Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Christians" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 108
Tytuł:
Bóg jako ojciec według Apokalipsy św. Jana
Autorzy:
Kiejza, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178459.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
Bóg
Bóg Ojciec
Chrystus
chrześcijanie
Apocalipse
God
God as Father
Christ
christians
Opis:
Immagine generale di Dio nel libro dell’Apocalisse non sembra di portare gli elementi della Sua paterna bontà, secondo presentazione che si trova nei Vangeli. Dio di Apocalisse, seduto sul trono, sembra di essere fuori della storia umana. Eppure, nonostante questa prima e prevalente impressione, Dio rimane padre, anche per l’autore di Apocalisse. In questo libro Dio viene chiamato padre cinque volte. Lo chiama così Cristo stesso (Ap 2, 28; 3, 5. 21) e Cristiani (1, 6; 14, 1). Dio è chiamato padre di Cristo in maniera diretta. Questa relazione è naturale. I cristiani non Lo chiamano „Padre nostro” ma padre di Gesù. Di questo fatto può sembrare che non Lo roconoscono come padre di loro stessi. Analisi dei testi, dove ricorre il termine pate¯r rivolto a Dio, ci fa vedere che Gesù, grazie alla sua morte, fa entrare i cristiani nel circolo della paterna presenza di Dio. Per ora questa si attua, tramite rivelazione, nella promessa di piena comunità pronta a verificarsi nella realtà escatologica. I cristiani, parlando di padre di Gesù, Lo riconoscono come tale anche per loro stessi, anche se in maniera più implicita. Alla fine del libro, quando − secondo la visione profetica dell’autore si compie la storia del mondo – c’è una immagine di Dio che nella realtà celeste acetta i cristiani vincitori nella vita eterna. E proprio in questo momento loro vengono chiamati „i suoi figli” (Ap 21, 7), di ciò si arriva alla conclusione che Lui è loro Padre. Dio, secondo Apocalisse, è Padre quando compie il suo piano salvifico nella storia del mondo e lo rimane ancora più chiaramente nella realtà escatologica.
Źródło:
The Biblical Annals; 2002, 49, 1; 129-146
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judeochrześcijanie w "Dialogu z Żydem Tryfonem" Justyna Męczennika
Judeo-Christians in Justin the Martyrs "Dialogue with the Jew Tryphon"
Autorzy:
Misiarczyk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612610.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Judeochrześcijanie
Justyn Męczennik
Dialog z Żydem Tryfonem
Judeo-Christians
Justin the Martyr
Dialogue with the Jew Trypho
Opis:
L’articolo presenta la descrizione dei giudeocristiani nel Dialogo eon Trifone di Giustino Martire. Come sappiamo, gli studi sul giudeocristianesimo condotti fino ad oggi hanno proposto 4 principali definizioni di ąuesto fenomeno: secondo la prima definizione genetico-etnica i giudeocristiani sarebbero da identificare eon i Giudei converititisi al cristianesimo; poi gli altri hanno proposto la definizione basata sul criterio dell’osservanza dove i giudeicristiani sarebbero tutti coloro che osservano le prescrizioni delle Legge di Mose pur essendo diventati cristiani; la terza definizione fa riferimento al sistema dottrinale, spesso eterodosso ed identificato eon gli Ebioniti e la quarta definizione proposta da J. Danielou definisce il giudeocristinesimo come una specifica forma mentis giudaica nella teologia cristiana antica. Nel 1998 S. Mimouni nel suo studio ha proposto una nuova definizione che, secondo lui, deve essere verificata in modo positive dalia maggiorana delle foni antiche e anche abbracciare i diversi criteri insieme come etnico, dottrinale e di osservanza. Analizando i testi dei Padri ha concluso che i giudeocristiani sono tutti coloro che etnicamente sono Giudei (tutti Padri), osservano la Legge di Mose (Epifanio, Girolamo) acccettano Gesu come il Messia e Figlio di Dio (Eusebio, Epifanio, Girolamo). Applicando questa definiznione al Dialogo di Giustino vediamo che i giudeocristiani per lui sono Giudei che hanno creduto nella messianicita di Gesu e continuano ad osservare alcune prescrizioni della Legge mosaica. L’Apologeta accetta la possibilita della salvezza etema per loro a condizione che non obblighino a questa osservana cosidetti etnocristiani. Per quanto riquarda l’elemento dottrinale distingue tra giudeocristiani ortodossi, come quelli che credeono in Gesu Messia e Figlio di Dio e eterodossi, cioe quelli che rifiutano la sua divinita pur credendo nella sua messianicita intesa pero in senso puramente umano.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 661-676
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Las asociaciones de los cristianos en la Iglesia primitiva
Associations of the Christians in the Early Church
Stowarzyszenia chrześcijan w Kościele pierwotnym
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947706.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesnechrześcijaństwo
grupy religijne
Kościół pierwotny
stowarzyszenia
chrześcijanie
Religious groups
Early Church
Associations
Christians
Early Christianity
Opis:
W naturze człowieka jest zakorzeniona tendencja do zrzeszania się, po to, by osiągnąć wspólne cele. Pośród Rzymian to dążenie było manifestowane już od czasów monarchii i identyfikowało się w zakładaniu stowarzyszeń - collegia. Religia była jednym z fundamentalnych motywów zakładania stowarzyszeń. Stąd nie brakowało religijnych grup (collegia, amicitia, convictus, curia, magisterium, schola, sodalitium, etc.), które dysponowały miejscem sprawowania kultu oraz miały swoją strukturę hierarchiczną. W Imperium Rzymskim nie brakowało także stowarzyszeń pogrzebowych - Collegia tenuiorum. Tenuiores, byli to ludzie dysponujący niewielkimi zasobami ekonomicznymi, którzy zrzeszali się, czcząc jakieś bóstwo i zapewniając sobie w ten sposób godny pochówek. Do stowarzyszeń pogrzebowych zaliczano także Collegia domestica. Należeli do nich niewolnicy i libertyni bogatych rodzin, którzy płacąc miesięczne składki do wspólnej kasy i czcząc bożki larów, zapewniali sobie pochówek we wspólnym miejscu. Collegia chrześcijańskie pojawiają się także jako stowarzyszenia o charakterze religijnym. Nie brak autorów, jak m.in. Wilken, Benko czy De Rossi, którzy uważali, że pierwsze grupy chrześcijańskie imitowały model stowarzyszeń pogrzebowych. Kościół począwszy od III w. posiadał cmentarze i domy, które mógł wykorzystywać dla swoich celów. Większość grup chrześcijańskich w dużej mierze było jednak uzależnionych od osób bogatych, którzy pełnili funkcje patronów. Mówiąc o stowarzyszeniach w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, nie sposób pominąć stowarzyszeń kapłańskich. Pierwsze z nich spotykamy w Jerozolimie. Dzieje Apostolskie opowiadając okoliczności powołania „Siedmiu”, milczą na temat pochodzenia prezbiterów. Ci pojawiają się, kiedy Kościół antiocheński przekazuje im pieniądze dla ofiar głodu, jaki panował wówczas w Judei. Prezbiterzy jawią się jako depozytariusze i administratorzy owej kolekty. Na soborze w Jerozolimie prezbiterzy wykonują także funkcję sędziów rozstrzygających sporne kwestie. Z kolei w epoce po-apostolskiej jawią się oni jako senat Boży i otaczają biskupa. Stowarzyszenia, w jakich zrzeszali się pierwsi chrześcijanie, nie były strukturą nową w znaczeniu oryginalności, nie były czymś wymyślonym przez chrześcijan. Ci jednak dokonując ich adaptacji, nadali im nowy wymiar.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 385-409
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lasst uns voller Hoffnung vorwärts gehen! Pädagogisch-katechetische Aspekte, wie der Christ die Zeichen der Zeit in der gegenwärtigen Welt aufnimmt
Idźmy naprzód z nadzieją! Pedagogiczno-katechetyczne aspekty odczytywania przez chrześcijan znaków czasu we współczesnym świecie
Autorzy:
Stala, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062617.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijanie
nadzieja
znaki czasu
świat współczesny
consecratio mundi
Christians
hope
signs of the times
contemporary world
Opis:
Posłannictwo Kościoła nie polega tylko na przekazywaniu ludziom ewangelicznego orędzia Chrystusa, ale na doskonaleniu duchem ewangelicznym całego porządku spraw doczesnych oraz właściwym odczytywaniu i rozumieniu znaków czasu. To przepajanie duchem Ewangelii wszystkich wydarzeń i dziedzin rzeczywistości stanowi właściwą specyfikę apostolstwa. Do chrześcijan należy świadczenie o tym, jak wiara chrześcijańska daje jedyną pełną odpowiedź na problemy i nadzieje, jakie życie stawia przed każdym człowiekiem i każdym społeczeństwem. Chrześcijanie muszą stawać się dla świata czytelnymi znakami innej rzeczywistości, rzeczywistości Bożego królestwa. W niniejszym artykule podjęto próbę wskazania pedagogiczno-katechetycznych aspektów dostrzegania, właściwego rozumienia i podejmowania przez chrześcijan znaków czasu we współczesnym świecie. Chrześcijanie realizują przez to zadanie consecratio mundi i dzięki temu mogą iść naprzód z nadzieją. Zostało to omówione przez uświadomienie faktu, że chrześcijanin nie ucieka, lecz żyje we współczesnym świecie, dla którego stara się być świadkiem królestwa Bożego oraz ukazuje mu drogę Ewangelii.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 435-447
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z islamem
Autorzy:
Wąs, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041466.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christians
Muslims
islam
church
Second Vatican council
dialog międzyreligijny
chrześcijanie
muzułmanie
kościół
Sobór Watykański ii
Opis:
Since the beginning of islam in the 7th century christians and Muslims have been a permanent challenge for themselves. the confrontation and the closeness which accompanythem through the entire history are rooted in the universal and monotheistic character of both religions. From the christian point of view it would be diffcult to talk about interreligious dialogue or at least its modern developments, without the Second Vatican council (1962–1965) and the declaration nostra aetate. the council recognized in it the spiritual, moral and cultural values present in different religions, emphasizing spiritual and moral values between Muslim and christians. For the frst time in the history of the catholic church, the council’s fathers offcially called for the co-operation with Muslims. this is the starting point of the real dialogue between christians and Muslims. This article attempts to describe and analyse – in three parts – some aspects of the dialogical initiatives of christian-Muslim relations. A greater part of it refers to the roman catholic church, but some examples of interpretation and dialogical initiatives of the Orthodox and protestant churches are included as well. Islam as a point of reference is taken as a whole. After a short introduction containing a general defnition of dialogue and its interreligious form the frst part deals with historical facts which shaped the dialogical attitudes. the selected historical facts build a background forsome theological ideas on islam in orthodox, catholic and protestant traditions. The second part focuses on the practical aspects of dialogue – its forms and representative institutions, i.e. the pontifcal council for interreligious Dialogue, World council of churches and Orthodox center of the ecumenical patriarch in chambésy which are engaged in the dialogue on behalf of the main christian churches. the third part offers some ideas concerning aarguments for dialogue, its effciency and quality which might be important for the future of dialogue.the modern history of christian-Muslim relations shows that the dialogue between adherents of these two largest religions is possible despite that it is not an easy undertaking. the author underlines that there is no alternative to dialogue as there is no better way to defeat prejudices and heal the wounds of the past. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 223-247
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seniores laici w starożytnych wspólnotach kościelnych w afryce rzymskiej
Seniores laici in ancient church communities in roman Africa
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496345.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Church history of ancient
the Church in Roman Africa
the Donatist Church
the lay people
secular Christians
Opis:
The article refers about the council, which in ancient Christian communities in Northern Africa constituted lay people. This council is defined by contemporary scholars in Latin as seniores laici. All sources written on the subject this group come from Roman Africa. In the most they were written in the fourth and fifth century. In the light of sources seniores laici appear as the integral part of the organization both the Church of Donatist as and Catholic in Northern Africa. Represented sources are a sufficient proof on their existence. In Church communities they took place between the Church hierarchy and the faithful people. They were chosen by the people. Fulfilling their own duties by them were collaborated with bishops in administering and the safing of the church property. They exercised also functions about the judiciary and disciplinary character which permitted them to control also behavior of their own bishops.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 215-222
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Hasmoneans and the Religious Homogeneity of Their State
Autorzy:
Dabrowa, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638595.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
HISTORY
JEWISH LEGENDS
JEWS
RELATIONS BETWEEN JEWS AND CHRISTIANS
Opis:
The conquest of the Near East by Alexander of Macedon began a new era in the history of this region. This pregnant event was quite differently perceived and judged by contemporaries in conquered lands, Palestine among them. To those, the Macedonian's victory over the Persians meant little more than one hegemonist replacing another. It must have been with concern, or perhaps with hope, that they awaited possible changes under the new political arrangement. We know little about Alexander's direct rule over Palestine, but the historical evidence we have suggests that the behavior of local populations in the area did not always meet the expectations of Macedonian conquerors. One example may be seen in the attitude of the Jerusalem Temple's high priest, who, despite Alexander's superiority at arms, firmly declared his loyalty to the Persian king (Jos. AJ 11, 317-319), while some in Samaria's elites chose to follow their self-interest and did not hesitate to join the conqueror (Jos. AJ 11, 321-324, 340-345). Although local elites and communities declared their willingness to cooperate with the Macedonian monarch, there were no avoiding tensions and conflicts between locals and newcomers. One such instance was a mutiny in Samaria city against the Macedonians, during which the Syrian governor Andromachus was killed. In retaliation, the rebellion was quenched in blood and Macedonian settlers were brought into Samaria.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2010, 8; 7-14
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu nowych dróg ku jedności chrześcijan
In Search of New Ways Towards Christian Unity
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340939.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
jedność chrześcijan
kryzys chrześcijaństwa
wspólne świadectwo o Chrystusie
Trójca Święta
prawda
uzgodnienia dialogów teologicznych
przemiana umysłu (gr. metanoia)
the unity of Christians
the crisis of Christianity
the common witness about Christ
the Holy Trinity
the truth
agreements of theological dialogues
the change of the intellect (Gr. metanoia)
Opis:
The first part of the article describes signs of a crisis of Christianity in the contemporary world. One can distinguished both the deepening of a crisis of faith and various threats, which have been very dangerous for Christians. Among many causes of the modern crisis of faith it should be pointed out the tolerance for pathologies, the triumph of atheistic philosophies, the anthropological reductionism, and the relativisation of personal evil. Apart from that in some countries in the world Christians have been persecuted and even put to death. It is necessary to take into account this general context if one would like to take into consideration the problem of the necessity of common witness on Christ and the cause of the lack of Christian Unity. Today, as the Author ascertain in the second part of his text, it is impossible to deal with ecumenical matters without relating them to various factors influencing on the situation of Christianity in the world. As it is evident, so far the full Eucharistic Fellowship has not been reached by the ecumenical dialogue. Practically, a greater part of agreements of theological dialogues have not got reception on the parish level. There is no common Christian language, which could be commonly used, what it points out to a deep disagreement about the Truth. From the Orthodox point of view unity is to be understood not as a mere administrative arrangement and a human achievement, but as a manifestation of grace and as the fullness of the new life which renews the earth-born and the whole of their world. In order to understand why the Christian unity is so difficult to acquire it is necessary to look at the Church of Christ as a personal community in resemblance of the Holy Trinity as the community of the Divine Persons. The Author in the third part of the article underlines that the Trinitarian relations between God the Father, the Son of God and the Holy Spirit consist the most perfect pattern for relations between human persons in the fellowship of the Church. From such a point of view the Church is not an occasional ‘happening’, where the Word of God is preached and listened to and the sacraments are performed, but as the reality of sonship in the Spirit, that is, as a constant movement of filial grace from the Father, giving his Son to us in the Spirit, and as a return of this by us, ‘giving grace’ to him by offering back to him his Son in his incarnate, sacrificial and risen state as the head of a body comprising all of us and all that exists. The fourth part of the article refers to a question of the unity of the Church and understanding of truth. The problem of understanding of truth in the Church may be expressed in the following question: How can we hold at the same time to the historical nature of truth and the presence of ultimate truth here and now? For an answer to this question it can be very helpful to look at the Greek Fathers, both their failures and their success, in arriving at an understanding of truth which might have meaning for a person of Greek mentality, without betraying or distorting the message of the Bible. Their spiritual and intellectual contribution has been essential for a reflection on the relation between truth and salvation. They underlined that human person as the whole (not only his reason, but all functions of his intellect in connection to soul and body) was committed into the process of learning truth. Therefore bodily ascetism in the Church is one of essential conditions of approach to truth, the supreme road to theological knowledge. It is not possible for human being to come to know the truth of life, the truth of God and the truth of his own existence purely through intellectual categories, relative analogies and conventional expressions, because they give only a relative and conventional knowledge. Knowing God is possible only in Christ, who as the personal Truth has been the source of all truths. In order to know Christ as Truth it requires opening for His presence not only on the level of reason, but approaching Him in ones intellect, soul and body. Particularly, the change of the intellect (Gr. μετάνοια) is very important on the way toward the uniting Truth. There are some important conclusions, indicated in the final part of the article, resulting from the Christian understanding of the uniting Truth for ecumenical endeavors. Particularly important is not to treat the doctrinal ecumenism solely as an intellectual convergence process in separation from all that, what constitute the life of the Church of Christ. One has to remember that notions taken from kataphatic theology should be supplemented by notions from apophatic theology, because the knowledge of God is knowing the Unknowable. Striving for the unity of Christians, similarly to striving for the unity of a human person in relation to God, requires the change of intellect, by the attention (Gr. προσοχή), watchfulness (Gr. νῆψις), prayer, the Liturgy and ascetism.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 35-56
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
'Walka kościelna' w Elblągu w latach 1934-1943
CHURCH STRUGGLES IN ELBING (1934-1943)
Autorzy:
Żukowska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425526.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
CHURCH STRUGGLE
CONFESSING CHURCH
GERMAN CHRISTIANS
THE EVANGELICAL CHURCH OF THE OLD PRUSSIAN UNION
Opis:
The Evangelical Church of the Old Prussian Union was obliged to preserve its Christian identity during the rule of the NSDAP. Church struggle between two opposing religious groups - German Christians supporting the Nazi ideology, and the Confessing Church rejecting state interference in church affairs, differed significantly in many areas of the Third Reich. In Elbing, the majority of pastors and worshippers, together with church administrators, supported the Confessing Church. However, a minority of German Christians showed their convictions in a very confrontational and definite way. They refused to cooperate with the church's governing bodies and caused many difficulties for their opponents in everyday life.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2011, 5; 13-40
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bertha Pappenheim und die Ostjüdinnen
Autorzy:
Kozińska-Witt, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638519.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Bertha Pappenheim
Relations between Jews and Christians
Opis:
Über Bertha Pappenheim (1859–1936) wird auf zweierlei Art und Weise berichtet, und selten gelingt es, ihre zwei Geschichten in ein Personenleben zusammenfließen zu lassen. Zunächst wird über ihre Jugend in Wien geschrieben, als sie eine hysterische, „indirekte“ Patientin von Sigmund Freud war. Freud sollte anhand der Berichte über ihren Fall und der von ihr selber entwickelten Heilmethode, die Psychoanalyse als Therapie entdeckt haben.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2011, 9; 69-87
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michal Fedor gréckokatolíkom
Autorzy:
Dancák, Pavol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141221.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Michal Fedor
Greek-Catholic Church
Orthodox Christians
Opis:
The aim of this paper is not a biographical reconstruction of precious human life story of Michal Fedora, but the reflection of the ecclesiastical heritage of man, who stood behind activities in the reconstruction of the Greek Catholic Church in Czechoslovakia in 1968. Greek Catholic Churches are called to be faithful to Eastern tradition, to testify about it in the Catholic community, and thus be an example for Orthodox Christians, what means living communion with the Catholic Church.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2011, 2(7); 401-408
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pope John Paul II’s Significant Gestures for Interreligious Dialogue An Attempt of Interpretation
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668109.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Second Vatican Council
Pope John Paul II
non-Christians
interreligious dialogue
gestures
Opis:
One of the important tasks of pope John Paul II pontificate was interreligious dialogue. Twenty-seven years lasting pontificate, was full in that matter of extremely important words and many still important spectacular gestures. The article reminds those more and those less known pope’s gestures, and it is an attempt of interpretation. The brave gestures of the Pope speak stronger than words, are better remembered and are a constant inspiration to those, who take up the task of interreligious dialogue.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2011, 1, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The emperors’ old clothes: Marcus Aurelius’ attiude towards the christianns again
Stare szaty cesarza. Jeszcze raz o stanowisku Marka Aureliusza wobec chrześcijan
Autorzy:
Burliga, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173138.pdf
Data publikacji:
2011-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
ancient Rome
Marcus Aurelius
"Meditations"
Christians
persecution
starożytny Rzym
Marek Aureliusz
"Rozmyślania"
chrześcijanie
prześladowania
Opis:
This article is devoted to the problem of Emperor Marcus Aurelius' (reigned 161-180 after Christ) attitude and policy towards Christians, based on his famous spiritual diary - which has been preserved in Polish scholarly and cultural literature under the title of "Meditations". The starting point for the deliberations is the commonly accepted observation that Marcus Aurelius was one of the most sensitive, noble and upright men to have sat on the imperial throne in the history of the Roman Empire for several centuries. However, many scholars have been surprised to learn that it was during the reign of this noble emperor-philosopher, a gentle man who was a proponent of Stoicism, which at first sight had so much in common with Christian philosophy, that major persecutions of Christians took place, mainly in Gaul (Lugdunum, today: Lyon) in 177. This article is an attempt to explain the contradiction of how it was possible for a man of such great sensitivity and personal culture to allow the aforementioned acts of repression.
Artykuł poświęcony został problemowi postawy i polityki cesarza Marka Aureliusza (panował w l. 161–180 po Chr.) wobec chrześcjian, w oparciu o jego słynny duchowy pamiętnik – funkcjonujący w polskiej literaturze naukowej i kulturze pod tytułem "Rozmyślania". Punktem wyjścia rozważań jest uznawana powszechnie słuszna obserwacja, że Marek Aureliusz był jednym z najbardziej wrażliwych, szlachetnych i prawych ludzi, jacy w przeciągu kilkuwiekowej historii Imperium Romanum zasiadali na tronie cesarskim. U wielu badaczy budził jednak zdziwienie fakt, że to właśnie za rządów tego szlachetnego cesarza-filozofa, człowieka łagodnego i hołdującego, mającemu tak wiele na pierwszy rzut oka wspólnego z filozofią chrześcijańską, stoicyzmowi, doszło do poważniejszych prześladowań chrześcijan, głównie w Galii (Lugdunum, dzisiaj: Lyon) – w roku 177. Niniejszy artykuł jest próbą wyjaśnienia sprzeczności, jak możliwe było, aby człowiek o tak ogromnej wrażliwości i kulturze osobistej mógł pozwolić na wspomniane akty represji.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2011, 12; 149-168
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogue with Non-christians: Dealing with muslims - which way?
Dialog religijny: czy jest on możliwy z muzułmanami - w jakim wymiarze?
Autorzy:
Kruczek, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339846.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog między religiami
dialog z niechrześcijanami
muzułmanie i dialog
interreligious dialogue
dialogue with non-Christians
Muslims and dialogue
Opis:
Po drugim Soborze Watykańskim w nauczaniu Kościoła, kiedy mowa o relacjach zachodzących między chrześcijaństwem a religiami niechrześcijańskimi, otwarcie uwypukla się trzy elementy. Na pierwszym miejscu artykułuje się fakt, że w religiach tych na pewno istnieją - w większym lub mniejszym procencie - takie prawdy, które po części zawierają coś z prawdziwego objawienia. Dalej Kościół uznaje w tych religiach uniwersalne postawy braterskich więzi, jakie się w ich doktrynie ujawniają. I w końcu poprzez takie nastawienie Kościół promuje zasadę wolności religijnej. W obecnej dobie wyłania się zagadnienie dialogu z muzułmanami. Nie jest to proste, bo wyznawcy tej religii zawsze mieli wielkie zastrzeżenia co do treści wiary chrześcijańskiej, interpretacji jej miejsca w życiu poszczególnych społeczności oraz co do sposobu praktycznej aplikacji swej religii w codziennej rzeczywistości z uwzględnieniem powyżej wymienionych trzech elementów. Jako przykład może posłużyć opracowanie Muhammada Ata ur-Rahim pt. Jezus - Prorok Islamu, opublikowane ponad 30 lat temu. W tekście tym autor prezentuje przedziwną interpretację chrześcijaństwa, przedstawia fantazyjne, jeśli już nie zabawne, historie nt. Jezusa, wielkich świętych i tym podobne. To wszystko na swój sposób szokuje, może nawet i denerwuje. W końcu powstaje pytanie: jak w takim kontekście zabiegać o dialog i z jakim nastawieniem do niego podchodzić? Wiele doświadczeń dokonało się na tej płaszczyźnie w odniesieniu do tego zagadnienia. Różne są odczucia w tym względzie. Niemniej ludzie nauki, ludzie dobrej woli i mocno uduchowieni twierdzą, że niezależnie od tego, jaką muzułmanie przyjmują postawę w odniesieniu do doktryny chrześcijańskiej i jak rozumieją dialog, należy z nimi rozmawiać i usilnie się starać, by dialog ten miał prawo obywatelstwa w relacjach z nimi. Możliwości, by taki dialog zachodził, zawsze istnieją. Dokonywać się on może na poziomic codziennych kontaktów sąsiedzkich, rozmaitej działalności podejmowanej dla dobra społeczności, wymiany poglądów teologicznych (zwłaszcza przez ekspertów) i doświadczenia religijnego właściwego dla wyznawców danej religii (przykładem - Jan Paweł II w spotkaniach z reprezentantami rozmaitych religii w Asyżu). Bardzo wiele na temat praktycznej aplikacji dialogu w codziennych relacjach z muzułmanami mogą powiedzieć misjonarze i kapłani pracujący w takich krajach, gdzie obecni są wyznawcy Islamu. W tych społecznościach rozwiązaniem pozostaje jedynie dialog. Stąd wielu czyni wysiłki, praktykując i trzymając się tego stylu, bo każdy wie, że jest on dla nich jedyną ostoją.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2012, 4; 145-158
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje wokół męczeństwa w starożytnym kościele – stanowisko Tertuliana
The relationship of Tertulian to controversies over the martyrdom at the ancient church
Autorzy:
Kubiszewska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495237.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
the persecution of Christians
ancient Church
Tertullian
Martyrdom
controversies over the martyrdom
Opis:
Tertullian in his works referred to controversial issues which had happened during persecution of the first believers of the Christ. The Christianity required from its followers even martyrdom, for which they received a priceless prize: the eternal life. The martyrdom was not ordered but was a free choice and sprang from the willpower of God. Carthaginian firmly objected to the escape during persecution. From conducted analysis of his texts can be seen that his view on this subject changed. In the period of the Catholic faith he supported the escape but converting on Montanizm disregarded it, because given that persecution originated from God, it could not be nothing bad. Particularly he condemned clergymen shirking the martyrdom as it was them that should be a model for faithful and a support in heavy moments of doubt. Carthaginian was a rigorous opponent of buying himself out from the martyrdom. According to Tertullian, since the Jesus laid down his life for all people, there was no price which could equal this act and redeem the man back from the martyrdom. Such a way of avoiding persecuting was unworthy to follow by faithful of Christ.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2012, 31; 229-242
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 108

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies