Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cerebral Infarction" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    NEUROPSYCHOLOGICAL SYMPTOMS AND THERAPY IN PATIENT WITH A BILATERAL THALAMIC ISCHEMIC STROKE DUE TO THE ARTERY OF PERCHERON TERRITORY INFARCT
    Autorzy:
    Peda, Barbara
    Kotlęga, Dariusz
    Gołąb-Janowska, Monika
    Nowacki, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138136.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-28
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    cerebral infarction
    amnestic syndrome
    neuropsychological assessment
    stroke rehabilitation
    Opis:
    A bilateral thalamic ischemic stroke is a rare clinical manifestation resulting mainly from cardioembolism or small vessel disease. The ischemic stroke affecting the thalamus bilaterally may lead to memory and executive dysfunction, dis o rientation, oculomotor and conjugated gaze disturbances, motor deficit, cerebellar symptoms, apathy, stupor, somnolence and a coma. There have only been a few descriptions of the neuropsychological condition prevalent in this group of patients. The aim of the study was to present a detailed neuropsychological manifestation and follow-up with systematic rehabilitation. We present a 57-year-old female patient suffering from a bilateral thalamic ischemic stroke due to cardiogenic embolism of the artery of Percheron. The presented case summarizes the dynamics of the changes in cognitive and executive functions in the patient over the course of six months from the onset. We conclude that all bilateral stroke patients should undergo a detailed neuropsychological assess ment, an early, intensive rehabilitation process and a full cardiac investigation to unearth the potential causes.
    Źródło:
    Acta Neuropsychologica; 2017, 15(3); 341-355
    1730-7503
    2084-4298
    Pojawia się w:
    Acta Neuropsychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The comparison of tenecteplase and alteplase in acute stroke treatment: meta-analysis of 5 randomized clinical trials
    Autorzy:
    Marciniec, Michał
    Szczepańska-Szerej, Anna
    Kulczyński, Marcin
    Popek-Marciniec, Sylwia
    Wyjadłowska, Karolina
    Rejdak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177755.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    alteplase
    cerebral infarction
    ischemic stroke
    rt-PA
    tenecteplase
    thrombolysis
    Opis:
    Thrombolysis with the use of intravenously administrated alteplase is the only approved thrombolytic treatment of acute ischemic stroke. Tenecteplase is a fibrinolytic protein bioengineered from human tissue plasminogen activator with higher fibrin specificity, enhanced affinity to fibrin-rich clots, faster clot lysis and prolonged plasma half-life. The aim of this study was to determine which thrombolytic therapy (tenecteplase versus alteplase) provides better efficacy and safety outcomes. Eligible studies for meta-analysis published from their inception to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Five studies comprising 1529 patients were included. Tenecteplase 0,25mg/kg administration resulted in significantly higher number of patients with excellent score (0-1) in modified Rankin Scale at 90 days compared to alteplase group (RR 1,30, p=0,0215, 95% CI 1,04–1,62). Additionally, more patients treated with tenecteplase 0,25 mg/kg tended to develop favorable score changes in NIHSS at 24 hours after stroke onset (>8 point improvement, scale quantifying stroke severity) compared to alteplase treatment (RR 1,60, p=0,0545, 95% CI 0,99–2,58). No above correlation were observed in higher dose of tenecteplase group (0,4 mg/kg). There were no significant differences in the frequency of symptomatic intracerebral hemorrhage (ICH) and the mortality rates within 90 days after stroke onset in comparison of tenecteplase and alteplase groups. Tenecteplase 0,25 mg/kg administration in acute ischemic stroke resulted in better functional outcome at 90 days after ischemic stroke onset and tended to restrict the severity of stroke at 24 hours in NIHSS compared to alteplase 0,9 mg/kg. The frequency of symptomatic ICH occurrence and mortality within 3 months between tenecteplase and alteplase were comparable.
    Źródło:
    World Scientific News; 2018, 100; 61-73
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effectiveness of patent foramen ovale closure and antiplatelet or anticoagulant therapies for cryptogenic ischemic stroke
    Autorzy:
    Marciniec, Michał
    Szczepańska-Szerej, Anna
    Kulczyński, Marcin
    Popek-Marciniec, Sylwia
    Pasterczyk, Katarzyna
    Rejdak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177466.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    Anticoagulation Agents
    Antiplatelet Agents
    Cerebral Infarction
    Cerebrovascular Stroke
    Patent Foramen Ovale
    Opis:
    Patent foramen ovale (PFO) occurs in approximately 50% cryptogenic strokes cases. One of the most clinically important consequences of PFO is paradoxical embolization of venous thrombus resulting in recurrent stroke. The aim of this meta-analysis is to compare the efficacy and safety of PFO closure and antiplatelet or anticoagulant therapy alone (medical therapy, MT) in the secondary stroke prevention. Eligible studies for meta-analysis published from May 2008 to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Three studies comprising 2’307 patients were included. The main outcomes were: recurrent stroke occurrence during follow-up period, the frequency of serious adverse events (SAE) and the mortality rate. Statistical significance was found in the assessment of recurrent stroke occurrence when the comparison referred to PFO closure and antiplatelet therapy (RR 0,30, p < 0,05, 95% CI 0,11 – 0,85). There were no significant differences between PFO closure and MT in the frequency of SAE occurrence (RR 1,03, p = 0,73) and mortality rates (RR 0,69, p = 0,39). Current clinical data indicate that PFO closure devices applied to the carefully selected group of young and middle-aged patients with cryptogenic ischemic stroke may be as or more effective than antiplatelet therapy.
    Źródło:
    World Scientific News; 2018, 102; 47-58
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of thermographic camera in stroke diagnostics – introductory report
    Zastosowanie kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu – doniesienie wstępne
    Autorzy:
    Piskorz, J.
    Wójcik, G.
    Iłżecka, J.
    Bulikowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052595.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    stroke
    cerebral infarction
    thermal imaging camera
    computer tomography
    udar mózgu
    kamera termowizyjna
    tomografia komputerowa
    rezonans magnetyczny
    Opis:
    Background. Due to the serious course of most severe vascular injuries of the brain, there is a necessity to look for new diagnostic methods which are the least invasive for the patient. Objectives: the evaluation of the usefulness of thermographic camera in stroke diagnostics. Material and methods. The research included 38 patients hospitalised due to cerebrovascular accident in the Intensive Therapy Ward and Neurology Ward. The patients were diagnosed according to EBM (evidence based medicine) by means of CT, then a series of images were taken by means of thermographic camera. The examinations were conducted on the first day of the stroke, preceded by head tomography, and next on the fourth day after the stroke. Results. The examinations showed statistically significant (p<0.05) decrease in the temperature in the brain stroke area in relation to the healthy part both on the first and the fourth day. The difference in the average temperature changes between the cerebral infarction and intracerebral hemorrhage on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). The difference in the average temperature changes in the brain stroke area (irrespective of its type) between the first and the fourth day was statistically significant (p<0.05). The difference in the average temperature changes between the smaller and the bigger focal areas in CT on the first and the fourth day was not statistically significant (P>0.05). No significant correlation was observed between the average temperature changes and the clinical state of patients evaluated according to ESS (Epworth Sleepiness Scale) during the first day (p.0.05). Conclusion. Thermographic camera is a useful tool in brain stroke diagnostics, however it does not differentiate between hemorrhagic and ischemic strokes.
    Wstęp. W związku z ciężkim przebiegiem większości ostrych naczyniowych uszkodzeń mózgu istnieje konieczność poszukiwania nowych metod diagnostycznych jak najmniej inwazyjnych dla chorego. Cel pracy: ocena przydatności kamery termowizyjnej w diagnostyce udarów mózgu. Materiał i metody. Badaniem objęto 38 pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Intensywnej Terapii i Oddziale Neurologii z powodu udarów mózgu. Pacjentów diagnozowano zgodnie z zasadami EBM przy użyciu TK, a następnie wykonywano serię zdjęć przy pomocy kamery termowizyjnej FLIR E 30. Badania były wykonywane w I dobie udaru mózgu po diagnostyce tomograficznej głowy, a następnie w IV dobie po udarze. Wyniki. Badania wykazały istotne statystycznie (p<0.05) obniżenie temperatury okolicy objętej udarem mózgu w odniesieniu do strony zdrowej zarówno w I jak i w IV dobie pomiaru. Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy zawałem mózgu i krwotokiem śródmózgowym w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Różnica średnich zmian temperatur okolic objętych udarem (niezależnie od jego rodzaju) pomiędzy I i IV dobą badania była istotna statystycznie (p<0.05). Różnica średnich zmian temperatur pomiędzy mniejszym i większym ogniskiem w TK w I i IV dobie nie była istotna statystycznie (P>0.05). Nie obserwowano istotnej korelacji średnich zmian temperatur ze stanem klinicznym chorych ocenianych według skali ESS w I dobie (p>0.05). Wnioski. Kamera termowizyjna jest przydatnym narzędziem w diagnostyce udarów mózgu, jednak nie różnicuje udarów na krwotoczne i niedokrwienne.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2016, 10, 1; 14-19
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emergent CT angiography and risk of contrast-induced acute kidney injury in acute ischaemic stroke
    Angiografia TK wykonywana w trybie pilnym a ryzyko ostrego uszkodzenia nerek wywołanego podaniem środka kontrastującego u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu
    Autorzy:
    Yeo, Leonard Leong-Litt
    Teo, Boon-Wee
    Teoh, Hock-Luen
    Paliwal, Prakash
    Ting, Eric
    Gopinathan, Anil
    Koo, Ischelle Jing-Yuan
    Lim, Sabrina Jia-Hui
    Rathakrishnan, Rahul
    Sharma, Vijay Kumar
    Chua, Horng-Ruey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030236.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute kidney injury
    cerebral infarction
    computed tomography
    contrast media
    leki trombolityczne
    ostra niewydolność nerek
    stroke
    thrombolytic therapy
    tomografia komputerowa
    udar niedokrwienny mózgu
    środki kontrastujące
    Opis:
    Objectives: Emergent computed tomography angiography with contrast is commonly performed for acute ischaemic stroke, but potentially delayed pending admission renal function assessment due to purported risk of contrast-induced acute kidney injury. Such clinical dilemma warrants further evaluation. Methods: We retrospectively examined the incidence of contrastinduced acute kidney injury in acute ischaemic stroke patients who underwent a single initial contrasted computed tomography angiography or two serial contrasted computed tomography angiographies, versus acute kidney injury in patients with no contrast exposure. Acute kidney injury and extended renal dysfunction were defined as increase by >50% in serum creatinine from admission, within 5 days and after 30 days respectively. Results: Of 465 patients with acute ischaemic stroke, 372 underwent computed tomography angiography (203 with single initial contrasted computed tomography angiography, 169 with two serial contrasted computed tomography angiographies), and 93 patients had no contrast exposure. 33% of entire cohort had diabetes mellitus and 9.4% had chronic kidney disease, both comparable between subgroups. Acute kidney injury occurred in 2.5%, 2.4%, and 9.7% with single initial contrasted computed tomography angiography, two serial contrasted computed tomography angiographies, and no contrast exposure, respectively (p = 0.004). Corresponding rates of extended renal dysfunction were 1.5%, 0.6%, and 6.5% (p = 0.185). On multivariate analysis, diabetes mellitus and lower baseline estimated glomerular filtration rate were independently associated with acute kidney injury, while lower estimated glomerular filtration rate was associated with extended renal dysfunction (p < 0.05). Contrast-exposed patients did not have higher risk for acute kidney injury (odds ratio, OR = 0.25, 95% CI 0.096–0.647, p = 0.004) or extended renal dysfunction (OR = 0.083, 95% CI 0.008–0.810, p = 0.032) versus non-contrasted patients. Receiving two computed tomography angiographies within 24 hours did not confer added risk for contrast-induced acute kidney injury. Conclusions: Emergent or serial computed tomography angiographies in acute ischaemic stroke were associated with very low risk of acute kidney injury and extended renal dysfunction, and these risks were not significantly higher than in acute ischaemic stroke patients with no early contrast exposure.
    Cel pracy: Angiografię metodą tomografii komputerowej z podaniem kontrastu (angio-TK) powszechnie stosuje się w przypadku ostrego niedokrwiennego udaru mózgu, jednakże często wykonanie badania jest opóźniane w celu dokonania uprzedniej oceny funkcji nerek w związku z domniemanym ryzkiem wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek indukowanego kontrastem radiologicznym. Ten istniejący w praktyce klinicznej dylemat zasługuje na bliższe zbadanie w celu rozwiania wątpliwości dotyczących należytego sposobu postępowania. Metoda: Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego podaniem kontrastu wśród pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu, u których wykonano pojedyncze wstępne badanie angio-TK lub dwa następujące po sobie badania angio-TK, w porównaniu z częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów bez ekspozycji na kontrast. Ostre uszkodzenie nerek i przedłużająca się niewydolność nerek zostały zdefiniowane jako wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do stężenia obecnego w momencie przyjęcia pacjenta odpowiednio w okresie 5 i 30 dni od daty przyjęcia. Wyniki: Spośród 465 pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu u 372 wykonano angio-TK (u 203 pacjentów pojedyncze wstępne badanie angio-TK, a u 169 dwa następujące po sobie badania angio-TK), natomiast 93 pacjentom nie podawano kontrastu. U 33% pacjentów z całej kohorty występowała cukrzyca, a u 9,4% przewlekła choroba nerek, przy czym odsetki te kształtowały się podobnie w obu podgrupach. Ostre uszkodzenie nerek wystąpiło u 2,5% pacjentów, u których przeprowadzono pojedyncze badanie angio-TK, u 2,4% pacjentów, którzy przeszli dwa następujące po sobie badania angio-TK, oraz u 9,7% pacjentów bez ekspozycji na kontrast (p = 0,004). Odsetek pacjentów z przedłużającą się niewydolnością nerek wyniósł w tych samych grupach odpowiednio 1,5% (pojedyncze badanie angio-TK), 0,6% (dwa następujące po sobie badania angio-TK) oraz 6,5% (brak badania angio-TK) (p = 0,185). Analiza wielowariantowa wykazała, iż cukrzyca oraz niższy wyjściowy szacunkowy współczynnik przesączania kłębuszkowego były w sposób niezależny związane z przedłużającą się niewydolnością nerek (p < 0,05), natomiast niższy współczynnik przesączania kłębuszkowego wiązał się z przedłużającą się niewydolnością nerek. U pacjentów, którym podano środek kontrastujący, nie występowało zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (OR = 0,25, 95% CI 0,096–0,647, p = 0,004) ani też przedłużającej się niewydolności nerek (OR = 0,083, 95% CI 0,008–0,810, p = 0,032) w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano środka kontrastującego. Przeprowadzenie u pacjenta dwóch następujących po sobie badań angio-TK w 24-godzinnym przedziale czasowym nie zwiększało ryzyka ostrego uszkodzenia nerek wywołanego ekspozycją na środek kontrastujący. Wnioski: Zarówno pojedyncze, jak i powtarzane badania angio-TK wykonywane u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu związane były z bardzo niskim ryzykiem ostrego uszkodzenia nerek i przedłużającej się niewydolności nerek, a ryzyko to nie było istotnie statystycznie wyższe niż u pacjentów z ostrym udarem mózgu, u których nie przeprowadzano wczesnego badania z podaniem środka kontrastującego.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 65-70
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hemikraniektomia i hipotermia w leczeniu udaru niedokrwiennego mózgu
    Hemicraniectomy and hypothermia in the treatment of ischaemic stroke
    Autorzy:
    Rokicka, Justyna
    Zychowicz-Sielska, Magdalena
    Głąbiński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057983.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    hemikraniektomia
    hipotermia
    udar mózgu
    złośliwy zespół z zakresu unaczynienia tętnicy środkowej
    mózgu
    leczenie udaru
    hemicraniectomy
    hypothermia
    stroke
    malignant middle cerebral artery infarction
    stroke treatment
    Opis:
    Stroke constitutes the third cause of deaths and the most frequent cause of disability of patients above 40 years old. The malignant middle cerebral artery infarction is associated with high mortality when standard treatment is applied, so the new methods of treatment are searched. Apart from pharmacological treatment the surgical treatment and hypothermia are recommended lately. Hemicraniectomy is a surgical method of treatment where a part of cranium is removed what decreases the intracranial pressure. The analysis of three European randomised clinical trials suggests that hemicraniectomy performed within 48 hours after stroke significantly reduced mortality and improved functional outcome in patients after a surgical decompression. Hypothermia is a condition in which body temperature drops below 35.0°C. It is suggested that only mild hypothermia can give the neuroprotective effect. It means that the temperature of the body should be hold between 34-32°C. Some clinical trials showed that mild hypothermia used during 72 hours after stroke can reduce mortality up to 44%. In the last decade some randomised clinical trials have shown that hemicraniectomyand mild hypothermia are effective in the malignant middle cerebral artery (MCA) territory infarction and significantly reduce mortality and disability in patients with brain oedema. There is however not enough data so far and more randomised controlled clinical trials are needed to confirm the efficacy of those methods of stroke treatment.
    Udar mózgu stanowi trzecią co do częstości, po chorobach serca i nowotworach, przyczynę zgonów oraz najczęstszą przyczynę trwałej niesprawności u osób powyżej 40. roku życia. Złośliwy zespół z zakresu unaczynienia tętnicy środkowej mózgu (MCA) cechuje się bardzo złym rokowaniem, w którym śmiertelność sięga 80% przy standardowym sposobie postępowania leczniczego. Leczenie farmakologiczne nie jest zwykle skuteczne w terapii tego zespołu. Niekiedy zaleca się również inne metody, takie jak leczenie neurochirurgiczne lub stosowanie hipotermii. Hemikraniektomia polega na zdjęciu fragmentu pokrywy czaszki w celu umożliwienia swobodnego powiększania się obrzękniętej tkanki mózgowej i obniżenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Zbiorcza analiza trzech europejskich randomizowanych badań wieloośrodkowych wykazała, że hemikraniektomia w złośliwym udarze mózgu z rejonu unaczynienia MCA może zwiększyć szansę przeżycia i poprawić stan funkcjonalny pacjentów poddanych temu zabiegowi w ciągu 48 godzin od wystąpienia pierwszych objawów. Pojęciem hipotermii określa się ciepłotę ciała poniżej 35°C. W leczeniu może znaleźć zastosowanie jedynie hipotermia łagodna do umiarkowanej, co oznacza, że ciepłota ciała powinna mieścić się w przedziale 34-32°C. Niektóre badania wskazują, iż hipotermia do 33°C stosowana przez 72 godziny pozwala zmniejszyć śmiertelność chorych do 44%. Stosowanie hemikraniektomii i hipotermii może w znaczący sposób wpływać na zmniejszenie śmiertelności i poprawienie stanu funkcjonalnego pacjentów z ciężkim udarem niedokrwiennym mózgu. Należy jednak mieć świadomość, że dotychczasowe wyniki badań są często niewystarczające i istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych dużych badań klinicznych.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2011, 11, 2; 111-114
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stroke mimics: a psychogenic stroke patient treated with alteplase
    Autorzy:
    Kotlęga, Dariusz
    Peda, Barbara
    Trochanowski, Tomasz
    Gołąb-Janowska, Monika
    Ciećwież, Sylwester
    Nowacki, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106214.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-30
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    cerebral ischemia
    infarction
    hemiparesis
    psychosomatic disorders
    tissue plasminogen activator
    Opis:
    For rtPA treatment to be effective it should be initiated within the first 4.5 hours following the onset of a stroke. Such a short therapeutic window demands a rapid diagnosis and decision making on the part of the physician. There are patients with stroke-like symptoms and an initial diagnosis of a stroke, but who are finally diagnosed as suffering from another condition. According to the subject literature, stroke mimics are diagnosed in about 1.4 – 3.5% of patients initially diagnosed as having had an ischemic stroke. Psychogenic strokes (conversion disorders) may be found in as many as 8.2% of stroke patients. Proper diagnosis is especially important in patients eligible for thrombolytic treatment when there is usually not enough time to establish the diagnosis of a stroke mimic, especially one of psychogenic origin. A patient with an initial diagnosis of an ischemic stroke who was treated with intravenous alteplase infusion. The previous two ischemic strokes treated in the same manner had been diagnosed one and two years earlier. In all hospitalizations no rtPA treatment complications had been observed. In our patient a proper neuropsychological examination was performed and a conversion disorder diagnosed. We would like to underline the importance of cooperation between the neuropsychologist and neurology physician within clinical practice.
    Źródło:
    Acta Neuropsychologica; 2019, 17(1); 97-102
    1730-7503
    2084-4298
    Pojawia się w:
    Acta Neuropsychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies