Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chirurgia szkolenie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Dlaczego polscy studenci medycyny rezygnują z podejmowania specjalizacji zabiegowych? Badanie ankietowe
Autorzy:
Skorus, Urszula
Karpińska, Izabela
Kominko, Anna
Romaniszyn, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391797.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia
motywacja
studenci medycyny
szkolenie
wybór kariery zawodowej
Opis:
Wstęp: Zainteresowanie podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów spadło w ostatnich latach. W obliczu wzrastającego zapotrzebowania na zabiegi chirurgiczne, istotne jest poszukiwanie czynników odpowiedzialnych za tę sytuację. Cel: Celem badania było przeprowadzenie oceny poziomu zainteresowania podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów medycyny oraz identyfikacja czynników wpływających na ich decyzje. Materiał i metody: Anonimowe kwestionariusze ankiety zostały rozesłane drogą elektroniczną do studentów kierunku lekarskiego z 11 polskich uczelni medycznych. Wyniki: Do badania włączono 595 uczestników (190 mężczyzn i 405 kobiet). 48% z nich zadeklarowało chęć wyboru specjalizacji zabiegowej po ukończeniu studiów. Procent studentów, którzy rozważali taką karierę w przeszłości, był jednak większy i wyniósł 65%. Niewielkie zainteresowanie chirurgią jako dziedziną nauki (OR = 20.6), własna ocena predyspozycji chirurgicznych jako niesatysfakcjonujących (OR = 14.3), przekonanie, że nie jest się w stanie dostać i ukończyć szkolenia specjalizacyjnego z chirurgii (OR = 5.2), odradzanie kariery chirurga przez partnera (OR = 3.4), negatywne wcześniejsze doświadczenia ze środowiskiem chirurgicznym (OR = 2.6), brak dorobku naukowego (współautorstwa artykułów lub prezentacji na konferencjach naukowych) (OR = 1.9), pierwszy kontakt z blokiem operacyjnym po drugim roku studiów (OR = 1.9) zostały zidentyfikowane jako niezależne czynniki ryzyka rezygnacji z podejmowania kariery w specjalizacjach zabiegowych. Wnioski: Na przestrzeni lat studiów większość studentów medycyny rozważa podjęcie specjalizacji zabiegowej. Zniechęcani przez czynniki dotyczące stylu życia, niski poziom szkolenia chirurgicznego lub doświadczając dyskryminacji ze względu na płeć, często rezygnują z tej ścieżki kariery.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 2; 12-21
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educational models for training in minimally invasive colorectal surgery
Modele szkoleniowe w chirurgii minimalnie inwazyjnej jelita grubego
Autorzy:
Sánchez-Margallo, Francisco M.
Durán-Rey, David
González-Portillo, Manuel R.
López-Agudelo, Isabel
Sánchez-Margallo, Juan A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1584187.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
surgical simulation
colorectal surgery
medical training
minimally invasive techniques
colorectal cancer
chirurgia kolorektalna
szkolenie medyczne
techniki minimalnie inwazyjne
rak jelita grubego
symulacja chirurgiczna
Opis:
Colorectal cancer (CRC) is the third most commonly diagnosed malignancy and the fourth most deadly cancer in the world for which surgery is the main treatment. Colorectal surgery can be performed through a wide incision in the abdomen or using minimally invasive surgical (MIS) techniques. Some of these techniques include transanal endoscopic microsurgery (TEM ), transanal minimally invasive surgery (TAMIS), transanal total mesorectal excision (TaTME ), and robot-assisted surgery. Studies increasingly confirm that resections using MIS techniques are safe, oncologically equivalent to open surgery and have better short-term results. These surgical approaches are, however, technically demanding and result in a steep learning curve. The main objective of this study is to review the different MIS techniques for colorectal surgery, as well as the training tools and programs designed to achieve the necessary surgical skills. Different training programs in colorectal surgery have been reported for the different surgical techniques analyzed. Most of these programs are based on training tools in the form of surgical simulators, physical and virtual, as well as the use of experimental and cadaveric models. However, structured training programs in minimally invasive colorectal surgery remain scarce, and there should be a consensus on the fundamental training aspects for the various surgical techniques presented. These training programs should ensure that surgeons acquire sufficient surgical skills to be competent in the development of these surgical techniques, improving the quality of the patient’s surgical outcomes.
Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim co do częstotliwości rozpoznawania nowotworem złośliwym na świecie, a także czwartą przyczyną zgonów na nowotwory złośliwe. Głównym elementem leczenia RJG jest operacja, którą można wykonać przez rozległe nacięcie powłok lub za pomocą technik minimalnie inwazyjnych. Do tych drugich należą: endoskopowa chirurgia transanalna (TEM ), przezodbytowa chirurgia minimalnie inwazyjna (TAMIS), przezodbytowe całkowite wycięcie mezorektum (TaTME ) oraz chirurgia wspomagana robotowo. Analizy danych potwierdzają, że techniki minimalnie inwazyjne są bezpieczne, równie skuteczne onkologicznie co techniki tradycyjne, a także wiążą się z szybszym powrotem chorych do pełnej sprawności. Ich wspólną cechą są niestety wysokie wymagania techniczne oraz długa krzywa uczenia. W artykule omówione zostały różne techniki minimalnie inwazyjne stosowane w leczeniu RJG oraz metody nauczania tych technik. Jak dotąd opracowano wiele sposobów szkolenia dla różnych technik operacyjnych. Większość opiera się na symulatorach chirurgicznych zarówno rzeczywistych, jak i wirtualnych oraz na wykorzystaniu modeli eksperymentalnych i preparatów z ludzkich zwłok. Niestety usystematyzowane modele szkolenia w minimalnie inwazyjnej chirurgii RJG są nadal rzadkością. Widać wyraźnie potrzebę opracowania konsensusu dotyczącego szkolenia w poszczególnych metodach operacyjnych. Tego rodzaju programy powinny zapewnić uczestniczącym w nich chirurgom zdobycie wiedzy pozwalającej na skuteczne wykonywanie zabiegów w celu zapewnienia pacjentom jak najlepszych efektów leczenia.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 115-140
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolenie lekarzy i pielęgniarek w chirurgii robotowej z wykorzystaniem robota operacyjnego da Vinci
Autorzy:
Lichosik, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1583996.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
system robotowy da Vinci
chirurgia wspomagana robotem
szkolenie
symulacja
praca zespołowa
holistyczna opieka pielęgniarska
robot-assisted surgery
training
simulation
guidelines
teamwork
holistic nursing carel
robotic system ”da Vinci”
Opis:
Chirurgia minimalnie inwazyjna, w tym chirurgia wspomagana robotami, jest techniką stosowaną w wielu szpitalach na świecie. Modernizacja metod operacyjnych przy użyciu nowoczesnych technologii jest faktem. Powoduje to wiele zmian w organizacji pracy i potrzebę nabycia nowych kompetencji przez personel lekarski, pielęgniarski, a także pomocniczy. Wprowadzenie innowacji technologicznych do systemu opieki zdrowotnej stworzyło nowe wyzwania dla zespołów chirurgicznych wielu specjalności. Ciągła ewolucja systemu i coraz szersze jego zastosowanie w codziennej praktyce wymaga nie tylko wstępnego szkolenia, ale także systematycznego uaktualniania wiedzy. Znajomość systemu da Vinci, tworzenie i przestrzeganie protokołów postępowania, okołooperacyjna, holistyczna opieka pielęgniarska nad pacjentem oraz efektywna współpraca zespołu są niezbędnymi elementami prowadzącymi do sukcesu.
Minimally invasive surgery, including robot-assisted surgery (such as the “da Vinci“ system), is currently performed in many hospitals throughout the world. The modernization of surgical methods using modern technologies is a fact. Such modernization has caused many changes in the organization of work and the need to acquire new medical, nursing, and auxiliary personnel competencies. The introduction of technological innovations into the healthcare system has created new challenges for surgical teams in many specialisms. The constant evolution of the system and its increasing use in everyday practice require not only initial training but also the systematic renewal of knowledge. Knowledge of the “da Vinci” system, creation and adherence to guidelines, perioperative, holistic patient nursing care and effective cooperation of the entire team ensure a positive outcome. The nursing staff in operating theaters play a vital role in this process.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 89-98
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies