Temat: Catholic Church - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Biblioteki kościelne w aspekcie kanonicznym
Church libraries in the Canonic Context
Autorzy:: Adamczyk, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1023739.pdf
Data publikacji:: 2013-12-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: prawo kanoniczne
Kodeks Prawa Kanonicznego
Kościół katolicki
biblioteka
canon law
code of canon law
Catholic Church
library
Opis:: This article is devoted to church libraries in the canonic aspect. Church library is the institution that collects, prepares and makes collections of books and manuscripts, which are the property of church institutions, available to readers. In the first part of this article the definition of the church library has been suggested, which is the organized collection of manuscripts, printing or elaborations and other resources, which aims at imparting texts and paintings, which is owned by approved or erected in canonic system institutions. Afterwards, the problem of library collection has been presented, which is the collection of manuscripts, printing or elaborations and other resources, as well as the issue of the content of these resources. The grading of libraries according to the criterion of the size of the collection of books and manuscripts has also been done. The attention was directed to the problem of maintaining and enlarging the library collection, too. A lot of attention was given to the organisation of church libraries that not only are the collections of books and manuscripts, but also collect, prepare, make available and inform about collections of books and manuscripts. Within the scope of the organization of church libraries the issue of library, rental and reading room workers has been discussed, as well as the appropriate indemnification of the collection.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2013, 100; 17-34
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Imiona chrzestne dzieci chłopskich okolic Fajsławic w drugiej połowie XVIII wieku
Baptismal Names in Peasant Families of the Fajslawice Area in the Second Half of the 18th Century
Autorzy:: Adamiak, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339801.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: onomastyka historyczna
imiona chrzestne
kult świętych w Kościele katolickim
wieś lubelska w XVIII wieku
historical onomastics
baptismal names
cult of saints in the Catholic Church
villages in the Lublin region in the 18th century
Opis:: First names given to children depend on many factors: ethnic background, religion, geographic location, societal status or time period. This article deals with the name-giving pattern and its evolution in peasant families during the period 1757-1809 in four villages within the realm of the parish of Fajsławice in the Lublin Region. The four villages in question were: Fajsławice, Siedliska, Suchodoły and Wola Idzikowska. At the beginning of the period under analysis, the pool of baptismal names was rather small: only 33 different male and 26 female names were used. The distribution of these names was hardly homogenous: 8.3% of all boys were named Wojciech, 19.8% of girls – Marianna, while some other names were used only once. A similar pattern was also observed in the other regions of Poland at that time. In order to identify what motivated parents as regards name selection, a few factors have been investigated: birth near the patron saint day, name inheritance from parents, and inspiration from the local cult of saints. The statistical analysis of the annual distribution of given names over the first 13 years of the parish’s existence proved to be most strongly affected by the date of birth: 95.8% of all boys were given the name of a saint, whose patron date was in the period of 4 weeks before or 4 weeks after the boy’s birth date; 81.6% for those who were born two weeks before or one week after the patron date. In most cases, the name was selected after a patron whose day was after the birth date. For girls’ names, the effect of the birth date on the baptismal name was slightly weaker, but still dominant: 86.9% of all girls born during the period between 4 weeks before and 4 weeks after the saint day received the name of the patroness. The analysis has also shown that the children’s names were practically not affected by the parents’ names or the names of a parish patron saint. The same name was given to siblings only if the previous one had died. In the period of 50 years under analysis, the naming pattern underwent a significant change: 76 new names were introduced (44 for boys and 32 for girls). Practically all of them followed the calendar rule, but the crucial role in their selection was played by the parish priests: some of them were more conservative and introduced practically no new names; some others were very creative, although some of the names they suggested did not stay in the pool of active names for a long time. The tradition of giving two names was not very significant, but, some parish priests tended to give double names more often than others. Many new names, both single and double ones, were inspired by new saints canonized in the 17th and the 18th century, especially those, who were Jesuits.
Źródło:: Roczniki Historii Kościoła; 2013, 5; 139-180
2080-8526
Pojawia się w:: Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: How to Lift the Curse? Oliver Frljić and the Poles
Autorzy:: Adamiecka, Agata
Sofulak, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2035205.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:: political theatre
Catholic Church
democracy
Oliver Frljić
John Paul II
Opis:: Agata Adamiecka’s article is devoted to Oliver Frljić’s affective The Curse, a play of unprecedented social impact in the post-transformation history of theater in Poland. Adamiecka chiefly focuses on the closing scene, where a wooden cross is cut down and a noose is hung around a plaster figure of John Paul II, as the clearest acts of symbolic violence, through which the artists affectively work on the audience, simultaneously showing themes that are most powerful taboos in the public sphere. Turning her attention to the wave of violence that actress Julia Wyszyńska experienced after the premiere, as well as statements by the Minister of Culture and other representatives of the political right, the author demonstrates how The Curse reveals the structure of symbolic power in Poland, with the inextricable alliance between state and church powers, and the permanent marginalization of women in the public sphere and the restriction of their rights, particularly when it comes to deciding about their own bodies.
Źródło:: Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, English Issue 3; 18-36
2720-0043
Pojawia się w:: Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Policy of the Russian Empire Regarding the Polish Population of Right-Bank Ukraine in the Second Half of the Nineteenth Century
Autorzy:: Aloshyna, Oksana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/18653963.pdf
Data publikacji:: 2022-09-27
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: Russian government
Poles
Roman Catholic Church
Right-Bank of Ukraine
political oppression
Opis:: Aim. The purpose of the scientific article is to reveal the specifics of the policy of the Russian Empire towards the Polish population on the territory of the Right-Bank of Ukraine. Methods. The research methodology is based on the principles of scientificity, historicism, systematics. During the research work, both general scientific (analysis and synthesis, systematisation and generalisation) and special scientific methods were used: problem-thematic, as well as system-structural. Results. The politics of the Russian government towards the poles had an important place in the socio-political life of Right-bank Ukraine. Using legislative documents and ordinances, the Russian government introduced a number of restrictive measures that were supposed to control and weaken the influence of Poles on the socio-economic life of the region. Conclusions. The Russian authorities tried to neutralise the influence of the Polish population and the Roman Catholic Church. Determining the presence of Poles and regulating their number depended on the strict control of the Russian government. The Poles were seen as a “dangerous element” threatening the policy of tsarist autocracy. That is why the authorities decided to undermine their socio-economic position by depriving them of a significant number of privileges.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2022, 13, 2; 681-690
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: St. John Paul II’s Ideas of Dialogue between the Church and Science
Dialog Kościoła z nauką w ujęciu św. Jana Pawła II
Autorzy:: Anderwald, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038077.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Jan Paweł II
Kościół katolicki
nauka
teologia
relacja Kościół i nauka
John Paul II
Catholic Church
science
theology
relationship between the Church and science
Opis:: Wśród różnych obszarów tematycznych dialogu ze światem ważne miejsce w papieskim nauczaniu zajmuje dialog Kościoła z nauką. Dialog ten zasadniczo jest prowadzony, choć z różną intensywnością, od początku istnienia Kościoła, gdyż jest związany implicite z istotną dla myśli chrześcijańskiej relacją między rozumem a wiarą. Za pontyfikatu św. Jana Pawła II (1978-2005) problematyka dialogu Kościoła z nauką stała się ważnym elementem papieskiej troski i nauczania. O dużym zaangażowaniu papieża w dialog Kościoła z nauką świadczy wielość jego wypowiedzi, dotyczących różnych aspektów tegoż dialogu, wygłaszanych podczas różnej rangi spotkań z przedstawicielami nauki. Artykuł ma na celu syntetyczną prezentację wkładu św. Jana Pawła II w dialog Kościoła z nauką. Źródłem dla opracowania postawionego problemu są zasadniczo wypowiedzi papieża kierowane do członków Papieskiej Akademii Nauk, uczestników interdyscyplinarnych sympozjów, jak i okazjonalne przemówienia do ludzi nauki. Choć papieskie wypowiedzi dotykają różnych kwestii dotyczących dialogu Kościoła z nauką i najczęściej przeplatają się w jego wypowiedziach, to jednak zasadniczo koncentrują się wokół trzech: (1) uzasadnienie konieczności podejmowania dialogu Kościoła ze światem nauki; (2) jego metodologicznych uwarunkowań oraz (3) tematyki. Wymienione kwestie stanowią podstawę do wyznaczenia struktury dla prowadzonych rozważań, ukazując równocześnie konkretny wkład św. Jana Pawła II w rozwój dialogu Kościoła z nauką.
This paper will analyse the teaching of Pope John Paul II with regard to the opening of the Church towards science. This is a relevant issue to the Christian faith. Its justification is made today in a climate of scientific thinking, in which scientific tools of recognising of the world, as well as the scientific picture of the world play an important role. This article will demonstrate in sequence: (1) the need for dialogue between the Church and science; (2) the methodological considerations, and (3) topics of this dialogue. Particular attention is paid to the papal indications on general criteria of dialogue between theologians, as the representatives of the Church and scientists, as the representatives of various fields of scientific exploration.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 81-94
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Jerzy ks. Zbaraski (1574–1631) wobec Kościoła i duchowieństwa katolickiego
Prince Jerzy Zbaraski’s (1574–1631) Attitude towards the Church and the Catholic Clergy
Autorzy:: Anusik, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46184409.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Kościół katolicki
kontrreformacja
jezuici
Jerzy ks. Zbaraski
dzieje Rzeczypospolitej w XVI i XVII w.
Catholic Church
Counter-Reformation
Jesuits
prince Jerzy Zbaraski
history of Polish-Lithuanian Commonwealth in 16th and 17th centuries
Opis:: Jerzy ks. Zbaraski (1574–1631) był jednym z najwybitniejszych polityków polskich w pierwszej połowie XVII w. Potomek starej rodziny książęcej władającej wielkim latyfundium na kresach południowo-wschodnich, świetnie wykształcony, władający kilkoma obcymi językami, miał wszelkie predyspozycje do tego, aby odegrać wybitną rolę w dziejach Rzeczypospolitej. Pomijany przez Zygmunta III w nadaniach królewszczyzn i urzędów, dość szybko przeszedł jednak do opozycji. W niniejszym artykule omówiono stosunek księcia do Kościoła i duchowieństwa katolickiego. Zwrócono uwagę na fakt, że chociaż od wczesnego dzieciństwa był on wyznawcą katolicyzmu, to dość szybko popadł w konflikt z jezuitami. Utrudniło mu to karierę polityczną. Niemniej jednak w 1620 r. doczekał się awansu na urząd kasztelana krakowskiego. W latach dwudziestych XVII w. był już uznanym przywódcą antykrólewskiej opozycji. Książę nie akceptował zmian zachodzących w polskim Kościele i był przeciwnikiem polityki religijnej Zygmunta III. Sam był rzecznikiem tolerancji i utrzymania w mocy postanowień zawartych w akcie konfederacji warszawskiej z 1573 r. Występował w obronie prawosławia. Przyjaźnił się z przywódcą różnowierców na Litwie, Krzysztofem ks. Radziwiłłem. Opowiadał się za zwiększeniem świadczeń duchowieństwa na rzecz państwa. Konsekwentnie popierał interesy Akademii Krakowskiej. Był nieprzejednanym wrogiem jezuitów, których uważał za szermierzy kontrreformacyjnego fanatyzmu. Był zwolennikiem świeckiego, tolerancyjnego państwa, które nie ingeruje w kwestie wyznaniowe i światopoglądowe. Popularny i lubiany przez szlachtę, Jerzy ks. Zbaraski zmarł 30 lipca 1631 r., niemal powszechnie żałowany. Wieść o jego śmierci z radością przyjęli natomiast jezuici i ich adherenci na dworze królewskim.
Prince Jerzy Zbaraski (1574–1631) was one of the most eminent Polish politicians in the first half of the 17th century. A descendant of an old princely family which ruled a large latifundium in the south-eastern borderlands, well educated, fluent in several foreign languages, he had all the predispositions to play an outstanding role in the history of Polish-Lithuanian Commonwealth. Omitted by Zygmunt III in his granting of royal lands and higher offices, he quickly moved to the opposition to the king. This article discusses the prince’s attitude towards the Catholic Church and clergy. Attention was drawn to the fact that although from early childhood he was a follower of Catholicism, he quickly came into conflict with the Jesuits. This hindered his political career. Nevertheless in 1620 he was promoted to the office of the castellan of Kraków. In the 1620s he was already a recognized leader of the anti-royal opposition. The prince did not accept the changes taking place in the Polish Church and was an opponent of the religious policy of Zygmunt III. He himself was a spokesman for tolerance and upholding the provisions contained in the act of the Warsaw Confederation of 1573. He defended the Orthodoxy. He was on friendly terms with the leader of dissenters in Lithuania, prince Krzysztof Radziwiłł. He was in favor of increasing the charges of the clergy to the state. He consistently supported the interests of the Kraków Academy. He was an implacable enemy of the Jesuits, whom he considered to be the champions of Counter-Reformation fanaticism. He was a supporter of a secular, tolerant state that would not interfere in religious and ideological matters. Popular and liked by the nobility, prince Jerzy Zbaraski died on July 30, 1631 causing almost universal sadness. The news of his death was received with joy only by the Jesuits and their adherents at the royal court.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2023, 112; 35-55
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Rola uczuć w ignacjańskich ćwiczeniach duchownych
The Role of Feelings in the Ignatian Spiritual Exercises
Autorzy:: Augustyn, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1196687.pdf
Data publikacji:: 2013-06-30
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: ćwiczenia duchowne
bojaźń
katechizm kościoła katolickiego
ocena moralna
pocieszenie duchowe
poruszenia wewnętrzne
pragnienia duchowe
rekolekcje ignacjańskie
serce
strapienie duchowe
the spiritual exercises
fear
the catechism of the catholic church
moral appraisal
spiritual consolation
inner experience
spiritual desires
Ignatian retreats
heart
spiritual desolation
Opis:: Artykuł omawia problematykę uczuć w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli w świetle nauczania Katechizmu Kościoła Katolickiego. Autor podkreśla, że oba dzieła traktują człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym sferę ludzkiej psychiki z jej potrzebami, odczuciami i pragnieniami, a problematykę uczuć omawiają pod kątem duchowego rozeznania i oceny moralnej ludzkiego zachowania. Autor podejmuje z jednej strony polemikę z zawłaszczaniem problematyki uczuć przez psychologię, z drugiej zaś przeciwstawia się lekceważeniu świata ludzkich uczuć przez duchowość. Odwołując się do Katechizmu, z naciskiem podkreśla, że „pojęcie «uczucia» należy do dziedzictwa chrześcijańskiego”, oraz że uczucia są „naturalnymi składnikami psychiki ludzkiej” i „stanowią obszar przejściowy i zapewniają więź między życiem zmysłowym a życiem ducha”. Zdaniem autora – korzystając z nauki o uczuciach zawartej w Ćwiczeniach duchownych oraz w Katechizmie Kościoła Katolickiego, unikamy zbędnych kontrowersyjnych dyskusji wokół tematów: psychologia a duchowość oraz pomoc duchowa a pomoc terapeutyczna. Zarówno duchowość, jak i psychologia są integralnymi elementami ludzkiego życia. Wszelkie przeciwstawianie psychologii – duchowości i odwrotnie – podkreśla autor – jest nieuzasadnione i wyrządza szkodę osobom szukającym osobistego rozwoju, w tym także rozwoju duchowego. Każdy rodzaj pedagogiki, niezależnie od przyjętej antropologii, winien traktować człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym także emocjonalną i duchową.
The article analyses the role of feelings in the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola in the context of teaching of the Catechism of the Catholic Church. The author emphasises that both sources treat a man in an integral way, taking into account all spheres of a human being, including human psyche and its needs, feelings and desires; the feelings are dealt with from the perspective of spiritual discernment and moral appraisal. The author, on the one hand, argues with the attempts of psychology to appropriate the notion of feelings and, on the other hand, objects to neglecting human emotions by spirituality. Referring to the Catechism, the author stresses that „the concept of the ‘feeling’ belongs to the Christian heritage” and that feelings are „natural ingredients of a human psyche” and „constitute a transitional area and provide a link between a sensory life and a spiritual life”. According to the author, if we make use of what the Spiritual Exercises and the Catechism teach us about feelings, we will avoid unnecessary controversial disputes devoted to such topics as psychology and spirituality or spiritual consolation and therapeutic assistance. Both spirituality and psychology are integral parts of a human life. The attempts of confronting psychology and spirituality are pointless and harmful to persons looking for personal development, including spiritual development. Every kind of pedagogy, regardless of anthropology assumed as its basis, should treat a human being in an integral way, taking into consideration all his spheres, including emotional and spiritual ones.
Źródło:: Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 195-215
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:: Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Mönchstum und Ökumene nach Andreas Szeptyckyj
Monastycyzm i ekumenizm według Andrzeja Szeptyckiego
Autorzy:: Babiak, Augustyn
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595344.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: ecumenism; monastic life; Andrew Sheptytsky; Greek-Catholic Orthodox Church' order of Studiets;
ekumenizm; monastycyzm; Andrzej Szeptycki; Kościół Wschodni; zakon studytów;
Opis:: This paper concerns the metropolitan Andrew Sheptytsky and his activity for the renewal of monastic life in the Greek-Catholic Orthodox Church at the beginning of the twentieth century. He contributed not only to the revival of religious life, but gave it a new form. The religious foundation for Sheptytsky was eastern spirituality, because it was the monastery of Basilians which aided this formation, and it was completed through study with Jesuits in Kraków. Even through he fulfilled the function of a metropolitan of Lviv-Hal he was still in his spiritual nature a monk. A vision for the renewal of monastic life accompanied Sheptytsky from the beginning of his pastoral service and was developed under the influence of numerous contacts with western orders, like Benedictines, Jesuits and Carmelites. He established an order, gained from their experiences, which responds to Slavic spirituality and religiosity. He began to fulfill this order in 1904, when from two prayer communities he established the foundations of the future order of Studiets. This community took as the foundation of their life the advice of monks written by Studios in the fifth century, and corrected and developed by St. Theodor Studit. In 1923 Sheptytsky obtained from the Vatican confirmation of the rule of their community, which was based on the Byzantine tradition, had numerous elements of the teaching of the western Fathers of the Church, and corresponded with the exigencies of the reality of the time. The basis of the formation of Studiets is not only prayer, asceticism and work, but theological education, patristic knowledge and acquaintance of the eastern liturgy and tradition too. For Sheptytsky the eastern monasticism had to be first of all the source of spiritual life for the Greek-Catholic Orthodox Church and had to influence on the morally and educatory renewal of the believers and the clergy of the diocese. The present article demonstrates the exceptional framework of this order, which was openness to other cultures and religions, through encounters with the Greek-Catholic Orthodox Church of the time. A lot of contacts and activities had an ecumenical dimension. It happened through contact with other Christian’s confessions, showing the richness of the spiritual life, the splendor of eastern liturgy, and indicates the value of unspoiled faith as a way to true unity amongst Christians. The metropolitan Andrew Sheptytsky was an example of this openness, because he personally kept many contacts with different ecclesial communities and was the advocate of the realization of the universal Church. He was not fearful of the benefits from the spiritual richness of the whole of Christianity, through it – attached to the thought of John Paul II – he breathed with both the lungs of the Western and Eastern Church.
Artykuł ukazuje osobę metropolity Andrzeja Szeptyckiego i jego działania zmierzające do odnowienia życia monastycznego w Cerkwi greckokatolickiej na początku XX w. Przyczynił się on nie tylko do ożywienia życia religijnego, lecz nadał mu nowy kształt. Fundamentem religijnym była dla Szeptyckiego duchowość wschodnia, gdyż sam przeszedł formację w zakonie bazylianów, a uzupełnił ją przez studia u jezuitów w Krakowie. Mimo pełnionej funkcji metropolity lwowsko-halickiego w swojej naturze duchowej pozostał zakonnikiem. Wizja odnowy życia monastycznego przyświecała Szeptyckiemu od początku jego posługi pasterskiej i była rozwijana pod wpływem licznych kontaktów z zachodnimi zakonami, takimi jak benedyktyni, jezuici czy karmelici. Czerpiąc z ich doświadczeń, założył zakon, który odpowiada duchowości i religijności słowiańskiej. Ideę tę zaczął realizować w 1904 r., gdy z dwóch wspólnot modlitewnych stworzył podstawy przyszłego zakonu studytów. Wspólnota ta przyjęła za podstawę życia wskazania dla mnichów opracowane przez Studiosa w V w., a poprawione i rozwinięte przez św. Teodora Studytę. W 1923 r. Szeptycki uzyskał w Watykanie zatwierdzenie reguły tej wspólnoty, która choć oparta na wielowiekowej tradycji bizantyjskiej, posiadała wiele elementów z nauczania Ojców Kościoła Zachodniego i odpowiadała wymogom ówczesnej rzeczywistości. Podstawą formacji u studytów była nie tylko modlitwa, asceza i praca, ale także wykształcenie teologiczne, wiedza z zakresu patrystyki oraz znajomość liturgii i wschodniej tradycji. Dla Szeptyckiego monastycyzm wschodni miał być przede wszystkim źródłem życia duchowego dla Cerkwi greckokatolickiej, a także miał wpływać na odnowę moralną i edukacyjną nie tylko wiernych, lecz również duchowieństwa diecezjalnego. W niniejszym artykule został ukazany jeden szczególny rys tego monastycyzmu, jakim było otwarcie na inne kultury i religie, z którymi stykała się ówczesna Cerkiew greckokatolicka. Wiele aspektów tych kontaktów i działań miało wymiar ekumeniczny. Działo się to przez kontakty z innymi odłamami chrześcijaństwa, ukazywanie bogactwa życia duchowego, piękna wschodniej liturgii i wskazywanie wartości nieskażonej wiary jako podstawa dojścia do prawdziwej jedności chrześcijan. Sam metropolita Andrzej Szeptycki był przykładem takiego otwarcia, gdyż osobiście utrzymywał wiele kontaktów z różnymi wspólnotami kościelnymi i był orędownikiem realizacji Kościoła powszechnego. Nie lękał się korzystać z bogactwa duchowego całego chrześcijaństwa, przez co – nawiązując do myśli Jana Pawła II – oddychał obydwoma płucami Kościoła Wschodniego i Zachodniego.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 357-370
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Działania komunistycznego aparatu bezpieczeństwa w odpowiedzi na wydarzenia uznawane za cuda w latach 1946–1953
Activities of communist security structures in response to the events considered miracles in the years 1946-1953
Autorzy:: Bączek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1395249.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: religious folk
communist security apparatus
Catholic Church
miracles
Opis:: The communist authority in Poland monitored events identified in the category of miracles, regardless of whether they were recognized by the Catholic Church as miracles or not. The Ministry of Public Security saw these phenomena as an active method of hostile activities on the part of the clergy.The repression of people who disseminated information about such events started at the end of 1948 started. All forms of MPS activities – creation of groups of secret informants, psychic pressure, brutal pacification meetings, arrests and questionings – were used. There were also cases of people who disseminated information about the miracles been placed in psychiatric hospitals. Preserved documents of the MPS are not proof of the truth of miracles, but they do form evidence of the destructive will by the Communists towards all expressions of religiosity.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2014, 21; 279-290
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus
Autorzy:: Bakalarz, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: syncel
protosyncel
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
katolickie Kościoły wschodnie
Kościół łaciński
latynizacja
syncellus
protosyncellus
general vicar
episcopal vicar
Catholic Eastern Churches
Latin Church
latinization
Opis:: Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Aspekty prawne współpracy dyrektora szkoły publicznej z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Legal Aspects of the School of Public Cooperation with Churches and Religious Denominations
Autorzy:: Balicki, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401163.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: nauczyciel
szkoła
kościoły
Kościół katolicki
związki wyznaniowe
nauka religii
nauczanie religii w szkole
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
teacher
school
churches
Catholic Church
religious denominations
lessons of religion
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:: Nauczanie religii odgrywa bardzo ważną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Jest ono obecne w polskim systemie oświaty. Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o systemie oświaty, nauka religii jest organizowana na życzenie rodziców w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnajalnych. Kształt przepisów dotyczących nauczania religii w szkołach i przedszkolach publicznych nakłada obowiązek współpracy dyrektora szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi w zakresie nauczania religii. Najbardziej widoczne jest to w zakresie zatrudniania nauczycieli religii. Wprawdzie podmiotem zatrudniającym nauczyciela religii jest dyrektor szkoły, jednakże nie może on zatrudnić osoby nie posiadającej misji kanonicznej. Kościoły i związki wyznaniowe mają również możliwość cofnięcia misji kanonicznej, co skutkuje zwolnieniem takiego nauczyciela, nawet w ciągu roku szkolnego. Obowiązek wspomnianej współpracy widoczny jest również przy organizacji rekolekcji wielkopostnych. Nie są to jedyne sfery współpracy szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Wspomniana współpraca powinna być jak najściślejsza, gdyż w wielu aspektach pracy szkoły może ona przynieść pozytywne rezultaty wychowawcze.
Religious education plays a very important role in the upbringing of the young generation. It is present in the Polish educational system. The provisions on religious education in schools and preschools requires cooperation of the school and churches and religious organizations in the field of religious education. This is most evident in the employment of teachers of religion. Although the subject of employing a teacher of religion is director of the school, but he can not hire a person lacking canonical mission. Churches and religious organizations are also able to release a teacher, even during the school year. The obligation of the cooperation is also seen in the organization of the Lenten retreat. The are not the only areas of cooperation should be the closest possible, as in many aspects of school can bring positive outcomes of education.
Źródło:: Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 229-248
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:: Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Ogniwa z dziejów duszpasterstwa w polskich formacjach granicznych
An Outline History of the Pastoral Care in the Polish Border Guard
Autorzy:: Banaszek, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558998.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: duszpasterstwo wojskowe
Straż Graniczna
Kościół ewangelicko-augsburski
Kościół grekokatolicki
Kościół prawosławny
Kościół rzymskokatolicki
armed forces pastoral care
Border Guard
Evangelical Church of the Augsburg Confession
Orthodox Church
Roman Catholic Church
Ukrainian Greek Catholic Church
Opis:: Dzieje polskiego duszpasterstwa wojskowego sięgają początków państwowości polskiej. W zorganizowanej formie, w tym w odniesieniu do formacji ochraniających granice państwa, funkcjonuje ono od czasu odzyskania niepodległości w 1918 r. Specyfika duszpasterstwa wojskowego wynika z faktu, że jest ono realizowane wobec żołnierzy, którzy tworzą raczej zamkniętą strukturę zawodową. Służba w wojsku naznaczona jest nierzadko stresogennymi sytuacjami. Kapelani muszą uwzględnić szczególną sytuację w jakiej znajdują się wojskowi i ich rodziny. Punktem odniesienia dla ich pracy duszpasterskiej jest dewiza Wojska Polskiego: Bóg, Honor, Ojczyzna. Zawartą w niej treść kapelani powinni potwierdzać osobistym przykładem i zaangażowaniem.
The history of the pastoral care for the Polish military is going back to the beginning of the Polish state. However the organized pastoral care started its existence after Poland regained its independence in 1918. The border units, which were responsible for security and stability of the internal state, were appointed chaplains for pastoral ministry. Trying to determine what is the military pastoral care we stressed its specific form. Ordinary pastoral tasks conducted among soldiers due to a hermetic structure of military institutions, from being born in this situation, stress, tension and interpersonal and personal problems. A Chaplain should take into account the unique character of the military service and especially problems faced by the officers, acquainting them with the principles of Christian life. Chaplains should remember the motto of the Polish military: God, Honor, Fatherland and they should lead the soldiers by their own example.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2011, 29; 155-162
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Causes, forms and effects of social and moral confusion of the institutional Roman-Catholic Church in Poland
Autorzy:: Baniak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1029898.pdf
Data publikacji:: 2016-03-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: lostness of the institutional Roman Catholic Church in Poland
Opis:: The lostness of an individual or institution is manifested in their aversion towards conforming or adapting to the social and cultural conditions in which they are to function or carry out their fundamental tasks. Lostness affects secular institutions as well as religious institutions, including churches. In this paper I demonstrate the lostness of the institutional Roman Catholic Church in Poland over the past 25 years through the reflections of clergymen and theologians, as well as on the basis of sociological research findings. Theologians claim that this lostness also signifies the specific pastoral situation of the Church brought about by the systemic transformations in Poland over this period, previously unencountered by and unknown to the Church, hindering the Church’s functioning and inducing it to take erroneous decisions. Lostness takes on a variety of forms and is manifested in numerous spheres of the Church’s secular activities, but does not affect its essence or religious identity. However, it does embrace its functions and actions, its attitudes and its decisions, in the area of secular and political activity, its relations with society, and also in relations within the clerical community. Wording it differently, lostness applies to the human structure of the Church, and within this above all the bishops and leaders who guide it and manage its assets, and who also perform an instructional and educational function towards the Church’s faithful.
Źródło:: Człowiek i Społeczeństwo; 2016, 41; 49-69
0239-3271
Pojawia się w:: Człowiek i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: OBOWIĄZKOWA BEZŻENNOŚĆ I CZYSTOŚĆ SEKSUALNA KSIĘŻY RZYMSKOKATOLICKICH W WYOBRAŻENIACH I OCENACH MŁODZIEŻY GIMNAZJALNE
OBLIGATORY CELIBACY AND SEXUAL PURITY OF THE ROMAN-CATHOLIC PRIESTS IN PERCEPTIONS AND ASSESSMENTS OF THE JUNIOR HIGH SCHOOL STUDENTS
Autorzy:: Baniak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/418712.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:: bezżenność księży
abstynencja seksualna księży
księża żonaci
rodzina księży żonatych
środki utrzymania księży żonatych i ich rodzin
młodzież gimnazjalna
Kościół rzymskokatolicki
priests’ celibacy
obligatory celibacy
sexual abstinence of the priests
a family of the married priests
cost for maintaining the family of a married priests
the Roman-Catholic Church
the junior high school students.
Opis:: W artykule tym ukazuję wyobrażenia i oceny młodzieży gimnazjalnej dotyczące obowiązkowego celibatu i abstynencji (czystości) seksualnej księży rzymskokatolickich. Podstawę dla tej prezentacji stanowią wyniki moich badań socjologicznych, które zrealizowałem w latach 2007-2008 wśród 995 gimnazjalistów w Kaliszu i w środowisku wiejskim tego regionu. Badania te wykazały, że 75 procent gimnazjalistów odrzuca obowiązek celibatu i czystości seksualnej dla wszystkich księży, a tylko 25 procent twierdzi, że celibat powinni wybierać dobrowolnie sami księża, jeśli potrafią żyć w samotności. Księża odrzucający celibat powinni mieć żony i dzieci, własne rodziny. Większość gimnazjalistów badanych kwestionuje doktrynę Kościoła rzymskokatolickiego nakazującą wszystkim księżom w parafiach i zakonach celibat i czystość seksualną. Kościół, w ocenie badanych gimnazjalistów, powinien dać księżom żonatym pieniądze na utrzymanie ich rodzin. Zaledwie co czwarty respondent chciałby sam ponosić koszty utrzymania tych rodzin. Środki na utrzymanie rodzin księży żonatych mogłyby też pochodzić z podatku kościelnego, płaconego przez katolików w parafiach. Gimnazjaliści z Kalisza ujawniają krytyczne nastawienie do obowiązkowego celibatu i do czystości seksualnej księży. Bardziej optymistyczne nastawienie do celibatu księży mają gimnazjaliści wiejscy. Wiara religijna najsilniej wpływa na postawy gimnazjalistów wobec obowiązkowego celibatu i abstynencji seksualnej księży. Respondenci głęboko wierzący i wierzący akceptują celibat częściej i bez zastrzeżeń. Natomiast niewierzący i obojętni religijnie częściej kwestionują obowiązek celibatu i abstynencji seksualnej księży.
In this article, I present the ideas and opinions of the junior high school students regarding obligatory celibacy and purity (abstinence) sexual of the Roman-Catholic priests. The basis for this presentation are the results of my sociological research, which I realized in the years 2007-2008 among in Kalisz and in rural gymnasiums of this region. My research has shown 75 percent of the junior high school students reject the obligatory celibacy and sexual purity of all priests, and only 25 percent think that celibacy should be chosen voluntarily by the priests if they can live in solitude. Priests questioning celibacy should have their own wives and children, their own families. Most of the gymnasiums students questioned also the doctrine of the Roman-Catholic Church requiring all priests in parishes and convents (monastery) of celibacy and sexual purity. The Church, in the opinion of the junior high school students, should give married priests money support their families. Only every fourth respondent would like to maintain a family of married priests. Money to support the families of married priests tax paid by Catholics in parishes. The junior high school students from Kalisz more often reveal critical attitudes towards obligatory celibacy and sexual purity of the priests. The junior high school students from the rural schools have a more optimistic attitude to the priests’ celibacy. Religious faith has the strongest influence on the attitudes of the junior high school students towards celibacy and sexual purity of the priests. The respondents who are deeply religious and believers accept celibacy more often and without reservation. However, unbelievers and indifferent religious people more often question the duty of celibacy and sexual abstinence (purity) of the priests.
Źródło:: Colloquium; 2019, 11, 1; 5-22
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:: Colloquium
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Obowiązkowy celibat i czystość seksualna księży rzymskokatolickich w wyobrażeniach i ocenach licealistów i studentów w Polsce
Obligatory Celibat and Sexual Purity of the Roman Catholic Priests in the Imagination and Evaluation of High School and University Students in Poland
Autorzy:: Baniak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2096374.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:: priest celibacy
obligation and universality of celibacy
optional celibacy
priests’ sexual purity
model of the Catholic priest
Roman Catholic Church
attitude
evaluation
high school students
university students
celibat kapłański
obligatoryjność i powszechność celibatu
celibat fakultatywny
czystość seksualna księży
model kapłana katolickiego
Kościół rzymskokatolicki
postawa
ocena
licealiści
studenci
Opis:: W artykule tym ukazuję postawy i oceny młodzieży licealnej i akademickiej wobec obowiązkowego celibatu i czystości seksualnej księży rzymskokatolickich. Podstawę do tej prezentacji stanowią wyniki moich badań socjologicznych, które zrealizowałem wśród respondentów dobranych technikami statystycznymi reprezentujących obie kategorie młodzieży w drugiej połowie XX wieku i w drugiej dekadzie obecnego wieku. Łącznie we wszystkich badaniach uczestniczyło 976 licealistów (637 kobiet i 339 mężczyzn) i 546 studentów (327 kobiet i 219 mężczyzn), a ogółem – 1522 respondentów, w tym 964 kobiety i 558 mężczyzn. Respondenci w obu sytuacjach reprezentowali pierwszy i trzeci rok nauki. Badania wykazały, że większość licealistów i studentów sprzeciwia się obejmowaniu obowiązkowym celibatem wszystkich księży, a jedna trzecia opowiada się za dobrowolnym jego wyborem przez księży, którzy odczuwają w sobie predyspozycje do życia poza małżeństwem i rodziną, w samotności i do trwałej abstynencji seksualnej. Z kolei księża odczuwający w sobie powołanie do małżeństwa i rodziny powinni mieć możliwość do łączenia tego powołania z powołaniem do kapłaństwa. Większość respondentów zaznacza, że obowiązkowa bezżenność księży przyczynia się do systematycznego regresu liczby kandydatów do kapłaństwa, a także do porzucania kapłaństwa przez wielu księży. Ten sam odsetek respondentów akceptuje księży żonatych i ich rodziny. Koszty utrzymania takich księży i ich rodzin należą, zdaniem respondentów, do biskupa i parafian. Obowiązkowy celibat połączony z abstynencją seksualną i całkowite posłuszeństwo władzy kościelnej naruszają wolność osobistą i autonomię decyzji księdza. Płeć nie wnosi istotnych różnic do nastawienia większości respondentów do obowiązkowego celibatu i nakazu czystości seksualnej księży. Większe zróżnicowanie w tym względzie powoduje szczebel ich edukacji – średniej i wyższej: studenci są częściej krytycznie nastawieni do obu tych zjawisk niż licealiści. Największy wpływ na krytyczne lub pozytywne nastawienie do celibatu mają deklaracje wiary i niewiary oraz praktyk religijnych licealistów i studentów. Respondenci głęboko wierzący i systematycznie praktykujący rzadko krytykują obowiązek celibatu, a liczniej opowiadają się za jego koniecznością. Respondenci obojętni religijnie i niewierzący oraz niespełniający praktyk religijnych zdecydowanie częściej sprzeciwiają się w ogóle celibatowi księży i widzą w nim wyłącznie czynnik naruszający wolność i godność osobistą księdza, jak też osłabiający lub uniemożliwiający samodzielność jego decyzji w życiu zawodowym i osobistym.
In this article, I present the attitudes and evaluations of high school and academic youth towards the obligatory celibacy and sexual purity of Roman Catholic priests. The basis for this presentation are the results of my sociological research, which I carried out among respondents with selected statistical techniques representing both categories of youth in the second half of the twentieth century and in the second decade of this century. Altogether, 976 high school students (637 women and 339 men) and 546 students (327 women and 219 men) participated in all of the studies, and in total - 1522 respondents, including 964 women and 558 men. Respondents represented the first and the third year of their respective study. Research has shown that the majority of high school and university students oppose the inclusion of obligatory celibacy of all priests, and one third advocate for its voluntary election by priests who feel the predisposition of living in solitude and permanent sexual abstinence. Priests feeling the call to marriage and family should be able to combine this vocation with a vocation to the priesthood. Most of the respondents point out that the obligatory priests’ celibacy contributes to the systematic regress of the number of candidates for the priesthood, as well as the priests’ abandonment of the priesthood. The same percentage of respondents accept married priests and their families. According to respondents, the costs of maintaining such priests and their families belong to the bishop and parishioners. The obligatory celibacy and total obedience of ecclesiastical authority violate the personal freedom and autonomy of the priest’s decision. Gender does not make any significant difference in the attitude of respondents to celibacy and sexual purity of priests. Greater diversity is represented by the type of school – university students are more critical in this matter than high school students. The greatest impact on the critical and positive attitude towards celibacy have declarations of faith and religious practices of high school students and university students. Respondents who are deeply religious and systematically practicing rarely criticize the duty of celibacy, and more often advocate its necessity. Respondents who are either indifferent religiously or identify themselves as non-believers are generally opposed to celibacy of priests and see in it a factor violating the priest's freedom and personal dignity.
Źródło:: Konteksty Społeczne; 2017, 5, 2; 52-78
2300-6277
Pojawia się w:: Konteksty Społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Catholic Church" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język