Temat: Christian - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Церковное пение как социальный дискурс
Church Singing as a Social Discourse
Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
Autorzy:: Ненартович, Анатолий
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: церковное пение
социальный дискурс
социальная коммуникация
христианство
семиотическая система
средства связи
социокультурная рефлексия
язык
социализация
христианская культура
инкультурация
Church singing
social discourse
social communication
Christianity
semiotic system
communication means
sociocultural reflection
language
socialization
Christian culture
enculturation
śpiew cerkiewny
dyskurs społeczny
komunikacja socjalna
chrześcijaństwo
system semiotyczny
środki komunikacji
społeczno-kulturowa refleksja
język
socjalizacja
kultura chrześcijańska
inkulturacja
Opis:: Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
Źródło:: ELPIS; 2016, 18; 137-144
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Хрысціянская пропаведзь як актыўны рытарычны жанр маўлення
Kazanie chrześcijańskie jako aktywny, retoryczny gatunek wypowiedzi
Christian sermon as an active rhetoric genre
Autorzy:: Шандроха, Нона
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944714.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Christian sermon
oratorical speech
greeting
announcement
salutation
wishes
summons
rhetoric genre
kazanie chrześcijańskie
tekst oratorski
powitanie
ogłoszenie
pozdrowienie
życzenia
wezwanie
gatunek retoryczny
Opis:: W artykule omówiono chrześcijańskie kazanie nie tylko jako typ wypowiedzi publicznej o treści religijno-dydaktycznej, ale przede wszystkim jako tekst oratorski i aktywny retoryczny gatunek wypowiedzi. Zwrócono uwagę na środki retoryczne dialogizacji wypowiedzi w tekście kaznodziejskim.
In this article, the sermon is considered not only as a form of public speech and a text of religious and didactic content but primarily as an active oratorical and rhetorical speech genre. A major focus has been placed on rhetorical means of speech dialogization in the text of a sermon.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6; 307-312
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Хрысціянская пропаведзь як актыўны рытарычны жанр маўлення
Kazanie chrześcijańskie jako aktywny, retoryczny gatunek wypowiedzi
Christian sermon as an active rhetoric genre
Autorzy:: Шандроха, Нона
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2106236.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: kazanie chrześcijańskie
tekst oratorski
powitanie
ogłoszenie
pozdrowienie
życzenia
wezwanie
gatunek retoryczny
Christian sermon
oratorical speech
greeting
announcement
salutation
wishes
summons
rhetoric genre
Opis:: W artykule omówiono chrześcijańskie kazanie nie tylko jako typ wypowiedzi publicznej o treści religijno-dydaktycznej, ale przede wszystkim jako tekst oratorski i aktywny retoryczny gatunek wypowiedzi. Zwrócono uwagę na środki retoryczne dialogizacji wypowiedzi w tekście kaznodziejskim.
In this article, the sermon is considered not only as a form of public speech and a text of religious and didactic content but primarily as an active oratorical and rhetorical speech genre. A major focus has been placed on rhetorical means of speech dialogization in the text of a sermon.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2014; 307-312
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Християнські цінності в мовно-естетичній рецепції Василя Стефаника
Autorzy:: Коnonenko, Vitaliy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1788606.pdf
Data publikacji:: 2020-08-31
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: text
linguothinking
Christian values
morality
ethics
concept
constant
meaning
faith
fate
Pokuttian peasants
текст
мовомислення
християнські цінності
мораль
етика
концепт
константа
смисл
віра
доля
покутські селяни
Opis:: The article deals with t he linguistic and aesthetic principles of characters’ understanding of the Christian values in the texts of Vasyl Stefanyk’s novels. The main constants of language and thinking, which reproduce Pokuttian country folkideas concerning following the Christian ethics and morality, have been described. In the worldview of the peasants, depicted by Vasyl Stefanyk, elements of pagan belief, customarylaw, and mythological perception of the image of the world have been refl ected. The author’s position on the ethical norms of the characters is not refl ected directly, but through the reference to living conditions, their psychological self-consciousness. The texts of Vasyl Stefanyk contain a positive assessment of such features of the peasants as benevolence, truthfulness, fear of sin, faith in God.
Źródło:: Studia Ucrainica Varsoviensia; 2020, 8; 77-86
2299-7237
Pojawia się w:: Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Християнський кордоцентризм Тараса Шевченка
Taras Shevchenko’s Сhristian cordocentrism
Autorzy:: Bigun, Olga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374318.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: cordocentrism
Christian tradition
apophaticism
Taras Shevchenko
Opis:: The article deals with adoption of Christian tradition in poetry of Taras Shevchenko. Theoretical basis includes methodological principles of hermeneutics, the philosophicoaesthetic approach to art, cross-cultural methods. On the one hand, the sources of the creative components by Shevchenko’s ethics and aesthetics are related in Christian tradition. On the other hand, as a result of cordocentrist intention of the Ukrainian ethnos, Christian canon was deprived of the big part of rigorism in Old-Kyiv period. Shevchenko’s aesthetic theology is insufficiently investigated but it characterizes the absence of stark categories, dogmas and rituals. It gives an opportunity to speak about the apophatic approach in Shevchenko’s dialectic of God-seeking which appears in the apophatic approach of individual style which also you can find in Old Kyivan authors’ works. The outcome of our investigation proves that the Shevchenko’s adoption of Christian tradition shows the priority of aesthetic and cultural landmarks of Kyiv Christianity.
Źródło:: Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 1; 241-250
2081-1128
Pojawia się w:: Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Християнська мораль і колективний етичний досвід у сучасному українському художньому дискурсі
Autorzy:: Malyuha, Nataliya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1788622.pdf
Data publikacji:: 2020-08-31
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: Christian morale
biblical moral postulates
collective ethical experience
art discourse
християнська мораль
біблійні моральні постулати
колективний етичний досвід
художній дискурс
Opis:: The article in question deals with the fact that contemporary art discourse under the infl uence of Christian ideas refl ects Ukrainian mentality and spirituality, represents profoundly symbolic information on every individual’s outlook, priorities of his/her existence and criteria for assessing the morality of deeds. The study considers current issues of cultural identity and national Christian ethics of Ukrainians, the dichotomy of biblical ethical mandates and collective ethical experience recorded in literary works. Taking into account individual samples of literary works, the interpretation of biblical moral postulates from the perspective of collective ethical experience has been examined. The process of modifying biblical images in current secular context has been described. It has been taken into consideration that appealing to biblical parallels is an eff ective way to draw attention to urgent national issues.
Źródło:: Studia Ucrainica Varsoviensia; 2020, 8; 119-128
2299-7237
Pojawia się w:: Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Христианский похоронный обряд в романах Фёдора Достоевского и Льва Толстого
Christian Funeral Rite in the Novels of Fyodor Dostoevsky and Leo Tolstoy
Autorzy:: Kilar, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52423113.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Umiejętności
Tematy:: tradycja prawosławna
chrześcijaństwo
pogrzeb
rytuał
literatura rosyjska
śmierć
the Orthodox tradition
the Christian funeral rite
ritual
Russian literature
death
Opis:: Tematem referatu jest chrześcijański obrządek pogrzebowy omówiony na przykładzie dwóch powieści Lwa Tołstoja: Wojny i pokoju (śmierć starego hrabiego Biezuchowa) oraz Anny Kareniny (zgon Mikołaja Lewina), a także dzieła Fiodora Dostojewskiego Bracia Karamazow (śmierć starca Zosimy, pogrzeb Iljuszy). Przytoczone przykłady pokazują główne cechy obrzędu pogrzebowego praktykowanego w tradycji prawosławnej. W artykule główny nacisk został położony na ukazanie chrześcijańskich aspektów związanych z przygotowaniem zmarłego do jego ostatniej drogi, a także na to, jak ważne jest przestrzeganie tych rytuałów w tradycji chrześcijańskiej, w szczególności rosyjskiej. Aby w pełni ukazać specyfikę pogrzebowego obrzędu, autorka omówiła różne rodzaje pochówku: laika, mnicha i dziecka. Dzięki temu czytelnik zobaczy, że XIX-wieczna literatura rosyjska zaczerpnęła sposób przedstawiania śmierci i obrzędu pogrzebowego bezpośrednio z chrześcijaństwa, jednocześnie korzystając ze specyfiki literackiego języka rosyjskiego i tradycji prawosławnej. Czytelnik dowie się, że przypadki śmierci i związanych z nimi rytuałów są zdefiniowane przez tradycję i prawosławne pojmowanie śmierci.
The theme of the essay is the Christian funeral rite is discussed based on two novels by Leo Tolstoy: War and peace (the death of old count Bezuchow) and Anna Karenina (the death of Nikolai Levin), as well as works F. Dostoevsky, The Brothers Karamazov (the death of the old man Zosima, funeral of Iliusza). The arguments are intended to show the features of the funeral rites in the Orthodox tradition. In the presentation the main emphasis is to raise the visibility of Christian aspects related to the preparation of the deceased to his last path, but also pay attention to how important rituals in the Christian tradition, then the Russians. Account was taken of different types of burial: layman, monk and child, in order to fully show the specificity of the Orthodox funeral rite. The examples are intended to demonstrate that nineteenth-century Russian literature adopted the image of death and the funeral rites annually on Christian soil the Russian language combined with the traditions of the Orthodox. Show that cases of death and related rituals are predefined this tradition and affiliated with the Orthodox understanding of death.
Źródło:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 211-222
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Христианские ценности как основа польско-российского диалога
Christian Values as the Base of Polish-Russian Communication
Autorzy:: Raźny, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52575651.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Umiejętności
Tematy:: chrześcijańskie wartości
prawda historyczna
relacje polsko-rosyjskie
dialog
Polska
Russia
Christian values
dialogue
Opis:: Odmienne ukształtowanie cywilizacyjne Polski i Rosji stało się przedmiotem wielu opracowań. Mają one głównie charakter historyczny i sytuują się w obrębie historii politycznej oraz historii idei, bądź charakter kulturowy i wchodzą w obręb historii kultury czy historii literatury. Dominująca jest tendencja historyczna, która eksponuje ideowo-polityczny wymiar stosunków polsko-rosyjskich w kontekście religijnym. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku wykładnia antropologiczna traktowana jest marginalnie. Wykorzystanie jej sprowadza się do wskazania na opozycję między wyznacznikami cywilizacji łacińskiej – personalizmem i indywidualizmem – przenikającymi polonizm, a wspólnotowością prawosławia jako rosyjskiej „stałej danej”, determinanty cywilizacyjnej. Głębsze spojrzenie na różnice antagonizujące stosunki polsko-rosyjskie pozwala dostrzec płaszczyznę dialogu i spotkania, rysującą się w wymiarze antropologiczno-aksjologicznym. Jest to wymiar wartości chrześcijańskich wspólny dla ukształtowania cywilizacyjnego zarówno Polski, jak i Rosji. Na ich fundamencie możliwe jest budowanie płaszczyzny spotkania i dialogu – z poszanowaniem odrębności politycznej i cywilizacyjnej.
After the fall of communism and the collapse of the USSR, a new phase of Polish-Russian relations began. Rather than being bound by the ideals of a compromised communism, the two countries began to shape new, necessary relations based on universal values belonging to the spheres of civilization, politics, culture, and social life. These new ideas were a part of Christianity, whose foundation was based on human rights, and likewise the communication of partnered sovereign states. This is a realistic perspective of Polish-Russian relationships, where Poland respects these values, while Russia returns to them.
Źródło:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2017, XIII; 135-145
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:: Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Хистиянські імена як твірні основи архаїчної ойконімії України
Autorzy:: Кupchyns’ka, Zoryana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1788612.pdf
Data publikacji:: 2020-08-31
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: oiconym ending in *-inъ
anthroponym
Christian names
deanthroponymic oiconymy
creating stem
ойконім на *-inъ
антропонім
християнські імена
деантропонімна ойконімія
твірна основа
Opis:: Proper names of people as creating stems are represented in oiconymy of Ukraine. Anthroponymy separated from o iconymy of Ukraine ending in *-inъ is only a small fragment of a large amount of proper names and their variants. The actual problem is creating the dictionary of personal names of people, which would contain anthroponymy derived from archaic oiconymy. It would enrich not only the Ukrainian anthroponymicon but AllSlavonic one. 251 anthroponym of canonical origin is distinguished from geographical names of Ukraine ending in *-inъ. Most of Christian anthroponyms are represented in dictionaries as names of people or as bynames/proto-surnames. It is found out that 30 names (12%) are not represented in lexicographical works: Аврата (< Гаврило), Горпа (< Агрипина//Горпина), Демх(ш)а (< Дем’ян), Домашла (< Домна, Домнікія, Домаха), Ільпа (< Ілля), Кузята (< Кузьма), Макиш(х)а (< Матвій, розм. Макій), Макош(х)а (< Матвій, розм. Макій), Манята (< Марія), Мар’ята (< Мар’яна), Матюш(х)а (< Матвій), Митула (< Дмитро), Михла (< Михайло), Мишера (< Михайло), Мишута (< Михайло), Нита(я) (< Нит), Ол(ъ)ма (< Олъма), Панчоха (< Пантелеймон), Парута (< Парасковія), Пилипчата (< Пилип), Савара (< Север, Северин), Стеська (< Степан), Таша (< Наталія), Теола (< Теофіла, Феофіла), Тимота (< Тимофій), Томара (< Тамара), Фетюха (< Федір), Юриця (< Юрій), Якота (< Яків), Янкулиха (< Ян).
Źródło:: Studia Ucrainica Varsoviensia; 2020, 8; 105-118
2299-7237
Pojawia się w:: Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Формы воплощения христианской аксиологии в русской литературе второй половины ХХ века – начала XXI века
Forms of Christian Axiology in the Russian Literature of the Second Half of the 20th and the Beginning of the 21st Century
Formy aksjologii chrześcijańskiej w literaturze rosyjskiej drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku
Autorzy:: Kazantseva, Irina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31342702.pdf
Data publikacji:: 2022-09-14
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: gatunek
publicystyka
literatura rosyjska
styl
aksjologia chrześcijańska
metoda artystyczna
genre
journalism
Russian literature
style
Christian axiology
artistic method
Opis:: В статье показано, что судьба христианской традиции в официальной и неподцензурной литературе России 60-80-х годов объясняет логику современного литературного процесса. Анализ эволюции жанра, метода и стиля прозы Леонида Бородина и Валентина Распутина – традиционалистов, в разных формах сохранявших христианскую направленность своих произведений на всех этапах творчества, – позволяет сделать выводы о преемственности православной традиции в русской литературе второй половины XX – начала XXI веков. Имманентные закономерности литературного процесса определили взаимосвязь между уровнями религиозной традиции и поэтикой произведений. Для неподцензурной литературы характерно преимущественное использование прямого публицистического слова; после 90-х годов публицистические жанры в соответствии со своей внутренней логикой становятся адекватной формой поддержания целостности общества, а художественные произведения продолжают имплицитно воплощать сакральные ценности. Для творчества Бородина характерно обращение к таким формам условности и жанрам, как фантастические элементы, мифы, притчи, сказки; проза Распутина отмечена усилением фольклорного элемента, психологизма, рефлексии. Оба писателя в разных формах развивают возможности реалистического художественного метода на общей аксиологической основе, иллюстрируя пути сохранения христианской традиции.
Autorka artykułu dowodzi, że los tradycji chrześcijańskiej w oficjalnej i niecenzurowanej literaturze Rosji lat 60-80. XX wieku wyjaśnia logikę nowoczesnego procesu literackiego. Analiza ewolucji gatunku, metody i stylu L. I. Borodina i W. G. Rasputina – tradycjonalistów, którzy w różnych formach zachowują chrześcijańską orientację swoich utworów na wszystkich etapach twórczości – pozwala na wyciągnięcie wniosków o ciągłości tradycji prawosławnej w literaturze rosyjskiej drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Immanentne prawidłowości literatury określają relacje między poziomami tradycji religijnej a poetyką utworów. Literatura niecenzurowana charakteryzuje się dominującym użyciem bezpośredniego słowa publicystycznego; po latach 90. gatunki publicystyczne, zgodnie ze swoją wewnętrzną logiką, stają się adekwatną formą zachowania integralności społeczeństwa, a wartości sakralne są nadal implicite ucieleśniane w dziełach literatury pięknej. Twórczość L. I. Borodina charakteryzuje się wykorzystaniem takich form konwencji i gatunków, jak fantastyka, mit, przypowieść i bajka; prozę W. G. Rasputina cechuje psychologizm i refleksyjność. Obaj pisarze w różnych formach rozwijają możliwości metody sztuki realistycznej o wspólnych podstawach aksjologicznych, ilustrując sposoby zachowania tradycji chrześcijańskiej.
This article reveals that the destiny of the Christian tradition in censored and non-censored literature in Russia in the 1960-1980s explains the logic of the contemporary literary process. The analysis of the evolution of the prose genre, method, and style of Leonid Borodin and Valentin Rasputin – traditionalists of different types who preserved the Christian orientation of their works at all stages of their creativity – allows us to draw conclusions about the continuity of the Orthodox tradition in Russian literature in the 20th and 21st centuries. The immanent regularities of the literary process determined the relationship between the peculiarities of the religious tradition and the poetics of the literary works. The predominant use of the straightforward publicist word is characteristic of non-censored literature; after the 1990s, journalistic genres, in accordance with their internal logic, become an adequate form of maintaining the integrity of society, and works of fiction continue to implicitly embody sacred values. Borodin’s work is characterised by an appeal to such forms of conventionality and genres as fantastic elements, myths, parables, and fairy tales; Rasputin’s prose is marked by an enhanced folklore element, psychology, and reflection. Both writers develop, in different forms, the possibilities of a realistic artistic method with a common axiological basis, illustrating ways of preserving the Christian tradition.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 143-156
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Увядзенне ў часопіс «Рэлігійная і сакральная паэзія» (2)
Autorzy:: Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/440948.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:: religious poetry
sacred poetry
literature
culture
education
scholarly periodical
religious literary culture
Slavic philology
Christian culture
Religious and Sacred Poetry
Opis:: Слава Ісусу Хрысту! Ды дабраславіць Bас Бог! Laudetur Jesus Christus! Benefaciat vobis Deus! Ἐυλογήμενος ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς! Ὁ Θεός ὑμᾶς αὐτούς ἐυλογεῖ! Сардэчна вітаем на старонцы інтэрнэт-сэрвісу міжнароднага навуковага часопісу «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education» («Рэлігійная і сакральная паэзія: міжнародны штоквартальнік рэлігіі, культуры і адукацыі». Гэта навуковае перыядычнае выданне (як плануецца, выданне будзе выходзіць штоквартал), якое мае міждысцыплінарны характар, аднак канцэнтруе ўвагу на праблематыцы хрысціянскай рэлігійнай і сакральнай паэзіі ў розных аспектах: тэалагічным, філасофскім, літаратуразнаўчым, мовазнаўчым, культуралагічным, педагагічным, псіхалагічным і гісторыяграфічным. Шматдысцыплінарны, культурна-адукацыйны профіль часопіса дае магчымасць прадстаўлення на яго старонках навуковай тэорыі і разважанняў наконт біблійнай паэзіі, сакральнай (літургічнай) паэзіі, рэлігійнай паэзіі, якая прысутнічае ў хрысціянскай традыцыі многіх народаў ад старажытных часоў, праз сярэднія вякі, навейшыя часы і да сучаснасці (у тым ліку хрысціянскія матывы ў паэзіі). Каталіцкая (рымска-каталіцкая, грэцка-каталіцкая і іншыя), праваслаўная і пратэстанцкая традыцыі ў рэлігійнай паэзіі ўтвараюць разам агульную спадчыну хрысціянскай паэзіі Еўропы, якой мы жадаем узаемна узбагачацца. Хрысціянская паэтычная культура даследуецца навукоўцамі розных краін у розных аспектах, з думкай аб пошуку праўды, якую класічна разумеюць як адпаведнасць пазнання і рэчаіснасці. Праўда, Дабро, Прыгажосць, Святасць з’яўляюцца, такім чынам, прадметам нашых даследаванняў. Тэксты, якія мы публікуем, тэматычна ахопліваюць навуку аб чалавеку (асоба творцы і асоба адрасата рэлігійнай паэзіі) і яго думкі ў выглядзе рэлігійнай паэтычнай творчасці. Мы даём магчымасць прэзентаваць вынікі навуковых даследаванняў феномена рэлігійнай і сакральнай паэзіі прадстаўнікам розных навук. Асабліва ў адносінах да рэлігійнай і сакральнай паэзіі цікавяць нас кожны раз, між іншым, пытанні, якія даследуюцца такімі навукамі (або раздзеламі навук), як: 1) тэалогія, асабліва тэалогія біблійная (біблістыка, якая звяртаецца, напрыклад, да Псалмаў, гімнаў, Плачу Ераміі, паэтычных аспектаў Бібліі) i літургіка (тэалогія літургіі, тэалогія культу), 2) філасофія, асабліва мастацкая філасофія рэлігійнай паэзіі, эстэтыка літаратуры, аксіялогія літаратуры, філасофія паэзіі, а шырэй – філасофія культуры, філасофія выхавання, тэорыя камунікацыі, 3) літаратуразнаўства, асабліва гісторыя і тэорыя літаратуры і параўнальнае літаратуразнаўства ўсіх еўрапейскіх літаратур (рэлігійная і сакральная паэзія ў Еўропе, асабліва Цэнтральнай), 4) мовазнаўства, асабліва славянскіх народаў (мова рэлігійнай і сакральнай паэзіі), 5) славістыка, асабліва ў адносінах да хрысціянскай паэзіі славянскіх краін, у тым ліку: 6) польская філалогія (польская рэлігійная і сакральная паэзія, у тым ліку ў дыялектных варыянтах), 7) чэшская філалогія (чэшская і мараўская рэлігійная і сакральная паэзія), 8) славацкая філалогія (славацкая рэлігійная і сакральная паэзія), 9) украінская філалогія (руская, русінская і ўкраінская рэлігійная і сакральная паэзія), 10) беларуская філалогія (беларуская рэлігійная і сакральная паэзія), 11) iншыя славянскія філалогіі (рэлігійная і сакральная паэзія іншых славянскіх народаў), 12) культуралогія (літаратурная і мастацкая рэлігійная культура), 13) педагогіка, асабліва педагогіка культуры, у тым ліку педагогіка мастацтва і літаратуры, педагогіка мастацкай культуры, адукацыя ў межах рэлігійнай паэзіі, выхаванне праз хрысціянскую паэзію, мастацкая літаратура ў рэлігійнай адукацыі, дыдактыка паэзіі, 14) псіхалогія, у тым ліку псіхалогія творчасці, псіхалогія рэлігіі, псіхалогія мастацкай і літаратурнай рэлігійнай творчасці, 15) гістарыяграфія культуры, асабліва гістарыяграфія рэлігійнай літаратуры (гісторыя хрысціянскай паэзіі, гісторыя літаратурнай культуры ў сувязі з рэлігійнай паэзіяй, гісторыя асобных хрысціянскіх рэлігійных паэтаў). Мы канцэнтруем нашу ўвагу як на прадмеце (творах рэлігійнай паэзіі), так і на лірычным «я» (рэлігійным паэце, рэлігійным мастаку, які стварае рэлігійныя творы), ставімся да працэсу, твораў і асобы рэлігійнага паэта як да шырокай даследчыцкай праблемы, якія можна апісваць, аналізаваць, тлумачыць і разумець у розных аспектах. Як прадмет даследаванняў мы ўспрымаем таксама адрасата рэлігійных твораў, чытача Бібліі (напрыклад, Псалмаў, гімнаў, Плачу Ераміі, паэтычных фрагментаў Святога Пісання), на якога разлічана паведамленне, заключанае ў рэлігійнай паэзіі (згодна з прынцыпамі тэорыі камунікацыі). Мы звяртаем ўвагу на працэс выхавання праз каштоўнасці рэлігійнай паэзіі, на адукацыю праз хрысціянскую мастацкую літаратуру, на біблійнае выхаванне. Аб высокім прафесійным узроўні часопіса сведчыць, між іншым, прысутнасць у Міжнародным навуковым савеце знакамітых спецыялістаў – навукоўцаў шматлікіх універсітэцкіх цэнтраў з многіх краін Еўропы і Амерыкі. Мы імкнёмся адпавядаць высокім стандартам рэйтынгу ў краіне і ў свеце пры публікацыі навуковых артыкулаў. Мы прадстаўляем навукоўцам розных гуманітарных дысцыплін з розных краін старонкі нашага акадэмічнага навуковага рэцэнзуемага часопіса. Запрашаем аўтараў публікаваць свае арыгінальныя матэрыялы, якія з’яўляюцца вынікам уласных навуковых даследаванняў. Запрашаем таксама аўтараў публікаваць рэцэнзіі на прачытаныя навуковыя кнігі, прысвечаныя праблематыцы хрысціянскай рэлігійнай паэзіі, хрысціянскай літаратурнай культуры, выхаванню праз паэзію і падобным рэлігійна-культурна-адукацыйным пытанням. Часопіс адкрыты для сумеснай творчасці навукоўцаў (універсітэцкіх выкладчыкаў) i практыкаў выкладання, асоб свецкіх і духавенства, людзей, якія ведаюць хрысціянскую культуру, маюць глыбокую канцэптуальную зацікаўленасць і, вядома, творчае навуковае мысленне. Мовай большасці навуковых аўтарскіх артыкулаў, якой аддае перавагу рэдакцыя «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education», з’яўляецца англійская мова як мова міжнародная (мова кангрэсаў), зразумелая для ўсіх, але па меры магчымасці публікуюцца таксама некаторыя тэксты на наступных славянскіх мовах: польскай, рускай, чэшскай і славацкай. Нам хацелася б аб’ядноўваць Усход з Захадам і перадаваць вынікі даследаванняў міжнароднаму чытачу. Запрашаем да публікацый у чарговым нумары нашага часопіса, чакаем аўтарскія тэксты, дасланыя на адрас рэдакцыі. Тэксты прымаюцца ўвесь час. Запрашаем аўтараў і чытачоў пазнаёміцца з асобнымі спасылкамі нашага партала ў Інтэрнэце. http://www.religious-and-sacred-poetry.info Запрашаем вас, шаноўныя чытачы, пазнаёміцца з поўным зместам – макетам самага новага, апошняга нумару нашага часопіса. Кожны нумар «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education» мае дзве асноўныя часткі: 1) Навуковыя працы – Артыкулы – Даследаванні – Справаздачы па даследаваннях, якія складаюць аснову нашага часопіса, 2) Рэцэнзіі - Матэрыялы, якія змяшчаюць рэцэнзіі і анатацыі кніг і іншых матэрыялаў (напрыклад, крыніцы, бібліяграфія). «Religious and Sacred Poetry» з’яўляецца часопісам са свабодным (бясплатным) доступам да яго зместу, што вынікае з прынцыпа Open Access (няма абмежаванняў доступу да поўнай версіі размешчаных матэрыялаў). Гэта дапамагае аўтарам падзяліцца сваімі навуковымі дасягненнямі з навуковымі цэнтрамі ўсяго свету. Нашы аўтары разумеюць гэты прынцып і таму ахвотна ў нас публікуюцца. Запрашаем да супрацоўніцтва. Калі матэрыялы адпавядаюць навуковым крытэрыям, але былі атрыманы намі ад аўтараў пасля закрыцця апошняга, самага новага выдання, то яны папаўняюць старонкі наступнага (чарговага) нумара. Аўтары-навукоўцы з розных краін могуць пастаянна дасылаць нам свае артыкулы ў чарговыя нумары. Аддадзеныя ў рэдакцыю тэксты павінны прайсці працэс навуковага рэцэнзавання, а размешчаныя на старонках часопіса працы (тэксты) ахоўваюцца аўтарскімі правамі. Часопіс «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education» («Рэлігійная і сакральная паэзія: міжнародны штоквартальнік рэлігіі, культуры і адукацыі») з’яўляецца адносна новым перыядычным выданнем, заснаваным у 2012 г., якое, аднак, мае свае карані ў лацінскай, грэцкай і хрысціянскай традыцыі дзякуючы свайму профілю і падбору супрацоўнікаў, якія ўсведамляюць хрысціянскія карані ў нацыянальных еўрапейскіх культурах. Мэта часопіса – зрабіць даступнымі і распаўсюджанымі вынікі навуковых даследаванняў, якія праводзяцца ў розных універсітэцкіх цэнтрах, галоўным чынам еўрапейскіх, на тэму рэлігійнай хрысціянскай паэзіі ў кантэксце рэлігійным (тэалагічным), культурным (культуралагічным), выхаваўчым (педагагічным), літаратурна-мастацкім (літаратуразнаўчым), моўным (мовазнаўчым), псіхалагічным і філасофскім (антрапалагічным, этычным, эстэтычным). Аб міжнародным характары часопіса «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education» сведчыць не толькі шматнацыянальны склад навуковага савета, але і аўтары, якія з’яўляюцца прадстаўнікамі многіх народаў і знаёмяць нас са сваімі каштоўнымі тэкстамі, арыгінальнымі, новымі, важнымі з пункту гледжання пазнання даследаваннямі. Наш навуковы часопіс імкнецца ўвесь час развівацца ў супрацоўніцтве са шматлікімі ўніверсітэцкімі цэнтрамі. Мы скіроўваем увагу на высокі змястоўны і фармальны узровень, на дакладнасць даследчыцкіх працэдур, імкнемся забяспечыць міжпрадметныя сувязі, стараемся зрабіць больш разнастайным змест часопіса, нягледзячы на вузкую тэматычную спецыялізацыю. Мы кіруемся міжнароднай адкрытасцю пры адначасовым захаванні прынцыпу шанавання еўрапейскай ідэі суверэнных дзяржаў, узаемна дапаўняльных, непаўторных нацыянальных культур, еўрапейскай лацінскай і грэчаскай цывілізацый, Еўропы з хрысціянскімі каранямі, з якіх мы вырастаем як нацыянальныя супольнасці дзякуючы таму, што ўжо два тысячагоддзі перадаецца Евангелле, традыцыя і багацейшая спадчына царквы, якая дыхае двума лёгкімі – усходнім і заходнім. Наш часопіс па сутнасці з’яўляецца пастаянным, міжнародным, міжпрадметным, шматтомным, грамадскім, еўрапейскім, незалежным даследчыцкім праектам, прысвечаным рэлігійнай і сакральнай паэзіі. Каштоўнасці, якія прадстаўлены ў «Рэлігійнай і сакральнай паэзіі», рэалізуюць, па-сутнасці, місію аўтараў і рэдактараў. Місія нашага агульнага міжнароднага праекта, які сумесна ствараюць шматлікія навуковыя колы, – гэта аддаць у рукі чытачоў перыядычнае выданне, якое дазваляе карыстацца навуковымі даследчыцкімі адкрыццямі, звязанымі з хрысціянскай рэлігійнай і сакральнай паэзіяй, у еўрапейскім і сусветным маштабе. Да гэтага часу не было навуковага часопісу падобнага тэматычнага профілю (не пазначана ў пераліку міжнародных, у тым ліку еўрапейскіх, часопісаў). Рэдакцыя разам з аўтарамі жадае запоўніць гэтую лакуну, апрацаваць даследчыцкую нішу, своеасаблівую «белую пляму» ў гуманітарных навуках. Наш часопіс выдаецца галоўным чынам у першаснай электроннай форме, даступнай праз Інтэрнэт (адкрыты доступ), а акрамя таго, у другаснай папяровай форме. Мы маем намер атрымаць высокі статус часопіса не толькі ў межах польскай параметрычнай ацэнкі Міністэрства навукі і вышэйшай адукацыі, але таксама дасягнуць пэўнай пазіцыі ў спісе European Reference Index for Humanities (ERIH). Канцэпцыя навуковага часопіса, які стаў бы крыніцай ведаў у галіне літаратуразнаўства, культуралогіі, тэалогіі, педагогікі, а таксама роднасных гуманітарных дысцыплін узнікла ў 2010 г. у заснавальніка перыядычнага выдання доктара Марка Марыюша Тыткі, педагога, гісторыка мастацтва з Ягелонскага ўніверсітэта ў Кракаве. Гэтую ідэю падтрымаў прафесар Ягелонскага ўніверсітэта др. хаб. Багуслаў Журакоўскі, літаратуразнавец, педагог і культуролаг, які ўзначаліў Міжнародны навуковы савет. Часопіс «Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education» быў створаны 3 мая 2012 г. у Кракаве. У склад першай рэдакцыйнай калегіі, апрача двух вышэй узгаданых навукоўцаў, на сённяшні дзень уваходзяць наступныя навукоўцы з Польшчы: праф. UKSW др хаб. Войцех Фелікс Кудыба (літаратуразнавец), праф. UJ др хаб. Мацей Ян Урбаноўскі (літаратуразнавец), праф. KUL JPII др хаб. Пётр Юліюш Ярашыньскі (філосаф культуры, прадстаўнік Люблінскай філасофскай школы), праф. UMCS др хаб. Ганна Марта Жукоўска (педагог, гісторык мастацкага выхавання), праф. UŚ др хаб. Уршуля Йоланта Шусьцік (псіхолаг творчасці), с. праф. UPJPII др хаб. Адэлаіда Селепін (сястра, тэолаг, літургіст), святар др хаб. Раман Богач (тэолаг, бібліст), праф. AGH др хаб. Адам Міхал Нодзеньскі (статыстык), др Барбара Крыстына Немец (мовазнаўца, педагог), з Чэшскай Рэспублікі дац. др хаб. Лібор Марцінек (літаратуразнавец), са Славакіі: дац. др хаб. Марыян Андрычык (літаратуразнавец), др Івіца Гайдучакова (літаратуразнавец), з Украіны: праф. др хаб. Святлана Іванаўна Краўчанка (літаратуразнавец), з Рэспублікi Беларусь: дац. др Яўгеній Аркадзьевіч Панькоў (літаратуразнавец) i дац. др Вольга Яўгеньеўна Панькова (літаратуразнавец). Мы адкрыты для навуковага рэдакцыйнага супрацоўніцтва, і склад рэдакцыі будзе павялічвацца ў залежнасці ад запатрабаванасці ў перспектыве ў новых спецыялістах (спіс рэдактараў не закрыты). Стварэнне часопіса было адказам міжнароднай навуковай супольнасці на сучасны крызіс гуманістычнай літаратуры. Дэкларацыя стварэння часопіса сцвярджае, што ён будзе функцыянаваць як міжнароднае навуковае выданне, якое будзе выходзіць штоквартал, змест якога адпавядае (не супярэчыць) вучэнню рымска-каталіцкай царквы. З пачатку існавання гэтага перыядычнага выдання яго профіль з’яўляецца выразна міждысцыплінарным з захаваннем пэўнай раўнавагі паміж філалагічнымі навукамі, педагогікай, псіхалогіяй, культуралогіяй, тэалогіяй і філасофіяй. Пасаду галоўнага рэдактара ў маі 2012 г. атрымаў др Марэк Марыюш Тытко. Часопіс, хаця і ўзнік у навуковым асяроддзі Кракаўскага ўніверсітэцкага, не звязаны выключна з адным універсітэтам, а з самага пачатку, з моманту стварэння аб’ядноўвае асяроддзі ўстаноў вышэйшай адукацыі многіх еўрапейскіх краін, у гэтым сэнсе ён з’яўляецца сумеснай навуковай працай многіх навукоўцаў, і прадстаўляе вынікі даследаванняў, якія праводзіліся галоўным чынам ў цэнтральна-еўрапейскіх акадэмічных цэнтрах (Цэнтральная Еўропа), ахопліваючы некалькі гуманітарных навуковых дысцыплін. Тэматычны дыяпазон акрэслены ў самой назве часопіса вызначае межы яго профілю Адначасова з самага пачатку існавання мы стварылі магчымасць выкарыстання прафесійнага інтэрнэт-сэрвісу на некалькіх мовах: польскай, англійскай, рускай, беларускай, чэшскай, славацкай і ўкраінскай (іншыя мовы могуць таксама прысутнічаць ў інтэрнэт-сэрвісе, мы адкрыты на будучае супрацоўніцтва). Прафесійная электронная версія часопіса рэдагуецца такім чынам, каб паасобныя нацыянальныя (моўныя) старонкі інтэрнэт-сэрвісу, якія суадносяцца са зместам перыядычнага выдання, змешчанага ў фармаце pdf (PDF) можна было знайсці і скачаць у любым месцы свету праз Інтэрнэт. http://www.religious-and-sacred-poetry.info
Źródło:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 49-54
2299-9922
Pojawia się w:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Св. Алексей, человек Божий, и пророк Елисей, человек Божий: как безымянный сирийский святой «римского» происхождения получил греческое имя
St. Alexius, the Man of God, and prophet Elisha, the Man of God: how an anonymous Syrian saint of ‘Roman’ origin received his Greek name
Autorzy:: Темчин, Сергей
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171279.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: Christian hagiography
St. Alexius of Rome
cult adaptation
onomastics
Opis:: It is a well known fact that for several centuries the Syrian cult of St. Alexius of Rome († ca 411) remained anonymous, and for the first time his name was attested in a Greek liturgical hymn composed by Joseph the Hymnographer († 886). The reason why he was given this name remains obscure. The author argues that this was due to the transformation of the originally Syrian cult into a new (Byzantine) linguistic and cultural environment and the process went through two subsequent stages. First, since in Byzantium, unlike Syria, anonymous cults were not usual, an attempt was made to deduce his name from the Bible, where the same expression Man of God (iš elohim in Hebrew) is regularly used for prophets: not only anonymous, but also Moses, Samuel, Shemaiah, Elijah, and Elisha. Most frequently this epithet is applied to the prophet Elisha, hence this name must have been initially chosen by Byzantine bookmen to be given to the anonymous Syrian saint. Second, since the name Elisha, although well known in Byzantium, remained basically alien to the Greek speaking public and used to be perceived as exclusively Hebrew (not merely in origin, but also functionally), it was spontaneously Hellenized by its substitution with the Greek name ’Αλέξιος which sounded quite similarly to ’Ελι(σ) σαĩος (Elisha) as the originally Syrian cult spread more widely in a Greek speaking milieu. This kind of substitution of personal names based on their phonetic similarity is by no means unparalleled and can be typologically verified. Somewhere outside Byzantium, the same Syrian cult was onomastically adapted using the same algorithm as in the first Byzantine stage. However, from the same list of the Hebrew prophets another name was chosen, and the same anonymous Syrian saint was called Moses (attested in Arabic and Georgian sources). This time his name was chosen not because of the frequency with which a Hebrew prophet was characterized as a Man of God in the Bible (as in the case of Elisha), but taking into consideration the significance of personality among the same five Hebrew prophets.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 53-63
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Русское старчество как служение сверхнормативной любви Христовой
Rosyjska instytucja starców jako służba ponadnormatywnej miłości Chrsytusowej
Autorzy:: Хоружий, Сергей
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057257.pdf
Data publikacji:: 2018-12-21
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Spiritual experience
Russian eldership
hesychasm
Christian love
kenosis
Optina Pustyn’
Paisius Velichkobsky
Amvrosy of Optina
doświadczenie duchowe
rosyjska instytucja starców
hezychazm
miłość Chrystusowa
kenoza
Optina Pustyń
Paisjusz Wieliczkowski
Ambroży z Optiny
Духовный опыт
русское старчество
исихазм
любовь Христова
кеносис
Оптина пустынь
Паисий Ве-
личковский
Амвросий Оптинский
Opis:: Статья анализирует феномен старчества в духовной традиции Православия, трактуя его как антропологический механизм трансляции духовного опыта. Описаны этапы исторической эволюции старчества, ведущей к расширению его служения за пределы монашеской, а затем и церковной среды. Главное внимание уделяется последнему этапу эволюции – русскому старчеству 19-20вв., внутренняя суть которого определяется как сверхнормативная любовь Христова, имеющая свой совершенный образ в Искуплении и Крестной Жертве Христа. Показано, что в русском старчестве создается особая этическая формация, принципами которой являются кенозис, смирение и абсолютное принятие Другого.
The article presents the analysis of the phenomenon of the eldership in the Orthodox spiritual tradition interpreting this phenomenon as an anthropological mechanism of the translation of spiritual experience. Historical evolution of the eldership is reconstructed which leads to its expansion beyond the limits of the monastic and then also ecclesiastic medium. The main attention is paid to the last stage of the evolution, the Russian eldership of the 19-20th cc. The essence of this phenomenon is qualified as the supra-normative love of Christ, the perfect manifestation of which is the Redemption and the Sacrifice on the Cross of Christ. It is shown that the Russian eldership creates an original ethical formation, main principles of which are kenosis, humility and the absolute acceptance of the Other.
Artykuł analizuje fenomen instytucji starców w duchowej tradycji Prawosławia, traktując go jako antropolgiczny mechanizm translacji duchowego doświadczenia. Opisano etapy historycznej ewolucji instytucji starców, prowadzącej do rozprzestrzenienia się ich służby poza obręb środowiska mniszego, a co za tym idzie – cerkiewnego. Najwięcej uwagi poświęcono ostatniemu etapowi ewolucji – rosyjskiej instytucji starców na przełomie XIX i XX wieku. Istotą tego fenomenu jest ponadnormatywna miłość Chrystusowa, której najdoskonalszym wyrazem jest Odkupienie i Ofiara Chrystusa na Krzyżu. Ukazano, iż rosyjska instytucja starców wytworzyła specyficzny kodeks etyczny, którego głównymi założeniami są kenoza, pokora i absolutna akceptacja Innego.
Źródło:: ELPIS; 2018, 20; 205-210
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Русские библеизмы в европейском контекстe
Rosyjskie biblizmy w kontekście europejskim
Russian bibleisms in the European context
Autorzy:: Mokienko, Valery
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2192173.pdf
Data publikacji:: 2018-12-28
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: Библия
библеизм
адаптация библеизмов
христианской культурa
церковно-славянски язык
лекскикографической описание
литературний язык
Biblia
biblizmy
adaptacja biblizmów
kultura chrześcijańska
język cerkiewno-słowiański
język literacki
opis leksykograficzny
Bible
biblical quotations
adaptation of biblical phrases
Christian culture
Old Church Slavonic
literary language
lexicographical description
Opis:: В статье демонстрируется влияние Библии на формирование русского литературного языка. Этот процесс объединяет русский язык с литературными языками многих народов, приобщенных к христианской культуре. Рассматриваются библеизмы разного типа, имеющие соответствия в других европейских языках, в том числе славянских. При общности источника библеизмов в языках, находящихся под влиянием христианской культуры, и в русском языке обнаруживаются большие различия как в количестве, так и в качественном составе этих единиц. Специфичность адаптации библеизмов в русском языке проявляется в сочетании книжно-церковного и разговорного (навеянного во многом кальками с европейских языков) начал, значительно обогатившем фонд русских библеизмов. В статье рассматриваются примеры, иллюстрирующие европейский фон усвоения и активизации библеизмов в русском литературном языке. Обобщается и опыт их лекскикографического описания.
W artykule pokazany jest wpływ Biblii na kształtowanie się rosyjskiego języka literackiego. Proces ten łączy język rosyjski z językami literackimi wielu narodów pozostających pod wpływem kultury chrześcijańskiej. Omówione zostały biblizmy różnego typu, posiadające odpowiedniki w innych językach europejskich, w tym także słowiańskich. Mimo wspólności źródłowej biblizmów w językach będących pod wpływem kultury chrześcijańskiej język rosyjski wykazuje znaczne zróżnicowanie w strukturze tych jednostek zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym. Specyficzność adaptacji biblizmów w języku rosyjskim przejawia się w połączeniu pierwiastka książkowo-cerkiewnego i potocznego (głównie jako produktu kalk z języków europejskich), który znacznie wzbogacił zasób biblizmów rosyjskich. W artykule analizowane są przykłady ilustrujące europejskie tło przyswojenia i aktywizacji biblizmów w rosyjskim języku literackim. Ukazane są przykłady opisu leksykograficznego analizowanych jednostek.
The article demonstrates the influence of the Bible on the formation of the Russian literary language. This process unites the Russian language with the literary languages of many other nations who are attached to the Christian culture. The author analyzes bibleisms of different types that have correspondences in other European languages, including Slavic ones. With the common source of biblical texts in languages influenced by Christian culture, in Russian also great differences are found both in the number and in the qualitative composition of these units. The specificity of the adaptation of bibleisms in the Russian language is manifested in the combination of old-church and colloquial (inspired in many ways by tracing from European languages), which greatly enriched the fund of Russian bibleisms. The article examines examples illustrating the European background of the assimilation and activation of bibleisms in the Russian literary language. The experience of their lexicographical descriptions is also generalized.
Źródło:: Językoznawstwo; 2018, 12; 33-45
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:: Językoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Русская культура как текст: диалоги со временем в творчестве Андрея Платонова и Венедикта Ерофеева
Russian Culture as a Text: Dialogues with Time in the Work of Andrei Platonov and the Venedict Eropheev
Autorzy:: Shemyakina, Olga
Gushchina, Dina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1374315.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: temporal representations in pagan culture
temporal representations in Christian culture
enlightenment paradigm
image and stereotype
identification model
Andrey Platonov
Venedict Erofeev
traditional culture
modern literary process
Opis:: The authors trace the functioning and interaction of cultural paradigms that determine the time of a long duration. The article discusses some mechanisms of the influence of these paradigms on the modern literary process. The focus of the authors of the article is the study of the literary process by the example of the work of Andrey Platonov and Venedikt Yerofeyev. Analyzed are the prerequisites for changing the boundaries of the dialogue with different cultures, which have become a spiritual reflection of the world-systemic connections of the modern world. The authors trace how spatial, temporal representations and ritual practices are reanimated in the imaginative world of writers, and also study the mechanisms that give rise to deep traditional layers of consciousness, such as trauma, disintegration and drama.
Źródło:: Przegląd Wschodnioeuropejski; 2020, XI, 1; 262-270
2081-1128
Pojawia się w:: Przegląd Wschodnioeuropejski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Christian" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język