Temat: Chekhov - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)
“…Inconspicuousness and a Lot of Memories”: Mediums of Memory in Bettina Spoerri’s Novel Konzert für die Unerschrockenen (2013)
Autorzy:: Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791171.pdf
Data publikacji:: 2020-08-12
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: ekfraza
fotografia
sztuka wizualna
pamiętnik
A. Czechow
M. Rothko
R. Horn
ekphrasis
photography
visual arts
diary
Chekhov
Rothko
Horn
Opis:: „…Niepozorność i wiele wspomnień”: Media pamięci w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen (2013)W artykule ukazano proces rekonstrukcji historii rodzinnej w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen [Koncert dla nieustraszonych], który uwidacznia się w strukturze narracyjnej poprzez zastosowanie różnych mediów pamięci. Centralne medium pamięci stanowi muzyka – dla narratorki to archiwum pamięci, zawarte m.in. w starych nagraniach, ale także we wspomnieniach koncertów i prywatnych występów Lei, głównej bohaterki powieści. Fotografie, obecne jako ekfrazy, stają się kolejnym istotnym medium pamięci, otwierającymi „okna czasu” (A. Overath). W artykule przywołane zostały w kontekście przemyśleń S. Sontag i R. Barthesa. Szeroko rozumiana sztuka (malarstwo M. Rothko, instalacje R. Horn, dramaty A. Czechowa) to kolejne medium pamięci, łącznik między teraźniejszością a przeszłością – światem, który już nie istnieje. Rekonstruowana historia jest częścią genealogii pisarki, należącej do trzeciego pokolenia post-Shoah. „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)In dem vorliegenden Beitrag wird Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen im Kontext der im Roman rekonstruierten Familiengeschichte analysiert. In der narrativen Struktur des Romans werden Musik, Photographie, Literatur, Malerei und visuelle Kunst als Gedächtnismedien eingesetzt. Die Musik, die im Leben der Hauptfigur ‒ einer berühmten Cellistin ‒ zur absoluten Referenz wird, bildet das zentrale Erinnerungsarchiv im Roman. Dank der Strategie der ekphrastischen Beschreibungen alter Fotografien werden in der Geschichte etliche „Zeitfenster“ geöffnet (A. Overath). Im Text findet man auch die Spuren der Lektüre von R. Barthes‘ und S. Sontags Essays zur Fotografie. Als nächstes Gedächtnismedium gelten M. Rothkos Malerei, R. Horns Installationen und die Dramen A. Tschechows – sie werden zu einem wichtigen Bindeglied zwischen Gegenwart und Vergangenheit, zumal die rekonstruierte Geschichte ein Teil der Genealogie der Autorin ist, die der dritten Post-Shoah-Generation angehört.
In this article, the reconstruction of the family history in Bettina Spoerri’s novel Konzert für die Unerschrockenen [Concert for the Fearless] is analysed. The narration contains different mediums of memory. The central medium of memory is music: for the narrator, this archive of the memory mainly consists of old recordings, but also of reminiscences about the concerts and private performances of Leah, the main protagonist of the novel. Photographs, by means of ekphrasis, serve as another essential medium of memory, opening up “the windows of time” (Overath). In this article, these mediums are considered in the context of the ideas of Sontag and Barthes. The widely understood concept of art (paintings by Rothko, installations by Horn, plays by Chekhov) is yet another medium of memory, connecting the present with a past that does not exist any more. This reconstructed story is part of the genealogy of the writer, who belongs to the third post-Shoah generation.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 21-31
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: „Cnotliwa” żydówka zuzanna. O empatii w opowiadaniu antoniego czechowa grzęzawisko
The “virtuous” susanna: empathy in anton chekhov’s short story (quag)mire (тина, 1886)
«Целомудренная» еврейка сусанна. Об эмпатии в рассказе а.П. Чехова тина (1886)
Autorzy:: Kowalczyk, Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1920885.pdf
Data publikacji:: 2017-11-30
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: евреи
стереотипы
эмпатия
теория дейктического сдвига
Антон Чехов
Żydzi
stereotypy
empatia
teoria przesunięcia deiktycznego
Anton Czechow
Jews
stereotypes
empathy
deictic shift theory
Anton Chekhov
Opis:: This article examines Anton Chekhov’s short story (Quag)mire (Тина, 1886), which gave rise to a great deal of controversy among contemporaneous critics and authors. Some of their commentaries were pejorative, in spite of the fact that Chekhov himself regarded the story as successful. Since the critics frequently referred to the reader’s thoughts and feelings, the article proposes to analyse the story by virtue of cognitively-inspired literary methodology, with emphasis laid on (cognitive) empathy. Particularly useful is also the Deictic Shift Theory, which involves the reader’s engagement in the tracing of “relocated” deictic centres, as well as the Conceptual Metaphor Theory. Accordingly, Kowalczyk argues, debauchery is a mire can be considered the story’s central conceptual metaphor, while the story’s title, Тина (Tina), literally a (quag)mire, provides a key to its interpretation. In the story, told by the third-person narrator, the reader empathically identifies her/himself with Alexandr Sokolsky, a Russian officer, as if “entering” the deictic field created "around" him. Together the protagonist, the reader —via a sequence of consecutive deictic shifts — is empathetically familiarized with Susanna, a Russified Jewish woman. Through several actions and utterances, Susanna attempts to question the negative stereotype of a Jew, commonplace in Russia, but fails. Arguably, the reader’s evoking the biblical story of the genuinely virtuous Susanna, implied in Chekhov’s text, entails her/his negative perception of Chekhov’s fictional female. This cultural undercurrent may be deemed responsible for the story’s unfavourable reception by Jewish readers, who interpreted Тина (Tina) in terms of a literary attack on their society. In light of the cognitive-literary approach delineated above, Chekhov’s story in question indeed proves to be anti-semitic.
В статье рассматривается рассказ А.П. Чехова Тина, который вызвал ряд спорных высказываний, современных писателю критиков и авторов. Многие из них имели отрицательный характер, хотя сам Чехов считал, что произведение ему удалось. И так как критики часто ссылались на читателя, на его мысли и чувства, то — по мнению автора статьи — можно попытаться посмотреть на рассказ писателя с когнитивной точки зрения, используя при этом понятие эмпатии. Можно также применить теорию дейктического сдвига (переключения), которая предполагает участие читателя, наблюдавшего за переключениями дейктического центра (говорящее «я», место и время высказывания). Пригодно тоже понятие когнитивной метафоры. Эта метафора, по автору статьи, имеет форму: Разврат это тина. Заглавие рассказа (Тина) является ключом к интерпретации произведения. Чехов пытается указать реальную действительность в России без идеализации и украшений. Повествование в произведении ведет рассказчик от 3–го лица. Читатель отождествляется с героем, русским офицером Александром Григорьевичем Сокольским, с его эмоциями, «входя» в дейктическое поле героя. Вместе с ним, в одном из очередных дейктических переключений, читатель «эмпатически» вводится в мир еврейской, русифицированной женщины Сусанны Моисеевны. Героиня, через некоторые свои высказывания и поступки, пытается обесценить отрицательный стереотип еврея в глазах россиян, однако это ей не удается. Планированное Чеховым ментальное обращение читателя к библейской, по-настоящему целомудренной, еврейке Сусанне, действует в ущерб героине рассказа. Введение культурного «подтекста» (Библия) приводит к тому, что рассказ Чехова уже при жизни писателя воспринимался еврейской средой как опасная атака на еврейский народ. И, как кажется, современный взгляд на произведение Чехова с когнитивной точки зрения подтверждает его антисемитский характер.
Źródło:: Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2017, 27; 59-70
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:: Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/944443.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
house
chekhov
prototype
family
categorization
Opis:: В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2116584.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
Chekhov
house
prototype
family
categorization
Opis:: В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2017; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: «Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
Autorzy:: Hasiuk, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
Data publikacji:: 2016-09-30
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Anton Czechow
Mewa
metateatr
teoria dialogowego Ja
dialogiczność
Anton Chekhov
The Seagull
metatheater
Dialogical Self Theory
dialogism
Opis:: Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: «Дома», или учебник для родителей Антона Чехова
“At Home” – Anton Chekhov’s Textbook for Parents
„W domu”, czyli Antoniego Czechowa podręcznik dla rodziców
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1848194.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Chekhov
children’s raising
Theory of Mind
narration
Czechow
wychowanie
teoria umysłu
narracja
Чехов
воспитание
теория разума
повествование
Opis:: Предметом анализа в настоящей статье является один из детских рассказов Чехова – Дома (1887). Сюжет рассказа сводится к разговору отца, прокурора Быковского, с сыном, Сережкой, который начал курить сигареты. Благодаря главному герою произведение занимает исключительное место в творчестве писателя – Быковский правильно понимает действительность и принимаемый им способ решения проблемы приводит к успеху (т.е. отказу сына от курения). Его размышления обнаруживают глубокое понимание процессов воспитания детей. Герой, во первых, понимает, что у ребенка отдельный мир чувств и мыслей. Таким образом своими словами называет феномен, исследованием которого занимается сегодня теория разума (или, по-другому, модель психики человека – Theory of Mind). Во-вторых, Быковский добивается успеха, когда рассказывает ребенку сказку о вреде табака. Тем самым в тексте выявляется большая роль повествования в процессах обучения, что также является аксиомой в современной науке. Поэтому можно констатировать, что рассказ Дома – это художественный «учебник для родителей».
In the paper one of Anton Chekhov’s works devoted to childhood, an 1887 short story At Home, falls under the scrutiny. Its action appears to be limited to a conversation between Bykovsky, the father who works as prosecutor for the circuit court, and Seryozha, the son who has been found smoking. Were it not for the main hero – the father – this short story would not have been placed as one of the exceptional pieces in Chekhov’s writings. Bykovsky comprehends the reality properly and his course of action is crowned with success, meaning the son stops smoking. His way of thinking reveals a deep understanding of children’s raising rules. Firstly, he is aware that a child has its own, separate world of thoughts and feelings. In this way, the father using his own words describes the phenomenon, which is now being investigated by the so-called Theory of Mind. Secondly, Bykovsky achieves success when he tells his son a fairy tale about the harmful effects of smoking. It apparently shows that he is conscious of the role of narration in the process of education, which is also an axiom in contemporary science. Therefore, it can be concluded that the short story At Home is a kind of an artistic “guide for parents”.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest jedno z opowiadań o tematyce dziecięcej Czechowa – W domu (1887). Akcja opowiadania sprowadza się do rozmowy ojca, prokuratora Bykowskiego, z synem Sieriożką, który zaczął palić papierosy. Dzięki głównemu bohaterowi utwór zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości pisarza – Bykowski prawidłowo pojmuje rzeczywistość i przyjęty przez niego sposób rozwiązania problemu kończy się sukcesem (czyli rezygnacją syna z papierosów). Jego sposób myślenia ujawnia głębokie rozumienie procesów wychowania dzieci. Bohater, po pierwsze, rozumie, że dziecko posiada własny, odrębny świat myśli i uczuć. W ten sposób swoimi słowami określa fenomen, którego zgłębianiem zajmuje się współcześnie tzw. teoria umysłu (Theory od Mind). Po drugie, Bykowski osiąga sukces, kiedy opowiada synowi bajkę o szkodliwości tytoniu. Tym samym zdaje on sobie sprawę z wielkiej roli narracji w procesach edukacji, co również okazuje się aksjomatem we współczesnej nauce. Dlatego można skonstatować, że opowiadanie W domu jest swego rodzaju artystycznym „podręcznikiem dla rodziców”.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 299-311
2451-0491
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: «Никто не знает настоящей правды» (переосмысление образа учителя-наставника в произведениях Антона Чехова)
Autorzy:: Францова, Наталья
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1826613.pdf
Data publikacji:: 2020-02-06
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: Russian literature
Anton Chekhov's creativity
the spiritual life
late XIX century in Russia
Opis:: The article is devoted to the ideals in the life and work of Anton Chekhov. In his works the Russian writer destroys the image of the elder, the teacher who knows the truth and can explain the meaning of life. He believed that every person can get rid from the "case" ideas of others and gain absolute freedom.
Źródło:: Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 485-494
1897-1423
Pojawia się w:: Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: A sour cherry orchard. An excursion through Chekhovian green spaces
Вѝшнeвый cад или Вишнёвый cад? Экскурсия по зелeным просторам произведений Чеховa
Autorzy:: Negro, Francesca
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1807350.pdf
Data publikacji:: 2021-10-14
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Anton Chekhov
theatre
cherry orchard
garden
nature
landscape
Opis:: The cherry orchard marks the end of Anton Chekhov’s life, consecrating him as the author who defined the threshold of the new epoch. In this article, I construe the garden as the motif linking Chekhov’s sensitivity to the general spirit of his era, revealing his poetics to the global stage as the distinctive mark of a historical and socioeconomic shift. On this path, I will clarify how the subtle difference between sour cherries and sweet cherries becomes a symbol of Chekhov’s dramatic construction, and how his poetics are built on nuances and subtle shifts in meanings, representing the irrevocable fading of a culture. A philological reflection combined with an attentive reading of Chekhov’s letters, Stanislavsky’s memoirs and scenic sketches reveal the author’s interest in the relationship between man and nature as well as the need to read his work from a more spatial-oriented standpoint. Chekhov clearly anticipates the so-called ‘spatial turn’, approaching space not through the description of a specific landscape or dramaturgical setting, but from a phenomenological point of view, leading him to profound reflections on the relationship between physical planning and socio-political development, as later conceptualised by key social thinkers such as Henry Lefebvre and Edward Soja. Chekhov’s dramaturgical construction and symbology are the result of this awareness and endless passion for nature in all its forms.
Źródło:: Studia Rossica Posnaniensia; 2021, 46, 2; 105-124
0081-6884
Pojawia się w:: Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Agency – Phenomenological Inquiries in Interdisciplinary Perspective
Sprawczość – badania fenomenologiczne w perspektywie interdyscyplinarnej
Autorzy:: Kawalec, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/577770.pdf
Data publikacji:: 2017-12
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: phenomenology of agency
external-internal
social anthropology
philosophical anthropology
anthropology of theatre
Alfred Gell
Karol Wojtyła
Michael Chekhov
fenomenologia sprawstwa
wewnętrzne-zewnętrzne
antropologia społeczna
antropologia filozoficzna
antropologia teatru
Michaił Czechow
Opis:: The article intends to realize two goals. The first is an attempt to elucidate an interdisciplinary perspective in the approach to the anthropological category of agency (esp. by A. Gell, K. Wojtyła, M. Chekhov). The second goal is to apply the results of the examination of interdisciplinarity to the proposed definition of the anthropological meaning of the notion of agency (in the strict sense). My definition captures implications the category has for determining the order of reality in terms of ontological and epistemological dimensions
Artykuł zmierza do realizacji dwóch celów. Pierwszym jest próba naświetlenia interdyscyplinarnej perspektywy na antropologiczne podejście do kategorii sprawstwa (zwł. A. Gella, K. Wojtyły, M. Czechowa). Drugim celem jest zastosowanie wyników studium interdyscyplinarności do proponowanej definicji antropologicznego znaczenia pojęcia sprawstwa (w sensie ścisłym). Moja definicja ujmuje implikacje, jakie kategoria sprawstwa ma dla determinacji porządku rzeczywistości w kategoriach wymiaru ontologicznego i epistemologicznego.
Źródło:: Zagadnienia Naukoznawstwa; 2017, 53, 4(214); 389-404
0044-1619
Pojawia się w:: Zagadnienia Naukoznawstwa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Don Kichot i antropozofia: O tym, jak aktor Michaił Czechow pragnął zagrać rolę Rycerza Smętnego Oblicza i dlaczego roli tej nie zagrał
Don Quixote and Anthroposophy: How the Actor Mikhail Czekhov Wanted to Play the Knight of the Sad Countenance and Why He Did Not
Autorzy:: Osińska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36121832.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Michał Czechow
Don Kichot
antropozofia
Rudolf Steiner
Nadieżda Pawłowicz
Michael Chekhov
Don Quixote
antroposophy
Nadezdha Pavlovich
Opis:: Michaił Czechow pozostawił kilka świadectw pracy nad rolą Don Kichota, najbardziej znane są Rozmyślania o Don Kichocie (1926) i Dziennik o Kichocie (1928). Do premiery spektaklu w teatrze MChAT Drugi nigdy nie doszło, a Czechow roli tej nie zagrał ani w Rosji, ani na emigracji. W artykule podjęto próbę rozszyfrowania uwag aktora o postaci rycerza w kontekście antropozofii, która w tym okresie była dla niego inspiracją zarówno w pracy nad rolą, jak i własnym rozwoju duchowym. Sięgnięcie do dokumentów, w tym do stenogramów dyskusji wokół planowanej inscenizacji oraz do korespondencji aktora z jedną z autorek pierwszej adaptacji powieści - Nadieżdą Pawłowicz, pozwoliło wnikąć w paradoksalne na pierwszy rzut oka postrzeganie postaci rycerza przez aktora. Czechow widział w nim postać "lucyferyczną" i krytycznie oceniał jego idealizm. Zestawienie poglądów aktora z opiniami działaczy bolszewickich tłumaczy, dlaczego przychylał się do narzucanej przez cenzurę interpretacji powieści Cervantesa, a jednocześnie odsłania prawdziwe motywy jego własnej interpretacji. Przyczyną niepowodzenia w zmaganiu się z rolą Kichota była nieprzystawalność wizji aktora do powieści Cervantesa, co uniemożliwiło stworzenie zadowalającej adaptacji dzieła. Zarazem pracę nad rolą Kichota można potraktować jako etap w rozwoju Czechowa, zainspirowanego naukami Rudolfa Steinera.
Mikhail Chekhov left several documents of his work on the role of Don Quixote, the best-known being the Meditation on Don Quixote (1926) and The Quixote Journal (1928). The planned premiere at the Moscow Art Theatre II never took place, and Chekhov did not play this part either in Russia or in exile. This article interprets the actor’s remarks about the knight in the context of anthroposophy, which at that time inspired both Chekhov’s work on the role and his spiritual development. Consulting archival material, including the transcripts of discussions about the planned staging and the actor’s correspondence with one of the authors of the first adaptation of the novel, Nadezhda Pavlovich, provides insight into Chekhov’s seemingly paradoxical perception of the figure of Don Quixote. The actor saw him as a “Luciferian” character and was critical of his idealism. The juxtaposition of Chekhov’s views with those of Bolshevik activists explains why he was ready to endorse the censorship-imposed interpretation of Cervantes’s novel, and at the same time reveals the actual motivations of his own reading. The reason for the actor’s failure in struggling with the role of Quixote was the incompatibility between his vision and Cervantes’s text, which made it impossible to create a satisfactory adaptation. His work on the role of Quixote can be treated as a stage in Chekhov’s development at a time when he was inspired by the teachings of Rudolf Steiner.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 145-162
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Historia trzech zdań. Przemiany wewnętrzne w prozie Antoniego Czechowa
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/630585.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Anton Chekhov
evolution
cognitive processes
Antoni Czechow
ewolucja
procesy poznawcze
Антон Чехов
эволюция
познавательные процессы
Opis:: In the article, the main focus is put on the notion of evolution, in other words, on the internal transformations in Anton Chekhov’s prose. By means of cognitive methodology, it is shown which processes of thinking perform a vital role in the formulation and development of the writer’s work. For this reason, three symbolic sentences were chosen along with the cognitive mechanisms connected to them. The first mechanism, which is the conceptual metaphor, illustrates variants of the development of the same thought in various Chekhov’s literary works. Narrative universals and stereotypes serve as the second and third mechanism. Resignation from these mechanisms lets the writer create an entirely original image of the world presented in the mature phase of his writing. As a result, the reader is provided with a specific task. When no traditional images and techniques are found in the stories composed late in the writer’s life, the readers are meant to determine on their own the whole cognitive-emotional attitude to phenomena around them.
W artykule zwracamy uwagę na kwestię ewolucji, czyli wewnętrznych zmian w prozie Antoniego Czechowa. Prezentujemy, uwzględniając metodologię kognitywną, jakie procesy myślowe odgrywają ważną rolę w formułowaniu i rozwoju twórczości pisarza. W tym celu zostały wybrane trzy symboliczne zdania i związane z nimi mechanizmy kognitywne. Pierwszy mechanizm to metafora pojęciowa, dzięki której Czechow pokazuje warianty rozwoju takiej samej myśli w różnych utworach. Drugi oraz trzeci mechanizm to uniwersalia narracyjne i stereotypy. Rezygnacja z nich pozwoliła pisarzowi na stworzenie w dojrzałym etapie twórczości całkowicie oryginalnego obrazu świata przedstawionego, a w konsekwencji – na postawienie przed czytelnikiem określonego zadania. Odbiorca, czytając późne opowiadania Czechowa i nie napotykając w nich tradycyjnych obrazów i chwytów, powinien samodzielnie określić własny poznawczo-emocjonalny stosunek do zachodzących zjawisk.
В настоящей статье мы обращаем внимание на проблему эволюции, т.е. внутренних изменений в прозе Антона Чехова. Учитывая когнитивную методологию, мы показываем, какие процессы мышления играют важную роль в формировании и развитии творчества писателя. Для этой цели мы выбрали три символические предложения и связанные с ними когнитивные механизмы. Первый механизм – это концептуальная метафора, благодаря которой Чехов в разных произведениях показывает варианты развития одной и той же мысли. Второй и третий – это универсальный нарратив и стереотипы, отказ от которых позволил писателю создать вполне оригинальный образ художественного мира в зрелом периоде творчества, и, следовательно, поставить перед читателем определенную задачу. Ее суть в том, что читатель, читая поздние рассказы Чехова и не встретив в них традиционных образов и приемов, должен самостоятельно определить свое познавательно-эмоциональное отношение к происходящему.
Źródło:: Acta Humana; 2016, 7
2082-4459
Pojawia się w:: Acta Humana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Integracja pojęciowa jako sposób formułowania nowego obrazu świata w prozie A.P. Czechowa
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/630761.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: holism
conceptual integration
Chekhov
prose
holizm
integracja pojęciowa
Czechow
proza
холизм
концептуальная интеграция
Чехов
проза
Opis:: The article focuses on Chekhov’s original way of presenting literary impression of the world. The polemic with literary tradition consists in the writer proposing a holistic vision of a hero. This effect is achieved by employing conceptual integration. A short story Ward No. 6 in which a new trick is presented by means of the description of the hero’s appearance (dr. Ragin’s), may serve as an example of this creative method. Gradually, the integration of different mental spaces permeates into the internal world of the hero and complicates simple axiological assessment. The holistic picture of a hero appears also in the early stages of Chekhov’s creative activity, The Death of a Government Clerk being an example. As a result, it can be concluded that the literary works of the author of The Black Monk are always deeper than a free interpretation.
W niniejszym artykule przedmiotem zainteresowania jest oryginalny sposób kreowania przez Czechowa literackiego obrazu świata. Polemika z tradycją literacką polega na zaproponowaniu przez pisarza holistycznej wizji bohatera. Taki efekt Czechow osiąga przez zastosowanie integracji pojęciowej. Metodę twórczą ilustruje opowiadanie Sala numer 6, w którym autor prezentuje nowy chwyt za pomocą opisu wyglądu zewnętrznego bohatera, doktora Ragina. Integracja różnych przestrzeni mentalnych stopniowo przenika w świat wewnętrzny bohatera i komplikuje prostą aksjologiczną ocenę. Holistyczny obraz bohatera pojawia się również we wczesnym etapie twórczości Czechowa, np. w opowiadaniu Śmierć urzędnika. Dzięki temu można stwierdzić, iż utwory autora Czarnego mnicha są zawsze głębsze od każdej z prób ich interpretacji.
В настоящей статье наш интерес вызывает оригинальный подход Антона Чехова к литературной картине мира. Полемика с литературной традицией заключается в том, что писатель предлагает холистический взгляд на героя. Такой эффект А. Чехов достигает путем концептуальной интеграции. Иллюстрацией служит рассказ Палата № 6, в котором свой новый прием автор обнаруживает при помощи представления внешнего вида героя – доктора Рагина. Постепенно интеграция разных ментальных пространств проходит во внутренний мир героя и осложняет ясную аксиологическую оценку. Холистический образ героя появляется и в раннем периоде творчества А. Чехова, например в Смерти чиновника. Благодаря этому можно сказать, что произведения автора Черного монаха всегда глубже любой из их интерпретаций.
Źródło:: Acta Humana; 2015, 6
2082-4459
Pojawia się w:: Acta Humana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Miłosne nieporozumienia w świetle teorii umysłu, na materiale wczesnej prozy Antoniego Czechowa
Love misunderstanding in the light of theory of mind (on Anton Chekhov’s early prose)
Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/604272.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: Czechow
miłość
komunikacja
teoria umysłu
Chekhov
love
communication
theory of mind
Opis:: Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова В настоящей статье обращаемся к одной из главных тем чеховедения последних лет, т.е. к теме коммуникации. Для Чехова коммуникация является не только простым обменом мнений, но сама становится предметом интереса и тщательных наблюдений. Оттуда возникает вполне реалистический – учитывающий разные ошибки – образ человеческого общения в прозе Чехова, который, в свою очередь, поддается анализу с учетом разных методов. Мы предлагаем посмотреть на проблему недоразумений героев (в области любви) с точки зрения ошибочной теории разума. Мы присматриваемся нескольким текстам раннего творчества писателя (м.проч. Нервы, Верочка), в которых недоразумения являются эффектом именно неправильного понимания чужого сознания, эмоций и чувств. Чехов, таким образом, создал настоящий образ человеческой коммуникации, в которой язык является лишь одним из многих явлений, решающих о успехе в межчеловеческом общении. Love misunderstanding in the light of theory of mind, based on Anton Chekhov’s early prose In this article we endeavour to draw the attention to one of the most essential themes in the research on Chekhov’s literary works, being the problem of communication. For Chekhov communication is not only a simple exchange of points, but it itself becomes the matter of interest and in-depth observations. Hence, its entirely realistic – bearing in mind various errors – picture of human contacts in Chekhov’s prose, which in turn can be analysed by diverse methodologies. As a tool for observation of the misunderstandings between the heroes (in the area of love), there is the defective theory of mind employed. And a few texts from early stage of Chekhov’s career fall here under scrutiny (e.g. “Nervers’, ‘Verochka’). In these short stories, misunderstandings emerge from inaccurate reading of consciousness, emotions and feelings of others. In this way, the writer creates the real picture of communication, in which the language is only one of many phenomena determining the success in human relationships.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: O tłumaczeniowej i scenicznej adaptacji dźwięków w Wiśnowym sadzie Antona Czechowa
Translation and stage adaptation of the sounds in “The Cherry Orchard” by Anton Chekhov.
О переводе и сценической адаптации звуков в «Вишневом саде» А.П. Чехова.
Autorzy:: Małek, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1181276.pdf
Data publikacji:: 2021-01-02
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: adaptation, translation of stage texts, Anton Chekhov, translation of sounds.
адаптация, перевод сценических текстов, Антон Чехов, перевод звуков.
adaptacja, tłumaczenie tekstów scenicznych, Anton Czechow, tłumaczenie dźwięków.
Opis:: Artykuł porusza problem przekładu inter- i intrajęzykowego tekstu scenicznego, a ściślej – jego adaptacji. Adaptacja rozpatrywana jest tutaj w kluczu typowym dla translatologii i teatrologii – jako przeniesienie tekstu pisanego na znaki teatru. Materiałem badawczym jest Wiśniowy sad Antona Czechowa, jego przekład autorstwa Agnieszki Lubomiry Piotrowskiej i przedstawienie w reżyserii Davida Mgebrishvilego zrealizowanego w 2017 roku w Teatrze Nowym w Zabrzu. Autor analizuje sposób realizacji dźwięków, które są typowym motywem w twórczości Czechowa.
В статье затрагивается проблема интер- и интралингвального переводов, а точнее – их адаптации. Адаптация рассматривается здесь в русле переводоведения и театроведения – как перенос текста пьесы на язык театра. В качестве материала для анализа послужили нам драма А. П. Чехова «Вишневый сад», ее польский перевод, выполненный переводчицей Агнешкой Любомирой Пиотровской, а также постановка пьесы. Спектакль грузинского режиссера Давида Мгебрешвили был поставлен в 2017 году в Театре новом в городе Забже. Автор анализирует способ передачи звуков, являющихся типичным мотивом в творчестве Чехова.
The present article focuses on the problem of inter- and intralingual translation – or, more precisely, its adaptation. Adaptation is considered here in terms of the translation studies as well as the theatre studies – as a transfer of written text into the language of theatre. The research materials are A. Chekov’s play “The Cherry Orchard”, its translation into Polish made by Agnieszka Lubomira Piotrowska and its stage realization. The performance was staged by the Georgian director David Mgebrishvili in 2017 in Teatr Nowy in Zabrze, Poland. The author analyses the ways of transferring the sounds, which are thought to be a typical motive in Czekhov’s works.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 202-214
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:: Sadecki, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:: жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:: Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:: Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:: Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Chekhov" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język