Temat: Catholic reform - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kolekcja hagiograficzna Piotra Hiacynta Pruszcza Forteca duchowna Królestwa Polskiego z XVII wieku
Piotr Hiacynt Pruszczs Hagiographic Collection The Spiritual Fortress of the Polish Kingdom from 17th Century
Autorzy:: Binko, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1953892.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: P. H. Pruszcz
M. Baroniusz
Forteca duchowna
katalog świętych
reforma katolicka
antemurale
hagiografia
sarmatyzm
The Spiritual Fortress
catalogue of saints
Catholic reform
hagiography
Sarmatism
Opis:: The work by Piotr Hiacynt Pruszcz, Forteca duchowna (The Spiritual Fortress) published in 1662 perfectly well fits the 17th century current of hagiographic literature. The religious revival started by the Council of Trent (1545-1563) undoubtedly influenced development of that particular literary genre. It was connected with enlivening the cult of the saints, especially local and national ones, and it was an attempt to adjust the saints to the needs of the universal Church. The Spiritual Fortress is a work that fully responds to the needs of the society of that time. Despite the fact that lots of lives and catalogues of saints were written at that time, Pruszcz's work distinguishes itself from other Polish works describing the lives of the saints by the fact that it is devoted only to Polish saints or ones who were closely connected with Poland. It was the first catalogue of Polish saints that was so comprehensive. It was Pruszcz's intention to show Poland as the fatherland of saints, as an exceptional place, chosen by God. At the same time the title of the work suggests that Poland had a mission as antemurale of Christianity, the foundation supporting the Church and Europe. Hence The Fortress is a result and an expression of the Sarmatian ideology, and at the same time an attempt to adjust to the tasks set by the post-Trent Church to hagiography. Pruszcz's catalogue is a continuation of the literary genre that existed from the beginning of Christianity; it fulfills the same functions that hagiography had from its beginning. The Spiritual Fortress is still an attempt to record particular people's sanctity, and at the same time it is a work that supplies the reader with very clear and definite ways to carry sanctity into effect and with models to be imitated.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 2; 107-121
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Lecumenismo nel Concilio Vaticano II
Ecumenism at the Second Vatican Council
Autorzy:: Perzyński, Andrzej P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/503235.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: ecumenismo
Concilio Vaticano II
chiesa
l’unità dei cristiani
Giovanni XXIII
Paolo VI
riforma
dialogo
ecclesiologia
ecumenism
Second Vatican Council
Catholic Church
unity of Christians
John XXIII
Paul VI
reform
dialogue
ecclesiology
Opis:: The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions. The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians. The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ. The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 21-31
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jako przykład recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego w polskim obrządku liturgicznym.
Gradual, MS 7021, from the Medieval and Renaissance Manuscripts Section of Poznań University Library, as an example of post-Trent reception and implementation of Georgian plainchant in Polish liturgical celebration
Autorzy:: Sobczak, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/912013.pdf
Data publikacji:: 2015-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Piotrkowczyk
Benedictine nuns of the Chełmno congregation
manuscript
the seventeenth century.
gradual
Trent reform
the Council of Trent
Georgian chant
Catholic Church
liturgy of the Catholic Church
rites
antiphonary
missal
breviary
graduał
reforma trydencka
sobór trydencki
chorał gregoriański
Kościół katolicki
liturgia Kościoła katolickiego
ryt
antyfonarz
mszał
brewiarz
benedyktynki kongregacji chełmińskiej
rękopis
XVII wiek.
Opis:: Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jest jednym z wczesnych przykładów recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Księga pochodzi z toruńskiego skryptorium benedyktynek kongregacji chełmińskiej. Celem artykułu jest ukazanie przemian liturgicznych, jakie zaszły w Rzeczypospolitej na początku XVII wieku, na przykładzie analizy zawartości rękopisu benedyktynek i innych dostępnych źródeł, a także nakreślenie problemu reformy repertuaru gregoriańskiego wprowadzonego przez Stolicę Apostolską i jego polskiej recepcji. Dla liturgii Kościoła zachodniego najważniejszym osiągnięciem reformy potrydenckiej było ujednolicenie ksiąg liturgicznych, co prowadziło do unifikacji liturgicznej całego Kościoła. W Rzeczypospolitej przyjęto brewiarz i mszał rzymski oraz mające z nimi ścisły związek – antyfonarz i graduał. W księgach tych starano się jednak zachowywać tradycje lokalne, co nie pozwoliło na całkowite przyjęcie rytu rzymskiego. Graduał rkp 7021 BUAM pochodzący z toruńskiego skryptorium zakonu benedyktynek kongregacji chełmińskiej i będący przykładem wprowadzania przez zakonnice reformy trydenckiej na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej nie ma powiązania z tradycją lokalną czy zakonną. W historii recepcji reformy trydenckiej na terenie Rzeczypospolitej benedyktynki kongregacji chełmińskiej mają niewątpliwie wiele zasług. Odcinając się od reguły benedyktynów tynieckich i tworząc własną, opartą na postanowieniach soboru trydenckiego, okazały się zakonem nowatorskim i atrakcyjnym. Nie bez znaczenia jest tu ich współpraca z zakonem jezuickim, który był również propagatorem reformy liturgicznej. Artykuł ukazuje, jak ważne są badania polskich źródeł muzyczno-liturgicznych okresu potrydenckiego. Stanowi też ważny wkład w rozpoznanie i opisanie źródła, które do tej pory nie było powszechnie znane.
The gradual MS 7021 (kept at Poznań University Library) is one of the earliest examples of the reception of post-Trent reform of Gregorian plainchant in the seventeenth century Poland. The volume comes from the scriptorium of Benedictine convent in the Chełmno congregation. The article’s aim is to present the liturgical alterations and changes that occurred in the Polish Republic in the early seventeenth century with the example provided by an analysis of the content of the Benedictine manuscript as well as other available sources. Additionally, the article examines the problem of the reform of the Georgian repertoire introduced by the Apostolic See and the its subsequent reception in Poland. In the liturgy of the Western World, the most significant outcome of the post- Trent reform was the introduction of standarised principal liturgical books, which in consequence led to a unification of liturgy in the whole of the Church’s life. The Polish–Lithuanian Commonwealth adopted the breviary and the Roman Missal, the liturgical book that contains the texts and rubrics for the celebration of the Mass in the Roman Rite of the Catholic Church, as well as the antiphonary and gradual. Local traditions, however, were attempted to be retained in these liturgical books, so that the proper Roman rite could not have been implemented to the full. However, the gradual, MS 7021 BU UAM, from the Toruń scriptorium of the Benedictine convent, is an example of the implementation the Trent reform in the seventeenth century Polish-Lithuanian Commonwealth that has no connections with any local or locallybased monastic tradition. The Benedictine nuns from the Chełmno congregation were undoubtedly prominent in the history of the Trent reform in the Republic of Both Nations. By dissenting from the spirit of St. Benedict’s rule professed by the Tyniec Benedictines, and by creating their own rule based on the resolutions of the Council of Trent, the convent adopted an innovative and attractive stance. The cooperation of the nuns with the Jesuits from the Society of Jesus, who were also promoters of the liturgical reform, was also instrumental. The article shows how important it is to carry on with research studies on Polish music and liturgical sources from the post-Trent period. The article is also an important contribution to the investigation and description of a source that, as yet, has not been satisfactorily addressed.
Źródło:: Biblioteka; 2015, 19(28); 7-30
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:: Biblioteka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Koncepcja reformy Kościoła Katolickiego krajów niemieckich w myśli i praktyce ks. Ignaza Heinricha von Wessenberga (1774-1860)
Reformatory ideas and practices in Roman Catholic Church of German speaking countries introduced by Ignaz Heinrich von Wessenberg (1774-1860)
Autorzy:: Przedpełski, Borys
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494434.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: Kościół Rzymskokatolicki
Wessenbergianizm
Starokatolicyzm
reforma Kościoła
Roman Catholic Church
Wessenbergerianism
old Catholicism
reform the Church
Opis:: Artykuł został poświęcony teoretycznym i praktycznym aspektom działalności reformatorskiej ks. barona Ignaza Heinricha von Wessenberga (1774-1860), który najpierw jako wikariusz generalny (1802-1817), a następnie administrator diecezji Konstancji (1817-1827), bez powodzenia dążył on do utworzenia autonomicznego Niemieckiego Kościoła Narodowego z własnym prymasem i synodem oraz zniesienia obowiązkowego celibatu duchownych. Twórcy wessenbergianizmu udało się jednak skutecznie rozwinąć i unowocześnić system kształcenia dzieci, młodzieży i kleru, wprowadzić język niemiecki przy sprawowaniu nabożeństw kościelnych oraz sakramentów i sakramentaliów. Jego zasługą było rozpowszechnienie wśród duchowieństwa i wiernych Pisma Świętego i dzieł ojców Kościoła w języku narodowym oraz ograniczenie pielgrzymek i kultu świętych. Reakcją Rzymu na reformy ks. Ignaza von Wessenberga było rozwiązanie przez papieża Leona XII (1823-1829) biskupstwa Konstancji i powołanie na jego miejsce arcybiskupstwa z siedzibą we Fryburgu Bryzgowijskim. Do większości idei i postulatów głównego teoretyka wessenbergianizmu nawiązały Kościoły starokatolickie, które doprowadziły do przywrócenia ustroju synodalno-episkopalnego i języka narodowego w liturgii oraz ograniczenia praktyk dewocyjnych i zniesienia obowiązkowego celibatu duchownych.
The article concentrates on theoretical and practical aspects of reformist activity undertaken by clergyman and baron Ignaz Heinrich von Wessenberg (1774-1860) who, originally as a vicar-general (1802-1817) and later as the administrator of the diocese of Constance (1817-1827). He ineffectively advocated the autonomy of German National Church, with its own primate and synod, as well as abolition of clerical celibacy. However, the founder of Wessenbergianism was successful in developing innovative educational system for children, teenagers and clargy and also in introducing German language in liturgical services, sacraments and sacramentals. It is to his credit that he widespread, among clergy and congregation members, the German version of the Bible and Fathers of the Church writings. He also constricted pilgrimage and hagiolatry. In reaction to Wessenberg's reforms Pope Leo XII (1823-1829) dissolved the diocese of Constance which became part of the newly established archdiocese of Freiburg. Most of Wessenberg's ideas and demands were addressed by Old Catholic Churches, which resulted in synodal and episcopal polity restoration as well an introducing national languages in liturgical services, restricting bigotry an abolition of clerical celibacy.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 2; 219-242
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Odnos komunističkog režima prema Katoličkoj crkvi u Hrvatskoj od 1945. do 1952. godine
Relation of the Communist Regime Towards the Catholic Church in Croatia Between 1945 and 1952
Autorzy:: Josipović Batorek, Slađana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951741.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Catholic Church
communist regime
People’s Republic of Croatia
land reform
religious education
class associations
archbishop Stepinac
Opis:: Based on historical facts, published and unpublished archival materials, this work provides concise analysis of relations between the Church and the state in Croatia between 1945 and 1952, that is from the period when the Communist Party of Yugoslavia became the ruling party until the break-up of diplomatic relations with the Holy See. Since this was a quite dynamic period in terms of socio-political changes, as well as Church-state relations, the article emphasizes only those aspects that constitute the foundation of the conflict between the Catholic Church and the communist regime such as religious education in schools and catholic clergy’s class associations. Moreover, in the introductory part of the work ideological and political causes of the conflict are briefly explained, as well as relations of the Church and the state in the post-war period with a view to better understanding of the position of the Catholic Church and the overall context of the catholic religious life in time to come.
Źródło:: Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 129-144
2084-3011
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Роль митрополита Андрея Шептицького в укладенні конкордату між Апостольським престолом i Польщею (1925)
The Metropolitan Andrei Šeptytsky’s Role in Concluding Concordat Between the Apostolic See and Poland [1925]
Autorzy:: Гентош, Ліліана
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/951743.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Apostolic See
Polska
concordat
Andrei Šeptytsky
land reform
Greek-Catholic Church
Opis:: This thesis is a study of the role of Andrei Šeptytsky, the Metropolitan of the Ukrainian GreekCatholic Church, in discussions on articles of the Concordat between the Apostolic See and Poland. The archival documents proved a particular involvement of Šeptytsky in preparation of the concordat’s articles dealing with the Church’s property and financial independence. In those endeavors, Šeptytsky was concerned not only with the interests of his Greek-catholic clergy, but with the welfare of Catholic clergy in all Polish eparchies, advocating further independency of the Church from state authorities.
Źródło:: Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 115-128
2084-3011
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Katolicyzm ewangeliczny George’a Weigla a kryzys Kościoła
George Weigel’s evangelical Catholicism and a crisis of the Church
Autorzy:: Jasiński, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480450.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Kościół rzymskokatolicki
kryzys
moralność
reforma
życie społeczno-polityczn
Roman Catholic Church
crisis
reform
morality
socio-political life
Opis:: Autor artykułu postawił sobie dwa cele: prezentację zasadniczych idei Weigla na temat uwarunkowań kryzysu wspólnoty kościelnej oraz zarysowanie koncepcji katolicyzmu ewangelicznego. Kryzys ma zdaniem omawianego autora dwa zasadnicze wymiary: osobowy (zanik wiary i postawy bycia uczniem) oraz instytucjonalny (nadmierna instytucjonalizacja Kościoła). Ponadto jawi się jako szansa i czas nowych możliwości. Kryzys, jak również postulowana odnowa Kościoła są uwarunkowane chrystofobią i humanizmem ateistycznym. Do najważniejszych wyzwań, w obliczu których, zdaniem Weigela, stoi Kościół, należą: troska o moralność, wpływ na kształtowanie porządku demokratycznego, żywy udział w społeczeństwie obywatelskim, zachowanie duchowej tożsamości. W związku z tym Kościół domaga się odnowy, która stoi pod znakiem katolicyzmu ewangelicznego. Ów katolicyzm jawi się jako ruch ewangeliczny oraz forma wspólnoty człowieka z Bogiem i ludźmi. Jego główną misję stanowi przekaz prawdy zbawczej. Katolicyzm ewangeliczny polega na powrocie do źródeł wiary i Kościoła. Jest fundamentem głębokiej reformy, której punkt odniesienia stanowi osobowa prawda – Jezus Chrystus.
The author of the article set himself two main goals: to present Weigel’s fundamental ideas on the conditions of the crisis of the ecclesial community and to outline the concept of evangelical Catholicism. According to Weigel, the crisis has two basic dimensions: personal (the decline of faith and of the attitude of being a disciple) and institutional (excessive institutionalization of the Church). The crisis and postulated renewal of the Church are conditioned by Christophobia and atheistic humanism. The most important challenges faced by the Church are: concern for morality, influence on shaping the democratic order, conscious participation in civil society and the preservation of spiritual identity. In this connection, the Church demands a renewal which is under the sign of evangelical Catholicism. Evangelical Catholicism is a form of man’s communion with God and with people. His main mission is a transmission of the saving truth. This movement consists in returning to the sources of faith and the Church; it is the foundation of a deep reform, the point of reference being the personal truth – Jesus Christ.
Źródło:: Nurt SVD; 2018, 1; 297-313
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1972-1978. Zarys wybranych problemów
Post-council renewal in Catholic Church in Poland in the years 1972-1978. A draft of selected problems
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545125.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
idea synodalności
ruch ekumeniczny
odnowa życia zakonnego
katolickie szkolnictwo wyższe
aktywność wiernych
teologia polska
studia biblijne
formacja seminaryjna
ruchy
movements
stowarzyszenia
Catholic Church
PPR
Second Vatican Council
Vatican II reception in Poland
commissions of Polish Bishops’ Conference
implementation of council’s ideas
liturgical reform
implementation of the idea of synodality
ecumenical movement’s achievements
renewal of oders’ and congregations’ life
renewal of catholic university education
laity’s activity
Polish theology
biblical studies
formation of seminarians
societes
Opis:: Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka „U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II” pióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/ Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The years 1972-1978 close the early phase of Vatican II reception in the Catholic Church in Poland. Theoretical and practical implementation of council’s ideas took place in particular socio-political conditions of a totalitarian state. The most important phenomena characteristic for the second phase were: changes in Polish piety, atomization of laity groups, growing importance of social communication channels running joining the institutional Church and laity; relationship between catholic hierarchy and democratic opposition; attempts at regulating diplomatic relations between Polish People’s Republic and the Holy See. An important role was played by commissions of Polish bishops entrusted with special tasks. They made sure that everything happened at a proper speed and controlled the tendencies of transformation. The most engaged groups were: Liturgical Commission, Ecumenical Commission, Commission for the Apostolate of Laity, Commission for Catholic Teaching and Commission of General Pastoral Care. Modest, but most important aims were achieved as far as implementing council’s teaching in Polish theology are concerned. A book by cardinal Karol Wojtyła entitled “At the roots of renewal. A study of Vaticanum II implementation” merits special attention. Works which proved crucial to the post-council renewal were published by fr. Stanisław Olejnik (moral theology), fr. Wincenty Granat (dogmatic theology), fr. Franciszek Blachnicki (pastoral theology and liturgical studies), fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv (history of ecumenism), fr. Feliks Zapłata SVD (mission studies), fr. Eugeniusz Weron SAC (theology of laity). The liturgical reform had several dimensions. Three major ones need to be underscored: preparation and editing of new liturgical books; practical adaptation of churches to the new rite of the Mass by relocation of the altar, tabernacle and other architectonical adaptations; new formation of altar boys. Deeper interest in biblical studies was manifest in publishing the translation of the Bible, the so called Poznań Bible in 1975. Practical implementation of the idea of synodality was expressed in following synods: III Warsaw Synod, Pastoral Synod of the Archdiocese of Cracow, I Synod in Katowice; II Synod in Gdańsk; II Synod in Częstochowa; II Synod in Lublin; II Synod in Gniezno. A major success of the ecumenical movement was the activity of Mixed Commission of Polish Ecumenical Council and Commission for Ecumenism of Polish Bishops’ Conference. For many congregations and orders this renewal had to do with returning to the sources and reawakening the founders’ spirit. The renewal of catholic university education called for exceptional ordering, regulating and unifying canon-law-related matters of theological departments and Academies of Catholic Theology. Cardinal Wojtyła paid special attention this necessity. Among catholic movements an example of the changes in question was dynamic development of the Movement of Living Church/Light-Life Movement. Emphasis was also put on creating institutional structures and perfecting concepts and assumptions.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 129; 387-446
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Odnowa posoborowa w Kościele katolickim w Polsce w latach 1978-1989. Zarys wybranych problemów
Post-Council Renewal in the Catholic Church in Poland in the Years 1978-1989. An Outline of Chosen Problems
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545137.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:: Kościół katolicki
PRL
Sobór Watykański II
recepcja Vaticanum II
Jan Paweł II
Konferencja Episkopatu Polski
Komisje Episkopatu Polski
nauczanie soborowe
reforma liturgii
kolegialność biskupów
synodalność
ekumenizm
odnowa życia zakonnego
ruchy katolickie
Catholic Church
Polish People’s Republic
Second Vatican Council
reception of Second Vatican Council
Commissions of the Polish Episcopate
application of council teachings
reform of liturgy
collegiality of bishops
idea of synodality
ecumenical movement
renewal of monastic life
Catholic movemens
Catholic associations
Opis:: Lata 1978-1989 to w Kościele katolickim w Polsce faza dojrzała recepcji Soboru Watykańskiego II. Do najważniejszych zjawisk mających wpływ na jej przebieg należały: przemiany polskiej religijności w latach osiemdziesiątych XX w.; nowy model relacji państwo-Kościół katolicki; społeczny wymiar trzech pielgrzymek Papieża-Polaka do Ojczyzny (1979-1983-1987); zmiany personalne i pokoleniowe w Episkopacie Polski. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej zaznaczyła swoją obecność w pracach: ks. Józefa Kudasiewicza (biblistyka), ks. Józefa Tischnera (katolicka nauka społeczna), ks. Adama Ludwika Szafrańskiego (eklezjologia), o. Stanisława Celestyna Napiórkowskiego OFMConv. (mariologia, ekumenizmu), ks. Wacława Hryniewicza OMI (ekumenizm), o. Jana Charytańskiego SJ (katechetyka), ks. Franciszka Blachnickiego (teologia pastoralna i liturgika), ks. Eugeniusza Werona SAC (teologia laikatu), biskupa Wilhelma Pluty (teologia pastoralna), ks. Franciszka Woronowskiego (teologia pastoralna) oraz ks. Tadeusza Dajczera (religioznawstwo i fenomenologia religii). Publikacja czterech tomów „Liturgii Godzin” oraz wydanie w 1986 r. „Mszału Rzymskiego dla Diecezji Polskich” stanowiły zwieńczenie odnowy liturgicznej. Z kolei ukazanie się krytycznego III wydania „Biblii Tysiąclecia” (1980 r.), było realizacją postulatów zgłaszanych już w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX w. Kolegialność biskupów znalazła w pełni odzwierciedlenie w przepisach nowego Statutu Konferencji Episkopatu Polski (1987 r.), a synodalność rozwijała się poprzez synody. W latach 1978-1989 trwały obrady jednego synodu prowincjonalnego i dziewięciu synodów diecezjalnych. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było zainaugurowanie dwustronnych dialogów doktrynalnych (odnośnie ważności chrztu św. oraz małżeństw mieszanych). Przystosowana odnowa życia zakonnego w dekadzie lat osiemdziesiątych XX w. miała przede wszystkim wymiar jurydyczny związany z rewizją prawa zakonnego oraz przyjęciem nowych konstytucji. Aktywność świeckich zaowocowała rozwojem wcześniej działających ruchów i stowarzyszeń oraz narodzinami nowych. Dynamiczny wzrost był udziałem Drogi Neokatechumenalnej, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Ruchu Światło-Życie, Ruchu Rodzin Nazaretańskich oraz Wspólnot Życia Chrześcijańskiego.
The years 1978-1989 in the Catholic Church in Poland constitute a mature stage of the reception of the Second Vatican Council. Among the most important phenomena that influenced the process were: changes in Polish religious life in the 1980’s; new model of state-Church relationship, social aspect of the three pilgrimages of the Polish Pope to Poland (1979-1983-1987); personal and generational changes in Polish Episcopate. An important role was played by the activity of special Commissions of the Polish Episcopate, which gave the whole process an appropriate tempo and determined the main directions of changes. The application of council teachings in Polish theology could be found in the works of: Rev. Józef Kudasiewicz (Bible studies), Rev. Józef Tischner (Catholic Social Teaching), Rev. Adam Ludwik Szafrański (Ecclesiology), Fr. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (Mariology, Ecumenism), Rev. Wacław Hryniewicz OMI (Ecumenism), Fr. Jan Charytański SJ (Catechetics) Rev. Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgics), Rev. Eugeniusz Weron SAC (Theology of the Laity), Bishop Wilhelm Pluta (Pastoral Theology), Rev. Franciszek Woronowski (Pastoral Theology) and Rev. Tadeusz Dajczer (Religious Studies and Phenomenology of Religion). Publication of four volumes of Liturgy of Hours and Roman Missal for Polish Dioceses (1986) constituted the culmination of liturgical renewal. Publication of critical third edition of the Millennium Bible (1980) was the realization of the postulates set in the second half of the 1960’s. Collegiality of bishops was fully reflected in the regulations of the new Statute of Polish Episcopal Conference (1987), and the synodality developed through synods. In the years 1978-1989 there was one provincial synod assembly and nine diocesan synod assemblies. A considerable achievement of the ecumenical movement was the inauguration of bilateral doctrinal dialogues (about the validity of baptism and mixed marriages). The renewal of monastic life in the 1980’s was predominantly of juridical dimension connected with the revision of monastic law and adopting new constitutions. Activity of the laity resulted in the development of existing movements and associations and the creation of new ones. Neocatechumenal Way, Catholic Charismatic Renewal, Light-Life Movement, Families of Nazareth Movement and Christian Life Communities enjoyed a dynamic growth.
Źródło:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2018, 130; 263-323
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:: Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce w 1972-1978. Pomiędzy bullą «Episcoporum Poloniae coetus» a wyborem Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1830543.pdf
Data publikacji:: 2018-10-20
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: Catholic Church in the People’s Republic of Poland
Vatican II
Polish Bishops’ Conference
liturgical reform
synodality
ecumenism
religious life renewal
higher catholic education renewal
lay movements
Kościół katolicki
Kościół katolicki w PRL
Sobór Watykański II
recepcja Soboru Watykańskiego II w Polsce
specjalistyczne Komisje Episkopatu Polski
aplikacja nauczania soborowego w teologii polskiej
reforma liturgii i pogłębienie studiów biblijnych
Opis:: Lata 1972-1978 zamykają fazę wczesną recepcji Soboru Watykańskiego II w Kościele katolickim w Polsce. Teoretyczne i praktyczne wcielanie idei soborowych odbywało się w specyficznych warunkach społeczno-politycznych państwa totalitarnego. Do najważniejszych zjawisk charakteryzujących drugą fazę należały: przemiany polskiej religijności; atomizacja środowisk laikatu; wzrost znaczenia kanałów komunikacji społecznej Kościoła instytucjonalnego z wiernymi; relacje hierarchów Kościoła katolickiego z opozycją demokratyczną; próby uregulowania stosunków dyplomatycznych PRL-Stolica Apostolska. Ważną rolę odgrywała działalność specjalistycznych Komisji Episkopatu Polski, które nadawały całemu procesowi właściwe tempo i wyznaczały główne kierunki zmian. Do najbardziej zaangażowanych gremiów należały: Komisja Liturgiczna, Komisja do Spraw Ekumenizmu, Komisja Apostolstwa Świeckich, Komisji do Spraw Nauki Katolickiej, Komisja Duszpasterstwa Ogólnego. Skromne, ale zasadnicze cele zostały osiągnięte w zakresie aplikacji nauczania soborowego w teologii polskiej. Wśród wielu tytułów na szczególną uwagę zasługuje – opublikowana w 1972 r. – książka U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum IIpióra kardynała Karola Wojtyły. Ważne dla odnowy posoborowej prace wydali również: ks. Stanisław Olejnik (teologia moralna), ks. Wincenty Granat (teologia dogmatyczna), ks. Franciszek Blachnicki (teologia pastoralna i liturgika), o. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv. (historia ekumenizmu), ks. Feliks Zapłata SVD (misjologia), ks. Eugeniusz Weron SAC (teologia laikatu). Reforma liturgii objęła kilka wymiarów, przy czym wskazać można co najmniej trzy zasadnicze: przygotowania i redakcji nowych ksiąg liturgicznych; praktycznego przystosowania świątyń do nowego rytu mszy św. poprzez zmianę umiejscowienia ołtarza, tabernakulum oraz inne adaptacje architektoniczne; nowej formacji służby liturgicznej. Natomiast pogłębienie studiów biblijnych najpełniej uwidoczniło się poprzez tłumaczenie Pisma św. – tzw. Biblię Poznańską, która ukazała się w 1975 r. Z kolei praktyczna realizacja idei synodalności wyrażała się w kolejnych synodach: III Synodzie Warszawskim; Duszpasterskim Synodzie Archidiecezji Krakowskiej; I Synodzie Katowickim; II Synodzie Gdańskim; II Synodzie Częstochowskim; II Synodzie Lubelskim; II Synodzie Gnieźnieńskim. Sporym osiągnięciem ruchu ekumenicznego było podjęcie działalności przez Komisję Mieszaną Polskiej Rady Ekumenicznej i Komisji do spraw Ekumenizmu Episkopatu Polski. Dla wielu zgromadzeń zakonnych przystosowana odnowa życia wiązała się z powrotem do źródeł i pierwotnego ducha wspólnot. Odnowa katolickiego szkolnictwa wyższego wymagała szczególnego uporządkowania, uregulowania i ujednolicenia kwestii prawno-kanonicznej wydziałów teologicznych oraz ATK, co było przedmiotem szczególnej troski kardynała Karola Wojtyły. Wśród ruchów katolickich przykładem posoborowych przemian był dynamiczny rozwój Ruchu Żywego Kościoła/Ruchu Światło-Życie. W omawianym okresie wyraźny nacisk położono na kształtowanie się struktur oraz dopracowanie założeń koncepcyjnych.
The period 1972-1978 concludes the early stage of the Vatican II implementation in Poland with its peculiar characteristics, given the socio-political conditions of a totalitarian state. It was marked by such phenomena as the changes in the Polish piety forms, the atomisation of the laity, the growing usage of the mass media by the Church, the ties with the political opposition and the efforts to normalise the Polish - Holy See diplomatic relations. Moreover, some achievements were made when it comes to the post-Vatican II Theology. We should mention here the works of Karol Wojtyla, Stanislaw Olejnik (Moral Theology), Wincenty Granat (Dogmatic Theology), Franciszek Blachnicki (Pastoral Theology and Liturgy), Stanislaw Celestyn Napiorkowski (Ecumenism), Feliks Zaplata (Missiology) and Eugeniusz Waron (Theology of Laity). The liturgical reform was applied with the new books printed, liturgical space alterations made and the lay ministers trained. The new, revised edition of the Scripture called The Poznan Bible was published in 1975. Synods were held in Warsaw, Cracow, Katowice, Gdansk, Czestochowa, Lublin and Gniezno. Some new regulations were introduced to the Catholic university institutions, most notably to the Catholic Theological Academy in Warsaw. There was a growth of the Church movements and associations such as the Light-Life Movement. That time was characterised by the effort to develop the new conceptual framework of the Vatican II renewal in Poland and to establish its institutional applications.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2018, 52; 29-80
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Caminhos dos sentidos: penitência e alaridos na Romaria do Senhor dos Passos de São Cristóvão (Brasil, 1903-1978)
Paths of the senses: Penance and howls in Our Lords of the Steps pilgrimage in São Cristóvão (Brazil, 1903-1978)
Autorzy:: Santos, Magno Francisco de Jesus
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1199658.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: São Cristóvão
Sergipe
romaria
intelectuais
reforma devocional católica
conflito religioso
penitência
pilgrimage
intellecuals
Catholic devotional reform
religious conflict
penance
Opis:: A procissão dos Passos na cidade de São Cristóvão é considerada a principal solenidade religiosa de Sergipe, estado do Nordeste brasileiro. Desde o século XIX, na segunda semana da Quaresma, a cidade passava por um período de júbilo, regozijava com romeiros se deslocando dos mais diversos recônditos no intuito de cumprir sua desobriga e renovar seus pedidos. Era uma romaria que reunia os segmentos populares e os principais nomes da elite açucareira da região. Era uma romaria oficial do Império do Brasil. Nessa pesquisa, o objeto é a reinvenção dessa romaria ao longo do século XX, provocando conflitos e inquietações entre diferentes segmentos sociais que tentaram se apropriar do evento. O principal conflito ocorreu entre os membros da antiga Ordem Terceira do Carmo, organizadora da romaria, e os frades franciscanos oriundos da Alemanha, que a partir de 1903 assumiram a Paróquia Nossa Senhora da Vitória e tentaram promover o processo de reforma devocional, combatendo as práticas devocionais tidas como inadequadas e o poder dos leigos na celebração. Essa querela envolveu religiosos, leigos, políticos republicanos, romeiros das camadas populares, membros das irmandades e intelectuais preocupados com os efeitos da modernização do estado e com a destruição das tradições.
The Passos procession in the city of São Cristóvão is considered the main religious ceremony of Sergipe, a state in the Brazilian Northeast. Since the nineteenth century, during the second week of Lent, the city had enjoyed a period of joy, rejoicing with pilgrims traveling from various retreats in order to fulfill their release and renew their requests. It was a pilgrimage that reunited the popular segments and the main names of the sugar elite of the region. It was an official pilgrimage of the Brazilian Empire. In this research, the object is the reinvention of this pilgrimage throughout the twentieth century, provoking conflicts and anxieties among different social segments that tried to appropriate the event. The main conflict took place between the members of the Third Order of Carmel, organizer of the pilgrimage, and the Franciscan friars from Germany who from 1903 took over the parish of Our Lady of Victory and tried to promote the process of devotional reform, and the power of the laity in the celebration. This quarrel involved religious, laymen, republican politicians, popular pilgrims, members of the brotherhoods and intellectuals concerned about the effects of the modernization of the state and the destruction of traditions.
Źródło:: Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2020, 26; 111-134
1641-4713
Pojawia się w:: Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Problematyczny powrót do źródeł: Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny w liturgii Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego
Problematic Return to Sources: Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in the Liturgy of the Ukrainian Greek Catholic Church
Autorzy:: Pańczak, Bogdan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035173.pdf
Data publikacji:: 2020-02-06
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Katolickie Kościoły Wschodnie
latynizacja
reforma liturgiczna
Kongregacja Kościołów Wschodnich
rok liturgiczny
Eastern Catholic Churches
Latinization
liturgical reform
Congregation for the Oriental Churches
liturgical year
Opis:: Artykuł dotyczy jednego z najistotniejszych aspektów życia Katolickich Kościołów Wschodnich, jakim jest ich wierność własnemu obrządkowi, czyli liturgicznemu, teologicznemu, duchowemu i dyscyplinarnemu dziedzictwu (por. kan. 28 §1 Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich). Magisterium Kościoła, od dokumentów Soboru Watykańskiego II do wydanej w 1996 r. przez Kongregację Kościołów Wschodnich Instrukcji w sprawie stosowania przepisów liturgicznych Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich wzywa te wspólnoty do ponownego odkrycia bogactwa swojej tradycji, a gdzie zachodzi taka potrzeba – do roztropnego usunięcia obcych zapożyczeń i powrotu do źródeł. Na przykładzie święta celebrowanego na chrześcijańskim Wschodzie 9 grudnia widać, jak trudny jest ten proces w Ukraińskim Kościele Greckokatolickim. Rzymska reforma ksiąg liturgicznych (lata 40. XX wieku), która przywróciła zmienioną w 1891 r. nazwę i liturgię bizantyńskiego święta „Poczęcie św. Anny, gdy poczęła ona Najświętszą Bogurodzicę”, czeka na pełną recepcję i implementację.
The article concerns one of the most important aspects of the Eastern Catholic Churches’ life, which is their faithfulness to their own rite, that is, a liturgical, theological, spiritual, and disciplinary heritage (c. 28 §1 of The Code of Canons of the Eastern Churches). The Magisterium of the Church, from the documents of the Second Vatican Council to the edition in 1996 by the Congregation for the Oriental Churches of The Instruction for the Application of the Liturgical Prescriptions of the Code of Canons of the Eastern Churches, urges these communities to rediscover the richness of their traditions, and if necessary, to prudently remove foreign borrowings and return to the sources. The example of the holiday celebrated in the Christian East on December 9 shows how difficult this process is in the Ukrainian Greek Catholic Church. The Roman reform of liturgical books (1940s), which restored the name and liturgy of the Byzantine feast: The Conception of St. Anne, when she conceived The Holy Mother of God, changed in 1891, is still waiting for full reception and implementation.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 111-123
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Reforma liturgiczna Piusa XII i Jana XXIII
Liturgical Reform of Pius XII and John XXIII
Autorzy:: Karas, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1920231.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Pius XII
Jan XXIII
reforma liturgiczna
rubryki
Mszał rzymski
Brewiarz
John XXIII
reform of the catholic liturgy
Roman missal
Roman breviary
Opis:: Artykuł omawia zasady i przebieg reformy liturgii Mszału i Brewiarza w Kościele rzymskim w XX wieku, a zwłaszcza za pontyfikatów Piusa XII i Jana XXIII. Reformy te omówiono na tle epoki klasycznej (XIX w. i wcześniej) oraz w porównaniu do reform II Soboru Watykańskiego i Pawła VI. Obrzędy w tej epoce zostały uproszczone, odnowione w duchu wspólnotowym i dostosowane do mentalności współczesnego człowieka i do nowego sposobu życia, do warunków społeczeństwa przemysłowego. „Acta Apostolicae Sedis”.
The paper discusses the principles and the course of the reform of the liturgy of the Missal and Breviary in the Roman Church in the 20th century, in particular for the pontificates of Pius XII and John XXIII. These reforms were discussed against the background of the classic era (of the 19th century and earlier) and in comparison with the reforms of the Second Vatican Council and of Paul VI. The rituals of that era were simplified, renewed in a community spirit and adapted to the mentality of contemporary man and to the new way of life, to the conditions of industrial society. "Acta Apostolicae Sedis".
Źródło:: Studia Theologica Varsaviensia; 2020, 58, 1; 166-205
0585-5594
Pojawia się w:: Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Konteksty i implikacje III Sesji Plenarnej „Der synodale Weg” we Frankfurcie nad Menem, 3-5 lutego 2022 roku
Contexts and Implications of the Third Plenary Session “Der Synodale Weg” in Frankfurt am Main on 3–5 February 2022
Autorzy:: Chojnacki, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2179098.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: „Der syndoale Weg”
synodalność
znaki czasu
Kościół katolicki w Niemczech
reforma
“Der Synodale Weg”
synodality
signs of the times
the Catholic Church in Germany
reform
Opis:: Trzecia sesja plenarna „Der Synodale Weg” i przyjęte podczas niej trzy dokumenty pozwalają na wstępną diagnozę rozpoczętego w 2019 roku procesu odnowy i reform w Kościele katolickim w Niemczech. Diagnoza ta pozwala zauważyć, że członkowie wspólnoty kościoła są zaniepokojeni coraz większą liczbą apostazji oraz trudnościami z odzyskaniem zaufania i wiarygodności spowodowanego nadużyciami autorytetu i władzy w wielu wymiarach życia duchowego i fizycznego (seksualnego). W uchwalonych dokumentach w wymiarze teologicznym dokonano rewizji precedencji źródeł teologicznych, kładąc większy akcent na „znaki czasu” jako locus theologicus oraz uwypuklając większe znaczenie konferencji episkopatu danego kraju do rozstrzygnięć w obrębie autentycznego nauczania w Kościele powszechnym. Gremium „Der Synodaler Weg” oraz mające się ukonstytuować Rady synodalne na poziomie diecezji także powinny mieć nie tylko charakter doradczy, ale i rozstrzygający. Podobne reformy Kościoła katolickiego spotykają się z ruchami kontestującymi takie rozstrzygnięcia, wskazującymi na to, że uczestnicy tego gremium nie mają mandatu, aby zobowiązywać wierzących w Niemczech do ich przestrzegania. Stolica Apostolska wydała Deklarację, wskazując, że decyzje podejmowane przez „Der Synodale Weg” nie mają mocy wiążącej ani w przypadku propozycji nowych form kierowania Kościołem, ani w kwestiach wiary i moralności.
The Third Plenary Session of “Der Synodale Weg” and the three documents adopted during it allow for a preliminary diagnosis of the renewal and reform process in the Catholic Church in Germany started in 2019. This diagnosis shows that members of the Church community are concerned about the increasing number of apostasies and difficulties in regaining trust and credibility caused by the abuse of authority and power in many dimensions of spiritual and physical (sexual) life. Adopted documents in the theological dimension revise the precedence of theological sources, placing greater emphasis on the “signs of the times” as a locus theologicus and emphasising the greater importance of the Episcopal conference of a given country for decisions within authentic teaching in the Universal Church. Also the assembly of “Der Synodaler Weg” and the synodal councils to be constituted at the diocesan level should be not only advisory but also decisive. Such reforms of the Catholic Church meet with movements contesting such decisions, indicating that the participants of this assembly do not have the mandate to oblige believers in Germany to obey them. The Holy See issued a Declaration, pointing out that the decisions made by the assembly of “Der Synodale Weg” are not binding, neither in the case of proposed new forms of Church governance, nor in matters of faith and morals.
Źródło:: Studia Paradyskie; 2022, 32; 5-18
0860-8539
Pojawia się w:: Studia Paradyskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Marcin Kromer (1512–1589) w walce o reformę Kościoła w Polsce. „Sermo de tuenda dignitate sacerdotii”
Martinus Cromerus in the fight for the Church in Poland. Sermo de tuenda dignitate sacerdotii
Autorzy:: Dziuba, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143546.pdf
Data publikacji:: 2022-08-18
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Renaissance
Polish Catholic Church
Martinus Cromerus
rhetoric
reform
priesthood
Council of Trent
Opis:: The author of this article discusses the circumstances of delivering a speech Sermo de tuenda dignitate sacerdotii by Martinus Cromerus, analyzes its content and style. Proves that iuvenilis sermo is worth attention because of the author’s great rhetorical workshop, excellent biblical and patrological preparation as well as general erudition. The speech was composed according to the priciples of classical rhetoric and it is inspired by the speeches of Cicero.
Źródło:: Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2022, 32, 1; 135-150
0302-7384
Pojawia się w:: Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Catholic reform" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język