościoła. Najpierw przedstawiono świętość, którą Franciszek określa jako najpiękniejsze oblicze Kościoła. W kolejnym punkcie ukazano radość chrześcijańską, jako znak wiarygodności Kościoła. Następnie zaprezentowano Franciszkowe pragnienie Kościoła ubogich i dla ubogich. Na koniec zostało odsłonięte ekologiczne oblicze Eklezji. Powyższe rozważania doprowadziły do stwierdzenia, że zaproponowana przez papieża Franciszka prakseologiczna wiarygodność w sposób wyraźny i przekonujący odsłania przed współczesnym człowiekiem Kościół Chrystusowy. Franciszkowe novum uwidacznia się m.in. w jego stylu nauczania. Sposób przekazywania przez niego ważnych prawd wiary i życia moralnego jest prosty, bezpośredni, bogaty w metafory oraz żywe i plastyczne obrazy zaczerpnięte z codziennego życia. Papież nie tyle zatrzymuje się na teoretycznym ich pogłębianiu, ile ukazuje praktyczne ich zastosowanie, udziela prostych i użytecznych wskazówek, które pomagają w życiowym zaangażowaniu w życie wiary. Tym samym eklezjologiczność Franciszkowego przesłania cechuje eklezjalna praksis. Takie prakseologiczne ukierunkowanie eklezjologii otwiera nowe perspektywy badawcze przed teologią fundamentalną, która ukazując wiarygodność Kościoła powinna więcej skupiać się na jego chrystyczności oraz inspirować się życiem wierzących. Papieża Franciszka prakseologiczne ukazywanie wiarygodności Kościoła uwidacznia się także w tym, że mówi on o Kościele z zachwytem, pietyzmem i miłością – jednocześnie nauczając w prawdzie, nie unika tematów trudnych i bolesnych – gdyż Kościół kocha i ma świadomość wielkiej odpowiedzialności za całą wspólnotę eklezjalną.
The aim of this article is to outline issues related to the praxeological credibility of the Church as seen by Pope Francis. After demonstrating the Christic nature of the Church, the author discusses the four praxeological signs of the Church’s credibility. First, her holiness is presented, which Francis describes as the Church’s most beautiful face. Next, Christian joy as a sign of the Church’s credibility is presented. Then the author shows Pope Francis’ desire for the Church to be poor and for the poor. Finally, the ecological face of Ecclesia is uncovered. These considerations lead to the conclusion that praxeological credibility proposed by Francis clearly and convincingly reveals the Christ’s Church to modern man. This Francis’ novelty is manifested, among others, in his teaching style. The way he communicates the truths of the faith and moral life, which are important to him, is simple and direct, abundant in metaphors and vivid and lively images taken from everyday life. Rather than theoretically elaborating on them, the Pope demonstrates their practical application; he gives simple and useful tips that us to commit to a life of faith. Thus, the ecclesiological character of Francis’ message is characterised by ecclesial praxis. Such a praxeological orientation of ecclesiology opens new research perspectives on fundamental theology, which – while showing the Church’s credibility – should focus more on her Christic nature and be inspired by the lives of the faithful. Pope Francis’ praxeological presentation of the Church’s credibility is evident also in that he speaks of the Church with admiration, reverence and love. At the same time, while teaching in truth, he does not avoid difficult and painful subjects because he loves the Church and is aware of her great responsibility for the entire ecclesial community.

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 69-84
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:

Numbers 748 and 749 of The French and Polish Version of Catechism of the Catholic Church from the Translational Perspective; an Example of the Theological Effects of Translation
Francuska i polska wersja punktów 748 i 749 Katechizmu Kościoła Katolickiego z perspektywy translatorskiej. Teologiczne następstwa tłumaczeń

Autorzy:

Jakoniuk, Leszek Marius

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950607.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku

Tematy:

Chrystus
Duch Święty
Kościół
eklezjologia
tłumaczenie
Katechizm Kościoła Katolickiego
język teologii
sztuka przekładu
christ
holy spirit
catholic church
ecclesiology
translation
catechism of the catholic church
theological language
art of translation

Opis:

This article considers the art of translation through a comparative analysis of the translations of two selected theological texts taken from the French and Polish version of the Catechism of the Catholic Church (CCC). Specifically, this study examines the Polish and French versions of CCC 748, which speaks about the relationship between the Church and Christ. As CCC 749 reveals, this relationship, pertains not only to the Second Person of the Holy Trinity, but also to the Third Person, meaning the Holy Spirit. Like the number that precedes it, CCC 749 is translated differently in both the Polish and French versions. Essentially, this article highlights the difficulty of translating and demonstrates how difficult it is to translate and how responsible the translator is for his translations of theological texts that pertain to faith.
Niniejszy artykuł jest próbą analizy porównawczej z perspektywy sztuki translatorskiej dwóch wybranych teologicznych tekstów z wersji francuskiej i polskiej Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zauważone uwagi, co do wersji polskiej i francuskiej Katechizmu, zgrupowane zostały wokół 748 punktu KKK, który w swej treści wskazuje czytelnikowi na relację, jaka zachodzi między Kościołem i Chrystusem. Jednak należy zauważyć, że powyższa zależność nie ogranicza się wyłącznie do artykułów wiary dotyczących Drugiej Osoby Trójcy Świętej, lecz także dotyka Trzeciej Osoby Boskiej, jaką jest Duch Święty. O tym mówi Katechizm w punkcie 749, który podobnie jak poprzedni punkt nie uchronił się przed różnicami, jakie zaszły między jego wersją francuską a polską. Artykuł pokazuje jak trudna i odpowiedzialna jest praca tłumacza zwłaszcza, kiedy problem przekładu dotyka tekstów teologicznych związanych z wiarą.

Źródło:

Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 2
1644-8855

Pojawia się w:

Rocznik Teologii Katolickiej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:

Formacja duchowa młodzieży przygotowującej się do sakramentu małżeństwa
Spiritual formation of the young people preparing for the sacrament of matrimony

Autorzy:

Gałązka, Włodzimierz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31026504.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

formacja duchowa
Jezus Chrystus
Bóg
sakrament małżeństwa
metody formacji
środki formacji
Kościół
nauczanie Kościoła
spiritual formation
Jesus Christ
the sacrament of matrimony
God
methods of formation
the Church
the Church teaching

Opis:

W artykule autor przedstawia zagadnienie formacji młodzieży przygotowującej się do sakramentu małżeństwa. Wskazuje na elementy charakterystyczne takiej formacji. Ukazuje wpływ formacji duchowej nie tylko na przyszłych małżonków, ale również na ich rodziny. Celem takiej formacji jest ukształtowanie stylu życia konkretnej osoby w oparciu o stały, niezmienny fundament, którym jest Jezus Chrystus. Zwraca uwagę na fakt, że związek małżeński wzorowany jest na miłości Boga do człowieka. Autor wskazuje również na to, aby formacja duchowa służyła przede wszystkim umocnieniu postaw wiary. W artykule zostały ukazane różne metody formacji. Pierwsza polega na przekazywaniu prawdy o Bogu przez osoby zaangażowane w formację kandydatów do małżeństwa, a drugie zadanie wskazuje na wysiłki osobiste formowanej osoby. Autor wskazuje także na środki formacji: nauczanie, życie sakramentalne, wprowadzenie w życie modlitwy i liturgii Kościoła, ascezę zawartą w rachunku sumienia oraz indywidualne kierownictwo duchowe.
In this paper the author presents the problem of formation of young people preparing for the sacrament of marriage. He points at the characteristic elements of such formation and the influence of spiritual formation not only on future spouses but also on their families. The aim of such formation is to shape the lifestyle of a particular person on the basis of a constant unchanging foundation which is Jesus Christ. He draws attention to the fact that marriage is based on God’s love for man. The marriage preparation not only contributes to the spiritual formation but also to the growth of faith. The article accounts for the methods of formation which are a result of two activities. The first one consists in the transmission of the truth about God by Church ministers. The latter is an effort of the person being formed. The author also explains the means of formation: the magisterium, the sacramental life, introduction to the prayer life and the liturgy of the Church, the spiritual exercise in the examination of conscience and the individual spiritual guidance.

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2022, 56; 145-156
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:

Trinitarian Images of the Church according to Bruno Forte

Autorzy:

Siwecki, Leon

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2134405.pdf

Data publikacji:

2022-09-30

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Kościół
Trójca Święta
Lud Boży
Ciało Chrystusa
Świątynia Ducha
Bruno Forte
Church
Holy Trinity
People of God
Body of Christ
Temple of the Spirit

Opis:

The Vatican II Council was very much concerned about presenting us an idea of the Church which could serve as a reference point concerning her identity and mission in the world today. It wanted to express a vision of the Church which could elicit new enthusiasm among the faithful and offer a new alternative to the way the world perceived reality. In concretizing this vision, the Council chose trinitarian images and symbols of the Church, regarding them as basic for our time: the Church as the New People of God; the Church as the Body of Christ; and the Church as the Temple of the Holy Spirit. The article elucidates these images in the light of the thoughts of the Italian theologian Bruno Forte. For him, the Church can best be understood from a trinitarian point of view. The Church is an icon of the Holy Trinity, and her communion is structured in the image and likeness of the trinitarian communion.
Sobór Watykański II był bardzo zatroskany o przybliżenie wizji Kościoła, która mogłaby służyć jako konkretna pomoc w uchwyceniu jego tożsamości i misji w dzisiejszym świecie; chciał przedstawić obraz Kościoła, który mógłby wzbudzić nowy entuzjazm wśród wiernych i zaproponować nową alternatywę dla postrzegania rzeczywistości przez świat. Konkretyzując tę wizję, Sobór wybrał spośród obrazów i symboli Kościoła idee o charakterze trynitarnym i uznał je za podstawowe dla naszych czasów: Kościół jako Nowy Lud Boży; Kościół jako Ciało Chrystusa; Kościół jako Świątynia Ducha Świętego. Artykuł wyjaśnia te obrazy w świetle myśli Brunona Fortego, włoskiego teologa, który podkreśla, że Kościół może być najlepiej zrozumiany z trynitarnego punktu widzenia. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej, a jego komunia jest zbudowana na obraz i podobieństwo komunii trynitarnej.

Źródło:

Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 149-171
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:

Matka Jezusa w nauczaniu i tradycji apostolskiej wzorem współczesnej katechezy maryjnej
Mother of Jesus in teaching and apostolic tradition as model of modern-day Marian catechesis

Autorzy:

Kochel, Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1591999.pdf

Data publikacji:

2018

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Mary in the Mystery of Christ and the Church
Marian catechesis
Marian tradition and devotion
Marian inculturation
Maryja w tajemnicy Chrystusa i Kościoła
katecheza maryjna
tradycja i pobożność maryjna
inkulturacja maryjna

Opis:

Artykuł próbuje odpowiedzieć na pytanie o model katechezy maryjnej w naszych czasach. Współczesna katecheza maryjna powinna być – na wzór katechezy apostolskiej i patrystycznej – biblijna, chrystologiczna, eklezjalna i antropologiczna, czyli wierna Bogu i człowiekowi. Nie może być ckliwa i egzaltowana czy oparta tylko na emocjach i pobożności ludowej. Domaga się pogłębienia biblijnego i patrystycznego, czyli fachowej interpretacji i aktualizacji tekstów Starego i Nowego Testamentu, odwołujących się do osoby Matki Jezusa. Trzeba też sięgać do Ojców Kościoła i wielkich teologów maryjnych, którzy byli piewcami Matki Słowa. Nie wolno również zapomnieć o rozwoju tradycji maryjnej w kulturze i sztuce, czyli o inkulturacji maryjnej. Dobrym tego przykładem jest kult Matki Jezusa na ziemiach polskich, gdzie rycerstwo już w XV w. śpiewało pieśń maryjną Bogurodzica przed bitwą pod Grunwaldem. Nasza carmen patrium to pierwsza pogłębiona biblijnie i kulturowo katecheza maryjna.
This paper attempts to answer the question about the model of Marian catechesis in our times. Modern-day Marian catechesis should be – following the way similar to the Apostolic and Patristic catechesis – Biblical, Christological, ecclesial and anthropological, i.e. faithful and loyal to God and the man. It can not be mawkish and exalted or based only on emotions and popular piety. It calls for the Biblical and Patristic deepening, i.e. for professional interpretation and revision of the texts of the Old and New Testament that refer to the person of Jesus’s Mother. We should also go to the Fathers of the Church and the great Marian theologians who were eulogists of the Mother of the Word, nor we must forget about the development of Marian tradition in art and culture, i.e. about Marian inculturation. A good example of this is the cult of Jesus’s Mother in the polish lands where knights, as early as in the 15th century, sang a Marian song Bogurodzica (Mother of God) before the Battle of Grunwald (First Battle of Tannenberg). Our Carmen Patrium is the first Biblically and culturally deepened Marian catechesis. Keywords

Źródło:

Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 95-110
1731-0555
2353-2998

Pojawia się w:

Colloquia Theologica Ottoniana

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:

Działanie Ducha Świętego w Eucharystii a przepowiadanie homilijne
The Work of the Holy Spirit in the Eucharist and Preaching Homilies

Autorzy:

Dyk, Stanisław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/571336.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

Duch Święty
misterium Chrystusa
Eucharystia
homilia
życie Kościoła
doświadczenie religijne
Holy Spirit
mystery of Christ
Eucharist
homily
Church life
religious experience

Opis:

Liturgia dokonywana jest w Duchu Świętym we wszystkich swoich wymiarach. Każda homilia winna zatem odwoływać się do działania Ducha Świętego, który umożliwia wszelkie działanie liturgiczne. Celem artykułu była odpowiedź na pytania: Jakie jest podstawowe działanie Ducha Świętego w liturgii eucharystycznej? Jaka powinna być treść homilii, aby oddać specyfikę tego działania? Jak wprowadzać wiernych w liturgiczne misterium Ducha Świętego? Odpowiedź ta przedstawiona została w dwóch aspektach. Najpierw wskazano na chrystologiczne ukierunkowanie homilii pneumahagijnej. Następnie zaś przedstawiono sposoby wprowadzenia w doświadczenie Ducha Świętego w liturgii i poza nią.
The liturgy is carried out by the Holy Spirit in all its dimensions. Every homily, therefore, should refer to the work of the Holy Spirit. The goal of the article is to answer the following questions: how does the Holy Spirit basically work in the Eucharistic liturgy? What should be the contents of a homily that reflect on the specificity of his activity? How do we introduce believers to the liturgical mystery of the Holy Spirit? The answers were given within two aspects. First, the Christological orientation of a pneumahagonic homily is pointed out. Next, we present the ways to introduce experiencing the Holy Spirit as part of the liturgical celebration.

Źródło:

Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 41-55
1428-5673

Pojawia się w:

Polonia Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:

Pojęcie wiernych chrześcijan w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Concept of the Christian Faithful in the Code of Canon Law of 1983
La notion de fidèles chrétiens dans le Code de droit canonique de 1983

Autorzy:

Zalewska, Agnieszka

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1891633.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

stan życia w Kościele
chrzest
Lud Boży
potrójna misja Chrystusa
świętość
state of life in Church
baptism
People of God
triple mission of Jesus Christ
sanctity

Opis:

Believers are those who by the power of baptism were incorporated into Jesus Christ and established as People of God. Because of baptism they take part in clerical, prophetic and kings’ mission of Jesus. Each believer is obliged to serve this triple duty accordingly to the vocation given by God. There are two Codex states of life in Church: clerical and secular. Theology describes also a third group: consecrated one. Regardless of their state of life, all believers are equal in terms of dignity and deeds. However, the aforementioned rule of equality should be complemented by the rule of diversity. According to this rule, rights and duties of believers are dependent on their role in Church. Both rules are strictly correlated which leads to conclusion that capability of men to receive holy orders is directly derived from the rule of diversity. Whether their role is clerical, secular or consecrated, all believers are bound to aspire to sanctity. Dogmatic Constitution about Church Lumen gentium describes in details what this obligation for sanctity aspiration means.

Źródło:

Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 29-47
0208-7928
2544-5804

Pojawia się w:

Kościół i Prawo

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:

Antyminsy w kolekcji Muzeum Archidiecezjalnego im. św. Józefa Sebastiana Pelczara Biskupa w Przemyślu
Antiminces in the Collection of the Archdiocesan Museum of St. Joseph Sebastian Pelczar the Bishop in Przemyśl

Autorzy:

Wojnarowski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2130731.pdf

Data publikacji:

2022-09-29

Wydawca:

Akademia Ignatianum w Krakowie

Tematy:

antymins
Złożenie do grobu Chrystusa
druk na płótnie
liturgia Kościoła wschodniego
antimension
the Entombment of Christ
canvas print
Eastern Church liturgy

Opis:

Artykuł zawiera katalog antyminsów w zbiorach Muzeum Archidiecezjalnego w Przemyślu. Opisuje 17 dzieł z okresu od 1700 r. do początku XX w. Antymins to prostokątny kawałek płótna lnianego lub z jedwabiu, typowo ozdobiony przedstawieniami Złożenia do grobu Chrystusa, czterech ewangelistów oraz napisami wykonanymi technikami graficznymi. Nie wolno sprawować Eucharystii bez antyminsów. Antyminys musi być konsekrowany i podpisany przez biskupa.
The article contains a catalogue of antimensions in the collections of the Archdiocese Museum in Przemyśl. It describes seventeen antimensions from the period from 1700 to the beginning of the 20th century. An antimension is a rectangular piece of cloth of either linen or silk, typically decorated with representations of the Entombment of Christ, the Four Evangelists, and inscriptions which were made in graphic techniques. It is not permitted to celebrate the Eucharist without an antimension. The antimensions must be consecrated and signed by a bishop.

Źródło:

Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 351-374
2081-1446
2719-8014

Pojawia się w:

Perspektywy Kultury

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:

Duch Święty a troska Kościoła o depozyt wiary
The Holy Spirit and Concern of the Church for the Heritage of Faith

Autorzy:

Kunka, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31234102.pdf

Data publikacji:

2012

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

Duch Święty
apostolskość Kościoła
depozyt wiary
Objawienie Boże
obecność Chrystusa w Kościele dzięki Duchowi Świętemu
the Holy Spirit
apostolicity of the Church
the heritage of faith
the Revelation of God
the presence of Christ by the Holy Spirit in the Church

Opis:

The analysis of the relationship between the Holy Spirit and the Church in respect of its concern for the heritage of faith shows that the highest level of the Church's knowledge is the truth about God who “is love” (1Jn 4, 8): about the Father, Son and Holy Spirit. The greatest wisdom of the Church, however, is taking this love out of the Heart of Christ, listening to His words, being nourished by His Body and Blood, and following Him “wherever He goes” (Rev 14, 4). The Holy Spirit by His Person shows us the inner unity of the Holy Trinity and the unity of the Revelation of God as well as the unity of God's eternal plan for creation, redemption, and sanctification of man. Accepting the integral and personal vision of the Revelation of God, we should acknowledge that the heritage of faith is not only the object that is received from Christ and faithfully transmitted by Church of providing the generations. The heritage of faith contains “the heritage of life” (depositum vitae), that man connects with God.

Źródło:

Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 131-142
2080-6345

Pojawia się w:

Roczniki Teologii Dogmatycznej

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:

Troska Chrystusa o grzeszny Kościół w Komentarzu do Księgi Sofoniasza św. Hieronima
Christ’s Care for the Sinful Church in the Commentary of Jerome to Zephaniah

Autorzy:

Bardski, Krzysztof

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035691.pdf

Data publikacji:

2018-07-23

Wydawca:

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Tematy:

Księga Sofoniasza
Komentarz do Księgi Sofoniasza św. Hieronima
Kościół
grzech
Chrystus
Book of Zephaniah
Jerome’s Commentary to Zephaniah
the Church
sin
Christ

Opis:

The first part of the article presents the allegorical interpretation ofseveral passages connected with the sins of the members of the Churchaccording to the Commentary of St. Jerome to the prophet Zephaniah:a. The vain glory and false dignity of priests and bishops (Zeph 1:4); b. Theabandonment of Christ’s garments (Zeph 1:8); c. Disrespect for baptism andpenance (Zeph 1:10); d. Oppression due to false doctrines (Zeph 1:11, 2:8);e. Sins committed by the representatives of the Church (Zeph 2:9); f. FalseChristians inside the Church (Zeph 2:14); g. Oppressive superiors (Zeph 3:3);h. Church doctors disregarding the Holy Spirit and the goodness of God. Inthe second part, the author explores the passages allegorically interpreted inrelation to the care of Christ for his beloved Church: a. The light of the wordand wisdom (Zeph 1:12); b. Destruction of perverse structures (Zeph 1:13); c. An invitation to communion in love and peace (Zeph 2:1); d. The ”Rest”of those who know the Word of God (Zeph 2:9); e. Commitment to mercy(Zeph 3:10-13); f. The end of the punishment and the gift of joy (Zeph 3:14-18); g. The promise of eternal glory (Zeph 3:19-20).

Źródło:

Collectanea Theologica; 2017, 87, 4; 173-190
0137-6985
2720-1481

Pojawia się w:

Collectanea Theologica

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:

Antydemoniczny charakter sakramentu małżeństwa
Antidemonic character of the sacrament of marriage

Autorzy:

Ficoń, Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30148791.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Tematy:

the sacrament of marriage
marital unity
the relationship between Christ and the Church
Satan
jedność małżeńska
relacja Chrystus – Kościół
sakrament małżeństwa
Szatan

Opis:

Małżeństwo podniesione przez Chrystusa do rangi sakramentu nie tylko jest odpowiedzią Boga na rozłam zapoczątkowany kuszeniem przez diabła w ogrodzie Eden, przywróceniem pierwotnej jedności i nierozerwalności, ale stanowi odzwierciedlenie wewnętrznego życia i miłości Trójcy Świętej, co umożliwia małżonkom życie w postawie całkowitego daru z siebie. Oparty na wierze, nadziei i miłości związek kobiety i mężczyzny uświęcony jest obecnością i stałym towarzyszeniem posłanego przez Ojca i Syna Ducha, dzięki czemu ich codzienne zmagania egzystencjalne i trudności w walce duchowej stają się możliwe do przezwyciężenia. Sakrament małżeństwa, wzorowany na ścisłym związku Chrystusa i Kościoła oraz realizujący to przymierze miłości, stanowi przestrzeń życia, modlitwy i dawania świadectwa o miłości Boga wobec małżonków. Jako taki jest skałą, o którą rozbijają się ataki sił ciemności.
Marriage, elevated by Christ to the rank of a sacrament, is not only God’s response to the split initiated by the devil’s temptation in the Garden of Eden, the restoration of the original unity and indissolubility, but it reflects the inner life and love of the Holy Trinity, which enables spouses to live in an attitude of total self-giving. The relationship of a woman and a man, based on faith, hope and love, is sanctified by the presence and constant accompaniment of the Spirit sent by the Father and Son, thanks to which their daily existential hardships and difficulties in spiritual struggle become possible to overcome. The sacrament of marriage, modelled on the close relationship between Christ and the Church and implementing this covenant of love, is a space for life, prayer and witness to God's love for spouses. As such, it is a rock against which the attacks of powers of darkness crash.

Źródło:

Analecta Cracoviensia; 2022, 54; 5-44
2391-6842
0209-0864

Pojawia się w:

Analecta Cracoviensia

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:

La Dichiarazione «Dominus Iesus» a quindici anni dalla pubblicazione (2000-2015)

Autorzy:

Amato, Angelo

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1375671.pdf

Data publikacji:

2015

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

Congregation for the Doctrine of the Faith
Declaration Dominus Jesus
salvation
Christ
the Church
Kongregacja Nauki Wiary
Deklaracja Dominus Jesus
zbawienie
Chrystus
Kościół

Opis:

Artykuł pt. „Deklaracja «Dominus Iesus» po piętnastu latach od publikacji (2000-2015)" jest analizą recepcji z jaką się spotkał dokument Kongregacji Nauki Wiary w Kościele. Ponieważ de- klaracja wzbudziła wiele komentarzy i krytycznych obserwacji na forach teologicznych całego świata, artykuł nie tylko je sygnalizuje, lecz również stanowi usystematyzowaną odpowiedź na pojawiające się zastrzeżenia i uwagi. Artykuł porusza między innymi kwestie natury soteriologicz- nej, dotyczące zbawienia nie chrześcijan, zwraca uwagę na konieczność kontynuacji misji „ad gen- tes", zachęca do kontynuacji dialogu międzyreligijnego.

Źródło:

Poznańskie Studia Teologiczne; 2015, 29; 7-15
0209-3472

Pojawia się w:

Poznańskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:

"Niewysłowione zjednoczenie" czasu i wieczności
An "Incomprehensible Union" of Time and Eternity

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601814.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

teologia
czas
wieczność
Chrystus
historia
protologia
eschatologia
królestwo Boże
Kościół
misterium
theology
time
eternity
Christ
history
protology
eschatology
the Kingdom of God
Church
mystery

Opis:

Wzajemne przenikanie się czasu i wieczności winno być brane pod uwagę w każdej refleksji teologicznej. W artykule zwrócono uwagę na pewne ogólne ramy, które warto uwzględnić w rozpracowywaniu poszczególnych kwestii teologicznych. „Niewysłowione zjednoczenie” czasu i wieczności to jedna z odsłon tej samej tajemnicy Chrystusa, którą teolog winien dostrzegać w każdym z misteriów wiary. We wszystkich zagadnieniach teologicznych daje o sobie znać współistnienie czasu i wieczności przy supremacji bieguna wiecznego.
The mutual penetration of time and eternity should be taken into account in every theological reflection. The article deals with a general framework that is to be considered while working out particular theological issues. An “incomprehensible union” of time and eternity is one of the versions of the same Mystery of Christ which a theologian should recognize in every single mystery of faith. In all theological issues the coexistence of time and eternity is noticeable and the eternity polar is supreme here.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 1; 163-182
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:

Oblicza świętości Ottona z Bambergu i płynące z nich przesłania dla współczesnych ludzi
The faces of the holiness of Otto of Bamberg and the messages that flow from them for contemporary people

Autorzy:

Wejman, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/30098240.pdf

Data publikacji:

2023

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Spiritualität
Berufung
Heiligkeit
Treue zu Christus
Einheit der Kirche
spirituality
vocation
holiness
fidelity to Christ
unity of the Church
duchowość
powołanie
świętość
wierność Chrystusowi
jedność Kościoła

Opis:

Celem niniejszego przedłożenia było ukazanie wartości postawy świętości Ottona z Bambergu dla współczesnych ludzi. Realizacja tak określonego celu nie mogła nie rozpocząć się od odsłonięcia uwarunkowań nadprzyrodzonych świętości, tj. Bożego powołania człowieka do niej, i tych naturalnych, tj. świadomości tego Boskiego zaproszenia ze strony Ottona. Następnym krokiem w realizacji celu było zaprezentowanie responsoryjnego wymiaru powołania do świętości, czyli ukazaniu Ottonowej odpowiedzi na to powołanie. W zakres tej odpowiedzi ze strony Ottona weszły: ofiarna posługa Chrystusowi w Jego Kościele, wrażliwość na bliźnich i wierność osobistej godności i powierzonej misji. Te trzy elementy stanowiły formy pełnienia przez Ottona powołania do świętości. Ich odsłonięcie pozwoliło na uwypuklenie płaszczyzn jego oddziaływania na współczesne działania ludzi w społeczeństwie. W tym względzie wpływu jego postawy świętości można upatrywać we wskazaniu na podstawę wszelkiego ładu w społeczeństwie i jedności w Kościele, jakim jest wierność Chrystusowej Ewangelii, w okazywaniu wsparcia ludziom w potrzebie jako wymiaru świadectwa o Chrystusie i w otwartości w duchu dialogu na ludzi, którzy wyznają inną wiarę i kierują się odmiennym światopoglądem jako podstawy wprowadzania między nimi pokoju. Właśnie w tych płaszczyznach zawiera się aktualność duchowości Ottona z Bambergu.
The aim of this presentation was to show the value of the holiness of Otto of Bamberg for the modern generation of people. The implementation of such a goal could not fail to begin with the disclosure of the supernatural conditions of holiness, i.e. the Divine vocation of man to it and the natural ones, i.e. the awareness of this Divine invitation on the part of Otto. The next step in achieving the goal was to present the responsorial dimension of the call to holiness, i.e. to show the Otto’s response to this call. The Otto’s response included: his sacrificial service to Christ in his Church, his sensitivity to his fellow men, and his faithfulness to his personal dignity and the mission entrusted to him. These three elements were the forms of Otto’s call to holiness. The unveiling of these three elements of Otto’s attitude to holiness made it possible to highlight the planes of his influence on the contemporary actions of people in society. In this regard, the influence of his attitude of holiness can be seen in pointing to the basis of all order in society and unity in the Church, which is fidelity to Christ’s Gospel, in showing support to people in need as a dimension of witness to Christ and in openness in a spirit of dialogue to people who profess a different faith and are guided by a different worldview as the basis for establishing peace between them. It is in these planes that the spirituality of Otto of Bamberg is topical.
Ziel dieses Beitrags war es, den Wert von Ottos von Bambergs Haltung der Heiligkeit für den heutigen Menschen aufzuzeigen. Die Verwirklichung eines solchen erklärten Ziels konnte nicht umhin, zunächst die übernatürlichen Bedingungen der Heiligkeit, d.h. die göttliche Berufung des Menschen zu ihr, und die natürlichen, d.h. das Bewusstsein dieser göttlichen Einladung seitens Ottos, aufzuzeigen. Der nächste Schritt zur Erreichung dieses Ziels bestand darin, die responsoriale Dimension des Rufs zur Heiligkeit darzustellen, d. h. die Antwort Ottos auf diesen Ruf zu zeigen. Diese Antwort Ottos umfasste den aufopferungsvollen Dienst an Christus in seiner Kirche, die Sensibilität für seine Mitmenschen und die Treue zu seiner persönlichen Würde und der ihm anvertrauten Sendung. Diese drei Elemente stellen Formen der Erfüllung von Ottos Berufung zur Heiligkeit dar. Ihre Enthüllung ermöglichte es, die Ebenen seines Einflusses auf das heutige Handeln der Menschen in der Gesellschaft aufzuzeigen. In dieser Hinsicht zeigt sich der Einfluss seiner Haltung der Heiligkeit darin, dass er die Grundlage aller Ordnung in der Gesellschaft und der Einheit in der Kirche als Treue zum Evangelium Christi bezeichnet, dass er sich für Menschen in Not einsetzt als eine Dimension des Christuszeugnisses und dass er sich im Geiste des Dialogs für Menschen öffnet, die einen anderen Glauben und eine andere Weltanschauung haben, als Grundlage für den Frieden unter ihnen. In diesen Ebenen liegt die Aktualität der Spiritualität des Otto von Bamberg.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 99-117
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:

Czy teologia wyzwolenia jest chrystocentryczna?
Narco-Religion in the Hybrid Reality of Mexico

Autorzy:

Zaborski, Maciej

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/480310.pdf

Data publikacji:

2018-12-31

Wydawca:

Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum

Tematy:

Ameryka Łacińska
Jezus Chrystus
Marksizm
Objawienie
Sobór Watykański II
teologia wyzwolenia
Urząd Nauczycielski Kościoła
Jesus Christ
liberation theology
Revelation
Second Vatican Council
Latin America
Marxism
Magisterium of the Church

Opis:

Kościół od ponad 2000 lat głosi, że Jezus z Nazaretu jest Zbawicielem wszechświata, Mesjaszem i Synem Bożym. Czy uniwersalizm powszechność i wyjątkowość Jezusowego objawienia, zawarta w Piśmie Świętym i Tradycji, mieści się w teologii wyzwolenia? Czy ten oddolny społeczno-polityczny ruch, powstały w Kościele po Soborze Watykańskim II i wyjątkowo powszechny w Ameryce Łacińskiej, przedstawia Osobę Jezusa w autentycznym ewangelicznym świetle? Czy do pogodzenia jest ewangeliczne przesłanie miłości z postrzeganiem Jezusa jako wyzwoliciela? Czy można połączyć chrystologię z lewicującym aktywizmem politycznym i elementami marksizmu? Jakie są różnice w ujmowaniu tych zagadnień pomiędzy Europą Zachodnią a Ameryką Łacińską? Jakie jest oficjalne stanowisko Urzędu Nauczycielskiego Kościoła w tej sprawie? Artykuł prezentuje nie tylko szczegółowe omówienie metodologii chrystologii wyzwolenia, której punktem wyjścia jest Jezus historii, ale stanowi również próbę oceny oraz przedstawienia pozytywnych i negatywnych punktów w prawidłowym odczytaniu Osoby Jezusa Chrystusa. Autor – dążąc do ukazania oficjalnego stanowiska Urzędu Nauczycielskiego Kościoła – za metodę badawczą przyjął analityczne i krytyczne badanie źródeł.
The never changing proclamation of the Church is that Jesus Christ is the Saviour of the world, Messiah and Son of God. Does the liberation theology recognise the universal and exceptional nature of Jesus’ revelation? Does this grassroots movement, born and hugely popular in Latin America after Vatican II, show His person in an authentic light? Can the Gospel message of love be reconciled with the notion of Jesus as a “liberator”? Can Christology be wed to the political activism with leftist tendencies and elements of Marxism? How are those issues treated in West Europe and Latin America? What is the official stance of the Magisterium of the Church on them? The author of this article examines the methodology employed in the christology in the liberation theology, with Jesus of history as its starting point, and the positive and negative interpretations of His person.

Źródło:

Nurt SVD; 2018, 2; 154-166
1233-9717

Pojawia się w:

Nurt SVD

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:

Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019
Theological and Ecclesial Aspects of Confirmation in Light of the Church’ s Pastoral Program for 2017-2019 in Poland

Autorzy:

Kowalczyk, Marian

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2035026.pdf

Data publikacji:

2020-02-28

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL

Tematy:

wtajemniczenie chrześcijańskie
Chrystus
Kościół
Duch Święty
bierzmowanie
apostolstwo
odnowa świata
Królestwo Boże
Christian initiation
Christ
Church
Holy Spirit
confirmation
apostolate
renewal of the world
God’s kingdom

Opis:

Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).
Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).

Źródło:

Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 33-55
2353-7272

Pojawia się w:

Roczniki Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:

Rudolfa Bultmanna koncepcja kerygmatu pierwotnego Kościoła a pojęcie τὸ κήρυγμα w Nowym Testamencie
Rudolf Bultmann’s concept of kerygma in the early Church and the idea of tò kḗrygma in the New Testament

Autorzy:

Tomczyk, Dominik Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1375692.pdf

Data publikacji:

2020-12-28

Wydawca:

Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego

Tematy:

Rudolf Bultmann
teologia Nowego Testamentu
kḗrygma
pierwotny Kościół
„Jezus historii”
„Chrystus wiary”
demitologizacja Nowego Testamentu
New Testament theology
the early church
“the Jesus of History”
“the Christ of Faith”
demythologizing the New Testamen

Opis:

Przedmiotem badań tego artykułu jest analiza koncepcji kerygmatu pierwotnego Kościoła w ujęciu Rudolfa Bultmanna oraz określenie czym jest kerygmat w świetle tekstów Nowego Testamentu poprzez wykorzystanie metody historyczno-krytycznej oraz analizy lingwistycznej i semantycznej gr. rzeczownika τὸ κήρυγμα. Zastosowano metodę krytycznej analizy pism Bultmanna w zestawieniu z listami Pawłowymi.Cel ten został zrealizowany w dwóch częściach artykułu. W części pierwszej zostało zaprezentowane główne założenia wczesnochrześcijańskiego kerygmatu przez Bultmanna na podstawie monografii Theologie des Neuen Testaments (19808). Opisano kwestię zbawienia, jakie głosił Jezus, kim On był w ujęciu Bultmanna, zostało poruszone zagadnienie „odhistoryzowania” Boga i człowieka oraz mesjańską świadomość Jezusa. Dla niemieckiego biblisty nie jest ważny Jezus historyczny, ale Chrystus wiary, który był głoszony w powielkanocnym kerygmacie pierwotnej chrześcijańskiej gminy. W części drugiej artykułu przeprowadzono własną interpretację terminu kerygmat, szczególnie na podstawie kluczowych tekstów Pawła Apostoła (Rz 16,25; 1 Kor 1,21; 2,4; 15,14; Tt 1,3). Kerygmat jest głoszeniem Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. Jezus jest obiecanym Mesjaszem, zapowiadanym przez proroków Starego Testamentu, a nie tylko powielkanocną interpretacją Chrystusa wiary i kerygmatu, o której wspomina Bultmann. Ciągłość głoszonego kerygmatu Jezusa i o Jezusie jest widoczna w głoszonej Ewangelii przez Pawła oraz pozostałych apostołów.Przeprowadzone badania prowadzą do następującego teologicznego wniosku: nie można rozdzielać „Chrystusa wiary” i kerygmatu od „Jezusa historii”, podobnie jak nie można oddzielić zmartwychwstania Jezusa Chrystusa od Jego męki i śmierci. Głoszone Słowo Ewangelii jest kerygmatem samego Chrystusa, potwierdzając tym samym ciągłość „Jezusa historii” i „Chrystusa wiary”.
The paper analyses the concept of kerygma in the early Church in the interpretation of Rudolf Bultmann and attempts to define the kerygma in the light of New Testament texts using the historical-critical method as well as the linguistic and semantic analysis of the Greek noun τὸ κήρυγμα. Bultmann’s writings have been analysed using the method of critical analysis in comparison to Paul’s letters.For this purpose, the paper has been divided into two parts. In the first part, main tenets of the early Christian kerygma according to Bultmann, on the basis of the Theologie des Neuen Testaments monography 19808) have been presented. The author also discusses the issue of salvation in Jesus’s teachings, the identity of Jesus as understood by Bultmann, addresses the idea of “dehistorification” of God and man as well Christ’s messianic cognisance. For the German Biblicist, it is the Christ of Faith proclaimed in the post-Easter kerygma of the early Christian community that matters, as opposed to the Jesus of History.In the second part, the author’s own interpretation of the term kerygma based on key writings of Apostle Paul (Rom. 16:25; 1 Cor 1:21; 2:4; 15:14; Tit. 1:3) has been shown. Kerygma is the proclamation of Jesus Christ, who was crucified and resurrected. Jesus is the promised Messiah foretold by Old Testament prophets rather than the post-Easter interpretation of the Christ of Faith and the kerygma as understood by Bultmann. Continuity of the proclaimed kerygma of Jesus and about Jesus can be seen through the Gospel taught by Paul and other apostles.The studies have led to the following theological conclusion: the “Christ of Faith” and the kerygma cannot be separated from “the Jesus of History” just like the resurrection of Jesus Christ cannot be separated from his passion and death. The word of the Gospel proclaimed is the kerygma of Christ himself, thus confirming the continuity of “the Jesus of History” and “the Christ of Faith”

Źródło:

Scriptura Sacra; 2020, 24; 131-154
1428-7218

Pojawia się w:

Scriptura Sacra

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:

Biblijna teologia stworzenia jako źródło ekologii integralnej

Autorzy:

Karczewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2150923.pdf

Data publikacji:

2016-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

Jezus Chrystus i stworzenie
Kościół i ekologia
teologia stworzenia
ekologia integralna
biblijne teksty o stworzeniu
theology of creation
integral ecology
biblical texts about creation
Jesus Christ and creation
Church and ecology

Opis:

Prezentowany artykuł nosi tytuł: Biblijna teologia stworzenia jako źródło ekologii integralnej. Pojęcie ekologii integralnej od kilku lat pojawia się w dyskusji naukowej, a ostatnio także w encyklice papieża Franciszka Laudato sì (2015). Biblijna teologia stworzenia może być jednym ze źródeł ekologii integralnej. Z perspektywy biblijnej ekologia integralna odnosi się do osoby ludzkiej i do świata stworzonego. Ekolog integralny pyta o godność osoby ludzkiej przed narodzeniem oraz o niesprawiedliwość społeczną. Z perspektywy teologii biblijnej bardzo ważną rolę odgrywa osoba Jezusa Chrystusa. On jest początkiem nowego stworzenia. W czasie eschatologicznym doprowadza całe stworzenie do pełni. Chrześcijanin powinien działać na rzecz ekologii, ponieważ świat jest stworzony przez Boga, został stworzony na nowo w Chrystusie Jezusie, a Kościół powinien być wspólnotą braterskiej miłości. Wszyscy powinni mieć sprawiedliwy dostęp do dóbr natury. Biblijna prawda o stworzeniu może być ważnym źródłem działań ekologicznych.
Presented article is entitled: Biblical theology of creation as a source of integral ecology. The concept of integral ecology several years appears in the scientific discussion. Also appears in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato sì (2015). The biblical theology of creation can be one from sources of integral ecology. From a biblical perspective the integral ecology refers to human person and to the created world. The ecologist integral asks for the dignity of the human person before birth and for social injustice. From the perspective of biblical theology a very important role plays the person of Jesus Christ. He is the beginning of a new creation. In eschatological time he brings the whole creation to the fullness. A Christian should work towards ecology because the world is created by God, was created anewin Christ Jesus, and the Church should be a community of brotherly love. Everyone should have fair access to the goods of nature. Biblical truth about the creation can be an importantsource of ecological activities.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2016, 17; 135-146
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:

Ikona Chrystusa Pantokratora
The Icon of Christ Pantocrator

Autorzy:

Tytko, Marek Mariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/951871.pdf

Data publikacji:

2014

Wydawca:

Fundacja Naukowa Katolików Eschaton

Tematy:

ikona
malarstwo
Jezus Chrystus Pantokrator
Kościół
historia malarstwa
opis obrazu
kultura chrześcijańska
XXI wiek
icon
painting
Jesus Christ Pantocrator
Church
history of painting
picture description
Christian culture
21st century

Opis:

Jednym z najbardziej znanych typów wizerunków ikonograficznych w Kościele Wschodnim jest ikona Chrystusa Pantokratora (Wszechwładcy). Obraz ten w swoim typie ma genezę wczesnochrześcijańską. Należy wiązać to przedstawienie ikoniczne z tematyką Wniebowstąpienia oraz zagadnieniem zobrazowania w malarstwie sakralnym – kwestii czasów eschatycznych, tj. Powtórnego Przyjścia (Paruzji) Jezusa Chrystusa w Boskiej Chwale na ziemię, aby sądzić żywych i umarłych, (jako władca całego Stworzenia). Tekst jest komentarzem do kopii tego typu obrazu, zamieszczonego na okładce czasopisma.
One of the best known types of iconic image in the Eastern Orthodox Church is the icon of Christ Pantocrator. The genesis of this type of icon goes back to the times of Early Christianity. This iconic presentation is to be connected with the theme of the Ascension and the problem of pictorial renderings in sacral painting – the question of the Second Coming (Parousia) of Jesus Christ in God’s Glory on the earth, to judge the living and the dead (as the Lord of the whole Creation). The text is a commentary on the copy of this type of the picture reproduced on the cover of the journal.

Źródło:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 4(8); 267-270
2299-9922

Pojawia się w:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:

Creation and Integral Ecology. A Biblical-Theological Perspective
Stworzenie i ekologia integralna. Perspektywa biblijno-teologiczna

Autorzy:

Karczewski, Marek

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/2148598.pdf

Data publikacji:

2017-12

Wydawca:

Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu

Tematy:

biblijne teksty o stworzeniu
Jezus Chrystus i stworzenie
Kościół i ekologia
teologia stworzenia
ekologia integralna
theology of creation
integral ecology
biblical texts about creation
Jesus Christ and creation
Church and ecology

Opis:

This article is entitled: Creation and Integral Ecology. A biblical-theological perspective. The concept of integral ecology has been emerging in scientific discussion for some years. It is also addressed in Pope Francis' encyclical Laudato si (2015). The biblical theology of creation can be one of the sources for integral ecology. From a biblical perspective, integral ecology concerns human beings and creation. The integral ecologist asks about human dignity before birth and about social injustice. From the perspective of biblical theology, Jesus Christ plays an important role. He is the beginning of a new creation. In eschatology, he leads the whole creation to perfection. Christians should work in favour of ecology because the world was created by God and has been renewed by Jesus Christ. Furthermore, the church should be a community of brotherly love. Everyone should have equal access to the goods of nature. Biblical truth about creation can be an important source for environmental activities.
Encyklika papieża Franciszka Laudato sì wywołała niemałe poruszenie w środowisku naukowym. Jednocześnie, w środowisku teologów i filozofów katolickich większego znaczenia nabrały pytania o związek wiary i ekologii. Wobec panującej, często uproszczonej wersji ekologii, nierzadko powiązanej z areligijnymi i lewicowymi nurtami społecznymi Franciszek proponuje spojrzenie na ekologię adekwatne do otaczającej współczesnego człowieka rzeczywistości. Akcent pada na integralność ekologii. Integralność ta polega przede wszystkim na uznaniu, że celem działań ekologicznych jest nie tylko świat roślin czy zwierząt, ale również człowiek. W prezentowanym artykule podejmuje się refleksję nad biblijną koncepcją stworzenia, która dla chrześcijanina stanowi istotne źródło realizowania postaw proekologicznych. Biblia, jako święta księga chrześcijan wskazuje jasno, że pierwszym powodem, dla którego osoba religijna powinna szanować stworzenie jest szacunek dla jego Autora, czyli Stwórcy. Jednocześnie w kluczu ekologicznym, czyli zgodnym z naturalnym stanem rzeczy, autorzy biblijny postrzegają sporne dzisiaj kwestie, jak np. małżeństwo mężczyzny i kobiety, szacunek dla nienarodzonych i chorych, opiekę nad osobami wykluczonymi ze społeczeństwa. W odróżnieniu od wąsko pojętej ekologii tradycyjnej, znaczonej specyficznym pesymizmem i napięciem, ekologia integralna wiąże się z szansą radykalnej odnowy stworzenia, która dokona się przez Jezusa Chrystusa. Wrażliwość ekologiczna jest współcześnie szeroko akceptowana i rozwijana. Podkreślanie integralności ekologii jest właściwą drogą do usuwania sprzeczności, które istnieją w przestrzeni refleksji i praktyki ekologicznej. Jednocześnie jest oczywiste, że „nawrócenie ekologiczne” jest dla chrześcijanina tożsame z nawróceniem do Boga Stwóry i do Jezusa Chrystusa.

Źródło:

Studia Elbląskie; 2017, 18; 309-321
1507-9058

Pojawia się w:

Studia Elbląskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:

Teologia i symbolika ołtarza w wybranych modlitwach obrzędów poświęcenia nowego ołtarza
The Theology and Symbol of the Altar in the Prayers of the Rite of Dedication of an Altar

Autorzy:

Kwiatkowski, Dariusz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1018607.pdf

Data publikacji:

2017-01-24

Wydawca:

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Tematy:

an altar
dedication
Church
the gathering
purification
banquet
sacrifice
the Cross
salvation
the Body and Blood of Christ
eternity
ołtarz
poświęcenie
kościół
zgromadzenie
oczyszczenie
uczta
ofiara
krzyż
zbawienie
Ciało i Krew Chrystusa
wieczność

Opis:

Artykuł ukazuje bogatą symbolikę i teologię ołtarza obecną w najważniejszych modlitwach wchodzących w skład nowych Obrzędów poświęcenia nowego ołtarza. Analizie poddano trzy modlitwy ściśle związane z obrzędami poświęcenia ołtarza: modlitwę poświęcenia wody, litanię do świętych oraz modlitwę poświęcającą ołtarz. Ofi ara Chrystusa złożona na Krzyżu i uobecniana w bezkrwawy sposób na ołtarzu oczyszcza wiernych z grzechów i odnawia w nich czystość dzieci Bożych. Ołtarz stanowi także miejsce realnego spotkania Kościoła zbawionych z Kościołem pielgrzymującym. Najwięcej treści teologicznych jest obecnych w uroczystej modlitwie poświęcenia ołtarza. Przedstawia go przede wszystkim jako stół ofi ary i stół uczty eucharystycznej. Ołtarz jest miejscem, wokół którego gromadzi się wspólnota wierzących, aby karmić się Ciałem Chrystusa. W ołtarzu należy także widzieć eschatologiczny stół uczty, zastawiony przez Zbawiciela w wieczności dla wiernych wypełniających przykazania miłości. Teologia modlitw jednoznacznie pokazuje, że poświęcony ołtarz stanowi najważniejszy element wyposażenia każdego kościoła.
This article reveals the rich symbols and theology of the altar present in the most important prayers which compose the new Rite of Dedication of an Altar. Three of them, which are connected with the Rite very closely are the subjects of the analysis which has been done. These are: the Prayer of the Dedication of Water, the Litany of the Saints and the Prayer of Dedication of an Altar. Christ’s sacrifi ce on the Cross, made present in a bloodless way on the altar, purifi es the believers from their sins, and revives in them the purity of God’s children. The altar constitutes a place where the Church dwelling in heaven and the pilgrim Church on earth meet in a real way.Most of the theological content is present in the solemn Prayer of Dedication of the altar. First of all, it presents the altar as a table of sacrifi ce and of the eucharistic banquet. The altar is a place around which the community of believers gather to be nourished by the Body of Christ. In the altar we should see the table of the eschatological banquet prepared by the Saviour in eternity for the believers who fulfi ll his commandment of love on earth. The theology of the prayers shows very clearly that a dedicated altar is the most important structure and focal point of each church.

Źródło:

Teologia Praktyczna; 2017, 18; 183-199
1642-6738

Pojawia się w:

Teologia Praktyczna

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:

Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......

Autorzy:

Selejdak, Ryszard

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf

Data publikacji:

2020-11-20

Wydawca:

Akademia Katolicka w Warszawie

Tematy:

Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church

Opis:

The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to

Źródło:

Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530

Pojawia się w:

Warszawskie Studia Teologiczne

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:

Ewangelia J 19,25–27 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej
Gospel Jn. 19.25–27 in the liturgy of the Mass about the Holy Mary, painful Lady of Skrzatusz

Autorzy:

Tomaszewski, Tomasz

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/570828.pdf

Data publikacji:

2019

Wydawca:

Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej

Tematy:

Jezus Chrystus
Matka Jezusa
Najświętsza Maryja Panna Bolesna
Skrzatusz
umiłowany uczeń
Kościół
krzyż
macierzyństwo
liturgia słowa
Ewangelia św
Jana
Jesus Christ
the Mother of Jesus
Virgin Mary Painful
the beloved disciple
the Church
cross
maternity
the Liturgy of the Word
the Gospel of St
John

Opis:

Perykopa J 19,25−27, nazywana często testamentem z krzyża, nie zawiera jedynie ostatniej dyspozycji Syna dotyczącej dalszych losów Jego Matki. W godzinie śmierci Jezusa Maryja zostaje ogłoszona Matką Kościoła, czyli Matką wszystkich wierzących, których pod krzyżem uobecnia umiłowany uczeń Jezusa. Taka interpretacja nie pozbawia tej sceny elementów cierpienia i boleści Maryi, lecz zwraca uwagę na jej jeszcze głębszy sens mesjański i eklezjalny.
The pericope J 19,25–27, often called the testament from the cross, does not contain only the last commandment of the Son on future life of his Mother. In the hour of Jesus’s death Mary has been pronounced the Mother of the Church, which means Mother of all believers, who under the cross are embodied by the believed disciple of Jesus. Such an interpretation does not deprive the scene of some elements of Mary’s pain and grief, but rather points at even deeper Messianic and ecclesiastical sense.

Źródło:

Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 13-25
2300-8296

Pojawia się w:

Rocznik Skrzatuski

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:

Miejsce proklamacji słowa Bożego

Autorzy:

Superson, Jarosław

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/950393.pdf

Data publikacji:

2016

Wydawca:

Polskie Towarzystwo Teologiczne

Tematy:

Stary Testament
Jezus Chrystus
pierwotny Kościół
synod w Laodycei
kościoły syryjskie
chrześcijańska bazylika na Zachodzie
św. Augustyn
Hagia Sophia
Old Testament
Jesus Christ
the early Church
the Synod of Laodicea
Syrian churches
Christian basilica in the West
St. Augustine

Opis:

This article presents a chronological evolution of the place of the proclamation of the Word of God. On the basis of pericopes from the Old Testament, the places that God chose to speak with the man and then places chosen by Jesus Christ and the Church in its early centuries were indicated. Use of the term “ambo” (ἄμβων), which appeared in the Church probably at the end of the fourth century, became widespread, and over time it was adopted as the name of the place for the Liturgy of the Word and for the book.
Niniejszy artykuł w sposób chronologiczny przedstawia ewolucję miejsca proklamacji słowa Bożego. Na podstawie perykop ze Starego Testamentu zostały wskazane miejsca, które sam Bóg wybrał na rozmowę z człowiekiem, a następnie miejsca, które wybrał Jezus Chrystus i Kościół w swoich pierwszych wiekach. Termin „ambona” (ἄμβων), który pojawił się w Kościele prawdopodobnie od koniec IV wieku, upowszechnił się i z biegiem czasu przyjął jako nazwa miejsca sprawowania liturgii słowa i przechowywania księgi.

Źródło:

Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2016, 69, 4
2391-8497
0209-0872

Pojawia się w:

Ruch Biblijny i Liturgiczny

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:

Cnota męstwa fundamentem każdego powołania
The virtue of fortitude is the foundation of every vocation

Autorzy:

Majkrzak, Henryk

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/40020370.pdf

Data publikacji:

2023-03-01

Wydawca:

Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów

Tematy:

biskup
Bóg
cnota męstwa
dusza
Eucharystia
Jezus Chrystus
Kościół
kapłan
małżeństwo
Msza Święta
niebo
Odkupiciel
powołanie
sakrament
sąd
zakonnik
Zbawca
bishop
God
virtue of fortitude
soul
Eucharist
Jesus Christ
Church
priest
marriage
Holy Mass
heaven
Redeemer
vocation
sacrament
judgment
religious
Savior

Opis:

Współcześnie szybko rozwija się technika, informatyka i medycyna. Z tych osiągnięć ludzkość może być dumna! Jednak cała humanistyka pogrążyła się w głębokim kryzysie, tak że mówi się o kryzysie filozofii, teologii, etyki i literatury. Rodzi to z kolei kryzys powołań, który w Polsce i Europie jest sprawą powszechnie znaną. Zamykane są seminaria duchowne i klasztory, a małżeństwa często rozpadają się. Autor artykułu stawia tezę – którą następnie rozwija i uzasadnia w dalszej części publikacji – że kryzys ten związany jest również z brakiem kardynalnej cnoty męstwa. Jej przejawem jest odwaga, która jest potrzebna do tego, aby wybrać powołanie, a następnie realizować je pomimo pojawiających się trudności. Obszernie omawiane jest powołanie do życia kapłańskiego, zakonnego, małżeńskiego i samotnego, które poświęcone jest Bogu i ludziom.
Today, technology, computer science and medicine are developing rapidly. Humanity can be proud of these achievements! However, the entire humanities have plunged into a deep crisis, so much so that there is talk of a crisis of philosophy, theology, ethics and literature. This, in turn, gives rise to a crisis of vocations, which is a well-known cause in Poland and Europe. Seminaries and monasteries are closing, and marriages often break up. The author of the article puts forward a thesis - which he then develops and justifies in the further part of the publication - that this crisis is also related to the lack of the cardinal virtue of fortitude. Its manifestation is the courage that is needed to choose a vocation and then pursue it despite the difficulties that arise. The vocation to the priestly, religious, married and single life, which is dedicated to God and people, is extensively discussed.

Źródło:

Sympozjum; 2022, 2(43); 211-227
2543-5442

Pojawia się w:

Sympozjum

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:

Egzegeza teologiczna w świetle opracowań Międzynarodowej Komisji Teologicznej
Theological Exegesis in the Light of the International Theological Comissions Documents

Autorzy:

Zatwardnicki, Sławomir

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/1601930.pdf

Data publikacji:

2017

Wydawca:

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Tematy:

Pismo św.
egzegeza
interpretacja
egzegeza teologiczna
hermeneutyka wiary
„hermeneutyka chalcedońska”
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
analogia wiary
metoda historyczno-krytyczna
wiara
nauka
Jezus Chrystus
Duch Święty
Kościół
Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Joseph Ratzinger
zmysł wiary
chrystologia
pneumatologia
eklezjologia
Holy Scripture
exegesis
interpretation
theological exegesis
hermeneutics of faith
“Chalcedonian hermeneutics”
canonical exegesis
the living Tradition of the Church
the analogy of faith
historical-critical method
faith
science
Jesus Christ
Holy Spirit
Church
the International Theological Commision
the sense of faith
Christology
Pneumatology
Ecclesiology

Opis:

Katolicką interpretację Pisma św. charakteryzuje współistnienie zasad teologicznych i metod naukowych. Tak rozumiana egzegeza teologiczna sama z kolei wymaga uzasadnienia teologicznego. W jego poszukiwaniu autor artykułu sięgnął do dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W tekście ukazany został teologiczny fundament zarówno dla tzw. wielkich zasad interpretacji Biblii, jak i konieczności stosowania metody historyczno-krytycznej. W zakończeniu przedstawiono propozycje godne uwagi w interpretacji biblijnej. Spośród nich najbardziej interesująca wydaje się przede wszystkim niemożliwa do zdefiniowania dwubiegunowość procesu egzegezy.
The Catholic interpretation of the Holy Scripture is characterised by coexistence of theological principles and scientific methods. Theological exegesis so understood itself requires theological justification. In search of the latter the author of the article referred to the International Theological Commission’s documents. A theological basis for both the so-called “great principles of the interpretation” of the Bible and the necessity to apply the historical-critical method are presented in the text. The conclusion deals with suggestions worthy to be considered in the Biblical interpretation. Bipolarism of the exegesis process that is impossible to be defined is first of all to be heeded.

Źródło:

Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 125-151
1732-4572

Pojawia się w:

Teologia w Polsce

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:

Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI

Autorzy:

Szymik, Jerzy

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf

Data publikacji:

2022

Wydawca:

Wydawnictwo Bernardinum

Tematy:

Duch Święty
Syn Boży
Jezus Chrystus
Trójca Święta
Wcielenie
teologia
pneumatologia
trynitologia
eklezjologia
jedność
communio
duchowość
instytucja
Kościół
charyzmat
ortodoksja
utopia
ideologia
Holy Spirit
Son of God
Jesus Christ
Holy Trinity
Incarnation
theology
pneumatology
trinitology
ecclesiology
unity
spirituality
institution
Church
charism
orthodoxy
ideology

Opis:

Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.

Źródło:

Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
0239-4456

Pojawia się w:

Studia Pelplińskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:

Wyznanie wiary w muzyce liturgicznej Kościoła w ujęciu Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)
The profession of faith in the Church`s liturgical music according to Benedict XVI/Joseph Ratzinger

Autorzy:

Szulc, Miłosz Jan

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/469576.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego

Tematy:

Jezus Chrystus
muzyka
liturgia
wiara
Pascha
przejście
Psalmy
purytanizm
ikonoklazm
Sobór Chalcedoński
świątynia
synagoga
uczta
wesele
ojcowie Kościoła
gnoza
kosmos
egzystencja
uduchowienie
Duch Święty
Jesus Christ
music
liturgy
faith
Passover
Psalms
puritanism
iconoclasm
The Council of Chalcedon
Sanctuary
synagogue
feast
wedding
the Fathers of Church
gnosis
cosmos
existence
spiritualization
the Holy Spirit

Opis:

Joseph Ratzinger przekonuje, iż muzyka zajmuje znaczące miejsce w liturgii Kościoła, a tym samym w Jego wyznaniu wiary. Samą liturgię opisuje priorytetowo kategorią przejścia, podkreślając bezustanne uobecnianie w niej kosmicznego wydarzenia Paschy Pana oraz osobistego samoprzekraczania siebie, które ona implikuje. Śpiew i muzyka stanowią centralną oś tego procesu. Jako nieodzowny element credo towarzyszą Wspólnocie uczniów Chrystusa od cza-sów synagogi. Do dziś Psalmy są punktem odniesienia dla treści i formy muzyki liturgicznej, chociaż na przestrzeni wieków ową dziedzinę działalności eklezjalnej dotykały rozmaite wypaczenia. Papież senior, omawiając współczesne tego typu zjawiska, przedstawia dwa skrajne podejścia, które nazywa purytańskim funkcjonalizmem (charakteryzuje je zredukowanie muzyki do jej najprostszych form w celu jak największego zaktywizowania wiernych) oraz funkcjonalizmem dostosowania (występuje tu dbałość o wysoką jakość utworów, lecz z zerwaniem więzi z wymogami liturgii). Historyczne sięgają one czasów Ojców Kościoła. Złoty środek w tej kwestii stanowi zaaplikowanie do muzyki należycie zinterpretowanego dogmatu chalcedońskiego. Ostatecznie jej celem jest oddanie chwały Bogu w wierze przez żywe spotkanie Ducha Pana i dialog w Nim, czyli uduchowienie w Miłości.
Joseph Ratzinger argues that music has a significant place in the liturgy of the Church, and thus in the profession of faith. He describes the liturgy using, above all, the term of transition: highlighting a continual re-presentation of the cosmic event of the Passover of the Lord and the personal self-transition, which influences lives of the participants. Singing and music are central axis of the process mentioned and as essential elements of the creed have accompanied the Community of Christ`s disciples since the synagogue period. To date, the Psalms are a reference point for the content and form of liturgical music, although over the centuries that area of church activity has been affected by various negative factors. Pope Emeritus, discussing contemporary problems in this case, presents two extreme approaches: he calls them the puritanical functionalism and the functionalism of adjustment. From the historical point of view they have their roots in the times of the Church Fathers. The only way to solve that kind of polarization is to apply a well interpreted dogma of Chalcedon to liturgical music. Finally, its aim is to worship God through the dialogue of love with the Holy Spirit.

Źródło:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 255-264
1230-0780
2719-4337

Pojawia się w:

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:

Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski

Autorzy:

Żukowska, Anna Marta

Powiązania:

https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf

Data publikacji:

2013

Wydawca:

Fundacja Naukowa Katolików Eschaton

Tematy:

malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow

Opis:

Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.

Źródło:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922

Pojawia się w:

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

Dostawca treści:

Biblioteka Nauki

/5

Artykuł

Zmień widok

• na półce