Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cecilian movement" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Johannes Diebold (1842–1929) – cecylianista z Freiburga
    Johannes Diebold (1842–1929) – cecilian movement promoter from Freiburg
    Autorzy:
    Duźniak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2197941.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-10
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    Johannes Diebold
    ruch cecyliański
    muzyka organowa
    Cecilian movement
    organ music
    Opis:
    Artykuł zawiera opis działalności Johannesa Diebolda – organisty, kompozytora i muzyka kościelnego. Był animatorem ruchu cecyliańskiego we Freiburgu. Skomponował wiele utworów chóralnych przeznaczonych zarówno dla chórów amatorskich, jak i profesjonalnych. Często w utworach chóralnych stosował akompaniament organowy. Większą część twórczości stanowią utwory organowe przeznaczone do użytku liturgicznego. Autor stosuje w nich głównie techniki polifoniczne. Kompozycje organowe ujmował w takie formy, jak: preludium, postludium, fuga, fugetta, trio. Diebold odegrał znaczącą rolę jako wydawca i popularyzator ówczesnej muzyki organowej. Zbiory wydawanej przez siebie światowej literatury organowej stanowią do dziś istotną pomoc dydaktyczną i repertuarową dla muzyków kościelnych.
    This article describes the activities of Johannes Diebold – organist, composer and church musician. He was an organizer of the Cecilian movement in Freiburg. He composed many choral works for both amateur and professional choirs. He often used organ accompaniment in his choral works. The greater part of his oeuvre consists of organ works intended for liturgical purposes. The author uses mainly polyphonic techniques. He arranged his organ compositions into such forms as a prelude, postlude, fugue, fughetta and trio. Diebold played a significant role as a publisher and promoter of organ music at that time. The collections of worldwide organ literature he published are still an important teaching and performing aid for church musicians today.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2023, 18; 25-48
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    HANDBUCH FÜR ORGANISTEN BY BERNHARD KOTHE (1821-1897)
    Autorzy:
    Prasał, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947191.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    Bernhard Kothe
    podręcznik dla organistów
    repertuar liturgiczny
    cecylianizm
    manual for organists
    liturgical repertoire
    Cecilian Movement
    Opis:
    A particular favourite amongst the numerous 19th century „manuals for organists” was the Handbuch für Organisten, which was published for the first time in 1871 by Leuckart in Leipzig. Its author was Bernhard Kothe, a famous Silesian organist, conductor, composer, teacher, publicist, editor and an organiser of musical life. The Handbuch is a handy volume destined mainly for liturgical use. The collection comprises 346 smaller pieces of organ music, 46 modulation samples as well as an additional compilation of 18 easy preludes in the most frequently used ranges. The works are sorted in order of pitch (24 ranges) and, within the different ranges, in order of size. The shortest pieces were meant to be played as interludes between the stanzas of a song, while the longer pieces were meant to be performed as preludes or postludes. The collection was compiled from the works of various composers. The highest number of compositions – almost 50 of them - are the work of Kothe himself. In 1879 the Handbuch was continued in a second and third volume which aimed to address an audience of more experienced and better trained organists.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2018, 13; 101-112
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posługa muzyka kościelnego w świetle Musikalisch-liturgisches Wörterbuch Bernharda Kothego (1821–1897)
    The service of a church musician in the light of Bernhard Kothe’s (1821–1897) Musikalisch-liturgisches Wörterbuch
    Autorzy:
    Pawlik, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083146.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Bernhard Kothe
    muzyka kościelna
    ruch cecyliański
    posługa organisty
    church music
    Cecilian Movement
    the organist's service
    Opis:
    W tradycji Kościoła katolickiego muzyka stanowi nieodzowną i integralną część jego uroczystej liturgii. To stwierdzenie przypomina o trwającym od wieków przekonaniu o jedności tych dwóch rzeczywistości. Na przestrzeni wieków różne przyczyny powodowały okresy lepszej lub gorszej kondycji muzyki liturgicznej. Drugą połowię XVIII i początek XIX wieku przyjęło się uważać za czas kryzysu. Przejawiał się on przede wszystkim w niskim poziomie wykształcenia, niedbalstwie i swawoli muzyków kościelnych, a także braku odpowiedniej literatury muzycznej i czerpaniu ze świeckich wzorców. W odpowiedzi na te zjawiska w 1868 roku powstało towarzystwo Allgemeiner Cäcilienverein. Ruch ten zrzeszał duchownych i świeckich zaniepokojonych stanem ówczesnej muzyki kościelnej. Szczególny nacisk położono na edukację. W tym celu zaczęto opracowywać zbiory literatury muzycznej, podręczniki, czasopisma. Jedną z takich pozycji jest wydany w 1890 roku słownik Musikalisch-liturgisches Wörterbuch Bernharda Kothego. Jest to uporządkowany zbiór wiadomości ujętych w formie podstawowych haseł wraz z ich opisami, co nadaje mu formę leksykonu. Zawiera on nie tylko ogólną wiedzę muzyczno-liturgiczną, ale także przemyślenia autora na temat posługi muzyka kościelnego.
    In the tradition of the Catholic Church, music is an indispensable and integral part of its solemn liturgy. This statement is a reminder of a centuries-old belief in the unity of these two realities. Over the centuries, various causes have resulted in periods of better or worse condition of liturgical music. The second half of the 18th century and the beginning of the 19th century were considered a time of crisis. It manifested itself primarily in the low level of education, carelessness and frolics of church musicians, as well as the lack of appropriate musical literature and drawing on secular models. In response to these phenomena, the Allgemeiner Cäcilienverein society was founded in 1868. This movement brought together clergy and laity concerned about the state of contemporary church music. Particular emphasis was placed on education. For this purpose, collections of music literature, textbooks and magazines began to be developed. One of such items is Bernhard Kothe's Musikalisch-liturgisches Wörterbuch dictionary published in 1890. It is an organized collection of information presented in the form of basic entries with their descriptions, which gives it the form of a lexicon. It contains not only general music and liturgical knowledge, but also the author's thoughts on the ministry of a church musician.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 58, 2; 141-159
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Realizacja postulatów reformy cecyliańskiej na ziemi kłodzkiej
    The implementation of the postulates of the cecilian reform movement in the Kłodzko region
    Autorzy:
    Prasał, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2199949.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-10
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    muzyka kościelna
    reforma cecyliańska
    ziemia kłodzka
    Church music
    Cecilian Reform Movement
    Kłodzko region
    Opis:
    Idee reformy cecyliańskiej bardzo szybko znalazły oddźwięk na ziemi kłodzkiej. Już pod koniec 1868 r. w Lądku-Zdroju powstało pierwsze koło cecyliańskie, które założył ks. prefekt Franz Urban. W 1873 r. przekształciło się ono w Stowarzyszenie Cecyliańskie Hrabstwa Kłodzkiego i działało na rzecz poprawy stanu muzyki kościelnej aż do 1939 r. W artykule omówiono sposoby realizacji podstawowych celów reformy, którymi były: ożywienie i upowszechnienie chorału gregoriańskiego, troska o śpiew chóralny, pielęgnowanie ludowej pieśni kościelnej w języku niemieckim, a także dbałość o kościelną grę organową. Postulaty te wcielane były w życie, w mniejszym lub większym stopniu, przez chóry parafialne nawet w najmniejszych ośrodkach kościelnych Kłodzczyzny. Muzycy działający w hrabstwie nie byli jednak ortodoksyjnymi cecylianistami. Dzięki impulsom płynącym z Wrocławia, a także w oparciu o rodzimą tradycję z domieszką wpływów czeskich, msze wokalno-instrumentalne i muzyka religijna z towarzyszeniem orkiestry wykonywane były równolegle z dziełami a cappella.
    The ideas of the Cecilian Reform Movement found a rapid response in the Kłodzko region. The first Cecilian Circle was founded by the Reverend Prefect Franz Urban in Lądek-Zdrój as early as the end of 1868. In 1873 it evolved into the Cecilian Association of the County of Kłodzko and promoted the improvement of Church music until as late as 1939. The article discusses the ways to achieve the basic objectives of the reform movement, which were the revival and popularisation of Gregorian Chant, the promotion of choral singing, the cultivation of traditional popular hymns in German as well as a serious effort in favour of church organ music. Those postulates were, to a greater or lesser degree, put into practice by parish choirs even in the smallest church communities of the region. However, the musicians serving in the County were not orthodox Cecilians. Thanks to the impulses coming from Wrocław, but also based on a domestic tradition with an admixture of Czech influences, vocal-instrumental masses and religious music with orchestral accompaniment were performed simultaneously with a cappella works.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2023, 18; 49-68
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność kompozytorska Henryka Miłka (1878-1943) w świetle zbiorów Biblioteki Śląskiej w Katowicach
    Composing activity of Henryk Miłek (1878–1943) in the light of the collections of the Silesian Library in Katowice
    Autorzy:
    Kucharski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/541467.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach
    Tematy:
    muzyka religijna
    pieśni patriotyczne
    piosenki ludowe
    śpiew chóralny
    opery dziecięce
    cecylianizm
    religious musi
    patriotic songs
    folk songs
    choral singing
    children’s opera
    Cecilian movement
    Opis:
    Zbiory Biblioteki Śląskiej – rękopisy, zdjęcia, muzyczne silesiana a w szczególności materiały z archiwum Polskiego Związku Chórów i Orkiestr – pozwalają na odkrywanie licznych brakujących ogniw w historii polskiej muzyki chóralnej XX w. Artykuł pokazuje, jak wiele informacji o twórczości, wykonaniach i ocenie dorobku muzycznego przez współczesnych można wyłowić z tych zasobów pod kątem danych biograficznych, niemal zupełnie zapomnianego po wojnie, kompozytora Henryka Miłka.
    The Silesian Library collections – manuscripts, photos, regional music files and in particular documents from the archive of The Polish Union of Choirs and Orchestras – brim with treasures to discover numerous missing links in the history of 20th century Polish choir music. The paper presents information about works, performances and achievements assessed by musician contemporaries that can be picked out from these collections to complement the biographical data, almost forgotten after the Second World War, composer Henryk Miłek.
    Źródło:
    Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy; 2019, 2(56); 56-73
    2084-5464
    Pojawia się w:
    Bibliotheca Nostra. Śląski Kwartalnik Naukowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Post-conciliar Changes in Liturgy
    Szeroki kontekst posoborowych zmian w liturgii
    Autorzy:
    Mieszczak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/671893.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Teologiczne
    Tematy:
    The Second Vatican Council
    Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
    the reform of the liturgy
    Christian archaeology
    liturgical music
    Cecilian Movement
    Guéranger Proper
    Liturgical Renewal Movement
    liturgical ministry
    Missals
    Sobór Watykański II
    Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
    reforma liturgii
    archeologia chrześcijańska
    muzyka liturgiczna
    ruch cecyliański
    Proper Guéranger
    ruch odnowy liturgicznej
    duszpasterstwo liturgiczne
    mszaliki
    Opis:
    Pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia soborowej Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium rozbudziła wiele zainteresowania tym dokumentem i zmianami w liturgii Kościoła katolickiego. Dzieło reformy nie było jednak owocem jedynie tendencji soborowych. Było odpowiedzią na wyzwania, jakie stanęły przed Kościołem już od połowy XIX wieku. W dziedzinie liturgii miał miejsce rozwój nauk historycznych, odnowienie zainteresowania Biblią, ponowne odkrycie wpływu dobrze celebrowanej liturgii na życie społeczne, nowe duszpasterstwo liturgiczne, odnowa muzyki, zarówno w parafiach, jak i w celebracjach pontyfikalnych. Oprócz tego rozwijały się misje ad gentes i w konsekwencji dialog ekumeniczny, różne formy pobożności, co sprzyjało poszukiwaniom bardziej autentycznej religijności. Nie można zapomnieć także wydarzeń politycznych i prądów myślowych z tamtych lat. Reforma była palącą potrzebą, a Sacrosanctum Concilium nie tyle dała początek zmianom, ile raczej ukierunkowała je zgodnie z wymaganiami Kościoła.
    The fiftieth anniversary of the proclamation of the conciliar Constitution on the Sacred Liturgy has raised a lot of interest in this document and the changes in the liturgy of the Catholic Church. The work of reform, however, was not only the result of conciliar tendencies. It was a response to the challenges that the Church had been facing since the mid-nineteenth century. In the field of liturgy many changes took place. The development of historical science, the renewal of the interest in the Bible, the rediscovery of the impact of well-celebrated liturgies on social life, new liturgical ministry, the renewal of music – all these helped to change the face of the Catholic Church liturgy. In addition to that, the mission works ad gentes developed and this resulted in more open ecumenical dialogue and various forms of piety which, in turn, contributed to the search for a more authentic religiosity. The reform was a pressing need and Sacrosanctum Concilium did not, in fact, initiate the changes, but directed them in accordance with the requirements of the Church.
    Źródło:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 4
    2391-8497
    0209-0872
    Pojawia się w:
    Ruch Biblijny i Liturgiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowione pojmowanie roli chórów w liturgii
    Autorzy:
    Linnenborn, Marius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668939.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgical movement
    cecilian movement – cecilianism
    music and singing in liturgy
    schola
    church choir
    liturgical choir
    men’s choir
    boys’ choir
    capella musica
    Cappella Sistina
    Pius X
    Pius XI
    Pius XII
    Pius Parsch
    Paul VI
    John Paul II
    ruch liturgiczny
    ruch cecyliański – cecylianizm
    muzyka i śpiew w liturgii
    chór kościelny
    chór liturgiczny
    chór męski
    chór chłopięcy
    Paweł VI
    Jan Paweł II
    Opis:
    The author indicates a few crucially significant issues arisen after the Second Vatican Council, namely the revival of music and singing in liturgy, particularly the role of a choir, and the questions of a repertoire, choir composition and voice arrangement during liturgy entailing the problem of women’s inclusion into the choir. Through his most exhaustive, against the paper limitations, historical analysis, the author demonstrates how the role of the choir in liturgy was understood at the beginning and how this understanding has evolved over the years.According to the reformatory movement of sacred music and liturgy, the so called cecilianism, it is singing itself which is part of liturgy and not merely the music decoration of the latter, that is why “choir dignity” derives from the unity with a celebrant occurring while singing the antiphony through which the choir represents the faithful. The advocates of the cecilian movement claimed that the choir could consist solely of boys and men, which was later confirmed by the decisions of diocesan synods. Motu proprio Tra le sollecitudini issued by Pope Pius X in 1903, the 1928 Apostolic Constitution Divini cultus of Pope Pius XI or the encyclical Musicae sacrae disciplina of Pius XII from 1955, all addressing the issue of liturgical singing, even proposed the exclusive men’s choir composition. The Instruction on Sacred Music and Sacred Liturgy published in 1958 by the Congregation for Rites provided as well a precise definition of a singing choir: although the baptized laity take an active part in liturgy: “the direct, albeit symbolic service” may be delivered only by the laity of the male sex – boys, young men or adults. In its Constitution on Sacred Liturgy Sacrosanctum concilium of 4 December 1963, in the chapter devoted to church music, Vatican Council II postulated, on the one hand the promotion of boy’s choirs (“particularly in cathedral churches”), on the other hand it imposed upon the bishops and other ecclesiastical executives the obligation of guaranteeing that „whenever the sacred action is to be celebrated with song, the whole body of the faithful may be able to contribute that active participation which is rightly theirs“. The Instruction Musicam sacram of 5 March 1967 specified the role of a choir naming it capella musica or schola cantorum which is “to ensure the proper performance of the parts which belong to it, according to the different kinds of music sung, and to encourage the active participation of the faithful in the singing”. Although article 22 stipulates that a choir should consist of men, yet there is no quality differentiation with regard to liturgical service between boy’s and men-women’s or even solely women’s choirs. In this way the process of clericalisation of a singing choir finally reached its end.The author emphasizes as well a vital role of children choirs in liturgy, advocated by the liturgical movement which originally assumed children’s singing in a schola or a choir as a “pioneering function for singing of the faithful”. One of the main propagator of the above pioneering function of children’s singing was Pius Parsch, founder of the Volksliturgiche Bewegung. Pope Paul VI used beautiful words to describe the role of singing children when addressing Pueri Cantores: “We trust that you will become co-participants or even the pioneers of a concrete and practical liturgy revival of our liturgical assembly. Wherever children sing, the faithful pray and wherever children are silent, the faithful reluctantly open their mouths to sing”. Just like sacred music plays a servicing role in liturgy (cf. CL 112) “the primary and the most essential function of a choir or of a cantor is to serve the faithful in their singing during liturgy, not to replace them. The secondary function is to perform by the choir the singing parts which the faithful are not capable of performing on their own and on a high artistic level” (the Austrian liturgist Philipp Harnoncourt). In his letter celebrating the 100th anniversary of publishing motu proprio by Pius X on 22 November 1903, Pope John Paul II highlighted the double role of a choir: “The task of the schola has not decreased: it indeed develops in the assembly the role of guide and support and, at certain moments of the Liturgy, has its own specific role“. Pope Benedict XVI defied the exclusive singing of the faithful and of liturgical music, ascribing to the choir singing an equivalent value: „there are a good number of people who can sing better  «with their heart»  than  «with their mouths», but their hearts are really stimulated to sing through the singing of those who have the gift of singing «with their mouths». It is as if they themsleves actually sing in the others; thankful listening is united with the voices oft he singers in the one worship of God”.To conclude his study the author ensures that the responsibilities of the choir were not, despite the concerns voiced by some of church musicians, limited after the Second Vatican Council, rather they have become more ambitious. The role of a choir is not only to sing on behalf of a congregation, but also to sing together with it as part of a celebrating unity – and this involves, functionally and substantively, the choir in liturgy.
    Autor artykułu stwierdza, że od czasu Soboru Watykańskiego II w życiu Kościoła bardzo ważne miejsce zajmuje sprawa odnowy muzyki i śpiewu w liturgii, zwłaszcza rola chóru i kwestia jego repertuaru, skład chóru śpiewającego podczas liturgii, w tym problem, czy kobiety mogą współtworzyć chór kościelny. Autor, dokonując wyczerpującej jak na ramy tego studium, analizy historycznej, pokazuje, jak pojmowano rolę chóru w liturgii i jakim przemianom owo pojmowanie podlegało.Reformatorski ruch muzyki sakralnej i liturgii, tzw. cecylianizm, uważał, że śpiew sam w sobie jest częścią liturgii, a nie tylko muzyczną ozdobą, i dlatego „godność chóru” bierze się z jedności z celebransem w śpiewaniu antyfony, przez co chór reprezentuje Lud. W pojęciu przedstawicieli cecylianizmu chór mógł się składać wyłącznie z chłopców i mężczyzn, co znalazło swoje potwierdzenie w postanowieniach synodów diecezjalnych. Motu proprio Tra le sollecitudini papieża Piusa X z roku 1903, konstytucja apostolska Divini cultus papieża Piusa XI z roku 1928 czy encyklika Musicae sacrae disciplina Piusa XII z roku 1955, poruszając kwestię śpiewu liturgicznego, zakładały jeszcze wyłącznie męski skład chóru. Wydana w roku 1958 przez Kongregację Kultu Bożego Instrukcja o muzyce sakralnej i liturgii Musicam sacram po raz kolejny precyzuje rozumienie chóru śpiewaczego: wprawdzie świeccy, będąc ochrzczonymi, biorą czynny udział w liturgii, ale „bezpośrednią, choć symboliczną służbę” mogą pełnić jedynie świeccy płci męskiej – a więc chłopcy, młodzieńcy i mężczyźni. Sobór Watykański II w konstytucji liturgicznej Sacrosanctum concilium z 4 grudnia 1963 roku w rozdziale poświęconym muzyce kościelnej postuluje z jednej strony propagowanie chórów męskich („zwłaszcza przy kościołach katedralnych”), z drugiej zaś nakłada na biskupów i pozostałych włodarzy kościelnych zadanie, aby „gorliwie dbali o to, żeby w każdej śpiewanej czynności liturgicznej wszyscy wierni umieli czynnie uczestniczyć w sposób im właściwy”. Instrukcja Musicam sacram z 5 marca 1967 roku określa rolę chóru, nazywanego capella musica, schola cantorum, która polega na „poprawnym, zgodnym z różnymi rodzajami śpiewu, wykonywaniu właściwych im części liturgii, oraz wspomaganiu wiernych, gdy ci śpiewem uczestniczą w liturgii”. W artykule 22. wprawdzie mówi się na pierwszym miejscu o męskim składzie chóru, ale nie ma już jakościowej różnicy w pełnieniu służby liturgicznej między chórami męskimi a żeńsko-męskimi czy wręcz tylko żeńskimi. W ten sposób zakończył się proces klerykalizacji chóru śpiewaczego.Autor zwraca w swym artykule uwagę także na ważną rolę w liturgii, jaką spełniają chóry dziecięce, promowane w sposób szczególny już przez ruch liturgiczny, który widział śpiew dzieci w scholi czy w chórze w aspekcie „pionierskiej funkcji dla śpiewu wiernych”. Ważnym propagatorem owej funkcji pionierskiej śpiewu dzieci był Pius Parsch, założyciel Ruchu Liturgii Ludu Bożego. Papież Paweł VI określił pięknie rolę śpiewających dzieci, zwracając się do chórów Pueri Cantores: „Ufamy, że staniecie się współuczestnikami, a może nawet pionierami konkretnej i praktycznej liturgicznej odnowy naszego zgromadzenia liturgicznego. Tam, gdzie śpiewają dzieci, modli się Lud, a kiedy dzieci milczą, Lud niechętnie otwiera swoje usta do śpiewu”. Tak jak muzyka sakralna spełnia w liturgii zadanie służebne (zob. KL 112), tak „pierwsza i najważniejsza funkcja chóru czy też kantora to służba w śpiewie wiernych podczas liturgii, a nie zastępowanie śpiewu Ludu. Wtórnym zadaniem zaś jest wykonywanie przez chór pewnych śpiewów, których Lud nie może wykonać, w pełni samodzielnie i na wysokim poziomie artystycznym (austriacki liturgista Philipp Harnoncourt)”. Papież Jan Paweł II w swoim liście napisanym z okazji setnej rocznicy opublikowania motu proprio Piusa X z 22 listopada 1903 roku opisuje bardzo wyraźnie tę podwójną rolę chóru: „Zadanie scholi niewiele zmniejszyło się: schola przewodzi i wspiera (w śpiewie) i przejmuje w określonych momentach liturgii swoją własną rolę”. Papież Benedykt XVI przeciwstawił się wyłączności śpiewu Ludu i muzyki liturgicznej i przypisuje śpiewowi chóru równoważną wartość: „Niemało jest ludzi, którzy lepiej potrafią śpiewać sercem niż ustami, ale którym śpiew tych, którzy umieją śpiewać ustami, zaprawdę pozwoli rozśpiewać serce, tak iż niejako w nich sami będą śpiewać, a wdzięczne słuchanie i śpiew śpiewaków stopią się w jedno nabożeństwo”.Autor na zakończenie swojego studium zapewnia, że zadania chóru nie zostały, wbrew obawom żywionym przez niektórych muzyków kościelnych po Soborze Watykańskim II, ograniczone, lecz stały się raczej jeszcze ambitniejsze. Chór ma już nie tylko za zadanie śpiewać w imieniu wspólnoty, lecz śpiewać wraz z nią jako część celebrującej wspólnoty – a to włącza go funkcjonalnie i merytorycznie w liturgię.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2018, 16
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies