Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Charles IV" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Doba luksemburska (1310–1437) i jej habsburski epilog (1438–1457) w Koronie Czeskiej ze śląskiej perspektywy. Kilka uogólnień z okazji 666. rocznicy cesarskiej koronacji Karola IV w Rzymie
The Luxembourg Period (1310–1437) and its Habsburg Epilogue (1438–1457) in the Bohemian Crown From the Silesian Perspective. Few Generalization on the 666 Th Anniversary of the Imperial Coronation of Charles IV in Rome
Autorzy:
Czechowicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2184953.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Crown of the Kingdom of Bohemia
Silesia
Polish-Czech relations
John of Luxembourg
Charles IV
Wenceslaus IV
Sigismund of Luxembourg
Albrecht of Habsburg
Ladislaus the Posthumous
Opis:
This review paper is an attempt of a general outline of the Czech history (for the whole Crown of Bohemia) from the perspective of Wroclaw, not of Prague, which is justified by the particular role of the Silesian city, which at that time rose to the role of the second to Prague capital of the state. The article is also an attempt to counter the axiology present in Czech historiography, which accentuates the Hussite period. Such “revolutionary” vision of the history of the state led to a peculiar anomaly – the royal power of Sigismund diminished almost entirely, like if the state of Bohemia ceased to be a monarchy. The present paper is also an attempt to bring back into the awareness of historians the Habsburg period in the Czech history (1438–1457), which was longer than the 13 years of the rule of king George of Podebrady (1458–1471), yet it disappears in the general view of the past. The result is the myth of Habsburg assumption of the throne of Bohemia in 1526, while it should be described as the return of the Austrian dynasty to this throne.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2021, 76, 1; 5-24
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Janusza Radziwiłła w Londynie (1633)
Janusz Radziwiłł’s Mission to London (1633)
Autorzy:
Kalinowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31017009.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Janusz Radziwiłł
England
diplomacy
Władysław IV
Charles I Stuart
Anglia
dyplomacja
Karol I Stuart
Opis:
W lutym 1633 r. dwudziestojednoletni Janusz Radziwiłł, syn księcia Krzysztofa Radziwiłła, przybył do Londynu z misją dyplomatyczną zleconą mu przez nowego polskiego władcę Władysława IV. Jej przebieg oraz pozostałe szczegóły pobytu młodego magnata w Anglii nie były dotychczas zbyt dobrze znane. Dzięki analizie nowych polskich i angielskich źródeł jest jednak możliwe ich szczegółowe odtworzenie, a zebrany materiał jednoznacznie wskazuje, że pobyt młodego Radziwiłła w Londynie miał nie tylko stricte ceremonialny charakter i powinien być interpretowany jako jeden z przejawów aktywizacji polityki zagranicznej przez nowego monarchę oraz znaczenia rodu Radziwiłłów na arenie międzynarodowej.
In February 1633, the twenty-one-year-old Janusz Radziwiłł, son of Krzysztof Radziwiłł, arrived in London as an ambassador of the newly-elected Polish King Władysław IV. The specifics of the mission and the young magnate’s stay in England have not hitherto been well researched. Still, thanks to the analysis of new Polish and English primary sources it is now possible to reconstruct them in detail. This material clearly indicates that the young Radziwiłł’s stay in London was not of only strictly ceremonial nature, but it should be interpreted as a manifestation of the new Polish ruler’s active approach to foreign policy, as well as of the importance of the Radziwiłł family in the international arena.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2023, 66; 175-195
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książę słupski Kazimierz IV (Kaźko) jako luksemburski kandydat do tronu polskiego
Duke Casimir IV (Kaźko) as Luxembourg’s Candidate for the Polish Throne
Autorzy:
Karczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591104.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Kingdom of Poland
West Pomerania
Duke Casimir IV (Kaźko)
Emperor Charles IV
Królestwo Polskie
Pomorze Zachodnie
książę Kazimierz IV (Kaźko)
cesarz Karol IV
Opis:
Postać Kazimierza – Kaźka IV (ok. 1351–1377), księcia słupskiego i dobrzyńskiego, pana Bydgoszczy, wzbudzała zainteresowanie historyków przede wszystkim dlatego, że był on jedynym wnukiem po kądzieli króla polskiego Kazimierza Wielkiego (1310–1370). Dzięki usynowieniu przez swego dziada stał się przez moment realnym kandydatem do tronu polskiego. Książę pomorski był wykorzystywany przez Kazimierza Wielkiego w jego polityce antykrzyżackiej (małżeństwo z córką wielkiego księcia litewskiego Olgierda) i w przetargach sukcesyjnych z siostrzeńcem – królem węgierski Ludwikiem Wielkim. Rola Kaźka w międzynarodowej polityce dynastycznej niepomiernie wzrosła od zawarcia małżeństwa cesarza niemieckiego i króla Czech Karola IV Luksemburskiego z jego starszą siostrą Elżbietą (1363). Jako cesarski szwagier stał się u schyłku życia króla Kazimierza ważnym, choć raczej biernym, elementem w planach sukcesyjnych Karola IV i polskich zwolenników dynastii luksemburskiej – stronnictwa legitymistów, przeciwko uprawnieniom do objęcia korony Królestwa Polskiego przez węgierskich Andegawenów. Kontrakcja króla węgierskiego, zakończona złamaniem postanowień testamentu Kazimierza Wielkiego, przyniosła Ludwikowi koronę Polski. W oczach cesarza książę Kaźko stracił swoją wartość polityczną i stał się przykładnym wasalem króla Polski i Węgier Ludwika Andegaweńskiego. Walcząc w królewskiej służbie, został ciężko ranny i zmarł 2 stycznia 1377 roku.
Casimir IV – Kaźko (ca. 1351–1377), Duke of Słupsk and Dobrzyń, Lord of Bydgoszcz, has piqued the historians’ interest mostly due to the fact that he was the only maternal grandson of the Polish King Casimir III the Great (1310–1370). Recognised by his grandfather, for a brief moment he was a legitimate candidate for the Polish throne. The Pomeranian duke played a role in Casimir III the Great’s anti-Teutonic policy (his marriage with the daughter of the Grand Duke of Lithuania, Algidras) and in his succession negotiations with his nephew – King of Hungary, Louis the Great. Kaźko’s significance in international dynastic politics has greatly increased with the marriage between the German Emperor and King of Bohemia Charles IV and Kaźko’s elder sister, Elisabeth (1363). As the emperor’s brother-in-law, he became an important, although passive, element in the succession plans designed by Charles IV and the Polish supporters of the Luxembourg dynasty – a faction of legitimists, opposed to the prospect of the Polish Crown falling in the hands of the Hungarian Angevins. The Hungarian king’s retaliation, which ended in breaking the stipulations of Casimir III the Great’s testament, resulted in Louis claiming the Polish Crown. In the emperor’s eyes, Kaźko has lost his political value and became an exemplary vassal of the King of Poland and Hungary, Louis the Great. While fighting in the king’s service, Kaźko was severely wounded and died shortly after (January 2, 1377).
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 113-127
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O szesnastowiecznym wizerunku Bolesława Chrobrego autorstwa Tomasza Tretera i wczesnym wyglądzie grobowca tego władcy w poznańskiej katedrze
Autorzy:
Małecki, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1896640.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
grobowiec Bolesława Chrobrego
Tomasz Treter
katedra poznańska
Złota Kaplica
średniowieczna rzeźba kamienna
grobowiec Henryka Pobożnego
cesarz
Karol IV
Petr Perler
Bolesław I the Brave’s tomb
the Poznań cathedral
the Golden
Chapel
medieval stone sculptures
Henry II the Pious’ tomb
emperor Charles IV
Opis:
The article is dedicated to an attempt at reconstructing the early appearance of the tomb of king Bolesław I the Brave in the Poznań cathedral, destroyed in 1790. By referring to the discussion of the tomb’s founder and the changes in its shape, the author has focused on K. Stronczyński’s theory from 1887 that the chalcography by A. Mylius (1595) consolidated the early portrait of the king’s statue. The scholar was of an opinion that king Bolesław’s sculpture was modelled by the tomb of duke Henry II the Pious. The original of the portrait was created by Tomasz Treter, an artist born in Poznań who could have captured the state of the king’s statue around 1585 (a variant of the portrait was provided by S. Sarnicki in 1594).
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2020, 3 (26); 27-53
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Tempest and Three Journeys. William Shakespeare and Daniel Naborowski
Autorzy:
Mrowcewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/704582.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
William Shakespeare
Daniel Naborowski
Marcin Kromer
James I (James Charles Stuart)
Sigismund III Vasa
Anglo-Polish alliance
The Tempest
wedding plans
Elizabeth Stuart
Władysław IV Vasa
Opis:
The article talks about three visits paid in 1609, 1611 and 1612 by prince Janusz Radziwiłł and Daniel Naborowski – one of the most eminent poets of the Polish Baroque – at the court of king James I in London. These visits were related to the wedding plans – Władysław IV Vasa, son of king Sigismund III Vasa, was supposed to marry English princess Elizabeth Stuart. In her honour Naborowski wrote a famous poem entitled Na oczy królewny angielskiej (For English Princess’ Eyes). During the second visit at the English court, 1st November 1611, Radziwiłł and Naborowski were probably watching the staging of Shakespeare’s The Tempest in the Banqueting House in the Palace of Whitehall. The author of the article points out a possible source of Shakespeare’s play which was a text written by a Polish humanist Marcin Kromer, widely known in Europe of those times thanks to its latin translation. Kromer’s text described a story of young prince Sigismund (the future king Sigismund III Vasa) who was born on an island in Malårm Lake where Eric XIV of Sweden imprisoned his parents: Eric’s brother John III of Sweden and his wife Catherine Jagiellon. A Polish poet Daniel Naborowski might have seen and possibly met William Shakespeare.
Źródło:
Nauka; 2019, 4
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek Jana i Karola IV Luksemburgów w Rocznikach Jana Długosza
Autorzy:
Ożóg, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954978.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Jan Długosz
John of Luxemburg
Charles IV of Luxemburg
historiography
Kingdom of Poland
image of the ruler
Jan Luksemburski
Karol IV Luksemburski
dziejopisarstwo
Królestwo Polskie
wizerunek władcy
Opis:
Artykuł dotyczy wizerunków Jana i Karola IV Luksemburgów nakreślonych przez Jana Długosza w IX i X księdze Roczników. Szczegółowej analizie zostały poddane wszystkie zapisy krakowskiego historiografa w Rocznikach odnoszące się do obu władców. Autor dowodzi, że Długosz charakteryzował postaci Jana i Karola IV oraz ich dokonania z punktu widzenia interesów i racji politycznych Królestwa Polskiego oraz późnośredniowiecznego ideału władcy chrześcijańskiego.
The paper deals with the images of John and Charles IV of Luxemburg as presented by Jan Długosz in Books IX and X of his Annals. All fragments in the Annals which the Cracovian historian devoted to both monarch were meticulously analysed. The author argues that Długosz characterised the figures of John and Charles IV and their achievements from the standpoint of the interests and political raison d’État of the Kingdom of Poland and the late medieval ideal of a Christian ruler.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2020, 86; 75-97
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomysły na „nowy porządek świata”: podróż Karola IV na koronację cesarską do Rzymu w świetle korespondencji Niccolò Acciaiuoliego i Petrarki
Autorzy:
Schlotheuber, Eva
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042520.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
renesansowe Włochy
polityka papiestwa
koronacja cesarska
Karol IV
Petrarka
Niccolò Acciaiuoli
Visconti
późnośredniowieczna dyplomacja
Renaissance Italy
papal politics
imperial coronation
Charles IV
Petrarch
late medieval diplomacy
Opis:
Koronacja cesarska Karola IV w 1355 r. była dotąd powszechnie uważana przez badaczy za wydarzenie mało istotne i bez większego wpływu na przyszłość. W rzeczywistości było jednak odwrotnie. Podróż koronacyjna Karola IV musi być rozpatrywana w szerszym kontekście walki o władzę we Włoszech między Świętym Cesarstwem Rzymskim a papiestwem. W artykule przeprowadzono analizę skomplikowanej sytuacji z perspektywy Karola oraz jego przeciwników i zwolenników we Włoszech. Ukazano, jak koronacja cesarska Karola IV doprowadziła do zasadniczej zmiany układu sił politycznych we Włoszech i w Europie, co skutkowało w konsekwencji wydaniem Złotej Bulli (1356) i Konstytucji egidiańskich (1357). Autorka po raz pierwszy odwołuje się w swoich rozważaniach do nieznanego wcześniej listu Niccola Acciaiuoliego, który kierował polityką Królestwa Neapolu. List ten rzuca nowe światło na taktykę opozycyjnego stronnictwa gwelfów i wpływu obecności Karola w Rzymie na jego polityczne cele. W artykule postarano się również udzielić odpowiedzi na od dawna przykuwające uwagę uczonych pytanie, dlaczego Karol nie zaakceptował prośby Petrarki, aby podjął we Włoszech działania na rzecz obrony tego, co określano mianem res publica, i dlaczego humanista nie przyjął zaproszenia, aby towarzyszyć Karolowi w jego podróży do Rzymu.
The imperial coronation of Charles IV in 1355 has been widely regarded by scholars as of little import and without lasting historical significance. In fact, the opposite is the case. The coronation journey needs to be understood in the wider context of the power struggle between the Holy Roman Empire and papacy in Italy. This article examines the complex situation from the perspectives of Charles and his opponents and supporters in Italy. It demonstrates how the coronation led to a decisive redistribution of power relations in Italy and Europe, resulting in the Golden Bull (1356) and the Aegidian Constitutions (1357). A previously unknown letter by Niccolò Acciaiuoli, who directed the political affairs of the Kingdom of Naples, is discussed here for the first time. It illuminates the political tactics of the opposing Guelphs and the effect of Charles’ presence in Rome on their aims. The article also re-examines the long-disputed question as to why Charles did not accept Petrarch’s invitation to act in Italy as the defender of the res publica, and why the humanist failed to accept the invitation to accompany Charles to Rome.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 1; 37-80
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:
Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631519.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:
Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:
Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953501.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:
Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
The book concerns the problem related to the circumstances of the receipt of the royal crown by the Přemyslid dynasty rulers and rooting a hereditary monarchy in the Czech State. Referring to the concept of Kantorowicz, the author puts the question about the nature of the first Czech kingdom. Whether it was a pragmatic or self-consciously-charismatic product and how the idea of the kingdom was perceived by the Czech elite. M. Wihoda tried to present the circumstances in which the idea of the kingdom emerged in the Czech State, the kingdom which is a value in itself and did not depend on the uniqueness of the person who currently served on the throne. The author also pointed out howthese new ideas about the State and power are viewed by the Czech political elite.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o książce Martina Wihody, První česká království, Praha 2015, s.440
Autorzy:
Sobiesiak, Joanna Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631792.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Czech State, the Přemyslids, Prague, Czech kingdom, Charles IV
Czechy, Przemyślidzi, Praga, czeskie królestwo, Karol IV
Opis:
The book concerns the problem related to the circumstances of the receipt of the royal crown by the Přemyslid dynasty rulers and rooting a hereditary monarchy in the Czech State. Referring to the concept of Kantorowicz, the author puts the question about the nature of the first Czech kingdom. Whether it was a pragmatic or self-consciously-charismatic product and how the idea of the kingdom was perceived by the Czech elite. M. Wihoda tried to present the circumstances in which the idea of the kingdom emerged in the Czech State, the kingdom which is a value in itself and did not depend on the uniqueness of the person who currently served on the throne. The author also pointed out howthese new ideas about the State and power are viewed by the Czech political elite.
Książka dotyczy problematyki związanej z okolicznościami otrzymania przez władców z dynastii Przemyślidów korony królewskiej i zakorzenienia się w Czechach dziedzicznej monarchii. Odwołując się do koncepcji Kantorowicza, Autor stawia pytanie o naturę pierwszego czeskiego królestwa. Czy było ono tworem pragmatycznym, czy samoświadomie- charyzmatycznym i jak ideę królestwa postrzegały czeskie elity. Martin Wihoda starał się wykazać, jak doszło do powstania w Czechach idei królestwa, które stanowi wartość samą w sobie i nie zależało od wyjątkowości osoby, która aktualnie zasiadała na tronie. Autor wskazał także na proces przyjmowania tych nowych wyobrażeń o państwie i władzy przez czeskie elity polityczne.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies