Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "CIC" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 108
Tytuł:
Problem reformy kan. 1095 KPK
Problem of the reform of the can. 1095 CIC
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662934.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kanon 1095 KPK
canon 1095 CIC/1983
Opis:
In comparison to previous version of the Code of Canon Law, the introduction to the current Code of Canon Law can. 1095, ff. 1-3 constitutes novum. That is why there were numerous doubts concerning the “reading” of the legal norm. Whereas f. 1 of the canon did not cause any trouble in its reading and use, ff. 2-3 did. Year by year both the Roman Rota doctrine and judicature were making efforts to enable understanding the conception of the legislator which was preceded by a long process of editing the legal norm. Popes’ Magisterium, especially that of John Paul II, were of huge importance here.In previous years the relations of f. and f. 3 of legal norm has become a subject of discussion, and especially the question whether incapacitas assumendi (f. 3) is an autonomous figure. Despite the stance taken by the Roman Rota towards the autonomy of f. 3, there have been several attempts to locate incapacitas assumendini within the lack of psychological act of marriage consent. As a result, a reform of can. 1095 in de lege ferenda modehas been proposed. The proposal of H. Franceschi seems right in this case.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 1; 75-107
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza Biskupa Rzymu. Ujęcie historyczno-prawne
Autorzy:
Erdő, Péter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554791.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
primacy
pope
hierarchy
CIC 1983
CCEC 1988
Opis:
The Pope’s primacy is one of the most important issues of the Catholic theology and canon law. It is the foundation of the hierarchical structure of the Church. The author of the paper presents the complexity of the problem in the light of the two codes of the Church: CIC 1983 and CCEC 1988, and other normative sources.
Źródło:
Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kan. 1095 w systematyce generalnej KPK i w ewolucji interpretacyjnej
II can. 1095 nella sistematica generale del CJC e nella evoluzione interpretativa
Autorzy:
Pompedda, Mario Francesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663755.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kanon 1095 KPK
canon 1095 CIC/1983
Opis:
Presentando il problema del can. 1095 del CJC nella sistematica generale dello stesso CJC e nella evoluzione interpretativa l'autore si ferma sulle seguenti questioni: l’incapacità psichica e sacramento del matrimonio; distinzione dei tre capi del can. 1095; diritti - doveri - obblighi essenziali del matrimonio; relatività nella normativa del canone; difetto di discrezione di giudizio: can. 1095, 2; l ’oggetto del consenso quale termine di capacita esecutiva: cioè quale limite della capacita ad assumere gli obblighi essenziali del matrimonio: can. 1095, 3; punto di partenza. II can. 1095 è un punto di partenza in quanto necessità di ulteriore approfondimento: da una parte, il diritto naturale al matrimonio: lo jus connubii; dall’altra, una sempre più approfondita conoscenza dell’uomo: il problema di una coretta, completa e sana antropologia.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 1999, 10, 4; 29-43
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przynależność do Kościoła łacińskiego. Komentarz prawnoprównawczy do kan. 111 i kan. 112 CIC, zmienionych przez motu proprio papieża Franciszka De concordia inter Codices z 2016 roku
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554779.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
can. 111 CIC/2016
can. 112 CIC/2016
De concordia inter Codices from 31.05.2016
belonging to the Church sui iuris
kan. 111 CIC/2016
kan. 112 CIC/2016
De concordia inter Codices z 31.05.2016
przynależność do Kościoła sui iuris
Opis:
This article is a comment on the modified canons 111 and 112 CIC (cf. Pope Francis’s motu proprio De concordia inter Codices dated 31 May 2016). It is a comparative legal comment: the Author refers to the provisions of the Eastern Code and extra-codicial norms. He presents the terms involved (I.1), the scope (I.2), and the rule of the internal will in the new discipline (I.3). Then, he analyses belonging to the Latin Church by reception of baptism (II) and by transfer (III). When the Author comments on the different provisions involved, he indicates many imperfections in the new legislation. He, however, considers it to be necessary, especially at a time of extensive migration by the Christian faithful.
Artykuł jest komentarzem do zmienionych kan. 111 i 112 CIC (por. motu proprio papieża Franciszka De concordia inter Codices z 31.05.2016 r.). Jest to komentarz prawnoporównawczy: autor sięga również do regulacji kodeksu wschodniego oraz do norm pozakodeksowych. Przedstawia pojęcia (I.1.), zakres (I.2) oraz zasadę woli wewnętrznej nowej dyscypliny (I.3.). Następnie zajmuje się przynależnością do Kościoła łacińskiego przez chrzest (II.) i przez przejście (III.). Komentując poszczególne przepisy, autor wskazuje na liczne niedoskonałości nowego ustawodawstwa. Uważa je jednak za potrzebne, zwłaszcza w dobie migracji wiernych.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intencja przyjęcia chrztu u dorosłego
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554687.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
baptism
canon law
intention
Catholic Church
CIC 1983
Opis:
As far as the reception of baptism is concerned, everyone who has attained the use of reason has the rights and responsibilities of an adult. Those who are not of sound mind, or incapable of personal responsibility, are considered to be infants. An adult cannot be validly baptized without wanting to be baptized. A person who attained the use of reason and subsequently lost it, must have made while rational the intention of being baptized in order to receive validly the sacrament. This manifestation of will constitutes a requirement ad validitatem of celebration of baptism.Most of all canonists maintained that a habitual intention is sufficient: that is, intention once given is withdrawn, and current or virtual intention is, therefore, unnecessary. Some of them added that it is also sufficient for the intention to be implicit, e.g. contained in the explicit intention of doing whatever God or Jesus wants.
As far as the reception of baptism is concerned, everyone who has attained the use of reason has the rights and responsibilities of an adult. Those who are not of sound mind, or incapable of personal responsibility, are considered to be infants. An adult cannot be validly baptized without wanting to be baptized. A person who attained the use of reason and subsequently lost it, must have made while rational the intention of being baptized in order to receive validly the sacrament. This manifestation of will constitutes a requirement ad validitatem of celebration of baptism.Most of all canonists maintained that a habitual intention is sufficient: that is, intention once given is withdrawn, and current or virtual intention is, therefore, unnecessary. Some of them added that it is also sufficient for the intention to be implicit, e.g. contained in the explicit intention of doing whatever God or Jesus wants.
Źródło:
Annales Canonici; 2013, 9
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ cech poroża na jakość osobniczą jelenia szlachetnego (Cervus elaphus L.)
Effect of antlers characteristics on the quality of the red deer [Cervus elaphus L.]
Autorzy:
Zalewski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015696.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
zwierzeta lowne
lowiectwo
poroze
jakosc osobnicza
lesnictwo
jelen europejski
Cervus elaphus
wycena CIC
game management
cic scoring system
poland
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of some antlers characteristics on overall quality of red deer by analysis of multiple regression with the selection of an optimal subset reflecting the contribution of individual traits to the CIC score in particular age groups.
Źródło:
Sylwan; 2008, 152, 09; 51-59
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie zamieszkania w obowiązującym prawie kanonicznym
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554755.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
domicile (domicilium)
can. 100
102–107 CIC/1983
physical person
zamieszkanie (domicilium)
kan. 100
102–107 CIC/83
osoba fizyczna
Opis:
This article presents the notion of domicile in the Latin and Eastern canon law from a canonical point of view. The Author claims that in the current canon law there is no legal definition of domicile. A definition has to be deduced from other norms, especially concerning its acquisition and loss, based on the legal-theoretical and historical principles of this institution (1.1.). Describing domicile’s traditional elements (corpus and animus), the Author notes some inflexibility in the notion of domicile (2.1.3.). Then, basing himself on the criterion of the will, he indicates three theories regarding domicile in canonical doctrine (3.1.). The Author favours the mixed theory or the two-part modified theory, and so he distinguishes proper domicile (and there exist a voluntary and a factual domicile) from improper domicile (that is, the necessary or legal domicile) (3.1.3.).
Artykuł przedstawia pojęcie zamieszkania w prawie kanonicznym łacińskim i wschodnim z punktu widzenia doktryny kanonistycznej. Autor twierdzi, że w obowiązującym prawie kanonicznym brak definicji legalnej zamieszkania. Należy ją zatem wyprowadzić z innych przepisów, głównie o jego nabywaniu i utracie, wychodząc przed wszystkim z założeń teoretyczno- i historyczno-prawnych tej instytucji (1.1.). Opisując tradycyjne elementy zamieszkania (corpus i animus), autor zauważa pewną nieelastyczność pojęcia domicylu (2.1.3.). Posługując się zaś kryterium woli, wskazuje trzy teorie koncepcji domicylu w kanonistyce (3.1.). Opowiada się za teorią mieszaną lub dwudzielną zmienioną i wyróżnia zamieszkanie właściwe (a w nim: zamieszkanie swobodne oraz zamieszkanie faktyczne) i niewłaściwe (czyli ustawowe; 3.1.3.).
Źródło:
Annales Canonici; 2019, 15, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamieszkanie w prawie kanonicznym. Założenia i ewolucja koncepcji
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554843.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
domicile (domicilium)
can. 100
102–107 CIC/1983
physical person
zamieszkanie (domicilium)
kan. 100
102–107 CIC/83
osoba fizyczna
Opis:
This article presents the principles and the concept of domicile. The Author explains the anthropological meta-principles of this institution in a legal comparative light (1), the principles from the Roman and canonical traditions (2), and finally the guidelines for the legislative work leading to the 1983 Code (3). According to the Author, domicile is a term individualising the physical person and not an element affecting the canonical condition (1.3.). Its role in the canonical order is only disciplinary (3.2.1.). Domicile refers to a fact, so its acquisition cannot be a juridical act (1.1). Thanks to its roots in Roman Law, it is an institution common to all legal systems, and therefore a comparative legal comment is possible.
Artykuł przedstawia założenia i koncepcję zamieszkania. Autor wyjaśnia przedzałożenia antropologiczne tej instytucji w świetle prawnoporównawczym (1), założenia wywodzące się z prawa rzymskiego oraz tradycji kanonicznej (2), a w końcu założenia rządzące pracami ustawodawczymi nad kodeksem z 1983 roku (3). Zdaniem Autora zamieszkanie jest pojęciem indywidualizującym osobę fizyczną, a nie jest czynnikiem wpływającym na pozycję kanoniczną (1.3.). Jego rola w porządku kanonicznym jest tylko porządkowa (3.2.1.). Zamieszkanie odnosi się do sytuacji faktycznej, a zatem jego nabycie nie może być czynnością prawną (1.1.). Dzięki korzeniom w prawie rzymskim jest wspólna instytucja dla wszystkich systemów prawnych i stąd możliwe są jej studia prawnoporównawcze.
Źródło:
Annales Canonici; 2018, 14, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Komunia w Duchu " : małżeństwo a Eucharystia w świetle norm kanonów 1065 § 2 i 1119 KPK
“Communion in the Spirit”. Marriage and the Eucharist in view of canon norms 1065, paragraph 2 and 1119 of the Code of Canon Law
Autorzy:
Pastwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663591.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo
Eucharystia
kanon 1065 § 2 KPK
kanon 1119 KPK
marriage
Eucharist
canon 1065 § 2 CIC/1983
canon 1119 CIC/1983
Opis:
“The Eucharist is the very source of Christian marriage.” This crucial sentence from the “Familiaris Consortio” apostolic exhortation(no. 57), in which John Paul II contained the truth about the immanent nature of relations binding the mentioned-above sacraments, constitutes a kind of invitation to a deepened understanding of the “de sacramento matrimonii” doctrine of the Second Vatican Council. In this context, worth emphasizing is the significance of canon 1065, paragraph 2 and 1119 regulations in John Paul II’s Code of 1983. The first of those regulations combines a fruitful contracting of a sacramental relationship by Catholic nupturients with receiving the Eucharist while the other one refers to the very ceremony of the “Seventh Sacrament”, indirectly communicating the meaning the Church attaches to the liturgical form of the marriage contract. However, do the mentioned-above code norms really play their function well? This article is an attempt at answering the question on the basis of clearly defined epistemological-methodological assumptions, with the key one which has the following meaning: we must assign the rank of paradigm to the sacramental “triad”: Baptism, Matrimony and Eucharist. As I have tried to show in my work, this study perspective is particularly helpful in drawing conclusions for the legal-canonical field, namely for detecting shortcomings of canon norms: 1065, paragraph 2 and 1119 of the Code of Canon Law.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2012, 23, 17; 7-43
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział poszczególnych cech poroża jelenia szlachetnego (Cervus elaphus L.) w jego wycenie CIC
Contribution of particular features of red deer (Cervus elaphus L.) antlers in the CIC score
Autorzy:
Zalewski, D.
Szczepański, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023371.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
zwierzeta lowne
lowiectwo
poroze
cechy morfologiczne
lesnictwo
jelen europejski
Cervus elaphus
wycena CIC
red deer
cic score
selective and non−selective stags
Opis:
The aim of the paper was to assess antlers of the Mazurian red deer (Cervus elaphus L.) using solely CIC point scale and to determine the effect of morphological parameters on the quality of antlers collected from stags culled at different years of their lifetime.
Źródło:
Sylwan; 2004, 148, 10; 30-37
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon 1311 § 2 kodeksu prawa kanonicznego jako program odnowionego prawa karnego kanonicznego. Pierwsze uwagi
Canon 1311 § 2 of the Code of Canon Law as a programme for a renewed canonical penal law. First remarks
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761996.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawo karne kanoniczne
nowelizacja z 2021 r.
kan. 1311 § 2 CIC/21
Canon penal law
2021 amendment
can. 1311 § 2 CIC/21
Opis:
Artykuł jest komentarzem systematycznym do nowego kan. 1311 § 2 CIC/21. Autor odczytuje ten przepis jako program odnowionej księgi VI CIC/21. Program ten streszcza w trzech wymiarach (i częściach tego artykułu): I. roli przełożonego kościelnego w wykonywaniu przez Kościół jego prawa karania wiernych; II. metazasad prawa karnego w Kościele: III. funkcji prawa karnego kanonicznego i kary kanonicznej. Zdaniem autora komentowany przepis ma charakter duszpasterski i powinien być stosowany przez każdego przełożonego kościelnego, nie tylko ordynariusza (I.1.). Podążając za teologią św. Tomasza z Akwinu, uznaje, że przedmiotem ochrony prawa karnego w Kościele jest dobro wspólne (bonum communitatis), a stąd zbędny jest dodatek singulorumque christifidelium (I.2.2.2.). Autor wskazuje, że nowe prawo karne kanoniczne rozszerza obowiązek prawny wszczynania procesu karnego na wszystkie sprawy karne (I.2.3.1.) i ubolewa, że reformie nie towarzyszy nowelizacja procedury karnej (I.2.3.2.). Zgodnie z tradycją kanoniczną wyjaśnia potrójną rolę przełożonego kościelnego w sprawach karnych: jako pasterza, ojca i sędziego (I.3.), ale z karą kanoniczną jako ultima ratio (I.3.3.). Wskazuje, że kan. 1311 § 2 CIC/21 wprowadza zasadę miłości duszpasterskiej (caritas pastoralis), podkreśla kanoniczne rozumienie zasady praworządności (cum aequitate canonica) oraz zasady Nulla poena sine processu (II.). Odnośnie do funkcji prawa karnego kanonicznego autor odrzuca naukę prawa świeckiego w tym zakresie i wskazuje na trzy w znowelizowanej księdze VI CIC/21, wymienione in fine kan. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), które następnie analizuje, odwołując się często do nauki św. Tomasza z Akwinu (III.3.). Dla autora nowy kan. 1311 § 2 CIC/21 jest bramą (ianua) nowego prawa karnego Kościoła łacińskiego.
The article is a systematic commentary on the new can. 1311 § 2 CIC/21. The Author reads this provision as a programme of the renewed Book VI of CIC/21. He summarizes this programme in three dimensions (and parts of this article): I. the role of the ecclesiastical superior in the Church’s exercise of her right to punish the faithful; II. the meta-principles of penal law in the Church: III. the functions of canonical penal law and canonical punishment. According to the Author, the commented provision has a pastoral character and should be applied by every ecclesiastical superior, not only the Ordinary (I.1.). Following the theology of St. Thomas Aquinas, he acknowledges that the object of penal law protection in the Church is the common good (bonum communitatis), and hence the addition singulorumque christifidelium is unnecessary (I.2.2.). The Author points out that the new canon penal law extends the legal obligation to initiate a criminal trial to all criminal cases (I.2.3.1.) and regrets that the reform is not accompanied by an amendment of the criminal procedure (I.2.3.2.). In line with the canonical tradition, he explains the threefold role of the ecclesiastical superior in criminal matters: as shepherd, father and judge (I.3.), but with the canonical penalty as ultima ratio (I.3.3.). The Author points out that can. 1311 § 2 CIC/21 introduces the principle of pastoral charity (caritas pastoralis), emphasises the canonical understanding of the rule of law (cum aequitate canonica) and the principle Nulla poena sine processu (II.). As regards the functions of canonical penal law, the Author rejects the teaching of secular criminal law in this respect and points to three in the revised Book VI CIC/21, mentioned in fine can. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), which he then analyses, often referring to the teaching of St. Thomas Aquinas (III.3.). For the Author the new can. 1311 § 2 CIC/21 is the gateway (ianua) of the new penal law of the Latin Church.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 2; 101-142
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanoniczna koncepcja czynności prawnej. Wprowadzenie dla prawników świeckich
The canonical concept of the juridical act. An introduction for civil lawyers
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685676.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
czynność prawna
prawo kanoniczne
kan. 124–127 CIC
kan. 931–934 CCEO
juridical act
canon law
canons 124–127 CIC
canons 931–934 CCEO
Opis:
The author gives a general presentation of the canonical concept of the juridical act (cf. canons 124–127 CIC). He indicates its theological and anthropological basis (the person and the actus humanus) as well as its sources in the European juridical tradition. According to the author, in the canonical system the juridical act is a human act (actus humanus) that is a conventional act (a formal act), and it results in certain specific and desired legal effects. The canonical concept of the juridical act is regulated by three rules: the rule of personalism (the emphasis on its personal character), the rule of universality (the extented scope of the application of this term also to public acts), and the rule of permanence (the continuance of the juridical act).
Autor przedstawia ogólnie koncepcję kanoniczną czynności prawnej (por. kan. 124–127 CIC). Wskazuje na jej teologiczny i antropologiczny fundament (osoba i actus humanus) oraz korzenie w europejskiej tradycji prawnej. Według autora czynność kanonicznoprawna to taki czyn ludzki (actus humanus), który jest czynnością konwencjonalną (aktem formalnym) oraz wywołuje określone i chciane skutki prawne. Koncepcją kanonicznej czynności prawnej rządzą trzy zasady: personalizmu (podkreślenie osobowego charakteru), uniwersalizmu (szeroki zakres zastosowania pojęcia, również na czynności o charakterze publicznym) i trwałości (zachowania czynności prawnej).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 81
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymus i bojaźń w kan. 1087 KPK z 1917 r. i w kan. 1103 KPK z 1983 r.
Autorzy:
Lüdicke, Klaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662908.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przymus
bojaźń
kanon 1087 KPK z 1917 r.
kanon 1103 KPK z 1983 r.
coercion
fear
canon 1087 CIC/1917
canon 1103 CIC/1983
Źródło:
Ius Matrimoniale; 1996, 7, 6/1; 29-43
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bojaźń szacunkowa (kan. 1103 KPK) w świetle wyroku Trybunału Roty Nuncjatury Apostolskiej w Hiszpanii c. Moràn Bustos z 12 grudnia 2003 roku
Temor reverencial (CIC , can. 1103) a la luz de la sentencia del Tribunal de la Rota de la Nunciatura Apostólica c. Morán Bustos, de 12 de febrero de 2003
Autorzy:
Białobrzeski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663609.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
bojaźń szacunkowa
kanon 1103 KPK
fear
respect
canon 1103 CIC/1983
Opis:
Esta sentencia del Tribunal de la Rota de la Nunciatura Apostólica confirma una sentencia de nulidad matrimonial por causa del miedo grave y externamente inferido (temor reverencial). En los tribunales eclesiásticos unos 10% de los procesos matrimoniales se tramita por causa del miedo grave. En esta sentencia el ponente estudia los diversos aspectos de este vicio del consentimiento matrimonial como la gravedad, su carácter extrínseco e indeclinable, la antecedencia a la prestación del consentimiento. Esta sentencia puede resultar muy interesante para conocer la relación que existe entre la operatividad de la amenaza y la reactividad de la perturbación psíquica subsiguiente.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2011, 22, 16; 229-241
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie prawne zwrotu "bonum coniugum" w kan. 1055, par. 1 KPK
II significato dell’espressione bonum coniugum nel can. 1055, par. 1 del CJC
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662997.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
bonum coniugum
kanon 1055 §1 KPK
canon 1055 § 1 CIC/1983
Opis:
L’introduzione della finalità del bonum coniugum nel can. 1055, par. 1 del CJC del 1983, come fine istituzionale sullo stesso piano e con la stessa rilevanza giuridica del bonum prolis, viene generalmente connessa alla dottrina del Concilio Vaticano II, nella quale si sottolinea l’aspetto personalistico del matrimonio. L’analisi del contenuto giuridico dell’espressione bonum coniugum dovrebbe determinare dove e come questo termine si inserisca nello schema tradizionale che distingue tra essenza, fini e proprietà del matrimonio. È evidente che il termine bonum coniugum non esprime un valore о proprietà о attributo del matrimonio. II bonum di questo nuovo termine va predicato non dei matrimonio, ma dei coniugi; non denota una proprietà del matrimonio, bensi qualcosa - il bene dei coniugi - che il matrimonio deve causare. Sembra pure evidente che il bonum coniugum non si situi nella linea delle proprietà, bensi in quella dei fini. Per quanto riguarda il bonum coniugum riguardo all’essenza del matrimonio occore dire che questo bono non appartiene all’essenza dei matrimonio. All’essenza del matrimonio appartiene invece solo l’ordinatio dei matrimonio al bonum prolis. Quest’ultimo essendo il fine costituzionale dei matrimonio non si può identificare con la sua essenza. L’ essenza dei bono dei coniugi consiste in donare se stessi coniugi reciprocamente l’uno all’ altro come marito e mogile. In altre parole, l’essenza dei bonum coniugum consiste nell’impegno di volere per sempre il bene dell’altro che si incarna nella donazione reciproca delle persone per la costituzione dell’unione conjugale ordinata al reciproco perfezionamento personale. La violazione del bene dei coniugi può invalidare il matrimonio. Una esciusione positiva (can. 1101, par. 2 del CJC) di questo bono (e più precisamente esciusione della ordinazione del matrimonio al bonum coniugum) nella prattica coincide con 1 ≫esciusione di uno dei bona matrimoniali, o di tutte i tre (si tratta cioè della simulazione del consenso matrimoniale: totale о parziale). Relativamente alla incapacità di assumere gli obblighi essenziali provenienti dalla ordinazione del matrimonio al bono dei coniugi si può dire dell’invalidità del matrimonio ob incapacitatem (can. 1095, n. 3 del CJC).
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2000, 11, 5; 43-62
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 108

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies