Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cesarstwo rzymskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
Beton – materiał budowlany znany od wieków
Concrete - a construction material known for centuries
Autorzy:
Raczkiewicz, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/163336.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
beton
historia wykorzystania
okres starożytny
Cesarstwo Rzymskie
czasy nowożytne
beton zbrojony
beton sprężony
kablobeton
concrete
usage history
ancient period
Roman Empire
modern times
reinforced concrete
prestressed concrete
post-tensioned prestressed concrete
Opis:
Beton to mieszanina kruszywa (drobno- i gruboziarnistego), piasku i cementu, która w wyniku hydratacji cementu ulega wiązaniu, a następnie twardnieniu stając się materiałem o właściwościach bliskich właściwościom skał naturalnych. Najstarsze ślady stosowania betonu datuje się na 7000 r. p.n.e. Z tego okresu pochodzą budowle w miejscowości Yiftah El (południowa Galilea, Izrael), w których podłogi i fragmenty ścian wykonane były z betonu ze spoiwem wapiennym i kruszywem z rozdrobnionego wapienia. Podobny rodzaj betonu występował w podłogach chat rybackich odkrytych w osadzie w Lepenskim Virze (Serbia), a której powstanie datowane jest na 5600 r. p.n.e. Jednak wynalezienie i rozpowszechnienie betonu jako materiału budowlanego przypisuje się starożytnym Rzymianom.
Concrete is a mixture of aggregate (fine- and coarse-grained), sand and cement, which as a result of hydration of the cement undergoes binding followed by hardening, turning into a material with properties similar to those of natural rocks. The oldest evidence of the use of cement is dated to 7000 BC . Buildings from that period have been found at Yiftah El in southern Galilee, Israel, with floors and fragments of walls made of concrete with a calciferous binder and aggregate made of crushed limestone. A similar type of concrete was used in the floors of fishermen’s huts discovered in a settlement at Lepenski Vir, Serbia, dated to 5600 BC . Nonetheless the invention and popularization of concrete as a construction material is attributed to the ancient Romans.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2012, R. 83, nr 10, 10; 13-18
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dieta człowieka późnego antyku w relacjach łacińskich i greckich autorów chrześcijańskich epoki
The diet of the people in late antiquity as recounted by the Latin and Greek ancient Christian writers
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613117.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytne chrześcijaństwo
antyczni pisarze chrześcijańscy
późne Cesarstwo Rzymskie
życie codzienne w późnej starożytności
ancient Christianity
ancient Christian writers
later Roman Empire
everyday life in late antiquity
Opis:
Ancient Christian literature is a source of an enormous wealth of information, including observations of the eating habits of the Roman Empire inhabitants in the fourth and fifth centuries. Due to the obvious reasons, those accounts are scarce as they are usually found on the margins of other descriptions. Moreover, the information provided does not shed much light on the dietary habits of the people in late antiquity. The accounts gathered by me have references to eating bread, vegetables, fish, meat (rarely), wine and olive oil. There are sporadic cases where the Fathers of the Church mention in their writings other products consumed by the inhabitants of the Roman Empire.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 379-386
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperium Romanum - jego rozkwit i upadek w ujęciu Sydoniusza Apolinarego
Roman Empire – the Rise and Fall as in Sidonius Apollinaris
Imperium Romanum – son épanouissement et son déclin selon Sidoine Apollinaire
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480350.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Sydoniusz Apolinary
poeci rzymscy
poezja antyczna
kultura antyczna
Cesarstwo Rzymskie
Sidonius Apollinaris
Roman poets
ancient poetry
ancient culture
the Roman Empire
Sidoine Apollinaire
poètes roamins
poésie antique
culture ancienne
Empire romain
Opis:
Artykuł prezentuje wizję Rzymu w ujęciu Sydoniusza Apolinarego (430-486), który zainspirował się twórczością poetów: Enniusza, Wergiliusza i Auzoniusza. Wpatrzony w potęgę Rzymu Sydoniusz pisał panegiryki na cześć cesarzy: Avitusa, Majoriana i Antemiusza. Będąc prefektem Wiecznego Miasta widział również polityczną nieudolność rządzących, która doprowadziła do upadku Imperium. Przywiązany do kultury grecko-łacińskiej żywił przekonanie, iż kultury antyczna i rzymska przetrwają znacznie dłużej, niż samo Imperium. Historia osądziła podobnie. W średniowieczu podjęto studia nad dziełami klasyków chrześcijańskich i pogańskich; badania kultury antycznej osiągnęły apogeum w renesansie. Idea stworzenia w Europie międzynarodowego organizmu politycznego na wzór dawnego Imperium Rzymskiego zaświtała już w umysłach Karola Wielkiego, Ottona I, Ottona III i Napoleona. Czy Unia Europejska jest echem odwiecznych ambicji Imperium Rzymskiego? Jan Paweł II zachęcał wszystkie państwa członkowskie do budowania porządku kontynentalnego na fundamencie chrześcijańskim.
The present article tackles the problem of a vision of Rome as presented in the works by Sidonius Apollinaris (430-486), who was inspired on the other hand by the works of poets: Quintus Ennius, Virgil and Ausonius. Enchanted by the power of Rome Sidonius wrote panegyrics to honour the emperors: Avitus, Majorian and Anthemius. As the Prefect of the Eternal City, he also observed the ruling political incompetence that led to the decline of the Empire. Attached to the Greco-Latin culture, Sidonius was convinced that the ancient and Roman culture would survive much longer than the Empire itself. History judged similarly. In the Middle Ages, the studies of the works of Christian and pagan classics were conducted; the research of ancient culture reached its apogee during the Renaissance. The idea to create in Europe an international political entity which would base on the model of the old Roman Empire already dawned in the minds of Charlemagne, Otto I, Otto III and Napoleon. Is the European Union an echo of the eternal ambition of the Roman Empire? John Paul II urged all the Member States to build the continental order on the foundation of Christianity.
L’article présente la vision que Sidoine Apollinaire avait de Rome, inspiré par les poètes comme Ennius, Virgile, Ausone. Fasciné par la puissance de Rome, il a exprimé sa vision de l’Empire dans les panégyriques qu’il a prononcés en l’honneur des empereurs : Avitus, Majorien et Anthemius. En tant que préfet de Rome, il a connu la faiblesse politique de l’Empire et plus tard a vécu sa faillite. Mais il est resté toujours attaché à l’héritage culturel grec et latin – patrimoine plus durable que l’Empire. En effet, les études des oeuvres antiques, païennes et chrétiennes, ont été reprises au Moyen Age et cultivées à l’époque de la Renaissance. L’idée de former en Europe un organisme politique à l’image de l’ancien Empire romain a été lancée par Charlemagne, Otto Ier, Otto III et Napoléon. Dans la Communauté Européenne qui s’est formée à notre époque, on sent comme un écho de l’Empire romain. Le Pape Jean-Paul II a toujours encouragé les nations du Vieux Continent à s’intégrer sur la base des valeurs chrétiennes.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 2; 255-272
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jednostka na polu bitwy w źródłach późnoantycznych – wybrane przykłady
Autorzy:
Szopa, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640511.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
późny antyk, armia rzymska, psychologia pola walki, stres bojowy, późne cesarstwo rzymskie
Opis:
An individual on the battlfield in late-antique sources – selected examplesSince the very beginning of human civilization, warfare has always been associated with the history of mankind. As a consequence of wars, some empires were created and others disappeared. The decisions of great generals, the grand strategies of the armies and the spectacular battles have been of interest to historians ever since the beginning of historiography. The longer the time-interval from the described situations the more wars tended to be regarded exclusively as phenomena in macro-scale, where the individual human being seemed to be completely insignificant and deprived of any meaning in comparison with the mass of soldiers. In the course of the last few decades one can observe a change in that tendency. Scholars are more and more often interested in individuals and this trend is visible even in such a distant epoch as antiquity. Some detailed analyses have revealed that although so many years have passed, individuals on the battlefield aren’t completely anonymous, and our sources let us formulate some opinions about the behavior of individuals during battle. Focusing on the individual soldier may allow us to take a closer look at an ancient battle, see the reality through his eyes and ultimately perceive things we have never been aware of.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 4
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lactantius and “ressourcement”: Going to the sources of religious liberty in the civic order
Laktancjusz i ressourcement: droga do źródeł wolności religijnej w porządku świeckim
Autorzy:
Coleman, Anthony P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612528.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Laktancjusz
apologia
wolność religijna
Cesarstwo Rzymskie
Lactantius
apology
religious liberty
Roman Empire
Opis:
Laktancjusz, jako uznany retor, piastował urzędowe stanowiska w okresie panowania Dioklecjana (284-305) i Konstantyna (306-337). Był również obecny w Nikomedii, gdy zimą roku 302/303, Dioklecjan wezwał do rozwiązania „problemu chrześcijaństwa”. Szyderstwa i pogarda, które docierały do Laktancjusza, skłoniły go do napisania wielkiej chrześcijańskiej apologii – Divinae Institutiones. Atmosfera prześladowania, która towarzyszyła powstaniu Institutiones bez wątpienia skłoniła apologetę do dyskusji o wolności religijnej, nie tylko jako ogólnym prawie chrześcijan, ale jako podstawowym prawie osoby ludzkiej. Prezentowany artykuł ukazuje argumenty Laktancjusza za wolnością religijną w porządku świeckim oraz dowodzi, że wiara Laktancjusza w potrzebę wolności dokonywania czynności religijnych determinuje jego afirmację wolności religijnej jako takiej. Artykuł analizuje także użycie pism Laktancjusza w katolickiej nauce społecznej i stwierdza, że soborowe nauczanie Kościoła katolickiego na temat wolności religijnej jest przykładem nie tylko rozwoju doktrynalnego, ale autentycznego powrotu do nauczania Ojców.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 209-219
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływania psychologiczne i dyscyplinujące w armiach późnego antyku
Autorzy:
Wilczyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640505.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
armia późnorzymska, dyscyplina, cesarstwo rzymskie w IV–VI wieku, barbarzyńcy
Opis:
The psychological and disciplinary treatment of soldiers in the armies of late antiquityThe multiethnic army of the Late Roman Empire generated a huge number of disciplinary problems. Reading the work of Vegetius we hear about serious negligence in the overall military discipline. Other sources inform us repeatedly about mutinies, desertions and self-mutilations of the soldiers who wanted to avoid being incorporated into the army. Very often the mentality of barbarians (e.g. the Huns) in the service of the Roman Army was completely contradictory to the requirements of the Roman law and military customs. A huge role in keeping discipline in army ranks was played by a commander. He was expected to look after his soldiers, build a manly spirit in the detachment, inspire his people by examples of personal courage and – what was truly no less important – have a good fortune on the battlefield. As an impact factor exerting influence on the soldiers, they tried to use not only the harsh punishments, but also some psychological methods e.g. if the signs from the gods were auspicious, they tried to spread the news as far and wide as possible; they took care of the sick and wounded; they supervised the supply of goods and an equitable sharing of the spoils. However whenever they considered it useful, they also resorted to blackmail, taking soldiers’ families hostage; they also threatened that the commander would resign or cut off the only way of escape without any hesitation. Understanding the psychological effects of such actions constitutes a real research challenge.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 4
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Securitas Rei Publice - Aspekty polityki bezpieczeństwa państwa w mennictwie Cesarstwa Rzymskiego
Securitas Rei Publice – Aspects of state security strategy in the Roman Empire coinage
Autorzy:
Zając, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501850.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Bezpieczeństwo
Cesarstwo Rzymskie
mennictwo antyczne
propaganda
numizmatyka
Security
Roman Empire
ancient coinage
numismatics
Opis:
Bezpieczeństwo państwa jest jedną z najważniejszych wartości, która wpływa na rozwój i funkcjonowanie społeczeństwa. Polska polityka jest uzależniona od działań prezydenta i premiera, a także innych organów monitorujących oraz analizujących zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne, w celu uniknięcia ryzyka utraty stabilności narodowej. W Cesarstwie Rzymskim odpowiedzialność w tej kwestii ponosił panujący cesarz. Podstawowym celem artykułu jest zaprezentowanie wymiaru polityki bezpieczeństwa na terytorium Rzymu w czasach antycznych, a także omówienie jednego z jej podstawowych nośników, jakim była numizmatyka. Powszechnie wykorzystywanym narzędziem kształtującym postawy społeczeństwa w Cesarstwie Rzymskim była propaganda, która miała służyć przede wszystkim umocnieniu pozycji władcy, podkreśleniu jego najważniejszych przymiotów, niezbędnych do sprawowania rządów w państwie. Współczesnym nośnikiem propagandowym są telewizja, prasa i radio. W państwie rzymskim te funkcje pełniły między innymi monety, które, będąc w obiegu na całym, rozległym terytorium państwa rzymskiego, przekazywały program polityczny i ideologię cesarza. Jedną z wartości nadrzędnych często bitych na emisjach władców była Securitas, odnosząca się do stabilizacji i pokoju Cesarstwa Rzymskiego. Pierwsze monety opatrzone wyobrażeniem bezpieczeństwa bito w czasach Nerona, w 63–64 r. n.e. Legendy odzwierciedlające dobrobyt i brak zagrożenia Imperium – „SECVRITAS REI PVBLICAE” – pojawiły się w okresie późnego Cesarstwa, w czasie rządów Konstantyna Wielkiego i Licyniusza II. W IV w. unormował się nowy porządek ustrojowy, stąd niezbędna do podkreślenia pomyślnych wydarzeń czy pokoju była idea bezpieczeństwa rozpowszechniana przez cesarza. Zarządzanie bezpieczeństwem w czasach antycznych i realiach współczesnych ma charakter nieco odmienny, w obu okresach jednak należy podkreślić ponadczasową wartość i znaczenie stabilizacji, dobrobytu oraz pokoju każdego organizmu państwowego. W Cesarstwie Rzymskim jednym z nośników idei bezpieczeństwa były monety, w czasach dzisiejszych natomiast funkcję tę pełnią radio, telewizja i prasa. Bezpieczeństwo państwa jest jednym z najważniejszych warunków istnienia państwa, stąd jest niezwykle mocno akcentowane w przekaźnikach codziennego użytku.
Security of state is one of the most important values, which affects the development and society. The security strategy of Poland depends on actions of the president, prime minister and other persons who monitor and investigate internal and external risks so as to avoid any threats to national stability. In the Roman Empire the responsibility for this strategy was resting upon the reigning emperor. The main purpose of this paper is to present the ideology of security in antique Rome and introduce the basic instruments used to archive it, which was numismatics. Propaganda was one of the most popular instrument in the Roman Empire. Without any doubt it was reinforcing the position of the ruler and his most important qualities. Nowadays propaganda is spread by television, press or radio. In the Roman Empire this function was implemented by coins. The images on cons transmitted the whole political programs and emperors’ ideologies.. One of the overarching and very popular values struck on the monetary emissions was Securitas, which was related to the stability and peace of Roman Empire. First coins with image personifying security were struck during the reign of Nero, in AD 63/64. Legends directly related to prosperity of the Empire – SECVRITAS REI PVBLICAE – appeared in Late Roman Empire, during the reign of Constantine the Great and Licinius II. In 4th century a new constitutional order was introduced. Therefore, it was very important and vital for the state to emphasize the happy events or peace through the idea, widely spread by emperor. Management of security in antique times and modern reality differ in nature. Nevertheless, in both periods the timeless values and stability should be emphasized along with prosperity and peace. In the Roman Empire one of the instruments were coins, in our times this function is being played by the mass media. Undoubtedly, the security of state is one of the most important attributes, which ought to be widely seen in both: ancient and modern times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 11; 37-42
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aluzja do rebelii Eugeniusza czy ukłon wobec aspiracji rzymskiej elity. Nowa interpretacja mowy Maeciusa Faltoniusa Nicomachusa (Hist. Aug. Tac. 6, 1–9)
Autorzy:
Suski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631719.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Historia Augusta
Tacitus
Aurelian
Probus
late Roman Empire
Roman Historiography
Tacyt
późne Cesarstwo Rzymskie
historiografia rzymska
Opis:
Jak wiemy, Historia Augusta jest jednym z najbardziej enigmatycznych literackich źródeł późnej starożytności. Manuskrypty sugerują, że Historia Augusta została napisana za panowania Dioklecjana i Konstantyna Wielkiego. Dziś jest prawie powszechnym konsensusem w historiografii, że Historia Augusta została napisana przez jednego autora, który żył wiele dekad później, niż sam sugeruje. Niektórzy współcześni badacze sądzą, że autor Historia Augusta napisał swoje dzieło w ostatniej dekadzie IV wieku. Według ich sądów mowa wygłoszona w senacie przez Maeciusa Faltoniusa Nicomachusa w żywocie Tacyta jest aluzją do uzurpacji Eugeniusa. Mowa Nicomachusa nie odpowiada wstąpieniu na tron przez Tacyta. Oczywiście Scriptor nie jest tak dbały o prawdę historyczną, jak sam sugeruje, ale nie sądzę, aby ta mowa była aluzją do uzurpacji Eugeniusza. Prawdopodobnie potomkowie Aureliana, Tacyta i Probusa, których znamy z Historia Augusta, mogą być aluzją do rzymskich senatorów, którzy doszukiwali się przodków wśród dawnych rzymskich cesarzy.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aluzja do rebelii Eugeniusza czy ukłon wobec aspiracji rzymskiej elity. Nowa interpretacja mowy Maeciusa Faltoniusa Nicomachusa (Hist. Aug. Tac. 6, 1–9)
Autorzy:
Suski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631926.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Historia Augusta
Tacitus
Aurelian
Probus
late Roman Empire
Roman Historiography
Tacyt
późne Cesarstwo Rzymskie
historiografia rzymska
Opis:
Historia Augusta is one of the most enigmatic literary sources of Late Antiquity. Although manuscripts suggests that it was written during the reign of Diocletian or Constantine the Great most modern historians believes that it is work of one author, who probably lived many decades later than he had described. Some of contemporary researchers think that Historia Augusta was written in the last decade of the fourth century. They claim that speech delivered by Maecius Faltonius Nicomachus in the senate in the live of Tacitus is allusion to the usurpation of Eugenius. According to them this is confirmed by the fact that the previously mentioned speech is completely inappropriate to the accession of Tacitus. Of course author contrary to what he claims does not care about historical truth. Personally I don’t belive in link between Nicomachus speech and usurpation of Eugenius. I consider it is more likely that descendants of Aurelian, Tacitus and Probus, whos we know from Historia Augusta may be reference to the roman senators in the fifth century who discerned their ancestry in the former roman emperors.
Jak wiemy, Historia Augusta jest jednym z najbardziej enigmatycznych literackich źródeł późnej starożytności. Manuskrypty sugerują, że Historia Augusta została napisana za panowania Dioklecjana i Konstantyna Wielkiego. Dziś jest prawie powszechnym konsensusem w historiografii, że Historia Augusta została napisana przez jednego autora, który żył wiele dekad później, niż sam sugeruje. Niektórzy współcześni badacze sądzą, że autor Historia Augusta napisał swoje dzieło w ostatniej dekadzie IV wieku. Według ich sądów mowa wygłoszona w senacie przez Maeciusa Faltoniusa Nicomachusa w żywocie Tacyta jest aluzją do uzurpacji Eugeniusa. Mowa Nicomachusa nie odpowiada wstąpieniu na tron przez Tacyta. Oczywiście Scriptor nie jest tak dbały o prawdę historyczną, jak sam sugeruje, ale nie sądzę, aby ta mowa była aluzją do uzurpacji Eugeniusza. Prawdopodobnie potomkowie Aureliana, Tacyta i Probusa, których znamy z Historia Augusta, mogą być aluzją do rzymskich senatorów, którzy doszukiwali się przodków wśród dawnych rzymskich cesarzy.
Źródło:
Res Historica; 2015, 39
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doryforos w pancerzu – czyli o wizerunku Augusta z Prima Porta słów kilka
Doryphoros in breastplate – a few words about the image of Augustus from Prima Porta
Autorzy:
Kwaśny, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681755.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie
posąg Augusta
zbroja cesarza
Roman Empire
statue of Augustus
armor of Emperor
Opis:
Images of emperors of Julio-Claudian dynasty and especially the most famous representation of Octavian Augustus of Prima Porta, became the prototype representation of emperors-officers for the representatives of the next dynasty wielding Roman Empire. Statue of Augustus, no doubt modeled on Doryphoros – a statue made by Polykleitos (sculptor-foundry of classical Greek era) is an example of the propaganda image of the emperor. Statua loricata – a statue of Octavian in the breastplate – presents emperor during adlocutio – speech addressed to the army. Models of classical Greek sculpture exhibit at the statue of the emperor by using position called contrapposto and deification of the emperor by showing him barefoot. Among other things, lack of shoes indicates that the statue of Octavian was made after the death of the ruler. The divine pedigree of the emperor was also marked by the attributes that are on his right leg – Cupid and dolphin. Head of Augustus was also performed on the model Doryphoros, and its distinctive hairstyle is defined as a „Primaporta” type. The most important element of the Prima Porta statue of the emperor is his breastplate. Armor classified as a torso cuirass is here as long type – with the downward extension, meant to protect the lower abdominal part. Armor probably originally made of leather, on the statue of Octavian is very richly decorated with historical and mythological reliefs. In the central part of the armor was shown a scene that shows the Parthians transferring military signs (signum militare) that have been lost by Marcus Crassus in 53 BC. On both sides of middle scene, were placed two women – personifications of lands conquered by Rome. The whole presentation is observed by the images of deities: Tellus Mater – Mother of Earth, Apollo, Diana, the god of the Sun – Sol, goddess of the moon – Luna and the God of heaven – Caelus. Statue of Augustus from Prima Porta combines classical designs of sculptures of Polykleitos period and contemporary elements of the propaganda of the imperial policy of the Augustus principate. Sculpture showing the first emperor of the Roman Empire, dressed in breastplate has become an example image of the rulers shown as the leaders of the army but also showing the immense power of propaganda policy.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2015, 30; 69-81
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontynuacja przymusu państwowego w sprawach religijnych w Afryce Północnej
The continuity of the state coercion in religious conflicts in North Africa
Autorzy:
Adamiak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612772.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
donatyzm
prześladowanie
spór o Trzy rozdziały
późne Cesarstwo Rzymskie
przymus państwowy w sprawach religijnych
Donatis
persecution
Three Chapters controversy
Late Roman Empire
state coercion in religious matters
Opis:
The paper aims at showing the continuity of the methods and motivations of the religious persecutions in Roman North Africa between IV and VII century. Different examples are briefly analysed: anti-Christian persecutions of the first centuries, the struggle between the Catholics and the Donatists, the persecution of the Catholics by the Vandals and the religious coercion exercised against Jews and dissidents under Byzantine dominion. The continuity can be found not only in the means employed by the oppressors and their justification, but also in the description of the situation produced by the victims.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 69-77
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monety brązowe w rzymskich prowincjach nad dolnym Dunajem w połowie III wieku. Studium obiegu
Bronze coins in the Roman provinces on the Lower Danube in the middle of the 3rd century. Studies on coin circulation
Autorzy:
Rokoczy, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584850.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Roman empire
3rd century
Dacia
bronze coins
coin circulation
cesarstwo rzymskie
III wiek n.e.
prowincja Dacja
monety brązowe
obieg monetarny
Opis:
Wyniki prac archeologicznych na terenach dawnych rzymskich prowincji naddunajskich stworzyły możliwość badań nad ogólnym modelem cyrkulacji monet w prowincjach rzymskich w połowie III w. n.e. Prezentowane opracowanie dotyczy obiegu monet brązowych na terenie prowincji nad dolnym Dunajem. Analiza porównawcza została wykonana na podstawie materiałów z Dacji oraz sąsiednich prowincji. Punktem odniesienia dla danych numizmatycznych są charakterystyczne wydarzenia historyczne, takie jak ewakuacja prowincji Dacji przez rzymską administrację, wewnętrzne i zewnętrzne niepokoje na wskazanych terenach.
Archaeological research into the Roman Danubian provinces forms an interesting basis for studies on general model of coin circulation in Roman provinces in the middle of the 3rd century. The article presents an analysis of bronze coin circulation in the Lower Danube region. From the end of the 1st century until the reign of Valerian I and Gallienus the central imperial mint was in Rome. After 196 the status of these Eastern mints changed from independent mints to that of branches of the Roman mint in Rome. It is generally agreed that from the joint rule of Valerian I and Gallienus onwards, Roman imperial monetary policy moved towards a process of decentralization. From this point of view, the provinces from the Lower Danube, Pannonia, Moesia and Dacia, provide an excellent example. Until the reign of Septimius Severus the coin finds show a similar pattern concerning the coin supply in this area. The mint of Rome has pride of place in coin supply. Other mints represented in the coin finds are the Greek cities, such coins are extremely infrequent low, and they are almost all bronze. The increase in the quantity of silver coinage was followed by a lack of bronze coinage. The low production of bronze denominations issued by the central mint at Rome could have been noted already in the reign of Commodus, especially as regards the lower denominations, the dupondius and as. The coin finds from this area show an even a stronger decrease as regards the frequency of the finds of central bronze denominations for the period of Septimius Severus and his successors. The phenomenon was not something specific only to the Middle and Lower Danube, but also to other parts of the Empire. In the case of Britannia, it has been established that, in fact, there was a shortage of bronze coinage from the central mint during the reign of Septimius Severus. As a consequence of this situation the denominations (the bronze coinage) in which change was given for day-to-day market transactions, is, therefore, is not surprising, and nor the fact that the so-called “emergency-money” is more frequently found in this period. The so-called limesfalsa coins, cast coins of bad quality of bronze alloy and lighter weight than the genuine coins, are more frequently found for the reign of Septimius Severus. If these coins were issued with or without the permission of either central imperial or local authority, or if they are regarded as faked coins is still difficult to stay. Concerning the topic of this study, an interesting aspect occurred during the reigns of Commodus and the first Severans, Septimius and Caracalla. The percentage of Greek civic coins issued in the period 180-218 circulating in the province of Moesia Inferior is extremely high compared to adjacent provinces. Although it has been suggested that this situation is a result of imperial visits in this region, in fact we might here have an example of the monetary and political abilities of the Imperial house.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2015, 61; 49-61
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
…Wallhausen. Jeszcze raz o denarze z legendą +UVALHVZE
…Wallhausen. Once more on the denarius with the legend +UVALHVZE
Autorzy:
Chabrzyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584791.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
denary krzyżowe
Wallhausen
XI wiek
Święte Cesarstwo Rzymskie
cross denarii
11th century
Holy Roman Empire
Opis:
Przedmiotem tej pracy są kwestie ewentualnego miejsca produkcji denara krzyżowego z napisem otokowym +UVALHVZE, wiązanego z miejscowością Wallhausen nad Helmą. Poruszono tematykę chronologii jego produkcji, a także kierunki przepływu w świetle rozrzutu znalezisk z udziałem tej monety. Na temat tych szczególnych monet stoczona została u progu lat 30-tych XX wieku zażarta dyskusja, pomiędzy dwoma znakomitymi numizmatykami epoki - Juliusem Menadierem a Marianem Gumowskim. Niemiecki numizmatyk datował tę monetę na początek XI wieku i przypisywał działalności menniczej opatki kwedlinburskiej Matyldy. W napisie widział nazwę niewielkiej miejscowości Wallhausen nad Helmą, w której znajdował się cesarski dwór. Gumowski przypisywał tę monetę palatynowi Sieciechowi i datował na około 1080 rok. Analiza skarbów i pojedynczego znaleziska z wyspy Schulzenwerder pozwoliła na zawężenie chronologii monety na lata po 1060 a przed 1070 rokiem. Prawdopodobnie Menadier miał rację widząc w legendzie nazwę miejscowości Wallhausen, brak jest innych możliwości interpretacji tej legendy. Emitentem monety mógł być biskup naumburski Eberhard (1045-1079), lub też arcybiskupstwo magdeburskie, pod którego zwierzchnictwem znajdował się Naumburg. Moneta wybita została jednym stemplem awersu, który był poddawany naprawom, oraz dwoma stemplami rewersu.
The topic of this paper is the issue of a possible place of coining the cross denarii with the legend +UVALHVZE, associated with the town of Wallhausen on the Helme river. Chronology of the coin production is touched upon, as well as the direction of its inflow based on the spread of hoards containing that piece. In the early 1930’s a heated debate regarding those coins took place between two distinguished numismatist of that time – Julius Menadier and Marian Gumowski. The German scholar dated the coin to the beginning of the 11th century and connected it with Mathilde the Abbess of Quedlinburg. In the legend he saw the name of a small town – Wallhausen on the Helme, where the Emperors palace was located. Gumowski on the other hand linked the coins with the count palatine Sieciech and dated it close to the year 1080. The analysis of hoards and a single find from the Schulzenwerder island allowed for the narrowing of the coins chronology to the years 1060-1070. It was Menadier who was probably right in linking it with the town of Wallhausen as we lack other interpretations of the legend. It could have been minted by Eberhard the Bishop of Naumburg (1045-1079), or by the Archbishopric of Magdeburg which was the superior of Naumburg. The coins had been minted with one obverse die, which with the passage of time was repaired and two reverse dies.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 79-92
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Christian in the Roman Empire in the Light of Saint Augustine’s Enarrationes in Psalmos
Chrześcijanin w Cesarstwie Rzymskim w świetle Enarrationes in Psalmos św. Augustyna
Autorzy:
Ziółkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038257.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrystus
chrześcijanin
bliźni
sakramenty
relacje interpersonalne
obywatel
świat
Cesarstwo Rzymskie
Christ
Christian
neighbour
sacraments
interpersonal relations
citizen of the world
the Roman Empire
Opis:
Kwestia tożsamości chrześcijańskiej stanowiła ważne zagadnienie w religijno-społecznych realiach IV/V w. Stała się tematem, który podejmował, św. Augustyn jako duszpasterz gminy hippońskiej. Czerpiąc przykłady z życia wiernych, interpretuje wydarzające się sytuacje na podstawie fundamentalnej opcji, jaką jest bycie chrześcijaninem. Prezentowana publikacja w części pierwszej ukazuje postawy chrześcijanina w odniesieniu do bliźnich. W myśl biskupa Hippony relacje interpersonalne pomiędzy mieszkańcami Hippony bez względu na wyznanie czy pochodzenie mają być budowane na wzajemnym szacunku i braterskiej miłości. Druga część poświęcona jest zasadniczemu odniesieniu w stosunku do świata, w którym żyje chrześcijanin. Wierzący w Chrystusa ma traktować życie ziemskie jako wędrówkę ku wieczności i nie może zapominać o zmienności i przemijającym charakterze rzeczywistości świata. Część trzecia ukazuje chrześcijanina jako obywatela Cesarstwa Rzymskiego, który jest zobowiązany do rzetelnej i sumiennej służby państwowej, pozostając wiernym Bożym prawom. Liczne wskazania parenetyczne tworzą swoiste vademecum dla chrześcijan, są konkretnymi postulatami w formacji chrześcijańskiej.
The question of Christian’s identity was an imperative issue in the socio-religious realities of the fourth and fifth centuries. This topic was undertaken by St. Augustine as a priest of the community of Hippo. Taking examples from the life of the faithful people it explicates the events from the fundamental perspective, i.e. from the point of view of a Christian. This publication presents the first part of the Christian attitude with regard to others. The second part is devoted to the overriding respect for the world in which people live as Christians. The third part presents the Christian as a citizen of the Roman Empire. Numerous moralistic indications create a somewhat handbook for Christians and present the concrete postulates for Christian formation.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 5-12
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies