Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Church development" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Zasady udziału Kościoła w rozwoju świata
The Principles of the Churchs Participation in the Development of the World
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341001.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
świat
dialog
autonomia rzeczy ziemskich
dobro osoby ludzkiej
zasady partycypacji Kościoła w rozwoju świata
Kościół wobec świata
the world
autonomy of earthly things
the good of the human person
principles of the Church's participation in the development of the world
the Church’s attitude towards the world
Opis:
The Church's involvement in the development of the world cannot be accidental and occasional, but has to be based on principles, adherence to which will allow avoiding numerous problems that arise at the meeting point of the Church and the world. The article discusses four principles the Church has to be guided by when participating in the development of the world: the principle of being faithful to its own mission, the principle of the just autonomy of worldly things, the principle of dialogue, and the principle of the good of the human person. The first principle reminds one about the main goal of the Church, whose mission may not be limited to earthly duties. The second one deals with the proper autonomy that is due to the earthly reality, and that is not tantamount to the independence of the Creator. The third principle – the one of dialogue – can be considered, on the one hand, a sign of the Church’s being open to the world, and on the other, its basic relation with the world. And finally, the fourth principle points to the good of man, who should always be the main value in the development of the world.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 53-64
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys dziejów parafii Popkowice do początków XVII wieku
An outline of the history of the Popkowice parish until the early 17th century
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783828.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia Popkowice
kościół św. Maurycego w Zawichoście
scholasteria kapituły sandomierskiej
rozwój sieci parafialnej w archidiakonacie zawichojskim
the Popkowice parish
St Maurice Church in Zawichost
cholasteria of the Sandomierz chapter
the development of the parish network in the archdeaconry of Zawichost
Opis:
The article presents a synthetic discussion on the earliest period of the history of the parish of Popkowice, from the moment it was founded to the early 17th century. Referring to the sources, the paper verifies the views present in the literature on the investigated subject. The text analyses in depth the circumstances of the foundation of the Popkowice parish, puts forward hypotheses on its previous parish affiliation, discusses its history in the 15th and 16th centuries as well as its decline during the Reformation and its revival in the first half of the 17th century. The last part of the article focuses on the affiliation of the Popkowice parish to the church administrative units and the list of the priests (as complete as possible at the present state of research) in Popkowice in the investigated period.
Artykuł jest próbą syntetycznego omówienia najwcześniejszego okresu dziejów parafii Popkowice, od momentu jej powstania, do początków XVII wieku. W oparciu o przekazy źródłowe weryfikuje on poglądy występujące w dotychczasowej literaturze dotyczącej poruszanego tematu. W tekście dokładniej przeanalizowano okoliczności powstania parafii popkowickiej, postawiono hipotezy dotyczące jej wcześniejszej przynależności parafialnej, omówiono jej dzieje w XV i XVI stuleciu, a także upadek w czasie reformacji i odnowienie w 1. połowie XVII wieku. W ostatniej części artykułu przedstawiono przynależność parafii Popkowice do jednostek administracji kościelnej oraz zestawiono możliwie kompletną na obecnym etapie badań listę plebanów popkowickich w omawianym okresie.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 93-118
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania cywilizacyjne dla samorządów terytorialnych i organizacji pozarządowych
Civilization challenges for local governments and non-governmental organizations
Autorzy:
Chowaniec, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34105931.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
samorząd terytorialny
organizacja pozarządowa
decentralizacja
społeczeństwo
obywatelskie
Kościół katolicki
rozwój cywilizacyjny
fundusze europejskie
społeczność lokalna
działalność charytatywna
współpraca regionalna
local government
non-governmental organization
decentralization
civil
society
Catholic Church
civilizational development
European funds
local community
charity work
regional cooperation
Opis:
Samorząd terytorialny i organizacje pozarządowe to dwa podmioty, które łączy wiele cech. Do najważniejszych z nich należą: współpraca, rozwój oraz wspólne dobro. Działanie na rzecz społeczności lokalnych na terenie całej Polski jest kluczowe w wypracowaniu zrównoważonego rozwoju cywilizacyjnego. Dlatego współpraca między samorządami a różnymi organizacjami pozarządowymi, takimi jak fundacje czy stowarzyszenia, jest konieczna. W tym wszystkim ważną rolę odgrywa przede wszystkim społeczeństwo obywatelskie, czyli takie, które aktywnie działa na rzecz społeczności lokalnych, włączając się w różne akcje charytatywne, wspomagające najbardziej potrzebujących itp. Jeżeli mówimy o wspomaganiu poszczególnych podmiotów, nie należy także zapominać o Kościele katolickim w Polsce. Otóż Kościół katolicki, jako instytucja religijna powinien być orędownikiem w podejmowaniu różnego rodzaju inicjatyw na rzecz pomocy najbardziej jej potrzebującym. Autorytet Kościoła katolickiego powinien być drogowskazem dla licznych organizacji pozarządowych, które działają na rzecz wspólnot lokalnych. Wsparcie Kościoła dla tych instytucji powinno przybrać nie tylko formę symboliczną, ale rzeczywiście realną, jak chociażby działalność fundacji Caritas Polska. Jednakże przede wszystkim duże wyzwanie w tym zakresie należy w szczególności do samych samorządów, aby mądrą polityką kierowali się realnym wsparciem dla fundacji i stowarzyszeń, które odgrywają w społeczeństwie bardzo ważną rolę.
Local government and non-governmental organizations are two entities that share many features. The most important of them include: cooperation, development and mutual benefit. Acting for the benefit of local communities throughout Poland is key to achieving sustainable civilization development. Therefore, cooperation between local governments and various non-governmental organizations, such as foundations and associations, is necessary. In all this, an important role is played primarily by civil society, i.e. one that works actively for local communities, participating in various charitable campaigns, supporting those most in need, etc. When we talk about supporting individual entities, we should not forget about the Catholic Church in Poland. As a religious institution, the Catholic Church should be an advocate of undertaking various types of initiatives to help those most in need. The authority of the Catholic Church should be a guide for numerous non-governmental organizations that work for local communities. The support provided by the Church to these institutions should not take an exclusively symbolic form, but also a real one, such as the activities of the "Caritas Polska" foundation. However, first of all, it is a big challenge in particular for the local governments themselves, to ensure that their wise policy is guided by real support for foundations and associations that play a very important role in our society.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 3, 48; 55-76
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie religijne dziecka przedszkolnego w świetle nowej Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce
Religious education of preschool children in the light of the new Catechetical Curriculum of the Catholic Church in Poland
Autorzy:
Gogolik, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559701.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dziecko
formacja moralna
lekcje religii
modlitwa dziecka
nauka religii w przedszkolu
podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce
rodzice wychowawcami religijnymi
rozwój wiary dziecka
wychowanie liturgiczne
wychowanie religijne
catechesis
Catechetical Curriculum of the Catholic Church in Poland
child
child’s faith development
child’s prayer
liturgical education
moral formation
parents as religious educators
religious education
religious lessons
teaching of religion in the kindergarten
Opis:
Obecność od dwudziestu lat lekcji religii w polskiej szkole budzi często różne dyskusje oraz emocje w społeczeństwie. Przy okazji odsłania się w nich obraz współczesnej rodziny, wychowania religijnego dzieci, autorytetu rodziców i ich osobistego doświadczenia religijnego. W opinii wielu nauczycieli religii i duszpasterzy akcentowany jest fakt zaniedbań w dziedzinie pierwszej inicjacji religijnej dzieci, a tym samym „przesunięcia” przez rodziców tego obowiązku i działań na katechetów i naukę religii w szkole. Świadczy o tym fakt, że dzieci przychodzące do przedszkola bądź szkoły, dopiero tam po raz pierwszy słyszą o Bogu i wierze. Warto wobec takich faktów postawić pytania: Co znaczy wychowywać religijnie? Na kim spoczywa ta odpowiedzialność i kiedy to czynić? Pomocą w szukaniu odpowiedzi niech posłuży analiza nowej Podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce z 2010 r.
The presence of Religious Education in Polish schools for the past twenty years often arouses various discussions among Polish society. At the same time it uncovers the image of a modern family, religious education of children, parents’ authority and their personal religious experiences. A lot of teachers of Religion and priests point to the negligence in the early religious education of children as parents tend to shift this duty on teachers of Religion and Religious Education at school. This is reflected by the fact that a great deal of children coming to a kindergarten or school hear about God and the Faith for the first time. All the above mentioned facts lead to the questions: ‘What does it mean to educate children religiously?’ ‘Who is responsible for this duty and when should it be started?’. Those who seek the answers may find useful the analysis of the new Catechetical Curriculum of the Catholic Church in Poland of 2010.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 73-90
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unikalne znaczenie wody chrzcielnej i jej wykradanie do praktyk magicznych przyczyną ewolucji formy chrzcielnicy i jej zabezpieczenia
Baptismal font form evolution and protection of the place of baptism celebration resulting from the growing importance of baptismal water and instances of its stealing for sorcery rituals
Autorzy:
Nowiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495281.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
chrzest
chrzcielnica
zabezpieczenie chrzcielnicy
woda chrztu
profanacja sakramentów
czarna magia
praktyki magiczne
magiczne figurki z wosku
The growing importance of baptismal water since the 3rd c
emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies
developed the perception of baptismal water as a res sacra
a holy item category
turning it into unique matter
Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel
primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal
The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration
In the Middle Ages
the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio)
In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees
wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at
As a result
baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches
Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave)
the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font
from simple lids strengthened with metal ferrules
up to impressive conic ones
with time becoming more and more artistically elaborate
The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period
Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade
transl
Magdalena Iwińska
baptism
baptismal font
baptismal font protection
baptismal water
Sacrament profanation
black magic
sorcery practices
sorcery wax figurines
Opis:
The growing importance of baptismal water since the 3rd c., emphasized in the ceremony of its blessing with holy oils (benedictio fontis) which occurred in the Early Middle Ages and Carolingian ceremonies, developed the perception of baptismal water as a res sacra, a holy item category, turning it into unique matter. Its presence in the baptismal font influenced the development of the shape and decoration of the baptismal vessel, primarily by compositionally exposing the basin which clearly dominated the pedestal. The holiness and the sanctifying power of the Sacrament matter were illustrated in the font basin decoration. In the Middle Ages, the sacramental matter of baptismal water was used in sorcery practices related to the so-called effigy magic (invultuatio). In order to enhance the magic power and identification with sorcery addressees, wax figurines that represented them underwent a rite of sorcery Baptism being given the name of an individual a magic ritual was targeted at. As a result, baptismal water together with the consecrated oil of Chrism and oil of the Catechumens were stolen from churches. Those sacrilege practices made the Church issue an order to keep baptismal fonts locked (sub clave), the latter resulting in various forms of preventing access to the baptismal font: from simple lids strengthened with metal ferrules, up to impressive conic ones, with time becoming more and more artistically elaborate. The problem of securing fonts remained open also in the post-Tridentine period. Rituale Romanum issued in 1614 instructed to lock the fonts and fence them off with a closing balustrade.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 175-191
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Evangelical Lutheran Church in Change. Perspectives from Finland according to Recent Debate
Autorzy:
Kuivala, Petra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143837.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ewangelicki Kościół Luterański w Finlandii
członkostwo (w Kościele)
duchowość
aktywność religijna
sekularyzacja
aktualne spory i debaty
przyszły rozwój
The Evangelical Lutheran Church of Finland
membership
spirituality
religious activity
secularism
recent controversies and debate
future development
Opis:
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Przemiany w Ewangelickim Kościele Luterańskim w Finlandii w świetle aktualnych debat Petra Kuivala, studentka teologii na Uniwersytecie w Helsinkach, nakreśla kilka charakterystycznych rysów Kościoła luterańskiego w Finlandii. Jak sama zaznacza, w tekście znajduje się więcej pytań niż odpowiedzi wobec współczesnych wyzwań Kościoła, którego jest aktywnym członkiem. Całość została podzielona na trzy zasadnicze części. Pierwsza dotyczy analizy bieżącej sytuacji w oparciu o dane statystyczne, druga jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytania, które stawia współczesność, trzecia – zakończeniem. W cel pracy wpisuje się również badanie wiarygodności Kościoła. Pierwszy rozdział (Przynależność kościelna i duchowość Finów w świetle badań statystycznych) stanowi próbę charakterystyki fińskiego sposobu przeżywania wiary. Według statystyk obecnie 78,2% ludności Finlandii należy do Kościoła luterańskiego, co daje 4.2 mln wyznawców. W 2010 r. jednak ponad 83000 wiernych opuściło Kościół, o połowę więcej niż w roku 2009. Z drugiej strony w 2010 do Kościoła wstąpiło ok. 13000 osób, co nie jest perspektywą pocieszającą. Z 77% Finów, deklarujących się jako luteranie w 2009 r., tylko 45% utrzymuje, że aktualnie wierzy na sposób chrześcijański. Stąd łatwo dostrzec, że bycie luteraninem jest w Finlandii częścią tożsamości narodowej. Z drugiej podkreśla się tolerancję wobec innych wyznań. Główne Kościoły tam obecne to: Kościół katolicki, prawosławny, zielonoświątkowcy, Świadkowie Jehowy, małe grupy buddystów i hinduistów oraz szybko rosnąca wspólnota muzułmanów. Tylko 13% Finów nie należy do żadnej grupy religijnej. Przyczyny rezygnacji z aktywności w Kościele są dwie: inna wizja teologiczna Kościoła niż ta prezentowana przez oficjalne organy kościelne (biskupów i sobór) oraz postrzeganie Kościoła przez większość wyłącznie jako instytucji. Warto zauważyć, że tylko 4% ludzi określa siebie jako ateistów. Jeśli chodzi o religijność, to 61% osób twierdzi, że są religijni. To znaczy w ich mniemaniu, że odnajdują w sobie jakiś rodzaj duchowości chrześcijańskiej. 74% mówi, że wierzy w Boga, ale tylko 47% wierzy w to, co Kościół naucza o Bogu. Warto dodać, że 50% Finów wierzy w anioły, podczas gdy tylko 33% uznaje istnienie szatana jako osobowego zła. Następnie omówiona jest aktywność religijna w Finlandii. Tylko 14% osób raz w miesiącu uczestniczy w jakimś nabożeństwie, przy czym niekoniecznie jest to msza święta [oczywiście inaczej rozumiana niż w Kościele katolickim czy prawosławnym – przyp. red.]. Członków Kościoła można podzielić na trzy grupy. Pierwsza, mniejszościowa, to wierni aktywni, którzy poświęcają czas na działalność religijną, zwykle są to ludzie starsi, dorośli po wieku średnim oraz aktywna młodzież. Druga grupa to ci, którzy prawie wcale nie uczestniczą w nabożeństwach czy wydarzeniach religijnych. Należą do Kościoła ze względów tradycyjnych, tożsamości narodowej czy profitów materialnych (otrzymywanie pomocy od organizacji charytatywnych). Są w nim, ponieważ zawsze w nim byli. To jest również grupa, która najmocniej reaguje na debaty publiczne. Trzecia grupa, do której należy najwięcej członków Kościoła luterańskiego to ci, którzy utrzymują, że posiadają tożsamość chrześcijańską i system wierzeń, nawet jeśli aktualnie tego nie pokazują. Często określa się ich jako członkowie ogólni, Kościół stabilny, wierzący niepraktykujący. 47% Finów modli się przynajmniej raz w miesiącu. Powyższe dane zostały zinterpretowane jako przejaw duchowości prywatnej nastawionej raczej na indywidualne przeżywanie wiary niż wyrażanie jej publicznie. Wraz z młodszym pokoleniem w Kościele powstaje nowa kultura duchowości. Zawiera ona elementy pochodzące z kultur młodzieżowych, czyli muzyki rockowej lub metalowej w czasie liturgii, a nawet rytmy latynoamerykańskie. Dobrze ocenia się przygotowanie w ramach tzw. szkoły bierzmowania do przyjęcia Pierwszej Komunii. Na taki półroczny kurs zakończony tygodniowym obozem uczęszcza 91% 15-latków. Jako ilustracja powyższych danych może służyć powiedzenie, że Finowie oczekują od Kościoła trzech rzeczy: wody, ryżu i piasku. Są to symbole trzech najważniejszych momentów w życiu: urodzin, małżeństwa oraz śmierci, których Finowie nie wyobrażają sobie bez religijnych ceremonii mocno wrośniętych w ich kulturę. Generalnie Kościół w niewielkim stopniu oddziałuje na życie codzienne swoich członków, chociaż w chwilach ważnych jest obecny. Ponadto ludzie doceniają zaangażowanie społeczne Kościoła. W opinii publicznej na temat Kościoła przeważa jednak głos krytyki jego instytucjonalności, hermetyczności języka oraz rozmijania się podejmowanych tematów z życiem codziennym. Druga część artykułu (Współczesne kontrowersje w fińskim Kościele luterańskim) dotyczy aktualnych wyzwań i trudności. Pierwszą z nich jest ordynacja kobiet, możliwa od roku 1986. Następnie problem stanowi brak jedności w reprezentowaniu Kościoła na zewnątrz. Na jego czele stoi 10 biskupów, z których wszyscy są sobie równi. Z racji różnicy zdań między nimi co do spornych kwestii, obraz Kościoła, zwłaszcza przedstawiany w mediach, różni się w zależności od tego, który z biskupów się wypowiada. Nie ma jasnego autorytatywnego przedstawiania rozwiązań w debacie o Kościele, skutkiem czego wydaje się on pękać od środka. Kolejną kwestią sporną jest sposób czytania i interpretowania Biblii. Katechizm Ewangelików Luterańskich zaleca czytać Pismo Święte w kluczu historii zbawienia, jednak nie podaje już, na ile ściśle należy to czynić. W związku z tym różne wspólnoty różnie interpretują słowo Boże. Ciekawym zagadnieniem jest różnorodność ruchów wewnątrz tego Kościoła. Odnajdujemy w nim pięć mniejszościowych ruchów, z których każdy ma swoje teologiczne i moralne akcenty. W działalności ruchów można zauważyć wiele pozytywów, m.in. praktykowanie wiary w bardziej intensywny sposób oraz gromadzenie podczas letnich festiwali więcej niż 100000 ludzi na modlitwie. Z drugiej strony stosunek ruchów do Kościoła macierzystego jest często zachwiany, co naświetlają media. Najbardziej znany to ruch ewangeliczny. Podkreśla się w nim radość z wiary, wolność od grzechu i smutku oraz dziękczynienie za codzienne życie. Odrzuca się święcenia kobiet. Msze organizowane przez ten ruch są celebrowane wyłącznie przez mężczyzn. Innym przykładem jest Fundacja Luterańska, grupa która również nie święci kobiet oraz uznaje jedynie literalną interpretację listów św. Pawła. Warto dodać, że jeśli chodzi o księży-kobiety, to stanowią one 38% ogółu duchownych, liczących 2300 osób. Ważną kwestią dyskutowaną powszechnie jest stosunek Kościoła do homoseksualizmu. O randze tego problemu może świadczyć fakt, iż po publicznej debacie z października 2010r. na ten temat w ciągu trzech miesięcy odeszło z Kościoła 80000 osób. Przyczynę upatruje się w unikaniu tego problemu przez Kościół zbyt długo. W sprawie małżeństw homoseksualnych na razie Kościół luterański wypowiada się negatywnie, choć dopuszcza asystencję i modlitwę księdza przy takim akcie. To rodzi kolejne napięcia między poszczególnymi frakcjami w Kościele, gdzie liberałowie chcą iść dalej aż do pełnej zgody, a konserwatyści chcą utrzymać status quo. W związku z tym zostaje postawione pytanie o stopień zgody, do jakiego można się jeszcze posunąć w ramach tolerancji. Tolerancja była zawsze siłą Kościoła w Finlandii, który jawił się jako różnoraki w praktyce i wierze. Jednak gdzie znajdują się ramy, poza którymi nie można już będzie mówić o jedności? Artykuł wieńczy stwierdzenie o daleko posuniętej segmentaryzacji Kościoła luterańskiego w Finlandii. Co więcej, pomimo znacznego wpływu, jaki posiada Kościół na życie społeczne i kulturalne, trzeba szybko nakreślić linie rozwoju i podjąć decyzje w oficjalnej polityce, które muszą być respektowane. Pocieszającym może być fakt, iż ludzie wciąż pukają do drzwi Kościoła i dlatego tak długo, jak będą wierni, tak długo Kościół ma zadanie do wypełnienia.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 99-115
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of Christian Solidarity as a Path to Peace and Development
Koncepcja chrześcijańskiej solidarności drogą do pokoju i rozwoju
Autorzy:
Duda, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913006.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Church
solidarity
dignity
society
Pope
development
peace
person
Kościół
solidarność
godność
społeczeństwo
papież
rozwój
pokój
osoba
Opis:
Throughout the centuries and in modern times the Church in her teaching has interpreted and continues to interpret the events and phenomena occurring in the world in the light of God’s Revelation. The question of solidarity is not new and was already grounded in law in ancient times. The concept of Christian solidarity both among people and among nations presented here is every person’s duty arising from the Bible. Its implementation on an international and interpersonal level has a positive impact on the lives of individuals and societies. The Church’s vision of Christian solidarity helps us to see a person, a people or a nation not as an instrument but as a neighbour in need of support. The solidarity proposed by the Popes is a path to peace and development. According to them, world peace is impossible if the people responsible for it do not recognize that interdependence in itself requires that the politics of the blocs be done away with, all forms of economic, military or political imperialism be abandoned, while mutual distrust be transformed into cooperation.
Kościół w ciągu wieków i w czasach współczesnych w swoim nauczaniu interpretował i nadal interpretuje wydarzenia izjawiska zachodzące w świecie w świetle Objawienia Bożego. Kwestia solidarności nie jest nowa i już w starożytności miała podłoże prawne. Przedstawiona koncepcja chrześcijańskiej solidarności zarówno między ludźmi, jak i między narodami jest obowiązkiem każdej osoby wynikającym z Biblii. Jej realizacja na płaszczyźnie międzynarodowej i międzyludzkiej pozytywnie wpływa na życie jednostek i społeczeństw. Nakreślona przez Kościół wizja solidarności chrześcijańskiej pomaga nam dostrzec osobę, lud czy naród nie jako narzędzie, ale jako bliźniego potrzebującego wsparcia. Proponowana przez papieży solidarność jest drogą do pokoju, a zarazem do rozwoju. Według nich pokój światowy bowiem jest nie do osiągnięcia, jeżeli ludzie za niego odpowiedzialni nie uznają, że współzależność sama w sobie wymaga przezwyciężenia polityki bloków, porzucenia wszelkiej formy imperializmu ekonomicznego, militarnego czy politycznego, a także przekształcenia wzajemnej nieufności we współpracę.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 261-281
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spowiednik wobec antykoncepcji. W 40. rocznicę opublikowania encykliki Pawła VI Humanae vitae
Confessor towards contraception
Autorzy:
Orzeszyna, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475389.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
contraception, spouses, teaching of the Church, confessor, law of gradualness, moral development
Opis:
One of important moral problems that priests in confessional encounter is the question of using contraception. The Church has always taught us that contraception is an intrinsically evil action and moral offenses in this area are objectively speaking seriously sinful. There are such spouses who want to be faithful to the teachings of the Church, but they cannot meet their requirements. This is particularly true when there appear difficult and exceptional situations that disrupt the regularity of the intercourse, when natural family planning is hindered or seems to be impossible. A confessor, while meeting in the confessional Catholic spouses who experience difficulties in a sexual sphere, but who honestly want to keep the teachings of the Church, should give them advice which will gradually encourage them to move forward on their way to sanctity of their married life. Giving them advice, he should apply the pastoral law of gradualness which will make them aware that having the determination to break with sins and constant, though gradual aspiration to achieve full reunification with the requirements of God’s will, despite a moral decline, they are still on their way to God.
Źródło:
Family Forum; 2011, 1; 227-238
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola diaspory żydowskiej w powstawaniu aramejskojęzycznych wspólnot chrześcijańskich na Wschodzie
The Role of the Jewish Diaspora in the Formation of the Christian Aramaic speaking Communities in the East
Autorzy:
Rucki, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116807.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
diaspora
development of the Catholic Church
Judaism
Christianity
rozwój Kościoła katolickiego
judaizm
chrześcijaństwo
Opis:
Rozwój Kościoła w I wieku jest ściśle związany ze społecznościami żydowskimi w diasporze i wybitnymi postaciami pochodzenia żydowskiego. Przede wszystkim Dzieje Apostolskie świadczą o tym, że od samego stworzenia Kościoła w okresie Pięćdziesiątnicy Żydzi i prozelici przybywający do Jerozolimy z całego świata stali się przedmiotem ewangelizacji. W Syrii, Mezopotamii i Persji wspólnoty chrześcijańskie powstały w miejscach, gdzie wcześniej istniały gminy żydowskie. Ponadto istnieją dokumenty, które zawierają informacje o znacznej liczbie wyznawców pochodzenia żydowskiego w Kościele, m.in. dużej liczbie biskupów i katolikos. Również prozelici, którzy przyjęli judaizm, zaczęli należeć do nowej wiary. Wraz z czynnikami kulturowymi i językowymi, fakty te budowały dobre relacje między Żydami a chrześcijanami, mimo nieuniknionych napięć spowodowanych różnicami w wierze. Prowadzi to do wniosku, że ostateczne zerwanie między judaizmem a chrześcijaństwem zostało spowodowane zewnętrznymi czynnikami politycznymi. Oznacza to, że harmonię i jedność między Żydami i chrześcijanami można odbudować.
The development of the Church in the 1st century is closely connected with the Jewish communities in diaspora and the prominent persons of Jewish origin. First of all, the Acts of Apostles witnesses that from the very creation of the Church during the Pentecost festival, the Jews and proselytes coming to Jerusalem from around the World became subject of evangelisation. In Syria, Mesopotamia, and Persia, the Christian communities were formed in the places where Jewish communities existed before. Moreover, there are documents that contain information on the substantial number of the believers of Jewish origin in the Church, among others a large number of bishops and catholicoses. Also, the proselytes who embraced Judaism started to adhere to the new faith. Together with the cultural and language factors, these facts built good relations between Jews and Christians, despite the inevitable tensions caused by the differences in faith. It leads to the conclusion that the final break between Judaism and Christianity was caused by external political factors. That means, that the harmony and unity between the Jews and Christians are possible to be rebuilt.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 11-27
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religion versus Sustainable Development. The Problem of Human Eco-development in the Teachings of John Paul II and Benedict XVI
Religia a rozwój zrównoważony. Problematyka ekorozwoju człowieka w nauczaniu papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI
Autorzy:
Niechwiej, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371789.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
social teaching of the Church
John Paul II
Benedict XVI
sustainable development
społeczna nauka Kościoła
Jan Paweł II
Benedykt XVI
rozwój zrównoważony
Opis:
The problem of sustainable human development, in terms both of individual people and societies, represents an integral part of the Christian anthropology and Catholic doctrine. The Magisterium of the Catholic Church has expressed its view on this issue on many occasions. This topic was also commented on by two popes – John Paul II and Benedict XVI. Eight encyclicals have been analysed by the analytical-critical method. Those written by John Paul II are Redemptor Hominis, Laborem Exercens, Sollicitudo Rei Socialis, Centesimus Annus and Evangelium Vitae, whereas those created by Benedict XVI are Deus Caritas Est, Spe Salvi and Caritas in Veritate. The popes’ manifestos were to a large extent universal messages addressed to the whole mankind. Their main theses, which were formulated in the context of sustainable development, are: – Man is not only the master, but also a part of the creation. That is why he is responsible for and has to take care of animate and inanimate world. – One should rather be than possess. – The human progress is something desirable. The lack of equal division of natural resources and their wasteful exploitation are among the main reasons behind disproportions in the steady development of societies. – Ecology of man, understood as a set of actions undertaken to improve the natural and moral structure of societies, should be prioritized as one of the activities aimed at facilitating sustainable development. – In the era of quickly progressing globalisation ethics should have primacy over technology. – It is necessary to respect each person’s dignity and life from their conception until their natural death as a way of building the civilisation of love. – In the globalised world people should follow the logic of love for another human being and the whole creation and they should work for the common good. – Globalisation as such morally neutral. It is as man who gives it an ethical (bad or good) meaning by his actions.
Zagadnienie zrównoważonego rozwoju człowieka, w kategoriach jednostek i społeczeństw, stanowi integralną cześć antropologii chrześcijańskiej i doktryny katolickiej. Magisterium Kościoła Katolickiego wypowiadało się wielokrotnie na ten temat. Problematykę tę podejmowali także papieże Jan Paweł II i Benedykt XVI. Metodą analityczno-krytyczną zbadano pięć encyklik papieża-Polaka: Redemptor Hominis, Laborem Exercens, Sollicitudo Rei Socialis, Centesimus Annus, Evangelium Vitae oraz trzy encykliki Benedykta XVI: Deus Caritas Est, Spe Salvi, Caritas in Veritate. Orędzia papieskie były w dużej mierze przekazami uniwersalnymi, skierowanymi do całej ludzkości. Oto ich główne tezy, sformułowane w kontekście zrównoważonego rozwoju: – człowiek jest panem, ale i częścią stworzenia, zatem spoczywa na nim odpowiedzialność i troska o przyrodę ożywioną i nieożywioną; – należy bardziej być niż mieć; – postęp ludzkości jest czymś pożądanym, brak sprawiedliwego podziału dóbr naturalnych i rabunkowa gospodarka nimi są jednymi z głównych przyczyn dysproporcji w zrównoważonym rozwoju społeczeństw; – ekologia człowieka jako działań podejmowanych na rzecz poprawy naturalnej i moralnej struktury społeczeństw, winna być priorytetem w działaniach na rzecz zrównoważonego rozwoju; – w dobie postępującej szybko globalizacji etyka powinna mieć prymat nad techniką; – konieczne jest poszanowanie godności i życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci, w duchu budowania cywilizacji miłości; – ludzie w zglobalizowanym świecie muszą posługiwać się logiką miłości bliźniego i stworzenia oraz pracować dla dobra wspólnego; – globalizacja jako taka jest moralnie neutralna, to człowiek swymi działaniami nadaje jej zabarwienie etyczne: dobre lub złe.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 1; 31-40
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia a wspieranie kapitału ludzkiego. Przykład Papieskiej Rady Iustitia et Pax (1967–2017)
Religion and Promoting Human Capital. The Example of Papal Council Iustitia et Pax (1967–2017)
Autorzy:
Michaluk, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920143.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
religion
Catholic Church
catholic social teaching
papal teaching
human capital
economic development
religia
Kościół katolicki
katolicka nauka społeczna
nauczanie papieskie
kapitał ludzki
rozwój gospodarczy
Opis:
Artykuł jest próbą opowiedzenia o działalności Papieskiej Rady Iustitia et Pax poprzez koncepcję kapitału ludzkiego, który jest uznawany za jeden z kluczowych czynników wzrostu i rozwoju gospodarczego. Jednocześnie jest to zagadnienie posiadające bogatą literaturę. Na kapitał ludzki składają się w dużej mierze czynniki takie jak posiadane przez człowieka zasoby wiedzy, talentu, przedsiębiorczości i zdrowia. Można przyjąć, że przynajmniej niektóre instytucje religijne są w stanie poprzez swoją działalność wspierać tworzenie kapitału ludzkiego. Papieska Rada Iustitia et Pax, działająca w latach 1967–2017, jest jedną z nich.
This article is an attempt to describe Papal Council Iustitia et Pax activities through the concept of human capital, which is one of the most important factors of economic growth and development. Simultaneously, the issue has been explored in scholarly literature. Human capital consists largely of several factors like a knowledge, talent, entrepreneurship and health possessed by a person. Therefore, it can be assumed that at least certain religious institutions are capable of creating human capital. Papal Council Iustitia et Pax, which was active between 1967–2017, is one of them.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1045-1071
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja integralnego powstawania i rozwoju Kościoła. Niektóre aspekty trynitarnej i antropologicznej eklezjogenezy
Rewriting the Integrity of Formation and Development of the Church some Aspects of Trynitarian and Antropologian Ecclesiogenesic
Autorzy:
Napiórkowski, Andrzej A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685385.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Trójca Święta
wcielenie
początki Kościoła
rozwój
eklezjologia
chrystologia
pneumatologia
Holy Trinity
Incarnation
beginnings of the Church
development
ecclesiology
chrystology
pneumatology
Opis:
Opowiadając się za dynamiczną koncepcją Kościoła, a zwłaszcza ukazując starotestamentalną i nowotestamentalną eklezjogenezę, autor odchodzi od stanowiska, iż Jezus wprost i bezpośrednio założył Kościół. Stawia nawet tezę: nie to było głównym motywem Jego ziemskiej działalności. W uzasadnieniu prezentuje wspólnotę Bosko-ludzką, której kształt tak zależy od Trójcy Świętej i udzielającego się trynitarnie miłosierdzia, jak i od ludzkiej wolności, wypowiadającej się w świętości i grzechu. Jezus nie tyle bowiem funduje instytucjonalno-charyzmatyczną społeczność, ile przede wszystkim pełni wolę swojego Ojca: „Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał” (J 4,34). Odchodzenie od chrystomonizmu w eklezjologii skutkuje dowartościowaniem trynitologii, eschatologii, pneumatologii, antropologii, mariologii oraz wzmożeniem dążeń misyjnych i ekumenicznych.
By advocating a dynamic concept of the Church, the author deviates from the position that Jesus directly and openly founded the Church. He even puts forward a thesis: this was not the main motive of His earthly activity. In his argumentation, he presents the divine-human community, whose shape depends both, on God's mercy, as well as on human freedom. Jesus, in fact, does not so much establish the institutional and charismatic community but, above all, does the will of his Father “My food is to do the will of Him who sent Me” (Jn 4:34). The departure from christomonism in ecclesiology results in the appreciation of trinitology, eschatology, pneumatology, anthropology, mariology and the intensification of missionary and ecumenical aspirations.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 21-36
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reform of the Vatican media, a difficult search for a new path
Autorzy:
Gęsiak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668553.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church
communication
dicastery
Dario Edoardo Viganò
media
Pope Francis
reform
Roman Curia
technological development
Vatican
Vatican Radio
Opis:
Rapid technological changes, which are mainly the result of the progress in computer technology, in the last decades of the twentieth century, have touched every area of life and have enforced numerous innovations. Modern ways of communication and exchange of information, especially the development of social media, have led to a significant and complex transformation of the traditional media. Practically all media companies around the world, in order to maintain their position on the market, have had to make decisive modifications of their ways of working. On one hand they remained available to the users of traditional media, but on the other hand, they look for effective ways of reaching all those who are using only new ways. Similarly, the Vatican media could not remain indifferent to the issues mentioned above. For several years the Vatican has initiated a process of preparation for a general reform of its media institutions. However, these works have accelerated at a great rate during the pontificate of Pope Francis.The reform of the Vatican media is not an easy task. It concerns several independent institutions. Each one of them has their own history and way of announcing the Gospel. The widespread computerization, especially the development of the internet and social media, has also forced the Vatican to reflect on new ways of communicating. Among many questions, the most important were about the effectiveness of evangelization through the media, the ways of spreading the Pope’s message around the world to as many faithful as possible, and about the costs of necessary investments that would allow further, dynamic development and effective functioning of the Vatican media.After the resignation of Pope Benedict XVI, the problems of the reform of the Roman Curia and the necessary savings were raised again during the discussions of the cardinals on the congregations preceding conclave. It became clear that the structural changes in the Vatican would be one of the challenges which would face the next successor of St. Peter. As from the very start of his pontificate, Pope Francis emphasized the necessity of the deep reform of the Roman Curia. The evaluation of the entire media structure of the Vatican was one of the first reforms to be tackled.The reform of the Vatican media has already begun. In the Apostolic Letter as a Motu Proprio, published on June 27, 2015, Francis set up the new Vatican dicastery: The Secretariat for Communication. The plan of changes in the Vatican media prepares for the possibility of any difficulties and turbulences. A four‑year restructuring process was planned. The year 2015 was dedicated to the creation, elaboration and consolidation of the new Vatican media structure. And it really happened. During the next year, 2016, a common administration for the two major institutions which depended on the new dicastery: the Vatican Radio and the Vatican Television Center, was established. During the year 2017 a similar restructuring process is expected in the next four Vatican media institutions: the Vatican Printing Press, the Photo Service, “L’Osservatore Romano” and the Vatican Publishing House. The process of restructuring of the Vatican media is expected to be completed by the end of 2018. Many details of these changes are raising many questions and concerns, especially among the employees of existing media entities. However, the real questions concern the effectiveness of the new system.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2017, 7, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki świątyni chrześcijańskiej na Pomorzu Zachodnim
The beginning of Christianity church in West Pomerania
Autorzy:
Janisio-Pawłowska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369287.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architektura sakralna
początki stylu
rozwój
church architecture
beginning of style
development
Opis:
Budownictwo sakralne rozwinęło się później na Pomorzu Zachodnim niż w Europie Zachodniej, co związane było z chrystianizacją tych ziem. Kościół Katolicki, który na tych terenach pojawił się wraz z misjami chrystianizacyjnymi, najintensywniej i skutecznie zaczął rozwijać architekturę sakralną w okresie średniowiecza. Efektem przyjęcia chrztu przez państwo polskie i księstwa pomorskie był rozwój architektury sakrum oraz jej nowe formy. Nie stosowane dotąd schematy funkcjonalne swoje źródło zaczerpnęły z istniejących już pobliskich obiektów sakralnych, które stały się pierwowzorem dla nowo powstających kościołów.
Sacred architecture in West Pomerania developed later than in Western Europe, which was connected with the Christianization of those lands. The catholic church, which came into existence in those lands together with Christianization missions, began to develop religious architecture most intensively and effectively in medieval times. A result of accepting Christianity by Poland and Pomeranian Duchies was the development of sacred architecture and its new forms. Functional patterns not used earlier took their sources from the sacred buildings already existing in the vicinity, which became prototypes for newly-built churches.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2011, 15; 425-440
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoraltheologische Folgen der russischen Aggression in der Ukraine: Neues Ehrenamt und sichtbares diakonisches Engagement
Pastoralno-teologiczne następstwa agresji Rosji na Ukrainę. Nowy wolontariat i widoczne zaangażowanie diakonijne
Pastoral-Theological Consequences of the Russian Aggression on the Ukraine: New Honorary Office and Visible Diaconal Commitment
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Kießig, Sebastian
Iastrebova, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430941.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
zaangażowanie Caritas
uchodźcy z Ukrainy
rozwój Kościoła
Caritas Commitment
Refugees from Ukraine
Church development
Opis:
Wielka liczba uchodźców z Ukrainy zmienia obraz zaangażowania charytatywnego w Polsce i Niemczech. Organizacja Caritas odpowiada specjalnymi programami wsparcia wolontariuszy pracujących z uchodźcami. Działania te oznaczają nowy rodzaj wolontariatu, zmieniają postawy obywatelskie w obu krajach, ale także przyczyniają się do rozwoju kościoła poza podstawową odpowiedzialnością społeczną.
The large number of refugees in Ukraine is changing the charitable commitment in Poland and Germany. Institutional Caritas is responding with special programmes to support volunteers who work with refugees. These measures stand for a new volunteerism, for a changed civil society in both countries, but also for a church development out of social responsibility.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 4; 163-188
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies