Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Catholic upbringing," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Wskazania wychowawcze dla polskich rodzin na Śląsku katolickiego czasopisma „Monika” w drugiej połowie XIX wieku
Educational Guidelines for Polish Families in Silesia of Catholic Journal “Monica” in the Second Half of the Nineteenth Century
Autorzy:
MICHALSKI, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/435714.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
czasopisma dla rodziców w XIX w.
wychowanie katolickie
matka jako wychowawca
metody wychowania domowego
magazine for parents in the nineteenth century
Catholic upbringing,
mother as an educator
methods of home education
Opis:
Szczególną rolę w rozwijaniu zainteresowania sprawami narodowymi i problemami życia społecznego odegrały wśród diaspory polskiej na Górnym Śląsku w drugiej połowie XIX wieku czasopisma wydawane w języku polskim, które były tematycznie sprofilowane i przekazywały odbiorcom, z jednej strony, wyspecjalizowaną wiedzę, z drugiej – podpowiadały, jak i w jaki sposób mogą oni rozwiązywać codzienne problemy. Do takich pism należał tygodnik „Monika”, który przez cały okres ukazywania się był wyłącznie poświęcony chrześcijańskiemu wychowaniu dzieci. Udzielając w każdym numerze szczegółowych rad pedagogicznych, rozwijano u rodziców, szczególnie matek, przekonanie o związku między wyznawaną przez nich wiarą katolicką i wynikającymi z niej obowiązkami wychowawczymi. Na łamach czasopisma przekonywano, że najważniejszą powinnością rodziców wobec dzieci jest dbałość o takie ukształtowanie relacji między poszczególnymi członkami rodziny, aby składały się one na wzorowe ognisko domowe, w którym dzieci nie tylko doświadczają danej od Boga prawdziwej miłości, ale otrzymują także, wynikające z Dekalogu, przykłady zachowań religijnych i moralnych oraz postępowania w stosunkach z innymi osobami. Przyjmując taką perspektywę pojmowania rodziny, jako środowiska wychowawczego, ukazywano cechy matki w roli pierwszej i najważniejszej wychowawczyni, podpowiadano, jakie powinna stosować metody i środki oddziaływania, opisywano typowe błędy wychowawcze, aby przestrzec ją przed ich popełnianiem.
A special role in the development of national interest issues and the problems of social life among the Polish diaspora of Upper Silesia in the second half of the nineteenth century was played by the journals, published in Polish, which were thematically profiled and, on the one hand, passed specialized knowledge to the readers and, on the other, advised how and in what way they could solve everyday problems. Included among these periodicals was a weekly magazine “Monika”, which throughout the whole period of its publication was solely dedicated to the Christian education of children. Specialized pedagogical guidelines provided in each issue, which were called “ten household commandments needed to educate children”, developed in parents, especially mothers, beliefs about the relationship between their religious Catholic faith and the ensuing educational responsibilities. The journal argued that the most important parental duty to their children was the care of relationships between the family members and that they would create exemplary homes, where children not only experienced the true love of God, but also received, under the Decalogue, examples of religious and moral behaviour as well as the code of conduct necessary in relations with others. By adopting such a perspective of understanding the family as the educational environment, maternal qualities were portrayed in the role of the first and most important educator, suggesting what methods and means of interaction she should apply and describing the typical educational mistakes and how to avoid them.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2014, X, (2/2014); 119-135
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The tendencies of the educational and upbringing development in the catholic schools in Germany (1945 – in the late 1980s)
Тенденції розвитку системи навчання та виховання учнів у католицьких школах Німеччини (1945 р. – кін. 80-х рр. ХХ ст.)
Autorzy:
Zavalnyuk, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469874.pdf
Data publikacji:
2017-09-01
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
catholic schools
educational and upbringing process
Catholic political points of view
the directions of education and upbringing
Christian upbringing
educational reforms
Opis:
The actuality of our scientific research is determined by the necessity for the historical analysis of the educational and pedagogical activity of the Catholic schools in Germany during the period from 1945 until the unification of Germany. Because, during this time - the period of the school education reforms and search for the new ways of education and upbringing, the priority of the education and upbringing of the Catholic schools was the moral and spiritual education, and the main purpose of the school education was to educate pupils to become the harmonious and spiritually developed individuals. The scientific research highlights the regulation of the church documents about the educational and upbringing process of the Catholic schools, namely: programs, rules, and constitutions that were adopted by the Catholic synods and councils, or by one person – the Pope. The article represents the issues about the activity of the Catholic schools: the identity infringement of the teachers’ staff, financial and economic security of the educational establishments, upholding the rights and freedoms of the private schools and adjustment in government control over school, the intensification of the educational process. The scientific research investigates the reforms of the traditional Catholic school system of education in the 1960s-1980s. Purpouse. The investigation of the tendencies of the educational and upbringing development in the Catholic schools in Germany during the period from 1945 until in the late 1980s. Methods of investigation. Historic and logic analysis, generalization, systematization and classification of the printed sources and archives. The retrospective, systematical and logic analysis of the scientific work, scientific literature and archive are used in the study. Results. In the period of the Catholic schools reformation we distinct the following changes of the implementation of the traditional Catholic school policy: a permission for the coeducational studying at schools, a permission for the catholic-pupils to study at the non-Catholic schools, the encouragement of the teachers, who were the parishioners of the Catholic church, to teach at the Catholic schools, the rights and freedoms for the schools in determination of the priority of the educational and upbringing process.
Źródło:
Intercultural Communication; 2017, 3, 2; 105-118
2451-0998
Pojawia się w:
Intercultural Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczna i sokratejska wizja wychowania w szkolnictwie katolickim – na przykładzie Katolickiego Liceum w Chojnicach
A Personalistic and Socrates Vision of Upbringing Offered by Catholic Schools Based on Catholic High School in Chojnice
Autorzy:
Maliszewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811157.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie personalistyczne
wychowanie Sokratejskie
szkoła katolicka
personalistic upbringing
Socrates’ upbringing
Catholic school
Opis:
Artykuł prezentuje personalistyczną i Sokratejską wizję wychowania w szkolnictwie katolickim na przykładzie Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. Romualda Traugutta w Chojnicach. Misja tej szkoły, zawarta w dokumentacji szkolnej, pokazuje, że szkoła czerpie z obu tych modeli, stawiając je jako wzór wychowania integralnego. Wizje te nie stoją w sprzeczności, lecz wzajemnie się dopełniają, prowadząc do pełnego rozwoju człowieka jako istoty fizyczno-psychiczno-duchowej, rozwijającej się w procesie aktywnego stawania się osobą.
The article presents a personalistic and Socrates’ vision of upbringing offered by Catholic schools based on Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Romualda Traugutta w Chojnicach (Catholic High School of Romuald Traugutt in Chojnice). Included in the documents, the school’s mission takes advantage of both the models considering them as perfect models of integral upbringing. The visions are not contradictory, but complementary. They lead to a complete development of a human being as a physical-mental-spiritual self, who is developing during an active process of becoming a person.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2016, 8(44), 2; 121-150
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moral Upbringing in Families Based on a Mixed Marriage: the Catholic-Lutheran perspective
Autorzy:
Gwoździewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29751466.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
moral upbringing
mixed marriages
Lutherans
Roman Catholic Church
moral theology
Opis:
This article presents the issue of moral upbringing in families based on a mixed Catholic-Lutheran marriage in a synthetic way. In the time of the crisis of upbringing as such, it becomes essential to pay attention to moral upbringing, which is the foundation of all education, and should be passed on by parents, as the first educators. They take actions that, despite a difference in religion, guide children to form a moral conscience, proper interpersonal relations, and educate them about love, that should be based on truth. In mixed denominational families, the transmission of moral upbringing takes place in the spirit of ecumenism, which means that, despite the threats that may arise, the testimony of Christian love and unity speaks out even stronger.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 2; 5-19
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie człowieka z perspektywy Katolickiej etyki wychowawczej o. Jacka Woronieckiego
Human Upbringing in the Perspective of Father Jacek Woroniecki Educational Ethics
Autorzy:
Jazukiewicz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810881.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jacek Woroniecki
wychowanie
etyka
katolicka etyka wychowawcza
upbringing
ethics
catholic educational ethics
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie współczesnej użyteczności katolickiej etyki wychowawczej o. Jacka Woronieckiego. Człowiek współczesny, uwikłany w zdobywanie i gromadzenie światowych dóbr materialnych, psychicznych i społecznych, zatraca to, co jest stałe i trwałe, a zbiera to, co jest ulotne przez nieustanną zmienność. Zatraca fundament solidnego budowania na rzecz chwiejności i niepewności. Siedemdziesiąta rocznica pożegnania o. Jacka Woronieckiego, wielkiego wychowawcy polskiej inteligencji, jest znakomitą okazją do wzbudzenia refleksji nad tym, że człowiek dnia dzisiejszego zagubił się w rozróżnianiu tego, co warto kochać i podziwiać, a wobec czego można i nawet powinno się zdystansować. Metodą analityczno-syntetyczną dokonano wyboru i interpretacji myśli dominikanina, będących przesłanką działania wychowawczego. Myśl pierwsza: „Znamiennym rysem postępowania ludzkiego [...] jest jego świadoma celowość”. Myśl druga: „[...] w każdym [...] naszym uczynku kilka władz bierze udział, wypełniając w nim każda właściwą sobie rolę”. Myśl trzecia: „[...] tylko ta etyka jest dobra i prawdziwa, która [...] uczy nie tylko o czynach dobrych i złych, ale też o stałych do nich usposobieniach, cnotach i wadach”. Myśl czwarta: „Każdy ma sobie wyznaczoną miarę doskonałości”. W koncepcji o. Jacka Woronieckiego wskazany jest znaczący potencjał człowieka. Z kolei współczesność wykazuje wielką podatność na zmiany. We wnioskowaniu więc zaproponowano połączenie tych dwóch przesłanek, wskazując na czas słusznej zmiany w kierunku godziwej etyki i godziwego życia.
The purpose of this article is to present the modern usefulness of father Jacek Woroniecki catholic educational ethics. The modern human, entangled in obtaining and gathering the material goods, as well as psychical and social ones, loses what is continuous and stable and collects what is transitory with its continuous change. The human loses the foundation for solid construction for instability and uncertainty. The 70th anniversary of father Jacek Woroniecki farewell, the great educator of Polish intelligence, is a perfect occasion to rise the reflections upon modern human that lost the ability to distinguish what is worth worshipping and admiring and what could be or even should be pushed away. With the use of the analytic-synthetic method a choice and interpretation were made of the Dominican notion, which constitute a prerequisite to upbringing actions. The first thought: “The significant trait of the human actions […] is the conscious purposefulness.” The second thought: “[…] in our every action […] a few forces participate, fulfilling appropriate role.” The third thought: “[…] only this ethics is good and true, which […] teaches not only about the good and bad actions but also about the continuous predispositions, virtues and faults.” The fourth thought: “Everybody has appointed dose of excellence.” In the father’s Jacek Woroniecki concept, there is the depicted human’s potential. On the other hand, the contemporaneity presents great susceptibility for change. Therefore, it has been proposed in the application to join these two phenomena, presenting to the time of the good change in decent ethics and decent life.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2020, 12, 1; 81-97
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja społeczna w pisarstwie François Mauriaca na podstawie powieści "Le Noeud de vipères" i "Le Sagouin"
SOCIAL EDUCATION IN FRANÇOIS MAURIAC’S WRITINGS BASED ON THE NOVELS "LE NOEUD DE VIPÈRES" AND "LE SAGOUIN"
Autorzy:
Kędzia-Klebeko, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591831.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
French literature
Catholic novel
upbringing
family
model attitudes
francuska
powieść katolicka
wychowanie
rodzina
wzory postaw
Opis:
Rodzina i wychowanie w rodzinie mają kluczowe znaczenie zarówno dla funkcjonowania danej społeczności, jak i całych narodów. Powielanie negatywnych wzorów zachowań utrwala nabyte pokoleniowo postrzeganie rzeczywistości, które prowadzić może do klęski jednostkę i społeczność. Celem artykułu jest ukazanie myśli François Mauriaca, francuskiego pisarza katolickiego okresu powojennego, który w swoich powieściach przedstawiał zagrożenia płynące dla jednostki z perspektywy odrzucenia przyjaźni do świata i ludzi. Mauriac śledzi losy rodzin francuskich na kartach wielu swoich powieści, ukazując dramat ich uwikłań wynikający z koncentracji na iluzji własnych wyobrażeń na temat szczęścia. Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są dwie wybrane powieści: "Le Noeud de vipères", znana czytelnikowi polskiemu pod tytułem "Kłębowisko żmij", oraz "Le Sagouin", nieprzetłumaczona do tej pory na język polski. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały związki literatury z życiem społecznym, ujmowanym z perspektywy socjoliterackiej, w drugiej sposób, w jaki Mauriac rozumiał swoje zobowiązania literackie i zaangażowanie na rzecz kultury katolickiej, których celem było ukazanie czytelnikowi jałowości bytu każdego, kto lekceważy pojęcie miłości w relacjach międzyludzkich. Kolejne części prezentują problematykę edukacji rodzinnej i instytucjonalnej podejmowaną przez Mauriaca oraz przybliżają jego rozumienie odpowiedzialności ciążącej na rodzicach i nauczycielach za los młodego pokolenia, decydującego w dalszej perspektywie o losach cywilizacji społecznej w szerokim rozumieniu tego słowa. Odpowiedzialność za innego, w duchu empatii, okazuje się bowiem kluczowym hasłem działania każdego.
Upbringing within the family and the family itself are of crucial importance for the proper functioning of communities and entire nations. The reproduction of negative behavioural patterns perpetuates a perception of reality acquired over generations. This can lead to the destruction of the entity and communities. The aim of this article is to present the thoughts of F. Mauriac, a French Catholic writer of the post-war period. In his novels, Mauriac revealed threats to the individual that come from rejecting friendship towards the world and people. In the pages of many of his novels, Mauriac traces the fates of French families. He shows their dramatic entanglements, stemming from concentration on illusions of their own beliefs about happiness. The subject of analysis in this article are two selected novels, "Le Noeud de vipères", known to the Polish reader as "The Viper’s Den", and "Le Sagouin", which is not yet translated into Polish. The first part of the article presents the relationships between literature and social life as seen from the socio-literary perspective, while the second presents Mauriac’s understanding of his literary commitments and his commitment to Catholic culture. It aims to show readers the barrenness of existence of anyone who disregards the concept of love in interpersonal relations. The following parts present the problems of institutional and family education raised by Mauriac and highlight his understanding of the responsibility incumbent upon parents and teachers for the fate of the younger generation. This generation, in the long run, determines the fate of social civilisation in the broad sense of the term. Responsibility for the other, in the spirit of empathy, turns out to be the key slogan for everyone’s actions.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 163-180
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nacjonalistyczne koncepcje wychowania we współczesnej myśli narodowo-radykalnej
Nationalist Concepts of Upbringing in Contemporary Radical National Thought
Autorzy:
Figiel, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459882.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
nationalism
nation, nationality upbringing
national – radicalism
National Rebith of Poland
catholic traditionalism
Szczerbiec
Third Way
national movement
Opis:
National upbringing is concentrated around 20th century national concepts and often adopts radical approaches. Nationalism, which in its essence is an ideological movement, today is perceived in a very negative way: by putting people at its forefront, it emphasizes their autonomy. Polish nationalism is grounded in religion, more specifically, in Christianity with its traditionalist foundation. Today, Polish nationalism, as a national movement, balances between the national and the radical. One of its most established national formations is the National Rebirth of Poland, which presents its views, including national upbringing, in the journal "Szczerbiec". Its postulates are based on the Third Way theory. In this paper, I focus on the 20th century concepts of national education and the reception of those concepts in the contemporary national movement. My main aim is to present contemporary views about the formation of national education which does not identify itself with notions such as racism, anti-Semitism or ethnical, racial or national hatred. I also present nationalism as an idea, an ideology aimed at unification, preservation of tradition and the development of an individual, rather than the pursuit of alienation and the reinforcement of antagonistic attitudes leading to hatred. Nationalism traditionally carries a negative connotation associated with Nazi and fascist ideologies. However, nowadays it adopts a very different attitude: it advocates social movement and cultural exchange of experience, and thusis now called by some the "last bastion of hope". Therefore, it becomes necessary to cast new positive light on nationalism and its aspirations, and refrain from perceiving it as a destructive movement.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2012, 2
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyciężać samego siebie – kard. Stefan Wyszyński o ideale (katolickiego) wychowania
Overcoming oneself - Card. Stefan Wyszyński about the ideal of (Catholic) upbringing
Autorzy:
Chrobak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098483.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kardynał Stefan Wyszyński
miłość
prawda
wychowanie
pedagogika katolicka
Cardinal Stefan Wyszyński
love
truth
upbringing
Catholic pedagogy
Opis:
Dla współczesnej pedagogiki życie, myśl i nauczanie kardynała Stefana Wyszyńskiego wpisują się w tradycję rozwoju nauki społecznej Kościoła oraz obejmują obszar pedagogiki katolickiej. Katolicką naukę społeczną traktował kardynał jako integralną część nauczania Kościoła o człowieku, egzystującym i pracującym w konkretnej rzeczywistości społeczno-gospodarczej i politycznej. Na pierwszym miejscu stawiał konkretnego człowieka. Czy wychowanie katolickie ma dziś swoje znaczenie? – pytał Prymas Tysiąclecia i wskazywał na ideały katolickiego (integralnego) wychowania obejmującego: wewnętrzną jedność wychowania; miłość prawdy i życie w prawdzie oraz potrzebę jednoczenia wszystkiego i wszystkich w miłości. Podkreślał, że życie jest największym dobrem każdego człowieka. Każdy człowiek tylko w biegu życia nabiera pełnego wyrazu swej osobowości. Nikt się nie rodzi geniuszem, wielkim uczonym, świętym, ale dzięki życiu się nim staje. Jako istota rozumna i wolna rozwija się w działaniu i wysiłku na rzecz nieprzemijających, ponadczasowych wartości dobra, prawdy i piękna.
From the perspective of contemporary pedagogy, Cardinal Stefan Wyszyński’s life, thought and teaching incorporate the tradition of development of the Church's social teaching and the field of Catholic pedagogy. He considered Catholic social teaching as an integral part of the Church's teaching about a man existing and working under a specific socio-economic and political reality. He put a particular man in the first place. Does Catholic upbringing matter today? - asked the Primate of the Millennium and pointed out the ideals of Catholic (integral) upbringing, covering: internal unity of upbringing; love of the truth and living in the truth and the need to unifying in love everything and everyone. He insisted that  life is the highest goodness of every human being. Just in the course of one's life a man shapes the full expression of personality. Nobody has been born a genius, a great scientist, a saint, but becomes one thanks to life. As a rational and autonomous being everyone develops in action and effort the everlasting, timeless virtues of goodness, truth and beauty.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2021, 11, 2; 37-48
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:
Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie religijne w biografiach młodzieży zagrożonej niedostosowaniem społecznym – prezentacja wyników badań
Religious upbringing in biographies of young people at risk of social maladjustment - presentation of research results
Autorzy:
Okraska, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098564.pdf
Data publikacji:
2021-10-27
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wychowanie religijne
wychowanie w nauczaniu Kościoła Katolickiego
religijność
młodzież zagrożona niedostosowaniem społecznym
resocjalizacja
religious upbringing
upbringing in the teaching of the Catholic Church
religious
youth’s at risk of social maladjustment
social rehabilitation
Opis:
Poniższa praca jest prezentacją wyników badań zrealizowanych na potrzeby pracy magisterskiej. Przedmiotem badania było wychowanie religijne młodzieży zagrożonej niedostosowaniem społecznym, a proces badawczy poświęcony był diagnozie stanu wychowania religijnego oraz opisowi przebiegu tego wychowania. Badanie było przeprowadzone w oparciu o metodę biograficzną z wykorzystaniem techniki wywiadu swobodnego. Z przeprowadzonych badań wynika, że wychowanie religijne badanej młodzieży jest ograniczone w swoich przejawach oraz wystąpiło głównie w okresie edukacji początkowej.
The following paper is a presentation of the results of the research carried out for the Master's thesis. The subject of the study was the religious upbringing of young people at risk of social maladjustment, where the research process was devoted to the diagnosis of the state of religious upbringing and the description of the course of this upbringing. The authors chose the biographical method research with the use of the unstructured interview technique. The conducted research shows that religious upbringing of the examined youth is limited in its manifestations and occurred mainly in the period of early education.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2021, 11, 1; 345-361
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie wychowania. Ks. Wincentego Granata „wizja” pedagogii życia i pedagogiki katolickiej
In the Service of Upbringing. The Reverend Wincenty Granat’s Vision of Pedagogy of Life and Catholic Pedagogy
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811140.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ks. Wincenty Granat
Doctor humanus
pedagogia życia
pedagogika katolicka
wychowanie
the Reverend Wincenty Granat
Doctor Humanus
the pedagogy of life
Catholic pedagogy
upbringing
Opis:
Ks. Wincenty Granat (1900-1979) jako kapłan, profesor, nauczyciel akademicki, pisarz oraz rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1965-1970) głosił „słowem, piórem i życiem Prawdę w miłości”. Z racji wybitnych osiągnięć naukowych w zakresie teologii, idących w parze ze skromnością i pokorą, obdarzony został tytułem Doctor humanus. Cechą charakterystyczną teologii ks. W. Granata był personalistyczny humanizm oraz wymiar antropologiczno-chrystologiczny, nadto pragmatyzm duszpasterski. Imperatywem pedagogii życia ks. W. Granata było: „prawdę czynić w miłości” (por. Ef 4,15). Przekonywał, iż ludzie wierzący nie tyle idą z Jezusem Chrystusem, ile „w Nim chodzą”. Pan Jezus nie jest zatem wobec człowieka Pedagogiem „zewnętrznym”, lecz „wewnętrznym” Nauczycielem – Mistrzem duchowym. Pedagogię tę cechuje otwartość. Człowiek wychowywany przez innych, ale również i przez siebie, powinien podejmować nieustanny trud otwierania się na Boga, a także coraz większego uwrażliwiania się na to, co ludzkie. Pedagogika katolicka powinna być w służbie człowieka. Ks. W. Granat podkreślał rolę pedagogiki religijnej w procesie odbudowy polskości. Celem edukacji i wychowania młodego pokolenia jest przeciwstawienie się pedagogicznym nurtom laickim negującym duchowy wymiar człowieka. O wewnętrznym dynamizmie wychowania stanowi cel ostateczny życia człowieka (tj. eschatologia), który nadaje sens każdej chwili życia ludzkiego. Wychowanie katolickie formuje osobę odpowiedzialną za siebie, za drugiego człowieka, za naród, za Kościół. „Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie” to nie tylko podana przez ks. W. Granata definicja teologii, ale też i pedagogii Bożej oraz pedagogiki.
As a priest, professor, academic teacher, writer and Rector of John Paul II Catholic University of Lublin (1965–1970), the Reverend Wincenty Granat (1900–1979) preached “Truth in love with the spoken and written word and with his life.” In recognition of his outstanding scholarly achievements in theology, coupled with his modesty and humility, he was awarded the title Doctor Humanus. Granat’s theology is characterised by personalist humanism, the anthropological and Christological dimension as well as pastoral pragmatism. “To do truth in love” was the imperative of the pedagogy of life according to the Rev. Wincenty Granat (cf. Ephesians: 4:15). He argued that believers do not merely walk with Jesus Christ but they walk in Him. Thus, Jesus is man’s “internal” rather than “external” Pedagogue; a Teacher and spiritual Master. This pedagogy is characterised by openness. Brought up by others as well as oneself, an individual should make a constant effort to be open to God and be more sensitive to what is human. Catholic Pedagogy should serve the people. Rev. Granat emphasised the role of religious pedagogy in the process of rebuilding Polishness after the time of the Partitions and war. In his opinion, the goal of education and upbringing of the young generation was to counter lay pedagogical ideas that negated the spiritual dimension of man. The inner dynamics of upbringing is determined by the ultimate goal of human life (i.e. eschatology) that gives meaning to every moment of our life. Catholic upbringing forms individuals who take responsibility for themselves, other people, the nation, the Church. “Towards man and God in Christ” is Rev. Granat’s definition of not only theology but also Divine upbringing and pedagogy.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 1; 73-85
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo Kościoła katolickiego do zakładania i prowadzenia szkół
The right of the Catholic Church to setting up and running of schools
Autorzy:
Więcek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043582.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
school operators
the upbringing of children in
accordance with the beliefs of parents
Catholic school
szkoła katolicka
podmioty prowadzące szkołę
wychowanie
dzieci zgodnie z przekonaniami rodziców
Opis:
W artykule przedstawione zostały podstawowe motywy podejmowania przez Kościół Katolicki działalności oświatowej. Nawiązując do wielowiekowej tradycji podmioty kościelne również w dobie obecnej zajmują się prowadzeniem placówek edukacyjnych, wśród których na szczególną uwagę zasługują szkoły. Korzystając z gwarantowanej przez prawodawstwo państw demokratycznych wolności religijnej, Kościół wspiera rodziców w wychowywaniu dzieci zgodnie z ich przekonaniami religijnymi. Szczególną formą tej pomocy jest prowadzenie szkół, w których proces wychowawczy opiera się na wartościach chrześcijańskich. Szkoły katolickie podlegają podwójnemu reżimowi prawnemu. Ich zakładanie i podstawowe zasady funkcjonowania określa zarówno prawodawstwo oraz nauczanie Kościoła, jak również przepisy prawa krajowego. W polskim systemie oświaty odnośnie do szkół prowadzonych przez kościelne osoby prawne, co do zasady, mają zastosowanie przepisy dotyczące szkół prowadzonych przez osoby fizyczne oraz osoby prawne, inne niż jednostki samorządu terytorialnego. Podmioty kościelne posiadające osobowość cywilnoprawną mogą, zgodnie z prawem polskim, zakładać szkoły publiczne, niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych oraz niepubliczne. Ważne jest, aby podejmując starania, mające na celu realizację wymagań, wynikających z przepisów państwowych, nie zapominano równie gorliwie troszczyć się o zachowanie katolickiej tożsamości, która stanowi o specyfice tych szkół.
The article presented were the basic reasons for the Catholic Church's educational activities. Referring to the centuries-old tradition Church bodies also now are pursuing educational establishments, among which deserve special attention of school With guaranteed by the legislation of the democratic States of religious freedom, the Church supports parents in the upbringing of children in accordance with their religious beliefs. A special form of this aid to schools, in which tutorial is based on Christian values. Catholic schools are subject to the dual legal regime. The establishment and the basic principles of their operation specifies both the legislation and the teaching of the Church, as well as the provisions of national law. In the Polish education system with regard to the schools run by the Church legal entities as a general rule, apply the provisions relating to schools run by individuals and legal persons, other than the units of local government. Church entities which are legal persons may, in accordance with Polish law, established public schools, non-public to power public schools and non-public. It is important that in its efforts aimed at the implementation of the requirements arising from government legislation not to forget as earnestly care about preserving Catholic identity that provides for the specific characteristics of these schools.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2014, 17; 233-253
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o świadomość ekologiczną społeczeństwa XXI wieku
Taking care of the ecological awareness of the 21th century society
Autorzy:
Wolter, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549551.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kultura postindustrialna
świadomość ekologiczna
wychowanie ekologiczne
postawy ekologiczne
Polski Komitet do spraw UNESCO
Komisja Europejska
dokumenty Kościoła katolickiego
post-industrial culture
ecological awareness
ecological upbringing
ecological foundations
Polish Committee for UNESCO
European Commission
documents of the Catholic Church
Opis:
The aim of the article is to elaborate on the meaning of developing the ecological awareness in a society living in the post-industrial, knowledge-focused culture – based on the example of the recommendations of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO), the European Union and the Catholic Church. The article has got a problem-based structure. The source basis is composed of printed sources of: the Polish Committee for UNESCO („Biuletyn Polskiego Komitetu ds. UNESCO”), the European Commission and the social thought of the Catholic Church.
Celem artykułu jest wyjaśnienie znaczenia kształtowania świadomości ekologicznej społeczeństwa żyjącego w uwarunkowaniach kultury postindustrialnej, społeczeństwa wiedzy – na przykładzie zaleceń Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO), Unii Europejskiej oraz Kościoła katolickiego. Artykuł ma strukturę problemową. Bazę źródłową stanowią źródła drukowane Polskiego Komitetu do spraw UNESCO („Biuletyn Polskiego Komitetu ds. UNESCO”), Komisji Europejskiej oraz dotyczące myśli społecznej Kościoła katolickiego.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2016, 2/2; 61-74
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie religii w szkole w sytuacji wielowyznaniowości społeczeństwa białoruskiego
Autorzy:
Borecka, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625014.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
denominational policy
church-state relations
freedom of conscience and religion
the social doctrine of the Orthodox Church and Roman Catholic Church
religious education
religious upbringing
polityka wyznaniowa
stosunki państwo–Kościół
wolność sumienia i wyznania
doktryny społeczne Cerkwi prawosławnej i Kościoła katolickiego
wychowanie religijne
edukacja religijna
канфесійная палітыка
царкоўна-дзяржаўныя адносіны
вольнасць сумення і веравызнання
сацыяльныя дактрыны Праваслаўнай Царквы і Каталіцкага Касцёла
рэлігійная адукацыя
рэлігійнае выхаванне
Opis:
Based on the analysis of religious policy of the government of Belarus, the existing models of church-state interaction and definitions of religious upbringing and education, the article discusses explore the problem of inclusion of the course on religion in the school curriculum.
W artykule omówiono kwestię włączenia do programu szkolnego w Białorusi kursu religii. Opracowanie oparto na analizie polityki wyznaniowej rządu RB, istniejących modeli stosunków państwo–Kościół oraz definicje pojęć dotyczących wychowania i edukacji religijnej.
У артыкуле разглядаецца праблема ўводзінаў у школьную праграму курсу рэлігіі. Аўтар аналізуе канфесійную палітыку ўрада РБ, актуальныя мадэлі царкоўна-дзяржаўнага ўзаемадзеяння і дэфініцыі паняццяў рэлігійнага выхавання і адукацыі.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies