Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christ the Life" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Fullness of Life in Mae Enga Traditional Religion and Christ the Life
Pełnia życia w tradycyjnej religii Mae Enga i Chrystus-Życie
Autorzy:
Dlugosz, Miriam Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343179.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie
relacje
wymiana
pełnia życia
Chrystus Życie
life
relationships
reciprocity
fullness of life
Christ the Life
Opis:
The Mae Enga are friendly, hospitable, strong of character and different from the other groups of Papua New Guinea. Through a brief reflection on the traditional world-view centered life and on evaluation of their concept of life, the study forms a foundation for dialogue and inculturation. The material used in this article, beside the literature, is data collected during my research in 2020, via one-on-one interview (30 women and 30 men) and group discussions (10 women and 10 men) from two villages: Par and Yampu). A qualitative method was employed. The findings of the research show that the whole life of the Mae Enga is oriented towards reciprocal relationships with the entire universe to experience abundant life here on earth, within one’s own clan community. Despite the socio-cultural changes that influence their values, beliefs and attitudes, the “life” remains the central value but the ways of obtaining life have changed. The traditional religion is giving space to Jesus Christ the Life, who takes Mae Engans “beyond” their own clan and offers to them a new identity as followers of Christ, Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ). The presented reflection creates a space for dialogue between Christianity and culture. Jesus Christ enters the present Mae Enga socio-cultural reality in order to transform it, to offer a new identity and a new dimension in their search. In turn, the Mae Enga offer to the world the “Face of Christ” with its own cultural features and values, with its ways of worship and reconciliation.
Niniejsza prezentacja jest próbą stworzenia przestrzeni dialogu pomiędzy chrześcijaństwem a kulturą. Jezus Chrystus wkracza w dzisiejszą rzeczywistość społeczno-kulturową ludzi Mae Enga, aby ją przemienić, a także zaoferować nową tożsamość i nowy wymiar w ich poszukiwaniach pełni życia. Z kolei Mae Enga oferuje światu „Oblicze Chrystusa” z rysami i wartościami własnej kultury, kultu i pojednania. Artykuł bazuje na badaniach antropologów, jak również na wywiadach z 80 osobami: 60 osób wzięło udział w wywiadach osobistych, a 20 uczestniczyło w dyskusjach prowadzonych w grupach. Rezultaty badań pokazują, że tradycyjne życie ludzi Mae Enga ukierunkowane jest na życiodajne relacje z całym wszechświatem, które warunkują doświadczenie upragnionej “pełni życia” tu na ziemi, w kręgu członków własnego klanu. Pomimo nieuchronnych zmian społeczno-kulturowych, które wpływają na ich wartości, wierzenia i postawy, życie jest wciąż najwyższą wartością, ale dzisiejsza młodzież wybiera współczesne sposoby, by je osiągnąć. Religia tradycyjna ustępuje miejsca Chrystusowi, Panu Życia, który obala bariery pojedynczych klanów i daje im nową tożsamość naśladowców Chrystusa; Ktaisanya Tata (Tribe of Jesus Christ).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 123-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Weź swój krzyż i idź za Jezusem…” Wizerunek człowieka niosącego krzyż jako alegoria życia zakonnego
„Take up thy cross and follow Jesus…” The image of a man bearing a cross as an allegory of monastic life
Autorzy:
Kramiszewska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560377.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
krzyż
Jezus Chrystus
alegoria
życie zakonne
męka Pańska
cross
Jesus Christ
allegory
monastic life
the Passion of the Christ
Opis:
Artykuł jest przyczynkiem do badań nad ideą naśladowania Chrystusa, wyrażoną w ikonografii chrześcijańskiej za pomocą obrazowej metafory dźwigania krzyża wespół z Chrystusem. „Kto nie bierze swojego krzyża, a idzie za mną, nie jest mnie godzien” (Mt 10, 38) – z mocą nauczał Chrystus. „Kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie swój krzyż i niech mnie naśladuje” (Mk 8, 34, par. Mt 16, 24). Wierni temu przesłaniu komentatorzy tekstów biblijnych, egzegeci, teologowie i mistycy przez kolejne wieki rozwijali, pogłębiali, komentowali i objaśniali ideę naśladowania Chrystusa, posługując się chętnie także biblijną metaforą „wzięcia krzyża na swoje ramiona”.
The article is a monograph on the idea of following Christ, expressed in Christian iconography through the metaphor of bearing the cross together with Christ. „Whoever does not take up their cross and follow me is not worthy of me” (Matthew 10:38) was Christ’s powerful message. „Whoever wants to be my disciple must deny themselves and take up their cross and follow me” (Mark 8:34, par. in Matthew 16:24). Abiding by those words, Commentators of Biblical texts, experts on exegesis, theologians and mystics for centuries have developed, elaborated and explicated on the idea of following Christ, readily using the Biblical metaphor of „taking the cross upon one’s arms”.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 173-188
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda fundamentem wychowania
Truth the Foundation of Education
Autorzy:
Łabendowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035152.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
wychowanie
Chrystus − Droga
Prawda
Życie
Dobro
truth
education
Christ − the Way
the Truth
the Life
the Good
Opis:
W każdym z nas istnieje wrodzona potrzeba poznawania wszystkiego, co nas otacza i to w sposób niezakłamany. Miłość do prawdy objawia się w potrzebie jej poznania i w dążeniu do niej w życiu. Poznając prawdę o otaczającym go świecie, człowiek stopniowo zyskuje zdolność samodzielnego odróżniania prawdy od fałszu. Nabycie tej umiejętności pozwala uznać go za człowieka dojrzałego. Niezwykle ważnym elementem wychowywania do prawdy młodego pokolenia jest ukazanie dzieciom i młodzieży Osoby i życia Chrystusa, który jest nie tylko Prawdą, ale także Drogą, Życiem i Dobrem (por. J 14,6). Nie ma bowiem wychowania bez uprzedniego ukazania Prawdy. Wychowanie w prawdzie polega na poszukiwaniu, ale i na świadczeniu o niej w różnych sytuacjach życiowych. Wychowanie w prawdzie to wychowanie do życia odważnego. Prawda bowiem wymaga od człowieka nieustraszonego trwania przy niej, a w razie potrzeby – mężnej jej obrony, a nawet heroicznego poświęcania się dla niej. Człowiek jest powołany do życia w prawdzie i miłości. Odnosi się to zarówno do tych, którzy wychowują, jak i do tych, którzy są wychowywani.
In each one of us there is an inborn need of the knowledge of everything that surrounds us and that in a true way. The love of truth reveals itself in the need to know it and to abide by it in our life. In coming to know the truth about the world which surrounds him, man gradually gains the aptitude of an independent distinguishing of truth from falseness. The securing of this capacity lets such a person be recognized as a mature human being. A most important element of education of the younger generation for truth is to show children and youth the person and life of Christ, who is not only the Truth, but also the Way, the Life and the Good (cf. J 14:6). For there is no education without a previous explaining of truth. Education in truth consists of seeking it, but also of giving testimony to it in the different circumstances of life. Education in truth is an education for a courageous life. For truth demands that we fearlessly stand by it and, should the need arise, defend it with courage, and even heroically sacrifice ourselves for it. The human being is called to a life in truth and love. This not only concerns those who educate, but also those who are educated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 51-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TRANSFORMED IN CHRIST, THE MASTER OF UNCOMMON SENSE
Autorzy:
Obrovac, Margaret J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507534.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
transformation
Way-Truth-Life
Christ the Master
unification of the sciences
media
new evangelization
Alberione
common sense
Opis:
Both definitive and enigmatic, the figure of Christ, the Master-Teacher emerges from the pages of the Gospel. What does he reveal? How does he reveal it? In an age that markets transformation as a commodity, what promise of rebirth does he offer us as persons and societies? What key implication does this hold for the unification of the sciences, as well as of art and science? The unique insight of Blessed James Alberione, SSP, sheds light on what has lain hidden in plain sight: what Jesus’ personal profile, ‘Way, Truth, and Life,’ can mean for our cynical yet searching times and particularly for us, who now find ourselves immersed in the Church’s new evangelization.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3: supplement; 595-603
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w życiu i postawie moralnej człowieka w świetle encykliki Lumen fidei papieża Franciszka
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571665.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
faith
revelation
Jesus Christ
the Church
moral life
trust
wiara
objawienie
Chrystus
Kościół
życie moralne
ufność
Opis:
Faith is one of fundamental attitudes in man’s life. Thus, authentic faith cannot be separated in any way from man’s ethos understood as all his moral actions and attitudes. It cannot be isolated as well from an accepted hierarchy of moral values and one’s own vision as a man. Pope Francis’ encyclical Lumen fidei clearly speaks about the value of faith. For the pope faith is a personal meeting with God as Person. It gives the right meaning of human life and it determines a significant scale of values. On its deepest level, faith is an important element having an influence on the whole moral life. It transforms the hearts of men shaping the community of the Church and thus it becomes a school of true Christian moral life labelled with man’s attitudes and behaviour. Only such a faith, nurtured from childhood in the family can become the centre of man’s existence and can affect the life reaching a high moral level.
Faith is one of fundamental attitudes in man’s life. Thus, authentic faith cannot be separated in any way from man’s ethos understood as all his moral actions and attitudes. It cannot be isolated as well from an accepted hierarchy of moral values and one’s own vision as a man. Pope Francis’ encyclical Lumen fidei clearly speaks about the value of faith. For the pope faith is a personal meeting with God as Person. It gives the right meaning of human life and it determines a significant scale of values. On its deepest level, faith is an important element having an influence on the whole moral life. It transforms the hearts of men shaping the community of the Church and thus it becomes a school of true Christian moral life labelled with man’s attitudes and behaviour. Only such a faith, nurtured from childhood in the family can become the centre of man’s existence and can affect the life reaching a high moral level.
Źródło:
Polonia Sacra; 2013, 17, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalm responsoryjny jako źródło homilii mszalnej
The Responsorial Psalm as the Source of the Mass Homily
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037965.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
misterium Chrystusa
psalm responsoryjny
celebracja liturgiczna
homilia
Lekcjonarz
interpretacja słowa Bożego
doświadczenie życiowe słuchaczy
the Mystery of Christ
responsorial psalm
liturgical celebration
homily
Lectionary
interpreting the Word of God
the listeners' life experiences
Opis:
Psalm responsoryjny wraz z innymi czytaniami Lekcjonarza oraz z tekstami stałych lub zmiennych części Mszy danego dnia jest podstawowym źródłem homilii. Stanowi on integralną część liturgii słowa Bożego oraz ważny, interpretacyjny kontekst pozostałych czytań Lekcjonarza. Sprzyja medytacji słowa Bożego, przez co posiada wielkie znaczenie liturgiczne i duszpasterskie. Z tych też racji psalmu nie wolno lekceważyć w przygotowaniu i wygłoszeniu homilii. Psalm responsoryjny jako źródło homilii wymaga poprawnej interpretacji. Hermeneutyka psalmu domaga się odkrycia powiązania treści psalmu z innymi czytaniami oraz odnalezienia odniesienia do misterium Chrystusa obchodzonego w danej celebracji. W takim chrystologicznym kontekście należy następnie szukać w psalmach uczuć i doświadczeń egzystencjalnych uczestników zgromadzenia liturgicznego. W ten sposób homilia stać się może chrystologiczną interpretacją ludzkiego doświadczenia oraz pomocą w odnalezieniu odpowiedzi, jaką wierni mają dać objawiającemu się w psalmach Panu.
The Responsorial Psalm, along with the other Lectionary readings, permanent texts or seasonal elements of the Mass for a given day are the basic sources for the homily. The homily comprises an integral part of the Liturgy of God's Word and is an important interpretation for the context of the remaining readings in the Lectionary. It helps us to meditate on the Word of God, and in this way it is of great value for the liturgy and pastoral ministry. For these reasons, the psalm cannot be underestimated in preparing and delivering the homily. As a source for the homily, the responsorial psalm must be correctly interpreted. The psalm's hermeneutics requires discovering the relationships between the psalm's contents and other readings so as to find allusions to the mystery of Christ observed in a given celebration. Next, such a Christological context in the psalms ought to help us search for exegetical feelings and existential experiences among the participants of the liturgical gathering. In this way, the homily can become a Christological interpretation of their human experiences and point to the response which the faithful can give to the Lord who is being revealed in the psalms.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 12; 37-46
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szaleństwo chrześcijaństwa: teologia i świadectwo
Foolishness of Christianity: Theology and Witness
Autorzy:
Dziuba, Andrzej F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035371.pdf
Data publikacji:
2018-01-05
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teologia
świadectwo wiary i życia
krzyż Jezusa Chrystusa
„szaleńcy Boży”
theology
witness of faith and life
the Cross of Jesus Christ
“God’s fools”
Opis:
In the theology of Eastern Christianity there is a special category of“God’s fools.” This is a particular image of faith and belongs to those whohave had some mystical experience. The cross is marked by reason. Thisfoolishness of the cross is the basic process in theological interpretation.The cross should shine out even more with its foolishness against the glareof evil, as it draws one to the authentic witness of faith and life. Rationalityand reason are not sufficient to face evil. The large amount of help andvoluminous theories on poverty do not solve the problems of the poor.The “foolishness” of the Gospel stands up against the foolishness of violence.Victory means forgiveness in God’s name, who appeared to losethe battle on the cross. The foolishness of the cross is a gift leading to lifeand it sparks a great light of hope which many institutions and peoplewant to extinguish. Hope is not understood, especially when evil appearsto triumph. The foolishness of love can overcome evil. “The message ofthe cross is folly for those who are on the way to ruin, but for those of uswho are on the road to salvation it is the power of God” (1 Cor 1,18).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 2; 115-126
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrzest zjednoczeniem ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa (Rz 6, 1–14)
Baptism as Unification with the Death and Resurrection of Christ (Romans 6 : 1–14)
Autorzy:
Klich, Anna Emmanuela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949121.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Paweł
List do Rzymian
chrzest
grzech
łaska
pogrzebanie z Chrystusem
ukrzyżowanie z Chrystusem
stary człowiek
nowe życie
St. Paul
Letter to the Romans
baptism
sin
grace
burial with Christ
Crucifixion with Christ
old man
new life
Opis:
Paul shows the power of the grace of God, which transcends all sins. Through baptism, the believer is immersed in the paschal mystery of Christ and blessed with the grace of salvation. In this paraklesis, Paul presents Christians who have passed from death to life and have become “new people.” The “old man” possessed by sin has been forever buried with Christ. In baptism, the believer is brought into union with Christ in His death, resurrection, and glorious life in God. The believer is thus enabled to open to the obedience to God and to reject evil tendencies associated with sin. The Christian becomes a soldier of God, serving in the army fighting for the freedom of the children of God and for the justice . This is possible because it is open to the grace of God.
Paweł ukazuje moc łaski Boga, która przekracza wszelki grzech. Przez chrzest wierzący jest zanurzony w tajemnicę paschalną Chrystusa i obdarzony łaską zbawienia. Parakleza ukazuje chrześcijan, którzy ze śmierci przeszli do życia i stali się „nowymi ludźmi”. „Stary człowiek” opanowany przez grzech został raz na zawsze pogrzebany z Chrystusem. W chrzcie wierzący zostaje wprowadzony w jedność z Chrystusem, w Jego śmierć, zmartwychwstanie i chwalebne życie w Bogu. Wierzący jest więc uzdolniony do otwarcia na posłuszeństwo Bogu i do odrzucania złych skłonności związanych z grzechem. Staje się żołnierzem Boga służącym w armii walczącej o wolność dzieci Bożych i o sprawiedliwość. Jest to możliwe, gdyż jest otwarty na łaskę Boga.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce świadectwa w przepowiadaniu homilijnym
The Place of Testimony when Preaching a Homily
Autorzy:
Dyk, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621660.pdf
Data publikacji:
2015-11-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Homilia
świadectwo
obecność Chrystusa
słowo Boże
liturgia
życie wierzących
historia zbawienia
homily
witness
testimony
Christ’s presence
Word of God
the liturgy
life of believers
salvation history
Opis:
Homilia jest naturalnym jest miejscem chrześcijańskiego świadectwa. Objawienie Boże, którego kontynuacją jest przepowiadanie słowa Bożego, ma bowiem charakter dialogiczny. Bóg udzielając siebie samego w głoszeniu Słowa daje świadectwo o sobie oraz oczekuje na odpowiedź człowieka, która rodzi się z doświadczenia osobowego spotkania z Nim. Odpowiedź ta przyjmuje zatem charakter świadectwa o spotkaniu człowieka z Bogiem. Świadectwo chrześcijańskiego życia jest potwierdzeniem mocy słowa Bożego, jego weryfikacją i ilustracją. W przepowiadaniu homilijnym świadectwo wiary może dojść do głosu w różny sposób, zawsze jednak z ust homilisty. Głosiciel słowa Bożego może w sposób pośredni przekazać doświadczenie Boga kogoś z wierzących lub swoje własne. Homilista ma zaświadczyć o tym, że „widział i słyszał” (doświadczył) Boga w słowie Boże, w liturgii i w życiu wiernych. Homilia jest bowiem słuchaniem Chrystusa obecnego w Piśmie Świętym, oglądaniem Go w ramach liturgii oraz zaświadczaniem o Jego działaniu w życiu wierzących.
The homily is a natural place to give Christian witness. God’s self-revelation – the continuation of which is found in the preaching of God’s Word – is characterized by dialogue. God, in giving Himself through the preaching of the Word, witnesses about Himself and waits for man’s reply, which is born from man’s personal experience of meeting God. This response then takes on the character of man’s own witness about meeting God. The witness of a Christian’s life is the confirmation of the power of God’s Word, it’s verification and illustration. When preaching a homily, witnessing to the faith can be voiced in different ways, but is always to be proclaimed by the homilist. The preacher of God's Word can indirectly deliver experiencing God through one of the believers, or in his own words. The homilist is to witness that he "saw and heard" (experienced) God – in the Word of God, in the liturgy, and the lives of believers. Thus, the homily is listening to Christ who is present in Sacred Scripture, perceiving Him in the framework of the liturgy, and giving witness about His work in the life of the believer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 401-422
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vita consacrata come opera dello Spirito Santo
Życie konsekrowane jako dzieło Ducha Świętego
Consecrated Life as the work of the Holy Spirit
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147544.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Jezus Chrystus
Duch Święty
życie konsekrowane
charyzmat
konsekracja
świadectwo
świętość
powołanie
wiara
Kościół
Jesus Christ
The Holy Spirit
consecrated life
charism
consecration
witness
holiness
vocation
faith
Church
Opis:
Życie konsekrowane rodzące się z Bożej inicjatywy winno być rozważane w perspektywie charyzmatycznej. Duch Święty, który działa w Kościele, nie tylko stoi u początku każdego instytutu konsekrowanego, ale staje się też źródłem licznych owoców na przestrzeni wieków. Życie konsekrowane objawia się jako rzeczywistość nieustannie zmieniająca się i owocująca, podległa stałej inspiracji Ducha Świętego. W artykule zostanie omówiony potrójny wymiar obecności Parakleta w życiu konsekrowanym: w powołaniu człowieka do świętości, w charyzmacie instytutów i w nowych formach życia konsekrowanego. Dzięki temu będzie można łatwiej dostrzec wymiar charyzmatyczny tej formy życia w Kościele.
Consecrated life born from the God’s initiative should be considered in the charismatic perspective. Holy Spirit, who works in the Church, not only stands at the beginning of each institute of the consecrated life, but has been the source of countless blessings and positive fruits throughout the centuries. Consecrated life manifests itself as the always changing reality which under the inspiration of the Holy Spirit brings about many fruits. In the article one can find the explanation for Trinitarian dimension of the presence of the Paraclete in the consecrated life: Firstly in the vocation of a human to sainthood, secondly in the charism of the particular institute or form of the consecrated life. Finally thanks to these dimensions mentioned above one can easily discover another one, which is the charismatic form of living within the Church.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 1(40); 131-158
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Marek Jagodziński (red.), Perspetywy wiary, Wydawnictwo Diecezji Radomskiej Ave, Radom 2015, ss. 286
Ks. Marek Jagodziński (ed.), Perspective of faith, Radom 2015, pp. 286
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032610.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
faith
life of faith
testimony of faith
faith and morality
process of secularization
presence of Christ in the Eucharist
wiara
życie wiarą
świadectwo wiary
wiara a moralność
proces sekularyzacji
obecność Chrystusa w Eucharystii
Opis:
Recenzja dotyczy pracy zbiorowej pod tytułem Perspektywy wiary. Redaktorem jest ksiądz Marek Jagodziński. Publikacja ukazała się w Wydawnictwie Diecezji Radomskiej AVE. Zawarte jest w niej osiem artykułów, dotyczących aktualnych kwestii związanych z wiarą, inspirujących do pogłębiania jej istoty w warunkach współczesności oraz refleksji nad postawą chrześcijanina w zlaicyzowanym świecie.
The review concerns collective work entitled Perspectives of faith. The editor is ks. Marek Jagodziński. The publication was published in the AVE Diocese Publishing House. It contains eight articles on current issues related to faith, inspiring to deepen its essence in the conditions of modernity and reflection on the attitude of a Christian in a secularized world.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 253-258
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne zadania homilii w ujęciu teologii liturgicznej
The Main Tasks of the Homily as Defined by the Liturgical Theology
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040828.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Msza św.
Eucharystia
teologia liturgiczna
misterium Chrystusa
ofiara duchowa
celebracja liturgiczna
paradygmat życia chrześcijańskiego
homily
Holy Mass
Eucharist
liturgical theology
Mystery of Christ
spiritual sacrifice
liturgical celebration
paradigm of the Christian life
Opis:
Teologia liturgiczna odwołuje się najpierw do liturgii kosmicznej, przyjmując jednak za punkt wyjścia konkretną celebrację liturgiczną. W tym przypadku jest to celebracja Eucharystii. Bardzo ważnym zadaniem teologii liturgicznej jest jej funkcja ewangelizacyjna. Teologia liturgiczna postrzega ewangelizację jako objawianie Chrystusa-Liturga kosmosu, wzywającego ludzi do życia z Bogiem i dla Boga oraz zapraszającego ponownie ludzi do bycia liturgami kosmosu z Nim i w Nim. W takim ujęciu zadaniem homilii, jako integralnej części celebracji, jest sakramentalne uobecnianie Misterium Chrystusa, które zostało spełnione jako duchowa ofiara posłuszeństwa Bogu Ojcu i miłości do rodzaju ludzkiego. Ofiara ta znalazła swą kulminację w krwawej ofierze na krzyżu, dokonanej raz na zawsze. Pierwszym szczególnym zadaniem homilii we Mszy św. jest wezwanie do posłuszeństwa Bogu na wzór Chrystusa i złożenia tym samym ofiary duchowej, czyniąc w ten sposób uczestników współofiarnikami wraz z Chrystusem. Jest to podstawowy warunek participatio actuosa w Eucharystii. Drugim specyficznym zadaniem jest wskazanie na potrzebę osobistej komunii z Chrystusem, która swą kulminację osiąga w Komunii św., a przedłuża się na czas po celebracji. Trzecim najważniejszym zadaniem homilii jest ukazanie celebracji – kultu Boga jako paradygmatu całego życia chrześcijańskiego, aby stawało się życiem dla Boga.
The liturgical theology refers first to cosmic liturgy, accepting, however, as its starting point, the actual liturgical celebration. In this case it is the celebration of the Eucharist. A very important task of the liturgical theology is its function of evangelization. The liturgical theology perceives evangelization as reveling Christ-Liturgician of the cosmos, calling people to live with God and for God, and inviting people again to be liturgicians of the cosmos with Him and in Him. With such an approach, the task of the homily, as an integral part of the celebration, is a sacramental manifestation of Mystery of Christ, which was fulfilled as a spiritual sacrifice of the obedience to God the Father and of love towards the human kind. This sacrifice found its culmination in the bloody sacrifice on the cross, which was made once and for all. The first special task of the homily in the Holy Mass is the call for obedience to God, according to the example of Christ, and hence for making a spiritual sacrifice; in this way the homily makes the participants co-sacrificers, together with Christ. This is the fundamental condition of participatio actuosa in the Eucharist. Another specific task is to point to the need of a personal communion with Christ, which reaches its culmination in the Holy Communion, and is prolonged to the time after the celebration. The third most important task of the homily is to present the celebration – the cult of God, as the paradigm of the whole Christian life, so that it becomes a life for God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 97-108
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch w Liście do Rzymian
Spirit in the Letter to the Romans
Autorzy:
Stasiak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559339.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Nowy Testament
List do Rzymian
Duch Boży
Duch Chrystusa
Duch Święty
aktywność Ducha
życie chrześcijanina
New Testament
Letter to the Romans
Spirit of God
Spirit of Christ
Holy Spirit
activity of Holy Spirit
Christian Life
Opis:
W Rz 8, Paweł używa terminu to pneuma bez dodatkowych określeń. Badania pokazują, że Duch to osoba odmienna od Boga Ojca i Chrystusa, zarówno w działaniu, jak i istnieniu. Jest to szczególnie widoczne w 8,33-34, gdzie wstawiennictwo Chrystusa z woli Boga Ojca jest przedstawione analogicznie do wstawiennictwa Ducha, o którym była mowa w 8,26. Duch podejmuje działanie w Osobach Trójcy Świętej. En pneuma Theou (8,9) wskazuje, że ziemskie życie chrześcijan pozostaje pod działaniem Ducha Bożego, kata pneuma zaś oznacza bycie, życie, przebywanie w Duchu Świętym, a to pozwala wierzącemu znaleźć usprawiedliwienie, ono jednak dokonuje się przez wiarę w Chrystusa. Tak Żydzi, jak i Grecy potrzebują działania Boga w Duchu Świętym (en pneumati hagiō(i)). Uczestnictwo w królestwie Boga przynosi pokój i radość także en pneumati hagiō(i). Przez Ducha Świętego (dia pneumatos hagiou) Boża miłość została na nas wylana. Chrześcijanie są wolni od strachu przed śmiercią i niewolą. Odradzająca się dynamika Ducha pozwala na pierwszeństwo Bożego synostwa. Wreszcie Paweł idzie o krok dalej i podkreśla, że Duch współpracuje z chrześcijanami, jeśli tylko rozpoznają i utrzymują szczególną relację z Bogiem w modlitwie (8,15-16).
In Rom 8, Paul uses the term to pneuma, without additional terms. Research shows that this refers to a person different from God the Father and Christ, both in action and in existence, as a person. This is especially evident in 8:33-34, where the intercession of Christ through the will of God the Father is presented by analogy to the intercession of the Spirit, about which Paul wrote in 8:26. The Spirit manifests activity in the Persons of the Holy Trinity. The phrase en pneuma Theou (8:9) indicates that the earthly life of Christians remains under the authority of God’s Spirit. The construction kata pneuma means being, living, abiding in the Holy Spirit, which enables the believer to justify himself, though this comes about only by faith in Jesus Christ. Both Jews and Greeks need God’s radical action in the Holy Spirit (en pneumati hagiō (i)). Participation in the kingdom of God brings peace and joy also en pneumati hagiō (i). Through the Holy Spirit (dia pneumatos hagiou), God’s love was poured out on us. Christians, who are animated by the Spirit, can no longer accept the attitude of slaves, because the Spirit has released them and keeps them in this state of freedom (see 2 Cor 3:17). So Christians are free from fear of death and from fear of slavery. The reviving dynamics of the Spirit make possible the primacy of divine sonship. Finally, Paul goes a step further and emphasizes that the Spirit cooperates with Christians if they recognize and adhere to this special relationship with God in prayer (8:15-16).
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 43; 61-76
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i potrzeba posłuszeństwa prawu Bożemu w nauczaniu Jana Pawła II
The importance and need of obedience to the God’s law in the teaching of John Paul II
Autorzy:
Król, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2064469.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
believer
obedience
need
the God’s law
commandments
social justice
moral good
moral norm
God the Creator and Redeemer
faithfulness
own life
holiness.
disciples of Christ
posłuszeństwo
potrzeba
prawo Boże
przykazania
sprawiedliwość społeczna
dobro moralne
norma moralna
Bóg Stwórca i Odkupiciel
wierność
uczniowie Chrystusa
własne życie
świętość.
Opis:
The author of this publication draws attention to the fact that in the face of the spread of dangerous forms of social and economic injustice and political corruption, currently there is an urgent need for a radical renewal of individuals and societies that could provide and ensure justice, solidarity, honesty and transparency. According to the autor, the most complex problems can be solved only on the foundation of the truth where: the highest Good and moral good are present and confronted, as this is the place where a human being, by obeying the transcendent truth, acquires his/her full identity. To the author, this dimension emphasizes the argument that modern totalitarianism is born as a result of negating the transcendent dignity of the human being, which is a visible image of invisible God and hence, by its very nature, the subject of laws that cannot be broken or ignored by individuals, groups, classes, nations or states. Therefore, according to the author, a human being should obey the moral norm in every even the most dificult life situation „in order to obey the God's holy commandment and act in accordance with his/her personal dignity. Moreover, Król emphasizes the fact of obedience to the God's law, which, by presenting the attitude of a number of holy men and women, who proclaimed the moral truth and defended it as martyrs or chose death over committing one mortal sin, shows the Church to the faithful and all people of good will. Noteworthy is the fact that, in the opinion of the author, the Church canonized so many people and thus, confirmed the testimonies of their lives, by publicly recognizing their conviction that „God's love requires us to obey His commandments unconditionally even in the most difficult circumstances and breaking them even to save one’s own life is not allowed”.
Autor niniejszej publikacji zwraca uwagę na fakt, że wobec szerzenia się groźnych form niesprawiedliwości społecznej i gospodarczej oraz korupcji politycznej, w naszych czasach jawi się pilna potrzeba radykalnej odnowy jednostek i społeczeństw, która byłaby zdolna zapewnić sprawiedliwość, solidarność, uczciwość i jawność. Rozwiązanie najbardziej złożonych problemów może się dokonać tylko na fundamencie prawdy w której się spotykają: najwyższe Dobro i dobro moralne. Na tej to płaszczyźnie człowiek zdobywa swą pełną tożsamość przez posłuszeństwo prawdzie transcendentnej. W tym wymiarze autor eksponuje argument, że nowoczesny totalitaryzm rodzi się z negacji transcendentnej godności osoby ludzkiej, która jest widzialnym obrazem Boga niewidzialnego i stąd, z samej swej natury, podmiotem praw, których nie może łamać i lekceważyć jednostka, grupa, klasa, naród czy państwo. Dlatego też człowiek powinien przestrzegać normy moralnej w każdej nawet najtrudniejszej sytuacji życia, „aby okazać posłuszeństwo świętemu przykazaniu Bożemu i postąpić zgodnie ze swą osobową godnością”. Ponadto autor podkreśla fakt posłuszeństwa prawu Bożemu, które ukazuje Kościół swoim wiernym oraz wszystkim ludziom dobrej woli w postawie licznych świętych mężczyzn i kobiet, którzy głosili prawdę moralną i bronili jej aż do męczeństwa bądź też woleli umrzeć niż popełnić choćby jeden grzech śmiertelny. Godnym uwagi jest fakt, że Kościół wyniósł tak wielu ludzi do chwały ołtarzy, potwierdzając tym samym ich świadectwo życia i publicznie uznając za słuszne ich przekonanie, „że miłość Boga każe bezwarunkowo przestrzegać Jego przykazań nawet w najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet dla ratowania własnego życia”.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 47-70
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia sercem pisana! Ks. prof. dr hab. Jan Józef Janicki i jego Mistrzowie
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669109.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgy as the font and summit of Church life
Rev. Jan Janicki
Paschal Mystery
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Passion
Death and Resurrection
and Ascension of Christ
liturgy
mystagogy
liturgia źródłem i szczytem życia Kościoła
ks. Jan Józef Janicki
misterium paschalne
o. Burkhard Neunheuser
o. Odo Casel
Męka
Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa
liturgia
mystagogia
Opis:
According to the teaching of Vatican Council II: “liturgy is the summit toward which the activity of the Church is directed […] and the font from which all her power flows” (SC 10). This meaning of “a particle” of Church life is what Rev. Prof. Jan Józef Janicki, celebrating now his jubilee, is so much convinced that he has devoted to liturgy, this beautiful Church attire, his entire scientific and life pursuits, writing about it with all his heart! The scientific research of Rev. Prof. Janicki has focused on the following issues: theology of liturgy (basic liturgical realities, theology of euchological texts of the new liturgical books of the Church, Paschal Mystery and its expression in the Eucharist and in liturgical year); history of liturgy (the influence of the Hebrew, Hellenistic and Roman cultures on the Christian liturgy, the liturgy of the first centuries of the Church, history of liturgical books); history of holy and jubilee years (history of liturgical movement, history of liturgical congresses, the role of Saints in the Church life in the light of Mass formulas); liturgical ministry (liturgy as exercising the ministry of sanctification in the Church community, the ministry of a sacristan, liturgy of the Holy Land). It appears that the entire way of “writing liturgy with his heart” was implanted in Rev. Prof. Janicki by one of the most acclaimed theologians and historians of post Vatican Council II period, the Benedictine monk from Maria Laach Abbey, Professor Burkhard Neunheuser. This remarkable man, the professor of Pontificio Istituto Liturgico in Rome, became Rev. Prof. Janicki’s mentor guiding him and showing the path for his academic growth. The key idea in Fr. Neunheuser’s post‑Council teachings about liturgy was emphasizing the role of the Paschal Mystery which is the very centre of liturgical year and of each Church activity. Therefore, Passion, Death and Resurrection as well as the Ascension of Christ are these events through which the most important “miracles” are done, namely, adoration of God and redemption of man (cf. SC 5,6). These are the pivotal moments in the history of salvation, as God’s plan is realized in Christ, and the centre of Christianity is Pascha, the sacrifice. The Mother Church takes an active part in His sacrifice, making His sacrifice her own, and by Him she is raised from this world up to God and praised. This participation in Christ’s sacrifice is the act of grace, so there must be belief, and everything is accomplished through the mystery of worship. Everything to which the greatest advocates of liturgy, such as, Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini and Burkhard Neunheuser amongst them devoted throughout the entire history of liturgy revival has been crucial to engrain the Paschal Mystery in man’s life. Here we can find this thread which links all those magnificent liturgists with our honourable Rev. Professor Janicki who has been proclaiming so successfuly the Paschal Mystery.
Skoro „liturgia jest źródłem i szczytem życia Kościoła” (KL 10), jak naucza nas Sobór Watykański II, to z niej wszystko wypływa i do niej wszystko zdąża. O takim właśnie rozumieniu tej „cząstki” życia Kościoła niezwykle przekonany jest Jubilat, który dla piękna tej szaty Kościoła, jaką jest liturgia, poświęcił swoje naukowe i życiowe dociekania, dlatego można powiedzieć o nim, że liturgię sercem pisał! Kierunki badań naukowych Księdza Profesora Jana Józefa Janickiego koncentrują się wokół następujących zagadnień: teologii liturgii (podstawowe rzeczywistości liturgiczne, teologia tekstów euchologijnych nowych ksiąg liturgicznych Kościoła, misterium paschalne i jego uobecnienie w Eucharystii i w roku liturgicznym); historii liturgii (wpływy kultury hebrajskiej, helleńskiej i rzymskiej na liturgię chrześcijańską, liturgia pierwszych wieków Kościoła, dzieje ksiąg liturgicznych); historii lat świętych – jubileuszowych (historia ruchu liturgicznego, historia kongresów eucharystycznych, rola świętych w życiu Kościoła w świetle formularzy mszalnych); duszpasterstwa liturgicznego (liturgia wypełnianiem posługi uświęcania we wspólnocie Kościoła, posługa zakrystiana, liturgia w Ziemi Świętej). Wydaje się, że całkowitą drogę „pisania sercem liturgii” zaszczepił mu jeden z najważniejszych teologów i historyków liturgii po Vaticanum II, a był nim benedyktyński mnich z opactwa Maria Laach o prof. Burkhard Neunheuser. Ten wyjątkowy człowiek, profesor Pontificio Istituto Liturgico w Rzymie, stał się mentorem i wskazującym kierunek dla rozwoju naukowego naszego Jubilata.Kluczowe dla nauczania o soborowej liturgii przez o. Neunheusera było zwrócenie uwagi na misterium paschalne, które jest centrum roku liturgicznego i każdej czynności Kościoła. To bowiem Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie oraz Wniebowstąpienie Chrystusa, przez które właśnie dokonują się najważniejsze „cuda”, a są to uwielbienie Boga i odkupienie człowieka (zob. KL 5, 6). To jest wydarzenie centralne w historii zbawienia. Skoro Boży plan zbawienia urzeczywistnia się w Chrystusie, to w centrum chrześcijaństwa znajduje się Pascha, czyli ofiara. Kościół bierze aktywny udział w Jego ofierze, Jego ofiarę czyni swoją ofiarą i przez niego zostaje podniesiony z tego świata do Boga oraz uwielbiony. To zaś uczestnictwo w ofierze jest dziełem łaski, potrzebna jest więc wiara, a dokonuje się to w misterium kultu. Wszystko to, czemu służyli przez całą historię odnowy liturgii wielcy jej piewcy tej miary co dom Prosper Gueranger, Pius Parch, Odo Casel, Romano Guardini i inni, a także Burkhard Neunheuser, było niezwykle ważne dla tego, aby misterium paschalne wkorzenić w życie człowieka. I dlatego wydaje się, że tu znajduje się owa nić, która łączy tych wielkich i wspaniałych liturgistów z naszym Jubilatem, który głosi z dużym powodzeniem misterium paschalne.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2017, 15
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies