Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chinese religion" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Christianity in China: Past, Present and Future
Chrześcijaństwo w chinach – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość
Autorzy:
Karpińska, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1728495.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chiny
chrześcijaństwo
Kościół katolicki
kultura chińska
religia
Catholic Church
China
Chinese culture
Christianity
religion
Opis:
Christianity reached China relatively late — the earliest confirmed information about the presence of Christianity in this area dates back to the 8th century AD. For centuries, Chinese culture has been shaped by other philosophical and religious systems, so Christianity has not always been understood and accepted in China. Nevertheless, it has survived and is gaining more and more followers. The article presents the history of the appearance of the Christian religion in China and the way Christianity has fared there over the centuries. It also shows the plight of the Catholic Church in the People’s Republic of China. The article shows what made Christianity survive and put down roots in China, how it found itself in Chinese culture, the number of its followers, and the role Christianity plays for them. The author also reflects on the future development of Christianity in a country where religions are understood differently than in Western culture.
Chrześcijaństwo dotarło do Chin stosunkowo późno – najwcześniejsze potwierdzone informacje świadczące o obecności chrześcijaństwa na tym terenie pochodzą z VIII w. n.e. Od wieków kulturę chińską kształtowały inne systemy filozoficzno-religijne, chrześcijaństwo nie zawsze było więc rozumiane i akceptowane w Chinach. Mimo to, przetrwało i zyskuje coraz liczniejszą grupę wyznawców. Autorka przedstawia w artykule historię pojawienia się religii chrześcijańskiej w Chinach i drogę jaką chrześcijaństwo przeszło tam na przestrzeni wieków. Ukazuje również trudną sytuację Kościoła Katolickiego w Chińskiej Republice Ludowej w czasach współczesnych. Artykuł pokazuje co sprawiło, że udało się zakorzenić chrześcijaństwo w Chinach, jak odnalazło się ono w chińskiej kulturze oraz ilość jego chińskich wyznawców i roli jaką odgrywa dla nich chrześcijaństwo. Autorka zastanawia się również nad przyszłym rozwojem chrześcijaństwa w kraju, w którym religie i wierzenia rozumiane są inaczej niż w kulturze zachodniej.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy konfucjanizm jest religią?
Is Confucianism a religion?
Autorzy:
Kosior, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Confucianism
religion
Chinese religion
self-cultivation
ritua
Opis:
Among the five religions (zōngjiào) whose followers operate in eight legal organizations in the Peo-ple’s Republic of China, there is no Confucianism (rújiā). Interestingly, for over half a century, researchers of this tradition have been engaged in a lively, serious discussion about the possibility of recognizing it as a religion. At the beginning of the article, the difficulties associated with this issue are mentioned. Then, by way of introduction, Confucius’s religiosity as illustrated in the Analects is discussed. The main part presents several rele-vant approaches to Confucianism that emphasize, although for different reasons, its religious character. They are accompanied by various references to the phenomenon of religion, which constitute their context, as well as reservations expressed towards these approaches. Additionally, the text contains comments on Chinese spiritu-ality, which are important in relation to attempts to resolve the discussed issue.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 4(290); 3-25
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrodzenie religii w Chinach po Mao
The Revival of Religion in China after Mao
Autorzy:
Kosior, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798455.pdf
Data publikacji:
2019-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia; Chiny; Mao; konfucjanizm; buddyzm chiński; taoizm; chrześcijaństwo; Komunistyczna Partia Chin; walka z „zabobonem”
religion; China; Mao; Confucianism; Chinese Buddhism; Taoism; Christianity; Communist Party of China; the fight against “superstitions”
Opis:
Eksponowanie agnostycznego charakteru konfucjanizmu przez zachodnich sinologów przyczyniło się do jednostronnej percepcji religii chińskiej jako zdominowanej przez aktywność magiczną. Niekombatybilność chińskich wierzeń z religiami teistycznymi, wysuwającymi na pierwszy plan obecność Boga bądź osobowość bóstwa, sprawiła, że przeświadczenie sinologów powielali zachodni religioznawcy. W następstwie takiego nastawienia, mieszkańców Państwa Środka traktowano bądź jako przesądnych, bądź zgoła niereligijnych. Podobnie rzecz ujmowali zwalczający „religijny zabobon” politycy republikańscy, a po nich ideolodzy maoistowskiej KPCh. Jego utrzymywanie się miało stabilizować społeczne podziały, hamować rozwój i uniemożliwiać efektywną komunikację partii z ludem. Przymusowa ateizacja jednak, wbrew oczekiwaniom maoistowskich komunistów, nie stała się katalizatorem zjednoczenia narodu ani narzędziem postępu, ale wyjałowiła ludzi duchowo, przez co zamiast zgodnie współżyć, zabiegali o własne przetrwanie, także kosztem innych. Co więcej, tam gdzie religia okazuje się być pożyteczna w dziele budowy potęgi kraju, należy ją promować i wspierać jej rozwój. Nie wiąże się to wszakże z deklaracją pełnej wolności religijnej. Poza tym nie wszystkie obecne w Chinach religie są traktowane z równą przychylnością. Z różnych względów wyróżniany jest chiński buddyzm (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). Aktywność instytucji religijnych jest reglamentowana i w różnym stopniu, w odniesieniu do różnych religii, akceptowana. W artykule analizuje się wyżej wskazane i jeszcze inne aspekty obecności religii w dzisiejszych Chinach.
The exposure of the agnostic character of Confucianism by Western sinologists has contributed to the unilateral perception of the Chinese religion as dominated by magical activity. The incompatibility of Chinese beliefs with theistic religions, which put God’s presence or the personality of the deity in the foreground, caused the conviction of sinologists has been duplicated by Western researchers of religions. As a result of such an attitude, the residents of the Middle Kingdom were treated as superstitious or even non-religious. Republican politicians, and after them the ideologues of the Maoist CPC, who fought against the “religious superstition,” took it similarly. The persistence of “superstition” was supposed to stabilize social divisions, inhibit development and prevent the effective communication of the party with the people. However, forced atheism, contrary to the expectations of the Maoist communists, did not become a catalyst for uniting the nation or a tool for progress, but it sterilized people spiritually and as a result, instead of coexist peacefully, they sought for their own survival, also at the expense of others. Mao died and was replaced by a pragmatic Deng. He and his successors adopted the view that the possible usefulness of religion suspends any prejudice against it. Moreover, where religion turns out to be useful in building the power of the country, it should be promoted and supported. However, this does not entail a declaration of full religious freedom. Besides, not all religions present in China are treated with equal favour. For various reasons, Chinese Buddhism is distinguished (Hàn chuán fójiào 汉传佛教). The activity of religious institutions is rationed and, in relation to various religions, accepted to a different degree. The paper contains an analysis of the indicated and other aspects of the presence of religion in present-day China.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 9; 71-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hong Kong: Église catholique et son identité
Hong Kong: Kościół katolicki i jego tożsamość
Hong Kong: The Catholic Church and Its Identity
Autorzy:
Kurowski, Rémy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480166.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Kościół katolicki
Hong Kong
historia
system chiński i hongkoński
wolność wyznania
Catholic Church
history
Chinese and Hong Kong system
the freedom of religion
Opis:
Kościół katolicki w Hong Kongu reprezentuje chińsko-azjatycką wielokulturowość. Tożsamość katolika hongkońskiego osadzona jest na potrójnej przynależności: chińskiej, hongkońskiej i obywatelskiej. Mimo że Hong Kong był kolonią Korony brytyjskiej (1898-1997), pierwszymi misjonarzami byli tu katolicy: 1841 – szwajcarski kapłan Théodore Joset (kapelan żołnierzy irlandzkich); 1842 – franciszkanie rozpoczynają systematyczną ewangelizację kolonii; 1874 – Timoleone Raimondi (wikariusz apostolski) zostaje pierwszym biskupem Hong Kongu; 2013 – była kolonia liczy 7 mln mieszkańców, w tym 350 tys. katolików pochodzenia chińskiego i 150 tys. katolików-imigrantów. Od 1 lipca 1997 roku Hong Kong należy do Chin Ludowych, ale pełna integracja byłej kolonii dokona się w ciągu 50 lat. W praktyce oznacza to, że w kraju funkcjonują dwa systemy: chiński i hongkoński. W celu zapewnienia Kościołowi wolności wyznania, wysiłki duszpasterskie i dyplomatyczne podejmują biskupi miejsca: kardynał John Baptist Wu Cheng-Chung (zmarł w 2002) i aktualny biskup Joseph Zen Ze-kiun.
The Catholic Church in Hong Kong represents the Sino-Asian multi-culture. A Hong Kong Catholic’s identity is set on a triple affiliation: Chinese, Hong Kong, and civic. Although Hong Kong was a British Crown Colony (1898-1997), the first missionaries here were Catholic priests: 1841 – a Swiss priest Theodore Joset (an Irish soldiers’ chaplain); 1842 – the Franciscans began systematic evangelisation of the colonies; 1874 – Timoleon Raimondi (an apostolic vicar) became the first bishop of Hong Kong; 2013 – a former colony’s population is over 7 million people, including 350 thousand of Catholics of Chinese origin and 150 thousand of immigrant Catholics. Since 1 July 1997, Hong Kong has is part of the People’s Republic of China, but the full integration of the former colony is supposed to become effective in 50 years. In practice, this means that in the country there are two systems: the Chinese one and the Hong Kong one. In order to ensure the freedom of religion to the Church, pastoral and diplomatic efforts are taken by the local bishops: Cardinal John Baptist Wu Cheng-Chung (died in 2002) and the current Bishop, Joseph Zen Ze-kiun.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 321-338
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna polityka Chin wobec religii
Contemporary Chinese Policy Concerning Religion
Autorzy:
Religa, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791130.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia w Chinach
sinizacja religii
teoria religii o cechach chińskich
Xi Jinping
Chińska polityka religijna
religia i polityka w Chinach
religion in China
sinicization of religion
theory of religion with Chinese characteristics
Chinese policy on religion
religion and politics in China
Opis:
Ostatnie czterdzieści lat reform i otwarcia w Chinach przyniosło wiele zmian i poprawek w polityce państwa chińskiego wobec religii. Została ona włączona do ogólnej polityki państwa i uznana za ważną część pracy partii. Podstawą teoretyczną państwowej polityki religijnej jest „Teoria religii o cechach chińskich”. W 2015 r. Xi Jinping po raz pierwszy stwierdził potrzebę „uporczywości w sinizacji religii”. Jego rozumienie „sinizacji” dotyczyło nie tylko religii obcych, takich jak islam czy chrześcijaństwo, ale także rdzennego daoizmu, co oznacza, że we współczesnym oficjalnym języku ChRL termin „sinizacja religii” ma nowe znaczenie, różni się od bardziej tradycyjnego rozumienia tego słowa. W rzeczywistości został przetłumaczony na publikacje w języku angielskim jako „chińskie wyznanie religii”; jeszcze bardziej stosownym tłumaczeniem byłaby jednak „ChRLizacja religii”, ponieważ „sinizacja” oznacza przede wszystkim posłuszeństwo zasadom KPCh i „dostosowanie się do potrzeb społeczeństwa socjalistycznego”. W tym artykule zarysowano ewolucję teorii religii z chińskimi cechami, tak jak jest ona rozumiana i prezentowana w oficjalnych publikacjach, oraz spróbowano przeanalizować zakres założonej „sinizacji religii” we współczesnych Chinach.
The last forty years of Reform and Opening Up in China have brought many changes and corrections in the policies of the Chinese state towards religion. Those policies were incorporated into the overall state policy and recognised as an important part of the Party’s work. The theoretical basis for the state religious policy is the so-called “theory of religion with Chinese characteristics”. In 2015, Xi Jinping for the first time stated the need for “persisting in the Sinicisation of religion”. His particular understanding of “Sinicisation” applies not only to the foreign religions such as Islam or Christianity, but to indigenous Daoism as well, which implies that, in the modern official parlance of the PRC, the term “Sinicisation of religion” has a new meaning, different from the more traditional understandings of the word. In fact, it has been translated in English-language publications as the “Chinafication of religion”; an even more appropriate translation, however, would be the “PRC-isation of religion”, as the afore-mentioned “Sinicisation” most of all means obedience to the CCP’s rule and “adaptation to the needs of the socialist society”. This article outlines the evolution of the theory of religion with Chinese characteristics as it is understood and presented in official publications, and attempts to analyse the scope of the prescribed “Sinicisation of religion” in modern China.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 9; 185-206
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies