Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chronotope" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Магія простору та часу: хронотоп в романі Казимєжа Трухановського «Божі млини»
The magic of space and time: the chronotope in Kazimierz Truchanowskis novel "Boże młyny"
Autorzy:
Hajder, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376043.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
chronotope
maze
path
City
hell
Opis:
Abstract. The analysis of time-space coordinates of an artistic work. in the circle of scientific interests of literary critics, is increasingly being analyzed from the second half of the twentieth century. M. Bakhtin's term for introduction to the interconnection of time and space coordinates of an artistic product today encompasses wider spectra of philological analysis of the text. After all, the chronotope is functionally associated with such concepts as plot and genre (plot-based and genre-specific functions), semantics of the text, mythopoetics, etc. Universals like "man", "time", "space" are necessary attributes of the semantic space of artistic text, since these categories organize the text (they perform the text-creation function). . In the article the author considers the key plot chronotopes - the chronotope of the meeting, the chronotope of the road, which is modified by the author - K. Trukhanovsky - into the chronotope of the labyrinth. The latter acquires specific features in the novel. The writer applied to mythologization and the magic properties of time-space measurements in the novel. Mythological and literary traditions are superimposed, as a result of which the author creates a complicated model of a labyrinthine novel. K. Trukhanovsky immerses the protagonist in the world of masks, forcing him to travel through the labyrinth of both his own soul and the quaint world of the City into which he falls.
Źródło:
International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture; 2019, 1, 1; 85-98
2658-154X
Pojawia się w:
International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
America of future past: the post-apocalyptic chronotope of Jim Crace’s The Pesthouse
Ameryka prz(y/e)szłości. Chronotop postapokaliptyczny w powieści The Pesthouse Jima Crace’a
Autorzy:
Pisarska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886418.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jim Crace
chronotop
utopia
dystopia
chronotope
Opis:
Artykuł analizuje związki czasoprzestrzenne w powieści współczesnego brytyjskiego pisarza Jima Crace’a (1946–) The Pesthouse (2007) w oparciu o ustalenia metodologiczne Michaiła Bachtina dotyczące literackiego chronotopu. Autorka wychodzi z założenia, że dominujący w powieści chronotop postapokaliptyczny opiera się na dynamicznej relacji dwóch chronotopów gatunkowych – utopijnego i dystopijnego – które jednocześnie dekonstruują i odbudowują amerykański mit Objawionego Przeznaczenia. Topos „miasta na górze”, łączący przeszłość i przyszłość Ameryki jako Edenu i Nowej Jerozolimy, w powieści Crace’a przyjmuje postać tytułowego domu zarazy (pesthouse), miejsca choroby i ozdrowienia bohaterki powieści, jak również, w podtekście, odrodzenia zdegenerowanej wizji amerykańskiej utopii. Ostatecznie, jak wnioskuje autorka, The Pesthouse jest wyrazem rewizjonistycznej nostalgii (w rozumieniu Jamesa Bergera), w której traumatycznej ingerencji przeszłości w teraźniejszość towarzyszy utopijny impuls.
Drawing on Mikhail Bakhtin’s assumptions concerning the literary chronotope, the article explores spatio-temporal relationships in The Pesthouse (2007), a novel by contemporary British writer Jim Crace (b. 1946). Katarzyna Pisarska contends that the dominant, post-apocalyptic chronotope of the novel arises from the interaction of two generic chronotopes, utopian and dystopian, which question the American myth of manifest destiny towards its ultimate reassertion. The topos of “a city on a hill”, which presupposes the conflation of America’s past (Eden) and future (New Jerusalem), is reworked as the eponymous pesthouse—the place of disease and recovery of not only the novel’s protagonist but also, implicitly, of the American dream. In the end, Pisarska argues, the novel expresses a revisionist nostalgia (sensu James Berger), as it produces the shock of the past invading the present in order to bring forth a utopian impulse.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 275-290
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literackie zapisywanie przestrzeni w kontekście trwania miasta na przykładzie Dublina
Literary Recording of Space in the Context of City Lasting as in the Example of Dublin
Autorzy:
Kaczmarek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951575.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
city space
chronotope
topochromia
topography
James Joyce
Opis:
This article offers an analysis of the real space of Dublin and the narration space of the city depicted in James Joyce’s novels. The groundwork of the reflections is Mikhail Bakhtin and Jean-Paul Ferrier’s concepts, where literary research and geographical research play complementary roles in the process of discovering and understanding the city space.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Библейские образы в апокрифической литературе (на примере апокрифа „Хождение Агапия в рай”)
Biblical images in the apocryphal literature – a case study of the Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise
Biblejskie obrazy v apokrifičeskoj literature (na primere apokrifa „Hoždenie Agapiâ v raj”)
Autorzy:
Vorobʹeva, Svetlana N.
Selezneva, Larisa V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203030.pdf
Data publikacji:
2020-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Apocrypha
allegory
biblical image
discourse
symbol
God
chronotope
Opis:
The authors analyze the biblical images that are used in the Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise. Apocrypha is a genre that is, as it were, on the periphery of religious discourse. This is due to the fact that they do not perform the actual liturgical functions, and, despite their religious content, belong to non-canonical works that the Church does not recognize as Sacred. Therefore, the Apocrypha is not included in the register and is not considered a rule of faith and piety for believers, like the texts of the Old and New Testaments. The authors use an allegorical way of interpreting the text. It allows revealing the symbolic meaning of the biblical images in the Apocrypha. Biblical images are an important component of religious discourse. Religious values, values of faith are transmitted through them in a direct or veiled form. The main idea of the gospel transmitted through the imagery and specific language-understanding life’s journey as the path to the Kingdom of heaven, which lies over either the monastery or through the desert, through many feats of restraint of the flesh. This formed the idea of asceticism as a form of rejection of earthly reality with its orders, temptations and delusions. The architectonics of the work is formed by the chronotope of the road. On the road the paths of different characters cross. The motive of the meeting plays a leading role in religious discourse.  The Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise is based on the seven meetings of Agapius, which are the organizational centers of the main events. The motive of the meeting intersects with the motive of the Epiphany in different guises: during the journey Agapius encounters on his way an eagle, a child, 12 Apostles, the Lord, prophet Elijah. Due to these images, the metaphorization of the way-road is filled with a new meaning (“the road to God”, “the road to Paradise”, “the path of spiritual transformation”) and its chronotopic value is expanded.
Źródło:
Stylistyka; 2020, 29; 179-197
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mironizm: praktyki, konteksty i gatunki miejskie
Mironism: Practices, Contexts and Urban Genres
Autorzy:
Karpowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951569.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
urban practices
literary practices
Miron Białoszewski
speech genres
chronotope
Opis:
This text is an attempt at reading the relation between Miron Białoszewski’s prose and the urban space with the use of the category of urban practices and speech genres. In this perspective also literature becomes a type of urban practice, practicing the autobiographic space by Białoszewski The article demonstrates its meanings and functions. A particular emphasis was put upon the specificity of urban space and a “transmitter” of these practices, which is always “a transmission”, an active and meaning producing element of literary communication.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2014, 5
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Function and Meaning of Double Forms in Gogol’s Stories The Old World Landowners, A Terrible Vengeance and The Nose
Функция и семантика удвоенных форм в повестях Н.В. Гоголя Старосветские помещики, Страшная месть и Нос
Autorzy:
Попович, Таня
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635926.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
function
genre
double structure
constructive principle
genre memory
chronotope
Gogol
Opis:
In this study, we are trying to connect the J. Tynjanov’s theory of the constructive principle of the genre with the M.M. Bahtin’s theory of genre memory, through the analysis of Gogol’s stories Old World Landowners materials A Terrible Vengeance and The Nose. This research is primarily focused on the meaning and the function of their double structure. Double structure principle reflects in levels of genre, in levels of the speech, in levels of chronotope, as well as in literary heroes motivation. Doubling reality and characters that are in the narrative world of Gogol is often transmitted using a mirror, a Double, a dream or a vision, showing, in fact, the inconvenience that every man feels when confronted not only with his „I”, but also when he attempts to explain himself through Others, see himself in someone else’s soul. A symbolic expression of this internal state occurs in a similar manner, using similar concepts and ideas, double structures which it is advisable to bind together the idea and its realization.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 13
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пространство и время в повести Александра Солженицына Адлиг Швенкиттен
Autorzy:
Павеелева, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057462.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Alexander Solzhenitsyn
time
space
chronotope
the specifics of the plot
Opis:
Многие произведения Александра Солженицына имеют авто биографическую основу. Алленштейн (современный Ольштын) стал одной из тех отметок в личной судьбе писателя, что привели его к Нобелевской премии и всемирной известности. Алленштейн – это та пространственная точка, котораяорганизует сюжет военной повести Адлиг Швенкиттен. Данное произведение имеет весьма характерный подзаголовок – Односуточная повесть, что указываетна временной отрезок, в котором заключено действие повести. Заголовок говорит о пространственных координатах: узкой локальной зоне в Восточной Пруссии,куда делается переброска войск тяжелой артиллерии, лишенных поддержки пехоты и далеко отставшего тыла. Хронотоп повести задан предельно конкретно уже в самом названии: заголовок определяет пространственные, а подзаголовок – временные координаты. В художественном отношении это те моменты, которые характеризуют сюжетную специфику повести. Художественное преображение событий жизни писателя становится знаковым явлением в литературе, когда за обычными деталямивыступает целая художественная вселенная, связанная, по мысли писателя, «спервоосновами человеческого бытия».
Many literary works of Alexandr Solzhenitsyn have an autobiographicalbasis. Allenstein (present-day Olsztyn) is one of the important points in Solzhenitsyn’s personal life which led to the Nobel Prize and worldwide fame for the writer. Allenstein becomes one of crucial spatial points that organize the plot of Solzhenitsyn’s military storyAdlig Schwenkitten. This work has a very characteristic subtitle, “A Tale of 24 Hours”.The subtitle indicates the time of the story. The header contains information about spatial (geographic) coordinates. This is a narrow local area in East Prussia. The forward units of heavy artillery troops move here, while the infantry and rear services remain farbehind. The chronotope of the story is set in an extremely specific way already in the title itself: the title defines the spatial coordinates, and the subtitle defines the temporal coordinates. In artistic terms, these are the moments that characterize the plot specificity of the story. The writer transforms the events of his life with the help of artistic means.This transformation becomes a landmark phenomenon in literature. Behind the usual details, you can see the whole artistic universe, which, as the writer said, is connected “with the fundamental principles of human existence”.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2021, 3, XXVI; 29-40
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performance of resistance in Croatia: A chronotopic review from the 1990s onwards
Autorzy:
Marjanić, Suzana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677688.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
performance of resistance
action
performance art
activism
public space
Croatia
chronotope
Opis:
Performance of resistance in Croatia: A chronotopic review from the 1990s onwardsI follow the performance of resistance in performance art in Croatia from the 1990s – i.e. from the disintegration of Yugoslavia – in correlation with the visibility of the performance of resistance in public spaces, with an emphasis on the individual guerrilla action by Igor Grubić (1998), which is considered the first action and provocation in Croatia of the 1990s that was triggered by civic self-initiative. Due to socialist legacy and the war, it was only in 1998 that an action could occur in Croatia that would be as powerful action in terms of media influence as had been the case in the revolutionary year of 1968 in Yugoslavia with the action Red Peristyle, upon the aura of which Grubić’s Black Peristyle was built. I conclude this review of the performance of resistance in Croatia from the 1990s onwards with the story of Black Nylon Peristyle as the civic performative reaction on the occasion of the accession of Croatia to the EU. Thereby I follow chronotopically the performance of resistance in Croatia between 1998 and 2013 (and partly further, up to and including 2017) with regard to the performative centres, placing the starting and endpoint in Split i.e. Peristyle as the art forum of the performance of resistance in Croatia. Performans oporu w Chorwacji. Przegląd chronotopiczny od lat 90.W artykule prześledzono performans oporu w sztuce performansu w Chorwacji od lat dziewięćdziesiątych, tj. od rozpadu Jugosławii – w odniesieniu do kwestii widzialności performansu oporu w sferze publicznej. Akcent został położony na indywidualnej akcji partyzanckiej Igora Grubicia (1998), uważanej za pierwszą akcję i pierwszą prowokację jako przejaw inicjatywy obywatelskiej w Chorwacji w latach dziewięćdziesiątych. W związku z panującą wojną i trwającym okresem postsocjalizmu dopiero w 1998 roku w Chorwacji miało miejsce działanie, które pod względem medialnym było porównywalne do rewolucyjnego roku 1968 w Jugosławii, kiedy to odbyła się interwencja Czerwony Perystyl, do której odnosiło się przedsięwzięcie Grubicia – Czarny Perystyl. Przegląd performansów oporu w Chorwacji od lat dziewięćdziesiątych zamykam opowieścią o Czarnym Nylonowym Perystylu jako obywatelskiej reakcji performatywnej na przystąpienie Chorwacji do Unii Europejskiej. Tym samym śledzę w sposób chronotopiczny performans oporu w Chorwacji w latach 1998–2013 (i częściowo dalej, aż do roku 2017) z uwzględnieniem centrów performatywnych, umieszczając punkt początkowy i końcowy w Splicie, a dokładnie na Perystylu jako artystycznym forum performansu oporu w Chorwacji.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Chronotope of Exile in the Post-Yugoslav Novel and the Boundaries of Imaginary Homelands
Autorzy:
Levanat-Peričić, Miranda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508800.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
chronotope
exile narration
Post-Yugoslav novel
reflective nostalgia
imaginary homeland
non-place
Opis:
The Chronotope of Exile in the Post-Yugoslav Novel and the Boundaries of Imaginary HomelandsAlthough the chronotopic approach to the novels of exile is almost self-explanatory, certain specifics expressed by post-Yugoslav exile narrations evoke a separate chronotope interpretation. First and foremost, post-Yugoslav literature is additionally encumbered with the identity issue because the abandoned areas of the nineties for the exiled writer do not disappear at a metaphorical level, by turning into a mnemotope, but in the actual break-up of the political entity, the imaginary supranational heritage transforms itself into a kind of counterculture, mostly affirmed by exile writers. Therefore, returning to the abandoned place often becomes possible only as a return to the past. In this paper, the literary theme of exile will be followed comparatively, starting from the reflective nostalgia in the prose of Dubravka Ugrešić (The Ministry of Pain), through a global exile which reflects the history of the relationship between European persecutions and America as an unfair homeland, which breaks all identity support in the novels of Aleksandar Hemon (The Nowhere Man; The Lazarus Project), to the intra-Yugoslav, "hereditary" exile in the novels of Goran Vojnović (Chefurs Raus!; Yugoslavia, My Homeland), which fathers left to their sons like a curse of the genus. In the texts mentioned above, the chronotope of exile is dealt with at the level of genre, as the major, supreme chronotope, which includes or opens space to a series of specific local chronotopes, which are fundamental to exile narration. These motifs are also encountered in other genres, but in exile narration they are the bearing pillars of the genre. They are, by their nature, chronotopic because they are realised through the binary spatial-temporal categories of presence and absence, affiliation and non-affiliation, anchoring and nomadism. In this paper, I will look at three such chronotope motifs: 1) the motif of home as a non-place or a place of absence; 2) the motif of other/mirror country and other/”mirror” history; 3) the motif of return and travel (by train), which regularly invokes the stereotypical representation of the place and the past. Chronotop wygnania w powieści postjugosłowiańskiej i granice ojczyzn wyobrażonychChociaż chronotopiczne podejście do analizy powieści problematyzujących wygnanie wydaje się oczywiste, to specyficzne cechy postjugosłowiańskich powieści tego rodzaju wymagają szczególnej interpretacji koncepcji chronotopu, ponieważ literatura postjugosłowiańska jest dodatkowo obciążona kwestią tożsamości. Dla wygnanego pisarza opuszczone przestrzenie lat dziewięćdziesiątych nie znikają jedynie na poziomie metaforycznym, zamieniając się w przestrzeń pamięci (mnemotop), ale faktycznie przestają istnieć jako rzeczywisty byt polityczny. Tym samym, wyobrażone dziedzictwo ponadnarodowe przekształca się w swoistą kontrkulturę, w większości afirmowaną przez pisarzy na wygnaniu. Dlatego też powrót do opuszczonej przestrzeni często jest możliwy jedynie jako powrót do przeszłości. Artykuł omawia literacki motyw wygnania w perspektywie komparatystycznej. Rozpoczyna się od refleksyjnej nostalgii w prozie Dubravki Ugrešić (Ministerstwo bólu). Następnie wiedzie poprzez globalne wygnanie, które odzwierciedla historię związków między europejskimi prześladowaniami a Ameryką jako niesprawiedliwą ojczyzną łamiącą wszelkie tożsamości, w powieściach Aleksandra Hemona (Nowhere Man, The Lazarus Project). Wreszcie, dochodzi do wewnątrzjugosłowiańskiego wygnania „dziedzicznego” w powieściach Gorana Vojnovicia (Chefurs Raus!, Yugoslavia, My Homeland) – wygnania, które ojcowie pozostawili swoim synom niczym przekleństwo rodzaju. W wyżej wymienionych tekstach chronotop wygnania jest rozpatrywany na poziomie gatunku jako główny, nadrzędny chronotop, który zawiera w sobie lub otwiera przestrzeń dla szeregu specyficznych chronotopów lokalnych, fundamentalnych dla narracji wygnańczych. Chociaż podobne motywy występują także w innych gatunkach, to są one filarami w przypadku narracji wygnańczych, z natury chronotopicznych, gdyż realizowanych za pomocą binarnych kategorii czasoprzestrzennych: obecności i nieobecności, przynależności i braku przynależności, zakotwiczenia i nomadyzmu. W tym artykule przyjrzę się trzem takim motywom chronotopu: 1) motywowi domu jako nie-miejsca lub miejsca nieobecności; 2) motywowi innych/lustrzanych krajów i innych/lustrzanych historii; 3) motywowi powrotu i podróży (pociągiem), który regularnie przywołuje stereotypowe przedstawienie miejsca i przeszłości. Kronotop egzila u postjugoslavenskom romanu i granice imaginarnih domovinaPremda je kronotopski pristup romanima egzila gotovo samorazumljiv, određene specifičnosti koje iskazuje postjugoslavenske egzilne naracije prizivaju zasebnu kronotopsku interpretaciju. Prije svega, postjugoslavenska književnost opterećena je dodatnim identitetskim bremenom jer napušteni prostori devedesetih godina za pisca u egzilu ne nestaju na nekoj metaforičkoj razini seleći se u mnemotope, nego se stvarnim raspadom političke cjeline, imaginarna supranacionalna baština transformira u svojevrsnu kontrakulturu, najčešće afirmiranu upravo posredstvom egzilnih pisaca. Stoga i povratak na napušteno mjesto često postaje moguć samo kao povratak u prošlost. U ovom će se radu književna tema egzila pratiti komparativno, počevši od refleksivne nostalgije u prozi Dubravke Ugrešić (Ministarstvo boli), preko globalnog egzila u kojemu se zrcali povijest odnosa europskih progona i Amerike kao maćehinske domovine koja rastače sve identitetske oslonce u romanima Aleksandra Hemona (Čovjek bez prošlosti; Projekat Lazarus), do unutarjugoslavenskog, „naslijeđenog“ egzila u romanima Gorana Vojnovića (Čefuri raus!; Jugoslavija, moja domovina), koje, poput prokletstva roda, očevi ostavljaju sinovima. U navedenim tekstovima o kronotopu egzila govorimo na razini žanra, kao glavnom, nadređenom kronotopu koji uključuje ili otvara prostor nizu specifičnih lokalnih kronotopa ili motiva, ključnih za egzilnu naraciju. Te se motivske jedinice susreću i u drugim žanrovima, no u egzilnoj su naraciji nosivi stupovi žanra. Po svojoj su naravi kronotopični jer se realiziraju kroz binarne prostorno-vremenske kategorije prisutnosti i odsutnosti, pripadanja i nepripadanja, usidrenosti i skitalaštva. U ovom radu osvrnut ću se na tri takva kronotopska motiva: 1. motiv doma kao ne-mjesta ili mjesta odsustva; 2. motiv druge/zrcalne domovine i druge/zrcalne povijesti; 3. motiv povratka i putovanja (vlakom), koje redovito priziva stereotipnu reprezentaciju mjesta i prošlosti.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2018, 7
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Танец в художественной структуре пьес русских, белорусских и польских драматургов 1990-х – 2010-х годов
Dancing in the artistic structure of plays by Russian, Belarusian and Polish playwrights of the 1990s – 2010s
Autorzy:
Лепишева, Елена
Pieczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032716.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
перформативность
хронотоп
русская, белорусская, польская драматургия
performativity
chronotope
Russian, Belarusian, Polish drama
Opis:
In this paper, dance is considered as an element of the artistic structure of dramatic works of Russian, Belarusian and Polish authors of the 1990s–2010s. It was revealed that this element represents the level of the chronotope: it becomes one of its expressive modes (creating an atmosphere due to emotional «charge»), manifests itself as a «non-everyday form of behavior» of a character (J. Faryno), as a «spatial motive» (O. Bagdasaryan) as a sense-forming centre of the artistic universe. A comparative analysis of the plays written by Russian, Belarusian and Polish playwrights of the indicated period showed that in Russian drama the transition occured from the dance – a «spatial motive» to the dance – a semantic center representing author’s model of the world and a Nietzschean man in the terms of a spontaneous, unstable world order. That was caused by the strengthening of the performative and receptive potential of modern drama. At the same time, in the Belarusian drama, due to more strong genetic ties with folklore, the dance for a long time has been manifesting itself as a game form of non-everyday behavior, however, since the mid-1990s it is often introduced as a «spatial motive» representing the extremely deformed consciousness of characters. If it comes to Polish drama, despite the actualization of the dance in the significant for its development works, in the latest plays it rarely functions as a semantic center, because of political and social themes predomination. The authors of this paper made an attempt to clarify the reasons for differents of the dance in the Russian, Belarusian, Polish drama of the 1990s–2010s, based on sociocultural factors, as well as on the logic of the development of the literary proces.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2020, 20; 43-62
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciudad y texto: leyendo a Montserrat Roig en compañía de Cristina de Pizán
City and text: reading Montserrat Roig with Christine de Pizan at your side
Autorzy:
Łuczak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051208.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Catalan literature
Montserrat Roig
city
chronotope
Christine de Pizan
women’s writing
Opis:
In the article we study two visions of the city. A “classical” and allegorical one is included in Christine de Pizan’s well-known oeuvre, Le Livre de la Cité des Dames (1404/1405). We compare it to a biographically conditioned construction from the essays "Digues que m’estimes encara que sigui mentida" (1991) by the Catalan writer Montserrat Roig. The key factor in our analysis is the chronotope structure and the relationship between the image of the city and the writing act. We note a number of similarities between the two visions, some of them stemming from the identity and the social and cultural situation of the feminine subject, but also point out some differences, as those determined by the historical context of both texts and their literary genres.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2013, 40, 2; 105-117
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il centro, la via, la strada: tre cronotopi nella narrativa polacca post 1989
Autorzy:
Prola, Dario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084120.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
literary space
city
chronotope
labyrinth
travel
przestrzeń literacka
miasto
chronotop
labirynt
podróż
Opis:
This essay concerns the fiction works of some Polish writers who made their literary debuts after 1989 (A. Stasiuk, P. Siemion, W. Kowalewski, Z. Kruszyński, K. Varga). Analysis of the urban space in their novels and tales based on three chronotopes (Bachtin) – center, street, road – serves to define certain characteristics of the hero and of the literary narrative mode. In the Polish literary city of the post-socialist era, there is now no trace of the flâneur: replaced with the figure of a wanderer or fugitive, the hero of Polish literary fiction is lost in urban centers that take on the unique characteristics of the labyrinth. In this can be sought the reason behind the revived popularity of the theme of travel in the new Polish prose.
Esej dotyczy belektrystycznej twórczości niektórych pisarzy debiutujących po 1989 roku (A. Stasiuk, P. Siemion, W. Kowalewski, Z. Kruszyński, K. Varga). Analiza przestrzeni miejskiej w ich powieściach i opowiadaniach na podstawie trzech chronotopów (Bachtin) – centrum, ulica, droga – pozwala zdefiniować pewne cechy bohatera literackiego oraz sposób narracji. W polskim literackim mieście epoki postsocjalistycznej już nie ma śladu flâneura: zastąpiony postacią wędrowca lub uciekiniera, bohater polskich fikcji literackich gubi się w ośrodkach miejskich, które przyjmują specyficzne cechy labiryntu. W tym można doszukiwać się przyczyny ponownego powodzenia i przywrócenia wartości paradygmatu podróży w nowej polskiej prozie.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 4; 501-515
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE CHRONOTOPE OF LOVE EXPLORED THROUGH ORHAN PAMUK’S THE MUSEUM OF INNOCENCE
CHRONOTOP MIŁOŚĆ ODKRYWANY W MUZEUM NIEWINNOŚCI ORHANA PAMUKA
Autorzy:
Vaso, Kleitia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955748.pdf
Data publikacji:
2019-02-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Chronotope
love chronotope
idyllic chronotope
The Museum of Innocence
Orhan Pamuk
Mikhail Bakhtin
Peter Pan
Alice in Wonderland
the garden
island
space
time
eternal
transient
chronotop
chronotop miłości
chronotop idylliczny
Muzeum Niewinności
Or-han Pamuk
Michaił Bachtin
Piotruś Pan
Alicja w Krainie Czarów
ogród,
wyspa
przestrzeń
czas
wieczność
przejezdny
Opis:
Through Orhan Pamuk’s novel, The Museum of Innocence, and Mikhail Bakhtin theory on the chronotope, specifically the idyllic chronotope, the article explores the specific chronotope of love which possesses a dual nature, both specific and timeless. Like all lovers, the novel’s protagonists, Füsün and Kemal belong simultaneously to the particu-lar place and time of their circumstances and the intimate world they create which tem-porarily transcends the boundaries of space and time. This private world echoes that of Adam and Eve, one suspended between the innocence and isolation of a private world and the looming threat of the real world’s interference. This dynamic between the place-less and time-less world of two and its existence within a specific place and time is espe-cially palpable in Orhan Pamuk’s novel, the very premise of which rests on the preserva-tion of a specific temporal period through artefacts, here belonging to Füsün, Kemal’s love. The eponymous museum refers to Kemal’s obsessive gathering and conservation of any item that belongs to her. The meetings of the lovers are dated with a historian’s precision and placed in the exact spot of Istanbul, the author’s beloved city. Kemal and Füsün could be Adam and Eve or any other literary couple following in their footsteps, yet their isolated world is interrupted by the noises, light and smells belonging to Istanbul alone. This specific chronotope belonging to love echoes Peter Pan’s island or Alice’s wonderland but the adult version of this private universe cannot be quite as separate from the real world. The latter can only partially escape and remains halfway trapped in its exact coordinates and time zone. My article ventures the thesis that the children’s and adult’s versions represent a similar effort to create a world of innocence and freedom though to a lesser degree in the second case.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 139-148
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CHRONOTOPE OF RETURN: THE ATTEMPT TO REGAIN TIME THROUGH SPACE
CHRONOTOP POWROTU: PRÓBA ODZYSKANIA CZASU PRZEZ PRZESTRZEŃ
Autorzy:
Vaso, Jora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955721.pdf
Data publikacji:
2019-02-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
exile
chronotope
irreversible return
nostalgia
time
space
powrót
wygnanie
chronotop
nieodwracalny powrót
czas
przestrzeń
Opis:
A person does not have to be an exile in order to be in search of lost time as Marcel Proust has famously confirmed. However, for the exile, lost time is more salient because it is demarcated by the particular moment of departure from a specific place: home. While nostalgia of home seeks to conserve a place in time, the return attempts to recap-ture time through regaining space. The exile returns home in order to, once and for all, anchor a wandering identity to a particular place and time or, in other words, to recapture the former self attached to the exile’s chronotope of home. The traces that the native space has left on the exile are imprinted as memory, gradually amplified to what Walter Benjamin refers to as aura: “In the trace, we gain possession of the thing; in the aura, it takes possession of us”. However, with the loss of distance, imaginary or physical, the aura of home may be lost. It is precisely this aura that is tested upon the exile’s return. The return may reveal a different reflection than anticipated: neither the person nor the space recognize one another. Though infinitely connected, time and space cannot be regained interchangeably.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2018, 16; 129-138
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Khronotop "Pamjatki Penjackojj" kak model muzeefikacii lesnykh rezervatov
Chronotop "Pamiątki Pieniackiej" jako model muzeifikacji rezerwatów leśnych
"Memoria Penyatska" chronotope as a museification model of forest reserve
Autorzy:
Chernobajj, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/791632.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Zarządzania Środowiskiem w Tucholi
Tematy:
Memoria Penyatska reserve
forest reserve
jubilee
history
ecological museum
chronotope
forest community
Polska
Ukraine
Źródło:
Zarządzanie Ochroną Przyrody w Lasach; 2017, 11
2081-1438
2391-4106
Pojawia się w:
Zarządzanie Ochroną Przyrody w Lasach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies