Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chekhov" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A sour cherry orchard. An excursion through Chekhovian green spaces
Вѝшнeвый cад или Вишнёвый cад? Экскурсия по зелeным просторам произведений Чеховa
Autorzy:
Negro, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807350.pdf
Data publikacji:
2021-10-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anton Chekhov
theatre
cherry orchard
garden
nature
landscape
Opis:
The cherry orchard marks the end of Anton Chekhov’s life, consecrating him as the author who defined the threshold of the new epoch. In this article, I construe the garden as the motif linking Chekhov’s sensitivity to the general spirit of his era, revealing his poetics to the global stage as the distinctive mark of a historical and socioeconomic shift. On this path, I will clarify how the subtle difference between sour cherries and sweet cherries becomes a symbol of Chekhov’s dramatic construction, and how his poetics are built on nuances and subtle shifts in meanings, representing the irrevocable fading of a culture. A philological reflection combined with an attentive reading of Chekhov’s letters, Stanislavsky’s memoirs and scenic sketches reveal the author’s interest in the relationship between man and nature as well as the need to read his work from a more spatial-oriented standpoint. Chekhov clearly anticipates the so-called ‘spatial turn’, approaching space not through the description of a specific landscape or dramaturgical setting, but from a phenomenological point of view, leading him to profound reflections on the relationship between physical planning and socio-political development, as later conceptualised by key social thinkers such as Henry Lefebvre and Edward Soja. Chekhov’s dramaturgical construction and symbology are the result of this awareness and endless passion for nature in all its forms.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2021, 46, 2; 105-124
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tłumaczeniowej i scenicznej adaptacji dźwięków w Wiśnowym sadzie Antona Czechowa
Translation and stage adaptation of the sounds in “The Cherry Orchard” by Anton Chekhov.
О переводе и сценической адаптации звуков в «Вишневом саде» А.П. Чехова.
Autorzy:
Małek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181276.pdf
Data publikacji:
2021-01-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
adaptation, translation of stage texts, Anton Chekhov, translation of sounds.
адаптация, перевод сценических текстов, Антон Чехов, перевод звуков.
adaptacja, tłumaczenie tekstów scenicznych, Anton Czechow, tłumaczenie dźwięków.
Opis:
Artykuł porusza problem przekładu inter- i intrajęzykowego tekstu scenicznego, a ściślej – jego adaptacji. Adaptacja rozpatrywana jest tutaj w kluczu typowym dla translatologii i teatrologii – jako przeniesienie tekstu pisanego na znaki teatru. Materiałem badawczym jest Wiśniowy sad Antona Czechowa, jego przekład autorstwa Agnieszki Lubomiry Piotrowskiej i przedstawienie w reżyserii Davida Mgebrishvilego zrealizowanego w 2017 roku w Teatrze Nowym w Zabrzu. Autor analizuje sposób realizacji dźwięków, które są typowym motywem w twórczości Czechowa.
В статье затрагивается проблема интер- и интралингвального переводов, а точнее – их адаптации. Адаптация рассматривается здесь в русле переводоведения и театроведения – как перенос текста пьесы на язык театра. В качестве материала для анализа послужили нам драма А. П. Чехова «Вишневый сад», ее польский перевод, выполненный переводчицей Агнешкой Любомирой Пиотровской, а также постановка пьесы. Спектакль грузинского режиссера Давида Мгебрешвили был поставлен в 2017 году в Театре новом в городе Забже. Автор анализирует способ передачи звуков, являющихся типичным мотивом в творчестве Чехова.
The present article focuses on the problem of inter- and intralingual translation – or, more precisely, its adaptation. Adaptation is considered here in terms of the translation studies as well as the theatre studies – as a transfer of written text into the language of theatre. The research materials are A. Chekov’s play “The Cherry Orchard”, its translation into Polish made by Agnieszka Lubomira Piotrowska and its stage realization. The performance was staged by the Georgian director David Mgebrishvili in 2017 in Teatr Nowy in Zabrze, Poland. The author analyses the ways of transferring the sounds, which are thought to be a typical motive in Czekhov’s works.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 202-214
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protest, którego nie było – „Spotkanie" Antoniego Czechowa
A protest that never happened – Anton Chekhov’s "An Encounter"
Протест, которого не было – «Встреча» Антона Чехова
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920672.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Чехов
Толстой
непротивление злу насилием
протест
Czechow
Tołstoj
niesprzeciwianie się złu siłą
protest
Chekhov
Tolstoy
non-resistance to evil by violence
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest temat protestu w utworze Spotkanie. Należy on do cyklu opowiadań, w których Czechow odnosi się do myśli Lwa Tołstoja, przede wszystkim do idei niesprzeciwiania się złu siłą. Autor pokazuje wpływ idei na dwóch prostych ludzi – chłopa Jefrema i złodzieja Kuźmę. Jefrem, który nie sprzeciwia się złu siłą po kradzieży, wpływa na Kuźmę, ale ten nie żałuje długo tego, co zrobił i prędko wraca do poprzedniego życia. Taka forma protestu w utworze Czechowa okazuje się niepełna – powoduje nienaturalne zachowania i nie może stworzyć trwałych relacji międzyludzkich w społeczeństwie, w którym brakuje wsparcia wychowawczego, medycznego oraz moralno-religijnego.
Предметом анализа в настоящей статье является тема протеста в произведении Встреча. Оно принадлежит к циклу рассказов, в которых Чехов ссылается на мысли Льва Толстого — главным образом на идею непротивления злу насилием. Автор показывает, как данная идея воздействовала на жизнь двух простых людей — крестьянина Ефрема и вора Кузьмы. Ефрем, не про-тивясь злу насилием после кражи, влияет на Кузьму, но тот не долго жалеет о содеянном, а быстро возвращается к прежней жизни. Данная форма протеста в произведении Чехова оказывается неполноценной — является причиной ненатуральных поведений, и не может создать прочных межличностных связей в обществе, в котором не хватает воспитательной, медицинской и морально-религиозной поддержки.
In his article, Artur Sadecki analyses the theme of protest in Anton Chekhov’s short story An Encounter. This story belongs to a cycle of stories in which Chekhov refers to Leo Tolstoy’s thoughts, chiefly to the principle of nonresistance: the refusal to violently resist evil. Sadecki shows how this idea has affected the lives of two ordinary people: the peasant Ephraim and the thief Kuzma. Ephraim’s refusal to use violence after the theft influences Kuzma, but the latter takes a long time to regret his deed and soon returns to his former life. In Chekhov’s fiction, this form of protest turns out to be incomplete; it causes people to act unnaturally and fails to create strong interpersonal ties in a society that offers individuals no educational, medical or moral-religious support.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2021, 31; 1-17
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)
“…Inconspicuousness and a Lot of Memories”: Mediums of Memory in Bettina Spoerri’s Novel Konzert für die Unerschrockenen (2013)
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791171.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekfraza
fotografia
sztuka wizualna
pamiętnik
A. Czechow
M. Rothko
R. Horn
ekphrasis
photography
visual arts
diary
Chekhov
Rothko
Horn
Opis:
„…Niepozorność i wiele wspomnień”: Media pamięci w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen (2013)W artykule ukazano proces rekonstrukcji historii rodzinnej w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen [Koncert dla nieustraszonych], który uwidacznia się w strukturze narracyjnej poprzez zastosowanie różnych mediów pamięci. Centralne medium pamięci stanowi muzyka – dla narratorki to archiwum pamięci, zawarte m.in. w starych nagraniach, ale także we wspomnieniach koncertów i prywatnych występów Lei, głównej bohaterki powieści. Fotografie, obecne jako ekfrazy, stają się kolejnym istotnym medium pamięci, otwierającymi „okna czasu” (A. Overath). W artykule przywołane zostały w kontekście przemyśleń S. Sontag i R. Barthesa. Szeroko rozumiana sztuka (malarstwo M. Rothko, instalacje R. Horn, dramaty A. Czechowa) to kolejne medium pamięci, łącznik między teraźniejszością a przeszłością – światem, który już nie istnieje. Rekonstruowana historia jest częścią genealogii pisarki, należącej do trzeciego pokolenia post-Shoah. „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)In dem vorliegenden Beitrag wird Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen im Kontext der im Roman rekonstruierten Familiengeschichte analysiert. In der narrativen Struktur des Romans werden Musik, Photographie, Literatur, Malerei und visuelle Kunst als Gedächtnismedien eingesetzt. Die Musik, die im Leben der Hauptfigur ‒ einer berühmten Cellistin ‒ zur absoluten Referenz wird, bildet das zentrale Erinnerungsarchiv im Roman. Dank der Strategie der ekphrastischen Beschreibungen alter Fotografien werden in der Geschichte etliche „Zeitfenster“ geöffnet (A. Overath). Im Text findet man auch die Spuren der Lektüre von R. Barthes‘ und S. Sontags Essays zur Fotografie. Als nächstes Gedächtnismedium gelten M. Rothkos Malerei, R. Horns Installationen und die Dramen A. Tschechows – sie werden zu einem wichtigen Bindeglied zwischen Gegenwart und Vergangenheit, zumal die rekonstruierte Geschichte ein Teil der Genealogie der Autorin ist, die der dritten Post-Shoah-Generation angehört.
In this article, the reconstruction of the family history in Bettina Spoerri’s novel Konzert für die Unerschrockenen [Concert for the Fearless] is analysed. The narration contains different mediums of memory. The central medium of memory is music: for the narrator, this archive of the memory mainly consists of old recordings, but also of reminiscences about the concerts and private performances of Leah, the main protagonist of the novel. Photographs, by means of ekphrasis, serve as another essential medium of memory, opening up “the windows of time” (Overath). In this article, these mediums are considered in the context of the ideas of Sontag and Barthes. The widely understood concept of art (paintings by Rothko, installations by Horn, plays by Chekhov) is yet another medium of memory, connecting the present with a past that does not exist any more. This reconstructed story is part of the genealogy of the writer, who belongs to the third post-Shoah generation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 21-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Дома», или учебник для родителей Антона Чехова
“At Home” – Anton Chekhov’s Textbook for Parents
„W domu”, czyli Antoniego Czechowa podręcznik dla rodziców
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chekhov
children’s raising
Theory of Mind
narration
Czechow
wychowanie
teoria umysłu
narracja
Чехов
воспитание
теория разума
повествование
Opis:
Предметом анализа в настоящей статье является один из детских рассказов Чехова – Дома (1887). Сюжет рассказа сводится к разговору отца, прокурора Быковского, с сыном, Сережкой, который начал курить сигареты. Благодаря главному герою произведение занимает исключительное место в творчестве писателя – Быковский правильно понимает действительность и принимаемый им способ решения проблемы приводит к успеху (т.е. отказу сына от курения). Его размышления обнаруживают глубокое понимание процессов воспитания детей. Герой, во первых, понимает, что у ребенка отдельный мир чувств и мыслей. Таким образом своими словами называет феномен, исследованием которого занимается сегодня теория разума (или, по-другому, модель психики человека – Theory of Mind). Во-вторых, Быковский добивается успеха, когда рассказывает ребенку сказку о вреде табака. Тем самым в тексте выявляется большая роль повествования в процессах обучения, что также является аксиомой в современной науке. Поэтому можно констатировать, что рассказ Дома – это художественный «учебник для родителей».
In the paper one of Anton Chekhov’s works devoted to childhood, an 1887 short story At Home, falls under the scrutiny. Its action appears to be limited to a conversation between Bykovsky, the father who works as prosecutor for the circuit court, and Seryozha, the son who has been found smoking. Were it not for the main hero – the father – this short story would not have been placed as one of the exceptional pieces in Chekhov’s writings. Bykovsky comprehends the reality properly and his course of action is crowned with success, meaning the son stops smoking. His way of thinking reveals a deep understanding of children’s raising rules. Firstly, he is aware that a child has its own, separate world of thoughts and feelings. In this way, the father using his own words describes the phenomenon, which is now being investigated by the so-called Theory of Mind. Secondly, Bykovsky achieves success when he tells his son a fairy tale about the harmful effects of smoking. It apparently shows that he is conscious of the role of narration in the process of education, which is also an axiom in contemporary science. Therefore, it can be concluded that the short story At Home is a kind of an artistic “guide for parents”.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest jedno z opowiadań o tematyce dziecięcej Czechowa – W domu (1887). Akcja opowiadania sprowadza się do rozmowy ojca, prokuratora Bykowskiego, z synem Sieriożką, który zaczął palić papierosy. Dzięki głównemu bohaterowi utwór zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości pisarza – Bykowski prawidłowo pojmuje rzeczywistość i przyjęty przez niego sposób rozwiązania problemu kończy się sukcesem (czyli rezygnacją syna z papierosów). Jego sposób myślenia ujawnia głębokie rozumienie procesów wychowania dzieci. Bohater, po pierwsze, rozumie, że dziecko posiada własny, odrębny świat myśli i uczuć. W ten sposób swoimi słowami określa fenomen, którego zgłębianiem zajmuje się współcześnie tzw. teoria umysłu (Theory od Mind). Po drugie, Bykowski osiąga sukces, kiedy opowiada synowi bajkę o szkodliwości tytoniu. Tym samym zdaje on sobie sprawę z wielkiej roli narracji w procesach edukacji, co również okazuje się aksjomatem we współczesnej nauce. Dlatego można skonstatować, że opowiadanie W domu jest swego rodzaju artystycznym „podręcznikiem dla rodziców”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 299-311
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Никто не знает настоящей правды» (переосмысление образа учителя-наставника в произведениях Антона Чехова)
Autorzy:
Францова, Наталья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826613.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Russian literature
Anton Chekhov's creativity
the spiritual life
late XIX century in Russia
Opis:
The article is devoted to the ideals in the life and work of Anton Chekhov. In his works the Russian writer destroys the image of the elder, the teacher who knows the truth and can explain the meaning of life. He believed that every person can get rid from the "case" ideas of others and gain absolute freedom.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 485-494
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Don Kichot i antropozofia: O tym, jak aktor Michaił Czechow pragnął zagrać rolę Rycerza Smętnego Oblicza i dlaczego roli tej nie zagrał
Don Quixote and Anthroposophy: How the Actor Mikhail Czekhov Wanted to Play the Knight of the Sad Countenance and Why He Did Not
Autorzy:
Osińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36121832.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Czechow
Don Kichot
antropozofia
Rudolf Steiner
Nadieżda Pawłowicz
Michael Chekhov
Don Quixote
antroposophy
Nadezdha Pavlovich
Opis:
Michaił Czechow pozostawił kilka świadectw pracy nad rolą Don Kichota, najbardziej znane są Rozmyślania o Don Kichocie  (1926) i Dziennik o Kichocie (1928). Do premiery spektaklu w teatrze MChAT Drugi nigdy nie doszło, a Czechow roli tej nie zagrał ani w Rosji, ani na emigracji. W artykule podjęto próbę rozszyfrowania uwag aktora o postaci rycerza w kontekście antropozofii, która w tym okresie była dla niego inspiracją zarówno w pracy nad rolą, jak i własnym rozwoju duchowym. Sięgnięcie do dokumentów, w tym do stenogramów dyskusji wokół planowanej inscenizacji oraz do korespondencji aktora z jedną z autorek pierwszej adaptacji powieści - Nadieżdą Pawłowicz, pozwoliło wnikąć w paradoksalne na pierwszy rzut oka postrzeganie postaci rycerza przez aktora. Czechow widział w nim postać "lucyferyczną" i krytycznie oceniał jego idealizm. Zestawienie poglądów aktora z opiniami działaczy bolszewickich tłumaczy, dlaczego przychylał się do narzucanej przez cenzurę interpretacji powieści Cervantesa, a jednocześnie odsłania prawdziwe motywy jego własnej interpretacji. Przyczyną niepowodzenia w zmaganiu się z rolą Kichota była nieprzystawalność wizji aktora do powieści Cervantesa, co uniemożliwiło stworzenie zadowalającej adaptacji dzieła. Zarazem pracę nad rolą Kichota można potraktować jako etap w rozwoju Czechowa, zainspirowanego naukami Rudolfa Steinera.
Mikhail Chekhov left several documents of his work on the role of Don Quixote, the best-known being the Meditation on Don Quixote (1926) and The Quixote Journal (1928). The planned premiere at the Moscow Art Theatre II never took place, and Chekhov did not play this part either in Russia or in exile. This article  interprets the actor’s remarks about the knight in the context of anthroposophy, which at that time inspired both Chekhov’s work on the role and his spiritual development. Consulting archival material, including the transcripts of discussions about the planned staging and the actor’s correspondence with one of the authors of the first adaptation of the novel, Nadezhda Pavlovich, provides insight into Chekhov’s seemingly paradoxical perception of the figure of Don Quixote. The actor saw him as a “Luciferian” character and was critical of his idealism. The juxtaposition of Chekhov’s views with those of Bolshevik activists explains why he was ready to endorse the censorship-imposed interpretation of Cervantes’s novel, and at the same time reveals the actual motivations of his own reading. The reason for the actor’s failure in struggling with the role of Quixote was the incompatibility between his vision and Cervantes’s text, which made it impossible to create a satisfactory adaptation. His work on the role of Quixote can be treated as a stage in Chekhov’s development at a time when he was inspired by the teachings of Rudolf Steiner.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 145-162
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosne nieporozumienia w świetle teorii umysłu, na materiale wczesnej prozy Antoniego Czechowa
Love misunderstanding in the light of theory of mind (on Anton Chekhov’s early prose)
Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604272.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Czechow
miłość
komunikacja
teoria umysłu
Chekhov
love
communication
theory of mind
Opis:
Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова   В настоящей статье обращаемся к одной из главных тем чеховедения последних лет, т.е. к теме коммуникации. Для Чехова коммуникация является не только простым обменом мнений, но сама становится предметом интереса и тщательных наблюдений. Оттуда возникает вполне реалистический – учитывающий разные ошибки – образ человеческого общения в прозе Чехова, который, в свою очередь, поддается анализу с учетом разных методов. Мы предлагаем посмотреть на проблему недоразумений героев (в области любви) с точки зрения ошибочной теории разума. Мы присматриваемся нескольким текстам раннего творчества писателя (м.проч. Нервы, Верочка), в которых недоразумения являются эффектом именно неправильного понимания чужого сознания, эмоций и чувств. Чехов, таким образом, создал настоящий образ человеческой коммуникации, в которой язык является лишь одним из многих явлений, решающих о успехе в межчеловеческом общении.     Love misunderstanding in the light of theory of mind, based on Anton Chekhov’s early prose   In this article we endeavour to draw the attention to one of the most essential themes in the research on Chekhov’s literary works, being the problem of communication. For Chekhov communication is not only a simple exchange of points, but it itself becomes the matter of interest and in-depth observations. Hence, its entirely realistic – bearing in mind various errors – picture of human contacts in Chekhov’s prose, which in turn can be analysed by diverse methodologies. As a tool for observation of the misunderstandings between the heroes (in the area of love), there is the defective theory of mind employed. And a few texts from early stage of Chekhov’s career fall here under scrutiny (e.g. “Nervers’, ‘Verochka’). In these short stories, misunderstandings emerge from inaccurate reading of consciousness, emotions and feelings of others. In this way, the writer creates the real picture of communication, in which the language is only one of many phenomena determining the success in human relationships.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Функционирование итератива в рассказах А. П. Чехова
Autorzy:
Семенова, Нина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044705.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
итератив
сингулятив
событие
А. П. Чехов
„Володя большой и Володя маленький”
iterative
singulative
event
Anton Chekhov
“The Two Volodyas”
Opis:
В статье излагается гипотеза об увеличении доли итеративного повествования как следствии редукции события в поздних рассказах А. П. Чехова. Представлены соотношения сингулятива и итератива в рассказе Володя большой и Володя маленький. Рассматриваются лексические индикаторы итератива, что позволяет произвести реконструкцию события в логике движения от глубинного, словесного, уровня к «поверхностным» структурам.
The article presents the hypothesis that in Chekhov’s late stories the increasing share of iterative storytelling is a consequence of the reduction of eventfulness. The relations between the singular and the iterative in the story “The Two Volodyas” are presented. Lexical markers of the iterative are considered, which makes it possible to reconstruct the event in the logic of movement from the deep, verbal, level to the “surface” structures.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 189-199
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
В тени А. П. Чехова: Е. М. Шаврова как писатель второго ряда
In Chekhov’s shadow: Yelena Shavrova as a “second-class” writer
Autorzy:
Собенников, Анатолий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651294.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
А. П. Чехов
Е. М. Шаврова
редактирование
событийность
гендерная психология
Anton Chekhov
Yelena Shavrova
editing
eventfulness
gender psychology
Opis:
The article is devoted to Anton Chekhov’s creative connection with Yelena Shavrova, for whom he edited her works and helped her have them published. Shavrova followed Chekhov’s advice: she shortened descriptions and removed fragments calculated for effect. The young writer indeed absorbed Chekhov’s artistic principles: narrating “in the spirit and tone of the character”, relinquishing external eventfulness for the sake of focusing on the characters’ psychological states, open endings. Like her mentor, Shavrova was also interested in gender issues. After Chekhov’s death, Shavrova gave up literary activities.
Статья посвящена творческой связи А. П. Чехова с Е. М. Шавровой, произведения которой он редактировал и продвигал в печать. Шаврова прислушивалась к советам Чехова: сокращала описания, убирала фрагменты, рассчитанные на эффект. Отмечается усвоение художественных принципов Чехова молодым писателем: повествование в «духе и тоне героя», замена внешней событийности психологическим состоянием персонажа, открытые финалы. Шаврову, как и Чехова, интересовала гендерная проблематика. После смерти писателя Шаврова уходит из литературы.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 111-117
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Семантика и стилистика юморесок А. П. Чехова
Semantics and stylistics of A. Chekhov’s humoresques
Autorzy:
Вежбиньски, Ярослав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
идиостиль Чехова
семантика художественного текста
антонимы в заглавиях
Chekhov’s idiostyle
semantics of a literary text
antonyms in titles
Opis:
The present paper discusses the semantic and stylistic diversity of the Chekhov’s literary texts with antonyms in their titles. In their structure there can be found different both dictionary and connotative senses, which have been revealed as a result of the analysis. As it is observed, the antonyms in question are the significant characteristics of the writer’s idiostyle.
В статье представлено семантическое и стилистическое своеобразие произведений А. П. Чехова с антонимами в заглавиях. В их структуре синтезируются различные смыслы, как словарные, так и коннотативные, которые и выявляются в ходе анализа. Полагается, что такие антонимы являются существенной особенностью идиостиля писателя.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 15; 157-166
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Cnotliwa” żydówka zuzanna. O empatii w opowiadaniu antoniego czechowa grzęzawisko
The “virtuous” susanna: empathy in anton chekhov’s short story (quag)mire (тина, 1886)
«Целомудренная» еврейка сусанна. Об эмпатии в рассказе а.П. Чехова тина (1886)
Autorzy:
Kowalczyk, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920885.pdf
Data publikacji:
2017-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
евреи
стереотипы
эмпатия
теория дейктического сдвига
Антон Чехов
Żydzi
stereotypy
empatia
teoria przesunięcia deiktycznego
Anton Czechow
Jews
stereotypes
empathy
deictic shift theory
Anton Chekhov
Opis:
This article examines Anton Chekhov’s short story (Quag)mire (Тина, 1886), which gave rise to a great deal of controversy among contemporaneous critics and authors. Some of their commentaries were pejorative, in spite of the fact that Chekhov himself regarded the story as successful. Since the critics frequently referred to the reader’s thoughts and feelings, the article proposes to analyse the story by virtue of cognitively-inspired literary methodology, with emphasis laid on (cognitive) empathy. Particularly useful is also the Deictic Shift Theory, which involves the reader’s engagement in the tracing of “relocated” deictic centres, as well as the Conceptual Metaphor Theory. Accordingly, Kowalczyk argues, debauchery is a mire can be considered the story’s central conceptual metaphor, while the story’s title, Тина (Tina), literally a (quag)mire, provides a key to its interpretation. In the story, told by the third-person narrator, the reader empathically identifies her/himself with Alexandr Sokolsky, a Russian officer, as if “entering” the deictic field created  "around" him. Together the protagonist, the reader —via a sequence of consecutive deictic shifts — is empathetically familiarized with Susanna, a Russified Jewish woman. Through several actions and utterances, Susanna attempts to question the negative stereotype of a Jew, commonplace in Russia, but fails. Arguably, the reader’s evoking the biblical story of the genuinely virtuous Susanna, implied in Chekhov’s text, entails her/his negative perception of Chekhov’s fictional female. This cultural undercurrent may be deemed responsible for the story’s unfavourable reception by Jewish readers, who interpreted Тина (Tina) in terms of a literary attack on their society. In light of the cognitive-literary approach delineated above, Chekhov’s story in question indeed proves to be anti-semitic.
В статье рассматривается рассказ А.П. Чехова Тина, который вызвал ряд спорных высказываний, современных писателю критиков и авторов. Многие из них имели отрицательный характер, хотя сам Чехов считал, что произведение ему удалось. И так как критики часто ссылались на читателя, на его мысли и чувства, то — по мнению автора статьи — можно попытаться посмотреть на рассказ писателя с когнитивной точки зрения, используя при этом понятие эмпатии. Можно также применить теорию дейктического сдвига (переключения), которая предполагает участие читателя, наблюдавшего за переключениями дейктического центра (говорящее «я», место и время высказывания). Пригодно тоже понятие когнитивной метафоры. Эта метафора, по автору статьи, имеет форму: Разврат это тина. Заглавие рассказа (Тина) является ключом к интерпретации произведения. Чехов пытается указать реальную действительность в России без идеализации и украшений. Повествование в произведении ведет рассказчик от 3–го лица. Читатель отождествляется с героем, русским офицером Александром Григорьевичем Сокольским, с его эмоциями, «входя» в дейктическое поле героя. Вместе с ним, в одном из очередных дейктических переключений, читатель «эмпатически» вводится в мир еврейской, русифицированной женщины Сусанны Моисеевны. Героиня, через некоторые свои высказывания и поступки, пытается обесценить отрицательный стереотип еврея в глазах россиян, однако это ей не удается. Планированное Чеховым ментальное обращение читателя к библейской, по-настоящему целомудренной, еврейке Сусанне, действует в ущерб героине рассказа. Введение культурного «подтекста» (Библия) приводит к тому, что рассказ Чехова уже при жизни писателя воспринимался еврейской средой как опасная атака на еврейский народ. И, как кажется, современный взгляд на произведение Чехова с когнитивной точки зрения подтверждает его антисемитский характер.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2017, 27; 59-70
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944443.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
house
chekhov
prototype
family
categorization
Opis:
В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
Chekhov
house
prototype
family
categorization
Opis:
В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies