Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Charlie Chaplin" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Maszyna Chaplina, czyli amerykanizm w sowieckiej Rosji
    The Chaplin Machine, or Americanism in Soviet Russia
    Autorzy:
    Strożek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341274.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Charlie Chaplin
    Owen Hatherley
    slapstick
    Opis:
    Recenzja książki Owena Hatherleya The Chaplin Machine. Slapstick, Fordism and the Communist Avant-Garde (2016). Strożek omawia główne idee pracy Hatherleya, który pod postacią terminu „Chaplin (slapstick) Machine (tayloryzm-fordyzm)” analizuje wizje amerykanizmu i amerykańskiego snu w kulturze lewicowych awangard, zwracając tym samym uwagę na znaczenie wyobrażeń Ameryki dla kształtowania nowej proletariackiej kultury w duchu konstruktywizmu. Recenzent pokazuje, w jak konsekwentny sposób brytyjski autor analizuje zależności między dwiema wielkimi triadami: slapstick – tayloryzm-fordyzm – amerykanizm = cyrk – komunizm – konstruktywizm, kreśląc interesujące relacje między tym, co amerykańskie, a tym, co rosyjskie w obszarze nowego myślenia o kulturze lat 20. i 30.
    Book review of Owen Hatherley’s The Chaplin Machine: Slapstick, Fordism and the Communist Avant-Garde (2016). Strożek discusses the main ideas of Hatherley’s work, who, using the term “Chaplin (slapstick) Machine (taylorism-fordism)” examines the visions of Americanism and American dream in the left-wing avant-garde culture, paying attention to the importance of how America was imagined in the shaping of a new proletarian culture in a constructive spirit. The reviewer shows how in a con- sistent manner the British author analyses the relationship between two great triads: slapstick - taylorism-fordism - americanism = circus - communism - constructivism, drawing interesting links between the American and the Russian elements in the area of new thinking about culture of the 1920s and 1930s.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 213-216
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chapliniada w kręgach lewicy literackiej i artystycznej lat 20.
    The Chaplinade on Left-Wing Literary and Artistic Circles of the 1920s
    Autorzy:
    Strożek, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222569.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Charlie Chaplin
    awangarda
    lewica
    avant-garde
    left-wing circles
    Opis:
    Artykuł przedstawia recepcję filmów Chaplina w środowiskach lewicy literackiej i artystycznej Europy Środkowo-Wschodniej lat 20. Autor ukazuje, w jaki sposób berlińscy dadaiści wykorzystywali jego wizerunek do walk politycznych z rządzącą SPD, a także jak konstruktywiści sowieccy, czescy i serbscy łączyli jego grę aktorską ze sztuką maszyny, a wymowę filmów z ideologią komunistyczną. Od słynnych publikacji Iwana Golla (Apologia Charlota; Chapliniada) lewicowe środowiska awangardowe często traktowały Chaplina na równi z bohaterem walczącego proletariatu, narzucając polityczną wymowę jego filmów. Nie inaczej było w Polsce, gdzie w kontekście ogólnoeuropejskiej fascynacji Chaplinem środowisk lewicowej awangardy kręgi „Nowej Kultury”, futurystów i konstruktywistów warszawskich w podobny sposób interpretowały kreacje amerykańskiego komika. Ten wspólny dla Niemiec, sowieckiej Rosji, Czech, Węgier, Polski i Bałkanów dadaistyczno-konstruktywistyczny schemat utożsamiania filmów Chaplina z głosem wojującej klasy robotniczej miał przekonywać o potrzebie radykalnej rewolucji w sztuce i wytworzeniu podstaw nowej kultury proletariackiej dostępnej dla szerokich mas społecznych.
    The article describes how Chaplin’s films were received by left-wing literary and artistic circles in Central and Eastern Europe of the 1920s. The author demonstrates how Berlin dadaists used his image in the political struggle with the ruling SPD party, and how Soviet, Czech and Serbian con- structivists combined his acting with the art of the machine, and the message of his films with communist ideology. From Ivan Goll’s famous publications (Apologie des Charlot; Die Chapliniade) avant-garde left-wing circles treated Charlie Chaplin on a par with a fighting working class hero, imposing a political interpretation of his films. It was the same in Poland, where in the context of apan European fascination with Chaplin of the left-wing avant-garde the circles of the “New Culture”, futurists and Warsaw constructivists interpreted the American comedian’s work in a similar way. This common for Germany, Soviet Russia, Czech Republic, Hungary, Poland and the Balkans dadaist-constructivist scheme of identifying Chaplin’s films with the voice of the struggling working class was seen as a proof of the need for a radical revolution in art and the creation of new proletariat art available to the masses.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 288-305
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyherosi. Teatr na froncie Wielkiej Wojny
    Autorzy:
    Sajewska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636912.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Witold Wandurski, Charlie Chaplin, working-class folk theaters, grotesque body, folk culture of comedy
    Opis:
    Anti-heroes. The theatre on the front of the Great WarThe article is an attempt to investigate the phenomenon of Polish theatres operating on the fronts of the Great War and discuss it as an unprecedented event in the history of both theatre and war. By means of locating it within the framework of Bakhtinian and ludic culture of laughter, the paper shows how the grotesque body moulded in the trenches of the Great War affected the modern conception of theatre and film – especially the growth and development of amateur working-class stages in Poland in the interwar period.
    Źródło:
    Przegląd Kulturoznawczy; 2014, 4(22)
    1895-975X
    2084-3860
    Pojawia się w:
    Przegląd Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komicy i komiksy. Drugie życie gwiazd kina międzywojennego
    Comedians and Comics: The Second Life of the Interwar Film Stars
    Autorzy:
    Świdziński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31201769.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    komiks
    dwudziestolecie międzywojenne
    Charlie Chaplin
    Adolf Dymsza
    Kazimierz Krukowski
    Pat i Patachon
    comics
    interwar period
    Pat and Patachon
    Opis:
    W komiksach publikowanych w polskiej prasie dwudziestolecia międzywojennego wyraźny nurt stanowiły humorystyczne historyjki o filmowych komikach. W artykule są omawiane „filmy rysunkowe” (jak wówczas nazywano prasowe komiksy) poświęcone Charliemu Chaplinowi, Patowi i Patachonowi, oraz komiksowe wcielenia gwiazd kina i kabaretu – Kazimierza „Lopka” Krukowskiego i Adolfa „Dodka” Dymszy. Większość tych utworów podkreśla sowizdrzalskie rysy ekranowych komików, co zwłaszcza w przypadku Chaplina stanowiło powrót do jego filmowych początków. W niektórych z komiksów można dopatrzyć się też reminiscencji konkretnych filmów, jak również – zwłaszcza w przypadku Dodka – próby adaptacji specyficznego języka postaci. Trudno określić, na ile owo drugie życie gwiazd ekranu na łamach prasy komponowało się z odbiorem ich filmów. Z pewnością jednak potęgowało popularność, minimalizując bariery między idolami kina a publicznością, która w wyobraźni przenosiła ich przygody w swojskie realia.
    In the comic strips published in the Polish press of the interwar period, a distinct current was represented by humorous stories about film comedians. This article discusses “cartoons” – as the press comic strips were called at the time – devoted to Charlie Chaplin, Pat and Patachon, and comic incarnations of the cinema and cabaret stars Kazimierz “Lopek” Krukowski and Adolf “Dodek” Dymsza. Most of the works discussed here emphasize Eulenspiegel qualities of the on-screen comedians, which, especially in the case of Chaplin, was a return to his cinematic origins. There are also reminiscences of specific films in some of these cartoons, as well as – especially in the case of Dodek – attempts to adapt the specific language used by his character. It is difficult to determine to what extent this second life that the stars of the screen found in the press matched the reception of their movies. However, it certainly enhanced their popularity by minimizing the barriers between the inaccessible cinema idols and the public, who imaginatively transposed their adventures into the familiar Polish realities.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2024, 125; 158-179
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy da się określić, kto był królem śmiechu? Uwagi o badaniach recepcji filmu w Polsce międzywojennej
    Is It Possible to Identify Who Was the King of Laughter?: Notes on Film Reception Studies in Interwar Poland
    Autorzy:
    Świdziński, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51480603.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    metody ilościowe
    recepcja filmu
    film niemy
    Charlie Chaplin
    Pat i Patachon
    quantitative methods
    film reception
    silent film
    Pat and Patachon
    Opis:
    Artykuł jest próbą weryfikacji jednej z tez książki Wojciecha Świdzińskiego Co było grane? Film zagraniczny w Polsce w latach 1918-1929 na przykładzie Warszawy (2015), według której to zapomniani dziś duńscy komicy Pat i Patachon cieszyli się w Polsce międzywojennej większą popularnością niż sam Charlie Chaplin. Pretekst ten służy rozważaniom nad zasadnością wykorzystania danych ilościowych w badaniach nad kinem polskim przed 1939 r., zwłaszcza nad recepcją filmu. Autor wymienia problemy towarzyszące gromadzeniu, agregacji i analizie danych numerycznych, takich jak ukryte zmienne, luki w danych oraz ich niekoherencja. Następnie przedstawia szczegółowe dane dotyczące obecności filmów z udziałem Chaplina oraz Pata i Patachona w kinach Warszawy, Krakowa i Białegostoku w latach 1925-1928. Ich analiza częściowo potwierdza postawioną tezę. Trudno jednak uznać to za argument ostatecznie przemawiający za bezwzględną skutecznością badań ilościowych w historii kina. Zdaniem autora mają one sens, o ile stanowią element możliwie szerokiej, kontekstowej analizy badanych zjawisk.
    The article undertakes to verify a claim from Wojciech Świdziński’s book Co było grane? Film zagraniczny w Polsce w latach 1918-1929 na przykładzie Warszawy [What Was on Screens?: Foreign Movies in Poland 1918-1929. A Case Study of Warsaw] (2015), according to which the now-forgotten Danish comedians Pat and Patachon enjoyed greater popularity in interwar Poland than Charlie Chaplin himself. This pretext is used to consider the validity of using quantitative data in research on Polish cinema before 1939, especially on film reception. The author lists the problems accompanying the collection, aggregation, and analysis of numerical data, such as latent variables, data gaps, and incoherence. Next, he presents detailed data on the presence of films featuring Chaplin and Pat and Patachon in the cinemas of Warsaw, Kraków, and Białystok between 1925 and 1928. The analysis partly confirms the thesis posited earlier. However, it is difficult to see this as a conclusive argument in favour of the absolute effectiveness of quantitative research on cinema history. In the author’s opinion, it makes sense insofar as it is part of a possibly broad, contextual analysis of the phenomena under study.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2024, 127; 53-74
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies