Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Christology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 144
Tytuł:
Negative Theology: Its Use and Christological Function in Late Antiquity and Subsequent Developments
Autorzy:
Aakjær Steenbuch, Johannes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50111868.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
negative theology
Christology
Clement of Alexandria
Gregory of Nazianzus
Gregory of Nyssa
Neo-Platonism
Opis:
This article discusses the historical development of negative theology from its formulations in early Christianity to its later forms in Medieval Neo-Platonism. First analyzing how in early Christian thought negative theology was often used for a Christological purpose, the article goes on to discuss the implications of the Neo-Platonic notion of God as beyond being. While primarily applying a historical methodology, the article concludes by encouraging a rediscovery of the Christological orientation for negative theology found in its early Christian formulations.
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 3; 623-645
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Uisibilis in homine et contrectabilis Deus” (De Trinitate IV 42). Un análisis de la presencia de Cristo en el Antiguo Testamento en las obras de Hilario de Poitiers a la luz de la polémica antiarriana del s. IV
“Visibilis in homine et contrectabilis Deus” (De Trinitate IV 42). An Analysis of the Presence of Christ in the Old Testament in the Works of Hilary of Poitiers in the Light of 4th-Century Anti-Arian Polemic
Autorzy:
Alba López, Almudena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158067.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hilary z Poitiers
soteriologia
chrystologia
teofania
polemika antyariańska
Hilary of Poitiers
Soteriology
Christology
Theophanies
Anti-Arian Polemics
Opis:
Hilario de Poitiers concede una especial importancia al análisis de las teofanías del Antiguo Testamento, tanto en lo referente al desarrollo doctrinal de su pensamiento soteriológico y cristológico como en lo relativo a su enfrentamiento con aquellos que niegan la igualdad entre el Padre y el Hijo. A lo largo del presente artículo analizaremos el tratamiento transversal que hace el obispo galo en su obra (especialmente en De Trinitate y el Tractatus super psalmos) de las principales teofanías contempladas por profetas y patriarcas a la luz de su orientación futura. Hilario entiende que el motivo de las manifestaciones divinas no es otro que anunciar la nueva economía que se inaugura a raíz de la encarnación y suscitar en el hombre la fe y la esperanza necesarias para esperar ese momento y ser capaz de identificar al Hijo en el habitus carnal que asume en su venida. Para diferenciar las teofanías de la encarnación, Hilario de Poitiers establece una diferencia fundamental entre las species creatae asumidas por el Verbo en las teofanías y la asunción de la carne en la encarnación, aspecto fundamental para entender los misterios de la salvación del hombre que constituye el objetivo de la misión del Hijo.
The analysis of Old Testament theophanies was particularly important to Hilary of Poitiers, both in what regards the doctrinal development of his soteriological and Christological thought and in what concerns his struggle against those who denied the equality of the Father and the Son. Throughout this paper I will analyse the Gallic bishop’s cross-sectional analysis of the main theophanies witnessed by the prophets and patriarchs in the light of their future orientation in his works, mainly in De Trinitate and the Tractatus super psalmos. Hilary believed that the reason behind divine manifestations was none other than the annunciation of the new economy which was inaugurated with the Incarnation and to arouse the faith and hope required to await this moment and to be able to identify the Son in the carnal habitus he assumed in his coming within mankind. In order to differentiate theophanies from the incarnation, Hilary of Poitiers establishes a fundamental difference between the species creatae assumed by the Word in the theophanies and the assumption of the flesh in the Incarnation which is essential to understand the mysteries the purpose of the Son's mission, namely, the salvation of humankind.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 7-30
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w ujęciu Marcina Lutra i św. Tomasza z Akwinu. Próba soteriologii porównawczej w perspektywie chrystologii kard. Ch. Schönborna
Salvation as Understood by Martin Luther and St. Thomas Aquinas. An Attempt of Comparative Soteriology in the Perspective of Christology of Card. Ch. Schönborn
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058306.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Marcin Luter
św. Tomasz z Akwinu
Ch. Schönborn
zbawienie
chrystologia
soteriologia
Martin Luther
St. Thomas Aquinas
salvation
christology
soteriology
Opis:
In the article, the author analyzes salvation as understood by Martin Luther and St. Thomas Aquinas. He uses the context of Christology of Card. Ch. Schönborn. According to the Viennese theologian, Luther and Aquinas had the most decisive influence on the understanding of salvation. By taking the theory of penal substitution to the extreme, Luther marked all modern soteriology with his own dramatic view of the theology of the Cross. Thomas, in turn, undertook a very balanced synthesis. The Viennese theologian, analyzing both concepts, showed the variety of New Testament soteriological images and their theological development, although its elaboration cannot pretend to be exhaustive.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2020, 2, 9; 13-39
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka badawcza teologii dogmatycznej w „Collectanea Theologica” 1920-2020
Research Areas of Dogmatic Theology in the Publications in „Collectanea Theologica” 1920-2020
Autorzy:
Bachanek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031590.pdf
Data publikacji:
2020-09-12
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teologia dogmatyczna
Miłosierdzie Boże
personalizm
chrystologia
mariologia
dogmatic theology
the Divine Mercy
Personalism
Christology
Mariology
Opis:
The following research areas of dogmatic theology were developed in the publications that appear in “Collectanea Theologica”: the theology of the Divine Mercy, the reflection on time which enriched Christology, the anthropological expression of Marian theology, the concept of personalism as a possible way of theological renewal, and Christian solidarity. Theologians proposed the hypothesis of the baptism of the Church, the theology of the icon, and the concept of a universal Eucharist. Among other questions they discussed the notion of the suffering of God. We can also find an original expression of theology of space, human freedom, and the theology of rest as well as a valuable perspective on the charisma of the theologian. Already in the interwar period, the journal was a place of encounter between the theology of the Christian West and that of the East. Some dogmatists, who published the results of their research in the journal, made the effort of confronting the theological topics with the problems and solutions from other branches of scholarship. Attempts were undertaken to explore thoroughly and interpret specific Christian elements in literature. History was treated as a dynamic reality and a source of inspiration for the contemporary world. The Second Vatican Council had a profound influence on the publications, as it provided a challenge to the adequately understood renewal of Catholic theology.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2020, 90, 2; 113-135
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowieczeństwo Boga w chrystologicznej interpretacji Karla Bartha
The Humanity of God in Karl Barths Christological Interpretation
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040215.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrystologia Karla Bartha
zbawienie
humanizm
człowieczeństwo
Karl Barth's Christology
salvation
humanism
humanity
Opis:
Artykuł ukazuje kluczowe aspekty chrystologicznego ujęcia nauki Karla Bartha na temat „człowieczeństwa Boga”. Autor dowodzi, iż w lustrze człowieczeństwa Jezusa Chrystusa objawia się włączone w Jego boskość człowieczeństwo Boga. To w Jezusie Chrystusie w zadziwiający sposób spotykają się kenosis i gloria, humanum i divinum, które w przestrzeni negocjacyjnej, jaką jest Jego Osoba, wzajemnie się wyjaśniają, przemawiając donośniej własnym głosem. Stąd punktem wyjścia do refleksji nad postawionym tematem jest przyjrzenie się formalnym podstawom uprawianej przez Bartha teologii. Centralne miejsce Jezusa Chrystusa – pod względem treści, formy i metody – uznawane jest za jeden z najważniejszych jej atrybutów. Swoją naukę o człowieczeństwie Boga, autor Die Kirchliche Dogmatik rozpoczyna od omówienia preegzystencji Jezusa Chrystusa za pomocą doktryny „łaskawego wyboru”, która stanowi zmodyfikowaną koncepcję jego wcześniejszej teologii trynitarnej. Mówi ona, że Bóg „od początku” jest ukierunkowany na człowieka, przypisując proludzki charakter Boskiego bycia i działania. W świetle barthiańskiej doktryny Jezus Chrystus, jako druga Osoba Trójcy, jest nie tylko „przedmiotem wyboru” (object of election), ale jest On także „wybierającym podmiotem” (the electing subject). Jako Pragnący wykonać zbawcze dzieło Ojca, stanowi uzasadnienie i gwarancję naszego zbawienia. Barth z całą stanowczością opowiada się za paradygmatem chrystologicznym Objawienia, stwierdzając, że wokół historii i dialogu, w którym Bóg i człowiek spotykają się razem i są ze sobą – wokół rzeczywistości obustronnie utrzymywanego i dokonanego związku – istnieje najpełniejsze otwarcie i wymiana. Dokonuje się ona w Osobie, ponieważ Jezus Chrystus jest w stopniu jedynym i najwyższym: prawdziwym Bogiem człowieka (Gott des Menschen) i prawdziwym Człowiekiem Bożym (Mensch Gottes). Wypowiedź o „człowieczeństwie Boga” – to Emmanuel, do którego zmierzamy z chrystologicznego centrum, mając na uwadze wypływajace z tego ruchu konsekwencje teologiczne i antropologiczne.
The article shows the key aspects of the Christological approach to Karl Barth's teaching about “the humanity of God”. The author argues that in the mirror of Jesus Christ's humanity the humanity of God included in Jesus's divine nature is revealed. It is in Jesus Christ that kenosis and gloria, humanum and divinum meet in an amazing way; and in the negotiating space which is constituted by His Person they explain each other, speaking more sonorously with their own voice. Hence the point of departure for a reflection on the problem that is posed here, is looking closely at the formal basis of Barth's theology. Jesus Christ's central place – with respect to the contents, form and method – is considered to be one of its most important attributes. The author of Die Kirchliche Dogmatik starts his argument by discussing Jesus Christ's pre-existence with the help of the doctrine of “the gracious election” that is a modified conception of his earlier Trinitarian theology. It says that God “from the beginning” is directed to man, suggesting a pro-human character of God's being and acting. In the light of Barth's doctrine Jesus Christ, as the second Person of the Trinity, is not only the object of election”, but He is also the electing subject. As the One Who Wants to complete the Father's salutary work, he is the justification and guarantee of our salvation. Barth categorically pronounces himself in favor of the Christological paradigm of the Revelation saying that around history and the dialogue, in which God and a man meet and are together – around a mutually made and kept relation – there is the most complete opening and exchange. It happens in the Person, since Jesus Christ is in the only and in the highest degree: a true God's man (Gott des Menschen) and a true Divine Man (Mensch Gottes). The phrase about the “humanity of God” – is Emmanuel, to whom we pass from the Christological centre, taking into consideration the theological and anthropological consequences following this movement.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 263-283
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy hermeneutyki chrystologicznej w Encyklice Redemptor hominis
Elements of Christological Hermeneutics in the Encyclical Redemptor hominis
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233567.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrystologia
hermeneutyka
Jan Paweł II
Jezus Chrystus
osoba
personalizm
Christology
hermeneutics
John Paul II
Jesus Christ
person
personalism
Opis:
The encyclical Redemptor hominis that was published 30 years ago is still a living source from which one may draw power that inspires him to reflect on the mystery of Jesus Christ as well as on the whole reality. It contains elements of Christological hermeneutics allowing to better understand and interpret the reality of God, the world and man in the light of the person of Christ. Via the mystery of Incarnation He is the hermeneutic structure of every being. It is in Him that the depth and universality of the code that interprets every individual, concrete aspect of reality (Universale Concretum), since the whole reason, natural regularity and moral norm, meaning and value that appear in the world, are integrated and brought to perfection in this one particular Logos that became a man.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 45-57
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Humanity of God in Karl Barth’s Christological Interpretations
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040175.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karl Barth’s Christology
salvation
humanism
humanity
Opis:
The article shows the key aspects of the Christological approach to Karl Barth’s teaching about “the humanity of God”. The author argues that in the mirror of Jesus Christ’s humanity the humanity of God included in Jesus’s divine nature is revealed. It is in Jesus Christ that kenosis and gloria, humanum and divinum meet in an amazing way; and in the negotiating space which is constituted by His Person they explain each other, speaking more sonorously with their own voice. Hence the point of departure for a reflection on the problem that is posed here, is looking closely at the formal basis of Barth’s theology. Jesus Christ’s central place – with respect to the contents, form and method – is considered to be one of its most important attributes. The author of Die Kirchliche Dogmatik starts his argument by discussing Jesus Christ’s pre-existence with the help of the doctrine of “the gracious election” that is a modified conception of his earlier Trinitarian theology. It says that God “from the beginning” is directed to man, suggesting a pro-human character of God’s being and acting. In the light of Barth’s doctrine Jesus Christ, as the second Person of the Trinity, is not only the object of election”, but He is also the electing subject. As the One Who Wants to complete the Father’s salutary work, he is the justification and guarantee of our salvation. Barth categorically pronounces himself in favor of the Christological paradigm of the Revelation saying that around history and the dialogue, in which God and a man meet and are together – around a mutually made and kept relation – there is the most complete opening and exchange. It happens in the Person, since Jesus Christ is in the only and in the highest degree: a true God's man (Gott des Menschen) and a true Divine Man (Mensch Gottes). The phrase about the “humanity of God” – is Emmanuel, to whom we pass from the Christological centre, taking into consideration the theological and anthropological consequences following this movement.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 221-239
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Personalist Shift in Christology
Personalistyczne przesunięcie w chrystologii
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040624.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jezus Chrystus
chrystologia
personalizm
osoba
R. Guardini
Jesus Christ
Christology
personalism
person
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie personalistycznego usytuowania współczesnej chrystologii. Charakter tego podejścia zostaje określony przez bezpośredni, egzystencjalny stosunek do fenomenu osobowego Jezusa Chrystusa. Analiza ta wyrasta z odczytania integralnego i pełnego człowieczeństwa Chrystusa (verus et perfectus Homo) dzięki zastosowaniu języka personalistycznego. Ujęcie to wyzwala tradycyjną chrystologię z obciążeń pojęciowych utrudniających zbliżenie się do misterium osobowego Zbawiciela. Personalistyczne „przesunięcie” w chrystologii oznacza zatem, że „rzeczywistość” badana zostaje wyznaczona nieredukowalnym „punktem” egzystencji Boga-Człowieka, który wytycza radykalnie nowy horyzont poznania prawdy, niesprowadzalny do żadnej z koncepcji czy formuł. Procesowi temu odpowiada zasada współodpowiedniości (principle of co-seemlines), będąca modusem osobowego przymierza humanum i divinum, które dosłownie i najpełniej zrealizowało się w Chrystusie, wyznaczając tym samym niespotykaną dotąd perspektywę mówienia o Bogu i o człowieku. Profil chrystologii ukierunkowanej egzystencjalnie (personalistycznej) nie traci tym samym nic ze swej naukowości, metodyczności, ścisłości pojęciowej, raczej poszerza znaczenie tych elementów i stawia w radykalnie nowej perspektywie interpretacyjnej.
The article deals with the issue of the personalistic placement of contemporary Christology. The character of this approach is described by a direct, existential attitude toward the personal phenomenon of Jesus Christ. The analysis in question stems from the reading of the integral and complete humanity of Christ (verus et perfectus Homo) thanks to the use of personalistic language. This take releases the traditional Christology from the burden of concepts that hinder the access to the personal mystery of the Saviour. Thus, the personalistic shiftin Christology means that the “reality” under scrutiny is seen as an irreducible “point” of the existence of the God-Man who sets a radically new horizon of the acquisition of the truth that cannot be reduced to any concepts or formulae. This process is reflected by the principle of co-seemlines that is the modus of the personal covenant of the humanum and divinum that was literally and most fully realised in Christ, thereby giving an unparalleled perspective of speaking of God and of man. The profile of Christology directed existentially (the personalistic Christology) does not lose its scientific and methodological character or conceptual coherence, but it rather broadens the significance of these elements and puts them a radically new interpretative perspective.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 191-205
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impulsy ze strony teologicznej myśli Karla Rahnera SJ (1904-1984) i teologii narracyjnej w kierunku pogłębienia teologii imienia Jezus
Impulses of Karl Rahner’s SJ (1904-1984) theological thoughts and narrative theology in direction of deepening theological name of Jesus
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607245.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the name of Jesus
systematic theology
christology
soteriology
Karl Rahner
narrative theology
symbolic theology
imię Jezus
teologia systematyczna
chrystologia
soteriologia
teologia narracyjna
teologia symboliczna
Opis:
The theological dimension of the name of Jesus is not only a domain of biblical teaching, pa- trology, theology of spirituality or theology of liturgy. It is also a eld for re ection of systematic theology. This study starts with a brief theological analysis of the name of Jesus and states that this is a summary of His earthy mission which is a saving mission to man and the world. Karl Rah- ner’s contribution to contemporary christological re ection is hard to overestimate. His so-called transcendental christology is an attempt to include anthropology into the structure of theology as its integral component. In contrast, narrative theology deals with modern man as the addressee of the Christian message about salvation. It develops particular ways of access by a man, who is not a believer, to the Person and work of Jesus of Nazareth as the true and living Son of God.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 119-139
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Hicks (1922-2012) christologische Reflexion als Relativierung der Einzigkeit der Heilsvermittlung Jesu Christi
Christological reflection of John Hick (1922-2012) as relativize the uniqueness of jesus christ’s salutary mediation
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496726.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
John Hick
pluralistyczna teologia religii
chrystologia
zbawienie
Pluralistic Theology of Religion
christology
salvation
Opis:
Pluralistyczna teologia religii stanowi rzeczywiste zagrożenie dla chrześcijaństwa. W imię demokratycznego równouprawnienia wszystkich religii relatywizuje ona jedyność i nieprzewyższalność zbawczego pośrednictwa Jezusa Chrystusa. Niebezpieczeństwo to rozpoznała Kongregacja Nauki Wiary i w 2000 roku opublikowała deklarację Dominus Iesus. Dokument ten nawiązuje między innymi do twórczości Johna Hicka (1922-2012). Ten angielski filozof religii należy do najbardziej znanych i prominentnych przedstawicieli pluralistycznej teologii religii. Teoria ta traktuje wszystkie religie jako równouprawnione drogi zbawienia. Absolutne roszczenie chrześcijaństwa jest mocno krytykowane. Wkład Johna Hicka do tej krytyki polega na relatywizacji zbawczego znaczenia Jezusa Chrystusa. Hick kwestionuje dogmatyczno-ontologiczny język pierwszych chrystologicznych soborów w Nicei (325) i Chalcedonie (451), zarzucając temu językowi porzucenie metaforyki języka biblijnego. Dla Hicka Jezus Chrystus nie jest prawdziwym Synem Bożym, lecz jednym z wielu wcieleń Boga. Artykuł analizuje pisma Johna Hicka i kończy się krytycznym wnioskiem.
Pluralistic theology of religion is a real threat to Christianity. It relativizes the unicity of saving mediation of Jesus Christ in the name of democratic equalityof all religions. The Congregation for the Doctrine of the Faith recognized this threat and published „Dominus Iesus” declaration in 2000. This document refers, inter alia, to the creativity of John Hick (1922-2012). The English philosopher of religion is one of the best known and the most prominent representatives of the pluralistic theology of religion. This theory treats all religions as equal ways of salvation. The absolute claim of Christianity is severely criticized. John Hick’s contribution to this criticism is about relativization of Jesus Christ’s salutary meaning. Hick questions the dogmatic and ontological language of the first christological council in Nice (325) and Chalcedon (451). He accuses this language of abandoning the imagery of the biblical language. According to Hick Jesus Christ is not a genuine Son of God- He is one of God’s embodiments. The article analyzes John Hick’s pieces of writing and ends with a critical conclusion.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 15-29
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezbywalny i ciągle aktualny wkład Karla Rahnera SJ (1904- 1984) do współczesnej antropologii teologicznej
Indestructible And Always Current Contribution of Karl Rahner SJ (1904- 1984) to the Contemporary Theological Anthropology
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956477.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
theological anthropology
Karl Rahner
transcendental theology
relationship of Christology and anthropology
atheism
antropologia teologiczna
karl rahner
teologia transcendentalna
relacja chrystologii i antropologii
ateizm
Opis:
Karl Rahner is undoubtedly one of the greatest theologians of the twentieth century. He has influenced and is still having an impact on its shape and trends. It can be seen from the example of his theological anthropology. His vision of a man is decidedly theological and perceived as such becomes the most important foundation of anthropology. The message of faith constitutes the highest standard and an unregulated signifi cant expression of a man. Theological interpretation of its essence occurs in the historical and living conditions of dependency and inadequacy of a man. A man is a supernatural existential (übernatürliches Existential), so as a being is qualified to grace by nature, to the supernatural, and finally defined by that reality. The most important event in human life is the fact that God turned to him and revealed him. It allows to read all theological dogmas as statements of anthropology. A man is in fact the point of intersection of God’s revelation and historical experience of himself. For Rahner a man in his deepest essence is a spirit in the world and a hearer of God’s words, a recipient of his revelation possible for recognition by the natural mind. A man is also potentia oboedientialis – an active potency to show God the obedience of faith and love as his supernatural grace. According to Rahner, Christology is the most radical, exceeding everything repetition of theological anthropology. Rahner starts his reflection in the field of theological anthropology from a man and his experience, in order to demonstrate that a man does not exist without God, moreover, a man is unthinkable. In the era of postmodern blurring of the essential philosophical and theological concepts this German theologian presents the basic truth about the legitimacy of being a Christian, the beauty of humanity relies on God, and also about the nonsense and tragedy of atheism. The whole theological thought and activity of Karl Rahner served to demonstrate the falsity and harm of theoretical as well as existential dimension of atheism. A man confirms by every act of his being, thinking and wanting that there is a God who loves his creation.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 48-57
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trinitätslehre und die Herausforderungen der Pluralistischen Religionstheologie. Systematisch-moraltheologische Überlegungen
Trinitology towards Challenges of Pluralistic Theology of Religion Systematical, Moral and Theological Reflection
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047769.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus Christ
Christology
Holy Trinity
Pluralistic Theology of Religions
Jezus Chrystus
chrystologia
Trójca Święta
pluralistyczna teologia religii
Opis:
Nowadays pluralistic theology of religion is rightly regarded as one of the greatest threats to Christianity. It specifically concerns Christology. A threat to the Christian belief in the Trinity, which is created by pluralistic theology of religion, is seen more rarely. Many scholars consider pluralistic theology of religion as a further step of the modern fight against Christianity and the Church. The increasing spread of religions of the Far East plays a significant role. Pluralistic theology of religion refers to the basic ideas of Buddhism, trying to create a universal religion of the world. Pluralist theology of religion treats every religion of the world with affection- with the exception of Christianity. It is Christianity that is supposed to be tolerant and to adapt to other religions by means of losing its own identity. Pluralistic theology of religion relativizes the Person of Jesus Christ, undermining the uniqueness of the incarnation of God. Jesus of Nazareth was only a prominent man standing near Reality itself (God). Since Jesus Christ was not an ontological Son of God, the doctrine of the Trinity is being undermined. Representatives of pluralistic theology of religion reject the idea of a personal God, at the same time hitting in all monotheistic religions. From their point of view, God is for the human mind unattainable reality which no revelation is able to bring. Various religions are only stages of searching for the final Reality itself. Father, Son and Spirit are nothing more than a projection of human yearnings and religious pursuits. Faced with such claims, Christian theology cannot remain silent. One should be reminded of development of faith in the Triune God in the life of the Church. This is a theoretical- scientific dimension of the problem. It also has its practical and existential meaning. Although Immanuel Kant claimed that the doctrine of the Trinity has no practical importance, contemporary theological reflection presents a new aspect of this problem. Communio- theology comprehends the mystery of the Trinity as an event of constant communication in which Father gives Himself to the Son and so they create the Holy Spirit. The mystery of diversity reconciled in the unity stands at the beginning of every reality. The mystery of the Holy Trinity has its significance not only inside (life of the Church) but also outside (life of the secular, political and economic community). Nowadays the latter has a special meaning in particular. It is a theological and moral surface of the reflection, showing that one should not be afraid of multiplicity and diversity but treat them as an opportunity. In the era of new conflicts and divisions that are increasing and the renewal of the old traumas, it turns out that appeals of the representatives of pluralist theology of religion are fake and are supposed to challenge the principles of Christianity, whereas Christian theology offers modern societies interesting proposals acceptable not only for those who believe.
Pluralistyczna teologia religii jest dziś słusznie postrzegana jako jedno z największych zagrożeń chrześcijaństwa. W sposób szczególny dotyczy to chrystologii. O wiele rzadziej dostrzega się zagrożenie, jakim dla chrześcijańskiej wiary w Trójcę Świętą jest pluralistyczna teologia religii. Wielu uczonych uznaje pluralistyczną teologię religii za dalszy etap nowożytnej walki przeciwko chrześcijaństwu i Kościołowi. Niemałą rolę odgrywa tu narastające rozprzestrzenianie się w Europie religii dalekowschodnich. Pluralistyczna teologia religii nawiązuje do podstawowych idei buddyzmu, próbując stworzyć uniwersalną religię światową. Pluralistyczna teologia religii traktuje z sympatią wszystkie religie świata – za wyjątkiem chrześcijaństwa. To pod jego adresem są kierowane apele o tolerancję i dostosowanie się do innych religii kosztem rezygnacji z własnej tożsamości. Pluralistyczna teologia religii relatywizuje Osobę Jezusa Chrystusa, podważając jedyność wcielenia Boga. Jezus z Nazaretu był jedynie wybitnym człowiekiem, stojącym blisko Rzeczywistości samej w sobie (Bóg). Skoro Jezus Chrystus nie był ontycznym Synem Bożym, to zostaje tym samym podważona nauka o Trójcy Świętej. Przedstawiciele pluralistycznej teologii religii odrzucają ideę osobowego Boga, uderzając tym samym we wszystkie religie monoteistyczne. Bóg to, ich zdaniem, nieosiągalna dla ludzkiego umysłu rzeczywistość, której nie jest w stanie przybliżyć żadne objawienie. Poszczególne religie są jedynie etapami poszukiwania ostatecznej Rzeczywistości samej w sobie. Ojciec, Syn i Duch to nic więcej, jak tylko projekcja ludzkich tęsknot i religijnych poszukiwań. Wobec takich twierdzeń teologia chrześcijańska nie może milczeć. Należy przypomnieć rozwój wiary w Trójjedynego Boga w życiu Kościoła. Jest to teoretycznonaukowa dymensja problemu. Ma on także znaczenie praktyczno-egzystencjalne. O ile jeszcze Immanuel Kant twierdził, że dogmat o Trójcy Świętej nie ma żadnego praktycznego znaczenia, o tyle współczesna refleksja teologiczna ukazuje zupełnie inne oblicze tego problemu. Teologia komunionalna pojmuje misterium Trójcy Świętej jako wydarzenie nieustannej komunikacji, w której Ojciec całkowicie wydaje siebie Synowi, a razem tchną Ducha Świętego. U początku wszelkiej rzeczywistości stoi więc tajemnica pojednanej w jedności wielości. Misterium Trójcy Świętej ma znaczenie tak do wewnątrz (życie Kościoła), jak i na zewnątrz (życie świeckiej wspólnoty polityczno-gospodarczej). Zwłaszcza to drugie znaczenie ma szczególną wymowę w dzisiejszych czasach. Jest to teologiczno-moralna płaszczyzna refleksji, pokazująca, że nie należy obawiać się wielości i różności, a traktować je jako szansę. W dobie narastających nowych konfliktów i podziałów oraz odnawiania się dawnych uraz okazuje się, że apele przedstawicieli pluralistycznej teologii religii są fałszywe i mają na celu podważenie zasad chrześcijaństwa, natomiast teologia chrześcijańska ma do zaoferowania współczesnym społeczeństwom interesujące propozycje, możliwe do przyjęcia nie tylko przez ludzi wierzących.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 2(16); 167-181
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il senso cristologico-ecclesiologico dell’ammonizione rivolta a Pietro da Gesù (Mt 16, 23/Mc 8, 33)
Christological and Ecclesiological Meaning of Jesus’ Admonition to Peter (Mt 16:23; Mk 8: 33)
Autorzy:
Borto, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144007.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Objawienie
Chrystus
Mesjasz
Piotr
uczeń
krzyż
szatan
chrystologia
eklezjologia
Revelation
Christ
Messiah
Peter
disciple
Cross
Satan
Christology
Ecclesiology
Opis:
Chrystologiczno-eklezjologiczne znaczenie napomnienia skierowanego przez Jezusa do Piotra (Mt 16, 23/Mk 8, 33) Tradycja ewangeliczna dwóch Ewangelii synoptycznych (wg Mateusza i Marka) przekazała ostre napomnienie Jezusa, z którym zwrócił sie On do Piotra (por. Mt 16, 23/Mk 8, 33). Napomnienie to zostało skierowane do Pierwszego z Apostołów zaraz po jego wyznaniu wiary. Tak kontekst, jak również ton tych słów czyni z nich interesujący fragment zarówno dla refleksji o charakterze egzegetycznym, jak również teologicznym pozwalając wyciągnąć znaczące wnioski o charakterze chrystologiczno-eklezjologicznym. Można bowiem powiedzieć, że właśnie w tym momencie w wyraźniejszy sposób zostaje objawiona tajemnica Chrystusa i zarazem tajemnica bycia Jego uczniem, a więc zostało objawione coś „więcej” o samym Chrystusie i coś „więcej” o Kościele jako wspólnocie Jego uczniów. W niniejszym artykule autor podejmuje sie analizy znaczenia tego napomnienia. W tym celu omawia znaczenie słów Jezusa w kontekście każdej ze wspomnianych Ewangelii. Kontekst ten wskazuje, że chodzi tu przede wszystkim o objawieniowy wymiar tej perykopy. Następnie, powołując sie na argumenty o charakterze gramatycznym, kontekstualnym i opinie innych autorów, autor niniejszego artykułu proponuje inne tłumaczenie napomnienia Jezusa niż to przyjmowane powszechnie - takie, w którym wybrzmiewa nakaz pokornego kroczenia za Chrystusem aż po krzyż, a nie takie, które nakazuje Piotrowi po prostu oddalić się. Wyżej wskazana interpretacja omawianego fragmentu pozwala wyciągnąć wnioski tak o charakterze chrystologicznym, jak i eklezjologicznym. Do pierwszych nalepy zaliczyć wskazanie, że tajemnica Chrystusa zostaje w pełni objawiona dopiero wraz z wydarzeniem paschalnym, gdy „wszystko sie wypełniło”. Ściśle powiązany jest z tym wniosek o charakterze eklezjologicznym, w którym autor wskazuje, że uczeń Chrystusa, reprezentowany w osobie Piotra, może otworzyć sie na pełnie tego objawienia tylko w wiernym podążaniu za Panem aż po misterium krzyża i po udział w nim. Powyższa interpretacja omawianego tekstu stawia również pytania o charakterze chrystologicznym i eklezjologicznym, na które tekst ewangeliczny nie odpowiada, lecz które trzeba określić inspirującymi dla refleksji teologicznej: w jakim sensie tajemnica Paschy objawia „coś więcej” z tajemnicy Chrystusa? Na czym polega ten krok, który uczeń Jezusa winien zrobić, by pójść za Nim do końca? Dlaczego pełnia tajemnicy Chrystusa nie jest dostępną bez „wejścia” z Nim w tajemnice Paschy?
The synoptic Gospel tradition of Matthew and Mark has passed on harsh words which Jesus addressed at Peter (Mt 16: 23 and Mk 8: 33). The First of the Apostles was reprimanded soon after he had professed his faith. Such a context as well as the overtone of Jesus’ words make them an interesting pericope both for exegesis and theology, allowing a theologian to draw important conclusions for Christology and Ecclesiology. Indeed, this moment of the Gospel more distinctly reveals the Christ mystery as well as the mystery of what it means to be his disciple. Therefore there is “something more” revealed about Christ himself as well as “something more” about the Church as the community of Jesus’ disciples. In this paper, the author analyzes the meaning of the admonition. In order to do it, he discusses the sense of Jesus’ words in the contexts of both Matthew and Mark, pointing to similarities and differences between their accounts. He also proposes a new translation of the analyzed words, different from the commonly accepted one. Finally, the author presents his most important conclusions and questions arising when reading the aforementioned pericopes, as well as their christological and ecclesiological consequences.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 51-69
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika chrystologicznej terminologii św. Cyryla Aleksandryjskiego w kontekście kontrowersji nestoriańskiej V wieku
Some specific features of the Christological Terminology of St. Cyril of Alexandria in the context of the Nestorian controversy of the 5th century
Autorzy:
Charyło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494308.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
św. Cyryl Aleksandryjski
Wcielenie
chrystologia
szkoła aleksandryjska
spory chrystologiczne
hipostaza
natura
St. Cyril of Alexandria
Incarnation
Christology
Catechetical School of Alexandria
Christological Disagreements
hypostasis
nature
Opis:
W artykule przedstawiona jest specyfika chrystologicznej terminologii św. Cyryla Aleksandryjskiego, stosowanej w jego nauce o zjednoczeniu dwóch natur w jednej osobie Bogoczłowieka Jezusa Chrystusa. Zostało podkreślone, że arcybiskup Aleksandrii, w celu wyjaśnienia tajemnicy Wcielenia, posługiwał się specyficznym językiem teologicznym. Autor ukazuje główne chrystologiczne pojęcia i porównuje sposoby ich wykorzystania przez św. Cyryla. Na podstawie analizy dzieł arcybiskupa Aleksandrii dowodzi, że św. Cyryl nie rozróżniał terminów φύσις, ὑπόστασις, πρόσωπον i stosował je tak, jakby były one ewidentnymi synonimami. Właśnie w tym zawierała się ogromna trudność interpretacji języka teologicznego arcybiskupa Aleksandrii. Według opinii autora, św. Cyryl próbując wyrazić prawdę o jedności natury boskiej oraz natury ludzkiej w jednej osobie Bogoczłowieka, nie mógł znaleźć jednoczącego wyrażenia zrozumiałego dla wszystkich. Jednakże św. Cyryl starał się sformułować chrześcijański dogmat o zjednoczeniu dwóch natur w jednej osobie Jezusa Chrystusa. Autor tego artykułu stwierdza, że nawet jeśli arcybiskup Aleksandrii w swoich chrystologicznych wypowiedziach nie rozróżniał niektórych terminów i wykorzystywał je jako synonimy, to może być to wytłumaczone przez jeszcze nie ukształtowany i niedokładnie sprecyzowany teologiczno-filozoficzny system terminów w V wieku. Św. Cyryl wyraził głęboką teologiczną koncepcję pomimo wciąż nie jednoznacznie sformułowanych pojęć.
In this article are reviewed some peculiarities of St. Cyril of Alexandria’s Christological Terminology, that was used in his statement of the Christological dogma about union of the two natures in the single Person of Jesus Christ. It has been highlighted that the Archbishop of Alexandria had made use of the particular and original theological language to explain the mystery of Christ’s Incarnation. The author reveals the main Christological notion and the ways of usage of these terms by St. Cyril. The Analysis of the writings of the Archbishop of Alexandria proves that St. Cyril did not distinguish the terms φύσις, ὑπόστασις, πρόσωπον and he used them, as if they were obvious synonyms. Therefore it is extremely difficult to interpret the theological language the Archbishop of Alexandria. In the author’s opinion is that St. Cyril sought to ascertain the truth of the unity of the divine and human natures of Christ in one individual existence and could not find a unifying expression understandable by everyone. However, St. Cyril of Alexandria made an effort to formulate the Christian dogma of the union of the two natures in the single Person of Jesus Christ. The author of this article concludes that even if the Archbishop of Alexandria in his Christological word usage mixed and did not distinguish some terms and was using them as synonyms, it can be explained by not steady-state theological and philosophical terminology in the 5th century. St. Cyril expressed deep theological idea in spite of still ambiguous term formulations.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 02; 263-286
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O języku chrystologii w pismach ks. Romana Rogowskiego
On the Language of Christology in the Writings of Fr Roman Rogowski
Autorzy:
Cichocki, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37530720.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Christology
Cosmic Christ
language
Fr Roman Rogowski
chrystologia
Chrystus Kosmiczny
język
ks. Roman Rogowski
Opis:
Artykuł poświęcony jest językowi chrystologii ks. Romana Rogowskiego i skupia się na analizie sposobów, za pomocą których Rogowski przestawia Jezusa Chrystusa w swoich tekstach. Celem badania jest ukazanie Chrystusa Kosmicznego jako wiodącej kreacji chrystycznej, a także wyeksponowanie językowych tendencji w mówieniu o Chrystusie, zwłaszcza ukazanie znaczenia poetyki romantycznej i poetyki mistycznej obecnej w pracach Rogowskiego. Przeprowadzona analiza ma charakter panoramiczny i ukazuje ogólne tendencje językowe i teologiczne, ponieważ podjęte badania nie były jak dotąd przedmiotem systematycznych studiów.
This paper is devoted to the language of Fr Roman Rogowski’s Christology and focuses on an analysis of the means by which R. Rogowski depicts Jesus Christ in his texts. The aim of the study is to show the Cosmic Christ as the leading Christological creation, as well as to expose the linguistic tendencies in speaking about Christ, especially to show the significance of romantic poetics and mysticalpoetics present in R. Rogowski’s works. The analysis carried out is panoramic and reveals general linguistic and theological tendencies, as the research undertaken has not been the subject of systematic study so far.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 107-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 144

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies