Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Church hierarchy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Wiadomości o polsko-litewsko-ruskiej hierarchii kościelnej. Z diariuszy Karola Stanisława i Michała Kazimierza Radziwiłłów oraz Józefa Juliana Sapiehy i Antoniego Sebastiana Dembowskiego
Information about the Polish-Lithuanian Church Hierarchy. Excerpts from the Diaries of Karol Stanisław Radziwiłł, Michał Kazimierz Radziwiłł, Józef Julian Sapieha and Antoni Sebastian Dembowski
Autorzy:
Prokop, Krzysztof R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571055.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
diariusze staropolskie (XVIII w.)
katolicka hierarchia kościelna w Rzeczypospolitej Obojga Narodów (prozopografia)
Old-Polish diaries (18th cent.)
the Catholic Church hierarchy in Polish-Lithuanian Commonwealth (prosopography)
Opis:
Prozopografia kościelnych elit nowożytnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów pozostaje wciąż obszarem eksplorowanym badawczo w stopniu zbyt znikomym względem wagi owej problematyki. Hierarchowie Kościoła katolickiego (w mniejszym stopniu dotyczy to hierarchów Kościoła prawosławnego) wywierali doniosły wpływ na życie nie tylko religijne (co zrozumiałe), ale również polityczne, kulturalne i gospodarcze społeczeństwa staropolskiego, tym samym należąc do szczególnie eksponowanych postaci tamtej epoki. Mimo to niewielu spośród nich doczekało się monografii życia i działalności, podobnie jak stosunkowo nieliczne źródła do ich biografii zostały wydane drukiem. Wiele z tych źródeł w ogólności pozostaje niedostrzeżonych, a zawarta w nich faktografia jest nieznana autorom kolejnych publikacji z odnośnej problematyki. Niniejsza edycja, jakkolwiek o charakterze przyczynkarskim, wprowadza do obiegu naukowego cenny zasób informacji do biografii reprezentantów katolickiej hierarchii kościelnej (przede wszystkim obrządku łacińskiego, w mniejszej mierze obrządków unickich) z ziem polsko-litewsko-ruskich schyłku XVII oraz dwóch pierwszych tercji XVIII wieku. Zostały one zaczerpnięte z diariuszy Karola Stanisława Radziwiłła (1669–1719), jego syna Michała Kazimierza Radziwiłła (1702–1762), dalej Józefa Juliana Sapiehy (1708–1754) oraz Antoniego Sebastiana Dembowskiego (1682–1763), z których dwaj ostatni sami należeli do grona episkopatu. Ze względu na pozycję tychże autorów zapisek w życiu społeczno-politycznym tudzież religijnym i kulturalnym ówczesnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, pozostawione przez nich z myślą o potomności świadectwa zasługują na baczniejszą uwagę ze strony badaczy epoki i winny doczekać się krytycznego wydania w całości. Obecna natomiast publikacja stanowi wyłącznie ukierunkowany tematycznie wybór owych zapisek, opatrzony naukowym komentarzem, mającym umożliwić czytelnikowi orientację w aktualnym stanie badań. Dodać należy, iż większość publikowanych świadectw zapisana w oryginale została po polsku, natomiast pozostałe po łacinie.
The prosopography of the Church élites of the Polish-Lithuanian Commonwealth still remains hardly explored, in spite of the importance of this subject. The members of the hierarchy of the Catholic Church (and, to a lesser extent, of the Orthodox one) not only shaped the religious life of the old Polish society, but also strongly influenced its politics, culture, and economics. Therefore, they were among the most prominent figures of that age. Nevertheless, the lives and deeds of only a few of these people have yet been covered in monographs. Likewise, relatively few sources for their biographies have been published in print. Many of these sources have not been discovered so far, and their factual contents remain unknown to the authors of subsequent publications in this field. This edition, despite being but a contribution, enriches the present state of knowledge with valuable information concerning the biographies of the representatives of the Catholic Church hierarchy (above all of the Roman rite and, to a lesser extent, of the Uniate one) in the territories of the Polish-Lithuanian Commonwealth of the last decade of the seventeenth century and of the first six decades of the eighteenth. These materials are excerpts from the diaries of Karol Stanisław Radziwiłł (1669–1719), his son Michał Kazimierz Radziwiłł (1702–1762), Józef Julian Sapieha (1708–1754), and Antoni Sebastian Dembowski (1682–1763), the last two of which were bishops themselves. It is because of the social position of the authors of these diaries in the socio-political, religious and cultural life of the Polish-Lithuanian Commonwealth that the written testimonies which they left to posterity deserve to be carefully studied by specialists in that period and covered in a complete critical edition. The present publication, instead, is no more than a thematically oriented selection of excerpts from these diaries, edited with a scholarly commentary whose aim is to give the reader an overview of the present state of knowledge. It also should be added that most of the testimonies included in this publication were originally written in Polish, whereas only some of them, in Latin.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2014, 64; 7-46
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekscerpty źródłowe do dziejów archidiecezji gnieźnieńskiej i diecezji poznańskiej w czasach nowożytnych
Source excerpts to the history of the archdiocese of Gniezno and the diocese of Poznań in modern times
Autorzy:
R. Prokop, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039647.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
historic chronology
polonica in the archivio segreto vaticano
archivio di stato di roma and biblioteca
nazionale centrale di roma (excerpts)
prosography of old polish church elites
Catholic Church in Greater Poland in the 17th-18th centuries (church hierarchy religious orders) - sources
Opis:
It is already the author’s fourth publication in the excerpta series in which he makes available to Polish historians the abundant material on Polish affairs housed in the Vatican archives. The tradition of publications of this type has a long standing in Polish historical sciences. This time the author crossed the boundary of the Vatican and consulted two important Roman institutions: Archivio di Stato di Roma and Biblioteca Nazionale Centrale di Roma. The subject matter of this part of the excerpta refers to the territory of the historical Greater Poland and the representatives of the episcopate and religious orders active there. Each of the presented persons had to be connected to the history of the archdiocese of Gniezno or the diocese of Poznań in the times of Old Poland in their extensive historical borders.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2015, 10; 113-160
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych
The tasks of Church hierarchy towards religious associations
Autorzy:
Śmigiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038202.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zrzeszenia religijne
grupy
ruchy
wspólnoty
stowarzyszenia
eklezjalność
hierarchia kościelna
biskup
prezbiter
duchowni
charyzmat
urząd kościelny
duszpasterstwo grupowe
religious associations
groups
movements
communities
societies
ecclesiality
Church hierarchy
bishop
presbyter
clergyman
charism
Church office
group ministry
evangelisation
theology of the laity
KEYWORDS
Opis:
Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.
Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 145-156
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diakonat stały w Polsce – eksperyment czy przywrócenie właściwego i trwałego stopnia hierarchicznego w kościele?
Permanent Deaconate in Poland – an Experiment or the Restoration of the Proper and Permanent Hierarchic Level in the Church?
Autorzy:
Śmigiel, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340340.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diakon
diakonat stały
formacja diakonów
duchowny
hierarchia Kościoła
służba
świadomość eklezjalna
deacon
permanent deacon
formation of deacons
clergyman
Church’s hierarchy
service
ecclesial awareness
Opis:
After the Vatican Council II in the Catholic Church the service of permanent deacons has been restored. In the world there are over 37 thousand of them. In Poland the first deacons were ordained in 2008. The service of permanent deacons is the restoration of the permanent and proper level of holy orders, and in consequence it consolidates and enriches the hierarchical structure. At the same time it is a gift for the whole Church understood as a community of complementary states, offices, services and charismas. In Poland, for various reasons, there is a risk that permanent deaconate will be treated as a pastoral experiment. If this happens so, it would be a damage to the development and the deserved place for the deacons’ service, but also in a way it would be wasting the chance to consolidate the communal character of the Church.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 349-362
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Felix Culpa” Prymasa Polski Augusta Hlonda?
„Felix Culpa” of Primate of Poland August Hlond?
Autorzy:
Żurek, Waldemar W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1634213.pdf
Data publikacji:
2020-11-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prymas Polski kardynał August Hlond
hierarchia kościelna w Polsce w drugiej połowie XX wieku na Ziemiach Odzyskanych
historia Kościoła w Polsce w XX i XXI wieku
Primate of Poland August Hlond
the church hierarchy in Poland the second half of the 20th century in the Regained Territories
the history of the Church in the 20th and 21st centuries
Opis:
Zmiana granicy państwa polskiego po II wojnie światowej i proces przesiedlania ludności z Kresów Wschodnich do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej stworzyły swoisty tygiel ludnościowy na Ziemiach Zachodnich i Północnych, na które przybywały transporty z Kresów Wschodnich, z Polski centralnej i Małopolski oraz emigranci z państw zachodnich. Na tych ziemiach opuszczonych przez Niemców, największego znaczenia nabierały kształtujące się stosunki ludnościowe i religijne. W powojennych warunkach procesy integracyjne na tych terenach następowały powoli, w czym nie do przecenienia miało wpływ ustanowienie organizacji polskiej administracji kościelnej oraz praca pastoralna polskiego duchowieństwa katolickiego. Prymas Polski kard. August Hlond powrócił do Polski 20 lipca 1945 r., w momencie, kiedy miały się decydować losy granic państwa, ustroju, a przede wszystkim tak mocno poszczerbionego przez wojnę i okupację Kościoła. Podejmowane przez komunistów reformy motywowane frazeologią demokratyczną, w rzeczywistości były budową demokracji socjalistycznej. Kościół w  tamtym czasie ucierpiał wskutek reformy rolnej, a znaczącym ostrzeżeniem było wypowiedzenie dnia 12 września 1945 r. przez komunistów konkordatu. Na skutek izolacji Polski w stosunku do Zachodu, kardynał Hlond uważał za konieczne podejmowanie decyzji bez współdziałania ze Stolicą Apostolską, aby na terenach Ziem Odzyskanych z napływową ludnością polską zapewnić polską organizację i hierarchę kościelną, gdyż na podstawie dotychczasowych doświadczeń z Niemcami jasne dla niego było, iż na ziemiach poniemieckich nie może ostać się niemiecka administracja kościelna. Ponadto sądził, że tymi działaniami organizacyjno-prawnymi uniemożliwiał komunistycznemu rządowi stworzenie obszarów wyjętych spod wpływu Kościoła, albo dopuszczenie wprawdzie polskiej organizacji kościelnej, ale całkowicie sobie podporządkowanej, czego próby podejmowano w 1950 r. Zaprowadzenie hierarchii polskiej w miejsce niemieckiej było postrzegane w Niemczech i częściowo w Watykanie jako bezprawie już w 1945 r. W związku z powyższym kardynał Hlond w dokumencie z 24 października 1945 r. (40 stron) do Rzymu, usprawiedliwiającym podjęte przezeń działania oświadczał, iż w świetle zastrzeżeń z Rzymu zorientował się, iż mylnie zinterpretował uzyskane od papieża pełnomocnictwa i instrukcję Tardiniego. Jako kontrargument opisał sytuację na Ziemiach Odzyskanych i konieczność szybkiego działania w sprawach kościelnych i niedopuszczenie do podejmowania w tej materii decyzji przez komunistów, co nastąpiłoby w przypadku pozostawienia niemieckiej administracji kościelnej. Raport Hlonda do Rzymu był rzeczowy i faktograficznie wiarygodny, a dokonane przez niego podziały terytorialne Kościoła i utworzenie administracji apostolskich, nie tylko nie spowodowały interwencji papieża, a – jak się wkrótce okazało – dla Watykanu postępowanie Hlonda było wygodnym rozwiązaniem, ratującym katolicyzm w jednym z państw bloku sowieckiego, za co kardynał nigdy nie został zdezawuowany przez Stolicę Apostolską. Proces beatyfikacyjny Augusta Hlonda rozpoczął się w 1992 r. Na szczeblu diecezjalnym zakończył się w 1996 r. Przeciwny jego beatyfikacji był Związek Wypędzonych i episkopat niemiecki. Opracowane w 2008 r. Positio, Komisja Teologiczna Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych zaopiniowała w 2017 r. pozytywnie. W 2018 r. uczynili to kardynałowie i biskupi z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Dnia 19 maja 2018 r. papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności cnót kard. Hlonda. Przysługuje mu odtąd tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.
The change of the border of Poland after the Second World War and the process of the relocation of Poles to the newly established Polish People’s Republic created a kind of melting pot in the Western and Northern Territories, in which transports arrived from the Eastern Borderlands, Central Poland and Little Poland, as well as from Western countries. In these lands abandoned by Germans, it was the emerging population and religious issues that had the greatest importance. In the post-war reality, the integration process was rather slow in these areas, but it must be noted that the establishment of the organization of the Polish church administration and the pastoral work of the Polish Catholic clergy were invaluable in this matter. After the war, Primate of Poland August Hlond returned to Poland on 20 July 1945, at a time when the fate of the state borders, of the system and, above all, of the Church, so severely afflicted by the war and occupation, was to be decided. The post-war reforms, which were introduced by communists and justified by democratic phraseology, were aimed at building socialist democracy. The church at that time suffered due to implementing land reform. Another clear warning was the annulment of the concordat by communists on 12 September 1945. As a result of Poland’s isolation from the West, Cardinal Hlond considered it necessary to make decisions about establishing Polish organization and the church hierarchy in the Regained Territories without cooperation with the Holy See. He thought that the German church administration could not be maintained in the former German lands. Moreover, he believed that these organizational and legal actions would prevent the communist government from creating areas without the influence of the Church, or from establishing Polish church organization completely dependent on communists, which was attempted in 1950. The establishment of the Polish hierarchy in place of the German was seen as lawless in Germany and partly in the Vatican as early as 1945. On 24 October 1945 Cardinal Hlond sent the document (40 pages) to Rome justifying his actions. He stated that seeing the objections expressed by Rome, he realized that he had misinterpreted the powers and instructions of Tardini obtained from the Pope. As a counter-argument, he described the situation in the Recovered Territories and explained that he had had to act quickly in church matters in order to prevent communists from making decisions in this matter, which would have happened if the German church administration had remained. Hlond’s report to Rome was factually credible, and his territorial divisions of the Church and the establishment of the apostolic administrations did not invoke the Pope’s intervention. Soon it transpired that Hlond’s actions were convenient for the Vatican, and thus he saved Catholicism in one of the countries of the Soviet Bloc. That is why Hlond was never disapproved by the Holy See for what he had done. August Hlond’s beatification process began in 1992. It ended in 1996 at the diocesan level. The Federation of Expellees and the German episcopate were against Hlond’s beatification. In 2017, the Theological Commission of the Congregation for the Causes of Saints gave a positive opinion about the Positio of 2008. In 2018, the same was done by the cardinals and bishops of the Congregation for the Causes of Saints. On 19 May 2018, Pope Francis signed a decree on the heroic virtues of Cardinal Hlond. Since then he has had the title of the Venerable Servant of God.
Źródło:
Studia Polonijne; 2020, 41; 255-266
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objawienia prywatne – charyzmat i factum Ecclesiae
Private revelations – Charisma and factum Ecclesiae
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30018277.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
public revelations
private revelations
charisma
hierarchy
Church
objawienie publiczne
objawienia prywatne
charyzmat
hierarchia
Kościół
Opis:
Objawienia prywatne stanowią w czasach nowożytnych jeden z fenomenów religijno-eklezjalnych, w stosunku do których nie może pozostać obojętne ani życie Kościoła, ani teologia. Wychodząc z tego założenia, podejmujemy w niniejszym opracowaniu próbę interpretacji objawień prywatnych, sytuując je między dwoma biegunami, którymi są: charyzmat i fakt Kościoła. Takie umiejscowienie zagadnienia sugeruje także tradycja kościelna, która od dawna stara się usytuować objawienia prywatne w jak najbardziej właściwej dla nich perspektywie. Wydaje się, że takie usytuowanie problematyki jest rzeczywiście odpowiednie z teologicznego punktu widzenia. Dowartościowuje ono zarówno szczególne dary Ducha Świętego udzielane wiernym, jak i instancję kościelną, zwłaszcza hierarchię, która pojawiające się charyzmaty uważnie bada i roztropnie włącza w życie Kościoła. Charyzmat objawień prywatnych zostaje w ten sposób doceniony zarówno w swoim wymiarze osobowym, jak i w wymiarze eklezjalnym.
In modern times private revelations are one of the religious and ecclesiastical phenomena in reference to which neither life of the Church nor theology should remain indifferent. Taking this into consideration, we make an attempt to interpret private revelations placing them between two poles: charisma and the fact of the Church. Such positioning of the problem is also dictated by the tradition of the Church which has been trying to place the private revelations in the most suitable perspective for a long time. It seems that such positioning is truly appropriate from the theological point of view. It appreciates not only special gifts of the Holy Spirit given to the faithful but also to the Church authority, especially the hierarchy which investigates scrupulously all appearing charismas and incorporates them judiciously into the life of the Church. Therefore, the charisma of the private revelations is appreciated in both ways, its personal and ecclesiastical dimensions.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 93-103
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Dubec - prawosławny dziekan i biskup a władze PRL
Aleksander Dubec – An Orthodox Dean and Bishop and the Authorities of the Polish People’s Republic
Autorzy:
Misiołek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154331.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Cerkiew prawosławna
hierarchia
Cerkiew greckokatolicka
stosunki państwo–Cerkiew
biskup
Orthodox Church
hierarchy
Greek-Catholic Church
relations between the state and the
Opis:
Różnorodność i liczba publikacji na temat relacji między Kościołami i związkami wyznaniowymi a władzami komunistycznymi w poszczególnych krajach byłego bloku sowieckiego jest uzależniona od liczebności wiernych danego Kościoła. W przypadku Polski najwięcej publikacji zostało poświęconych stosunkom między państwem a Kościołem rzymskokatolickim. Tematyka związana z pozostałymi Kościołami i związkami wyznaniowymi znajduje się raczej na uboczu, choć trzeba przyznać, że w ostatnich latach nastąpiła w tej kwestii duża zmiana. Kościół prawosławny pod względem liczebności wiernych stanowił drugą społeczność wyznaniową w Polsce po 1945 r.1 i utrzymywał tę pozycję od dwudziestolecia międzywojennego2. Po II wojnie światowej jego tradycyjne zaplecze znajdowało się na Białostocczyźnie, a także ziemiach poniemieckich3, a od końca lat pięćdziesiątych również ziemiach południowo-wschodnich4 oraz w większych miastach (głównie Warszawa i Łódź wraz z regionem). W niniejszym artykule postaram się przedstawić relacje zachodzące między ks.  Aleksandrem Dubecem  - prawosławnym dziekanem dekanatu rzeszowskiego, 1 K. Urban, Prawosławni w strukturze wyznaniowej Polski po drugiej wojnie światowej [w:] Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, red. L. Adamczuk, A. Mironowicz, Warszawa 1993, s. 40. Choć należy podkreślić, że nawet przybliżona liczba wiernych Cerkwi prawosławnej w Polsce po II wojnie światowej nie jest znana. Miało na to wpływ wiele czynników, m.in. procesy przesiedleńcze czy prowadzenie działań misyjnych wśród grekokatolików (zob. szerzej K. Urban, Kościół prawosławny w Polsce 1945-1970 (rys historyczny), Kraków 1996, s. 114-135; S. Dudra, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny w obszarze polityki wyznaniowej oraz polityki narodowościowej Polski Ludowej i III Rzeczypospolitej, Warszawa 2019, s. 169-174). 2 M. Papierzyńska-Turek, Organizacja Kościoła prawosławnego w latach 1918-1939 [w:] Kościół prawosławny…, s. 59. 3 Gdzie wysiedlono Ukraińców i Łemków w ramach akcji „Wisła”. 4 Kiedy umożliwiono części wysiedlonym powrót w rodzinne strony.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 359-379
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роль Митрополита Варшавського Діонісія Валединського в конституюванні УАПЦ формації 1942 року
Rola Metropolity Warszawskiego Dionizego Waledyńskiego w ukształtowaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego formacji 1942 roku
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
Autorzy:
Смирнов, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436954.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Dionizy Waledyński
Kościół prawosławny
Metropolia Warszawska
kanoniczność
hierarchia
Dionisii Valedynskyi
the Orthodox Church
Warsaw Metropolitanate
canonicity
hierarchy
Opis:
Artykuł jest poświęcony zewnętrznym przemianom ukraińskiego prawosławia w latach II wojny światowej. Szczególną uwagę zwrócono na stosunki kanoniczne między Metropolią Warszawską i Patriarchatem Moskiewskim. Pod okupacją niemiecką prawosławie ukraińskie zostało podzielone na dwie grupy. Autonomiczny Kościół Prawosławny zarządzony przez metropolitę Aleksego Hromadskiego uznawał jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Metropolita Warszawski Dionizy Waledyński popierał ustanowenie Ukraińskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego i mianował arcybiskupa Polikarpa Sikorskiego administratorem tego Kościóła na ziemiach Ukrainy. Sikorski w lutym 1942 r. w Pińsku wyświęcił dwóch nowych ukraińskich władyków (Nikanora Abramowicza i Ihora Hubę). W maju 1942 r. w Kijowie Sobór Biskupów UAKP nadał Dionizemu godność locum tenens metropolii kijowskiej.
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church The article deals with external transformation of Ukrainian orthodoxy during the World War II. Special attention is paid to the canonical relations between the Warsaw Metropolitanate and the Moscow Patriarchate. Under German occupation, ukrainian orthodoxy split into two groups. One trend was led by Metropolitan Oleksii Hromadskyi who created the Autonomous Orthodox Church under the Moscow Patriarchate. Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi gave his blessing for the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church and designated Archbishop Polikarp Sikorskyi as administrator of the church. In February 1942 in Pinsk Sikorsky consecrated the fi rst two bishops of the UAOC on Ukrainian territory (Nykanor Abramovych and Ihor Huba), and in May 1942 the Kyiv Council of UAOC bishops elected Dionisii as locum tenens of the Metropolitan See of Kyiv
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 389-406
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie wstępne w prawodawstwie katolickich Kościołów wschodnich w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa contra sextum z małoletnimi i osobami prawnie objętymi ochroną
Preliminary Investigation in the Legislation of the Eastern Catholic Churches in the Case of Clergy Suspected of Committing the Crime contra sextum with Minors and Legally Protected Persons
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443791.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal law
preparatory proceedings
hierarchy
notitia criminis
The Greek Catholic Church
prawo karne
postepowanie przygotowawcze
hierarcha
Kościół greckokatolicki
Opis:
Celem artykułu jest omówienie procedury kanonicznego dochodzenia wstępnego w przypadku duchownych podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko szóstemu przykazaniu dekalogu z osobą małoletnią i osobą prawnie z nią zrównaną zgodnie z art. 1 § 1a VELM/2023. Autor omawia poszczególne etapy niniejszego postępowania przygotowawczego, mającego ogromne znaczenie dla ewentualnego wszczęcia procesu karnego. Innymi słowy, rzetelność tego dochodzenia daje sprawiedliwe podstawy kompetentnemu przełożonemu kościelnemu (hierarsze) do podjęcia odpowiednich czynności prawnych. Powyższa tematyka jest omawiana na podstawie analizy powszechnych i partykularnych regulacji prawnych odnoszących się do katolickich Kościołów wschodnich, ze szczególnym uwzględnieniem katolickiego Kościoła bizantyjsko-ukraińskiego w Polsce.
The purpose of this article is to discuss the procedure of the canonical preliminary investigation in the case of clerics suspected of committing an offence against the Sixth Commandment of the Decalogue with a minor and a person legally equal to him pursuant to Article 1 § 1a of VELM/2023. The Author discusses the various stages of this preliminary investigation, which is of great importance for the possible initiation of a criminal trial. In other words, the thoroughness of this investigation provides a just basis for the competent ecclesiastical superior (hierarch) to take the appropriate legal action. The above topics are discussed on the basis of an analysis of the universal and particularistic legal regulations relating to the Eastern Catholic Churches, with particular reference to the Byzantine-Ukrainian Catholic Church in Poland.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 171-188
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Church and Ecumenism in the Thought of John Henry Newman
Kościół i ekumenizm w myśli Johna Henry’ego Newmana
Autorzy:
Scerri, Hector
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727473.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
John Henry Newman
Kościół
Via Media
powołanie prorockie
wymiar charyzmatyczny
hierarchia
ekumenizm
Church
prophetic office
charismatic dimension
hierarchy
ecumenism
Opis:
This article explores the development of Newman’s thought on the Church, throughout different phases of his long life. The article focuses, among other themes, on the nature of the Church, the important introduction to his Via Media (1877), the charismatic dimension of the ekklesia, and the respective roles of the pope, the bishops and the laity, in particular what the latter can contribute to the whole People of God. The article also seeks to delve into the question whether one can talk about ecumenism in the writings of the influential nineteenth-century English man of letters and opinion leader. The conclusion offers some final considerations on what Newman underwent during his long and meandering journey with regard to some basic tenets of his ecclesiology.
W artykule analizowana jest ewolucja myśli Newmana na temat Kościoła na różnych etapach jego długiego życia. Autor skupia się m.in. na naturze samego Kościoła, wprowadzeniu, które Newman napisał do swojego dzieła Via Media (1877), charyzmatycznym wymiarze eklezji, roli, jaką odegrali poszczególni papieże, biskupi i świeccy, a w szczególności na roli tych ostatnich w życiu całego Ludu Bożego. Przeanalizowano także kwestię, czy w pisarstwie tego wpływowego Anglika i przywódcy intelektualnego z XIX wieku odnajdziemy wątki ekumeniczne. W konkluzji autor przedstawia swoje refleksje dotyczące długiej i krętej drogi, jaką podążał Newman, formułując podstawowe założenia swojej eklezjologii.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 59-78
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grupa Jezus – Kościół – Ubodzy podczas pierwszej sesji Soboru Watykańskiego II w świetle zasobów archiwalnych biskupa Charles- Marie Himmera
Jesus–Church–Poor Group during the First Session of the Second Vatican Council according to Bishop Charles-Marie Himmer’s Archival Records
Autorzy:
Pietrzak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343170.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sobór Watykański II
Kościół ubogi i ubogich
teologia ubóstwa
świadectwo
hierarchia
Second Vatican Council
Church of the poor
theology of poverty
testimony
hierarchy
Opis:
Podczas Soboru Watykańskiego II działała nieformalna grupa biskupów, popularnie nazywana grupą Kościoła ubogich, która w centrum debat umieściła relację pomiędzy Jezusem, Kościołem a ubogimi. Archiwum Katolickiego Uniwersytetu Louvain-la-Neuve przechowuje sprawozdania ze spotkań, które odbywały się w Kolegium Belgijskim w Rzymie. Ze względu na to, że ich treść jest mało znana, stosując metodę krytyki i analizy piśmiennictwa, autor przybliża ich zawartość. W pierwszej części omawia stan badań. W części drugiej ukazuje zawartość sprawozdań. 
During the Second Vatican Council, there was an informal group of bishops, popularly known as the Church of the Poor, who placed the relationship between Jesus, the Church, and the poor at the center of the debates. The archives of the Catholic University of Louvain-la-Neuve preserve archival reports of meetings that took place at the Belgian College in Rome. Considering that the contents of these sources are not commonly recognized, the author provides an introduction to their contents using source critical analysis. In the first part, he discusses the research status. In the second section, he examines the reports’ content.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 87-102
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Episcopal Collegiality at the Vatican Council II. The Beginning of a Long Way of Renewing the Hierarchy in the Church
Kolegialność episkopalna na II Soborze Watykańskim. Początek długiej drogi odnowy hierarchii w Kościele
Autorzy:
Kasprzak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145215.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
collegiality
Vatican Council II
Lumen Gentium
Nota Explicativa Praevia
College of Bishops
Settimana nera
hierarchy
authority within the Church
kolegialność
II Sobór Watykański
Lumen gentium
Kolegium Biskupów
hierarchia
władza w Kościele
Opis:
Drugi Sobór Watykański w programie tzw. aggiornamento, czyli w ważnych kwestiach dotyczących odnowy duszpasterskiej Kościoła, zaproponował odnowione zrozumienie wymiaru hierarchicznego w Kościele. Tak jak to przedstawia Rozdział III Konstytucji dogmatycznej o Kościele, zwany również Lumen gentium, właściwa wizja dotycząca pasterzy Kościoła nie odnosi się tylko do centralnej roli papieża w Kościele. Sobór przypomniał, że – tak jak to funkcjonowało zwłaszcza w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa – niezastąpioną i fundamentalną dla Kościoła funkcję pełnią również wszyscy biskupi. Jako pasterz każdy z nich jest głową Kościoła partykularnego (diecezji). Konsekracja biskupów jest najwyższym stopniem sakramentu święceń i włącza ich do grona sukcesorów Kolegium apostolskiego (KK 20 i 21). Biskupi w kolegium tym, jak wyjaśnia dalej Sobór, „stanowią również razem ze swoją głową, Biskupem Rzymu, a nigdy bez niego, podmiot najwyższej i pełnej władzy nad całym Kościołem” (KK 22b). Niniejsze studium przedstawia skomplikowaną historię dyskusji i redakcji tekstu nauczania ostatniego Soboru w tej kwestii. Temat, który przeszedł do historii pod hasłem kolegialności episkopalnej, był podejmowany podczas II i III sesji Soboru. W tym czasie dyskusja podzieliła ojców Soboru na dwa obozy, na tzw. mniejszość i większość. „Większość” była za przyjęciem przez Sobór doktryny o kolegialności episkopalnej, natomiast „mniejszość” za jej ograniczeniem czy wręcz odrzuceniem. W czasie wielu sporów do dyskusji włączał się również papież Paweł VI. To z jego inicjatywy, tuż przed ostatecznym głosowaniem nad Konstytucją Lumen gentium i jej promulgacją, w celu wypracowania pełnego konsensusu wokół kolegialności episkopalnej dodano wiążący komentarz zwany Wstępną Notą Wyjaśniającą – Nota Explicativa Praevia. Komentarz ten nie rozwiązał jednak antagonizmów interpretacji wokół kolegialności episkopalnej jeszcze przez długie lata po Soborze.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 41; 7-26
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOŚCIÓŁ JAKO ''MYSTERIUM LUNAE''. ŹRÓDŁO, KOMUNIA, PRAWDA
CHURCH AS ''MISTERIUM LUNAE''. SOURCE, COMMUNION, TRUTH
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489977.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Kościół, komunia, eklezjologia, współuczestnictwo, braterstwo, chrześcijaństwo, demokracja, hierarchia, reforma, świętość, uniwersalizm, soteriologia, zbawienie, prymat Boga, wiara
Church, communion, ecclesiology, co-participation, brotherhood, Christianity, democracy, hierarchy, reform, holiness, universalism, soteriology, salvation, primacy of God, faith
Opis:
Similarly as in the whole theology of J. Ratzinger/Benedict XVI, the primacy of God constitutes a starting point also in ecclesiology. And it is only through this hermeneutic key that we are able to properly read communio ecclesiology – the most characteristic and original element of Ratzinger’s teaching on the Church. Its deepest source is the communion of God and man, fulfilling itself to the richest extent in the Person of Jesus Christ – God-Man. Communio of the Church means co-participation with Christ; the Church is not ours, it belongs to God. We shall perceive the universality and holiness of the Church or Christian brotherhood from this perspective. The saving universalism of the Church does not depend on alleged openness of the community (flexibility, adaptability, susceptibility to change), yet it results from the God’s plan we all contribute to, not through “improving” church structures, according to our own and casual valuation, but through deepening our faith, conversion, confidence towards God’s presence inside the Church and surrender to Him.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 495-507
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Печско-мохачский епископ Никанор (Мелентиевич) как автор службы сербскому деспоту Иоанну Бранковичу
Nikanor (Melentijević), the bishop of Pecs (Southern Hungary), as an author of the liturgical Office for the Serbian Despot John Branković
Autorzy:
Temcinas, Sergeius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396959.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Srbljak
Old Church Slavonic hymnography
acrostic
Despot John Branković
Bishop Nikanor (Melentijević)
Serbian Orthodox hierarchy in Southern Hungary
Jazak monastery
Krušedol monastery
Fruška Gora
церковнославянская гимнография
Сербляк
акростих
деспот Иоанн Бранкович
епископ Никанор (Мелентиевич)
сербская православная иерархия южной Венгрии
монастырь Язак
Крушедольский монастырь
Фрушка-Гора
Opis:
It is generally believed that the Old Church Slavonic liturgical Office for the Serbian Despot John Branković († 1502) was written in Fruška Gora (Vojvodina) by an anonymous monk of Krušedol monastery in 1708–1714 (traditional view) or, alternatively, in the 2nd half of the 16th century (modern view). The article presents evidence that the two Canons of the Office contain a joint acrostic (previously unnoticed) which includes the author’s name. There is good reason to believe that the Office was composed by Nikanor (Melentijević), the Serbian bishop of Pécs (Southern Hungary), during his stay in Jazak monastery (Fruška Gora) in 1711–1713.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 63-72
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies