Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Church communion" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jakiego Kościoła pragnie człowiek? Model instytucjonalny i wspólnotowy w refleksji katechetycznej
What Church Does Man Want? Institutional and Communitarian Model of Church in Catechetical Reflection
Autorzy:
Kopiczko, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512706.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Model of the Church
Church as institution
Church as communion
Opis:
The article is the effect of reflection upon the Church. Assuming ecclesial character of catechesis it shows the need for reflection and search of the right model of the Church. There are two models presented: institutional and communitarian. The Vatican Council II was the place and time when these two models came together. At that time institutional model based on a pyramidal hierarchy, emphasizing the legal force, closed to any kind of dialogue with the world changes into communi-tarian one. The Church is to become a real community of the people of faith yearning to get united around Jesus Christ. It is a community which is open to the dialogue with the world and culture. It is an ability to share the essence of the community: what it is, what it does and what it possesses. In the times when the majority of people are tired of the institutionalization of life, according to the recommendations of the documents of the Vatican Council II one should go towards the community where a personal encounter between God and human takes place.
Źródło:
Studia Ełckie; 2012, 14; 417-428
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was Roman Catholic Canon Law Studied in Eighteenth-Century England?
Czy rzymskokatolickie prawo kanoniczne było studiowane w osiemnastowiecznej Anglii?
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596157.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
canon law; Catholic Church; Anglican Communion; eighteenth century
prawo kanoniczne; Kościół katolicki; Wspólnota anglikańska; osiemnasty wiek
Opis:
Ustanowienie przez Henryka VIII Kościoła anglikańskiego i jego protestantyzacja dokonana za rządów jego dzieci, Edwarda VI oraz Elżbiety I nie doprowadziły do zupełnego zanegowania katolickich zwyczajów i tradycji w Anglii. Wbrew innym wspólnotom protestanckim Kościół anglikański zachował rozbudowany porządek prawny, który stanowił dziedzictwo średniowiecznego prawa kanonicznego. Ostateczne zwycięstwo anglikanizmu nad katolickimi sympatiami dokonało się w osiemnastym stuleciu. W artykule stawiane jest jednak pytanie, czy ten sam mechanizm zadziałał także w obrębie nauczania prawa kanonicznego w Anglii we wspomnianej epoce. Warto pamiętać, iż wprost prawo kanoniczne nie mogło być nauczane, stąd ubierane było ono często w formę wykładu historii i recepcji prawa rzymskiego. Artykuł zawiera wnioski z analizy popularnych osiemnastowiecznych podręczników prawa rzymskiego oraz anglikańskiego prawa kościelnego. Poszukiwano w nich zarówno odwołań do prawa rzymskokatolickiego, jak również oceniono sposób formułowania wypowiedzi o Kościele katolickim i jego porządku prawnym.
The establishment of the Anglican Church by Henry VIII and its Protestantisation achieved by his children Edward VI and Elizabeth I did not cause the absolute rejection of Catholic customs and traditions in England. Unlike other Protestant communities, the Anglican Church maintained a developed legal order, which was a continuation of a heritage of medieval canon law. The final victory of Anglicanism over Catholic sentiments was achieved in the eighteenth century. The article asks whether that same mechanism worked in the sphere of the teaching of canon law in England in the eighteenth century. It is worth remembering that canon law could not be taught openly, and for this reason, it was often disguised in the form of history lectures and the reception of Roman law. The article contains the conclusions drawn from the analysis of popular eighteenth-century textbooks of Roman law and Anglican ecclesiastical law. References to Roman canon law were sought in them, and modes of expressing statements regarding the Catholic Church and its law were evaluated.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 108; 83-102
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analisi giuridica comparativa del fedele laico nel Codex Iuris Canonici e nel Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium con particolare riferimento alla codice del diritto particolare della Chiesa Syro-Malabarese
A Comparative Legal Analysis of the Lay Christian Faithful in the 1983 Code of Canon Law and in the Code of Canons of the Eastern Churches with Particular Emphasis on the Particular Law of the Syro-Malabar Church
Analiza prawno-porównawcza wiernego świeckiego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich ze szczególnym odniesieniem do prawa partykularnego Kościoła Syro-Malabaryjskiego
Autorzy:
Scaria, Jerin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892311.pdf
Data publikacji:
2019-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chiesa orientale
Chiesa Siro-Malabarese
Comunione di Chiesa
Chiesa particolare
fedele cristiano
Oriental Church
Syro-Malabar Church
Church communion
particular Church
Christian faithful
Kościół wschodni
Kościół Syro-Malabarski
komunia Kościoła
Kościół partykularny
wierny chrześcijanin
Opis:
W obecnym kontekście Kościoła powszechnego „jedyne Corpus Iuris Canonici” staje się konkretną rzeczywistością. Kościół oddycha dwoma płucami, wschodnim i zachodnim. Kanony Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich uzupełniają Kodeks Kościoła łacińskiego, gdy kanon, który odnosi się do Kościoła sui iuris, ale z kontekstu jasno wynika, że przedmiotowa kwestia dotyczy relacji z Kościołem łacińskim.
In the present context of the Universal Church, “the only Corpus Iuris Canonici” is becoming a concrete reality. The Church breathes with two lungs, one in the East and one in the West. The eastern canons supplement the western canons: they do so when a canon refers either to the Latin Church or a Church sui iuris and the when the context makes it clear that the case concerns relations with the Latin Church.
Nel contesto attuale della Chiesa Universale, “l’unico Corpus Iuris Canonici”, diventa realtà concreta. La Chiesa respira con due polmoni, quello dell’Oriente e dell’Occidente. I canoni orientali forniscono il diritto suppletivo ai canoni occidentali: lo fanno quando un canone si riferisce all’ Ecclesia sui iuris e il testo e il contesto rendono chiaro che la questione implica relazioni con la Chiesa Latina.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 61-83
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOŚCIÓŁ JAKO ''MYSTERIUM LUNAE''. ŹRÓDŁO, KOMUNIA, PRAWDA
CHURCH AS ''MISTERIUM LUNAE''. SOURCE, COMMUNION, TRUTH
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489977.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Kościół, komunia, eklezjologia, współuczestnictwo, braterstwo, chrześcijaństwo, demokracja, hierarchia, reforma, świętość, uniwersalizm, soteriologia, zbawienie, prymat Boga, wiara
Church, communion, ecclesiology, co-participation, brotherhood, Christianity, democracy, hierarchy, reform, holiness, universalism, soteriology, salvation, primacy of God, faith
Opis:
Similarly as in the whole theology of J. Ratzinger/Benedict XVI, the primacy of God constitutes a starting point also in ecclesiology. And it is only through this hermeneutic key that we are able to properly read communio ecclesiology – the most characteristic and original element of Ratzinger’s teaching on the Church. Its deepest source is the communion of God and man, fulfilling itself to the richest extent in the Person of Jesus Christ – God-Man. Communio of the Church means co-participation with Christ; the Church is not ours, it belongs to God. We shall perceive the universality and holiness of the Church or Christian brotherhood from this perspective. The saving universalism of the Church does not depend on alleged openness of the community (flexibility, adaptability, susceptibility to change), yet it results from the God’s plan we all contribute to, not through “improving” church structures, according to our own and casual valuation, but through deepening our faith, conversion, confidence towards God’s presence inside the Church and surrender to Him.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 495-507
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Stranger’ as a Challenge for Communion Ecclesiology
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040172.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stranger
ecclesiology
communion
the Church
mission
responsibility
solidarity
Opis:
In this paper, the author deals with the question of communion ecclesiology in the context of the current migration crisis in Europe. Contextual theology based on the correlation method tries to develop the understanding of the Church’s essence and mission by using the ecclesiological model called communion and putting it in the contemporary social context. The notion of the ‘stranger’ introduced by the sociologists into the public discourse seems to be very operative and useful category for ecclesiology as well. The first part of the article presents the phenomenon of the stranger in sociological perspective. The second part discusses Jesus as Sacrament of God in the encounter with strangers. The author analyses Jesus’ words and his attitude to strangers and socially alienated people. The third part describes the Church as the sacrament of responsibility and open home for strangers and poor people. The Church can be also understood as the mother with a heart open especially to those who suffer from war and misery. In the final part of this paper the author presents some pastoral implications. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of Eucharist and to encourage the believers to create the ‘culture of solidarity’ with refugees and strangers in need.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 191-204
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faith According to Cardinal Joseph Ratzinger
Autorzy:
Zyzak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668596.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Faith
Ratzinger
Bible
history
communion
reason
truth
Church
Opis:
The subject of this article is faith according to Cardinal Joseph Ratzinger, the present Pope Benedict XVI. At the beginning the author presents the Cardinal’s diagnosis of the state of faith in the contemporary world. Joseph Ratzinger shows both positive and negative features of this state. After having presented the sociological aspect, the author deals with the essence of the faith according to Ratzinger. The further analysis concern the sacramental dimension of the Christian faith. Because the real faith is necessarily the faith of the Church, the article also indicates its communion dimension. The author additionally discusses a very important topic concerning the relation of faith to reason and truth. At the end of the article the reader can find the teaching of Cardinal about the relation between faith and history.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2013, 3, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le comunità ecclesiali di base nel rinnovamento della Chiesa nelle Filippine
The Basic Ecclesial Communities in the Renewal of the Church in the Philippines
Autorzy:
Orečný, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026027.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Basic Ecclesial Communities
Renewal of the Church
Parish
Communion
Laity
Opis:
Renewal of the Church with active participation of the laity has given rise to the birth of the basic ecclesial communities (in abbreviation “BEC”), which have become reality in many continents. According to the author, the Church of the Philippines can testify that, following the teaching of the Second Vatican Council and that of the Second Plenary Council of the Philippines, it has begun its renewal through the BEC. They have grown into places of evangelization, of listening and proclaiming the Gospel in parishes and dioceses. The BEC have also become a hope for the universal Church. The BEC differ in shape and structure in rural and urban areas, but when all the agents of the BEC, especially the priests of the parish and the laity, cooperate in the spirit of the Gospel, the renewal is effective and fruitful. All BEC agents are invited at all times and in all places to form a community of the disciples who live in communion, through participation in the mission of Christ as a priestly, prophetic and royal community, in its identity of poverty.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 162-177
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Luigi Giussani and Catholic Historiography
Autorzy:
Klumpenhouwer, Samuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Luigi Giussani
Communion and Liberation
Catholic Church
history
historiography
rationalism
Protestantism
Opis:
This essay explores the difficulties of conducting historiographical research from a Catholic view point. It through the life and writings of Luigi Giussani, founder of the movement Communion and Liberation. Three main approaches to history will be explored: the rationalist approach, the Protestant approach, and finally the Orthodox-Catholic approach. The essay argues that only the third approach is sufficient to examine the historical claims about Jesus.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2018, 8, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalizująca moc komunii według Johna D. Zizioulasa
The personalizing power of communion according to John D. Zizioulas
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076687.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
osoba
personalizm
komunia
Kościół
sakramenty
person
personalism
communion
the Church
sacraments
Opis:
Osoby ludzkie mają podstawę swojej tożsamości w trynitarnym Bogu. Ludzkie bycie osobą nie jest jakością natury ludzkiej, ale wydarzeniem relacyjnym, analogicznym do komunii wewnątrztrynitarnej. Dlatego ludzie mogą być obrazem życia w Trójcy Świętej jedynie we wspólnocie Kościoła. Zizioulas uważa, że osoba to nie statyczna całość, lecz rzeczywistość otwarta na relacje. Bycie osobą zakłada nie tylko „otwartość bytu”, ale także ruch w kierunku budowania komunii przekraczającej granice własnego „ja”. Człowiek istnieje jako istota biologiczna, ale działanie łaski Bożej urzeczywistnia osobowy sposób bycia bytów ludzkich, przemienia ich wypaczoną egzystencję indywidualizującą i umożliwia ich istnienie eklezjalne. Personalizacja bytu ludzkiego dokonuje się w komunii Kościoła. Może ona dokonać się przez związek z Chrystusem w chrzcie jedynie w Duchu Świętym, pod wpływem wielkiej inicjacji sakramentalnej, a Eucharystia jest nie tylko zgromadzeniem, ale również drogą do historycznego urzeczywistnienia i objawienia eschatycznej egzystencji człowieka.
Human persons have the basis of their identity in the Trinitarian God. Human being a person is not a quality of human nature, but a relational event, analogous to intra-Trinitarian Communion. That is why people can be an image of the Holy Trinity life only in the community of the Church. J.D. Zizioulas believes that the person is not a static whole, but a reality open to relations. Being a person implies not only the “openness of being”, but also a movement towards building a communion that transcends the boundaries of one’s own self. Man exists as a biological being, but the action of God’s grace realizes the personal way of being of human beings, transforms their distorted individuating existence and enables their ecclesial existence. The personalization of the human being takes place in the communion of the Church. It can be achieved through a union with Christ in baptism only in the Holy Spirit, under the influence of a great sacramental initiation, and the Eucharist is not only an assembly but also a way to historical fulfilment and revelation of man’s eschatic existence.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 101-111
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pluriformità nell’unità: una forma della Chiesa di oggi. Una proposta per rinnovare la parrocchia
Pluriformity in Unity: a Form of the Church Today. A Proposal to Renew the Parish
Autorzy:
Malinowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470110.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
pluriformity
socio-cultural context
form of the Church
communion
parish
charism
Opis:
The Church must continually ask herself how to be a witness of the Gospel to the world in which she lives. In her work of evangelization even today, therefore, the Church must deal with the socio-cultural context that she faces, characterized by an increasingly plural society and by continuous changes that have affected the institution, gestures and tools of the Christian tradition. It is therefore urgent that the Church make a critical reflection on her identity and her pastoral activity and, attentive to the signs of the times, try to review and renew her form and structures, beginning with the parish, a privileged place for the construction of the christian community and her mission. Since the parish is traditionally considered the «home of all», it is the place where the differences that animate the Church are most evident; therefore, it is called to enhance all the ecclesial experiences that arise from the different charisms. The parish and all the associations and groups present in it represent various forms in which the Church is realized. With this article I want to demonstrate that pluriformity in unity can be the form of the Church today, because the more plural and complex the society is, the more the Churchʼs proposal must be pluriform if she wants Christ to reach everyone. Pluriformity shows different forms of the Christian experience that express the unity of the Church. It is therefore an expression of the Churchʼs liveliness and catholicity. It also recalls that the subject of the Churchʼs mission is never the individual, but a community, a reflection of the communio that the Church lives in every part of the world.
Źródło:
Studia Ełckie; 2021, 23, 3; 369-387
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksje o Kościele w perspektywie communio według Severino Dianicha
Reflections on the Church in the Perspective of communio According to Severino Dianich
Autorzy:
Siwecki, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560675.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Jezus Chrystus
Kościół
komunia
przepowiadanie
Severino Dianich
Jesus Christ
Church
communion
preaching
Opis:
Włoski teolog Severino Dianich poświęcił zagadnieniom eklezjologicznym wiele pu-blikacji. Znaczna część dotyczy komunijnego wymiaru Kościoła w kluczu przepowiadania. Przepowiadanie stanowi wydarzenie, które daje chronologiczny początek Kościołowi i jednocześnie dynamizuje jego rozwój. Dianich proponuje formułę: „Kościół urzeczywistnia przepowiadanie i przepowiadanie tworzy Kościół”. Kościół jako komunia może odpowiedzieć na jedno z zasadniczych pytań człowieka dotyczących możliwości poznania i zjednoczenia z Bogiem. Wcielenie Syna Bożego pozwala pokonać dysonans między Bogiem a człowiekiem i jednocześnie wypełnić lukę w koncepcji komunii z Bogiem według Starego Testamentu. Autor artykułu prezentuje powyższe zagadnienia w czterech punktach: istotne uściślenia; primum principium; perspektywa communio, ku podsumowaniu.
Italian theologian Severino Dianich devoted many publications to the ecclesiological question. A significant part concerns the Communion of the Church in the key dimension of the preaching. Preaching is an event that gives a chronological beginning of the Church and at the same time a more dynamic development. Dianich proposes a formula”: “The Church realizes preaching and preaching makes the Church”. The Church as communion can answer on the one of the fundamental human questions regarding the possibility of cognition and union with God. The Incarnation of the Son of God overcomes the dissonance between God and man. At the same time it helps to fill a loophole in the concept of communion with God according to the Old Testament. The author of the article presents the above questions in four points: significant clarifications; primum principium; perspective of communio; toward the summary.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 153-161
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i przygotowania do nowego Synodu Biskupów poświęconego synodalności
The origins and the preparations for a new Synod of Bishops concerning synodality
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147654.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Kościół
papież
Franciszek
komunia
kolegialność
synod
synodalność
Church
pope
Francis
communion
collegiality
synodality
Opis:
Papież Franciszek zwrócił Kościół w kierunku nadania mu charakteru synodalnego, dlatego też kolejny synod biskupów zajmuje się już zagadnieniem synodalności i ma szukać jej właściwego kształtu. Ważne jest, aby dobrze znać genezę tego zagadnienia, gdyż tylko w ten sposób będzie można je właściwie podjąć i ukierunkować w służbie misji zbawczej, którą Kościół pełni. W nauczaniu papieża Franciszka znajdujemy jasno określone pryncypia, na których można budować poprawnie rozumianą synodalność i włączać ją w życie Kościoła na różnych poziomach jego funkcjonowania. Stanowią one właściwe przygotowanie do obecnego synodu biskupów oraz prawidłowe ukierunkowanie jego procesu i podejmowanych konkretnie prac.
Pope Francis has guided the Church so as to make her more synodal in character, which is why another Synod of Bishops already deals with the issue of synodality and is committed to find its appropriate shape. It is vital to analyse thoroughly the origins of this matter since only then it will be possible to deal with it correctly and to apply it in the mission of salvation pursued by the Church. In the teachings of pope Francis we can find clearly defined principles which may constitute a foundation for correctly understood synodality which can be incorporated in the life of the Church on different levels of her activity. These principles constitute an appropriate preparation for the present Synod of Bishops and the appropriate orientation for its proceedings and particular undertakings.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 73-90
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Obcy” jako wyzwanie dla eklezjologii communio
'Stranger' as a Challenge to Communion Ecclesiology
Autorzy:
Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040213.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obcy
eklezjologia
communio
Kościół
misja
odpowiedzialność
solidarność
stranger
ecclesiology
communion
Church
mission
responsibility
solidarity
Opis:
W niniejszym artykule autor podejmuje kwestię communio w kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego w Europie. Teologia kontekstualna oparta na metodzie korelacji próbuje pogłębić rozumienie istoty i misji Kościoła poprzez włączenie eklezjologicznego modelu communio we współczesny kontekst społeczny. Pojęcie „obcego”, wprowadzone przez socjologów do publicznego dyskursu, wydaje się być użyteczną i operatywną kategorią również dla eklezjologii. Pierwsza część artykułu ukazuje fenomen obcego w perspektywie socjologicznej. Druga część prezentuje Jezusa jako Sakrament Boga w spotkaniu z obcymi. Autor analizuje słowa i stosunek do ludzi obcych i społecznie wyalienowanych. Trzecia część opisuje Kościół jako sakrament odpowiedzialności i otwarty dom dla obcych i ubogich. Kościół może być rozumiany również jako matka posiadająca otwarte serce, szczególnie dla tych, którzy cierpią z powodu wojny i nędzy. W ostatniej części artykułu autor formułuje wnioski duszpasterskie. Zwraca uwagę na konieczność uwydatniania społecznego aspektu Eucharystii i zachęcania wierzących do tworzenia „kultury solidarności” z uchodźcami i ludźmi obcymi będącymi w potrzebie.
In this paper, the author deals with the question of communion ecclesiology in the context of the current migration crisis in Europe. Contextual theology based on the correlation method tries to develop the understanding of the Church's essence and mission by using the ecclesiological model called communion and putting it in the contemporary social context. The notion of the `stranger' introduced by the sociologists into the public discourse seems to be very operative and useful category for ecclesiology as well. The first part of the article presents the phenomenon of the stranger in sociological perspective. The second part discusses Jesus as Sacrament of God in the encounter with strangers. The author analyses Jesus' words and his attitude to strangers and socially alienated people. The third part describes the Church as the sacrament of responsibility and open home for strangers and poor people. The Church can be also understood as the mother with a heart open especially to those who suffer from war and misery. In the final part of this paper the author presents some pastoral implications. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of Eucharist and to encourage the believers to create the `culture of solidarity' with refugees and strangers in need.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 231-245
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunijna mistyka eklezjalna według Johna D. Zizioulasa
Communion-Ecclesial Mysticism According to John D. Zizioulas
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035042.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
komunia
sakramenty
mistyka
duchowość
asceza
monastycyzm
Church
communion
sacraments
mysticism
spirituality
asceticism
monasticism
Opis:
Pojęcie „mistyka” było odnoszone w Kościele pierwotnym do całego Kościoła i wskazywało na doświadczenia wspólne dla wszystkich jego członków, sakramenty i specjalny sposób życia. Mistykiem był każdy członek Kościoła. Kościół nie znał przeciwstawiania urzędu i ducha, instytucji i mistyki. Eklezjologia – łącznie z aspektem instytucjonalnym – nie tylko łączyła się z doświadczeniem mistycznym, lecz służyła także wprowadzeniu w misterium chrześcijaństwa. Dlatego mistyka eklezjalna ma swoją własną charakterystykę i odnosi się do Kościoła jako „Ciała Chrystusa”, sakramentów – zwłaszcza chrztu i Eucharystii, „słowa” w relacji do sakramentu, pełnienia urzędu kościelnego oraz praktykowania ascezy i życia monastycznego. Mistyka komunii wymaga jednak od chrześcijan nie tylko właściwej refleksji teologicznej, lecz przede wszystkim życia wspólnotowego i poszukiwania świętości osobistej, która ma służyć całemu Kościołowi.
The concept of “mysticism” was referred to the entire Church in the primitive Church, pointing to experiences shared by all its members, the sacraments, the liturgy and a special way of life. Every member of the Church was a mysticist. The Church did not know the opposition between office and spirit, institution and mysticism. Ecclesiology—including the institutional aspect—was not only connected with mystical experience, but also served to introduce in the mystery of Christianity. That is why ecclesial mysticism has its own characteristics and refers to the Church as the “Body of Christ,” the sacraments—especially baptism and the Eucharist, the “word” in relation to the sacrament, the exercise of the Church office and the practice of asceticism and monastic life. The mysticism of communion, however, requires from Christians not only proper theological reflection, but above all communal life and the search for personal holiness, which is to serve to the entire Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 7; 5-18
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od ortodoksyjnej do „neokolonialnej” eklezjologii
From Orthodox to “Neocolonial” Ecclesiology
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134432.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Kościół Aleksandryjski
Rosyjski Kościół Prawosławny
prawosławna eklezjologia
eucharystyczna wspólnota
autokefalia
Alexandrian Church
Russian Orthodox Church
orthodox ecclesiology
Eucharistic communion
autocephaly
Opis:
Najnowsze wydarzenia w dziejach współczesnego prawosławia, zwłaszcza w ostatnich trzech latach, mogą napawać pesymizmem i rozgoryczeniem. Powodem tego stanu rzeczy jest narastające napięcie strukturalne pomiędzy poszczególnymi wspólnotami autokefalicznymi. Jednym z dominujących czynników tego procesu staje się wewnętrzna rywalizacja, inspirowana głównie przez Rosyjski Kościół Prawosławny (RKP), która w rezultacie zakłada zmianę obowiązującego porządku autorytetu władzy w prawosławiu, w tym doprowadzenie do reformy w dziedzinie doktryny eklezjologicznej. W tle zaistniałej sytuacji pozostaje problem nadzwyczajnych kompetencji Patriarchy Ekumenicznego, dzięki którym może on decydować o ustanowieniu autokefalii dla określonej wspólnoty prawosławnej. Podstawą do podjęcia rozważań nad wspomnianymi kwestiami jest powołanie w grudniu 2021 roku pod patronatem Patriarchatu Moskiewskiego nowego egzarchatu prawosławnego w Afryce. W odniesieniu do tego wydarzenia przedmiotem szczególnej analizy w artykule są: kanoniczna doniosłość decyzji Synodu RKP, dążenie do zmiany prawosławnej eklezjologii, kwestionowanie prawdziwej sakramentalności i próba redukcji eucharystycznej synaksy.
The current structural tension between various Orthodox Churches can fill us with pessimism and bitterness. One of the dominant elements of this state of affairs is internal rivalry, inspired mainly by the Russian Orthodox Church (ROC), which ultimately assumes a change in the current order of authority in Orthodoxy, advancing an unrestrained reform in the field of ecclesiological doctrine. In the background of this situation, there is the problem of the extraordinary competences of the Ecumenical Patriarch, thanks to which he can also decide to establish autocephaly for a particular Orthodox community. The basis for considering the above-mentioned issues is the establishment in December 2021 under the patronage of the Moscow Patriarchate of a new Orthodox exarchate in Africa. Based on this event, the subjects of special analysis are: the canonical significance of the decision of the Synod of the ROC, the desire to change Orthodox ecclesiology, the questioning of true sacramentality and the attempt to reduce the Eucharistic synaxis.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 169-182
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leonarda Górki Dziedzictwo ojców wezwaniem do jedności w różnorodności
“The Heritage of Our Forefathers” by Leonard Górka as a Call to Unity in Diversity
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038140.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyryl i Metody
Kościół
Europa
ekumenizm
komunia
nadzieja
Cyril and Methodius
Church
Europe
ecumenism
communion
hope
Opis:
Kościół będący w drodze do jedności w różnorodności winien korzystać ze swej bogatej historii. To w niej możemy dostrzec przykłady, które mogą być pomocne w procesie pojednania nie tylko Kościołów, lecz również kultur i narodów. Takim paradygmatem procesu pojednania są między innymi Apostołowie Słowian, święci Cyryl i Metody, którzy zostali nazwani przez papieża Jana Pawła II w „słowiańskiej encyklice” Slavorum Apostoli (SA), autentycznymi protagonistami ekumenizmu, skutecznie dążącymi „do usunięcia lub zmniejszenia wszelkiego prawdziwego lub choćby pozornego podziału między poszczególnymi Wspólnotami, należącymi do tego samego Kościoła” (SA 14). Prof. Leonard Górka SVD, świadek ekumenizmu, a zarazem wielki orędownik tradycji cyrylo-metodiańskiej i wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Ekumenicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w swych wystąpieniach i publikacjach często podkreślał, że Święci Bracia Sołuńscy poprzez swą osobowość i dokonane dzieło są postaciami, które uwrażliwiają wszystkich chrześcijan do tęsknoty za zjednoczeniem i jednością między dwoma siostrzanymi Kościołami – Wschodnim i Zachodnim. Jego świadectwo może być punktem odniesienia dla tych chrześcijan, którzy w dziele zjednoczeniowym angażują swe siły w proces jednoczenia w różnorodności.
The Church, being on the way to its unity in diversity, should make use of its rich history. There can be found the examples that may be helpful in the reconciliation process of not only the Churches, but also cultures and nations. The paradigm of the reconciliation process are, among others, the Apostles of the Slavs, saints Cyril and Methodius. In his “Slavic encyclical” Slavorum Apostoli (SA), the Pope John Paul II called them the authentic protagonists of ecumenism who effectively strive “to remove or reduce any real or even apparent division among individual communities belonging to the same Church” (SA 14). Reverend professor Leonard Górka, both a witness of ecumenism and a great advocate of the Cyrilo-Methodian tradition, and a longtime researcher and teacher in the Ecumenical Institute of the Catholic University of Lublin, often mentioned the saints in his speeches and publications. He emphasized that the saint Solun Brothers, due to their personality and achievement, are figures that make all Christians sensitive to the longing for union and unity between the two sister Churches – Eastern and Western. His testimony can be the reference point for those Christians who engage all their forces in the process of unification in diversity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 73-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Altar Casket with a Representation of St Thecla ad bestias from the Vicinity of the St Menas Church in Selib (Northern Sudan)
Autorzy:
Żurawski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484047.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
St Thecla cult
altar casket
St Menas
Eastern liturgy
church architecture
Nubia
Christian altar
Holy Communion
Opis:
The excavations in Selib have brought to light a few objects used in the liturgical practices performed in the local churches. Among a dozen or so fragmentarily preserved chalices, juglets and patens, there is a terracotta roundel provided with a circular aperture in the upper side. Made of pinkish red clay, it is decorated with a repeated stamped motif of a haloed orant figure shown en face with arms held parallel to the upper body. It is accompanied by figures of animals set in profile. The masterly execution of the animal figures enables the recognition of the images of lionesses. Consequently the orant figure in between two metopes with a lioness each could only be St Thecla. The author suggests that the Selib roundel plausibly served as an altar casket placed on an altar to house a Eucharistic chalice. An alternative use would have been as a stand for a peculiar Nubian paten(?) with a depression in the bottom. Regardless of the real purpose, in the case of the Selib roundel the label of ‘altar casket’ is valid.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2016, 29; 203-224
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia jedności – perspektywa rzymskokatolicka
The Ecclesiology of Unity. The Roman Catholic Perspective
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340923.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół rzymskokatolicki
eklezjologia jedności
komunia/wspólnota
jedność
subsistit
Roman Catholic Church
Ecclesiology of Unity
communion/fellowship
unity
Opis:
The Roman Catholic thought on the unity of the Church has been basically developed in the scope of the ecclesiology of communion. Since the middle of eighties of 20th century the Roman Catholic Church started to define unity as the “communion-unity”. The article in a concise way presents five important issues relating to the Roman Catholic ecclesiology of unity. The Author starts his investigations taking into account the “communion-unity” phenomenon. He underlines that this kind of unity of the Church implies various participations in the same common essence, namely in one God, in one Mediator Jesus Christ, in one Spirit, in one common faith, in one Baptism and in one Eucharist. The “communion-unity” of the Church is a God’s gift and the fruit of God’s initiative, fulfilled in the Paschal Mystery. There are two levels of the ecclesial “communion-unity”: the universal communion of the faithful and the communion of Christian Churches. The second part of the article describes the fraternal fellowship (communion) of the faithful. The Roman Catholic ecclesiology of unity distinguishes two kinds of membership of Christians in the universal communion of the faithful: the full belonging of all Roman Catholics and the partial belonging of non-Catholics. The unity of the fellowship of Christian Churches is depicted in the third part of the article. Since the apostolic period there existed fellowships (communions) which were the local Churches. In each of them there is the whole Church, because in each of them the universal Church of Jesus Christ – one, holy, catholic and apostolic, has been manifested. The Church on the Earth has not only been the Body of many members in unity with the Head, but the Body of the Churches (corpus Ecclesiarum), the communion of the Churches (communio Ecclesiarum) as well. There exists a certain – although not perfect – implementation of the “communion-unity” between the Roman Catholic Church and the other Churches and ecclesial fellowships (communions). The care about the full unity of Christians, as the imperative of Christian conscience enlighten by faith and led by love, is stressed in the fourth part of the article. In order to restore the full communion of disciples of Christ it is necessary to restore the visible bonds, such as: faith, sacraments and supervision. The visible communion of the Church should be the reconcilled diversity, which does not contradict the unity; it should be the permanent unity in diversity. The Author in the concluding part of the article attempts to explain how to interpret the notion subsistit adopted by The Second Vatican Ecumenical Council. Describing the mystery of duration of the Catholic unity, the investigator clarifies that from the Roman Catholic point of view the conviction that the Church of Christ subsistit in her fullness in the Roman Catholic Church does not exclude the recognition of ecclesial existence and qualities of other Christian Churches and Fellowships. Above all one has to remember that the conciliar notion subsistit should be connected with an idea of the pre-existence of the Church in God’s intention.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 5-20
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Full Communion with the Catholic Church and the Validity of Taking on the Munus of Sponsor
Pełna komunia z Kościołem katolickim a ważność przyjęcia munus chrzestnego
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772771.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
baptism
sponsor
full communion with the Church
validity of taking on the office of sponsor
sacraments of initiation
chrzest
chrzestny
pełna komunia z Kościołem
ważność przyjęcia urzędu
chrzestnego
sakramenty inicjacji
Opis:
Jednym z warunków, jaki musi spełnić kandydat na chrzestnego, by móc zostać dopuszczonym do przyjęcia tego zadania, jest trwanie w pełnej komunii z Kościołem katolickim. Wymaganie to zapisane zostało w kanonie 874 §1 n. 3 CIC następującymi słowami: „do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić”. Ponieważ ustawodawca nie opatrzył klauzulą unieważniającą czy też uniezdalniającą całej normy zapisanej w kan. 874 §1 CIC, lub też poszczególnych jej elementów, nasuwa się zatem pytanie o to, jakie są dla ważności przyjęcia funkcji chrzestnego konsekwencje nieprzestrzegania kryteriów zapisanych w kan. 874 §1 n. 3 CIC. Biorąc pod uwagę, że w literaturze zagadnienie to bezpośrednio nie zostało dotychczas podjęte, autor w artykule udziela odpowiedzi na tę wątpliwość.
One of the conditions to be satisfied by a candidate to the office of sponsor in order to be admitted to perform this task is being fully in the communion of the Catholic Church. This requirement is stipulated in c. 874 §1 n. 3 CIC as follows: “To be permitted to take on the function of sponsor a person must be a Catholic who has been confirmed and has already received the most holy sacrament of the Eucharist and who leads a life of faith in keeping with the function to be taken on”. As the legislator has not provided either the entire norm stipulated in c. 874 §1 CIC or any of its individual elements with an invalidating or disqualifying clause, the question is what consequences are entailed for the validity of taking on the function of sponsor by failure to comply with the criteria laid down in c. 874 §1 n. 3 CIC. As this issue has not been directly discussed in the literature, in this article the author endeavours to address this concern.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 163-179
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dynamism of the Sacraments of Healing in the Service of Church Community Building
Dynamizm sakramentów uzdrowienia w służbie budowania wspólnoty Kościoła
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671843.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Kościół
wspólnota
sakrament
pokuta i pojednanie
namaszczenie chorych
Church
communion
sacrament
penance and reconciliation
anointing of the sick
Opis:
Pasterze Kościoła w Polsce – inspirowani proroczą wizją błogosławionego Jana Pawła – podjęli się na początku trzeciego tysiąclecia zadania urzeczywistniania Kościoła, aby był domem dla swych dzieci. Taka jest myśl przewodnia trzyletniego Ogólnopolskiego Programu Duszpasterskiego na początku drugiej dekady XXI wieku. W budowaniu wspólnoty Kościoła fundamentalną rolę pełnią sakramenty święte. Spośród wszystkich sakramentów Kościoła ważną rolę spełniają tak zwane sakramenty uzdrowienia, czyli sakrament pokuty i pojednania oraz sakrament namaszczenia chorych. Stanowią one nieodzowny składnik kościelnej tożsamości. Są to sakramenty w szczególny sposób odpowiedzialne za tworzenie i budowanie wspólnoty Kościoła. Z publikacji wynika, że pokuta i namaszczenie mają wyraźnie charakter eklezjalny. Dlatego wierne wypełnianie przez chrześcijan wszystkich zobowiązań płynących z sakramentu pokuty i namaszczenia chorych staje się zaczynem ewangelicznym, który sprawia, że w Kościele uobecnia się wspólnota jedności, miłości i pokoju. Poprzez wierność swojemu powołaniu i świadectwo życia człowiek pojednany z Bogiem w sakramencie pokuty i umocniony przyjęciem sakramentu namaszczenia przyczynia się do wzrostu całego Kościoła i do jego świętości. Wszystko zatem, co istotne w życiu Kościoła i co nadaje mu prawdziwego wymiaru i znaczenia, można odnaleźć w sakramencie pokuty i namaszczenia.
Inspired by the prophetic vision of Blessed John Paul, the pastors of the Church in Poland made huge efforts to ensure that the Church is becoming a real home for her children. The statement became the keynote of the Polish Pastoral Program at the beginning of the second decade of the 21st century. Building the Church community is of key importance for creating a common sense of fraternity, unity and peace in the world. The sacraments play a fundamental role in enhancing the process. Among all the sacraments, the so called Sacraments of Healing, namely the sacrament of penance and reconciliation and the sacrament of anointing of the sick, are of crucial importance, since they constitute an indispensable element of ecclesial identity. The article aims at showing the clearly ecclesial character of the sacrament of penance and the sacrament of the anointing. It also points out that faithful Christian fulfilment of all obligations arising from the sacraments of penance and anointing becomes the leaven of the Gospel, making the community of unity, love and peace present in the Church. Man reconciled with God in the Sacrament of Penance and strengthened in the Sacrament of the Anointing contributes to the growth of the whole Church and her holiness. Therefore, every important aspect of the life of the Church, and all that gives it the true dimension and meaning, can be found in the Sacraments of Healing.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół z Ducha Świętego. Pneumatologiczne podstawy jedności w różnorodności
The Church From the Holy Spirit. Pneumatological Foundations of Unity in Diversity
Autorzy:
Guzowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040614.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
Kościół
charyzmaty
urzędy
jedność
świętość
komunia
instytucja
Holy Spirit
Church
charismata
ministries
unity
holiness
communion
institution
Opis:
Autor artykułu przedstawił jeden z głównych tematów eklezjologii pneumatologicznej: pneumatologiczne podstawy jedności Kościoła w różnorodności. Duch Święty jest tu ukazany nie tylko jako twórca jedności, ale także jako podmiot komunii Kościoła. To „odgórne” spojrzenie na genezę Kościoła i jego strukturę pozwala odrzucić wszelkie nieuzasadnione przeciwstawianie elementu charyzmatycznego instytucjonalnemu. Jedność w Kościele, której źródłem jest Duch Święty, jest dla grzesznych członków Kościoła nie tylko faktem, ale i zadaniem. Autor artykułu zwraca uwagę na niebezpieczeństwo pomieszania wniosków natury socjologicznej i teologicznej.
The author of the article presents one of the main subjects of pneumatological ecclesiology: pneumatological foundations of the Church's unity in diversity. The Holy Spirit is shown here not only as the creator of unity, but also as the subject of the Church' communion. This “top-down” look at the origin of the Church and its structure allows rejecting all unjustified juxtaposition of the charismatic element and the institutional one. Unity in the Church, whose source is the Holy Spirit, for sinful members of the Church is not only a fact, but also a task. The author of the article emphasizes that there is a threat of mistaking conclusions of the sociological nature for ones of the theological nature.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 69-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunijna interpretacja Kościoła w dokumencie The Church: Towards a Common Vision
Interpretation of the Church as Communion in the Document The Church: Towards A Common Vision
Autorzy:
Malina, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040518.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
komunia
jedność Kościoła
Komisja „Wiara i Ustrój”
The Church: Towards a Common Vision
ekumenizm
eklezjologia
communion
unity of the Church
“Faith and Order” Commission
ecumenism
ecclesiology
Opis:
Artykuł dotyczy komunijnej interpretacji Kościoła przedstawionej w dokumencie Komisji „Wiara i Ustrój” The Church: Towards a Common Vision. Po krótkim wprowadzeniu, prezentującym etapy wyłaniania się z prac Komisji eklezjologicznej kategorii komunii, przechodzi się do omówienia jej znaczenia w samym dokumencie. Przytacza się zaproponowaną definicję Kościoła-‑komunii. Wyłaniają się z niej trzy ściśle ze sobą powiązane wymiary komunii kościelnej: z Trójjedynym Bogiem, w życiu wspólnoty wierzących oraz w jej w misji, które następnie zostają omówione w najważniejszych swoich aspektach w perspektywie ekumenicznej. Kościół jest misteryjną rzeczywistością zbawczej komunii człowieka z Trójjedynym Bogiem. W życiu Kościoła oznacza to dążenie do eschatologicznej pełni poprzez wzrastanie w komunii określonej przez widzialne elementy jedności: wiarę, życie sakramentalne, posługiwanie oraz misję do świata. Misję Kościoła zinterpretowano jako wprowadzanie komunii w świecie naznaczonym na skutek grzechu podziałami i rozbiciem: w pierwszej kolejności poprzez zapraszanie wszystkich ludzi do przyjęcia zbawienia w Jezusie Chrystusie, następnie również poprzez zaangażowanie w społeczne i moralne zmagania ludzkości oraz troskę o całe stworzenie. Przy okazji wymienia się ważkie problemy ekumeniczne związane z omawianymi zagadnieniami oraz propozycje ich interpretacji w perspektywie komunijnej.
This article deals with the interpretation of the Church as communion as presented in the document The Church: Towards a Common Vision, of the “Faith and Order” Commission. After a short presentation of the stages of the Commission’s work that contributed to the emergence of the ecclesiological category of communion, the meaning of this category in the document is described. This begins with the definition of the Church as communion. This definition indicates three interrelated dimensions of ecclesial communion: with the Triune God, in the life of the community of believers and in its mission. Subsequently the most important aspects of these three dimensions are described from an ecumenical perspective. The Church is a mysterious reality of the saving communion between man and the Triune God. Therefore, in the life of the Church it means to move towards eschatological fullness, by growing in essential elements of visible communion: faith, sacramental life, ministry and mission in the world. The mission of the Church is interpreted as introducing communion in a world that is marked by divisions and brokenness because of sin. Primarily, it consists of inviting all people to accept the salvation in Jesus Christ, followed then by its commitment to the social and moral struggles of all humanity and to promotion of the unity of creation. Throughout, important ecumenical issues are considered as a whole with their possible interpretation in the perspective of communion.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 59-73
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
Autorzy:
Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council
Opis:
Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelisieren durch die gelebte Communio
Ewangelizować poprzez żywą communio
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460457.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:
Communio
Kościół
Ewangelizacja
Gościnność
Relacje międzyosobowe
wspólnota
Communion
Church
Evangelization
Hospitality
interpersonal relationships
community
Kirche
Evangelisierung
Gastfreundschaft interpersonale Beziehungen
Gemeinschaft
Opis:
Communio jest pojęciem, którego używa Nowy Testament, by opisać życie Kościoła. Zgodnie z ideałem communio kształtowane są również egzystencja i działalność pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Od Soboru Watykańskiego II communio staje się wiodącą myślą eklezjologiczną, która pozwala określić naturę Kościoła, nadać kształt jego strukturom oraz wyznaczyć kierunek jego urzeczywistniania się w świecie. Ideał komunii jest bardzo bliski koncepcji (nowej) ewangelizacji, którą „należy uważać za łaskę i właściwe powołanie Kościoła” (por. EN 14). Działalność ewangelizacyjna nie może być sprowadzona do przekazu doktryny, ale musi przyjąć postać ortopraktyki, czyli życia i działania wypełnionego czynami dokonanymi w duchu Ewangelii. Taką możliwość stwarza communio, która swoją siłę ewangelizacyjną ujawnia w działalności małych wspólnot kościelnych, w gościnności chrześcijańskiej oraz w relacjach międzyosobowych, pozwalających na przekaz doświadczenia wiary. Wspólnoty kościelne ożywiane ideałem communio, praktykujące chrześcijańską gościnność i pielęgnujące otwarte, braterskie relacje stają się uprzywilejowanymi miejscami socjalizacji religijnej, czyli przekazywania z pokolenia na pokolenie wiary w Chrystusa wraz z wynikającymi z niej wartościami, normami i postawami.
Źródło:
Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 117-133
1731-710X
Pojawia się w:
Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanoniczne spojrzenie na statystyczne badanie skuteczności duszpasterskiej: komunia święta
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Ulman, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669665.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pastoral work
Catholic Church
clergy
Holy Communion
Roman Catholic Archdiocese of Kraków
praca duszpasterska
Kościół katolicki
duchowni
komunia święta
archidiecezja krakowska
Opis:
Pastoral work is a very important element of the Church functioning in the world. Measuring the effectiveness of pastoral work is a very difficult, but possible task. The article attempts to do that using the statistical tools. The aim is to show the best distribution of priests for the parishes to achieve the highest number of received Holy communions by the faithful. The data for the survey were taken from the Roman Catholic Archdiocese of Kraków and concern 2014. The authors offer several conclusions which can be of help to the diocesan bishop, regarding the distribution of priests and the size of the parishes. Also one postulate was formulated that the local churches should have law about collecting statistical data regarding life of the church.
Duszpasterstwo jest bardzo ważnym elementem funkcjonowania Kościoła w świecie. Mierzenie skuteczności pracy duszpasterskiej to trudne zadanie, aczkolwiek możliwe do wykonania. Niniejszy artykuł pokazuje, jak tego dokonać, używając narzędzi statystycznych. Jego szczegółowym celem jest pokazanie optymalnego rozłożenia liczby księży na parafię w celu osiągnięcia najwyższej liczby przyjmowanych przez wiernych komunii świętych. Dane do tego badania zostały pozyskane z rzymskokatolickiej archidiecezji krakowskiej i dotyczą 2014 roku. Autorzy wyciągnęli kilka wniosków, które mogą być pomocne biskupowi diecezjalnemu. Dotyczą one rozmieszczenia księży i rozmiaru parafii. Został także sformułowany postulat, aby lokalne Kościoły stanowiły prawo regulujące gromadzenie danych statystycznych dotyczących życia Kościoła.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies